De Escort - 2

Met een schok kwam Willem bij bewustzijn door een bijtende geur die zijn neusgaten vulde.
Ontdaan, en met zijn hart dat bijna oversloeg, had hij enkele seconden nodig om te realiseren waar hij was en in wat voor situatie hij zich bevond. (lees ook ‘de Escort-1)

Hij keek in de ogen van Monique die hem strak en alert aankeek.
Meteen wist hij weer waar hij was en realiseerde hij zich dat ze hem in haar macht had genomen. Met zijn armen gespreid op de rugleuning van de bank en hetzelfde met zijn benen had zij hem vastgebonden met enkel en polsbanden aan de bank. Hij kon geen kant op.
Maar dat was nog niet alles. Ze had hem netkousen aangetrokken

‘Wat is dit godverdomme!’ vloekte Willem.
‘Maak me los, wat denk je wel!’
Hij voelde een lichte hoofdpijn van het vlugzout dat Monique onder zijn neus had gehouden om hem weer bij bewustzijn te brengen nadat ze hem eerst bedwelmd had.
Hij probeerde zijn armen en benen los te wrikken, maar het bleek zinloos.
Ze had haar werk goed gedaan.

Het leek of deze reactie Monique geruststelde.
Tevreden en rustig keek ze hem aan.

‘Wat dit is?’

‘Dit zijn de rollen die eindelijk eens omgedraaid worden. Jij bent niet geheel toevallig mijn laatste klus. Ik stop met deze business, en laat ik nu net jou als klant uitgekozen hebben. De vent die alleen maar aan de belangen van de aandeelhouders denkt, en die het leven van mijn pappie vergald heeft.
Deze kans om wat terug te doen kon ik natuurlijk niet laten lopen.’

Even zweeg ze en keek Willem triomfantelijk en spottend aan.

‘Dit is wraak’ schatje. ‘Zoete lustvolle wraak. Niet meer en niet minder.
Als ik klaar met je ben, ziet jouw leven en het mijne er heel anders uit.’

En op zachte en besliste toon.

‘Als je dan nog leeft overigens.’

‘Wat denk je daar mee te bereiken’ reageerde Willem met een opkomende woede.
’Je gaat de bak in en ik maak je helemaal kapot.’

Intimideren was doorgaans een goede strategie om iemand van zijn stuk te brengen, maar het had op Monique totaal geen effect.

‘Wat een lief wanhopig haantje ben je zo toch’ zei Monique met een valse vriendelijke glimlach, die duidelijk maakte dat ze zich niet door hem uit het veld liet slaan.
‘Ik heb even de gedachte gehad om je te castreren’ zei ze.

‘Klein armetierig klootzakje, die het leven van heel veel hardwerkende mensen heeft vergald. Mensen die van hun werk hielden, maar die op straat kwamen te staan omdat door jouw overnames hun bedrijf volgeplempt werd met schulden.’

Jij gedraagt je als zo’n gewetenloze psychopaat waarvan ik er te veel in deze business ben tegen gekomen. Kerels die denken dat alles om geld en status draait, en die vroeg of laat over hun ego struikelen.’
‘Je hebt de pech dat uitgerekend jij daar nu voor moet boeten, en dat ik jou laat struikelen.’
Als ik tegen de lamp loop, zeg ik dat je me hebt verkracht en dat ik het verder allemaal voor pappie deed, die door jouw toedoen verbitterd een einde aan zijn leven heeft gemaakt.’

Ze klapte een stiletto uit en keek hem strak aan terwijl Willem bij zijn lul vastgreep.
Zijn lul voelde nog hard. Hij vervloekte zichzelf dat hij vanavond een extra blauwtje had genomen.
Monique schraapte subtiel maar beslist met de stiletto langs de huid van zijn balzak met de suggestie dat ze ieder moment het vonnis uit kon voeren.

Willems hart bonkte in zijn keel.
‘Kunnen we er niet over praten’ zei hij met toenemende verontrusting in zijn stem.
Maar godverdomme, wat was dit nou! Zijn lul bleef keihard ondanks zijn angst.’
Het ontging Monique niet.
Wist je dat veel mannen die zich ophangen met een stijve worden gevonden.
‘Als jij dat lekker vindt, is wurgen ook nog een optie.’

Ze kraste met de punt van de stiletto over Willems huid terwijl ze subtiele rukbeweginkjes maakte aan zijn lul.

‘Ik heb dorst, dat spul dat je onder mijn neus hield. Ik heb een hele droge strot’ zei Willem. Hij probeerde tijd te winnen.

‘Wat lief, dat je om iets vraagt in plaats van dat je het eist of koopt’ zei Monique.
‘Dat is moeilijk voor jou hè?’

Willem ging er niet op in. Hij haatte dit soort situaties. Iedereen danste naar zijn pijpen. Hij was veeleisend in alles. Maar zij was hem willens en wetens aan het vernederen.
Hij moest zijn kop erbij houden
Ze liep naar de pantry en kwam terug met een flesje bronwater.
Ze zag er werkelijk geweldig uit, ondanks dat ze zonder dat hij het ook maar een moment had door gehad, veranderd was in een engel der wrake.

‘Mondje open’ lieve schat, dan zal mammie ons kleine jongetje even helpen.
‘Ze pakte zijn haar vast en trok zijn hoofd krachtig naar achteren en duwde het flesje in zijn mond. Zijn slikbewegingen konden de snelheid waarmee het water uit het flesje klokte niet bijhouden en proestend probeerde hij het water uit zijn keel te werken.
Ze liet hem los en hij hapte naar adem.

‘Zo, nu maak je ook eens mee wat je jouw meisjes aandoet met je persverse trekjes. Was je in ademnood?
Ze keek hem strak in zijn ogen. ‘Pijpen vind ik lekker om te doen schat, maak je geen zorgen, maar jullie zouden in al je hitsigheid ook eens kunnen vragen of het voor je meisje nog wel comfortabel is.’

‘Hoe lang gaat dit zo door?’ probeerde Willem het over een andere boeg.

Monique lachte vilein.
‘Schat ik ben nog maar net begonnen, je hebt betaald voor de hele nacht, weet je nog?’
‘Ik ga jou neuken en misschien is dat wel het laatste dat je je herinnert.’

‘Hier heb ik niet voor betaald! Alsjeblieft maak me los en lazer op. Ik geef je vijf duizend extra en ik zal verder niet moeilijk doen.’

Monique schoot in een schamperende lach en keek hem meewarig aan.
‘Natuurlijk ik had het kunnen weten, jij denkt dat je met geld alles voor elkaar krijgt. Schatje dit gaat niet om geld, dit gaat om genoegdoening. Als je het al overleefd zal je dit moment nooit vergeten.’

‘Ik ga schreeuwen’ zei Willem. Alle frankjes velen weg.
‘Vuile hoer dat je bent.’
Monique schoot in de lach.
‘In dat interview een paar weken terug stond dat je geen stress kende. Hihi, je krijgt een plaatsje in mijn scriptie.’

‘Kutwijf maak me los’ zei Willem in een mengsel van woede en toenemende wanhoop. Hij kon geen kant op.

Monique trok een rolkoffertje dichterbij die ze waarschijnlijk op een eerder moment in zijn suite had verstopt.
Deze gebeurtenis was van tevoren gepland realiseerde hij zich en hij was er met open ogen ingelopen.

‘Voor alles is een oplossing lieve schat.’
‘Wat bedoel je godverdomme’ zei Willem.

‘Mond open!’ zei Monique ineens autoritair.

Willem kon niet goed zien wat ze in haar hand had. Hij probeerde de andere kant op te kijken en haar te ontwijken.
Ineens kneep ze hem keihard in zijn ballen.
De pijn scheurde door zijn lijf.

‘Godverdomme’ gemene slet stop daarmee! Laten we er over praten’ zij hij kreunend van de pijn.

‘Mond open of ik draai je een bal af’

Monique haar stem klonk ineens dreigend.
Onrust begon zich meester van Willem te maken. Hij had gedacht de situatie wel onder controle te krijgen, maar Monique leek in een andere wereld en onbereikbaar voor zijn inmiddels smekende woorden.
Met een flitsende handeling duwde ze een mondknevel tegen, en vervolgens tussen zijn tanden en gespte deze strak vast achter zijn hoofd. Tevreden keek ze hem aan terwijl hij haar nu angstig aankeek.

‘Niemand zal je horen schat’ ze streelde zijn haar en beet in en likte wellustig langs zijn oorlel. Ze leek in een soort trance van tevredenheid. Willems hart bonkte in zijn keel. Ze keek hem weer spottend aan.

‘Ik hou van versieren’ zei ze.

‘Nu ben jij mijn speeltje.’

Ze haalde twee kettingen uit de koffer en hield die subtiel voor Willems ogen.
Hij keek strak en machteloos en realiseerde zich ineens dat ze hem volledig onder controle had, en dat als zij het wilde, zo maar zijn laatste momenten zouden kunnen slaan.
Opkomende paniek maakte zich meester van hem en een storm van gedachten beukten in zijn hoofd terwijl zijn lul keihard bleef. Voor het eerst in zijn leven vervloekte Willem zijn erectie. ‘Waarom slikte hij eigenlijk die blauwe rotzooi?! Hij had zijn lul altijd prima onder controle gehad, en nu het even niet moest leefde hij een eigen leven.’

‘Een beetje pijn zal jou goed doen’ zei Monique.
Alsof hij er zelf niet was negeerde ze zijn nu smekende blik en schroefde tergend langzaam en intimiderend twee tepelklemmen op zijn tepels. Hij vloekte en brieste van de pijn die door zijn lijf trok en hij rukte tevergeefs wild aan de handboeien. Het leek of ze alleen maar strakker kwamen te zitten.

‘Stel je niet aan, jij hebt toch alles altijd onder controle?’ zei ze hem kleinerend en met een sadistisch genoegen draaide ze de tepelklemmen nog iets aan.

Willem aderen in zijn nek waren opgezwollen van de adrenaline die door zijn lijf pompte. Met een oerkreet die gesmoord werd door de knevel probeerde hij tegen de scheurende pijn te vechten. Als bij een dolle stier, stonden zijn neusgaten strak om de zuurstoftoevoer en – afvoer zo doelmatig te regelen.
Ze leidde de kettingen van de tepelklemmen die er aan vast zaten naar beneden en klemde twee andere klemmen op zijn zak vast. Het was minder pijnlijk, maar het voelde inmiddels als de totale vernedering.

‘Ik kan goed versieren, vind je niet’ zei Monique met een sardonische lach.
Ze nam een teug wijn uit de fles die ze had opengemaakt.

‘Zal ik die zo in je kont duwen?’ zei ze.
‘Nee niet met de hals, maar met de achterkant van de fles. Een zo’n collega van jou dacht ook dat hij zich alles bij mij kon permitteren. En wilde dat ik een wijnfles in mijn kut duwde.
‘Die vond ook dat hij er voor betaald had. Daar heb ik discreet een paar dagen later een vriendje van de sportschool op afgestuurd. De sukkel had thuis niets te vertellen, hing op de zaak de grote jongen uit en dacht dat alles te koop wat hij al rukkend aan zichzelf op internet zag. ’

Willem sloot even zijn ogen in een poging zich af te sluiten en na te denken hoe hij zich uit deze situatie zou kunnen redden. Maar hij moest vaststellen dat hij geen opties had. Deze vrouw was vastberaden. Ze had een plan en ging het helemaal uitvoeren.

Monique pakte een gigantische voorbindlul uit het koffertje en keek hem aan.
‘Zal ik je ermee naaien?’ Misschien is dat wel een louterende ervaring voor je, dan ervaar zelf ook eens wat je anderen aandoet.’
Het zweet liep in straaltjes langs Willems slapen.

Dit was een afrekening, waarvan hij wel eens droomde dat hij ooit eens zou komen vanwege zijn meedogenloze houding. Maar dat hij zo zou zijn, had hij in zijn ergste nachtmerrie niet kunnen bevroeden.

Monique leek een moment van medelijden met hem te hebben.

‘Eigenlijk vind ik je best een toffe vent’ zei ze. Je hebt best wel inlevingsvermogen. Je doet in het begin oprecht je best om een vrouw te behagen. Maar je bent volgens mij te onzeker om je echt kwetsbaar op te stellen. Daarom wint telkens de ploert in jou.’

Als in een moment van bezinning, streelde ze ineens Willems lichaam. Zijn dijen, zijn ballen en zijn buik en pakte toen zijn lul vast.
‘Ik ben dol op harde pikken’ zei ze.
‘Jij hebt echt een mooie.’ Met zo’n exemplaar snap ik wel waarom je zo’n ontzettende lul bent. Volgens mij trok je je vroeger als eenzaam ventje helemaal suf, tot je pappie die je eerst altijd kleineerde, het nodig vond om zijn jochie met het bleke smoeltje voor de leeuwen te gooien. Door je telkens op te pompen ben je zo’n egocentrische lul geworden.’

Willem moest ondanks alles nageven dat ze mensenkennis bezat.

Ze kneedde zijn eikel heel stevig tussen haar duim en wijsvinger terwijl ze met haar de wijsvinger van haar andere hand de richel van zijn eikel streelde met subtiele beweginkjes. Willems lul voelde keihard van het extreme andere genot wat hij zonder succes probeerde te verdringen.
Ze keek hem spottend aan en leek zijn gedachten te lezen.

‘Bijzonder hè dat je radeloos en geil tegelijk kunt zijn. Zo zie je maar weer dat stress ook lekker kan zijn.’

Willems zak en tepels voelde verdoofd door de klemmen en de knijpers aan de uiteinden van de twee kettingen die Monique had aangebracht. Maar ze bleek nog meer voor hem in petto te hebben.
‘Ik ga je nog mooier maken’ zei ze.
Ze trok een veters uit zijn schoen en bond ermee zijn ballen af.
‘Zal ik die andere schoen er aan hangen?’ zei ze.

Hij werd vernederd, het was een psychologisch spel dat ze met hem speelde. Hij zweeg en probeerde afwezig te kijken en hoopte – waarschijnlijk tegen beter weten in – dat ze een punt zou bereiken waarin ze er genoeg van had.

Ze streelde en masseerde weer zijn lul.
Ze ging op haar knieën tussen zijn benen zitten en streelde zijn dijen die gevangen zaten in knellende netkousen.

‘Godverdomme, het voelde prettig! Genot kon hij nu niet gebruiken!’

Monique zag het gevecht dat zich in zijn hoofd afspeelde en besloot hem verder op de proef te stellen door hem te pijpen.
‘Je smaakt lekker’ zei ze. ‘Eigenlijk zou je mijn perfecte neuker kunnen zijn. Ik kwam echt klaar straks. Maar dat stomme tellen van je is een afknapper weet je dat? het maakt de indruk dat je alleen maar een kunstje doet.’
‘Godverdomme, had hij in zijn geilheid weer hardop zijn stoten geteld. Hij was er al eens eerder op betrapt. Door een van zijn exen.

Ze spuugde op zijn eikel en smeerde het tergend langzaam uit en keek hem gebiologeerd aan terwijl zijn lul in haar mond tegen haar wang drukte.
Ze genoot van haar rol. Ze beet zacht in zijn ballen die afgebonden naar voren in zijn zak uitpuilden. Ze streelde ze.
Toen stond ze op en pakte haar mobiel telefoon.
En dan nu wat foto’s voor de communicatieafdeling van je zaak’ zei ze vilein.
Misschien wel een leuke uitvouwfoto voor een nieuwe rubriek in het personeelsblad:
De geheime voorkeuren van de baas.’

‘Willem werd woedend’

Als een pervert zat hij hier vastgebonden. Geboeid en gekneveld, in netkousen met een stijve lul genietend van extreme seks.

Dit was het dus. Ze wilde hem chanteren.

Hij probeerde weg te kijken, maar daar nam ze geen genoegen mee en ze kneep hem weer hard in zijn ballen. ‘Godverdomme, kijk in die camera, je gaat deze gifbeker helemaal leegdrinken.’
Hij probeerde het uit te schreeuwen.

Heftig ademhalend deed Willem wat ze zei.
‘Ze bekeek even later de resultaten op het beeldscherm.
‘Zie je wel, dat was toch niet zo moeilijk?’
Ze liet Willem de foto’s zien.

Dit was het einde van zijn carrière.

Een traan liep uit zijn ooghoek. Hij keek haar smekend aan.

‘Schat, we hebben eindelijk echt oogcontact’ zei Monique.
‘Heerlijk dat je bij mij dat kleine kwetsbare jongetje durft te zijn.’

Ineens streelde ze zijn wang .
‘Weet je’ zei ze. En ineens had ze een lange kunststof tie-rip in haar hand die ze Willem liet zien.
Ik vond pappie in zijn werkplaats met zo’n ding om zijn nek. Hij had zichzelf gewurgd.
Ik haat hem daarvoor. Het was laf om mij en mijn moeder zo achter te laten omdat hij zich mee liet slepen door zijn verbittering over jou, die zijn bedrijf naar het einde heeft geholpen. Ik vond hem een loser, maar ik kon ook niet verkroppen dat jij hem dat hebt gemaakt. Een beetje dubbel, ik geef het eerlijk toe.

Ik heb echt gedacht om jou hier te wurgen net zoals pappie. Hij verdiende niet zo’n einde. Maar wat heb ik er aan? Vroeg of laat komt het uit en dan heb ik alleen mezelf er maar mee.’

Maar terwijl ze deze zinnen rustig uitsprak duwde ze het uiteinde van de tie-rip door de opening aan het andere uiteinde en trok hem langzaam aan om Willems nek.
Willems hart bonkte in zijn keel. Ze liet ruimte genoeg tussen zijn keel en de tie-rip voor haar hand.

‘Rustig maar, ik maak je niet dood’ zei ze. ‘Ik ben van de liefde.’
Ze schroefde de tepelklemmen los en haalde de knijpers van zijn zak en maakte vervolgens de strik los van zijn ballen.
Het voelde verdoofd.

‘We gaan neuken‘ zei Monique. ‘op mijn manier.’
Ze ging over Willems schoot zitten en duwde zijn lul in haar kut en liet zich er over heen zakken.
‘Hij is echt goddelijk lekker’ zei ze met half gesloten geile ogen, zichzelf uitrekkend en spelend met haar tepels. Willems lul zat tot aan de wortel in haar kut.

‘En nu doe je alles om mij te behagen’ zei ze.
Je kijkt me aan als het kleine jongetje dat je was. Smekend met alleen je ogen om aandacht en liefde, terwijl ik je neuk.
Als je verzaakt trek ik de tie-rip aan.’

Ze begon op zijn lukt heen en weer te reien en te glijden.
Een hand om de tie-rip, maar met haar vingers er gelukkig tussen.
Haar ogen keken hem branderig aan. Hij voelde angst en tegelijk respect.
Zij was zoveel sterker dan hij.

Ze was in trance, haar mond half open genietend van zijn lul die haar vulde en genietend van de macht die ze nu over hem uitoefende.
Ze hield zijn hoofd vast en keek hem aan als wilde ze doordringen in zijn ziel.
Ze likte lang zijn oor terwijl ze hem neukte. Ze beet er in.
Haar handen woelden door zijn haar.
‘Laat je gaan’ zei ze. ‘Je bent zo lekker, ik doe je echt niks, jij moet weer leren voelen.’

Ze werkte toe naar haar orgasme, ze streelde zijn tepels en ineens kon Willem loslaten omdat geilheid zijn gedachten overweldigden.
‘Kom!’ zei ze hijgend en kreunend in extase. ‘Laat je gaan, net als ik.’

Ze trok zichzelf nu heen en weer aan de tie-rip om zijn nek waarna ze zich naar achteren uitstrekte met gesloten ogen en heftig kreunend klaarkwam. Gevangen in haar kut klopte Willems eikel ineens ongecontroleerd heftig, en stootte zijn lul zijn laatste slierten zaad in haar naar buiten.
Ze keek hem ineens dankbaar aan en omhelsde hem.

‘Schatje, je kunt loslaten! wat goed!’
Ze kuste hem overal op zijn wangen en streelde zijn haar en oren teder, alsof ze al jaren minnaar en minnares van elkaar waren.

Ze omarmde hem en streelde zijn hals.
Zijn lul werd half slap, maar de viagra was niet genoeg uitgewerkt om zijn lul helemaal in de ruststand te doen belanden.

Ze stapte van hem af en keek hem aan met een blik alsof haar missie was volbracht.
Hij kreeg kramp spierpijn van de houding waarmee hij gefixeerd aan de bank vastzat. Een van zijn kuiten begon onbedaarlijk te trillen.
Wat ging ze nu met hem doen vroeg Willem zich onzeker af.

Ze gaf zelf het antwoord.

‘Ik maak je zo los, geen zorgen. Ik ga eerst even douchen.’
Ze liep zelfbewust met haar fantastische lichaam naar de badkamer toe. Ze keek even om en glimlachte. Niet vernederend, maar eerder voldaan.

Ze liet de deur open staan en ze zong vrolijk terwijl het douchewater over haar heen kletterde.
Na enkele minuten stapte ze uit de douche en droogde ze zichzelf af. Haar haren droogwrijvend liep ze weer richting Willem.
Willem probeerde zijn bewondering voor haar weg te drukken. Ze had hem op alle fronten overtroefd en in haar macht genomen.
Ze ging hem kapot maken met de foto’s.
‘Hij moest iets bedenken maar wat?’
Ze moest had dit tot in details doordacht hebben. Dat kon niet anders.

Ze kleedde zich aan met andere kleren die in het koffertje zaten dat ze van tevoren in zijn suite verborgen had. Ze zag er weer supervrouwelijk uit, als door een ringetje te halen. Een vrouw die alle mannen om zou doen kijken, een wraakengel die iedereen ten gronde zou kunnen richten.

Toen ze alle attributen ingepakt had ,op de attributen na waarmee ze hem gekneveld had. Trok ze een regenjas aan.
Met de stiletto knipte ze snoer van de telefoon door.
Ze haalde zijn mobieltje uit zijn colbert en stampte het beeldscherm kapot met haar highheels.

Aan alles had ze gedacht.

Uit haar tasje pakte ze een enveloppe en telde een stapel briefjes van vijftig uit.

‘Je hebt een fijne pik. deze bonus heb je wel verdiend.’
Ze zei het op zakelijke toon en keek hem koel aan en ze legde het geld op tafel.

Ze hield hem een spiegel voor. Willems vernedering was compleet.

Ze ging naast hem zitten en maakte de mondknevel los en veegde het kwijl uit zijn mondhoeken.
‘Geen kik’ zei ze, ik kan zo van gedachten veranderen. ‘Begrepen?’
Willem knikte onderdanig.

Ze zette een flesje water aan zijn mond. Willem dronk gulzig. Hij had een droge keel van de stress.

‘Twintig duizend voor de foto’s’ zei Willem.
Het was een stommiteit. Maar hij wilde iedere strohalm grijpen die er was.
Monique keek streng en trok de tie-rip aan die nu zijn keel zonder tussenruimte omsloot.
‘Nee, alsjeblieft!’ smeekte hij.

‘Je wilt het maar niet snappen hè? Jij hebt de touwtjes niet in handen. Leer het maar accepteren. Desnoods tot de dood er op volgt.’
‘Geen kik! Dit was de laatste keer begrepen? Alleen luisteren naar Monique en doen wat ze zegt!’
Ze hield het uiteinde van de tie-rip dreigend in haar hand.
Willem knikte. Lijdzaam en bijna smachtend naar medeleven.

Ik ga zo weg en maak een hand los. De rest kun je zelf wel.

‘Maar eerst nog een kus, vol overgave om je meisje te behagen. Met die kwetsbare en zachte ogen van dat kleine jongetje die jou echt maken.’
Ze keek hem intiem aan. Ook zonder opmaak was ze een geweldige schoonheid.

Ze drukte haar lippen op de zijne en liet haar tong langs de zijne glijden terwijl ze met een hand zijn ballen streelde. Ze streelde met de andere weer zijn gezicht met een tederheid die hij eigenlijk niet kende en nu pas leek te ontdekken.
Het voelde prettig ondanks zijn onzekerheid. Hij tongde onwennig terug.

‘De foto’s kun je terug verdienen.’
Ik geef je drie maanden om na te denken over wie je werkelijk kunt zijn. Dan beslis
ik, wat ik er mee doe.

Ik blijf je volgen en als ik veranderingen aan je zie in je werk en tevreden ben, nodig ik je uit als ik mijn eindscriptie presenteer.
Jij komt er in voor, maar dat snapte je al wel, lief stresskikkertje van me.’
Ze streelde weer zijn ballen. Haar ogen glommen.

Na afloop mag je me neuken als een tedere minnaar zonder al dit gedoe. Ik weet gewoon dat jij werkelijk lief kunt hebben, en als je dat doet, dan zijn de foto’s van jouw.’

‘Begrepen?’

Ze keek Willem aan om te zien of hij haar boodschap begrepen had.

Hij knikte. Kwetsbaar en geknakt. Zijn superego deed er even niet meer toe.

Ze kuste hem op het voorhoofd.
‘kop op, lieve schat het komt goed. Ze streelde nog een keer zijn haar.

Ze pakte de stiletto uit haar zak en ze sneed een van de koorden los waarmee de leren polsband aan de bank was bevestigd.

‘De rest kun je zelf wel’ zei Monique op zakelijke toon.

Ze pakte de rolkoffer en terwijl haar hakjes op het parket tikten liep ze naar deur.

‘Ciao, lieve schat, ik zie je.’

en ze sloot de deur.

Na veel moeite wist Willem zichzelf te bevrijden.
Hij smeet de pols en enkelbanden op de grond en stroopte de netkousen af.

‘Radeloos zat hij voor zich uit te staren op de bank, terughalend van wat hem was overkomen, het flesje water in één teug leeg drinkend.’
Hij moest moeite doen om zijn tranen te bedwingen.

Hij liep naar de badkamer.
Op de spiegel stond met lippenstift een groot hart getekend met daarin de tekst.
‘Koekjes van eigen deeg…’ en met onder het hart geschreven. ‘Je gaat me missen….’

Willems lul was nog steeds half hard van die kutviagra.
Hij greep zijn lul vast en begon als een bezetene te rukken. ‘Ik maak je kapot kuthoer!’ sprak hij zichzelf met geforceerde woede toe terwijl zijn superego zich probeerde te herpakken
Zijn ogen spoten vuur. Zijn gezicht was verkrampt van woede. Hij trok bijkans zijn lul van zijn romp af in de tomeloze rukdrift waarmee hij de controle en de ploert in zichzelf probeerde terug te vinden
Maar toen hij kwam, zijn lichaam spannend in een oerkreet met pijnlijk kloppende klieren die al het levenselixer al eerder naar buiten hadden geperst, verscheen Monique op zijn netvlies.
Hij was verloren. Hij wist het. Ze had zich in zijn kop genesteld. Ze had de ploert in hem vermoord.

Voor altijd.

Zij was sterker dan hij.
In alle opzichten.

Gek genoeg gleed hij ineens in een staat van opluchting. Voor even had hij niks meer te bewijzen. Zijn lul kromp eindelijk tot natuurlijke proporties

(Wordt vervolgd)