Hoe Ik Een Object Werd - 2

Dag lieve lezers. dat was een kort en krachtig deel één. De komende verhalen zullen iets langer zijn. Bij deze bedankt voor alle leuk, lieve en spannende reacties. Een kusje voor jullie:)

De volgende morgen werd ik ruim voor de wekker wakker. Ik besloot er uit te gaan. Na mij vluchtig te hebben aangekleed en mijzelf te hebben voorzien van een kopje koffie besloot ik om lekker in het zonnetje op mijn balkon te gaan zitten. Ik had mijn tablet erbij gepakt. Ik was de hele ochtend al bezig met een mogelijk berichtje die ik 's nachts had ontvangen. Toen de site was opgestart zag ik tot mijn verbazing dat ik 4 berichten had. De eerste was een warm welkom van de moderator van de site die mij door het berichtje verder wegwijs wilde maken op de site….. ‘Hmm das dus niks’ dacht ik bij mijzelf. Het tweede berichtje omvatte niet meer dan de woorden ‘geile tieten heb je’ in de bijlage zat een foto van iets dat leek op een oude leuter van een vies mannetje. ‘Nou dit word niks’ dacht ik bij mijzelf.

Het derde berichtje had echter een spannende titel. ‘Jij wordt van mij’. Dat klonk boeiend. Toen ik hem opende zag ik het volgende:

Lief sletje229,

Nadat ik je profiel had gelezen en zag dat je graag gedomineerd wilt worden moest ik natuurlijk wel reageren. Ik ben een zeer dominante man en heb ervaring met en africhten van sletjes zoals jij. Ook ben ik de persoon die je nodig hebt als je op zoek bent naar de ultieme spanning en sensatie. Geloof me als ik klaar met je ben herken je jezelf niet meer terug;-)

Als je het leuk lijkt om verder in contact te komen dan zou ik graag van je horen. Want ik heb jou zeker een hoop te bieden.

Liefs,

S.

‘Okeeeej…. Dit is wel heel direct allemaal’. Dacht ik bij mijzelf. Toch merkte ik dat het iets met mij deed. Ik moest er van blozen en voelde mij opgewonden. ‘nou Manni, doe ff normaal’ zei ik hardop tegenj mijzelf.

Het vierde berichtje was ook van S. Ik opende hem en zag alleen een foto van een strakke sixpack en een strakke boxer met een beste bult voorin. Hmm niet verkeerd, al kon ik me moeilijk voorstellen dat het echt was.

Alles samen besloot ik toch te reageren op S. Ik reageerde een beetje standaard. Ik heb wel interesse, wil je wel beter leren kennen voordat we iets ondernemen en zou graag willen weten wie ik een beetje voor me heb ect.

Ik maakte mij klaar voor mijn werk en ging op pad. Ik kon mij maar moeilijk concentreren en moest steeds denken aan S. Het sloeg allemaal nergens op want ik ken die gast helemaal niet. Maar toch had hij ergens al heel wat in mij losgemaakt met één simpel mailtje?! Tijdens de middagpauze keek ik voor het eerst op mijn telefoon. Ik zag dat ik een mailtje had van S. Hij stelde voor om eerst een avondje te chatten om te kijken of het klikt. En als ik wilde kon ik vast oefenen door nu naar het toilet te gaan, mijn slip uit te doen en de rest van de werkdag vol te maken, met de slip in mijn broekzak. Weer had hij het voor elkaar… ik werd overvallen door een geil en nieuwsgierig gevoel. Mijn verstand bleef echter tegenstribbelen; je werkt met kinderen, dit kan je niet maken. Echter als het gaat om verstand vs gevoel, is gevoel toch sterker, zoals gebruikelijk bij een impulsieve meid als ik.

Op het toilet deed ik mijn slip uit en verborg hem in mijn broekzak. De rest van de dag genoot ik van de vrijheid die het sliploze leven mij gaf. Ik was verbaasd hoe lekker het voelde en tegelijkertijd ook hoe spannend het was.

S Middags had ik nog een overleg met collega's en het enige waarbij aan kon denken is dat ik zonder slip naast mijn directeur zat. Ergens schaamde me ik, maar het genot was nog meer aanwezig. In tegenstelling tot ikzelf, want meerdere collega’s plaatste een opmerking met de strekking dat ik vandaag een erg afwezige indruk achterliet… Maar ja dat was ook niet zo gek natuurlijk.

Toen de dag er eindelijk op zat, ik eindelijk thuis was besloot ik direct om pc aan te zetten, voor het geval dat hij online kwam. Het duurde naar mijn mening een eeuwigheid, maar eindelijk was hij daar. We hadden een heel leuk gesprek, al werden vragen als; wat doe je voor werk? Waar kom je vandaan? Wat is je naam? allemaal keurig ontweken of afgewimpeld met een andere vraag. Het gekke was dat ik tijdens het gesprek een fijn en veilig gevoel kreeg, terwijl ik niks van hem wist, behalve dan dat hij heel veel geile ideeën met mij had. Ik ervoer hoe het was om niks te zeggen te hebben. Ik moest het doen met het geen hij me gaf. Ergens vond ik dat bloed irritant want, zoals elke vrouw, wil ik altijd alles weten. Het was echt een uitdaging om dat te laten voor wat het was. Maar juist dat gevoel maakte mij opgewonden. Het gevoel dat je, eigenlijk nu al, geen controle meer had.

Nadat het gesprek vorderde kwam uiteindelijk de onvermijdelijke vraag. “Dus, zeg het maar. Word je mijn slaafje?” Voordat ik het allemaal goed en wel geregistreerd had in mijn hoofd, had ik al gereageerd met een volmondige “ja’’! Hierna ging het allemaal heel snel. Er verscheen ineens een lap tekst in beeld, alsof hij het al klaar had staan in een Word document. Kort daarna was hij offline. Dit overviel mij een beetje en ik werd gevuld door een gevoel van angst. Ik besloot echter eerst de lap tekst maar eens te lezen.

Aangezien het echt een lap is, zal ik jullie hier niet mee vervelen. De lap tekst was in werkelijkheid een contract. Een contract die ik, zo werd duidelijk aan het eind van de tekst, moest ondertekenen en vervolgens ergens bij mij in de buurt moest afleveren, waarover later meer.

In het contract stonden een aantal zaken. Het eerste was een globaal stukje waarin stond was we gingen doen. Vervolgens een stukje over veiligheid voor ons beidde door het vermelden van een safewoord. Iets wat mij enige vorm van geruststelling gaf. Vervolgens ging het over in het kopje ‘gedragsregels’. Deze besloot ik maar eens grondig door te lezen want dat leek mij niet geheel onbelangrijk;) Oh ja, voor de duidelijkheid, in het contract wordt gesproken over Meester en slaaf, ik als slaaf…. klinkt nog steeds raar, nu ik dit schrijf, maar goed. Hier volgen de regels.

Na ondertekening van dit document:

- Dient slaaf alle regels keurig op te volgen

- Vervalt de naam van slaaf. Meester heeft het volste recht om deze te vervangen zoals Meester dit wenst.

- Zijn zowel de vagina, anus en borsten eigendom van Meester. Meester heeft alle recht deze te gebruiken zoals Meester dat wenst.

- Is slaaf verplicht om thuis te allen tijde naakt te zijn, mits Meester hiertoe anders besluit.

- Dient slaaf elke opdracht te bevestigen d.m.v. foto of video.

- Heeft de slaaf geen mogelijkheid om vragen te stellen.

- Bepaald Meester elke ochtend welke kleding er gedragen wordt door slaaf.

- Slaaf dient een dagboek bij te houden waarin alle opdrachten worden vermeld. Deze dient bewaard te worden in de woonkamer naast de tv.

De rest van het contract kan ik me niet meer herinneren. Deze regels hadden nogal een impact op mij gemaakt. Ik had zoveel vragen hierover, maar wist simpelweg niet wat ik moest doen, hij was immers al offline. Ik vroeg mij af of ik mijn vragen gewoon moest mailen en zijn antwoord moest afwachten. Maar ik had natuurlijk al ‘ja’ gezegd tegen S. Dit was het perfecte moment om pist op mijzelf te worden vanwege mijn bewijsdrang die ik altijd had. Ik kon nu niet terugkrabbelen, dat was mijn eer te na. Ik had immers de eerste stappen al gezet en wie A zegt moet B zeggen, althans dat leer ik mijn kinderen op school. Nee, ik ga het gewoon doen of….. Ik voelde mij overweldigd door alles. Ik besloot om eerst maar eens te douchen en er daarna een nachtje over te slapen. Morgen was ik immers vrij en kon ik er nog eens rustig over nadenken.

Het was een korte en rare nacht. Ik had allemaal gekke dromen, dromen waarin ik vastgebonden werd door een goede vriend van mij. Hij neukte me vervolgens in al mijn gaten zonder rekening te houden met mij, het was alsof ik niet bestond. Heel raar allemaal, helemaal omdat mijn goede vriend, die ik al jaren ken, de gene was die mij “misbruikte”. Terwijl ik hierover na bleef denken, genoot ik van een kopje koffie op mijn balkon. Mijn gedachten verschoven van rare dromen naar rare contracten. Een contract zoals ik nog nooit had gezien, een contract die ik inmiddels had ondertekent. Vanmorgen toen ik wakker werd en voelde dat mijn hele slip kletsnat was wist ik het zeker. Ik liep met mijn duffe kop naar mijn pc en ondertekende het contract.

De volgende stap was het afleveren bij de plaatselijke supermarkt. Bij die supermarkt stonden een paar bankjes, met daarachter van die plantenbakken. Het waren er 4 in een soort van u-bocht. Elk bankje had een andere kleur. Het roze bankje was “mijn” bankje. Ik moest daar om 11 uur zijn en mijn enveloppe in de border achter het bankje deponeren. Daarna moest ik 10 minuten blijven zitten om vervolgens rechtstreeks naar huis te gaan.

Het was nu kwart voor negen en ik had dus tijd genoeg om mij lekker rustig op te frissen. Ik kroop onder de douche. Tijdens het douchen voelde ik steeds meer spanning in mijn lijf, het was echter geen vervelende spanning, meer leuke spanning, spanning als voor een sportwedstrijd of zo. Hoe sterker de spanning werd, hoe meer ik er van genoot. Na het douchen kleedde ik mij aan en besloot dat mijn slipje vanaf nu overbodig was. Ik had gisteren immers intens genoten van het vrije gevoel dat het sliploze leven mij gaf. Nadat ik mij had aangekleed, ik had een simpel stretch rokje aangedaan met een rood hemdje, zoals de instructie van S. was, keek ik op de klok. Het was half elf en ik moest nu toch echt vertrekken om niet te laat te komen.

Aangezien mijn bestemming dichtbij was besloot ik te gaan lopen. Tijdens het lopen moest ik steeds denken aan het feit dat het wel raar was dat S. een supermarkt had gekozen bij mij in de buurt. Hij wist in welke plaats ik woonde, maar hij kon toch niet weten in welke wijk of misschien toch? Zou hij mij kennen dan? Zou ik hem kennen? Deze gedachten hielden mij de hele weg bezig. Voordat ik het wist was ik er al. Mijn hart bonkte als een gek. Ik ging zitten op het bankje en keek om mij heen. Het was vrij rustig en er waren niet veel mensen in de buurt. Ik scande de gezichten van de mensen om te zien of er iemand tussen was die ik herkende, wat dan misschien kon betekenen dat hij S. was. De 10 minuten waren bijna voorbij. Ik legde mijn enveloppe, met enige aarzeling, in de plantenbak en liep in een stevig tempo weg. Mijn hart gierde in mijn keel van spanning. Toen ik pakweg vijf minuten onderweg was kreeg ik een Whatsappje van een onbekend nummer. Het luidde: ‘Goede keuze’.