Betrapt Door Mijn Half Zuster - 2a

Maar ga nu maar lekker slapen, trouwens ik ben ook benieuwd hoe je mijn Jenny zult vinden de kinderen komen pas op je verjaardag.

“Zolang moet je toch echt wachten” zei hij lachend.

“Nou, ik kijk al uit naar morgen, hoe mijn (stief) moeder er uit ziet en of het klikt tussen ons.

Ik verheug me nu al op morgenavond, maar vooral voor jou Pa”zei ik tegen hem.

Nadat ik mijn Pa nog eens flink had gedrukt, liep ik weer naar mijn kamer.

Terwijl ik naar mijn kamer liep, herhaalde zich de woorden van mijn Pa in mijn hoofd.

Ik kwam langs de badkamer en liep deze voorbij, ik was deze goed en wel voorbij en maakte rechts omkeert en liep de badkamer in.

Daar liet ik mijn badjas van mijn schouder glijden en ging voor het grote passpiegel staan, daar bekeek ik mijn lichaam.

En inderdaad ik vond de beharing rond mijn piemel niet echt mooi, even twijfelde ik zal ik het doen of niet.

Ik nam mijn Pa zijn scheermes al in de hand, maar op het laatste moment bedacht ik me.

Stel dat ik morgen na de gymles kaal geschoren ben en Jos niet, ik zou een grandioze afgang maken tegenover mijn klasgenoten.

Erger nog, ik zou zeker het gesprek van de dag zijn in mijn klas.

Wat zouden de meiden wel niet zeggen, of mijn vrienden?

Met nog steeds een twijfel legde ik het scheermes van Pa terug, om vervolgens terug naar mijn kamer te gaan.

In mijn kamer ging ik weer voor mijn eigen spiegel staan, die was niet zo groot als die van de badkamer.

Ik had niet de moeite genomen om mijn badjas aan te trekken, ik sliep immers altijd naakt.

Voor de spiegel trok ik aan mijn schaamhaar wat boven mijn piemel zat en dacht als het werkelijk zo is, dan kan ik het nog altijd doen.

Ik ging naar mijn bed, waar ik naakt bovenop het dekbed ging liggen.

De zon had zoals altijd de hele middag op mijn kamer gestaan, dus de temperatuur was in mijn kamer flink opgelopen.

Maar ik sliep zo hoe zo altijd naakt zelfs in de winter, alleen dan trok ik natuurlijk wel graag mijn dekbed over me heen.

Terwijl ik op mijn rug lag en naar het plafon staarde, gingen mijn gedachten terug naar van middag.

We zaten tijdens de pauze ergens langs de kant in de schaduw, het groepje bestond uit 10 man of eigenlijk uit 7 man en 3 meiden.

De tuinder of het was meer zijn vrouw zorgde er voor dat ze tijdens de pauze aanwezig was, ze kwam dan met haar boodschappen wagen ( een Renault 4) naar het veld en had broodjes en drinken bij haar.

Wat dat aanging hadden we het getroffen met de tuinder en zijn vrouw.

Vanmiddag was ze wat later dan normaal, we zaten zo’n beetje in een kring te wachten op haar.

Ik zat recht tegenover Mark (toevallig ook een klasgenoot) van mij, hij zat met op getrokken knieën en ik had een mooi uitzicht op zijn benen.

Daar de warmte waren we alle met ontbloot boven lijf, behalve de meiden natuurlijk.

Mijn ogen volgde de benen van Mark van zijn voeten tot zijn sportbroekje, Mark was druk in gesprek met een van de meisjes en liet een van zijn benen op de grond vallen.

Hierdoor kreeg ik zijn piemel en zak te zien, al hoe wel ik die al vaker had gezien bij het

douchen na de gymles was dit toch weer wat anders voor mij.

Ik zat nu echt naar hem te staren en hoorde dan ook niet dat iemand wat tegen me zei.

Ik kreeg een duw tegen mijn schouder, hier door viel ik van schrik omver en vroeg verbijstert wat zei je ik was even met mijn gedachten ergens anders.

“Dat heb ik gemerkt”zei de tuinder die naast me zat en hield een mok thee en een broodje kaas voor mijn neus.

Ik had helemaal niet meegekregen dat zijn vrouw was aangekomen, zo zat ik naar Mark zijn huwelijksgeschenk te staren.

En opnieuw werd er aan mijn schouders geschud, verschrikt opende ik mijn ogen en zag mijn Vader voor me staan.

“Ik dacht dat je zo moe was, zei hij.

Tot drie keer toe heb ik geklopt op de deur, maar ik kreeg geen antwoord van jou.

Maar daar het licht nog aan was, ben ik maar naar binnen gekomen om te kijken of alles in orde was met jou”.

Ik merkte dat ik nog steeds (naakt) op mijn rug lag, verschrikt bedekte ik mijn half stijve piemel met mijn handen.

En zei ‘sorry Pa, ik moet zeker met het licht aan in slaap zijn gevallen”.

“Hé, maar daarom hoef jij je nog niet te schamen, en je piemel te verstoppen” zei hij met een glimlachje.

“Denk er aan, ook ik ben jong geweest en droomde van mooie meisjes”

Met een toch wel rood hoofd stamelde ik “dat is toch een normale reactie, als je met een stijve piemel wordt betrapt door een van je ouders”.

“Vergeet het nu maar even, ga maar onder het dekbed liggen en ga verder met dromen.

Bij gelegenheid hebben we het er nog wel eens over, maar een ding is zeker schamen hoef jij je er niet voor, jongen” en met deze woorden verliet Pa mijn kamer.

De volgende morgen werd ik niet echt zacht waker gemaakt, door die verschrikkelijke wekker.

Ik gaf hem een klap zodat hij ophield en draaide me nog eens om, maar 5 minuten later begon dat klere ding opnieuw te ratelen.

Van schrik vloog ik overeind en keek dat pokke ding boos aan, nou ja dacht ik, hij kon er ook niets aandoen dat de nacht voorbij is.

Tenslotte had ik hem zelf gezet, dat hij me om 7 uur moest wekken.

Nadat ik echt goed wakker was dacht ik ‘wat is het koud hier in mijn kamer’.

Toen merkte ik pas dat mijn dekbed op de grond lag, ik lag kompleet naakt op bed en wat nog erger was, mijn piemel was slap, terwijl hij normaal stijf was bij het ontwaken.

Gelijk zag ik de vlekken op mijn onderlaken, snel stond ik op en trok het laken van het matras zelfs het matras was door de vlekken nat.

Ik liep naar de badkamer en pakte mijn handdoek, voorzichtig depte ik het matras schoon.

Innerlijk was ik blij, dit was mijn eerste natte droom.

Maar hoe zou ik mijn Vader verklaren wat dat voor vlekken waren, dus verschoonde ik maar eerst mijn bed.

Vervolgens ging ik me douchen en ontbijten, in de keuken trof ik tot mijn verbazing mijn Pa aan.

Stok stijf bleef ik staan en keek hem verwonderd aan.

Ik stammelde “hoe komt het dat U nog niet naar het werk bent?”

“Ga jij je maar eerst aankleden, je weet dat ik het niet graag zie dat je naakt door het huis loopt” zei hij iets of wat boos.

Vlug ging ik naar mijn kamer en trok mijn kleren aan, vervolgens ging ik weer naar de keuken.

Ik zei “sorry Pa, ik dacht dat ik alleen thuis was, ik weet dat je het niet graag ziet maar als U er niet bent, kunt U het toch ook niet zien”.

Hierop moest hij toch wel even lachen en zei: “Max ik heb je toch gezegd dat ik vandaag een vrije dag heb genomen”.

“Nou daar weet ik niets van, misschien bent U het vergeten om het me te zeggen” na ons gesprek van gisteren.

“Trouwens heeft het wat te maken met het bezoek wat vanavond komt?” vroeg ik geniepig.

Nu kreeg mij Vader een rood hoofd en zei: “ja, dat klopt ik wil alles tip top hebben als Jenny komt”.

Dat begrijp ik volkomen Pa, na het ontbijt nam ik mijn schooltas en sporttas en liep naar de achterdeur.

Bij de deur zei ik met een blos op mijn gezicht “o, ja Pa, ik weet niet of Jenny de was controleert, maar ik zou dan wel zorgen dat de wasmand leeg is ik heb namelijk een ongelukje gehad vennacht”.

Pa keek me verwonderd aan.

Maar voordat hij wat kon vragen was ik al weg.

Op mijn Fiets reed ik naar school, maar onderweg daar heen was ik met mijn gedachte niet bij het verkeer maar meer bij Jos en wat er vannacht was gebeurt bij mij.

Ook de droom van Mark zat nog in mijn hoofd, waarom keek ik steeds naar zijn benen en vooral in zijn broekje.

Oké, het is natuurlijk interessant om je vriend zo te zie, ik wist dat hij zijn haren verwijderde in verband met zijn wielrennen.

Hij heeft eens een leesbeurt gehad over wielrennen, en daarin vertelde hij dat de meeste van hun de haren verwijderden.

Alle beetjes zouden baten, vandaar dat ook hij zijn haar op benen en armen verwijderde.

Maar gisteren op het veld bij de tuinder, had ik toch duidelijk gezien dat ook zijn schaamhaar weg waren.

Of was dat enkel mijn wens geweest en zag ik ze daarom niet?

Het viel me nu pas op dat hij altijd bij het douchen in het uiterste hoekje ging staan, was dat de reden daarvoor?

Ik schrok wakker uit mijn gedachten door het luid toeteren van een auto, van schrik trok ik mijn stuur om (helaas de verkeerde kant op).

Een aanrijding was niet meer te vermijden, ik vloog over de motorkap van de Audi.

Enkele meters verderop belande ik ( gelukkig) in een weiland, de automobiliste kwam lijkwit naar me toe en vroeg of alles goed was met me.

Ik zei: “ja, ik heb mijn eerste vliegles heelhuids afgesloten”.

We moesten beide lachen over mijn opmerking.

Toen ik terug bij mijn fiets kwam zag ik dat ik daar geen meter meer mee kon afleggen.

Ze vroeg waar ik heen moest, ik vertelde haar dat ik naar de St.Josefschool moest.

Gelukkig bleek ze een lerares van onze school te zijn, ze bood me een lift aan waar ik dankbaar gebruik van maakte.

Mijn fiets ( of wat er nog van over was) lieten we langs de weg liggen, ze zei: “die nemen we na schooltijd wel mee”.

Gelukkig had haar auto bijna geen schade, onderweg naar school vroeg ze me wat er in godsnaam met me was.

Ik keek haar verlegen aan en durfde niets te zeggen.

Totdat ze me zei: “je kunt mij alles zeggen, als onderwijzer heb ik net als artsen een soort zwijgplicht.

Aarzelend vertelde ik haar, met een brok in mijn keel dat ik met mijn gedachte in de knoop

lag.

“Hoe bedoel je jongen, lucht je hart misschien kan ik je helpen, ik ben namelijk de psychologe van onze school”.

Ik nam alle moed bijeen en zei: “ik weet het bijna zeker dat ik op jongens val, en daarom was ik niet met het verkeer maar met me zelf bezig”

Zo dat woord was er uit (niet echt maar toch, het begin was er).

“Dus jij denk dat je homo bent, en je ouders durf je dat niet te zeggen?”

“Ik heb nog alleen maar mijn Vader, mijn Moeder is gestorven toen ik bijna 2 was”.

“Dat vind ik erg droevig voor jou jongen, als je het wilt spreek ik met je Vader” zei ze.

“Nee, dank U, mijn Pa is net bezig met een nieuwe liefde, die wil ik nu niet belasten met mijn probleem, als U begrijpt wat ik bedoel?”

“Ja, dat begrijp ik, maar eens zal het er van moeten komen en als je dan mijn hulp nodig heb zal ik er voor jou zijn”.

Dank U Mevrouw.

“Dat Mevrouw laat maar zijn, ik heet Jenny”zei ze.

“Oké, Jenny dus” zei ik.

En gelijk moest ik lachen, waarop ze me natuurlijk vroeg waarom ik opeens moest lachen? “Toevallig heet mijn Vader zijn vriendin ook zo, en vanavond komt ze bij ons eten en wie weet blijft ze nog wel iets langer”.

Gelukkig hadden we ondertussen de school bereikt, ik verliet de wagen en ging naar mijn vrienden.

Het eerste wat Jos vroeg was “waar is je fiets?”

“Ik heb een ongelukje gehad”.

“Maar waar is je fiets nu?”

“Bedankt voor de navraag maar met mij gaat het goed hoor” zei ik.

“Sorry, is alles goed met jou, en wat heeft de Psychologe daar mee te doen?”

“Zij was het die ik had uitgezocht om tegenop te rijden, mijn fiets ligt in de kreukels en daar gaat echt niemand meer mee vandoor”.

“Maar laat me nu eens even kijken, ik zie nergens pleisters.

Dus kan ik aannemen dat je jouw eerste scheerbeurt goed is bekomen, alleen ik kan er niets van zien” zei ik met een klein lachje op mijn gezicht.

Jos gaf me een knipoogje en zei “dat komt na de gymles wel”.

Verdommen dacht ik, ik heb mijn sporttas vergeten in Jenny haar auto.

“Sorry, Jos ik moet nog even snel naar onze Psychologe, ik heb mijn sporttas vergeten en je weet de gymleraar laat me zo in mijn onderbroek mee gymen”.

“Dat zou ik heel leuk vinden, en echt niet erg” zei hij lachend.

Maar niet hij alleen ook de jongens en MEIDEN waren het met hem eens.

Vooral die meiden stoorden me op dat moment het ergst, stel dat ik Haar niet zou vinden en juist vandaag heb ik een ruime boxer aan (met allemaal poesjes erop) Die had ik vorig jaar met mijn verjaardag gekregen van mijn Vader (als grapje bedoeld, omdat ik steeds vroeg om een kat als huisdier te mogen nemen).

Ik rende naar de leraarskamer en klopte netjes aan, na enkele seconde zei iemand kom maar binnen.

Ik opende de deur en liep naar binnen, gelijk vroeg ik naar Jenny de Psychologe natuurlijk nadat ik eerst goede dag had gezegd.

Meteen kreeg ik te horen dat ze een ongelukje had gehad en was juist weg gereden om een schade rapport te laten opstellen.

Nou ja dan is het maar zo, met mijn hoofd naar beneden liep ik terug naar het gymlokaal. (Ik zag me al in gedachte in mijn boxer in de gymzaal staan, en hoe de hele klas me zouden uitlachen), de leraar stond al te wachten op mij en vroeg nors waar kom jij nu nog vandaan?

Ik had vanmorgen een ongelukje, ik had een auto niet gezien en heb een salto gemaakt