Annelies - 24

Het is in orde wat mij betreft, zegt Lies. Weet natuurlijk niet of Weide mee wil werken, maar dat zien we dan wel. De mannen en de vrouwen beginnen te lachen aan de tafel, of hij mee wil werken, het moet niet gekker worden. Charlotte komt op Lies afgelopen en vraagt of ze nog wat van de heerlijke stoofschotel wil. Als je genoeg over hebt, zegt ze, dan lust ik nog wel een beetje.

Ook de overigen laten nu aan Charlotte weten, dat ze nog wel wat lusten van de heerlijke stoofschotel. Nick één van haar zoons, staat op van de tafel, ma ga jij maar rustig zitten, ik regel het wel. Dankbaar kijkt moeder op naar haar zoon. Wat een verantwoordelijkheidsgevoel schiet het door Lies heen, hoe de jonge zoon opstaat van de tafel en zijn moeder die er toch wel een klein beetje vermoeid uitziet haar het werk uit handen neemt.

Na een uurtje besluiten ze dat het tijd wordt om afscheid te nemen, mag ik nog heel even bij Fire kijken voor we weggaan, vraagt ze aan Anja en Dave. Geen enkel probleem antwoorden zij. Lies loopt richting de stal en Matt toch wel enigszins nieuwsgierig loopt achter haar aan. Hij ziet nog net hoe ze de stal van Fire binnenglipt en haar armen om de hals van de hengst slaat die tevreden aan zijn hooi staat te plukken. Dag fijne vent, was geweldig om op je te rijden, het ga je goed. Als ze de stal wil verlaten ziet hij hoe Fire, zijn hoofd tegen haar aanduwt. Dit is een heel ander paard die daar staat, nu is hij nog nieuwsgieriger naar haar werkwijze, dan eerst. Haar halverwege te hebben begroet, ziet ze het lachende gezicht van Matt. Je hebt hem veranderd in een mak schaap, zegt hij. Nee, hoor, antwoord Lies. Hij is alleen blij dat hij wordt begrepen, dat ik alles. Hij is nog even onstuimig als voorheen.

Beiden lopen naar buiten, als Lies in de auto is geklommen bij Stijn en Tom zwaait ze nog een keer naar Matt en roept; tot morgen. Tot morgen, wordt er gezegd en dan met een luid getoeter verlaten ze het erf. Tom neemt op de achterbank, Lies in zijn armen. Niet te klef doen jullie twee, daar kan ik niet tegen, zegt Stijn lachend. Tom trekt zich er niks van aan en laat zijn armen over haar lichaam glijden. Wat ben je nat, zegt hij. Stijn antwoord; pardon. Ja, haha dat is van de beek, ik heb in het water gelegen met mijn kleding aan. Ohhh….op die manier antwoorden beide broers. Toch blijft Tom haar strelen ondanks haar klamme kleren, Lies heeft het gevoel dat ieder plekje wat aangeraakt wordt onder zijn vingertoppen in vuur en vlam komt te staan. Een diepe zucht, met een zachte kreun erachteraan, winden Tom enorm op. Echter horen ze hoe Stijn zijn keel schraapt, vervolgens uit hij; kunnen jullie niet nog heel even wachten tot we thuis zijn? Moeilijk antwoorden ze beiden gelijktijdig. Stijn begint te lachen, dan zet ik maar een achtergrond muziekje op. Aan de radio draaiend, is er juist een nummer te horen van Dolly Parton. Country, zegt Stijn, ach alles is beter dan het gekreun van jou Lies, zegt hij hardop de radio nog wat harder draaiend.

Dolly Parton galmt door de auto, hier maken Tom en Lies handig gebruik van, haar hoofd naar achteren buigend ziet ze al snel dat Tom zijn hoofd laat zakken. Hun monden raken elkaar en als vanzelf wijken haar lippen vaneen. Ondertussen, glijdt hij driftig met zijn handen over haar lichaam, zachte kreuntjes ontsnappen uit haar keel, die Tom zo goed mogelijk probeert te smoren. Zijn handen zakken verder af naar beneden en openen geruisloos haar jeans. In de beperkte ruimte die ze hebben, maken ze het zich zo gemakkelijk mogelijk. Zijn hand in haar broek stekend streelt hij haar over natte slip. Gelijk voelt hij een reactie, haar klitje wordt hard onder zijn aanrakingen. Meer druk begint hij uit te oefenen. Al snel ziet hij haar boezem rijzen en dalen, haar tepels steken hard af onder de stof. Tom heeft het zwaar, hij wil haar, zij wil hem dat is duidelijk, maar Stijn zijn broer zit achter het stuur. Toch kan hij het echter niet laten, al gauw haakt hij zijn vingers achter het klamme stukje stof en dan voelt hij haar blote huid. Er gaat een rilling door haar heen voelt hij, zijn mond even losmakend van de hare fluistert hij; heb je het koud schat? Nee, hoort hij haar zeggen. Dan begint hij haar opnieuw te zoenen, haar andere lippen sluiten zich om zijn vingers. Mmm…hoort hij haar voor haar doen, zo zachtjes mogelijk uiten. Al snel brengt hij één van zijn vingers bij haar naar binnen, snel gevolgd door een tweede en een derde. Lies heft haar heupen omhoog, om zo nog meer te kunnen voelen. Ze is opgewonden, geil, ze wil genomen worden door Tom, maar toch ergens in haar achterhoofd is ze zich bewust van haar omgeving.

Langzaam, tergend langzaam laat ze zich weer op de achterbank glijden, nog steeds voelt ze hoe Tom met zijn vingers, haar verwend. Toch heeft dit ook wel wat, maar hunkert ze naar mee, naar meer ontlading. Net alsof hij haar aanvoelt, laat hij heel voorzichtig zijn vingers uit haar glijden, bijna net zo geruisloos als hij haar broek opende, doet hij deze weer dicht. In de krappe ruimte op de achterbank van deze werk auto, kruipt ze rechter op. Toch blijft ze tegen hem aanleunen. Hij blijft haar rug en armen strelen. Genietend van zijn warmte sluit ze haar ogen en valt opnieuw in slaap.

Zo gingen jullie lekker, hoort hij zijn broer Stijn vragen. Wat fluistert Tom, je wilt toch niet zeggen dat je stiekem hebt meegekeken in de achteruit kijk spiegel? Nee, dat was niet nodig, ondanks dat de radio op zijn hardst stond, kon ik toch voldoende meegenieten, van het gebeuren wat jullie aan het uitspoken waren. Beviel het je, is wat Tom aan Stijn vraagt. Beviel het me, wat is dat nu voor een vraag, kijk ik zou liegen broer als het me niks deed, maar eerlijk had ik liever Chantal bij me gehad, dan was ik onderweg wel even gestopt, hadden jullie je in de auto uit kunnen leven, hadden Chantal en ik ons vermaakt buiten de auto. Echt, meen je dat broer? Ja, Tom dat meen ik inderdaad. Misschien antwoord hij, komt dat nog wel een keertje voorbij. Ha, ja wie weet.

Na een korte stilte vraagt Tom, duurt het nog lang, of zijn we er bijna. We zijn er bijna, maar je wilt toch niet beweren dat je nog met haar gaat vrijen? Dat ligt aan Lies, antwoord Tom, ze slaapt nu wel, maar….ach Stijn dat moet jij toch weten, jij loopt immers met Chantal, dus je weet wat voor vlees het is. Tom, niet zo oneerbiedig over je vriendin praten, het staat je niet, maar past je ook niet. Zo bedoel ik het ook niet, antwoord hij snel, ik bedoel het is familie en ik denk dat beiden wel uit hetzelfde hout gesneden zijn. Nu begint Stijn te lachen, zelfde hout, hahaha….ja in dit geval eerder een boom. Nu is het de beurt aan Tom om te lachen. Dan hoort hij zijn broer op serieuze toon zeggen; als Lies net zo is als Chantal, ja dan kan er nog heel wat gebeuren vanavond.

Zal jullie maar gelijk naar jullie huisje rijden, anders moeten jullie of jij haar de hele weg dragen is ook zo wat. Ja, dat is zo, zeker omdat ze nu dubbel zo zwaar is doordat haar kleding nat is. Zwaar hé, volgens mij weegt ze niks. Het extra gewicht in haar kleren, ja dat is altijd minder. Bij het huisje aangekomen keert Stijn de wagen en laat Tom uitstappen, Lies optillend, bedankt hij zijn broer nog uitvoerig en loopt dan richting het huisje. Als hij binnen is ziet hij hoe zijn broer zijn weg vervolgt richting het grote woonhuis.

Hij legt Lies voorzichtig op de bank en loopt dan naar de douche, waar hij het water alvast aanzet op de juiste temperatuur. Terug naar de bank lopend trekt hij haar schoenen uit, vervolgens haar jeans en slip. Hij kan het niet laten, hoe ze nu voor hem ligt. Haar benen iets uit elkaar te hebben gedaan, buigt hij voorover en begint speels rondom haar klitje te likken. Ohhh…ohhh hoort hij haar zeggen, maar meer komt er niet uit. Nu weet hij dat ze echt diep in slaap is laat hij verder voor wat het is, haar boven kleding te hebben uitgetrokken neemt hij haar opnieuw in zijn armen. In de badkamer te zijn aangekomen zet hij haar even vlug op de wc en kleed zich razendsnel uit. Haar zachtjes beet pakkend, zegt hij; Lies we gaan even douchen, even warm worden. Mmm….is het wat ze in slaperige toestand uitbrengt. Haar ondersteunend wandelt hij met haar de cabine in. Als Lies de warmte van het water op haar toch wel verkoelde huid voelt opent ze haar ogen. Tom, mmm….wat is dit lekker. Dat weet ik toch schatje, zegt hij. Haar te blijven ondersteunen, pakt ze het stuk zeep uit het zeepbakje en begint zich in te zepen. Tom kijkt verheugd toe, hoe ze half wakker half slapend haar lichaam inzeept. Vervolgens doet ze een verwoede poging om hem ook in te zepen, maar het stuk zeep glijdt uit haar handen, zo op de grond. Beide bukken zich voorover om het stuk zeep te pakken en stoten hun hoofden dan ook tegen elkaar. Auw, roept Lies, ja auw, roept Tom ook nu. Nu hebben we morgen allebei een blauwe plek. Wel mooi aandenken aan een stukje zeep, grapt Tom.

Ze laten het stuk zeep maar voor wat het is en spoelen zich af. Als hij de kraan uitdraait, ziet hij haar uit de douche cabine stappen. Opnieuw ziet hij haar rillen. Nu weet hij toch echt zeker dat het wel degelijk van de kou en vermoeidheid moet zijn. Haar helpend met afdrogen zegt hij; of je nu dadelijk opgewonden wordt of niet Lies, het lijkt me beter dat jij zo snel mogelijk onder de wol kruipt, want ik denk dat je toch een beetje kou hebt gevat. Liefdevol kijkt ze hem aan, denk het ook, zegt ze zachtjes, hoewel ik me helemaal niet ziek voel. Je voelt je misschien niet ziek, lieverd, maar je rilt wel. Ja, Tom, je hebt in dat laatste wel gelijk.

Richting het bed lopend slaat hij de dekens voor haar terug, als ze eenmaal ligt dekt hij haar goed toe, knipt het licht uit en loopt om het bed heen. Dan stapt hij aan zijn kant het bed, tegen haar aanschuivend, zodat ze zijn warmte kan voelen, valt hij al snel in slaap.

Lies ligt nog wel wakker, aan de regelmatige ademhaling te horen is Tom al in slaap gevallen. In haar gedachten laat ze alles nog eens de revue passeren. Het was wel een vermoeiend dagje geweest, eerst met Weide, later met Fire. Toch had ze het niet anders willen doen, oké denkend aan de zoektocht naar haar en Fire had ze dat liever overgeslagen. Als ze haar ogen sluit, valt ze uiteindelijk in slaap met een glimlach rondom haar lippen.

Lies wordt wakker doordat de zonnestralen op haar gezicht schijnen. Naast haar is Tom nergens te bekennen. Ze heeft geen idee hoe laat het is en draait zich nog eens lekker om. Dan vallen haar ogen op de wekker die op het nachtkastje staat. 14:30 wijst het klokje aan. Het is al middag schiet het door Lies heen, toch heeft ze nog geen zin om op te staan en blijft ze lekker liggen. Dan hoort ze hoe Tom met nog iemand staat te praten. Zo te horen is het Chantal. Tal, Tal roept ze vanuit het bed.

Niet veel later ziet ze de hoofden van Tom en Chantal in de deuropening verschijnen. Zal je er niet eens uitkomen, hoort ze haar nichtje zeggen. Nee, heb geen zin antwoord Lies, de barbecue is pas straks, dus heb nog zeeën van tijd. Ja, dat is zo, maar zou je niet eerst nog een rit gaan maken op Weide? Ja, dat klopt, maar dat kan over een uur ook nog. Ja, daar moet ik je ook weer gelijk in geven. De slaapkamer verder oplopend, trekt Chantal intussen haar schoenen en short uit, gevolgd door haar shirt en beha. Dan springt ze op het bed en glijd onder het dekbed. Ohhh het is wel lekker warm. Tom staat vol ongeloof te kijken, het is niet de eerste keer dat hij verrast wordt hoe open de familie Boom is onderling. Stijn die iets gehoord heeft, vraagt waar is Chantal naar toe? In bed, hoort hij een stem uit de slaapkamer komen. Dan loopt hij ook de slaapkamer op en ziet de twee nichten innig elkaar vasthoudend in bed liggen.

Oké, zie je dat Tom, volgens mij zijn wij mannen, vandaag in de minderheid, we zullen de dames maar even laten. Lijkt me een goed plan, dan wandelt hij met zijn broer het huisje uit. Door het slaapkamer raam, roept hij; wij zijn even weg, straks terug. Goed Tom, veel plezier antwoorden de meisjes in het bed in koor.

Nog een paar dagen Chantal, dan gaan we naar huis. Begin er niet over, zegt Chantal met een pruillipje. Ik heb zelfs even overwogen om hier mijn school af te maken, antwoord ze zacht. Dat meen je toch niet? Jawel, hoort ze haar nichtje zeggen, wie weet hoe lang zie ik hem niet, ik weet niet of ik dat trek. Natuurlijk wel Chantal, maak je niet druk, straks hebben we weer kerstvakantie, dan kan je toch vragen of hij naar Nederland komt. Dat doet hij niet, dat heb ik hem al gevraagd, hij is te druk met zijn werk, hij krijgt geen vrij, dus naar Nederland komen met de kerst zit er niet in. Dan ga jij toch hierheen, weet zeker dat Dave en Anja, maar ook de rest van de familie je met open armen zal ontvangen. Ja, dat weet ik ook wel, maar toch dat duurt nog zo lang. Ja, Chantal dat is misschien wel zo, maar als het goed zit tussen jullie is dat toch geen enkel probleem. Nee, dat is ook weer waar. Even is het stil, als Chantal weer wat wil gaan zeggen hoort Lies haar telefoon overgaan.

Het is Anke, hoort ze wanneer ze de telefoon heeft aangenomen. Wacht even Anke, dan zet ik je even op de speaker, dan kan Chantal ook mee luisteren. Niet veel later, horen ze de opgewonden stem van Anke. We hebben een verrassing, jullie kunnen nog een dag langer blijven, zegt ze lachend. Langer, vanwaar, dan missen we toch het vliegtuig. Ja, dat vliegtuig wel, maar….dan horen ze ook de stem van Joris en van hun opa, we hebben nu een eigen vliegtuig, dan zit je wel een stuk langer in de lucht, maar hoeven jullie geen tussenstop meer te maken, wat eigenlijk betekend dat het een stuk korter vliegen is. Echt menen jullie dat, roepen Lies en Chantal verheugd uit. Ja, opa heeft er eentje gekocht, dat leek hem wel zo makkelijk. Opa, u wordt bedankt, lachen Chantal en Lies nu ook. Een privé vliegtuig. Ideaal zeg. Alles zit er in, horen ze hem zeggen, bedden, vermaak, stoelen. Alles is geregeld. Anja is er al van op de hoogte maar de rest nog niet.

Na nog even over en weer te hebben gebabbeld, breken ze uiteindelijk de verbinding. Dus het sneeuwt in Nederland, ben ik blij dat ik hier zit, waar het lekker warm is. Anders ik wel roept Chantal verheugt uit. Waar ben jij, anders ik wel lacht Stijn in de deuropening van de slaapkamer. Blij met de zon en de warmte, het schijnt te sneeuwen in Nederland. Echt nu al, dat is ook vroeg, misschien wel vroeg Stijn, maar hier hebben we zon. Ohhh….en we gaan een dag later weg, hoe vindt je dat, vraagt Chantal nu aan Stijn. Nog een dag langer in jouw gezelschap is heel aangenaam. Hoe kan dat dan? We hebben sinds vandaag een familie vliegtuig met alles erop en eraan, opa, Joris en Anke hebben ons net gebeld en dit doorgegeven. Wauw, dat scheelt weer in tussenstops en dergelijke. Een privé jet, luxe hoor. Wilde dat ik dat had! Dat heb je nou toch, antwoord Chantal lachend, jij behoort nu ook tot deze familie. Ja, maar denk niet dat jullie opa er op zit te wachten wanneer ik bijvoorbeeld de hele wereld over zou vliegen. Dat weet ik niet antwoord Chantal, dat zou je hem moeten vragen. Zie wel antwoord Stijn. Dan vraagt hij, gaan jullie binnen nu en één uur nog uit bed komen, of kunnen Tom en ik eerst even weg. Jullie kunnen gerust nog even weg antwoord Chantal, wij vermaken ons wel, niet waar Lies.

Mmm…is wat Lies antwoord, vanonder haar wimpers kijkt ze naar Tom. Die weet allang hoe de vork in de steel zit. Of zijn broer dat ook weet is voor hem een vraag. Laat me raden, zegt Stijn; jullie meisjes moeten onderling vrouwen dingen bespreken. Zoiets lacht Chantal, ze voelt echter de hand van Lies al over haar been glijden. Weer kruisen de blikken van Tom en Lies elkaar. Haar een knipoog gevend, zegt hij voordat hij hen alleen laat, veel plezier dames. Veel plezier Tom, komt het uit het bed.

Als de mannen zijn verdwenen en ze de deur horen dicht slaan, weten Lies en Chantal dat ze echt alleen zijn. Vertel eens Tal, hoe is hij in bed, is hij een beetje goed? Lies toch, dat behoor je mij niet te vragen. Niet, wacht toe Tal, mij kan je dat toch wel vertellen. Ondertussen heeft ze haar hand in de string van haar nicht weten te wurmen en streelt ze zacht door haar lippen. Ohhh….Lies….dat is gemeen wat jij doet. Is dat zo, haar nichtje in de ogen kijkend, voert ze de druk op en brengt twee vingers langzaam naar binnen. Volgens mij vindt je het hartstikke lekker wat ik doe. Mmm….hoort ze Chantal uiten, dat heb ik ook niet gezegd, dat ik het niet lekker vond. Chantal rekt zich uit, aan de kant waar Tom normaal gesproken ligt. Lies duikt vervolgens onder het dekbed en al snel voelt ze hoe haar nicht behendig met haar tong langs haar gevoelige klit schiet. Ohhh….ohhh… kreunt ze het uit. Wie doet het beter Tal, ik of Stijn? Mmm…beide, jullie zijn beide goed, hijgt ze het uit. Chantal kan het niet geloven, vroeger deden ze niks anders, dan elkaar bevredigen, maar sinds ze ieder een vriend hadden, kwam het zelden nog voor, dat ze elkaar naar een hoogtepunt brachten. Hijgend en kreunend ondergaat ze de strelingen die Lies uitvoert bij haar. Haar orgasme komt zo denderend aanstormen, dat ze begint te trillen over heel haar lichaam. Nadat ze is bijgekomen, van een overweldigend orgasme, ziet ze hoe Lies weer naast haar kruipt. Nu is het jouw beurt ze met een glimlach rond haar mond. Voordat Lies kan tegen spreken is Chantal al onder de dekens verdwenen. Al snel hijgt Lies en de ohhh’s…..zijn goed te horen. Beiden hebben dan ook totaal niet door dat Stijn terug het huisje in is gekomen met zijn jongere broer Tom. Als Tom de slaapkamer binnenloopt, ziet hij hoe Lies ligt te genieten met haar ogen dicht, voor hem is dit niet geheel vreemd, hij heeft een tijd terug iets soortgelijks meegemaakt bij Anke en Joris thuis, maar of dat voor zijn broer ook geldt, dat weet hij niet. Langzaam op het bed aflopend, heeft ze nog steeds niet haar ogen open geslagen. Hij bukt zich voorover en kust haar iets geopende mond. Verrast door de kus, opent Lies haar ogen…. Tommm….ohhhh….Tommm…., hijgt ze als hij haar even later los laat. Chantal die nog steeds onder de dekens ligt, hoort hoe haar nicht de naam van haar vriend uit spreekt, het dekbed iets optillend kijkt ze omhoog. Tom geeft haar echter een knipoog. Op dat moment komt Stijn de kamer binnen gelopen, Chantal duikt weg. Tom laat zijn hand razendsnel onder het dekbed glijden en voelt het hoofd van Chantal wat hij weer richting Lies drukt. Chantal snapt zijn bedoeling en begint vervolgens weer gulzig te likken, Lies begint weer te kreunen, ditmaal nog harder dan voorheen.

Jeetje Tom, moet dat nou, hoort hij zijn broer vragen vanuit de deuropening. Ik dacht dat je alleen iets ging pakken. Niet dat je gelijk je vriendin een beurt zou geven. Kan het ook niet helpen Stijn dat mijn vrouwtje hier er zo lekker bij ligt. Een klein gilletje ontsnapt uit Lies haar keel. Wacht buiten wel, roept Stijn. Ze horen alle drie hoe hij zich snel uit de voeten maakt. Tom slaat het dekbed terug en zegt tegen Chantal, schuif eens op, wil nu ook wel even proeven. Chantal schuift een stukje op, om Tom meer ruimte te geven. Snel likt hij een aantal keer, waardoor Lies weer begint te kreunen. Nu om beurten likken ze haar en al gauw voelt Lies haar orgasme op komen zetten. Haar sappen, stromen rijkelijk naar buiten. Gulzig slurpen beide van het zoete vocht. Tom komt overeind, geeft zijn vrouwtje een kus op haar mond en zegt; zalig Lies, je bent echt zalig. Dan pakt hij zijn spulletjes waarvoor hij kwam en verdwijnt weer.

Lies ligt nog bij te komen, van deze erotische behandeling als Chantal zich naast haar laat vallen. Mmm…nicht, dit was een geweldige nieuwe ervaring voor mij. Anders voor mij ook wel, antwoord ze zachtjes. Heb je Stijn nog niet verteld, over onze familie tradities? Ehhh…neee…..het is er nog niet van gekomen. Zie wel dat Tom al aardig op de hoogte is. Ja, dat komt omdat, toen wij ruzie hadden, eerder een klein misverstand in communicatie bleek achteraf, toen is hij mij achterna gekomen na Anke en Joris, waar ik was heen gegaan. Anke, heeft hem ook geproefd, maar het gebeurt de laatste tijd niet zo heel vaak meer. Nee, dat is eigenlijk sinds iedereen aan de vaste verkering zit, lacht Chantal nu. Weet ook niet of Stijn het leuk zal vinden, als ik hem dit mede deel. Wie weet, misschien vind hij het wel enorm opwindend Chantal. Het zou zomaar kunnen. Ja, daar heb je ook weer gelijk in.

Lachend halen ze in bed herinnering op aan de tijd van vroeger. Uiteindelijk besluiten ze uit bed te komen. Eerst even gezamenlijk douchen lacht Chantal, dat is al een hele tijd geleden, dat ik met mijn favoriete nicht heb gedoucht. Mmm…zoals jij het zegt, beloofd dat weer een hele boel gekreun en gehijg. Heb je nog niet genoeg gehad dan, vraagt Chantal plagerig aan Lies. Genoeg, zegt ze met een pruillipje, ik heb nooit genoeg, dat weet je toch. Ja, dat is ook weer zo, het is een beetje vragen naar de bekende weg. Lachend lopen de meiden de badkamer binnen en al snel staan ze onder het warme water. Nu is het meer strelen, wat ze bij elkaar doen. Toch is dit ook al heel erg aangenaam.

Na een uitgebreide wasbeurt, kleden de meiden zich aan en lopen richting de keuken. Zal ik even koffie zetten voor ons, zegt Lies. Dan kunnen we dat heerlijk buiten opdrinken onder het genot van een sigaretje. Ja, dat vind ik een heel goed plan van jou, ga ik alvast naar buiten. Lies volgt enkele ogenblikken later met twee dampende koppen koffie. Plaatsnemend naast haar nicht, op de schommelbank, overhandigt ze haar de kop. Mmm…ruikt verrukkelijk. Haar een sigaret te hebben overhandigd krijgt ze een vlammetje te zien. Zuigend aan de sigaret en nippend aan de koffie kijken de dames om zich heen. Zal het hier wel gaan missen, hoort ze haar nichtje zeggen. Ik ook denkt Lies, de mensen, zo gastvrij, zo gezellig, maar ook zo bezorgd. Moet straks nog een showtje weggeven, zegt Lies, bijna vergeten.

Zeker over paarden begrijpen? Ja, inderdaad. Weet jij ook nog wel toch, toen we nog op de manege reden, hoe oud waren we toen. Een jaar of elf geloof ik, zegt Chantal. Veel ouder zullen we niet geweest zijn. Misschien, het is een idee, maar kan je mij niet assisteren of zo. Jij kent Weide niet, des te beter eigenlijk. Speel jij maar lekker de hoofdrol, zal Stijn misschien ook wel weten te waarderen. Hahaha, Lies je bent gek, ze hebben jou toch gevraagd, niet mij. Ja, dat is misschien wel zo, maar dan heb ik beter bewijs. Oké, goed dan, omdat jij het bent. Misschien nemen ze nog wel een onbekend paard mee, je weet het hier nooit.

Wat weet je hier nooit, horen ze een welbekende stem zeggen. Hé, Rob en Jasmijn, wat leuk jullie ook te zien, hebben jullie het gisteren nog een beetje leuk gehad? Ja, geweldig, antwoorden beiden. Het was super gezellig en ook een tikkeltje romantisch. Blij dat jullie zo’n plezier hebben beleefd, hier hebben we ook het nodige beleefd. Ja, horen ze Rob antwoorden, we hebben zoiets vernomen. Blij dat je niks mankeert Lies en heelhuids terug bent gekomen. Ja, ach, nu moet ik alleen vanavond weer de hoofdrol spelen, maar die taak heb ik al gedeeltelijk overgedragen aan mijn lieftallige nichtje. Ohhh…zo te horen probeer je er onderuit te komen dame, horen ze Dave zeggen, die toevallig net langs komt lopen.

Nee hoor, dat niet, maar ik heb een lieftallige assistent, die mij gaat helpen en die Weide niet kent, zij kent ook Weide niet, zodoende komt het dan geloofwaardiger over. Ja, maar zo makkelijk kom je er niet van af Lies, je denkt toch niet dat al die cowboy ’s hier uit de omgeving, zo makkelijk over te halen zijn. Ze zullen heus wel gekke bokken meebrengen, die jij dan op jouw manier mag laten bewegen. Dan pas zullen ze overtuigd zijn. Pfff, nou Chantal je hoort het, we zullen het nog druk krijgen vanavond. Kan jij het ook, vraagt Dave nieuwsgierig. Ja, antwoord Chantal met een blos op haar wangen, het is zo vertederend om te zien, wat er gebeurt als je gewoon luistert. Dave is met stomheid geslagen, het is dus niet alleen Lies die het kan, maar ook Chantal. Nou dames, dan ga ik even een belletje doen. Ja, dat zal wel weer, Lies en Chantal lopen op Dave af, maar die maakt zich snel uit de voeten. Nee, nu ik dit weet, weet ik genoeg. Lachend loopt hij verder.