Betrapt Door Mijn Half Zuster - 4

Jos wordt opnieuw rood en zegt hakkelend: “nee, eigenlijk niet, maar als ik eerlijk ben!”

Jos valt opnieuw stil, en zegt niets meer.

“Wat bedoel je, verklaar je gerust nader, we zijn vrienden en moeten eerlijk zijn tegenover elkaar”.

Nog steeds zegt Jos geen woord.

Maar opeens begint hij en zegt: “Max zou jij het erg vinden”en weer wordt hij stil.

Verdomme Jos!: “vertel nu eens duidelijk wat er met jou aan de hand is?”

Twee verrassingen op één dag!

Jos kijkt naar de grond en zegt niets.

Na een paar minuten zeg ik: “nou Jos komt er nog wat van, ik verwacht dat je mij precies vertelt wat je wilt, we kunnen ons toch steeds de waarheid vertellen?”

Eindelijk komt hij met zijn antwoord: “ vindt je het erg als ik er mee verder ga, ik heb jouw pik al de hele tijd vast en vindt het echt fijn?”

Een beetje te enthousiast zeg ik: “vooruit maar, je bent nu toch al bezig, maak wel voort mijn Vader komt over drie kwartier thuis!”

Jos kijkt me blij aan en gaat verder met trekken.

Hij draait me om zodat hij achter me staat, langzaam gaan mijn handen naar achter tot ik zijn broeksriem voel.

Voorzichtig maak ik zijn gesp los, daarna zijn knoopje.

Langs mijn benen voel ik zijn korte jeansbroek omlaag glijden, zijn stijve pik voel ik nu duidelijk in zijn onderbroekje tegen mijn billen drukken.

Voorzichtig probeer ik zijn slip uit te doen, maar dat wil niet zo goed lukken.

Hij laat mijn pik los en zet een stapje naar achteren en trek zelf zijn slipje uit en gaat weer tegen me aan staan.

Ik geniet ervan hoe zijn pik een weg baant tussen mijn billen, of eigenlijk meer tussen mijn benen.

Nadat ik zijn pik tussen mijn benen voel, druk ik mijn benen tegen elkaar aan en zit hij klem.

Jos begint nu neukbewegingen te maken.

Ik word hier supergeil van, maar wil niet dat hij het merkt!

Hij neemt mijn pik weer vast en begint weer te trekken, op hetzelfde ritme als hij tussen mijn benen stootte trekt hij aan mijn pik.

Jos voelt hoe mijn pik nog harder wordt, mijn benen beginnen te trillen, het gevoel zet door, mijn hele lichaam lijkt in brand te staan.

Hij kijkt over mijn schouder, ik spuit mijn zaad op de vloer.

Gelijk daarop voel ik hoe hij zijn zaad, tegen mijn benen en deels op de vloer terecht komt.

Wij laten ons moe maar voldaan op mijn bed vallen, ik heb nog steeds zijn pik tussen mijn benen.

Nadat we tot rust zijn gekomen zegt Jos: “Max, hier heb ik al zo vaak van gedroomd!

Mijn droom is nu werkelijkheid geworden, ik weet niet hoe ik het zeggen moet?”

Ik draai mijn hoofd om en vraag: “wat wil je me nog meer zeggen?”

Jos wordt weer stil en zegt niets.

Ik spring overeind en zeg: “Je weet nu toch dat we meer dan vrienden zijn, kom op en lucht je hart nu eindelijk eens!” Jos zegt niets, maar begint te snikken.

“Wat zit je nu te huilen Josje, gooi het er uit en vertel me wat je op je lever hebt!

Denk er aan we zijn vrienden en dat blijven we, hoe dan ook!”

Nu komt hij eindelijk met zijn antwoord, hoop ik.

Jos zegt na een tijdje: “ik ben heerlijk klaar gekomen, en nu weet ik bijna zeker dat ik inderdaad homo ben.

Ik lig al een tijdje in de knoop met me zelf, maar na deze middag weet ik het zo goed als zeker!”

Nu word ik even stil, en kan niets zeggen.

Jos draait me om en kijkt me recht in mijn ogen en vraagt bang: “is dit nu het einde van onze vriendschap?”

Ik geef hem een kus op zijn mond en zeg met betraande ogen: “nee Jos, dit is een nieuw begin, ik weet al sinds mijn dertiende dat ik op jongens val!

Tot nu weet nog alleen onze schoolpsychologe het, in mijn zenuwen heb ik, tijdens de rit naar school, heb ik mijn mond voorbij gepraat”.

Bij Jos lopen de tranen nu ook over zijn wangen.

Hij kust me terug en zegt: “wat ben ik opgelucht, dat het er nu eindelijk uit is”.

Ik sta op en zeg niets, wel glimlach ik even naar hem en loop naar de keuken.

Gewapend met een rol keukenpapier kom ik terug en verwijder de sporen.

Als ik klaar ben, ga ik naast hem op mijn bed liggen en zeg: “Jos, we moeten dit wel voorlopig onder ons houden!”

“dat begrijp ik, ik wil het ook niet meteen van de daken schreeuwen”.

Ik omarm hem om te bedanken, maar op dat moment horen we hoe er een sleutel in de voordeur wordt gestoken.

Snel trekken we onze kleren aan, we zijn net klaar als mijn Vader naar boven roept en vraagt: “Max, ben jij nu al thuis?”

Jos kan zijn slipje niet zo vlug vinden en doet het nadat hij het gevonden heeft gewoon in zijn broekzak.

Samen lopen we naar beneden, ik begroet mijn Vader met een zoentje.

Jos geeft hem een hand en zegt netjes: “goedendag, ik heb Max naar huis gebracht”.

Hij kijkt Jos verbaasd aan en vraagt: “hoe bedoel je, ik heb hem thuis gebracht?”

“Ik denk, dat het beter is dat Max dat zelf aan U vertelt”.

Jos verlaat hierop meteen het huis en zegt nog: “Ik zie je hopelijk morgen weer op school”.

Nu kijkt mijn Vader me verwonderd aan en zegt: “vertel eens wat er gebeurd is jongen, ik snap er even niets van!”

Ik doe mijn verhaal en Pa begint te lachen nu hij begrijpt dat alles meegevallen is, en ik niet ernstig gewond ben.

“Zaterdag gaan we op zoek naar een andere fiets voor jou, het hoeft geen nieuwe te zijn, hoofdzaak is, dat jij je kunt behelpen tot de scooter of brommer er is”.

Ik druk hem een kus op zijn wang en zeg: “wat ben ik trots op u Pa, een andere vader zou meteen beginnen te schelden tegen zijn zoon”.

Pa zegt: “jongen ik ben al lang blij dat jou niets ernstigs is overkomen”.

“Ik ben blij dat U het zo opneemt Pa, maar nu ga ik me eerst even douchen en kom u dan helpen”.

“Max jongen, helpen hoef je me niet, maar de afwas blijft wel voor jouw rekening, beloofd is nu eenmaal beloofd”.

“Ja, ja Pa, dan hebt U meer tijd voor JENNY en daar gaat het U toch om?”

Pa doet net of hij me een trap onder mijn kont wil geven en zegt: “ga jij je nu maar douchen, zodat we klaar zijn als Jenny er is”.

Terwijl ik me aan het douchen ben hoor ik vaag door het kletteren van het water heen, dat er wordt aangebeld.

Pa maakt de deur open en begroet Jenny met een kus en zegt: “kom dan zal ik je eerst het huis laten zien, en daarna nemen we een aperitiefje voor het eten”.

Ondertussen zal Max ook wel klaar zijn met douchen en omkleden”.

Jenny vraagt verbaasd: “Max?”

“Ja, je weet toch dat ik een zoon heb”.

“Natuurlijk weet ik dat, maar dat hij Max heet wist ik niet, het toeval wil namelijk dat er vanmorgen een jongen tegen mijn wagen is gereden en die heette ook Max.

Hij zit bij mij op school, zijn sporttas ligt nog in mijn wagen!

Die arme jongen was natuurlijk helemaal de kluts kwijt, hij heeft wel zijn schooltas uit mijn wagen gehaald maar is vergeten om zijn sporttas ook mee te nemen”.

Pa schiet in de lach en zegt: “nou, ja zeg, over toeval gesproken Max heeft ook zijn fiets in de prak gereden.

Laten we de bezichtiging beginnen met de zolder, en zo etage voor etage afwerken en naar beneden gaan”.

Op de zolder vertelt mijn Vader aan Jenny, dat hij hier een kamer voor Dirk of Max wil laten maken.

Dan hoor ik een poosje niets meer.

Net op het moment dat ik in mijn nakie uit de badkamer kom, hoor ik hoe Pa en Jenny van de zoldertrap komen. Snel sla ik de handdoek die op mijn schouder ligt om mijn middel.

Kijk zegt Pa als hij me ziet: “dit is nu mijn Max”.

Mijn mond valt open als ik zie dat Jenny uit gerekend mijn schoolpsychologe, Pa zijn nieuwe vriendin is.

Ik sta met een rood hoofd op de overloop enkel gekleed met een te korte handdoek om mijn middel geslagen, recht tegen over mijn Vader en zijn nieuwe vriendin Jenny.

Nou zegt Pa: “wil je haar niet eens een hand geven?”

“Och, dat doe ik liever straks, als ik aangekleed ben. Mijn beide handen heb ik nodig om mijn handdoek op zijn plaats te houden, trouwens wij kennen elkaar al”.

Jenny neemt het voor me op en zegt: “Max, dat komt later wel, ga je maar snel aankleden, wij zien je zo beneden wel.

Ondertussen zal ik je Pa wel vertellen over het ongelukje van vanmorgen”.

En geeft mij een knipoogje!

Pa kijkt van Jenny naar mij en weer terug naar Jenny (blijkbaar is het kwartje nog steeds niet gevallen, maar dit kan ook niet meer nu we in de eurotijd leven).

Hij trekt zijn schouders op en schudt zijn hoofd niet begrijpend wat zij ermee bedoelt.

“Goed, dan ga ik me maar aankleden” zei ik en loop naar mijn kamer.

Pa geeft mij een tikje op mijn blote billen in het voorbij gaan (ik zei toch al, dat de handdoek te kort was)!’

Ik draai mijn hoofd om en krijg weer een rode kleur, want als Pa mijn billen kan zien, dan kan ook Jenny dat zien.

Jenny zegt lachend: “je weet, ik heb zwijgplicht!”

Mijn Pa kan het niet nalaten en zegt: “Max, je weet als alles goed gaat, zal Jenny je nog wel vaker in je blootje zien”.

Ik grinnik verlegen en verdwijn in mijn slaapkamer.

Eindelijk ben ik alleen, laat mijn handdoek los en sta in mijn blootje voor mijn spiegel.

Mijn ogen dalen naar de vloer om te kijken of er geen spermasporen van Jos en mij zijn achtergebleven.

Ik haal opgelucht adem als ik merk dat er niets meer te zien is, ik ga op mijn bed zitten en denk: ‘Jezus zeg, mijn aanstaande stief moeder weet al dat ik homo ben en mijn Pa nog niet,

hoe kan ik dat nou op een goede manier oplossen’.

Zal ik het mijn Vader na het eten gewoon kunnen vertellen?

Ik hoor me zelf al zeggen: “Pa, luister eens even naar wat ik nu ga zeggen, ik val op jongens en dus ben ik homo.

Jenny weet het al, ik zei het zonder erg, tijdens de lift naar school, nu vind ik dat U het ook moet weten”.

Ik heb natuurlijk het geluk dat Pa zijn vriendin mijn schoolpsychologe is en mag verwachten, dat Jenny aan mijn zijde zal staan; ten slotte kan ik er ook niets aan doen dat ik zo ben als ik ben.

Vermoed van het nadenken laat ik me achterover op bed vallen, ik weet echt niet meer wat ik moet doen!

Ik krijg slaap en dommel even weg.

Door het kloppen op mijn deur, schrik ik wakker, ik denk dat het mijn Vader is en zeg: “binnen!”

De deur gaat open maar niet mijn Vader komt binnen, maar Jenny staat ineens voor me in mijn kamer.

Ik realiseer me, dat ik nog steeds naakt op bed lig en mijn eerste reactie is, om mijn blootheid snel te bedekken.

Maar ik kan niets vinden, mijn handdoek ligt op de grond en kan er zo vlug niet bij, ook mijn dek bed is geen optie want daar lig ik op.

Jenny ziet dat ik lichtelijk in paniek raak en zegt: “doe maar geen moeite Max, ik heb ook een zoon.

Hij is een jaar jonger dan dat jij bent, maar ik zie hem nog geregeld in zijn nakie”.

Ik voel me toch niet op mijn gemak, dus draai ik me op mijn zij en trek mijn dekbed onder me vandaan om me ermee te bedekken.

Jenny moet lachen om mijn gestuntel en zegt: “ik heb je Vader alles verteld”.

Ik kijk haar verschrikt aan en vraag: “alles, ook wat ik U in de auto op weg naar school verteld heb?”

“Met dat U, ga je nu toch niet weer opnieuw beginnen hé Max!

Maar nee mallerd, dat mag je zelf doen wanneer jij de tijd rijp vindt, maar ik geef je wel de goede raad om niet te lang te wachten.

Voor je het weet verspreek jij je een keer, of nog erger en je wordt verrast tijdens een experiment met een vriendje”.

Ik vertel haar waar ik zojuist aan heb zitten denken en vraag: “wat vind U sorry jij, zal ik het straks gaan zeggen tegen Pa, dat ik op jongens val en kan ik dan op jouw steun rekenen?”

“Natuurlijk Max, ik sta achter je.

O ja, eigenlijk ben ik door je Pa gestuurd, hij vindt dat het tijd is dat je komt eten”zegt ze met een knipoogje.

Hierna staat ze op en voordat ze weggaat, buigt ze over me heen en geeft me een zoentje op mijn voorhoofd, strijkt over mijn wang en zegt: “dus je weet, dat je op mij kan rekenen”.

Snel kleed ik me aan, ren naar beneden en schuif bij aan de tafel.

Het eten is voortreffelijk, als toetje heeft mijn Vader voor een ijstaart gezorgd.

“Dit is ter ere van jou bezoek Jenny” zegt hij.

Ik zeg: “sorry Jenny, maar jij mag gerust vaker komen, normaal krijgen we dit alleen met de kerst of soms met een verjaardag”.

Pa geeft me een tikje tegen mijn hoofd en zegt: “voorstraf doe jij vanavond de afwas”.

Ik steek mijn tong naar hem uit en zeg: “dat moest ik toch al, dat had ik je gisteren beloofd”.

Jenny moet hierom lachen en zegt: “als jullie nog langer zo doorgaan hebben we een rietje nodig voor de ijstaart”.

“O ja Pa, ik moet je straks na het dessert nog wat belangrijks vertellen over mij”.

Zou ik het vergeten stoot je me dan alstublieft even aan, het is zeer belangrijk voor mij?