Jongens Hormonen - 43

Ondertussen liep het schooljaar verder.
Er was de voetbalploeg van de school. Bijna wekelijks training op woensdagnamiddag. Kamal ontpopte zich als een echte sterspeler. Meneer Vervaecke was in de wolken.
Er waren de vele taken en oefeningen voor school.
Net als het jaar voordien kregen we van meneer Detillieux weer een groepswerk, nu per drie. Samen met Pierre en Tine moest ik het leven en werk van Gerard Walschap uitpluizen. Walschap ! In de zestiger jaren zou het ondenkbaar geweest zijn dat die schrijver aan bod kwam in een katholieke school ! Tine was een vrij hup meisje. Ze had nog een oudere zus en haar pa was dokter en ze woonde niet ver dan de school.. Jammer, bij Tine zeker geen naakt gedoe. Doch ik trok naar Pierre, en daar zaten we een hele zaterdagnamiddag in ons blootje, als echte nudistjes.
Kamal kreeg ook een opdracht, samen met Mieke en Joke, twee knappe meisjes, die blij waren dat ze die mooie Indiase kerel eens bij zich alleen kregen. Ze moesten een werk maken over de Nederlandse schrijver Simon Vinkenoog. Voor Kamal was dit natuurlijk iets helemaal nieuw.

Een dinsdag half oktober. Na de sportles zegde de turnleraar dat we de week daarop niet konden gaan zwemmen, omdat er onderhoudswerk uitgevoerd werd aan het zwembad. We konden ook geen gebruik maken van de turnzaal op school, omdat daar een andere klas bezig was. Er was wel de oude turnzaal, waar alle toestellen uit verdwenen waren. Ja, dat was minder hé.
- Zijn er voorstellen ? vroeg hij.
Even stilte. Dan stak Pierre zij hand op.
- Kan Kamal niet eens het Indische worstelen demonstreren ?
- O, ja.
Enkele jongens gingen meteen akkoord. De leraar keek Kamal aan.
- Kan dat ?.
- Yes… ja… Rik kan het ook al.
De leraar keek mij aan. Ik knikte.
En zo, de week daarop, Kamal en ik namen onze lendenlap mee naar school. Turnles. Naar de oude turnzaal. Iedereen turnbroekje aan. Wat rondlopen, huppelen, ruglig, beenoefeningen, voorligsteun en pompen.
En dan kwamen Kamal en ik aan beurt.
We hadden afgesproken. Geen scrupules. We haalden onze lendenlap boven. De jongens bekeken dit, voelden er aan. Kamal en ik turnbroekje en slipje uit. Poedelnaakt bij de jongens van onze klas. Geen schaamte. Het gaf zo’n speciaal gevoel, mijn broer en ik zomaar poedelnaakt bij de jongens van onze klas en bij onze leraar. Keken de jongens naar die lendenlappen of naar onze piemels ? Ik genoot er van. Echt.
Kamal knoopte de doek bij mij vakkundig vast. Dan deed ik hetzelfde bij hem. De jongens en de leraar keken vol aandacht toe.Kamal en ik toonden hoe je elkaar aanvalt, hoe je elkaar vast grijpt. Het werd een leuke bedoening. Applaus achterna.

Tussenexamens eind oktober. We kregen drie examens. En ik bracht het er goed van af ! Nederlands 75%, wiskunde 72%, Frans 76%. Kamal had zijn uiterste best gedaan. En ja, hij behaalde ook flinke resultaten. Nederlands ( voor zover ik mij nog herinner) , 65 %, wiskunde 78 % - echt ! – en Frans, dat was iets minder, doch toch een 52 %

Herfstvakantie. Allerheiligen viel op een dinsdag.
Dit jaar trokken we op maandag naar Overpelt, naar de vriendin van ma. Onderweg vertelde ik aan Kamal over de streek waar we doorheen reden. Hij vond het echt interessant.Leuk weerzien met de vriendin van ma.. God, wat waren die dochters gegroeid. En Ludwig was met zijn zeventien jaar een echt leuke kerel geworden. Kamal was voor hen natuurlijk iets speciaals ! ’s Avonds lekker eten en tateren tot over middernacht. Dan met zijn drieën naar de slaapkamer van Ludwig. Deze keek zijn ogen uit naar het naakte lichaam van de Indiër. Jammer, niet spuiten !
Toen we ’s ochtends uit de badkamer kwamen haalde Kamal een pak uit zijn valies. Wat zat daar in ? Mijn ogen vielen bijna uit hun kassen. Kamal diepte een prachtig Indisch kostuum uit het pak. Een losse witte broek, op het eerste gezicht veel te groot. En dan een prachtige jas, een soort groot hemd dat over de broek hing, in felgele zijde , met prachtig bestikte bloemen erop. En ten slotte een klein plat hoedje, eveneens in gele zijde. Mens, wat een figuur !
- Nice ?
- Wonderful ! You are.. je bent fantastisch.
Wat keken pa en ma op wanneer ze hun zoon zagen ! Ma was in de hemel ! Ze gaf Kamal drie, vier, vijf kussen.
Na het ontbijt naar het graf van de ouders van ma in Hamont-Hachel. Natuurlijk had Kamal enorm veel bekijks, zo in zijn beste kostuum, en met een trotse houding. .
‘s Middags iets gaan eten in een leuk restaurant. en in de namiddag terug naar de Westhoek;
Pa reed dwars doorheen Antwerpen en stopte even voor het huis waar we tot een jaar voordien gewoond hadden. We stonden amper stil, of de vrouw die er nu woonde kwam buiten. Ze herkende ons en enkele ogenblikken later zaten we in de ruime living. Wat een ervaring in het huis te zitten waar je zo lang gewoond hebt. Vriendelijke mensen. Een zoon en een dochter. Bertje was amper elf, Tonia veertien. Natuurlijk, voor Bertje was het een hele ervaring een echte Indiër te ontmoeten. Daar moest natuurlijk een foto van gemaakt worden ! God, wat zal die kleine de week daarop fier die foto getoond hebben op school !

Donderdag en vrijdag na Allerheiligen. Er was een bijeenkomst voor de AFS-studenten uit onze provincie. Die ging door in Blankenberge. En ik mocht natuurlijk ook mee. Je moet echter eens vanuit de Westhoek via het openbaar vervoer in Blankenberge proberen te raken ! Daarom had pa voor een oplossing gezocht. Er was een Boliviaans meisje als AFS-studente in Ieper. Dus, pa bracht Kamal en mij naar Ieper en de gastouders van die Boliviaanse voerden ons naar Blankenberge. Sympathiek meisje, die Boliviaanse.
Het was tegen negen uur wanneer we in Blankenberge aankwamen in het sociale vakantiehuis Duinse Polders. Mens, al die nationaliteiten ! Argentijnen, Spanjaarden, Zuid-Afrikanen, Indiërs, Bolivianen, Mexicanen en nog veel meer. En de gemeenschappelijke taal was natuurlijk het Vlaamse Nederlands. En ook af en toe een mondje Engels.
Eerst aanduiden van de slaapkamers. Kamal en ik deelden een vierpersoonskamer met Juan, een Mexicaan, en Eric, zijn gastbroer uit Torhout. Toffe gasten.

In totaal waren er een twintigtal buitenlandse studenten. In de voormiddag kregen we een uitgebreide uitleg over de werking van AFS en beelden uit alle landen waarvan er hier studenten aanwezig waren.
Na een eenvoudig middagmaal – frietjes met beafsteak en salade - staken we de Koninklijke Baan over, dwarsten de duinen en maakten kennis met de Noordzee. Tegen twee uur terug in het vakantiehuis. Allerlei sportspelen en ook gezelschapsspelen. Om zeven uur ’s avonds was er een galamaaltijd in aanwezigheid van de Westvlaamse gouverneur. Er werd gevraagd dat elke AFS-student zijn nationale kledij zou dragen. Wij dus naar de slaapkamer. Eric en ik trokken ons beste kostuum aan. Kamal had zijn mooie kledij mee. Maar Juan ! Die kleedde zich meteen helemaal uit. Whaw ! Wat een kerel. Niet te groot. Lichtbruine huid. Maar die piemel ! Enorm groot en donkerbruin tot bijna zwart van kleur. Zonder gêne stond hij daar en lachte zijn witte tanden bloot. Hij trok een minuscuul wit slipje aan. God, hoe kreeg hij die lul van hem in dit broekje ? Dan trok hij een soort rokje aan, tomaatrood, dat zijn prachtige dijen helemaal bloot liet en met moeite zijn slipje bedekte. Twee rode riemen werden over zijn schouders gelegd, en kruisten zich over zijn borst, en werden vastgemaakt aan dit broekrokje. Een paar open sandaaltjes aan zijn voeten. En dan een magnifiek hoofddeksel, met vier, vijf kleurrijke veren er bovenop.
Wat een kerel ! Een echte Inca.

Het werd een leuke avond met al die buitenlandse studenten in hun traditionele kledij. Daarbij vergeleken waren wij, Vlamingen, zo een beetje een grauwe minderheid. Een hartverwarmende toespraak van de gouverneur, in het Nederlands, Frans, Engels, Duits en enkele woorden Spaans. Daarna een uitgebreid buffet met warme en koude spijzen en een machtig dessertbuffet. Vlaanderen op zijn best.
Het was een eind na middernacht wanneer we naar bed trokken. Kamal en ik samen in een bed, naakt uiteraard. Eric en Juan in het andere bed. Eric was wel wat terughoudend om zich helemaal uit te kleden. En toen hij zijn slipje uit trok, dan had hij een stijve om “U” tegen te zeggen.
’s Ochtends in de badkamer. Kamal en ik samen. Even aan elkaars piemel voelen en lachen. Uitgebreid ontbijtbuffet. Daarna met de bus naar Brugge. Bezoek aan de historische stad. En in de latere namiddag terug naar Blankenberge waar de tweedaagse eindigde. Pa kwam ons ophalen, samen met het Boliviaanse meisje en haar gezel.

Nog twee dagen lekker thuis genieten. Fitnessen, praten, op de PC spelen. Kamal had op zaterdagochtend via Skype een lang gesprek met zijn ouders. God, wat een taal ! Daar snapte ik helemaal niets van. Ik wist dat Kamal zich hier geweldig amuseerde. Zijn pa wilde ook iets tot mij zeggen. In het Engels. En Kamal riep er ook mijn pa en ma bij. En het werd een minutenlang tateren tussen de beide mama’s in leuk Engels.
Maandagochtend opnieuw naar school. Wat was die herfstvakantie voorbij gevlogen !

De jongens van de schoolvoetbalploeg oefenden zowat elke woensdag en speelden ook af en toe een wedstrijd tegen de ploeg van een andere school.
Ik en Kamal maakten deel uit van de ouderen, de jongens van de hoger middelbare. Er was ook een ploeg met jongens uit de lager middelbare, dus dertien-vijftien-jarigen We zagen elkaar regelmatig na de training in de douches. Voor de nieuwelingen was het – denk ik toch – elk jaar wat wennen wanneer ze samen poedelnaakt in de douches stonden. Doch na een tweetal weken waren ook zij het gewoon van samen naakt te douchen. En meneer Vervaecke, onze trainer, zegde het vanaf de eerste keer met weinig woorden.
- Hup, kleren uit. Jaja, alles. En douchen ! En ge moet niet te veel rondgapen, ge hebt er allemaal één.
Ik schoot in een lach uit.
- Is ’t niet waar misschien ?

Er was bij onze ploeg een nieuwe jongen, Francis, die me vanaf de eerste week opviel. Hij zat in het vijfde jaar en kwam over van een school in Diksmuide. Een toffe gast, eerder klein, blond haar, lachend gezicht. De eerste keer dat hij bij ons in de douche stond had hij een erectie, er konden zeker vier duiven op zitten. Bijna verwonderlijk dat die kleine kerel over zo’n grote lul beschikte. Hij keerde zich met zijn gezicht naar de muur en bedekte zoveel hij kon zijn leuke lul. Na drie weken was hij naakt gewoon. Ja, zijn piemel stond nog wel wat stijver dan wanneer die slap hing, doch geen echte erectie meer. Dat was ten andere van het merendeel van de jongens zo.
- En dan bedenken dat ik tot enkele maanden terug nog nooit naakt bij andere jongens gedoucht had.
- Ik vroeger ook niet, antwoordde ik.
- Was mij dat daar in Diksmuide een bedekte boel, ging Francis verder. Er was zelfs eens een moeder zich haar beklag kwam maken omdat de turnleraar in de kleedkamers binnen ging. Onnozele trut !
Francis bekeek me.
- Ik vind het leuk, zo al die blote piemels te zien.
- Ja ?
- Ja ! Vooral die van die Indiër. Dat is jouw broer, hé, of niet ?
Ik legde uit dat Kamal een jaar bij mij thuis verbleef, en als mijn broer behandeld werd.
- Dat moet leuk zijn, zegde Francis, zo elke dag bij die kerel te zijn.
- Inderdaad. Een echt toffe broer.
Francis bekeek me, richtte zijn ogen op mijn onderbuik.
- Jij hebt een leuke lul en mooie ballen.
- Jij toch ook.
- Echt ?
Hij bekeek me.
- Ja.
Ondertussen waren zijn handen aan zijn piemel aan het voelen. Die piemel werd harder.
Afspoelen. Aankleden. Naar de speelplaats.
Francis bleef naast mij lopen.
- Trek jij ook soms aan je lulletje ?
- He ?
- Wel ja…
- Je zou het graag te weten komen, hé !
Francis lachte zijn tanden bloot.
- Ben je daar echt in geïnteresseerd ? vroeg ik.
- Wel ja. Iedereen doet dat toch.
- Iedereen ?
- Dat is toch zo !
- Als iedereen dat doet, waarom vraag je dan of ik het doe ?
Hij trok zijn schouders op.
- Zo maar…
- Weet je wat ?
- Wat ?
- Zoals jij dat vraagt aan mij, welke zijn jouw bedoelingen ?
- Bedoelingen ?
- Ja…. Wie begint daar nu over te spreken, als hij er geen bijbedoelingen mee heeft ?
Hij kleurde een beetje.
- Ja.. zo maar…
- Of… wil je iets meer ?
Tedju, die Francis intrigeerde mij. Ik wou.. ik wou hem wel eens bij mij alleen hebben.
- Wat meer ?
- Niets….

Ik liet hem alleen achter. Doch die kerel intrigeerde me, echt. Natuurlijk zag ik hem naakt, in de douches. En ik verlangde er wel eens naar om hem eens helemaal bij mij alleen te hebben. En dat gebeurde een tweetal weken later.
We hadden flink getraind.
- Oké, mannen, stop ermee voor vandaag.
- Oef !
De jongens verlieten het sportveld.
- E… Rik kom eens.
Meneer Vervaecke riep me.
- Ja, Francis, wacht ook eens even.
Meneer Vervaecke gaf me nog enkele persoonlijke tips.
- Doorgaan, man, doorgaan.
En tot Francis
- Jij kunt samen met Rik, hier, een flink aanvalsduo vormen. Denk je het niet ?
Francis knikte.
- Ja…
- Jullie moeten goed samen werken. Je zult zien, het loont zeker !
Meneer Vervaecke stuurde ons getweeën opnieuw het veld op en liet ons zeker nog tien minuten samen elkaar aan spelen en dan op doel sjotten.
- Goed, zo, mannen, goed zo. Allez, naar de douches nu !
Francis en ik naar de douches. Het merendeel van de jongens waren reeds vertrokken. Enkel nog een, twee van de jongeren waren zich aan het aankleden. Francis en ik voetbalkleren uit, en poedelnaakt naar de douches. Samen onder het lekkere warme water. Inzepen, wassen.Francis bekeek mij. Zijn handen wreven over zijn lul en ballen. En dan. Dan begon hij zich voorwaar te masturberen. Ik keek hem aan. Hij glimlachte.
- Leuk hé, zich zo eens in de douche kunnen aftrekken ?
- Ja.. Ja…
- Doe jij het niet ?
- Nee…
- Waarom niet ? We zijn hier alleen…
Ik trok mijn schouders op. Ik hoorde Francis kreunen en zag hoe zijn zaad uit zijn lul spoot, zeker twee meter ver. Zijn vingers persten de laatste druppels er uit..
- Oef… Lekker, zeg man !
We spoelden ons schoon en trokken naar de kleedkamer. Alle anderen waren weg.
- Zeg Rik…
- Ja.
- Vind jij aftrekken niet leuk misschien ?
- Wel ja. Waarom ?
- Omdat je het niet deed…
- Moet ik het in de douche doen omdat ik het leuk vind te spuiten ?
- Nee….
Even stilte.
- Ik zou graag eens hebben dat jij mij aftrekt.
- Eh… ?
- Ja… Jij bent zo’n toffe gast.
- Hier toch niet hé !
- Kun je eens naar mijn huis komen ?
- Naar jou huis , Dat is verdorie twintig kilometer !
- Mijn vriend kan je komen halen.
- Jouw vriend ?
- Ja, Carl is twintig en heeft een auto.
- Ja, maar ja… dan weet die toch ook dat jij met mij samen zou aftrekken ?
- Ja… wij doen dat ook samen, Carl en ik.
Ik zweeg even. Ja, ik wilde wel eens samen met Francis iets doen. Een knap kereltje met zo’n ferme lul.
- Daar moet ik toch even over nadenken hoor.
- En misschien kan die Kamal ook meekomen ?
Kamal en ik naar Francis, met die vriend van hem, Carl. Ja, dat kon wel eens leuk worden. Doch wanneer ? Francis zat niet in mijn klas. Hoe moest ik het huis uitleggen dat ik bij hem zou gaan, naar Diksmuide ?

’s Avonds sprak ik erover met Kamal.
- Hé… die kleine daar met die groot lul ?
- Ja.
- Kan leuk worden.
- Ja.
We lagen naast elkaar en masturbeerden. We kwamen bijna tezelfdertijd klaar.
- Fine…
- Ja, hé !