In Moeilijkheden In Japan - 1

Het vliegtuig zette de landing in en Hedy wist dat zodra de landing was voltooid haar missie echt was begonnen. Hedy werkte voor een geheime afdeling van het ministerie van buitenlandse zaken die over de gehele wereld missies uitvoerde waarvan de buitenwereld niet van op de hoogte werd gebracht.

Dit was haar tweede missie. De eerste was het volgen van een van drugssmokkel verdachte diplomaat die ze inderdaad had kunnen betrappen en die was opgepakt. De man had reeds een gevangenisstraf opgelegd gekregen van 12 jaar. Hij mocht nog van geluk spreken dat zij hem bijtijds had kunnen aangeven bij de Nederlandse politie anders was de kans groot geweest dat hij op de Filipijnen was opgepakt en daar gebeuren andere dingen met drugssmokkelaars.

Nu was haar missie gevaarlijker, ten minste voor haar. Er waren de laatste maanden drie vrouwen verdwenen. Geen van de drie vrouwen had een bericht achtergelaten waaruit zou blijken dat ze weg zouden gaan. Alle drie hadden ook weinig of geen familie en het was daardoor ook niet in het nieuws gekomen. Ze waren alle drie rond de 25 jaar, blank, blond en mooi. Het vermoeden bestond dat ze waren geronseld en in het criminele circuit waren beland als blanke slavinnen in Japan.

Hedy had de opdracht om deze zaak te onderzoeken. Haar taak was om hier en daar rond te neuzen en ze spoor kon vinden die in de richting van de vermiste vrouwen kon wijzen maar ze mocht beslist niet met één of andere organisatie in zee gaan. Hedy was een mooie vrouw met een goed getraind lichaam en zwart lang haar wat ze meestal in een staart had. Toen ze langs de beveiliging en de douane was zocht ze naar haar contactpersoon. Er zou een Japanse agent klaar staan om haar naar haar hotel te brengen waar ze moest wachten op verdere instructies. Plotseling werd ze op haar schouder getikt.

De man die Hedy op haar schouder had getikt was een kop kleiner dan de lange vrouw en vroeg, "bent u Hedy van Sprang?" Hedy knikte en de man noemde een code waaruit Hedy begreep dat dit de contactpersoon was die haar naar haar hotel zou brengen. De jonge vrouw liep met hem mee en hij bracht haar bij een grote zwarte Mercedes en vroeg haar in te stappen. Met gemak reed de man door het drukke verkeer in de Japanse hoofdstad. Hij was een zwijgzaam type, stelde haar een paar vragen en stond een half uur later met Hedy in de lobby van het hotel waar ze de eerste paar dagen zou logeren. De man zei dat er over twee dagen contact met haar zou worden opgenomen. Ze bedankte de man voor de taxi en ging naar haar kamer waar ze zich eerst wou opfrissen na de lange reis.

Ze ging naar de badkamer, kleedde zich uit en zag even naar haar goed getrainde lichaam in de grote spiegel. Haar lange benen, strakke buik en mooie borsten waar ze trots op was dat ze ondanks haar leeftijd nog geen neiging hadden te gaan hangen. Toen het bad vol was liet ze zich in het warme water zakken en genoot van de geur van het badschuim. Nadat Hedy zich had aangekleed haalde ze haar laptop uit de koffer en keek of ze al een bericht had van haar baas. En inderdaad had ze een klein berichtje. "Neem vandaag je gemak er van, morgen om 12.00 uur krijg je nader bericht". Het was nu vier uur in de middag en Hedy besloot naar het restaurant te gaan wat op de bovenste verdieping van het hotel was gesitueerd en een mooi uitzicht bood op de buitenwijk van Tokyo.

In het restaurant was ze de enige niet Japanse vrouw en ze merkte dat ze al snel vele Japanse ogen op zich gericht had. Door haar korte jurkje kwam niet alleen figuur mooi uit maar ook haar in donkere panty gestoken lange benen. Ze ging aan een tafeltje bij het raam zitten en bestelde een witte wijn bij de jonge ober die bij haar kwam. Na een drie kwartier begon Hedy zich te vervelen en ging naar buiten om op het terras even een frisse neus te halen. Het duurde niet lang of een jonge man kwam naast haar staan. "Nieuw hier in Tokyo?". Hedy schatte de man van haar leeftijd en moest ook op hem neerkijken vanwege het lengteverschil. "Inderdaad, ik ben vanmiddag aangekomen".

Er volgde een vlot gesprek en Hedy vertelde dat ze een paar weken vakantie had en wat ze allemaal op het programma had. Ze had thuis al diverse bezienswaardigheden bestudeerd en vertelde tegen de man, die zich had voorgesteld als Akio, wat ze van plan was te bezoeken. Na wat over koetjes en kalfjes te hebben gepraat vroeg Akio of ze zin had met hem wat te gaan eten. Omdat ze verder nog geen plannen had voor vanavond nam ze de uitnodiging aan en ze spraken af dat ze om acht uur voor het hotel zou staan waar hij haar dan zou ophalen. Om de tussentijd te doden ging ze terug naar haar kamer waarbij ze alert was op haar omgeving. Ze had niet het idee dat ze werd gevolgd. Wel begon ze zich af te vragen of het wel verstandig was om op de uitnodiging van Akio in te gaan. Ze hoefde het gevaar niet al op te zoeken voor haar missie begon. Ze liet de twijfel echter varen en stond keurig om acht uur voor het hotel.

Om precies acht uur kwam er een grote witte Mercedes voorrijden en wenkte Akio, die achter het stuur zat, haar om in te stappen. Op het moment dat ze instapte had ze spijt dat ze het korte jurkje aanhad. Ze probeerde te vermijden dat ze teveel van haar benen zou laten zien wat uiteraard niet lukte en ze zag Akio gretig kijken. Toen ze zat trok ze snel haar jurkje recht. Akio grijnsde en zei, "je mag best wat van je mooie benen laten zien hoor. Heb je ook een voorkeur voor een bepaald restaurant?" Hedy, totaal niet bekend in Tokyo, had uiteraard geen voorkeur en liet de keus geheel aan hem over. Snel en soepel reed Akio door de drukke straten.

Na een tien minuten reden ze een parkeergarage binnen welke zich onder een groot gebouw bevond. Op de begane grond zag Hedy verschillende restaurants. Ze merkte nu dat ze wel trek in wat eten kreeg want het was het weer een paar uren geleden dat ze voor het laatst wat binnen had gekregen in het vliegtuig. Akio parkeerde zijn Mercedes op één van de nog spaarzame vrije plekken. Galant als hij was hield Akio de deur voor haar open. Ze liepen naar de kern van de parkeergarage en stapten in de lift die open stond. De lift zette zich in beweging en Hedy kreeg in de gaten dat ze niet één verdieping hoger gingen maar de lift doorging naar hoger gelegen verdiepingen. "Waar gaan we naar toe?" Terwijl ze dit zei stopte de lift en toen de deuren opengingen zag ze twee forse Jappaners staan die haar opvingen toen ze door een duw van Akio naar buiten struikelde.

Hedy viel in de armen van de dikke Japanner die links van de liftingang stond. Ze kon nog maar net haar evenwicht bewaren en voelde de armen van de man om haar lichaam. Het duurde geen tel toen de jonge vrouw in de gaten had wat er gebeurde en zonder na te denken trapte ze naar achteren om de andere man die haar op stond te wachten te raken. Ze raakte de man in de maag en toen ze haar voet terug trok voelde ze dat ze haar schoen miste. De naaldhak van haar schoen was in de maag van de man gedrongen. Hij probeerde de schoen terug te trekken maar deze bleek vast te zitten in de dikke pens. Even was de man die haar vast hield uit z'n concentratie, net genoeg om Hedy de tijd te geven de neus van man te verbrijzelen met een gerichte kopstoot. De man liet haar los en dat gaf Hedy de gelegenheid haar knie keihard in z'n kruis planten waardoor hij voorover op de grond viel. Snel draaide ze om haar as om een elle boog uit te delen aan Akio die ze, zonder dat ze in de gaten had, vol op de kaak raakte. Ze zag dat de man die haar schoen vast had haar met grote ogen aankeek. Een grote rode vlek tekende zich in het witte overhemd van de man af op de plek waar de naaldhak als een mes in de maag was gedrongen. Snel trok ze haar andere schoen uit en rende zonder haar schoenen naar de trappenhal om via de vluchttrap naar beneden te rennen. Ze had nog net gezien dat de lift was gestopt op de 6e etage. Met een noodgang stortte ze zich naar beneden.

Op de begane grond bleef ze even staan. Ze besefte dat ze onvoorzichtig was geweest om met de eerste de beste Japanner mee te gaan. Ze zag dat er naast de diverse restaurants diverse winkels op de begane grond aanwezig waren. Gelukkig voor haar had ze in alle haast wel haar tas meegenomen waar onder andere haar creditkaart en mobiele telefoon in zat. Snel dook ze een kledingwinkel binnen. Achter een rek met winterjassen had ze zicht op de deuren van het trappenhuis. Ze stond nog maar net achter het rek of de deuren vlogen open en twee Jappen keken in het rond. Het waren niet dezelfde die haar boven probeerden te overmeesteren. Dat betekende dus dat er maar mensen op haar komst zaten te wachten. De mannen zagen haar tot haar grote opluchting niet en gingen beide een kant uit in het winkelcentrum. Waarschijnlijk had ze niet te maken met mensen die haar dossier kenden want dan hadden ze kunnen lezen dat ze op hoog niveau de vechtsport beoefende. Ongetwijfeld waren ze dan voorzichtiger met haar geweest en meer op hen hoede. Ze paste voor de show een winterjas om wat tijd te nemen en te kijken of er meer mensen achter haar aanzaten.

Na een paar minuten liep ze naar achter in de winkel waar de schoenenafdeling was gesitueerd. Ze vond een paar schoenen die haar perfect pasten en rekende deze bij de kassa af. Het meisje achter de kassa lachte vriendelijk en leek niet verbaasd dat Hedy de nieuwe schoenen bij de kassa direct aantrok.

Ze zag dat er ook een uitgang was die op de drukke straat uitkwam en voorzichtig ging ze op in de drukte.

Hedy hield een taxi aan en gaf de naam van het hotel op waar ze logeerde. Even later liet ze de taxi stoppen, betaalde de taxi chauffeur en stapte uit. Ze was een paar straten van het hotel verwijderd en keek rond of er verdachte figuren aanwezig waren. Akio wist natuurlijk in welk hotel ze logeerde en de kans was levensgroot aanwezig dat men al bij het hotel was om haar op te wachten. Behoedzaam liep ze naar het hotel. Probleem was natuurlijk dat alle Japanners op elkaar lijken en ze niet direct één van de mannen zou herkennen die ze bij de lift had ontmoet. Alhoewel ze de man met haar schoen in de maag niet verwachte en haar andere belager waarschijnlijk z'n gebroken neus zat te repareren.

Ze stond nu aan de overkant van de entree van het hotel en had nog steeds niets verdachts kunnen ontdekken. Ze moest toch naar haar kamer om bepaalde dingen veilig te stellen. Net op het moment dat ze de straat over wou steken stopte er een zwarte bestelbus pal voor haar. De schuifdeur was al open en voor ze er erg in had lag ze op de vloer in de bus die met grote snelheid wegreed. Haar handen werden op haar rug getrokken en ze voelde dat haar polsen aan elkaar werden vastgezet met waarschijnlijk handboeien. Haar schoenen, die ze net had gekocht, werden uitgetrokken en ook haar enkels werden vastgemaakt. Er zat iemand bovenop haar waardoor ze geen kant op kon. Ze vervloekte nu het moment dat ze had besloten terug naar het hotel te gaan. Een paar handen gingen over haar lichaam waarschijnlijk om te voelen of ze ook een wapen bij haar had. Na een poos stopte de bus en werd ze hardhandig aan haar haren uit de bus getrokken en rechtgezet. Ze werd opgetild en over de sterke schouder van iemand getild die haar in een ijzeren greep hield. Ze voelde een hand onder haar te korte jurk die stevig in haar billen greep.

Waar ze nu was wist ze niet maar wel dat ze even later op een stoel werd gezet midden in een groot vertrek. Op een stoel voor haar zat een man die haar met een blik bekeek die haar het ergste deed vrezen. "Zo dame, waarom niet gewoon met Akio meegekomen. We willen je alleen even een paar vragen stellen. Het is toch niet nodig onze collega zo te behandelen dat hij nu onderweg naar het ziekenhuis is. Ik hoop voor jou dat hij het er levend van af brengt”. Achter haar hoorde ze een deur opengaan. “Rustig Kato, even geduld. De kans is groot dat je wraak mag nemen op deze mooie dame maar ik wil eerst nog wat dingen van haar weten”.

De man die tegenover haar zat had dit tegen Kato gezegd en Hedy zag tot haar grote schrik dat het de man was die ze vol op de neus had geraakt. “We willen graag weten wat je in Japan komt doen”. “Behandelen jullie de toeristen in Japan altijd op deze manier”? Hedy had zich weer een beetje hervonden. “Wij behandelen toeristen en gasten in Japan altijd met alle egards maar we hebben de indruk dat jij niet in één van deze categorieën valt en willen dus graag weten in welke categorie jij valt?” Hedy hield zich stil en trok haar schouders op.

“Dame, wij hebben bepaalde methoden om daar achter te komen. Er zijn ook diverse mensen die een speciale opleiding hebben gehad om deze methoden op mannen en vrouwen toe te passen. En ik kan je verzekeren dat je verblijf in Japan een stuk aangenamer zal zijn wanneer jij gewoon antwoord geeft op onze vragen. Kato bijvoorbeeld staat te popelen om wat methoden op jou toe te passen. Helemaal na wat jij hem en zijn vriend hebt aangedaan”. Kato keek vol walging op Hedy neer en hoopte dat ze niets zou zeggen. Hij zou wel raad weten met een mooie Europese vrouw.