Vrouw Verdrijft Verveling

Als ze me toen gezien hadden, zouden de meeste mensen gedacht hebben: wat mankeert haar? Ik zal het niet publiekelijk toegeven: ik verveel me soms op mijn werk en ik houd van seks. Seks verdrijft die verveling en seks met mijn baas al helemaal. Goddank laat hij me vaak komen. Seks met met een meerde is not-done, ik weet het, maar ik weet ook dat hij geen misbruik van de situatie zal maken.

Op een maandagmorgen verlangde ik naar de harde van mijn baas en wist dat ik die niet zomaar zou krijgen. Ik ging akkoord met zijn voorstel om me een aantal dagen lang minstens eenmaal te bevredigen in ruil voor foto’s van zijn druipende pik. Hij droeg me op de donderdag in die week na kantoortijd bij hem op de kamer te komen. Als ik de opdracht in zijn ogen goed uitgevoerd had, zou hij mij neuken zoals alleen hij dat kon: harder en langer dan mijn echtgenoot hoewel ik over mijn hem niets te klagen had. Als ik de uitdaging uitgevoerd had, zou mijn baas me ook anaal verwennen. Die uitdaging was dat ik me door een mannelijke collega liet betrappen. Dat maakte geen deel van de opdracht uit; het was als het ware de kers op de slagroom. Ik mocht zelf mijn ‘slachtoffer’ kiezen. Die man moest me aanspreken op wat ik deed, of zijn hand aan zich zelf slaan nadat hij mij gezien had.

Ik dacht gelijk aan Siem. Met mijn baas kwam ik overeen dat hij het voorstel aan niemand zou vertellen en Siem er niet op aan zou spreken. Toch twijfelde ik. Siem was de degene die me na mijn echtgenoot en m’n baas het beste kende. Ik wist dingen van Siem die zijn vrouw niet wist. Onze intieme en soms duistere verlangens waren geen geheimen voor elkaar maar we hadden die nog nooit met elkaar in de praktijk gebracht. Hij begreep dat ik van seks hield maar hij dacht nog dat alleen mijn echtgenoot mij gaf wat ik zocht. Toch kende ik hem niet goed genoeg om over mijn andere mannen te vertellen en zeker niet over mijn uhh onze baas. Of het ooit zo ver zou komen? En dat hij toekeek als ik masturbeerde? Was dat niet een stap te ver? Maar ik geef toe: het idee liet me niet meer los. Na een tijdje fantaseerde ik er over.

+++++++

Op een ochtend was ik op verzoek van mijn baas en met instemming van mijn echtgenoot zonder slip in de auto gestapt. Ik mocht me niet aanraken, had m’n baas ge-sms’t, en ik mocht achter mijn bureau mijn benen niet over elkaar slaan. Eenmaal daar achter zette ik mijn voeten zo ver uit elkaar als ik kon en liet ik weten dat ik gearriveerd was. Ik voegde een selfie toe van hoe ik er bij zat, en meldde dat ik op verdere instructies wachtte. Mijn kamergenoot Mar arriveerde toen ik net op mijn stoel zat. Zij is een oudgediende en werkte al op het kantoor toen ik in dienst kwam. In de loop der tijd hebben we elkaar goed leren kennen, en ook intieme onderwerpen waren geen taboe. Zij is een van de weinigen die bij mij thuis komt. Ondanks dat ik met sinterklaas een onbekende kant van haar had leren kennen en we elkaar sindsdien beter begrepen, wilde ik niet dat ze zag dat ik masturbeerde en al helemaal niet dat ze wist dat ik het in opdracht van onze baas deed.

De deur van de kamer stond zoals gebruikelijk open. Onder lunchtijd waren Mar en ik de enigen in het gebouw. Zij staarde onder het oppeuzelen van haar brood naar wat ze interessant vond op haar beeldscherm. Het ontging haar dat ik mijn handen onder het bureau had.

Op kantoor werkten we zelfstandig en communiceerden meestal met elkaar via de managementsoftware. Mar, Siem en mijn baas waren de uitzonderingen. Met Mar deelde ik de kamer zodat we elkaar regelmatig onderhielden met onze gesprekken. Siem en mijn baas hadden een eigen kamer. Bij die laatste kwam ik zo vaak voor mijn werk over de vloer dat het niet meer opviel als dat privé was. Onder lunchtijd en op de maandelijkse borrel was het collegiale contact anders. Vrijwel elke werkdag lunchte ik met één of meer collega’s in de stad. En de maandelijkse borrel, die officieel tot achten duurde, werd door mijn collega’s en mij regelmatig tot in de kleine uurtjes voorgezet.

Klokslag elf uur stuurde mijn baas zijn instructie. Nadat ik het bericht voor de tweede keer gelezen had, belde ik mijn lunchafspraak af met als smoes dat ik die tijd als extra werktijd nodig had. Even na twaalven was iedereen weg, behalve dus mijn kamergenote.

Ik vingerde me en las ondertussen zijn aanwijzingen, die ik nauwgezet opvolgde: vinger in mijn kut, twee vingers er in, natte vingers aflikken, lipjes openen, over mijn klit wrijven. Elke keer moest ik beschrijven wat ik voelde, als dat kon een foto maken, en dat als memo naar hem emailen. Met zijn lieve woorden wakkerde hij het vuur aan dat door mijn onderlichaam raasde. Hij wist hoe ik er naar verlangende om gebruikt te worden, maar ik mocht pas komen als hij dat goed vond.

De onmiskenbare geur van mijn sappen steeg op. Als je goed luisterde, kon je het soppen horen. Mar zat te ver weg om het te kunnen ruiken maar ze zou het geluid kunnen herkennen. Angstvallig hield ik haar in de gaten en merkte daardoor niet dat Siem de kamer binnen was gelopen. Plots stond hij aan mijn bureau. Toen ik hem opmerkte had ik geen idee hoe lang hij daar stond; het kon een tel maar ook een minuut zijn. Even abrupt stopte ik met waar ik mee bezig was. Mijn opkomende climax vloeide weg. Ik kreeg het heet, heel erg heet.

Met een hoofd, nat van het zweet dat me uitgebroken was en ongetwijfeld vuurrood, staarde ik naar zijn ogen. Onverwacht had ik voldaan aan wat mijn baas me opgedragen had. Mar ging onverstoord door met waarmee ze bezig was. Ik kon me niet voorstellen dat ze Siem niet begroet had en mij niet gezien had maar het leek of ze niets gemerkt had. Of ze deed alsof. Stotterend zocht Siem naar woorden om uiteindelijk zijn vraag te formuleren: of ik de contracten af had. Dat had ik gisteren al; als hij in de gedeelde folders van het computersysteem had gekeken, had hij kunnen zien dat ik ze daar neergezet had. Dat was bedrijfsbeleid en dat behoorde hij te weten. In een flits realiseerde ik me dat hij als eerste terug was, mij in trance had gezien, en iets had verzonnen om binnen te lopen. Hoe had ik zo stom kunnen zijn om de deur niet te sluiten; de kortste route naar de parkeerplaats loopt immers langs de kamer. Tegen Mar had ik kunnen zeggen dat ik de buitenlucht koud vond nu die deur regelmatig open ging. Dat zou niet eens een leugentje geweest zijn; zij of ik sloten die deur vaker.

Naar woorden zoekend, staarde Siem naar mijn handen die zich voor hem onzichtbaar onder het bureau bevonden. Als ik ze er op zou leggen, zouden Mar en hij zien dat ze nat waren. Met een rood hoofd schuifelde Siem weg. Zou hij doorhebben wat ik aan het doen was? ‘Waarom ben je gestopt?’ flitste mijn schermpje. ‘Ga door.’

Door het idee dat Siem me betrapt had voordat ik besloten had dat hij dat mocht doen, en de opdracht van mijn baas om door te gaan in het zicht van Mar, brak het zweet me weer uit. Mijn verveling was in een klap weg.

+++++++

Na een paar minuten was ik afgekoeld na de opwinding van kort daarvoor. Ik sms’te naar mijn baas om hem te laten weten wat er was gebeurd. ‘Ga kijken wat hij doet,’ berichtte hij terug. Ik sloop naar Siem's kamer en vond zijn deur dicht. Heel ongebruikelijk; op ons kantoor stonden ze open behalve als er een bespreking in de kamer was. Ik klopte en opende de deur. Siem sprong op en probeerde tevergeefs zijn mannelijkheid te verbergen. Niet groot, maar kaarsrecht en zo hard als een spijker, zag ik in een flits. In het moment dat ik sorry zei, zag ik wit vocht op de punt van zijn eikel schitteren. Ik sloot de deur en seinde opgelucht, met een glimlach op mijn gezicht: ‘Gelukt.’ Onze baas had ons onbewust dichter bij elkaar gebracht: ik had iets intiems van hem gezien zoals hij dat van mij had. Mijn verveling van de dag was definitief weg.