Paula In Dakar Herzien

Beste/lieve lezers,

Toen ik de eerste versie over Paula en mijzelf had ingediend kwamen de herinneringen scherper in mijn geheugen. Vandaar deze versie met meer/andere details.

Niet lang voor mijn 40e verjaardag en na ongeveer 10 jaar te hebben gewerkt op het ministerie van buitenlandse zaken, kreeg ik eindelijk een post op een ambassade. Ik werd cultureel attaché in de hoofdstad van Senegal, Dakar.

Ik betrok ambtshalve een bescheiden appartement: huiskamer annex keukentje en een slaapkamer. Gelukkig ook met een balkon, dat uitzicht had over een groot deel van de stad van ruim anderhalf miljoen inwoners. Het was een heerlijke plek om na het werk uit te puffen bij een vrijwel constante temperatuur van 27 graden.

Een vrij groot deel van mijn tijd besteedde ik aan het opbouwen van een netwerk. Aan het begin had ik voordeel van het feit dat in de gigantische villa met zwembad ook juniordiplomaten van verschillende landen woonden. Onder hen een niet gering aantal zeer aantrekkelijke dames. Al gauw vond ik uit dat een deel van hen heel benaderbaar was in het gemis van familie, vrienden of partners in elks moederland. Het gevolg van bijbehorende seksuele nood was ’s avonds goed te horen vanaf de verschillende balkons. Er werd wat afgeneukt in en rond onze villa, en ik deed daar al gauw lekker aan mee. Vooral in het weekend zou je ons huis als een flink bordeel kunnen beschouwen, ware het niet dat er geen geldelijke betaling vereist werd – alles werd gedaan onder de vlag van netwerken. Jij pijpt mij, ik neuk jou, en we helpen elkaar waar nodig. Er werden heel wat diplomatieke vochten uitgewisseld. Niet verbazend dat lieden van de hogere échelons soms ook eens kwamen rondneuzen. Het behoeft geen betoog dat het bevredigen van een hogere heer of dame gunstige gevolgen kon hebben voor je carrière.

Ondanks de paradijselijke omstandigheden kampte toch menigeen met het gemis van de naasten thuis. Twee keer per jaar betaald verlof van week of zo waren niet genoeg om zowel het thuisfront als de betrokkenen zelf te bevredigen. Tussentijds onbezoldigd even heen en weer vliegen was voor onze rangen gewoon financieel niet haalbaar. Dit nog afgezien van wat er in je afwezigheid geroddeld, gekonkeld en geregeld kon worden. Wat als je buurvrouw in bed dook met de bi-seksuele onderminister die jij pas nog afgetrokken had?

Eén van mijn verantwoordelijkheden was het voorbereiden en organiseren van zogenaamde handelsmissies, meestal onder begeleiding van een staatssecretaris of zelfs een minister. Sommige kamerleden of hoge ambtenaren waren nog tijdens de vlucht hierheen al opgewonden bij het idee dat ze, eenmaal in het luxehotel Teranga, de portier maar hoefden te bellen om op hun kamer door een inlandse schoonheid bediend te worden. Daarom verzuimde ik niet om aan de standaard-documentatie ter waarschuwing een velletje met SOA statistieken toe te voegen. Hoeveel missie-leden een paar weken later niettemin thuis een druiper of erger moesten verantwoorden, weet ik natuurlijk niet.

Op een dag in september kreeg ik zomaar een brief van mijn 10 jaar jongere zusje Paula. Zij had zichzelf een cadeautje voor jaar verjaardag bedacht, namelijk dat zij haar 30e bij mij in Dakar wilde vieren. Direct vroeg ik me af voor wie dit meer een cadeau was, voor haarzelf of voor mij. Er zaten nog twee borelingen tussen mij en Paula, maar zij was altijd mijn lieveling geweest. Het was al een hele tijd geleden dat wij elkaar hadden gezien. Beiden hadden we in de tussentijd een huwelijk versleten. Bij mij lag de oorzaak voor een groot deel in mijn loopbaan en ambities. Aan haar kant was het een pappige klootzak, die zich vergreep aan menige vrouwelijke gast van het hotel waar hij voor portier speelde. In die tijd was mijn zus nog bezig met haar studie en had een kamer bij mij in huis. Dankzij de gehorigheid was ik ondanks mezelf vaak min of meer getuige van hun sex leven. Ik was stomverbaasd dat Paula uiteindelijk besloot met die kwal, die ik dagelijks in zijn slobberige witte onderbroek op weg naar de badkamer tegenkwam, te trouwen.

Met een docent van haar opleiding kwam het tot een volgend huwelijk. Een aardige, boomlange man, een beetje erg een monomaan. Geen lol mee te beleven. Ondanks zij beiden samen enorme schulden waren aangegaan gingen ze scheiden; voor mijn zus was hun huwelijk sex-loos of op zijn minst waardeloos. Klassiek drie of vier keer op en neer pompen en klaar was hubby. Zo niet Paula, die herinneringen met haar broertje steeds in haar gevoel terug vond komen.

Daarom zat ze hier. We waren allebei naakt en opgewonden, maar vooralsnog hielden we ons in. Paula zowel als ik hadden nog veel uit te wisselen.

Mijn zus begon: Ruim voor zij door mij werd uitgenodigd om mij te betasten begreep zij instinctief de sexuele betekenis van wat wij deden. Sindsdien was ik in haar bewust zijn haar man. Terwijl ik jaar destijds in de waan liet dat zij ook voor mij de enige was, maar toch met andere meiden voosde, was zij met die dikke kwal tekeer gegaan, zo dat ik hen kon horen. Zij kwam weliswaar bij hem, maar in gedachten met mij luidruchtig klaar.

Van mijn kant vertelde ik dat ik mij vaak geschaamd had over wat ik beschouwde als een vorm van misbruik, maar dat ik oprecht van haar hield. Ik beschouwde dit als ons verleden en had geen hoop meer om haar zelfs nog in mijn gedachten te mogen beminnen. Ook vertelde ik haar meer over onze moeder, maar daar schrijf ik binenkort misschien een apart verhaal over.