Droom Of Werkelijkheid - 38

Eenmaal bijgekomen vertelt Stefan me dat we het wel snel aan Melody moeten laten weten.

Ik vraag hem of we het niet eerst aan Gabriel moeten vragen of hij het wel een goed plan vind.

Hij vertelt me dat hij dit al heeft overlegt met Gabriel voor het geval dat en dat Gabriel het geweldig vind. Hij vind haar een leuke en vooral sterke meid die hij graag op zou willen nemen in zijn harem.

Ik vraag hem hoe dit werkt. Stefan legt me uit dat Jasmine degene is die bepaalt welke vrouwen in de buurt van Gabriel mogen komen. Er zijn ook vrouwen die Gabriel niet eens heeft gezien binnen zijn harem. Deze vrouwen mogen alleen in de vrouwenvertrekken zijn en zorgen voor de belangrijkere vrouwen. Vol ontzetting kijk ik Stefan aan. “Hoe kan ze?”, vraag ik aan hem. Hij legt me uit dat dit heel normaal is binnen een harem. “Dat is nu precies de reden waarom ik dit niet wil”, zeg ik iets te brutaal. Stefan kruist meteen zijn armen over elkaar en kijkt me aan met een blik dat ik maar beter in kan dimmen. Echter vind ik dit net even te belangrijk om in te dimmen en ga er tegenin. “Wat?”, vraag ik vervolgens. “1 je toon bevalt me niet jongedame even dimmen”. “2 weet ik dat jij dit niet wilt en daarom dring ik het ook niet aan je op”. “3 jij vraagt ernaar en ik geef je netjes en rustig antwoord, dus mag je tegen mij wel even wat rustiger doen vind je niet?” Dat laatste was geen echte vraag maar een eis. “Sorry”, antwoord ik. Zijn houding wordt al wat rustiger nadat ik mijn excuses heb aangeboden. Hij laat wel duidelijk merken dat het echt tijd wordt dat ik mijn plek leer kennen.

In mezelf moet ik hier wel om lachen want ik besef me dat ik dit nooit helemaal zal kunnen.

Ik zie een glimlach om zijn mond komen en besef me dan dat hij me staat te observeren.

Hij weet dat ik in mijn hoofd nu bezig ben om alles af te wegen en te bekijken wat er nu precies gebeurde. “Meisje dit is nu precies waarom ik zo vol voor je bent gegaan”. “Jou zelfreflectie is heerlijk om te zien”. Verlegen kijk ik naar de grond en dan schiet hij in de lach. “Nu niet verlegen gaan doen”, zegt hij. Om de draad van het gesprek terug op te pakken vraag ik hem hoe dit dan nu met Melody zal gaan, aangezien ik haar heb meegenomen en Jasmine mij absoluut niet mag.

“Jasmine zal haar nooit accepteren”, Zeg ik smekend tegen Stefan. Hij stelt me gerust door te zeggen dat Gabriel hier perfect van op de hoogte is. En ook als maakt Jasmine meestal de beslissingen dat betekend nog niet dat Gabriel niet ook zelf kan beslissen. Uiteindelijk is hij degene die aan het hoofd staat en niet Jasmine. Opgelucht haal ik adem. Ik heb Melody echt nodig met Saffier. Dat is nog zo iets wat Jasmine afkeurt. Zij wil dat paard weg hebben omdat het paard een speciale plaats in het hart van Gabriel heeft. Samen gaan we dan naar Melody om haar het nieuws te vertellen. Voor haar ook belangrijk om dit zo snel mogelijk te weten. Ze kan daarmee “vrij” rond lopen.

Ik vraag aan Stefan of ik het haar mag vertellen en hij stemt toe. Hij vertelt me dat hij Gabriel gaat halen. “Melody”, begin ik langzaam. “Ik weet dat je het liefst bij Stefan en mij zou willen blijven maar ik heb je nodig hier bij Gabriel”. Ik zie de tranen in haar ogen en krijg een brok in mijn keel maar zet toch door. “Stefan en ik zullen hopelijk binnenkort hier weer samen weggaan en ik heb iemand nodig die ik vertrouw om voor Saffier te zorgen.” Op het moment dat ik dat zeg beginnen haar ogen helemaal te stralen en vliegt ze om me hals. Ze is zo blij dat ik haar vertrouw met zo een kostbaar bezit dat ze helemaal vergeet dat ze dan aan Gabriel toebehoor. “Voorlopig ben ik nog hier want Stefan heeft nog heel veel dingen af te wikkelen voor het zover is dat ik bij hem kan zijn voorgoed”. “Wij gaan samen eerst nog heel veel leuke dingen doen”. Ik laat haar ook weten dat wij nog vaak bij Gabriel op bezoek zullen gaan en als Stefan weg moet ik automatisch weer daar kom omdat Stefan mij alleen toevertrouwt aan Gabriel. Ze knikt dat ze het begrijpt en zegt me dat het goed is.

Dan komen Gabriel en Stefan samen binnen. En meteen zakt Melody op haar knieën.

Gabriel begroet haar met een kus op haar voorhoofd. “Ik zie dat je dus mijn aanbod aanneemt en bij mij blijft”. Melody kijkt naar hem op en knikt. “goed zo, dan gaan we je voorstellen aan Jasmine”.

Mijn hart slaat een slag over en ik houd mijn adem in. Gabriel kijkt me aan en zegt me dat het goed komt. Ik kijk hem terug aan en bedank hem.

Dan vraag ik aan Stefan of ik naar de andere meiden mag. “Tuurlijk, ga maar, dan ga ik nog wat werk doen”. Hij zoent me en loopt dan terug naar onze kamer. Ik ga naar de andere meiden en Melody gaat met Gabriel mee.

Eenmaal bij de andere meiden word ik al vanouds begroet en gaan wel lekker kletsen en thee drinken. Na een tijdje komen Gabriel, Melody en Jasmine binnen. Jasmine haar gezicht staat op onweer. Dat voorspelt niet veel goeds kan ik zeggen. Ik kijk de meiden aan en ook hun zien dat er iets te gebeuren staat. “Moet ik gaan?”, vraag ik bezorgd aan Gabriel. “Nee blijf maar hier, Stefan komt ook zo”, zegt hij dan. Ik voel me erg nerveus worden en weet niet goed waar ik het zoeken moet.

Als Stefan binnen is komt hij dicht bij me staan. Ik kijk hem vragen aan maar hij zegt niets.

Ik wil hem ergens wel wat aan doen maar beheers mezelf dit is niet de plaats en moment om bijdehand of opstandig te gaan doen.

Gabriel begint met vertellen dat Melody aan het eind van de week zal worden opgenomen in zijn harem en dat dit zal gaan volgens zijn vaste ritueel. Op het moment dat hij dat zegt vertrekt Jasmine haar gezicht helemaal. Ik besluit stil te blijven en later aan Stefan te vragen wat het ritueel is.

Ik kijk de meiden aan en die kijken bezorgt naar me terug en dan naar Melody. Ik begrijp wat ze bedoelen. Ze zijn bang voor Jasmine. Eerlijk gezegd ben ik dat ook, niet voor mezelf maar wel voor Melody. Gabriel verteld wat de plaats van Melody zal zijn binnen de groep en de andere meiden zijn allemaal erg opgewonden voor haar. Ik zie al dat hun haar wel mogen en dat, dat wel goed gaat komen. Dan verlaten Gabriel en Stefan de ruimte en laat ons alleen achter. Jasmine komt op ons afgelopen met een gemeen gezicht. Ze komt recht voor me staan en begint me voor van alles en nog wat uit te maken. Met alle mogelijk moeite probeer ik me in te houden. Ik ben nu in haar domein en moet me dus gedragen. Ineens word ik vastgepakt door Stefan en hij trekt me daar weg. Boos vertel ik hem wat er allemaal is gebeurt en hij zegt dat hij het weet. Hij wilde me nog even gedag zeggen en zag het gebeuren. “Ik neem dit op met Gabriel, dit is niet oké namelijk”.

Je hebt je goed gedragen maar dat had je niet heel lang vol gehouden en je mag in die ruimte geen commotie veroorzaken want dat levert je zware straf op. Het Jasmine haar domein en die bepaalt. Ik kan je dan dus niet beschermen. “Wat een kut regels”, flap ik eruit. En voor ik het weet sta ik tegen een muur met een boze Stefan tegenover me. “Hé, dit is ook niet oké”, zegt hij me boos.

Hij dwingt me op mijn knieën. Als ik weiger drukt hij me hardhandig neer.

Even is er geen begrip bij hem en heb ik te dealen met zijn dominantie. Het brengt me angst maar zeker ook opwinding. Dit is de man waar ik voor gevallen ben. Liefdevol maar ook heel dominant en vol passie. Ditmaal vol met boosheid vertelt hij me dat dit zijn cultuur is en dat ik hem nu belachelijk maak en dat hij dat niet pikt. Hij tilt me daarna hardhandig weer omhoog en neemt me mee naar mijn kamer. In de kamer legt hij me vast op bed. “Zo jongedame, je zult weten dat je nu te ver bent gegaan”. Ik zal je nu nog niet slaan want de wonden die je hebt zijn nog te vers maar”, dan neem ik je vrijheid af”. Als ik vast aan het bed ligt verlaat hij de kamer en laat me alleen achter met mijn gedachten. Ik merk dat het me raakt dat hij me zo achterlaat. Ik voel een angst dat ik hem teleurgesteld heb en dat hij me nu niet leuk meer vind. Ik besef me ook dat dit te maken heeft met alles wat ik vroeger heb meegemaakt maar ik weet nog niet hoe ik dit gevoel tegen moet gaan.

Verstand en gevoel zijn twee lastige dingen.

Dan komt hij terug de kamer in zegt niets maar gaat aan zijn bureau werken. Het valt me erg zwaar dat hij niets zegt. Ik probeer dat stemmetje achter in mijn hoofd het zwijgen op te leggen en me erdoor heen te bijten. Ik doe of zeg verder niets maar blijf rustig liggen. Echter naar mate de tijd verstrekt wordt het lastiger en lastiger. Uiteindelijk vraag ik hem of hij boos op me is.

Hij antwoord niet boos te zijn wel teleurgesteld en legt me uit dat dit straf is. Het hoeft niet leuk te zijn maar zodra de straf straks voorbij is dan is het voorbij. Hij gaat nergens heen, laat me niet achter of verlaat me niet. Een traan rolt over mijn gezicht van verdriet en opluchting. Hij vind me nog steeds leuk bedenk ik me. Ik berust me in mijn straf en probeer me te focussen op mijn lichaam.

Het mooie is dat ik nu meteen mijn meditatie voor vandaag kan doen. Dit is er laatste dagen nog wel beetje bij ingeschoten. Ik schrik op uit mijn meditatie als ik het bed in voel zakken. Het is Stefan, hij maakt me los van het bed. Daarna plaatst hij zijn vinger onder mijn kin. “Gaat deze brutale jongedame nu eindelijk eens op haar taal gebruik letten?” “Ja het spijt me”, antwoord ik hem.

“Goed het is tijd om naar Saffier te gaan”, zegt hij met een lach. Ik ben blij dat hij me nog laat gaan voor hetzelfde geld had ik daar niet meer heen gemogen. Vrolijk liep ik naar Saffier toe samen met Vince. Ik was er al zo aan gewend dat hij mee ging dat ik het niet eens meer door had. Het was zelfs wel gezellig. Hij was heel leergierig wat betreft paarden dat was leuk zo kon ik hem ook nog wat leren. Ik pakte zoals als ik al een tijdje deed Saffier uit haar stal. Ik begon haar lekker te borstelen en Vince was zo lief om haar stal voor me schoon te maken. Echt geweldig die man.

“Vince?”, riep ik. “Ja zeg het eens”, hoorde ik uit de stal komen. “Ik zou Saffier graag willen rijden denk jij dat ze daar aan toe zou zijn”. Hij stak zijn hoofd uit de stal en keek me even bezorgd aan.

“Uhmm eigenlijk zou ik dat eerst met Stefan moeten overleggen”, zei hij toen. “Als jou iets overkomt dan vermoord hij me”. Ik schoot in de lach alsof dat zomaar zou lukken, maar ik snap wat hij bedoeld.

“Mag ik je telefoon dan vraag ik het hem”. Hij gaf me zijn telefoon en ik toets het nummer van Stefan in de telefoon. “Ja prinses wat is er”, nam hij op. “Hoe wist je dat ik het was”, antwoord ik.

“Nou heel simpel je bent bij Saffier samen met Vince, dus kan het alleen zijn dat jij iets wilt vragen”.

Ik stel hem de vraag of ik Saffier mag rijden. Eerst wijst hij resoluut af maar ik blijf doorvragen.

Ik vertel hem dat ik Saffier aan de longeerlijn doe en dat Vince haar op die manier ook vast zal houden. Zo kan ze alleen rondjes lopen als ze weg zou willen omdat ze schrikt.

Uiteindelijk stemt hij dan toch toe maar drukt me op het hart dat ik bescherming moet dragen. Ik beloof hem dat ik dat zal doen. Ik geef de telefoon aan Vince terug en vertel hem dat het goed is.

Hij knikt en zegt; “Nou dan gaan we dat doen he?” Helemaal blij zadel ik Saffier op. Inmiddels is ze daar al zo aan gewend dat het geen enkel probleem meer is voor haar.

Ik besluit haar eerst even te longeren zodat ze even haar benen kan strekken en wat energie kwijt kan. Dan haal ik haar dichterbij en vraag aan Vince om haar vast te houden. Langzaam plaats ik mijn voet in de stijgbeugels en zet er wat gewicht op. Ze kijkt even vreemd maar blijft verder netjes staan. Heel voorzichtig ga ik omhoog tot ik zachtjes in het zadel beland. Ze verstijft onder me en ik blijf stil zitten. Ik praat tegen haar dat het allemaal in orde is. Als ik merk dat ze wat minder verstijft is vraag ik aan Vince om haar aan het lopen te zetten. Ik wil haar nog geen beenhulpen geven zodat ze gaat stappen. Ik wil haar eerst zo laten wennen. Al met al gaat het geweldig. Ze is niet super ontspannen maar ze gaat er ook niet vandoor. Ik houd het kort vandaag zodat we het goed afsluiten. Als ik afgestapt ben haal ik haar zadel af en haar hoofdstel. Dan mag ze lekker rond springen in de bak. Ze gaat er als een gek vandoor en rent en bokt de hele bak door. Ik kijk en begin te lachen.

Samen met Vince breng ik het hoofdstel en zadel weg naar de stal en haal haar halster op.

Ik doe haar halster om maar het is zo lekker weer dat ik haar graag nog even buiten laat.

Ik vraag aan Vince of we haar straks samen binnen kunnen zetten. Hij knikt dat het goed is.

Dan ga ik gauw met Vince terug om Stefan te vertellen hoe goed het is gegaan. Eenmaal in mijn kamer aangekomen vlieg ik hem om de hals en begin hem overal te zoenen.

“Hee meisje, alles is goed gegaan merk ik”. Ik knik en loop dan snel naar de douche.

Ik stink altijd naar paard als ik bij haar vandaan kom. Onder de douche bedenk ik me ineens dat Gabriel bijna jarig is en hoe leuk het zou zijn als hij haar op zijn verjaardag kon rijden.

Ik vertel mijn idee aan Stefan en zijn ogen lichten helemaal op. “Als je dat voor elkaar kan krijgen dan weet ik zeker dat je nooit meer iets fout kan doen bij hem”. “Dat is echt zijn droom, haar ooit weer te rijden”. Als ik weg wil lopen roept Stefan me terug. Hij vertelt me dat er vanavond een gastenavond is waarbij Melody ingewijd zal worden in de harem van Gabriel. Hij vertelt me ook dat dit bijzonder is en dat er dus niets fout mag gaan. Ik vertel hem dat ik weet dat het bijzonder is, ik heb het zelf immers ook ondergaan. “Klopt”, zegt hij. “Echter nu is het anders omdat Jasmine hier ook een rol in speel”. Mijn nekharen gaan overeind bij het horen van haar naam. “Hoe dan?”, vraag ik hem argwanend en zorgwekkend. Hij laat me weten dat ik het niet leuk gaat vinden om aan te horen maar hij vind het belangrijk dat ik het weet. Hij vertelt me dat ze getest moet worden op haar pijngrens en daarvoor zal ze zweepslagen krijgen. Dat Jasmine de eerste paar zweepslagen zal geven, zodat duidelijk is dat zij hoogste in rang is. Daarna zal Gabriel het overnemen en zal ook daarna haar verzorgen zoals een goede Dominant dit doet en niet over zal laten aan Jasmine. Ik kijk hem angstig aan. “Mmmm.. Maar”, stotter ik. “Jasmine is een gemene vrouw die haar zeker extra pijn zal doen omdat ze mij kent”, zeg ik bijna huilend tegen Stefan. “Ik weet het prinses, maar wat er ook gebeurt je mag niet ingrijpen hoor je me!”. Zijn stem is dwingend en laat geen ruimte voor tegenspraak.

Ik went mijn ogen af naar de grond. Maar hij plaatst zijn vinger onder mijn kin en dwingt me hem aan te kijken. “Begrepen?!”, vraagt hij nu met klem. “Ik weet niet of het lukt”, zeg ik hem. Hij vraagt me wat hij kan doen om me te helpen. Ik vraag hem om me vast te houden als het zover is.

Ik vraag hem om me te boeien zodat ik altijd de grens kan voelen. Hij stemt toe om dit te doen.

Het is voor Melody te belangrijk dat ik er ben dus wegblijven is geen optie. Ik zal me er doorheen moeten bijten net als zij. Ik vraag hem wie nu bij haar is om haar in orde te maken en aan te kleden. Hij vertelt me dat dit gedaan wordt door meiden lager in rang en dat Latiffa bij haar is om haar te helpen met haar haren. Ik zucht van opluchting en ben blij dat niet Jasmine dit doet.