Dobby De Dobermann - 5

Het zou lief zijn, van de lezers die nieuw zijn, eerst de andere vier delen te lezen.
Het is een op elkaar aansluitend, autobiografisch verhaal, uit mijn dagboeken.

--

Lianne was aan het gillen om hulp, toen de Mercedes met een flinke gang het enorme erf van de villa afreed.
Mijn hart bonsde in mijn keel, en ik besefte opeens dat we op dit moment op een keerpunt in ons prille leven stonden.
Oh God! We werden niet richting huis gereden!
Lianne besefte dat onmiddellijk, vandaar haar geschreeuw.

De Benz reed met hoge snelheid over de aardedonkere vierbaans weg, richting de grens naar Duitsland.
Lianne, en ik, zaten naakt en vuil achter in de voortrazende wagen.
De chauffeur, en zijn bijrijder, herkenden we niet, wat het des te enger maakte.
Oogh wat deed mijn kutje een pijn...en eigenlijk mijn hele lichaam!

Ik begon ook te huilen, en riep dat ik naar huis wilde, terwijl Lianne gillend van paniek tegen het zijvenster aan het bonzen was.
We waren nog zo jong, en zoo bang!!
Getraumatiseerd door wat ze met ons gedaan hadden die avond, werd ik ook hysterisch!
Plotseling schoot de wagen een verlaten parkeerplaats op, en stopte tegen een bosrand.
Beide portieren werden opengegooid, en de twee mannen stapten uit.
Voor we het wisten, werden we aan onze haren uit de auto getrokken, en een stukje het bosperceel ingesleurd!

Kom vieze kutteefjes, zei één van de mannen, en duwde ons voor zich uit.

Het was zo donker daar, en koud! Bloot als we waren, werden we door de sterke mannen op de natte bosgrond gelegd.
Lianne bleef gillen!
Een keiharde knal hoorde ik, en ik zag een lichtflits!
Lianne was op slag stil...

Neeeee Ze hadden haar toch niet...Neeeeeh!?
De andere man ging schrijlings op me zitten, en hij pakte mijn rechterarm stevig beet.
Ik voelde iets prikken in mijn bovenarm, en opeens begon de wereld te draaien.
Ik zakte in zijn sterke greep weg, en verloor langzaam het bewustzijn in het besef, dat ik net gedrogeerd werd..
mijn linkerhand greep nog naar zijn borst, maar gleed langs zijn leren jasje naar beneden
Mijn laatste gedachten werden troebel door absolute doodsangst... Lianne!!! En toen...Niets meer....

< Deel twee>

Iets duwde vervelend in mijn zij, en ik begreep niet wat dat kon zijn..
Stilte, en een aangename geur van fris gewassen wasgoed, en zeep...
Ik draaide me weg van dat vervelende gevoel in mijn zij, en voelde zachtheid..
Hoofdpijn...Pijn in m,n hele lichaam...Fel licht...
Droge mond..Ik...Opeens kwam het besef als een bom bij me binnen!
Het pistoolschot! Lianne!! Hadden ze haar doodgeschoten!?
Tranen sprongen me in de ogen..
Waar was ik!! Mama!!, begon ik, maar mijn ogen zagen opeens weer wat scherper, en ik zag een vreemde kamer.
Ik probeerde te gaan zitten in het enorme bed waar ik blijkbaar in lag, en schrok!
Naast mij lag iets onder het dekbed!!

Angstig keek ik nogmaals om mij heen, en de herinneringen overspoelden me ...
Oh nee! Waar de hel was ik! Ze hadden me met iets ingespoten, en...

Naast me begon iets te bewegen, en te kreunen! Ik trok angstig het dekbed omhoog, en zag tot mijn geweldige opluchting mijn Lianneke!! Ze leefde!!
Ze probeerde met alles wat ze had, haar ogen te openen, en te gaan zitten..
Ik gilde van opluchting, en greep haar vast in mijn armen.
Huilend hielden we elkaar vast, en bleven inééngestrengeld wel vijf minuten zitten, tot we wat tot bedaren kwamen.

Ooh Wat een opluchting, om dit prachtige jonge blote meisje levend, en lekker warm, in mijn armen te kunnen houden!
Arme meid! Nog geen achttien, en nu al zo,n gruwelijke ervaring.
Onze tranen mengden zich, en het huilen ging over in snikken.
Het pistoolschot was afgevuurd, om ons te intimideren, en stil te krijgen, zodat ze ons konden drogeren.

De deur werd geopend, en Joyce stond in de deuropening.
Ze deed jaar vinger voor haar mond, en zei sssst.
Behendig clipte ze ons onze halsbanden om, en nam de riemen stevig in de hand.
Kom teefjes, zei ze zacht, en we liepen bloot achter haar aan, eerst naar de wc, en toen naar een rijk gedekte tafel.
Dobby, de grote Dobermann kwam enthousiast op ons af, besnuffelde onze kutjes, en gaf er een paar likken overheen.
Joyce keek streng toe, en we durfden niet te protesteren.

Ze stuurde Dobby in zijn mand, en we mochten gaan zitten.
We zagen bij elk van onze borden een envelop liggen.
Waar zijn we? durfde ik te vragen, en Joyce antwoordde, dat we naar Duitsland,, vlak onder Denemarken waren gebracht.
Waarom!? Barstte Lianne uit, en begon te huilen. Mijn hart bonsde als een gek, en ik werd er duizelig van!

Joyce vloog om de tafel heen, en gaf Lianne een flinke oorvijg. Ze was op slag stil, en keek Joyce geschrokken aan.
Ik wilde haar in mijn armen nemen, maar Joyce gaf een formidabele ruk aan mijn riem.
Bijna viel ik van mijn stoel, maar kon me nog net vastgrijpen aan de tafel.
,Jullie zijn nu ons eigendom teefjes, en wen daar nou maar gauw aan. Dat leeft makkelijker voor ons allemaal, Begrepen!?,
En nu eten!

Trillend van de zenuwen begonnen we dan maar met lange tanden te eten.
Onderwijl vertelde Joyce ons, dat we bewusteloos door een paar medewerkers binnen waren gebracht,
nadat ze een kwartier hadden gewacht, tot Joyce ook bij het luxe huis arriveerde.
Joyce had onze lichamen gewassen, verzorgd, en ons door die kerels in het grote bed laten leggen.
We bloosden beiden, bij het idee, dat ze nu elk intiem detail van ons lijf kenden.
De enge mannen waren al weer op weg naar Nederland.

,Open jullie envelop, teefjes, Zei Joyce, en keek toe, hoe we ze losscheurden.
Een officieel werk contract voor vijf jaar, die we dienden te ondertekenen!
Lianne keek me aan, en ik zag haar innerlijke strijd. Overstuur door haar ontvoering, en bang voor nog meer klappen.
,Vanmiddag mogen jullie je ouders bellen, in mijn bijzijn, en vertellen dat jullie werk hebben gevonden bij ons.
En geen woord over wat er gebeurd is, anders gaan bepaalde films, en foto,s naar al jullie familie, en vrienden, Begrepen!?
We reageerden niet echt, en staarden haar aan.
Woedend stoof ze op ons af, en krijste dat ze altijd, en onmiddellijk antwoord wilde, als ze ons iets vroeg.
,Op jullie knieën, en snel! brulde ze, en greep onze riemen.
met een forse ruk, trok ze ons van onze stoel, en doodsbang gingen we geknield op de grond zitten.

Jullie zijn mijn eigendom, Begrepen!? Ja, zeiden we in koor, en ze sloeg mij hard in mijn gezicht.
,Ja mevrouw, in het vervolg!!! Er zijn ergere dingen, die ik met jullie kan doen!! jullie leven, of dood bepaal ik!!
,Alles duidelijk!? ,Ja mevrouw, Riepen we weer in koor, en Joyce probeerde haar kalmte te herwinnen.
Ze balde haar vuist, strekte haar vingers weer, en had moeite om ons niet wéér te slaan.
Ze gooide de contracten op de grond, en we ondertekenden ze beiden.
Vijf jaar! ohh!!

,Ik wilde jullie even een paar dagen rust gunnen, maar dat hebben jullie grondig verknoeid, zuchtte ze, en gaf De Dobermann een kort commando.
Het grote beest sprong uit zijn mand, en dook tussen de benen van Lianne, die weer zachtjes huilde.
Likkend, en lebberend, tot Joyce naar mij wees. De hond gehoorzaamde direct, en ging met mijn kutje verder.
Het zond aangename tintelingen naar mijn borsten, en toen de hond opsprong, en met zijn lul zoekend tegen mijn dijbeen begon te rijden, wilde ik hem, Ooooh ik wilde hem zooo graag!

Joyce leidde de pik van Dobby, en het beest stootte zich diep in mijn intiemste vrouwelijkheid!
Het deed pijn, omdat ik nog rauw was van de nacht ervoor, maar de genotsgolven wonnen, en ik raakte in een lust trance.
Oooh Wat een lekkere harde, veel te grote hondenpik! Aaah ohhh Haaarder jaaaah!! Dobby leek het te begrijpen, en ramde gewelddadig zijn knot door mijn kut opening. Zijn enorme verdikking zat nu in mij, en mijn schaamlippen sloten zich achter de enorm gezwollen bal, terwijl het beest me naar een gruwelijk lekker orgasme neukte.

Ik lag met mijn linkerwang op de grond intussen, en mijn achterwerk hoog in de lucht. De hond stootte nog een paar keer hard, en ik voelde zijn hete sperma diep in mijn heerlijkheid geloosd worden...
Jaaaaahh Gilde ik, en ontving elke druppel, daar waar het hoorde.

Hijgend bleef de Dobermann op me liggen, en na een minuut of vijf, begon zijn knot zichtbaar te worden tussen mijn schaamlippen.
A.A.AA klonk het, uit de mond van Joyce. Knijpen teef! Hou hem in je teefspleet!
,Ja mevrouw, Antwoordde ik, en kneep mijn kutje, zodat de knot weer naar binnen gleed.

Ze liet de tegennatuurlijke copulatie, een half uur duren, en eindelijk gleed de enorme bleekblauwe, rood dooraderde Dobermann lul, met toestemming van Joyce, langzaam uit mijn neukspleet, en bleef druipend tegen mijn dijbeen hangen. Er droop hondengeil uit me.

Lianne moest op haar rug gaan liggen, en Joyce beval me, om mijn teefjes kut boven haar mooie gezichtje te houden, en het sperma in haar mondje te laten lopen, terwijl Dobby intussen haar kutje likte.
Lianne had een rode kleur van opwinding, en likte me zelfs helemaal schoon, nadat ze alles wat uit mijn spleetje liep, had doorgeslikt. Haar orgasme was heftig, en dat was te horen, Hihi!
Joyce was tevreden, en stuurde haar teefjes onder de douche.

We wisten nu onze plek, en moesten er maar aan wennen om overgeleverd te zijn aan de grillen van deze rijke perverse mensen. Ons lichaam was niet meer van onszelf, en nu was het zien te overleven. Ontsnappen was onmogelijk.
Alle deuren van staal, op slot, en tralies voor de ramen.
Gelukkig vond ik de sex met mijn Dobby geweldig, en dat was een beetje troost.

Lianne is die middag, onder leiding van Joyce ook nog flink gepaald, door de grote hond, en voor het eerst zag ik werkelijk écht geil genot in de ogen van dit lekkere smoeltje, toen het zaad onverbiddelijk in haar nog geen achttienjarige kletsnatte kutje, gespoten werd. Ze kwam wel drie keer heerlijk klaar!
O wat een geile aanblik was dat! Pfff Ik heb haar spleetje daarna, op bevel van Joyce schoongelikt.

Joyce is streng, maar we gehoorzamen blindelings al haar bevelen, en dan is ze lief voor ons.
Ze leidt ons op tot lekkere jonge gewillige dekteefjes, om misbruikt te worden voor hun financiële gewin.
Intussen begon ik hopeloos verliefd te worden op Lianneke, en gelukkig merkte ik dat het wederzijds was!

we beseften totaal niet wat voor geile, en enge avonturen ons nog boven het hoofd hingen, maar daarover meer, in deel zes van mijn dagboekverhalen.

Kusje van Tamara, en Lianne.