Ik Zag Hem - 6

Roeland keek me aan. We voelden ons beiden niet op ons gemak. Hij deed zijn mond open om wat te zeggen, maar veel verder kwam die niet.

‘Kijk eens aan. Daar hebben we onze nieuwe medewerker.’ Esther kwam met een stralende lach naar me toe en gaf me op iedere wang een zoen.

‘Heb ik dat niet mooi gefikst broertje?’

‘Ho,ho ho, zo snel gaat dat niet. Hij moet eerst nog even een paar uur proefdraaien en dan moet ik (met de nadruk op IK) beslissen of hij kan blijven.

‘Jij? Hoezo? Ben je personeelsmanager geworden of zo.’

‘Jazeker, Dhr. Zhen heeft mij net benoemd tot hoofd personeel restaurant. Dus doe maar goed je best, anders krijg je ontslag.’

‘Ja meneer de slavendrijver, dan zal ik maar snel de tafels verder gaan dekken. Maar nu even serieus. Ik ben heel blij dat je een maatje erbij hebt broeder. Heel blij. En maak er samen wat moois van. Jullie zijn een mooi stel bij elkaar zo achter de bar.’

En met een knipoog naar mij en totaal verbouwereerde Roeland achterlatend verdween ze in het restaurant.

Esther grinnikte in zichzelf na de opmerking die ze had gemaakt. Hoe had ze zo blind kunnen zijn. Nooit had ze er iets achter gezocht dat haar broer bijna nooit uit ging en nooit een vriendinnetje had. Tot gisteravond. Toen waren haar de schellen van de ogen gevallen. Viel haar broer op mannen?!

Ze had gisteravond de uitdrukking op zijn gezicht gezien toen hij David aankeek en feliciteerde. Hij was helemaal verbouwereerd geweest. Op dat moment had ze nog niets door. Maar ze werd alert. Ze merkte dat Roeland de hele avond David in de gaten hield en vaak peinzend met een verstilde blik naar hem zat te kijken. Een warme verlangende blik die ze niet van hem kende, niet op die manier.

Toen David een keer langs hen heen liep naar het toilet, zou hij hem met zijn ogen bijna uitkleden. De lach die hij hem schonk sprak boekdelen. Roeland, haar broer een homo? Zou dat echt zo zijn? En so what. Als dat zo was waarom had hij dat dan niet gewoon verteld? Zij kwamen uit een ruim denkend gezin. Zou hij het er moeilijk mee hebben? Schaamde hij zich er voor? Toen ze gisteravond thuis kwam had ze het hem willen vragen, maar hij sliep al. En vanmorgen was hij al weer weg. En waarom was hij gister na sluitingstijd zo moe?! Of moest hij even alleen zijn. Alleen met zijn gedachten? Dat kon ze best begrijpen, want als zij verliefd was, was ze helemaal van de kaart. En David dan. Viel die dan ook op mannen? Van hem was bekend dat hij altijd wel een vriendinnetje had of zo. Hij was wat dat aangaat berucht en beroemd. Dat had ze van Kitty vernomen. Die viel ook als een blok voor hem. Maar van hem kwam geen reactie. Geen verstilde blik. Ze zou vandaag die twee achter de bar goed in de gaten houden. Ze nam zich voor om het helemaal stil te houden. Ze moest natuurlijk wel zekerheid hebben. Als het zo was moest Roeland hier zelf mee voor de dag komen. En zij als zijn zus zijnde pal achter hem staan. Hij was haar grootste schat, die broer van haar. Ze ging voor hem door het vuur. Maar als het wel zo was, waarom heeft hij dan nooit iets gezegd. Die vraag bleef maar door haar hoofd spoken. Waarom…………

‘Niet dromen schone slaapster, anders wordt je nieuwe chef boos.’

Ik liep met een stapel gevouwen servetten de zaal ik en zag Esther routinematig een tafel dekken. Ze dacht ergens over na. Sloeg dat op die opmerking van net? Ik wist het niet. Ik gaf haar de servetten.

‘Doe jij maar goed je best mannetje. Die chef van je is een slavendrijver. Hij heeft nauwelijks tijd voor andere dingen. Maar misschien verandert dat wel nu hij een maatje heeft. Dan hoeft hij niet zo te beulen. En het is ook heel gezellig, hè David! Bedankt voor de servetten.’ Ze pakte de stapel en liep grinnikend weg. Wat had die jongen toch schitterende blauwe ogen. Ze kon begrijpen dat hij meisjes bij bosjes kon krijgen. Maar haar broer? Zij ging ze in de gaten houden.

Wat bedoelde ze daar nu weer mee. Typisch vrouwen. Al die opmerkingen waar je niets aan hebt en die je alleen maar aan het denken zetten. Ze zijn ook allemaal hetzelfde.

Maar wat moest hij nu met Roeland. Hij voelde die kus nog op zijn lippen branden. Het was fijn. Ontegenzeggelijk. Het was zelfs meer dan fijn. Duizenden kussen had hij op zijn repertoire staan met tientallen meisjes. Wat dat aangaat kon hij zich best scharen onder de ervaren kussers. Maar dit was de eerste kus van en met een man. Een man die hem ook niet onberoerd liet gezien zijn lichamelijke reactie. Maar wat moest hij er mee. Hij had zich nog nooit tot een jongen aangetrokken gevoeld, tenminste niet op die manier. En nu dit. Dit moest wel besproken worden. Dit mocht niet tussen hem en Roeland in staan. Maar hier bespreken? Hier in het restaurant? Daar was geen tijd en ruimte voor. Maar waar en wanneer dan?

Eerst prioriteiten stellen. Zorgen dat ik hier alles zo snel mogelijk onder de knie kreeg. Dat verzette de gedachten en tot een gesprek kan het vanmiddag toch niet komen.

Ik liep naar de bar. Roeland was bezig met de kopjes. Hij keek me aan. Een vorsende blik.

‘Zal ik je eerst het koffiezetapparaat uitleggen David? Dan hoef je me daar straks als het druk is niet naar te vragen. En als ik eerlijk ben heb ik best zin in een bakkie. Zeg maar, waar heb je zin in. Kijk hier maken we de gewone koffie, hier de espresso en hier de cappuccino. Dit is de melkopschuimer. Ik zal je laten zien hoe je daar een figuurtje van maakt. Dat stellen de meeste mensen altijd erg op prijs. Als we beiden nu een cappuccino doen dan doe ik er een voor en jij doet de ander.’

En zo gingen we door. Na de koffie kreeg ik onderricht in de verschillende soorten wijnen, bier en sterke drank. Ik was onder de indruk van de kennis en vaardigheden van Roeland.

Het voorval in het kleedhok raakte op de achtergrond en we waren samen druk bezig. Het leek wel een soort les. Steeds herhaalde hij bepaalde feiten en vroeg terug of ik het onthouden had. Ik begon er duidelijk lol in te krijgen. Roeland merkte dat.

‘Dit lijkt je wel wat he?’ Ik beaamde het en knikte. ‘Je ogen stralen en je bent een snelle leerling. De eerste gasten komen zo. We zullen zien hoe het verloopt. Het eerste deel is het nog niet zo druk, maar aan het begin van de avond staat alles volgeboekt en dan wordt het erop of eronder.’

‘Waarop of waaronder?’ flapte ik er zo maar uit.

Roelands gezicht verstarde en daarna kwam er een glimlach. Hij keek me aan. Hij kwam voor me staan en keek me diep in de ogen.

‘Het spijt me van straks in het kleedhok David. Ik hoop dat je het me vergeeft. Ik wilde je niet choqueren. Maar het overkwam me. Ik hoop dat je dit voorval tussen ons tweetjes houdt.’

‘Ik was er zelf bij Roeland. Er valt niets te vergeven. En natuurlijk blijft dat tussen ons. Mijn woord heb je. Ik was een beetje beduusd, maar het is niet tegen mijn wil in gegaan. Het gebeurde gewoon. Ik moet het een en ander voor mezelf op een rijtje zetten. Ik zou daar wel eens graag met je over willen praten. Ik ben nog nooit door een man gekust. We moeten samen praten. Misschien geeft een gesprek me meer duidelijkheid.’

Het duurde even voordat Roeland met een antwoord kwam. Je kon zien dat hij naar de goede woorden zocht.

‘Ik ben blij dat je me niet verafschuwd. En ik wil er zeker graag binnenkort met je over praten. Bedankt voor je vertrouwen. Ik mag je graag David.’

‘Natuurlijk kun je me vertrouwen. En ik mag jou ook graag Roeland, heel graag zelfs.’

We keken elkaar aan langer dan normaal. De blikken verstilden een moment. Mijn hart begon wee sneller te kloppen. Bijna waren we weer naar elkaar toegelopen.

‘Hé mannen, wat staan jullie daar te smoezen. Aan het werk. De eerste gasten komen al binnen en die hebben vast wel zin aan een drankje. En jullie moeten je schorten nog voor.’ Esther keek ons beiden aan met een vragende blik. Van de een naar de ander, maar zei verder niets.

‘Ja baas, kom maar op met de bestelling.’ Gekscheerde Roeland.

‘Jij was toch de baas of was je dat eventjes vergeten.’

Al gniffelend ging ze weg om de jassen op te hangen en de mensen hun plaats te wijzen. Het was een club van 10 man dus volop werk aan de winkel. Roeland haalde snel twee schorten op en liet me zien hoe je die omdeed.

‘Ben je er klaar voor?’

‘Helemaal.’

‘Dan kan het feest beginnen. Kijk daar komen er al weer een paar. Die eten hier iedere week wel een keer. Leuke lui.’ hij knikte naar de deur.

Ik keek en zag twee mannen binnen komen. De homo’s uit onze de buurt. Twee leuke kerels die echter erg op zichzelf waren, maar met buurtactiviteiten altijd meededen. ‘Zijn dat niet die twee homo’s van het witte boerderijtje?’

‘Klopt, heb je daar moeite mee?’

‘Volstrekt niet. Iedereen is voor mij gelijk, als ze maar niet agressief zijn. Daar heb ik een hekel aan.’

‘Maar voor ons zijn het gewoon twee toffe stamgasten.’ De mannen groetten met hun hand naar de bar en wij groetten terug. Roeland keek me aan en wilde nog wat zeggen.

Verder kwamen we niet want Kitty was ook binnengekomen. ‘Jij hier achter de bar?’ Verbaasd keek ze mij aan van top tot teen. ‘Kom je hier ook werken.’

‘Misschien.’

‘Enig!’ Ze kwam naar me toe en omhelsde me stevig. Ze duwde haar lichaam tegen me aan en ik kon geen kant op. ‘Ja ho maar, zo is het wel genoeg. Dank je.’ kon ik nog net uit brengen.

Ze liet me los en hield me met twee armen op afstand. En gekscherend zei ze. ‘Ik heb gehoord dat je verkering uit is, dus je bent weer vrij man. Wie weet maak ik nog een kansje. Nu moet ik bestellingen opnemen. Nou doei…..’

Ik stond helemaal perplex. Achter hoorde ik een onderdrukt gegrinnik. ‘Zo, je valt wel in de smaak bij de dames David. Ze bieden zich zelfs aan op een presenteerblaadje.’

Ik kreeg een kop als een boei, maar tijd om er op in te gaan was er niet. Want de bestellingen stroomden binnen. Toen de eerst hoos voorbij was kwam het volgende. De vuile borden moesten van de tafels worden gehaald. Roeland had me uitgelegd hoe dat moet en waar het gesorteerd moest worden voor de vaatwasser. Hij kon dan achter de bar blijven om de bestellingen aan te nemen en te verwerken.

Het liep als een trein. De samenwerking met Roeland ging als vanzelfsprekend en na een tijdje wisselden we de vaat en de bar af. Zonder overleg, als of we al jaren samenwerkten.

‘Hé, meneer, de lamp in de wc is kapot. En zo ga je nog naast de pot zitten.’ zei een man bij de bar.

Esther kwam net aanlopen en hoorde dat.

‘Lossen jullie dat samen op, dan neem ik de bar wel even over. Opschieten! Anders moeten we straks ook nog dweilen. De trap staat in het kleedhok.’

‘Kom mee,’ zei Roeland, ‘Dan is dat zo gefikst.’ Samen gingen we naar het kleedhok.

‘Doe je schort maar even af want dat is te gevaarlijk op de trap.’ We deden beiden onze schorten af, pakten de trap, namen twee soorten lampen en een zaklantaarn mee en gingen naar de toiletten.

In het toilet was de lamp kapot. Roeland zette de trap over het toilet en klom er op. ‘Doe deze deur maar dicht dan kunnen mensen toch ongestoord plassen.’ Het werd pikdonker in het toilet .

‘David, schijn mij bij met de zaklantaarn, wil je.’ De trap wiebelde. ‘Houd de trap stevig vast, anders val ik straks nog in de pot.

‘Dan zing ik wel: Hij is met zijn kontje in het water gevallen falderalde riere……’

‘Hier grapjanus , pak aan dan kan ik de lamp vervangen.’

Roeland gaf me de kapotte lamp aan. Ik stond vlak tegen de ladder. Hij wiebelde. Ik pakte hem stevig bij de benen. Ik stond met de rug tegen de muur maar kon hem zo stevigheid bieden.

‘Dat is beter zo. Ze mogen hier wel een andere trap aanschaffen. Deze is levensgevaarlijk.’

‘Wil je me de lamp even aangeven?’ Roeland wilde de lamp pakken, maar maakte een onverwachtse beweging en ik greep hem wat hoger steviger vast. De zaklantaarn viel op de grond en doofde. Het werd pikkie donker.

‘Man, ik zie niets meer. Houd me goed vast dan kom ik naar beneden.’

Ik hield hem vast en voorzichtig klom hij de trap af. Ik stond klem tussen hem en de muur. Op de grond in het toilet was er nauwelijks ruimte voor ons tweeën. Ik voelde zijn lichaam langs mij naar beneden glijden. Een ongekende spanning hing er weer in de lucht. Ik rook zijn lichaam en voelde zijn lichaamswarmte door zijn overhemd heen. Het zette mijn lijf in vuur en vlam. Ik begon te gloeien vanuit mijn tenen. Mijn pik roerde zich maar zat goed en veilig ingepakt. Maar weer als in een roes vonden onze lippen elkaar. Zomaar vanuit het niets. Dit keer was de kus niet teder en zacht. Maar fel en vol hartstocht. Roeland greep me bij het hoofd en zou me bijna opvreten. Ik proefde zijn speeksel. Ik rook zijn hartstocht. Onze lijven gloeiden meer en meer. Mijn pik groeide verder en deed zeer, maar kon zijn ligging geen kant op. Het was kort, hartstochtelijk en wild. Ik stond geplet met beide handen tegen de muur. Weerstand bieden was onmogelijk. Zijn handen hielden mijn hoofd stevig vast en dirigeerden mijn hoofd voor zijn kus. Fel zocht zijn tong de weg voor een hevige tongenstrijd. Onze lippen zogen elkaar soepel vast. Als in een boksring waar de strijd zich binnen uitwoedde. Het was kort maar tijd was er eigenlijk niet. Het was een explosie van opgekropte lust. Lust van een leeuw die jarenlang gekooid was geweest in eens de vrijheid geproefd had. En zo te merken smaakte dat naar meer.

‘Schieten jullie nu een beetje op! Ik kan het niet alleen aan achter de bar.’ Als door een donderslag getroffen kwamen we weer op aarde. Esther!