Hitsige Collega - 1

Dit verhaal zal bestaan uit meerdere delen, vandaar dat het een wat langzamere opbouw heeft. Stick with me.. En input is altijd meer dan welkom!

“Als het maar stiekem is, is alles eigenlijk wel goed”. Ik denk er even over na, maar druk daarna op ‘verzenden’. Ik zie aan de twee blauwe vinkjes op WhatsApp dat Jasper hem gelezen heeft. Ik staar gefocust naar mijn scherm en zie dat hij aan het typen is. “Mmmm”, krijg ik terug. Op dat moment weet ik nog niet wat ik later wel zou weten: de alleszeggende ‘Mmmm’ van Jasper. Nooit geweten dat een man met zo weinig woorden, zoveel kan zeggen. Door dat enkele woordje voel ik me begeerd; voel ik me de mooiste vrouw op aarde, alsof het even alleen maar om mij draait.

Jasper en ik hebben elkaar enkele maanden geleden leren kennen. Ik ben van baan verwisseld en Jasper is een collega op mijn nieuwe werkplek. Als je me zou vragen om Jasper te omschrijven, zou ik dat het beste kunnen doen als mannelijk, gespierd en groot. Ik gok dat Jasper 1.90m is, heeft gemillimeterd haar en blauwgroene ogen. In mijn ogen de perfecte man. Nou goed, bijna perfect dan: Jasper heeft een relatie.

Nadat we elkaar hadden toegevoegd op Facebook en WhatsApp – zoals ik dat met meerdere nieuwe collega’s had gedaan – werd het gesprek steeds wat intiemer. Op de werkvloer hadden we pas enkele keren gesproken met elkaar, maar dat deed ons gesprek via WhatsApp niet ten onder. We begonnen met wat onschuldig geplaag, maar inmiddels zijn we al zover dat we al aan het fantaseren zijn over wat we allemaal ‘in het echie’ kunnen uitvoeren.

We spreken uit naar elkaar wat we het liefst met de ander zouden willen doen. Jasper zegt eerlijk dat hij een borstenman is en hij heel nieuwsgierig is naar mijn voorgevel. Ik beken dat ik hem al goed bekeken heb op de werkvloer en ik eigenlijk zijn gespierde buik wel eens wil voelen; mijn hand erlangs wil laten glijden. De rest van de avond blijven we verder fantaseren over wat we allemaal kunnen en willen doen met elkaar, totdat het tijd is om naar bed te gaan.

De volgende ochtend komen Jasper en ik elkaar tegen op de werkvloer. Een onuitgesproken spanning hangt als een magneet tussen ons in en lijkt ons steeds centimeter voor centimeter naar elkaar toe te trekken. Samen in één ruimte zijn, is lastig voor me; want ieder moment gaan alle digitale woorden van gisteravond door mijn hoofd. Het liefst trek ik hem aan zijn t-shirt mee naar het kantoor, smijt de deur dicht, smijt hem ertegenaan en trek meteen alle kleding uit, zodat ik bij zijn buikspieren kan – en daarnaast nog veel meer kan doen.

Omdat andere collega’s ons behoeden dat we elkaar niet meteen bespringen, kies ik voor een prettig alternatief: ik kleed Jasper uit met mijn ogen. Iedere keer als we elkaar tegen komen, zoek ik oogcontact en kijk ik geil in zijn blauwgroene ogen. Wanneer ik zeker weet dat niemand het ziet – naast Jasper zelf, bijt ik op mijn onderlip. Zie ik dat nu goed? Zie ik daar een enorme bobbel in zijn broek?

Mijn gedachten schieten alle kanten op. Wanneer ik even een momentje voor mezelf heb, bedenk ik me hoe Jasper vastberaden naar me toe loopt. Met zijn beide handen mijn gezicht vastpakt, om vervolgens mij een gepassioneerde zoen te geven. Ik blijf verbouwereerd staan, ondersteboven door zijn plotselinge directheid. Zijn handen glijden in symmetrie naar beneden, over mijn hals, langs mijn sleutelbeen, richting mijn schouder. Is die huivering over mijn ruggengraat ook gefantaseerd, of kreeg ik die nu echt? Mijn gedachten gaan verder: zijn handen blijven echter niet lang bij mijn schouders, maar gaan bewust op hun doel af. Zijn grote, mannelijke handen, proberen mijn borsten te omgeven. Hoe groot Jasper’s handen ook zijn, mijn borsten passen niet helemaal in zijn handpalmen. Jasper knijpt er stevig in. Mijn handen blijven ook niet stil. Ik laat Jasper merken dat ik het lekker vind, door met mijn vingers in zijn t-shirt te knijpen. Mijn nagels probeer ik zo diep mogelijk in zijn bovenrug te zetten. Ik schrik op uit mijn gedachten als ik een geluid niet thuis kan brengen. Ik ben uit mijn concentratie. Nou ja, dan maar later opnieuw proberen. Wel voel ik in mijn slipje dat er een vochtige plek is ontstaan. Ik kan me niet inhouden en geef met mijn rechterhand wat druk op mijn broek, zodat mijn inmiddels gezwollen clitoris een aangename druk ervaart. Een tweede huivering schiet langs mijn ruggengraat omlaag.

Geen van beiden durft de eerste échte stap te nemen. Althans, dat dacht ik. Wanneer we die middag in dezelfde ruimte zijn, samen met een drietal andere collega’s, loopt Jasper achter me door. Mijn voelsprieten staan direct overeind; vooral doordat ik mijn fantasie van eerder die dag nog op mijn netvlies heb staan. Ik krijg kippenvel van geilheid. Plotseling voel ik een hand op mijn linkerbil. Droom ik dit nu? Fantaseer ik dit nog steeds? Jasper’s hand blijft even liggen en voordat de hand mijn bil verlaat, knijpt hij in mijn volle bil. Voor de derde keer die dag voel ik een huivering; het begint bijna vertrouwd te voelen. Doordat het stiekem gebeurt, voel ik mijn hartslag in mijn keel bonken. Het liefst spring ik à la minuut op Jasper’s schoot. Geen enkele collega heeft ons onderonsje opgemerkt.

Het blijft vandaag bij die ene stevige aanraking op mijn linkerbil. Maar dat geeft niks; op de één of andere manier kan ik daar wel op teren. Eenmaal thuis stuur ik Jasper een appje, “Stiekemerd”, met een knipogende smiley. Ik tuur weer naar mijn telefoonscherm en wacht geduldig op een antwoord. Ik zie Jasper online komen en typen. Dan lees ik zijn appje en krijg een grote glimlach op mijn gezicht: “Wacht maar af jij, dat was pas het begin. Ik wil je op nog meer plekken aanraken”.