Werkkleding

Enjoy!!!!
Dit is het 2e deel. Deel 1 heet: Andere werkzaamheden. Het is los te lezen, maar mijn advies is om dit opvolgend te lezen. Veel leesplezier en tips en reacties zijn altijd welkom!
En een leuke date ook :)

Gelukkig mocht ik mijn kleding weer aandoen en met een plakkerig gezicht van het kutvocht zette ik koers naar mijn eigen auto terwijl Nadia haar auto opzocht. Ze reed achter me aan naar de stad. Na de auto te hebben geparkeerd gelijk door naar een pinapparaat en daar de benodigde 400 EUR gepind. Ik voelde me nog redelijk zeker ondanks dat ik nu in de macht van Nadia was. Ik had tenminste mijn eigen kleding nog aan. Maar dat zou niet lang zo blijven….

Werkkleding

“Slet, je pinpas en portemonnee geef je aan mij. Die krijg je morgen van me terug. Je gaat met die 400 EUR op zak de stad in”. Gedwee gaf ik mijn bezittingen af. Ik maakte nog een tegenwerping, maar die werd al snel gepareerd met de dreiging over de foto’s waardoor ik snel inbond. “De eerste winkel waar je nu naar toe gaat is de Etos. Daar werkt op dit moment Michelle. Zij is een vriendin van mij, en zij zal je vertellen wat je precies moet doen”. Nadia ging terug naar haar auto terwijl ik koers zette naar de Etos. Ik was nu wel enigszins gespannen voor wat komen zou. De Etos was enkele minuten lopen dus met alle spanning in mijn lijf eerst maar even een sigaret opgestoken. Dat verlichtte de stress een klein beetje, maar niet genoeg.

Daar aangekomen zag ik dat het behoorlijk druk was binnen. Er stond gewoon een rij voor de kassa. Er liepen diverse medewerksters rond, maar ik zag nergens Michelle. Volgens mij had ik toch elk naamkaartje gescand, dus ik maar op een verkoopster afgestapt. “Ik ben op zoek naar Michelle mevrouw”. “Oh, dat kan hoor, maar die is nog met pauze. Wie kan ik zeggen dat er voor haar is?” “Nathan, de vriend van Nadia” antwoordde ik haar. Ze verstond het niet echt helemaal dus bewoog wat naar mij toe en ik herhaalde het nogmaals. Ik merkte dat ze haar neus wat ophaalde. Omdat ik mijn gezicht natuurlijk niet mocht schoonmaken kwam de geur van kut er nog steeds van af. Ze had het zeker weten geroken en ik schaamde me diep. Echt rood kon ik niet worden, maar je kon wel duidelijk zien dat ik me schaamde. De zweetdruppeltjes vormden zich op mijn voorhoofd.

Michelle kwam gelukkig snel van achteren aanlopen. De collega liep al weg om een andere klant te helpen en Michelle begroette me vriendelijk. De nervositeit nam gelukkig daardoor wat af, maar zou al snel terugkomen. Ze overhandigde me de brief en liet me die lezen. Op de envelop zag ik het nummer 1 staan. Snel scheurde ik hem open. Angstig maar ook wel benieuwd naar de inhoud.

Slet,
Michelle zal wat dingen aangeven die je dient te kopen. Ze zal dit ook bij jou opbrengen. Je laat alles gewillig toe, en als je dat niet doet weet dan dat er binnen 2 minuten een mail de deur uit gaat naar je familie. Ze zal eveneens een foto naar me sturen van het resultaat.
Meesteres Nadia

Ik werd weer warm van binnen en de zweetdruppeltjes parelden weer op mijn voorhoofd. Michelle wist precies wat er stond te gebeuren. Ze nam me mee naar een opmaakstoel ergens achter in de winkel bij het assortiment make-up. Er lagen verschillende attributen voor me klaar. Ik kon ze helaas niet allemaal onderscheiden, maar bij het aanbrengen van de artikelen werd mij verteld door Michelle wat waar precies voor diende. Er werd eyeliner, foundation en wat mascara opgedaan om mijn ogen en gezicht een wat vrouwelijker look te geven. Het werd afgemaakt met roze lippenstift. Uiteraard in de kleur van mijn lingeriesetje. Hoe ze dat wist was mij een raadsel, maar waarschijnlijk was dit al lang van tevoren gepland door Nadia.

Daarna waren mijn nagels aan de beurt. Ze werden netjes gevijld en uiteraard in de juiste roze kleur gelakt. Ik had een spiegel voor me die op de make-up tafel stond dus kon precies zien wat er allemaal gebeurde met mijn gezicht. Ik baalde als een stekker en voelde me steeds meer opgelaten. Ook omdat er steeds mensen de winkel inkwamen en raar naar me zaten te kijken en achter mijn rug om hoorde ik ze smoezen.

Voor het volgende onderdeel moest ik mijn schoenen en sokken uitdoen. Gelukkig had ik nooit last van zweetvoeten, maar echt charmant vond ik het nou ook weer niet. Hier volgde dezelfde behandeling als bij mijn handnagels. Uiteraard mocht ik vanwege het drogen van de nagellak niet gelijk mijn schoenen aandoen, maar na even een föhn erop gezet te hebben waren ze al snel droog en mocht ik mijn sokken en schoenen weer aandoen. “Zo we zijn klaar hoor schat” zei Michelle tegen mij “Neem deze spulletjes maar mee en loop maar alvast naar de kassa”.

Ik geneerde me wel maar probeerde me voor de kijkende mensen af te sluiten, wat uiteindelijk maar gedeeltelijk lukte. Snel rekende ik de spulletjes af bij Michelle die ondertussen ook bij de kassa was aangekomen. Ze gaf me weer een brief mee, en in een glimp zag ik dat op de envelop het nummer 2 was vermeld. Was erg benieuwd tot hoever dit door zou gaan. Buiten een plekje uitgezocht uit het zicht van de rest van winkelend Breda. Snel scheurde ik envelop open.

Slet,
Je ziet er mooi uit! Michelle heeft haar best gedaan.
Uiteraard zoals ik al had verwacht heb je haar niet bedankt!! Dat valt me tegen van je slet! Iedereen waarvan jij een opdracht krijgt staat boven jou en behandel je zoals je mij behandelt.
Ze zijn op dat moment jouw dominant! Je gaat nu eerst terug naar binnen en bedankt haar uitvoerig door haar voeten te kussen.
Als je dat gedaan hebt ga je direct door de Koestraat naar het winkeltje: Cindy’s Underwear.
Cindy zal je daar verder helpen, en ook daar krijg je weer de vervolgopdracht.
Meesteres Nadia

Rillingen schieten door mijn lichaam beseffend dat ik weer terug de Etos in moet, maar ik heb niks te willen en moet het gewoon doen. Met lood in mijn schoenen loop ik de Etos weer binnen en zie Michelle weer staan. Gelukkig loopt ze nu rond in de winkel. Verbazingwekkend is het veel minder druk dan net dus dat valt me weer mee. Bij Michelle aangekomen stort ik me op mijn knieën en kus haar voeten langdurig. Ik hoor verschillende klanten nadrukkelijk en luid lachen en ook Michelle heeft een dikke glimlach om haar lippen.” Stop maar sletje zo is het genoeg”. Met een duw van haar hand tegen mijn hoofd wordt me bevolen op te houden. Snel ga ik weer rechtstaan en met een knik loop ik de winkel uit. Nagestaard door de klanten en het personeel die me allemaal staan uit te lachen.

De volgende winkel is gelukkig niet al te ver weg, zo’n 5 minuutjes lopen. Via een omweg en wat achterafstraatjes van Breda kom ik eindelijk aan bij het winkeltje Cindy’s Underwear. Het ziet er nogal vrouwelijk uit dus ik geneer me wel als ik de deur open en binnen wil stappen. Gelukkig is het er totaal niet druk. Er zijn 2 dames aan het rondsnuffelen en er lopen 2 medewerkers rond. Eén van de medewerkers stapt gelijk op mij af en heet me welkom. Niet echt heel vriendelijk en snauwt me eigenlijk toe “Ben jij Nathan?” ”Ja mevrouw” antwoord ik netjes. “Kom maar mee dan”.

Ze trekt me nog net niet mee, dus volg ik haar snel. We lopen naar de kleedkamers die achterin, in een hoek van de winkel zijn geplaatst. Het gordijn dat er hangt als afscheiding trekt ze weg en ze wijst me aan waar ik plaats kan nemen. Ik snel het kleedhokje in en wil het gordijn dichttrekken. “Nee, geen denken aan slet” snerpt het gelijk “Het blijft open zodat ik je goed kan zien”. Ze zegt het op een best harde toon dus ik zie de andere dames gelijk hun hoofd omdraaien naar ons. “Uitkleden slet!” Ik had gehoopt dat ze op een zachtere toon verder zou gaan, maar dat is ijdele hoop gebleken. Ze praat zo hard en in deze kleine winkel is dat erg goed te horen. Ik zie dat de dames die aan het rondsnuffelen waren, mij met meer dan gewone belangstelling volgen.

Ik vind het echt niet echt fijn om me zo voor deze dame uit te kleden. Ze is trouwens wel knap voor haar leeftijd, maar ze kijkt chagrijnig arrogant uit haar ogen. Maar ik heb weinig keus, dus na mijn schoenen en broek te hebben uitgedaan volgen mijn overhemd en shirt. Daar sta ik dan een lingerie winkel, naakt op mijn roze bh en slipje na. Ik voel me verschrikkelijk en kan wel door de grond zakken, maar helaas is het realiteit. De vrouw lacht me wat besmuikt uit als ze me zo ziet staan. “Kom maar mee, dan gaan we wat kleuren uitzoeken voor je. En kijken wat je allemaal precies past. Ik moest van Nadia minimaal 4 setjes voor je uitzoeken” zegt ze nog steeds wat lacherig. Ik kijk haar smekend aan en vraag “Kan ik niet hier blijven wachten?” “Nee” antwoordt ze resoluut, “Nadia had gezegd dat je mee de winkel in moest”.

Beschaamd loop ik achter de medewerkster aan. De 2 dames en de andere winkelbediende draaien zich gelijk om als ze ons horen aankomen. Ze barsten hard in lachen uit. Ook de vrouw die mij aan het helpen is kan zich niet meer inhouden en lacht met de andere dames mee. Gelukkig stoppen ze na een tijdje met lachen en gaat de vrouw verder met mij te helpen. Ze zoekt wat slips, bh’s, jarretels + kousen en wat hempjes uit. Ze pakt verschillende kleuren, waaronder roze, zwart en wit. Vooral de roze kleur maakt van mij echt een sissy. Maar ik kan er niks aan doen en heb maar te luisteren. Na ze te hebben gepast, mag ik mijn andere setje weer aandoen.

De dames hebben uitgebreid staan kijken en zijn niet gestopt met lachen. Vooral als ik in mijn nakie sta lachen ze wat harder. Ze kleineren me en boren me helemaal de grond in met mijn kleine plasser. Dan neemt één van de vrouwen het voortouw en komt wat dichter naar me toe. Ze ruikt wat aan mijn gezicht en draait zich daarna triomfantelijk om naar de andere vrouwen. “Zie je wel ik dacht het wel. Hij heeft waarschijnlijk net zijn Meesteres moeten likken, want zijn gezicht ruikt nog naar kutvocht. Het is echt een kuttelikkertje haha…” De vrouwen schieten weer onbedaarlijk in de lach.

Gelukkig mag ik me, na alle setjes en kledingstukken te hebben gepast, weer aankleden van de vrouw. Ze neemt de artikelen alvast mee naar de kassa en ik loop, aangekleed en wel, achter haar aan. Bij de kassa reken ik netjes af en ze stopt het (waarschijnlijk expres) in een roze tasje van de zaak. Uiteraard krijg ik ook hier weer een brief van de winkelbediende.

Slet,
Goed bezig! Je hebt weer een opdracht voltooid.
Voor de volgende opdracht ga je naar Van Hierom schoenen. Daar staan schoenen voor mij achter de balie.
De schoenen zijn in jouw maat.
Succes.
Meesteres Nadia

Diep zuchtend van de volgende opdracht begeef ik me naar buiten en zet koers naar Van Hierom schoenen. Dat is een behoorlijk eind lopen en eigenlijk helemaal naar de andere kant. Maar er zit niks anders op dan de opdracht te vervolgen. Daar aangekomen zie ik dat het gelukkig wel meevalt met de drukte. Ik loop gelijk naar de kassa en zie op het naambordje dat de mevrouw Saskia heet. Ze vraagt hoe ze mij van dienst kan zijn. “Ik kom om de schoenen van Nadia, ze zouden klaarstaan achter de balie” zeg ik haar niet al te luid. Ze kijkt me besmuikt aan en lacht wat. Ze pakt 3 dozen, die inderdaad al klaar stonden, en zegt “Loop maar even mee, want je moet 1 paar aan doen”.

De moed zakt me letterlijk en figuurlijk in de schoenen. Ik neem plaats op het daarvoor bestemde bankje. De vrouw pakt een paar echte high-heels uit de doos terwijl ik de mijne losmaak. Gelukkig let er verder niemand op mij. We zitten ook wat achteraf in een hoekje dus ik voel me gelukkig niet echt bekeken. “Oh, maar dat gaat niet lukken met die sokken. Doe die ook maar uit. Ik heb nog wel wat voor je”. Ze loopt even naar achter en komt terug met een paar panty’s. Het zijn zwarte, wat dikkere panty’s. Nu is het daar niet echt het weer voor maar ja, iets is beter dan niets.

Het tweede probleem is dat ik uiteraard mijn broek moet uitdoen voor haar. Want anders kan ik de panty natuurlijk niet aan doen. Vol schaamte, na een gebaar van haar dat ik toch echt mijn broek uit moet doen, trek ik al zittend mijn broek over mijn billen. De vrouw schiet gelijk hardop in de lach als ze mij ziet zitten in mijn roze slipje. Gelukkig bedwingt ze zichzelf nog een beetje want de rest van het personeel en de klanten schijnt nog steeds geen acht op ons te slaan. “Aan doen” zegt ze terwijl ze me de panty aanreikt. Snel, maar niet echt vakkundig trek in de panty over mijn benen helemaal op tot over mijn slipje heen. Het valt me op dat het wel enorm lekker zit. Mijn kleine plassertje gaat er spontaan wat van steigeren. Gelukkig ziet de mevrouw het niet. Snel trek ik mijn broek weer aan over de panty. Het is wel enorm warm, maar ik zal wel moeten want ik ga echt niet de straat op zonder broek en met panty.

Ze trekt me de high-heels-laarzen aan. Het zijn mooi zwart glanzend leren laarzen met een hoge hak van 11cm met veters aan de achterkant. Ze strikt de laarzen goed vast aan de achterkant en ze doet een slotje door de bovenste gaatjes die bedoeld zijn voor de veters. Ik kijk haar verschrikt aan. “Wat doet u nu mevrouw?” “Ik heb van Nadia de opdracht gekregen om dit te doen. Dus dat mag je met haar oplossen. Ga eerst maar eens staan en kijken of je er op kan lopen”. Uiterst wankel sta ik op van het bankje, Nadia in mij zelf vervloekend voor deze opdracht. Ik durf ook niet tegen de winkelbediende in te gaan wetend dat zij toch het laatste woord heeft.

Wankel sta ik op mijn benen vooral als de vrouw mij zegt te gaan lopen. Voorzichtig loop ik enkele stappen. Het loopt ietwat onwennig, maar na enkele stappen lijk ik de truc onder de knie te hebben. Ik probeer ook zo vrouwelijk mogelijk te lopen want op een mannenmanier gaat het niet echt lukken. De verkoopster ziet het ook en complimenteert me ermee. “Je lijkt er wel voor geboren! Heb je dit al vaker gedaan?” vraagt ze dan wat hautain? “Nee hoor mevrouw dit is echt mijn eerste keer” antwoord ik zo vriendelijk mogelijk. “Oké dan, kom maar mee naar de kassa, dan kan je dit afrekenen”.

Toch wel een beetje voorzichtig loop ik achter haar aan naar de kassa. Ze heeft mijn schoenen ondertussen in de lege doos van de laarzen gedaan. Ze pakt een tas, waar de dozen precies inpassen. Ik zie dat ze er ook nog een envelop in doet. Maar omdat van de klanten verder niemand me gezien heeft, neem ik me voor om zo snel als ik kan de winkel uit te lopen. Snel pin ik het bedrag wat ik de winkeldame verschuldigd ben en loop zo goed en zo kwaad als het kan de winkel uit. Het zal er best raar uitzien denk ik in mezelf. Maar ik heb geen keus. Mijn hoofd zo veel mogelijk naar beneden houden en hopen dat ik geen familie of bekenden tegenkom.

In een achterafstraatje stop ik even. Het lopen gaat me redelijk goed af, alleen voel ik mijn voeten nu wel al een beetje. Het is toch een manier van lopen waar je aan moet wennen. Ik bedenk dat ik ook nog een envelop heb. Snel scheur ik deze open en lees het volgende:

Slet,
Hoe vind je je nieuwe schoenen? Zitten ze lekker en vind je ze mooi?
Ik zou er maar aan wennen, want wie weet worden het wel je nieuwe werkschoenen haha.
Je outfit is bijna compleet, maar nog niet helemaal. Ga nu naar Sixsense, dat is een sexshop . Daar krijg je de kleding die je nog mist en nog wat extra attributen.
Ik hoop dat je overal wat korting hebt weten te regelen want anders moet je een andere manier zoeken om de spullen te betalen daar.
Mocht je nou de illusie hebben dat je nu toch wilt stoppen, kan ik je vertellen dat dit niet meer kan.
Ik heb overal ook foto’s laten maken en je staat er leuk en herkenbaar op. Eventueel kan ik de link van je facebookpagina doorsturen naar je familie.
Ik hoop voor je dat je geen bekenden tegenkomt haha…
Meesteres Nadia

De moed was me al in de schoenen gezakt toen ik op hakken kwam te staan, maar nu zou ik wel door de grond kunnen zakken. Maar helaas is dat niet mogelijk. Vol goede moed ga ik dan toch maar aan de slag. Ik zet mijn beste beentje voor en loop voorzichtig weer terug naar de andere kant van de stad waar de sexshop zit. Uiteraard probeer ik de meeste volle straatjes met terrasjes en eettentjes te vermijden, maar ik kan ze niet allemaal ontlopen. Terwijl ik daar langsloop zie ik mensen gniffelend lachen en raar kijken. Er zijn zelfs jongelui die me uitschelden voor mietje, hoer, slet, en ze willen me ook uitproberen schijnt. Snel stap ik door om aan de commentaren te ontkomen.

Het lukt me gelukkig wel. Eindelijk na een lange wandeling kom ik aan bij Sixsense. Ik sta eerst nog wat te dralen. Het is voor mij de eerste keer dat ik bij zo’n zaak naar binnen stap. Die stap heb ik nooit eerder durven nemen. De meeste spullen koop ik altijd via internet, maar nu zal ik wel moeten. Na even gewacht te hebben toch de moed opgevat en duw de deurklink naar beneden.

Reacties en leuke mails zijn altijd welkom