Godinnen - 28

Sharon had me een beetje dromerig aangekeken, en dat maakte de situatie enigszins ongemakkelijk. Dit was wel een bijzonder meisje. Dat besefte ik me heel goed. Maar ik vroeg me af wat er nu precies in haar om ging. Waarom ze zo handelde als ze deed. haar relatie met haar vader moet een enorme impact hebben gehad op haar gedrag. Ik wou er voor haar zijn. Maar dan ook echt. En niet hier in een logeer bed in dat gigantische huis van haar terwijl haar vader van huis was. het was te makkelijk om nu op haar onschuld en onzekerheid in te gaan. Alhoewel haar handdoek steeds meer af leek te glijden, keek ik niet naar haar lichaam. Ik lachte haar gewoon gemoedelijk toe en kuste haar op haar hoofd. ,,Ik ga even douchen. Is dat goed?’’ ze lachte verlegen en knikte alleen. Ik stapte uit bed (naakt) en begaf me over de verdieping heen. Deuren en gangen, een ware doolhof. Met name als je vreemd bent. Maar ik vond het heerlijk om zo in m’n nakie rond te lopen hier. Het zachte vloerkleed in het midden van de hal, waar de muren rond waren, verwarmde m’n voeten. Dit was niet zomaar een blokhut van twee verdiepingen met de vele kamers. Het was dan wel gebaseerd op de oude boerderij, die het was geweest, maar dan met veel meer vormen. Waar ik dacht de badkamer gevonden te hebben, vond ik Sharons kamer. Haar bed had nog de vorm van haar lichaam en het lichaam van een ander. Op een grote bank lagen ook nog dekens. Hier hadden hun allemaal geslapen. Het idee wond me op. en met een stijve ging ik verder op zoek naar de badkamer. Ik hoorde iemand de trap oplopen en vluchtte snel een andere kamer in. dit was Ads studeerkamer, zo te zien. Een hoop rommel vooral. Maar op de hoek was een serre met een minibar. Dure likeuren en dikke boeken stonden op de bar. Ik liep er naartoe en schonk voor mezelf een glaasje Remy Martin in. zou die vast niet missen. En ik deed het niet omdat ik het zo lekker vond, maar omdat ik het nog nooit op had. en ik had het zelf al zo vaak geschonken dat de nieuwsgierigheid het won. ,,Wat doe je in zijn bed?’’ hoorde ik toen nog net van de gang komen. Ik liep naar de deur toe en luisterde mee naar hoe Johanna aan Sharon vroeg waar ze nu weer mee bezig was. ,,Waar is hij?’’ vroeg ze gelijk. Ik wist niet of ze naar me op zoek was of dat ze gewoon toevallig naar binnen keek. Ik had de deur niet achter me dicht gedaan. ,,Hij is douchen.’’ Antwoordde ze verwaand. ,,En we hebben niets gedaan, als je dat denkt…’’ ik zag Johanna verwijtend met haar hoofd schudden. Ze liep door naar een andere kamer. ,,er is niemand in de badkamer hoor.’’ Riep ze toen naar Sharon, die daarna gehaast de kamer uitkwam. ,,Ik ben hier!’’ riep ik toen. ,,Ik was verdwaald…’’ zuchtte ik er achter aan. ik verschool me achter de deur en toonde alleen m’n glimlachende hoofd. ,,Kan ik met je praten?’’ vroeg Johanna toen voorzichtig. Ik knikte. en toen ze dichterbij kwam, rende ik snel naar de bar toe en ging ik er achter staan om m’n naaktheid te verbergen.

Ze keek nieuwsgierig om en toen dwaalde haar ogen gelijk af naar m’n torso. Alhoewel ik toch sterk het vermoeden had gekregen dat zij in een lesbische relatie zat met Allison was, wist ik dat natuurlijk nog niet zeker. ,,uhm…’’ aarzelde. ,,Ben je naakt?’’ ik knikte licht stompzinnig en legde haar uit dat ik eigenlijk wou gaan douchen, ondanks dat er glaasje cognac op de bar voor me stond. ,,Maar raakte verdwaald…’’ zuchtte ik. ,,Ja, nou. Misschien is het ook maar beter dat je gewoon gaat.’’ Zei ze fel maar met rust op haar gezicht. Ik keek daar toch gek van op. hier stond ik dan maar te geloven dat ze wat kwam op biechten, of iets… maar waarom zou ze. Ze kent me niet eens. Ik dacht boven m’n stand. Ik slikte toen ik besefte dat ik ongewenst was. al was het maar door haar. Zij was Sharons vriendin en als iemand zou weten wat het beste voor haar was, moest zij dat wel zijn. Ik zuchtte nog een keer duidelijk en knikte toen. ,,Ja, misschien wel beter.’’ Ze keek me onzeker aan en knikte toen kort. Maar ze bleef ook nog even staan. ,,Zorg goed voor haar.’’ Zei ik toen ze zich net wou omdraaiden. Ze keek me even scherp aan en knikte toen weer. Nu iets gemoedelijker. En toen liep ze weg. Ik zou het hier toch alleen maar verpesten, zo stelde ik het me voor. Allison en Johanna waren veel te knap om Sharon al m’n aandacht te geven. Maar dat hoorde erbij… Sharon was een godin geworden, en zie daar; haar vriendinnen zijn ook verdomd lekker. het klopte weer is. op gepaste afstand – namelijk; toen ze uit zicht was en nadat ik die cognac achterover had geslagen, wat ik niet had moeten doen – liep ik terug naar de slaapkamer waar ik had overnacht. Sharon lag er ook al niet meer. ik kleedde me dus maar aan en waande me even in de surrealistische wereld van vandaag. Enigszins verslagen liep ik de trap af, wat pijn deed in m’n beurse benen. In de grote woonkamer zaten de drie dicht op elkaar en keken ze naar MTV. Ik betrapte ze er zelfs op dat ze aan het meezingen waren met Katie Perry. Maar dat stopte meteen toen ze me zagen. ,,Dat heb je snel gedaan.’’ Zei Sharon verast. ,,Ja, zo ben ik.’’ Knipoogde ik. ,,Maar ik ga maar weer eens.’’ Mijn verblijf hier vannacht was compleet doelloos geweest. Sharon liet me uit met een kusje op de mond, wat ze me gaf toen ik net een stap buiten had gezet. ,,Bedankt.’’ Zei ze zacht. Ik wist niet wat ik goed gedaan had, maar vroeg het haar ook niet. Het zal wel goed zijn. Ze keek me stralend aan met haar glanzend heldere ogen. Het deed me naar haar verlangen, maar ik moest gaan. Dat had Johanna aan me gevraagd en dat zal ik ook respecteren. Maar het gesprek wat ik opgepikt had die ochtend zal me nog wel bij blijven. Maar terwijl ik over de lege straat liep in de nog vroege ochtend en de zon hard brandde in m’n gezicht, weerklonk de eenzaamheid door m’n hoofd. ‘’It seems like some fine things have been laid on your table, but you only want the things that you can’t get. Desperado.’’ Wat een heerlijk cliché. Maar zo was het wel. De aantrekking naar Sharon groeide met elke stap. En alleen maar omdat het beter was dat ik uit haar buurt bleef. Zo werd het me dan verteld. Ik kon haar niet krijgen, maar wat ik al had leek me maar niet tevreden te stellen.

Ik stak de sleutel in het slot en plofte even later neer op de bank. Ik sloot m’n ogen en bleef daar even zitten. De achterdeur stond open dus ik wist dat er iemand wakker was. zo vroeg was het ook weer niet. ,,Hey, alles goed?’’ werd er nuchter aan me gevraagd. Manon stapte toen binnen. Ze droeg een donkerblauwe bikini en dat deed me glimlachen. Ze keek me verward aan met een verhullende glimlach en kwam naast me zitten. ,,Hoe was jouw avond?’’ vroeg ik haar eerst maar. ,,Ja, rustig.’’ Lachte ze alleen. ,,Hebben jullie nog…?’’ drong ik toen wat duidelijker aan. ,,Uhm, nee.’’ zei ze iets verontwaardigd. Had ik wat verkeerds gezegd dan? ,,dat filmpje leek toch…’’ maar ze stopte me meteen. ,,Ja, dat was ook alles. Voor jou wou ze dat wel doen…’’ zuchtte ze. ,,Wacht, wat is er aan de hand?’’ vroeg ik haar toen rustig. want hier klopte iets niet. ,,Ach, niets.’’ Zuchtte ze nu. ik keek haar aan op een manier dat ze het wel moest vertellen, want geloven deed ik haar natuurlijk niet. ,,Ik weet niet…’’ begon ze toen en ze keek er sip bij terwijl ze haar benen optrok. ,,Ik denk dat ze me niet zo leuk vind.’’ zei ze toen. ,,Wat? Waar komt dit nu weer vandaan?!’’ vroeg ik me gelijk hardop af. ,,Nou, als jij er bent, vind ze me wel leuk. Maar volgens mij niet als jij er niet bent…’’ zei ze toen wat kinderlijk. Het deed me doen zuchten. ,,Ja, logisch…’’ zei ik toen. en dat was niet wat ze wou horen blijkbaar. Ze keek me verward aan. ,,Hoe zo is dat logisch. We hebben best wel een hoop gedeeld al, toch?’’ ,,Jawel…’’ zei ik gelijk terwijl ik even nadacht over waarom dit nu eigenlijk logisch was. ,,Maar… zij houdt van mij. Net als jij, toch?’’ ze knikte. ,,Maar je houdt toch niet van Ali?’’ ze hield haar schouders op. ,,Nee, niet zoals met jou.’’ Zei ze zacht. ,,Nee. Dus… wacht, wat heeft ze gedaan dan, dat je dit denkt?’’ vroeg ik haar toen maar. Ik zat al weer veel te snel klaar met mijn antwoord. ,,Nou, niets…’’ zuchtte ze. Ik wist ook niet precies wat Manon verwachtte, maar dat korte filmpje zag er zo veelbelovend uit, dat helemaal niets doen inderdaad wel raar was. ,,Wou je echt seks met haar?’’ vroeg ik haar toen. ze sloeg rood aan. ,,Ja, vind je dat niet geil dan?’’ vroeg ze toen. en onzekerder had ik haar nog nooit eerder gezien. Ik kreeg gewoon medelijden met haar. ,,Doe je dit alleen maar voor mij?’’ vroeg ik haar toen schuldig. Ze hield zielig weer even haar schouders op. ,,Ali is wel biseksueel. Dat weet ik toch wel zeker, denk ik…’’ dat was ze toch… ,,Maar ik denk niet dat ze zoveel voor je voelt om dan ook echt het gehele bed met je te delen, als je snapt wat ik bedoel. Toen ik hier net was, lagen we ook niet te rollenbollen vanaf de eerste dag. En voor haar is dit toch ook nog erg nieuw… ondanks alles wat we al wel niet gedaan hebben.’’ legde ik haar toen uit, waar ze zich gelukkig wel in kon vinden. Ik kan me niet voorstellen dat Ali zich erg afstandelijk heeft gedragen met mijn afwezigheid. Misschien niet zo hitsig als dat ze anders wel is, maar het leek nu net alsof ze Manon helemaal niet meer ziet staan. En dat kan gewoon niet waar zijn. En dat was ook niet zo. ,,Manon! Kom je nog?’’ werd van buiten geroepen. ,,Oh ja! Ik was drinken halen.’’ Zei ze toen, kijkend als een klungel. Ik schoot in de lach. ,,Jullie hebben het toch zonder seks nog leuk samen?’’ stelde ik toen met lichte wanhoop aan haar. Maar ze knikte meteen. ,,Ja, dat is het ook niet.’’ Gelukkig maar. Ik had haar verkeerd begrepen. Alleen vannacht had Ali niet de aandacht voor Manon waar ze op gehoopt had. wel interessant dat Manon zich zo tot Ali voelde aangetrokken dat ze zoiets voor mij wou doen. Beetje raar ook. maar ja, dat was ze ook. gelukkig maar. Ik stapte met Manon naar buiten waar Ali in een net zo donkerblauwe bikini lag te zonnebaden. Ik kuste haar en ging er verderop bij liggen. M’n hoofd zat vol van de avond ervoor. Maar ik vertelde de dames niet wat ik had uitgespookt; Dat ik had gevochten. De blauwe plekken waren ook weer niet zo duidelijk. Die verdwijnen wel tijdig.

Het duurde even, maar toen keerde ik weer lekker terug naar m’n eigen realiteit. Ik had echt geen idee waar Manon zich druk om had gemaakt. Ali leek meer aandacht voor haar te hebben dan voor mij. En mij zat dat niet dwars. Haar wel dan? Nee, dat was het probleem juist. Als er een probleem was, ten minste. De kokende zon deed het zweet doen verdampen op de platte buik van Ali. Haar licht getinte huid had niet voor niets die kleur gekregen. Ze lag vol in de zon terwijl Manon een meter veder op de bank zat - weer met haar benen opgetrokken - in de schaduw. Ze had een zonnebril op en las wat voor uit een tijdschrift. Ik hoorde de exacte woorden niet. Net als de dag ervoor keek ik gewoon van een afstandje toe. Maar de sfeer was niet te vergelijken. Er heerste veel meer rust nu. maar ik zat mezelf wel lekker geil te maken. ik staarde continue naar de twee, die er geen gehoor aan gaven. Natuurlijk wisten ze dat ik naar hun heerlijke lichamen keek. Ali’s borsten werden keurig bijeengehouden door haar bikini en neigden zelfs wat naar hals toe te vallen. Ze lag met haar hoofd naar me toe en ik keek dus zo daar tegen aan. Ik was echt gek op borsten. Het idee alleen al, hoe lekker ze in m’n handen voelen, maakte me waanzinnig geil. M’n pik kroop langs m’n been en zo af en toe streelde ik dat ding zelf maar. Ik genoot van het kijken naar deze godinnen in het wild. Manon wreef met haar ene hand over de arm waar ze op leunde terwijl ze aandachtig de volgende bladzijde door las om dan vervolgens weer wat te vertellen aan Ali. Het ging over vakanties, volgens mij. Of idyllische bestemmingen. Ik kon niet goed zien wat er in stond. En luisteren deed ik nog steeds niet. Manon was altijd wat bleker geweest, vergelijk met Ali. Maar hier had haar huid bijna dezelfde kleur bereikt als die van Ali. Ali had haar Zuid-Europese roots mee, en zou daarom altijd wat donkerder zijn dan Manon. Beiden waren ze tot mijn geluk, niet poepbruin geworden door de zon. Dat vind ik altijd zo verschrikkelijk lelijk. Een beetje zon is goed, vitamine D en zo, maar je kan ook te veel zon hebben. maar daar lette Ali wel op. zo’n schoonheid kon geen toeval zijn. En Manon ook. die zat niet voor niets in de schaduw van een van de hoge bomen in de tuin. Ali trok nu haar been op. even wreef ze er met haar hand over. ,,Pff, wat een hitte.’’ En toen realiseerde ik het me pas… ,,hey, moest jij niet werken?’’ vroeg ik haar droog. Ze keken beide naar me op met elk hun glimlach. ,,Nee, ben vrij gekkie. Had ik toch gezegd.’’ Maar dat had ze niet gezegd. Zeker niet tegen mij. Daar was ik 100% zeker van. Net als toen met dat Hockeyfeestje was ze niet altijd even duidelijk tegenover mij. Of toen ze Manon had opgehaald, en ik er pas achter kwam toen ze me de volgende ochtend wakker pijpte… allemaal geen serieuze gevallen wat ik haar kwalijk kon nemen, maar ze bleef me wel verassen, zogezegd. ,,Lekker…’’ zuchtte ik dan ook maar. ,,Tot zondag?’’ ze knikte. ik sloot m’n ogen even kort en luisterde naar een licht briesje wat door de balderen van de boom boven me ging. Toch niet windstil. Het leek wel vakantie.

Ik had m’n telefoon erbij gepakt en Sharon een berichtje gestuurd met de vraag of alles goed ging daar. Tegelijkertijd besloot ik Anne op te bellen om te vragen waar ze zin in had met dit weer. We zouden gewoon afspreken maar toen ik duidelijk maakte dat we toch ook gewoon wat leuks konden doen, was ze daar absoluut niet op tegen. Ik kon haar uitnodigen om naar het restaurant te komen. Maar zolang Ruud er nog was, wilde ik voorkomen dat hij zou beginnen over de keer dat ik daar met Maddy was. dus stelde ik voor om naar de stad te komen. In het park had je meerdere terrassen, wat ons prima zou bevallen op een dag als deze. ,,Zal ik je dan ophalen?’’ bood ze lief aan. het deed me zelfs doen glimlachen. Iets wat de andere dames opviel. Ik had graag opgestaan, en de twee m’n pik aangeboden, terwijl ik met Anne door telefoneerde. Maar dat deed ik natuurlijk niet. Ook al wist ik dat die twee daar er waarschijnlijk niets op tegen hadden. het was een beetje de waan van de dag dat ik iets voorzichtiger was. En dat had ik waarschijnlijk te danken aan Johanna. Ja, dat was maar raar. Ik was het niet meer gewend om zo afgewezen te worden. Want zo voelde het een beetje. Waar had Allison toch op aangedrongen, toen ze daar in de tuin stonden onder m’n raam. Toch niet op mijn vertrek… het bleef raadselachtig. ,,Okay, tot strakjes.’’ Eindigde Anne opgewekt en ik zou haar over een klein uurtje zien. Sharon had toen al geantwoord. ,,ja hoor.’’ Meer niet. Vond ik ook maar raar. Die mooie Sharon. Ik was er zo verliefd op geworden. En door deze afstandigheid, want zo vatte ik het op, werd dat alleen maar erger. Al die vrouwen… toen ik m’n telefoon had neer gelegd, zag ik pas hoe erg Ali naar me aan het loeren was. ik stond dan ook op en liep op haar af. ik ging naast haar op de grond zitten tussen de grens van zon en schaduw en dus ook tussen Ali en Manon in. Ik pakte Ali’s hand vast en kneep erin. Ik boog me over haar heen en kuste haar. ,,Er is toch niets gebeurd?’’ vroeg ik fluisterend zacht in haar oor zodat Manon het niet kon horen. ,,Nee, hoezo?’’ Zei Ali toen, niet fluisterend zacht zodat Manon het hoorde. ,,Nee, zomaar.’’ Ze keek me gek aan en kwam overeind. Een daarbij bungelde haar borsten even door de snelheid waarmee ze het deed. ik begon er bijna van te kwijlen. ,,Nee, zomaar.’’ Zei ik weer snel. Ali stond op en liep toen naar binnen. Er leek nu toch zeer zeker wat aan de hand te zijn… Ik keek Manon aan en hield m’n schouders op. ,,Ik ga wel met haar praten.’’ Bood ze toen lief aan. maar ik zei haar te blijven zitten. ,,Nee, ik ga wel. Het is mijn vriendin.’’ Glimlachte ik met een knipoog.

,,Wat is er?’’ vroeg ik droog. Ali stond in de keuken en keek door het raam naar buiten. Ze zei niets. ,,Ik ben op non-actief gezet.’’ Zei ze toen. ze draaide zich om en de tranen stonden in haar ogen. Ik wist wel dat ze niet echt vrij had, maar dit was zo onverwachts. Ze liep snel langs me heen naar boven en ik liep snel weer achter haar aan. ,,Vertel, wat is er gebeurt?’’ drong ik aan. ze huilde niet hard, er liepen alleen tranen over haar wangen. ,,Zijn we te ver gegaan?’’ vroeg ze zich toen af. ze pakte haar telefoon die op het nachtkastje lag en toonde me vervolgens een filmpje op Facebook. ,,Dit stond gisteren al online. En ik ben er zelfs in getagd…’’ snikte ze. Ik keek geschrokken toe hoe het filmpje liet zien hoe ik ruzie aan het zoeken was met Willem Jan en z’n bende kopschoppers. Ik schrok me echt wezenloos. Maar niet zozeer dat dit online stond, maar om het commentaar wat gegeven werd door een bekende stem achter de camera. ,,Dat is het vriendje van de hockeycoach. En die is niet zomaar de sportmasseur. Toch Sharon?’’ vervolgende draaide het beeld snel naar de aangeschoten Sharon die met haar tong in haar wang duwde en zo pijpen uitbeeldde terwijl haar handen een eindje uit elkaar stonden en zo de lengte van m’n geslacht moest uitbeelden. Hard gelach volgde. Ik trok wit weg. Ali bleef huilen. ,,Al m’n collega’s… al m’n vrienden… ze hebben het allemaal gezien!’’ riep ze me toe. Op dat moment kwam Manon naar boven. Die had door gekregen dat er iets niet helemaal in orde was. ze keek huiverig toe naar ons en bemoeide zich nergens mee. Ik begreep er niets van. Dit kwam echt als een donderslag bij heldere hemel. ,,Iedereen weet het nu!’’ riep ze nog een keer fel. ,,Ik ben misschien m’n baan kwijt, ik mag niet meer op de vereniging komen… ik heb niets meer…’’ ze viel op haar knieën en begon nu wel hard te huilen. Ik had zin om iemand te vermoorden. Want die stem… dat was de stem van Johanna. Het werd me duidelijker. Sharon heeft het verteld aan haar, en zij vond het maar niets. En gisteren heeft ze gebruikt om daar eens een einde aan te maken. maar jezus, wat werd er snel gehandeld. Zonder af te vragen of het wel waar is, werd Ali hiervoor dus al op non-actief gezet?!?! ,,Kan je niet een zaak aanspannen?’’ vroeg ik toen knullig en tevergeefs. Ze keek me dan ook dom aan. ja, wist ik veel. ,,en nu?’’ vroeg ik toen maar. Maar ze keek me weer net zo dom aan. ja, tering wat moest ik dan. De grond trok zich langzaam weg onder m’n voeten toen ik begon te beseffen dat mijn baan misschien ook wel op spel stond. Ik liep snel weg en belde Ruud op. lachend nam die op. ,,JA, gezien! Boeie!’’ zei die alleen. ,,Maar…’’ ,,Ik wou dat ik het was jonge.’’ Zei die toen alleen. De wereld op z’n kop natuurlijk, kort samengevat, maar gelukkig maar… ik liep snel weer terug en zag Manon naast Ali op de grond zitten en haar troosten. Dat had ik moeten doen, realiseerde ik me. deed Sharon daarom afstandelijk zo juist. Wist ze het dan nog niet deze ochtend??? Hoe kon dit nou zo gebeuren. Maar Anne, die heeft ook Facebook. Die weet dit dan toch ook al! ik leek alles kwijt te zijn. Misschien had ze het nog niet gezien… dat kan natuurlijk ook. Anne was niet de Facebook zombie type. Maddy had het misschien wel gezien… maar die kon het toch niet zo veel schelen. Die was daar te vluchtig voor. En hoe wist Ruud het eigenlijk. Was dat een Facebook vriend met iemand van die avond? Dit was te groot voor me. te veelzijdig. Ik kon het niet omvatten. Zo snel en zo drastisch stond alles opeens op z’n kop. Ik hoopte maar dat Ad geen Facebook had, wat goed zou kunnen vanwege z’n leeftijd.

Ik wreef met m’n handen door m’n gezicht en stortte ook neer. ,,het komt wel goed.’’ Zei de altijd zorgzame Manon. Ik geloofde haar alleen niet. Jammer. Ik begon met m’n hoofd te schudden en pakte toen m’n eigen telefoon. Ik keek of ik berichtjes gekregen had, of wat dan ook. die Sharon! Hoe kon ze. En het kan me geen fuck schelen of ze gedronken had of niet, dit was onacceptabel. Ik voelde nu geen liefde meer. alleen maar woede. Ik trilde helemaal toen ik m’n telefoon in m’n hand probeerde te vermorzelen. Toen dat niet lukte, smeet ik hem tegen de muur aan. hij viel uiteen in stukjes, en dat voelde zo goed. Ik was dan wel eens waar zelf niet getagd in dat berichtje, want voor de buitenwereld had ik het niet, maar toch gaf ik de schuld aan de technologie in de vorm van m’n telefoon. De dames keken verschrikt op. ,,Doe normaal, joh!’’ riep Manon nu. Ali keek me alleen verdrietig aan. beide reacties braken m’n hart. Ik stormde de kamer weer uit en sloeg nog een keer in de muur. Ook dat had ik niet moeten doen. M’n hand deed nog zeer van de dag ervoor. Ik liep de tuin in vol woede, die alleen maar erger leek te worden. Ik stopte even voor het zwembad en dacht er aan hoe makkelijk het was om er een einde aan te maken. ,,Kuthoer!’’ riep ik in plaats van. Wat beter was… ik liep door naar de schuur en daar begon ik in het wilde weg om me heen te slaan. Ik kon hier niet normaal mee om gaan, dat was duidelijk. Maar ik voelde me zo belazerd. Ik sloeg in een van de houten muren een aantal gaten. Het bloed stroomde langs m’n knokkels. Ik stortte weer in een en begon toen te huilen. Dacht dat ik dat niet eens meer kon. Maar ik realiseerde me dat dit vooral m’n eigen schuld was. de woede had ik eruit geslagen en ik begon weer te denken. Ik had me gewoon te veel gepermitteerd. Hier alles in dit huis, binnen de familie… dat was nog wel te doen. Dan kan je makkelijk de neuzen dezelfde kant op laten staan. Maar Sharon was een vreemde, voor mij… ik heb nooit een idee gehad voor wat er in haar hoofd omging. En door haar koele reactie, leek ze er ook niet zo veel berouw om te hebben. ,,Denzel?’’ ik keek over m’n schouder heen en zag Manon in de deur staan. Ik krabbelde overeind en bedekte m’n vuisten. Maar ze zag het meteen. Ze schudde alleen met haar hoofd en nam toen de vuisten in haar handen. Het nam de pijn direct weg. ,,Het komt wel goed.’’ Zei ze toen weer. Ik geloofde haar echter nog steeds niet. ,,Ik ben een monster.’’ Zei ik toen, terwijl ik met m’n schouders de tranen wegveegde. ,,Nee, niet waar.’’ Zei ze lief en nuchter. Ze was zo sterk. Juist nu. ,,er is toch niets aan de hand.’’ Zei ze toen. en ik kon gewoon niet geloven dat ze dat juist nu zei. ,,Hoe bedoel je?! Ze is haar werk kwijt. Haar hobby. Haar vrienden. Niemand wil meer wat met haar te maken hebben. ze moet nog uitkijken dat ze niet wordt vervolgd. Of ik!’’ snauwde ik naar haar. Manon schrok daar zo van, dat ook zij nu begon te huilen. Kon ik dan niets meer goed doen. Wat een drama. Ze wou van me weg lopen. Maar ik hield haar tegen en draaide haar naar me om. Ze keek me treurig aan met haar waterige ogen. ,,Jij hebt nog nooit hoeven te werken. jij kan dit niet snappen.’’ Zei ik toen, zo achterlijk dom als ik was. en hard dat ze sloeg. Met de vlakke hand in m’n gezicht. ,,Luister Homo…!’’ Begon ze toen fel. ,,Je gaat nu naar Ali toe en eerste maar is je excuses aanbieden!’’ Die eerste reactie deed me nog lachen ook.

Alsof ze me wakker geslagen had. zij, die altijd voor zoveel wanorde in mij had gezorgd, hield me nu op het rechte pad. En dus zat ik even later naast Ali die nu op het bed zat. Ik sloeg m’n arm om haar heen en drukte haar tegen me aan. ,,Het komt goed.’’ Zei ik toen. ze moest erom lachen. ,,Ik hou van je.’’ Zei ik toen zacht. Dat deed haar zuchten. ,,Ik ook van jou…’’ zei ze treurig. ,,het spijt me.’’ zei ik toen ook gelijk maar. ,,Geeft niet. Het spijt mij ook.’’ zei zij toen snel. ,,Geeft ook niet.’’ Lachte ik toen zachtjes. We leken er zo wel uit te komen. Zij en ik. ijzersterk. Maar de problemen waren niet opgelost. Anne kwam even later aan, zoals gepland. En inderdaad. Ze wist nog van niets. Niet totdat wij het haar vertelde. Anne was ook zichtbaar geschrokken. Maar eerder door de consequenties dan door de gebeurtenissen zelf die hiertoe geleid hadden. maar Anne keek me zo indringend kwaad aan, dat het bijna pijn deed. hier was ze al sinds het begin bang voor geweest. Of misschien niet hier precies voor. Maar ze had me al heel snel gewaarschuwd voor wat ik haar familie aan kon doen. En zie hier; veel erger kon het niet. Ik smeekte Anne om vergiffenis. Maar ze wuifde het weg. ,,Laat haar.’’ Zei Ali toen. Anne schudde met haar hoofd en liep weer weg. Ze reed weer weg. Bliksembezoekje. Ik kuste Ali op haar hoofd en vroeg haar of het goed was dat ik me even afzonderde. Ik zou het alleen doen met haar toestemming. Manon kwam met een natte doek aangelopen en verzorgde toen eerst nog m’n handen. Ze zat voor me op de grond en Ali keek geliefd toe. ,,Je bent zo geweldig.’’ Zei Ali toen zacht. Ik keek naar haar om en zag haar naar Manon kijken, die op haar beurt verrast naar Ali keek. Maar Ali had gelijk. Manon… wat een held. Heldin. Ze liep ook met me mee naar de waterkant waar ik alleen zou gaan zitten. Dat had ze denk ik niet goed begrepen, maar het was wel lief van haar. Zelfs toen ik zwijgend ging zitten, bleef ze bij me. ik keek over het water uit en besefte me dat dit gewoon abnormaal was. de gehele reactie op dat ene korte filmpje waar een dronkendaad op stond van Sharon. Want wat ik had ik nou gedaan? nou, ik had me vergrepen aan dat lekkere jonge meisje. Op zich een probleem… maar, Sharon wou dit. Het was niet zo dat ze huilend naar de politie was gestapt en iemand van misbruik had beschuldigd. Dat Ali in dat berichtje getagd was en in de uitleg naar haar en mij verwezen werd, was gewoon dom. Ik vond het ook echt onbegrijpelijk dat Ali op non-actief gesteld was hierdoor. En dat was ook heel snel gebeurt, zeg. Wat ik niet wist, maar wat Manon me vertelde toen ik even het zwijgen doorbrak, was dat Ali gewoon naar haar werk was gegaan vanochtend, en daar gelijk te horen kreeg dat ze weer terug naar huis kon. Ik had begrepen dat Ali haar vak zeer goed verstond en ze toch op z’n minst een zeer gewaardeerd lid was van het advocatenbedrijf. En om dan zo behandeld te worden… dat deed vast zeer. Misschien dat Ali daar ook wel zo verdrietig om geworden was. om alles gewoon. Zo’n sterke vrouw laat zich niet zomaar gaan.

,,Wat moeten we?’’ vroeg ik zachtjes aan Manon. Ik had m’n hoofd op haar schoot gelegd en keek naar de lucht. Zij zat wat achterover en begon me door m’n haren te aaien. ,,Gewoon door gaan.’’ Zei ze zacht. Het deed me gniffelen, wat ze denk ik niet zag. Gewoon door gaan dus. Niet meer terug naar het verleden kijken. Het kwam me bekend voor. Maar dit was best wel een groot probleem. Dit ging niet om iets in mij. Dit was groter dan mijzelf. Ik zuchtte dan ook. ze kroop overeind en ze verduisterde mijn zicht met haar hoofd en lange haren. Ze keek helder naar me en met een glimlach. Het deed mij ook glimlachen. Kort vergat ik wat er aan de hand was. ,,Komt echt wel goed, joh.’’ Gooide ze er nog een keertje uit. Nu geloofde ik haar wel. Ik voelde het zelfs in m’n buik. Oh, en voor wie denkt dat wij Ali daar nu alleen en triest hadden achtergelaten… zo was het niet gegaan. zij zou nog een aantal mensen bellen, zo had ze uitgelegd. In ieder geval van haar werk. Dat haar vrienden haar ook zomaar hadden laten vallen, vond ik ook heel erg. Misschien overdreef ze, maar, van mezelf uitgaande, kan je nooit iemand van de hockey vertrouwen. Al die rijke stinkerds. En dat zie je maar met Sharon en Ad. Ad was pleite en Sharon had voor zichzelf gekozen. Dat Ali rijk was en, tot voor zeer kort, op de hockey zat, nam ik maar voor lief. Dat was de absolute uitzondering. En niet alleen in dit, maar eigenlijk in alles. Manon mocht dan wel de ‘oppergodin’ zijn, maar Ali was een goeie tweede, en rijzende. Maar ik had het gevoel alsof ik het een en ander grandioos gemist had. Sharon lag die ochtend nog bij me in bed. En met die ochtend, bedoel ik deze ochtend. Het was nog maar net middag. Dit speelde zich nog maar enkele uren geleden af! ach, misschien wist Sharon ook wel niet wat te doen. Eerst je vader die je verlaat, en dan je vriendin die je verraad. Want ja, die Johanna… dit leek wel heel erg op een gepland duivels plannetje. Maar met elke aai die Manon over m’n hoofd liet blijven gaan, zonken m’n gedachten verder weg. Even later draaide ik me om en ging ik op m’n knieën zitten. Ik keek Manon even gedogen aan die op haar beurt vriendelijk naar me glimlachte. Want ondanks gisteren avond en vanochtend, en dat ik niets zeker wist over dat alles, was me een ding wel duidelijk. Die Manon. Ze kon niet alleen lekker pijpen, aftrekken, vrijen en weet ik veel wat allemaal… maar dit, dit was juist zo ontzettend goed van haar. Dat ze een warhoofd als ik zelf zo wist te beïnvloeden, dat het minder warrig werd in dat hoofd van mij. Ik begon te glimlachen en kuste haar. Gewoon heel rustig. Ze legde haar handen in m’n nek en liet zich achterover vallen, en trok mij zo met haar mee. Zacht landde we op de stenen en drukte ze haar lippen nog net iets venijniger tegen die van mij aan. het was maar kort, maar onze ogen straalden na dat momentje.

Het zorgde er ook voor dat ik weer in een andere realiteit leek te leven. Wat op zich niet erg was, maar de wisseling van alles in orde, naar alles op z’n kop, naar alles in orde terwijl alles nog op z’n kop stond, was een lastige. Ali was druk aan het bellen toen ik en Manon, hand in hand, terug kwamen gelopen. Ali lachte wat verdrukt en kwam ons tegemoet gelopen. ,,Ik ga zo nog even terug naar de zaak.’’ Zei ze wat aarzelend. ,,Uitleg geven en weet ik veel wat.’’ Lachte ze toen ongemakkelijk met een diepe zucht tot slot. Ik bood m’n excuses toen weer aan. Manon kneep in m’n hand op dat moment alsof wat ik deed niet nodig was. Ali keek me alleen doods aan. zij had andere dingen aan haar hoofd. En terecht. Ik nam haar wel even apart voordat ze weg ging. Of ja, ik volgde haar de garage in nadat ze haar jas had aangetrokken. Ze keek me zenuwachtig aan en ik liep op haar af. ik trok haar naar me toe en omhelsde haar. En ik zou haar niet loslaten voordat ik het gevoel kreeg dat het in ieder geval tussen ons goed was. net zo goed als dat het tussen mij en Manon was. want ik had het gevoel dat dit veel groter kan worden dan dat het nu al is. ik en Ali mochten dan wel gezegd hebben dat we van elkaar houden, maar zo voelde het niet. Niet zoals ze net naar me keek, toen ik met Manon aan was aankomen lopen. ‘’Waren we niet te ver gegaan?’’ had ze me eerder gevraagd voordat ik nog van alles wist. Het ging door m’n hoofd toen ik haar terug voelde knijpen. Ze hield me net zo stevig vast als ik haar. Ik kuste haar kruin en nam haar geur goed in me op. ik had zo’n voorgevoel dat er wat moest veranderen en het kon zo maar zijn dat mijn geliefde droomleven daar de dupe van was, op wat voor manier dan ook. dus stelde ik me het ergste voor waarin Ali voor haar zelf moest kiezen. Ik zag mezelf niet als belangrijker dan haar baan, vrienden of familie. Maar dat was ook wel een rol waarin ik me prima schikte. Een rol die ik al zo vaak had vertolkt. In elk gastgezin was ik het, die als eerste weg moest als het niet meer ging. Wat de redenen ook mochten zijn. En Ali’s gastvrijheid en liefde kon ook zo maar voorbij zijn. Want ja, misschien waren we wel te ver gegaan. ze keek me nog even rustig aan en kuste me op de mond. maar niet zoals ik net Manon kuste. Het was vluchtig en niet gemeend. Zo voelde het dan. Maar ik stelde me meer voor dan er was. of juist minder dan er was, in dit geval. Ik wist het gewoon even niet. Ik had geen grip op de situatie en dat liet mij van alles denken in beide uiterste van de beste tot de slechtste mogelijke afloop.

Nadat ze weg was gereden, had ik m’n kleren uitgetrokken, die nog stonken naar gisteren. Ik had die douche genomen die ik al enkele uren eerder had willen nemen, en plofte toen op bed neer. Volgens mij was Manon in de tuin gaan zitten. Ze had me verliefd gemaakt. Een raar besef wat niet altijd even duidelijk aanwezig was. zeker niet bij haar. Al was ik wel altijd verliefd op haar geweest, en dus nog steeds. Ik vond het moeilijk om dit gevoel vast te houden, en dat gold niet alleen voor Manon. Ik kon alleen verliefd zijn, dus dit gevoel hebben, bij een tegelijk, zo leek het. Of het nou Ali, Sharon of Manon was… elk konden ze me verliefd maken en de ander even doen vergeten. Het hing ook van de situatie in het algemeen af. en dit was typisch een situatie waarin het beste naar boven gehaald wordt in een vrouw als Manon; het zorgzame type, en wat mij enorm verliefd op haar maakte. Ik lag daar nog even lekker wat na te denken zonder me al te druk te maken en viel toen in slaap. Ik had een droom. Niet heel bijzonder, maar bijzonder genoeg om me bij te blijven. Zo zag ik de vrouwen in mijn leven. Het leven van nu dan. Manon en Ali natuurlijk. maar daar naast ook Sharon, Johanna, Anne, Maddy en Maria. Waarom Johanna en Maria er tussen stonden wist ik niet. Maar ze stonden daar maar. Op een rijtje met een gepaste afstand tussen hun allemaal. Ze hadden geen kleren aan, maar hun lichamen kon ik ook niet zien. Het was allemaal erg vaag. Maar het opvallende aan dit alles was dat elk een gloed uitstraalde. De omgeving was fel wit, en even dacht ik weer even dat dit de hemel moest voorstellen met deze godinnen. Maar Johanna was alles behalve een godin, dat was duidelijk. Dus geen hemel. Maar het licht was ontzettend fel. En de gloed die hun uitstraalde nog veel feller. Elk hadden ze ook een andere kleur. Het lukte me niet meer te herinneren welke kleur elke dame had. maar dat ze elk een andere kleur hadden, en daarmee iets leken te symboliseren, wist ik zeker. Het was maar vaag. Ik werd wel ontzettend rustig wakker vervolgens. Ik had alleen m’n handdoek om gelaten en mijn torso voelde enigszins koel aan, op deze nog steeds hete dag. Maar aan een kant was die warmer. En dit verklaarde misschien ook wel waarom ik zo rustig wakker was geworden. Want aan die kan was Manon komen liggen. Gewoon in haar bikini. Ze lag half op me en gaf me de warmte die ik al de hele dag van haar voelde. Ze sliep. Dat deed me nog het meest goed. Ik had het gevoel alsof ze meer wist. Wist wat er allemaal aan de hand was en dat ze daarom zo deed. maar of ik het ook verdiende, durfde ik te betwijfelen. Maar ze gaf het me hoe dan ook. geborgenheid is het juist woord, denk ik. Mijn blik werd naar de muur getrokken. Daar knipperde een lampje op de grond. Voorzichtig tilde ik Manon van me af en zij sliep dan ook gewoon verder. Geloof het of niet, maar dat lampje was van m’n telefoon. Dat ding lag daar nog. En waar ik dacht dat ik dat ding toch echt genadeloos hard tegen de muur had gegooid, had het een stukje harder gekund. Want dat ding deed het nog. Het scherm zat vol met barsten en flikkerde ook zo nu en dan. Maar de meeste schade leek aan de buitenkant te zitten. En dat moest ik maar onthouden, vond ik zo. Stevig dingetje. En als ik ooit een nieuwe nodig heb, neem ik gewoon weer dezelfde. Maar goed, dat is voor dan. Ik had een berichtje gekregen en daarom knipperde die dus. Het was van Ali die zei dat alles goedkwam. Dat maakte me bijna net zo gelukkig als wakker worden met Manon. Wel zou ze bij Anne blijven deze avond. Anne had naar haar gevraagd en er zou een gesprek volgen. Waarom ze daar dan ook de nacht moest door doorbrengen, vroeg ik maar niet. De tijd om moeilijk te doen is niet nu.

,,Kom je?’’ vroeg ze alleen zacht. Ik keek om en zag haar nog slaperig naar me kijken voordat ze haar hoofd weer neerlegde. Ik knikte en liet haar vervolgens m’n telefoon zien. Ze gniffelde er om en klopte toen op het bed. Ik kroop terug en vertelde haar dat Ali vanavond bij Anne zou blijven. ,,Weet ik.’’ Zei ze zacht. ,,Heb ik voorgesteld. Anne zag er slecht uit, vond je niet?’’ ik had daar niet op gelet. Ik vond het merkwaardig dat Manon niet alleen aan mij dacht, maar ook aan Ali, en zelfs aan Anne. Het zei meer over haar dan dat ik tot nu toe had kunnen doen. Haar zorgzaamheid en warmte reikte verder dan dat ieder ander kon waarmaken. Ik kroop weer naast haar op bed waar ze me vroeg hoe het met me ging. Gewoon heel droog. Ik lachte en kuste haar, en dat was mijn antwoord. Ze duwde me op m’n rug en ging toen op me zitten. Ik keek naar haar ondeugende lach en werd er enigszins opgewonden van. ,,Sluit je ogen.’’ Zei ze toen. en ik volgde haar woorden en sloot m’n ogen. ,,Concentreer je.’’ Zei ze toen zacht. Het leek me alleen maar meer op te winden en met dat ik m’n concentreerde, spande ik m’n pik aan en die klopte tegen haar aan op dat moment, wat haar deed giechelen. ,,Jij mag zo.’’ Zei ze toen hoopvol. Het deed me glimlachen, maar ik hield m’n ogen gesloten en concentreerde me toen, al wist ik niet waarop ik me moest concentreren. ,,Bedoel je niet ontspan je?’’ vroeg ik haar toen maar. ,,Oh, jah.’’ Giechelde ze toen maar wat stom. Ik schoot duidelijker in de lach en vroeg me toch ten zeerste af waar ze precies mee bezig was. maar goed. Even later voelde ik haar handen op m’n buik en wreef ze langzaam op naar m’n tepels. Even liet ze haar vinger er om heen draaien en daarna trokken haar handen door naar m’n kin die ze net zo zacht roerde. Ik wist niet of dit seksueel was, maar zo begon het wel te voelen. M’n pik was ondertussen ook echt keihard geworden. De problemen leken even ver weg te zijn, met name doordat ze ook al minder erg leken dan vanochtend. Ik was gezegend dat het zo snel ging, wat dat betreft. Manon liet zich vervolgens voorover vallen en ik voelde haar lichaam de mijne aanraken. Haar hoofd viel naast me neer waar het zich naar me toe draaide. Ze begon m’n oor te kussen, en ondertussen lag ik daar nog met m’n ogen dicht, terwijl ik haar handen de handdoek voelde aftrekken.

,,Ik heb je gemist.’’ Fluisterde ze toen. ik moest weer glimlachen. Ik opende me ogen en draaide m’n hoofd naar haar toe waar ik de hare strak aankeek. ,,oogjes dicht.’’ Zei ze toen lachend. ,,Wat ben je van plan dan?’’ vroeg ik haar nieuwsgierig. ,,Doe je ogen nu maar gewoon dicht.’’ En dat deed ik dan ook gewoon maar. Vervolgens kroop ze van me af en hoorde ik haar door de kamer lopen. Ze deed de deur dicht en ze pakte iets uit de kast. Ik hield m’n ogen dicht, maar m’n oren deden het nog prima en ik wist de meeste geluiden die ze maakte dan ook wel te plaatsten. Ze opende iets, wat weet ik dan weer niet. Ze ging op de rand van het bed zitten bij m’n voeten en streelde m’n onderbenen even kort. Ik hoorde haar zachtjes lachen. Ze kroop vervolgens over me heen, en ik voelde me nog helemaal op m’n gemak, toen ze iets op m’n gezicht plaatste. ,,Wat is dat?’’ vroeg ik haar rustig. Ik opende m’n ogen maar zag niets. Ik schrok er niet van echter. Ik vertrouwde Manon volkomen. Wat ze ook op m’n hoofd had gelegd, het voelde zacht en zat best wel comfortabel. ,,Deze achter je hoofd.’’ Zei ze zacht terwijl ze me iets overeind hielp. Het was zo’n slaapmasker. Of, hoe noem je zo’n ding… ,,Lekker blijven liggen, lieverdje.’’ Zei ze vervolgens lief. Dat deed ik maar. ,,Niets doen, okay?’’ ,,Okay.’’ Ik was verheugd, nieuwsgierig en opgewonden tegelijk. Ze maakte m’n handdoek los en legde die open. Vervolgens voelde ik haar ademhaling over m’n pik gaan, wat hem deed opspringen tegen haar gezicht aan. ik hoorde haar gniffelen. Ze ging niet verder. Ze kroop weer terug en ik hoorde haar weer iets pakken. Een dopje ging open. Ik hoorde haar in haar handen wrijven en vervolgens ging ze me naast me liggen met haar hoofd bij m’n heup. Haar handen pakte toen m’n pik vast en ik voelde haar handen tintelen. Ik begon even te hijgen bij het voelen van de sensatie en kwam ook overeind. ,,Ah, wat is dat?’’ kreunde ik terwijl ze m’n pik ermee in leek te smeren. ,,een lekker glijmiddeltje.’’ Zei ze alleen geniepig. ,,Oh…’’ kreunde ik zacht en ging weer liggen. ,,Ga maar door dan.’’ Lachte ik er achter aan. ,,We kunnen lekker experimenteren nu we even alleen zijn.’’ Zei ze toen gniffelend. Ik gniffelde nog mee. Nog wel. Maar toch klopte er iets niet en dat wist ik. ,,Nee, stop! Dit kan echt niet nu.’’ zei ik toen plots. Ik haalde het masker voor m’n ogen weg en keek haar geschrokken gezichtje aan. maar ik was er zelf net zo van geschrokken. Het was m’n geweten die het even over had genomen. Wat lag ze er toch heerlijk bij met m’n kloppende lul in haar handen… maar m’n geweten had denk ik wel gelijk… ,,Ik dacht… even stoom afblazen…’’ zei ze toen bijna verdrietig. Ik knikte en lachte toen naar haar. ,,Sorry. Te veel gebeurd vandaag. Denk ik.’’ Ze liet toen m’n pik los en keek me even sip aan. ,,Maar echt fucking geil. Dit alles…’’ zei ik toen wel met een gulle lach. ,,Maar nu niet.’’ Ze leek het wel te begrijpen. Aan de rand van het bed stond een soort koekjestrommel in de vorm van een hart met allemaal spulletjes erin. Haar handen had ze ingesmeerd met glijmiddel met een of ander effectje wat er bij hoorde. M’n pik voelde nog steeds lekker daardoor. Ik keek er even snel in toen ik van het bed kroop en me begon aan te kleden. Manon bleef daar nog even liggen. Waar ze eerst nog wat ontwend keek, leek ze zich nu wel te realiseren waarom ik zo reageerde. En dat realiseerde ik me ook. want hoe fijn het ook wel niet had kunnen worden, dit was niet de juiste manier om de dag af te sluiten. Ik kon het niet los laten. Ik kuste Manon en liep toen even naar beneden, waar ze me later weer vergezelde alsof er niets aan de hand was. ze was perfect…

We hadden even rustig gegeten toen ik haar vertelde dat ik terug naar Sharon wou gaan. Ik wou weten wat er aan de hand was en waarom dit gebeurd is. waar ik protest verwachtte, toonde ze zich weer begripvol op. ,,Doe maar.’’ Zei ze rustig. ,,ik denk dat het je goed doet.’’ Het verbaasde me echt dat ze zo reageerde, maar het gaf me ook moed. Dankbaar kuste ik haar op haar voorhoofd en vroeg ik haar op me te wachten, met een licht verleidelijke toon. Ik had wel iets goed te maken naar haar toe. Hoe ze zich de hele dag heeft opgesteld, vraagt om een beloning. Ik wou gewoon weten waarom, ten eerste: Johanna dit gedaan had, en ten tweede: waarom Sharon nauwelijks reageerde vanochtend en ook niets meer van haar had laten horen. Het grote hek voor het erf van Ad stond open, en ik liep dan ook zo door. Toen ik aanbelde, reageerde er echter niemand. Ik liep rondom naar de tuin en zag daar ook de achterdeur open staan. Iemand was in ieder geval thuis. Misschien was ze in de tuin. Dus ik die gigantische tuin door, totdat ik naar een plekje gelokt werd waar ik de avond ervoor nog niet geweest was. voorbij een aantal dikke bomen stond een soort prieeltje. Een losse veranda, zeg maar. Ik werd gelokt door het geluid. Het zeer aanlokkelijke geluid van zachte kreuntjes vol van verlangen. Al hoewel ik Manon achter had gelaten met de boodschap dat ik geen trek had in seks, bleef niets zo aanlokkelijk als het gekreun van een vrouw. Ik hoorde meteen dat het niet om Sharon ging, wat ik in eerste instantie wel had gedacht, en wat ook m’n hart zou breken. Maar ik maakte me klein en sloop dichterbij. Ik was razend nieuwsgierig en toen ik een goed plekje had gevonden tussen een boom en wat bosjes op slechts enkele meters van het schouwspel vandaan, viel m’n mond open van wat ik zag. Het heerlijke lichaam van Allison lag naakt en in haar volle pracht op een zonnestoel die stond opgesteld in de ondergane zon. Met een gebogen handje voor haar mond keek ze verheerlijkt toe naar het vermoeden wat ik al had. Johanna deed haar uiterste best om die lieve Allison te laten zuchten, kreunen, kermen en steunen. Niet waar ik op uit was, maar zeker ook niet iets wat ik nu ging verstoren, nu ik er toch was en zij mij niet hadden gezien. Sterker nog. Dit was perfect. Zie het maar als wraak… want ik pakte mijn telefoon erbij, hopend dat de camera het nog deed, en begon de twee te filmen. Godver, wat was die Allison een lekker wijf. En ja, hun hadden dus een relatie. Of in ieder geval waren ze meer dan vrienden. Maar aan het venijn waarmee Johanna haar best deed om haar vriendin te laten klaarkomen, kon je wel concluderen dat dit niet zomaar twee meiden waren die op seks uitwaren, die lekker aan het experimenteren waren. Geduldig keek ik toe en werd ik ook waanzinnig geil. Ik vond het heerlijk. Twee mooie jonge meiden die seks met elkaar hadden, daar kon ik uren naar kijken. Johanna gebruikte overigens haar mond en zat op haar knieën voor Allison die haar knieën wat had opgetrokken. Zorgvuldig en langzaam zag ik het hoofdje van Johanna draaien over het kruis van Allison heen. Ik kon niet alles zien, en dus ook niet filmen, maar ik stelde me zo voor dat haar heerlijke tongetje Allison langzaam gek aan het maken was.

En het was eigenlijk jammer dat een meid als Johanna het in haar hoofd had gehaald om zoiets te flikken wat mij en mijn liefde raakte. Door de ondergane zon, die nog steeds warm was, leek dit wel een scene uit een van die lekkere pornofilmpjes waarin twee bloedmooie jongen meiden elkaar helemaal gek maken op de meeste fantastische en gevoelige manier, voordat dan toevallig de buurman zou aankomen lopen... Allisons andere hand ging al snel naar het hoofd van Johanna, waar ze haar niet aanmoedigde om door te gaan, maar haar juist liet stoppen. Ze kroop overeind en Johanna kroop de stoel op. hun monden ontmoette elkaar en een vurige en passionele kus volgde. Het begon me duidelijk te worden. Hun hadden echt een relatie. En zo te zien hielden ze van elkaar. Want die zoen, die heftige tongzoen die het werd, herinnerde me aan het heerlijke zoenen wat ik met Manon en Ali kon doen. Gepassioneerd en vol van liefde. Allison trok Johanna over haar heen en de twee kwamen half over elkaar te liggen en met de ogen gesloten bekten ze door alsof er geen morgen meer zou komen. en ik maar filmen… ook had ik m’n hand m’n broek in gewurmd. Dit was te geil om dat harde ding tussen m’n benen te negeren. Ik vond het zo geil om toe te kijken, dat ik nog moest uitkijken dat ik niet per ongeluk klaarkwam. Vooral toen Johanna verder was gegaan met haar handen, waar ze net nog haar mondje had gebruikt. De manier waarop ze toekeek terwijl Allison steeds meer haar controle leek kwijt te raken en harder begon te kreunen, vond ik zo opwindend. Ik hoopte, en verzon, altijd dat als Manon en Ali het ooit eens gaan doen, het zo geil is zoals deze twee het doen. Maar deze twee waren vol lesbisch. En Ali en Manon waren half bi, of wat dan ook… maar lekker boeiend. Het enige wat nu nog door m’n hoofd ging waren de geile kreuntjes van Allison die klaar gevingerd werd door Johanna. Allison had een bleker lichaam vergelijken met de meeste mooie meiden. Niet spierwit, maar zeker wel lichter. Vergelijke met Johanna helemaal. Zij was juist wat donkerder dan de gemiddelde chick. Johanna keek met genoegen toe hoe Allison langzaam bij kwam en richtte zich toen overeind. Terwijl ze op haar vriendin, want dat nam ik nu maar gewoon aan, neerkeek, deed ze haar topje uit. Johanna had namelijk haar bikini nog aan. ik had geen idee waar Sharon was en waarom hun hier waren, maar dat boeide me ook totaal niet! Toen ik m’n mond liet openvallen op het zien van Johanna’s prachtige jonge borsten, verloor ik ook even m’n evenwicht. Wat er toe leidde dat ze me zag… snel bedekte ze haar borsten en riep ze wat fels. Ik kon het niet eens verstaan. Maar haar ogen spuwde vuur toen ze zag dat ik het was. daarvoor was het met name snel schrik wat haar gezicht vormde. Allison keek ook verschrikt achterom. Ik stapte met zelfvertrouwen de bosjes uit en filmde nog even theatraal door. Toen ze dat zag, schrok Johanna weer. En terecht.

,,Zo, we moeten is praten.’’ Zei ik alleen zelfverzekerd. Ik stopte het filmen, niet wetend of die überhaupt wel wat heeft opgenomen, en liep op de twee af. Allison liep rood aan en ik kon het niet laten haar lichaam van top tot teen te bekijken toen ik voor de twee kwam te staan. Ze lag op haar rug en ik kon me toch niet de gedachte onttrekken dat ze het niet geheel erg vond dat ik haar zo bekeek. Johanna keek vals naar me en bedekte haar lichaam nog steeds. Iets wat Allison dus niet deed. niet meteen dan. Wat had ik graag m’n pik erbij gepakt… maar het was niet het moment. ,,Okay, luister. Wat je me geflikt hebt, kan echt niet door de beugel. Dat snap je toch wel, he?’’ zei ik terwijl ik mijn blik focuste op het verbitterde gezicht van Johanna. ,,Maar ik heb een voorstel. Heel simpel.’’ Ik sprak zo rustig als mogelijk, terwijl ik behoorlijk opgewonden was natuurlijk, om zo zelfverzekerd als mogelijk over te komen. ,,Ik weet dat niemand dit weet. Dit wat jullie hebben…’’ ik keek snel naar Allison die nog roder aanliep. ,,Dus verwijder dat filmpje van gisteren avond en geef er uitleg bij dat alles nep was en gewoon een grap. Of anders komt iedereen dit te weten. en geloof me… ik heb heel veel vastgelegd, ik was hier al een tijdje.’’ Zei ik toen gemeen. Eigenlijk vond ik het vreselijk om hun zo te chanteren, maar ergens voelde het ook wel lekker. Was spannend. ,,Wil je me kleren pakken?’’ was het eerste wat ik te horen kreeg. Het was even stil geweest en Allison, die nu wel haar lichaam bedekt had, vroeg aan Johanna of ze haar even wou helpen. Johanna liep vervolgens langs me heen, stil als dat ze was en waarschijnlijk in gedachten over wat te doen nu ik ze zo betrapt had en klem had. ze liep verder dan ik dacht, en toen ik haar volgde ontdekte ik dat de tuin ook nog een zwembad bevatte, gelijk als die Ali in haar tuin had. ook verscholen achter wat struikgewas en bomen. Johanna pakte daar een jurkje op en gooide die, toen ze bij mij stond, naar Allison toe. ,,Goed, laten we praten.’’ Zei ze toen, minstens zo zelfverzekerd als dat ik zojuist had proberen over te komen. Maar haar ging het eens tuk beter af voor m’n gevoel, wat mij dan weer onzekerder maakte. Maar dat liet ik niet merken. Ik knikte alleen en keek toen hoe Allison zich klungelig aankleedde terwijl Johanna naast haar ging zitten. ,,Goed…’’ begon ik toen maar. ,,Waarom?’’ was alles wat ik vroeg vervolgens. In mijn stem weerklonk een lichte wanhoop. Maar ik begreep het dan ook echt niet. Maar toen Johanna begon uit te leggen dat ze zich zorgen maakte om Sharon en haar nieuwe en oudere ‘vriendje’, wist ze me er bijna van te overtuigen dat ik sympathie moest hebben voor haar daad. Maar dat kreeg ik niet. ,,Je hebt het recht niet.’’ Zei ik alleen. Ze keek boos weg. Allison opende toen haar mond. ,,Het was mijn idee.’’ Zei ze zielig. ,,Maar ik zou het nooit doen.’’ Voegde ze er wanhopig aan toe. ,,Ze bedoelde het goed, echt waar…’’ ik wuifde het weg. ,,M’n vriendin… ze verliest misschien haar baan. Ze mag niet meer coachen en ze wordt verguist door haar vrienden… was dat ook jouw idee?’’ vroeg ik toen streng aan Allison, die meteen angstig slikte. Ik schudde teleurgesteld met m’n hoofd. ,,Je leek me juist zo aardig gisteren.’’ Zei ik ontmoedigd. ,,Ik deed het, niet zij!’’ Zei Johanna toen fel ter verdediging van Allison. ,,Ik snap dat je boos bent, maar dit kan je haar niet kwalijk nemen. dit zou ze nooit doen. Ik was het. Als je iemand wilt straffen, snap ik dat, maar niet haar. Okay?’’ Johanna leek me erg volwassen voor haar leeftijd en ik was onder de inruk van haar. Maar ik zou het haar niet vergeven daarom. ,,Je hebt gelijk…’’ zei ik dromerig en keek toen hongerig naar Allison. Ik had haar kunnen straffen door haar vriendin voor haar ogen te nemen. en dan zou ik het filmpje maar niet posten… maar dat was te grof voor mij. Zo was ik niet, al wond het idee me wel op. twee lesbische tieners betrapt. En om te voorkomen dat hun geheim niet bekend zou worden zouden ze die hen betrapt had, moeten verwennen, ofzo. Op zich was dat al een pornofilm waard. En het deed me ook echt twijfelen. Want voor m’n gevoel had ik er best mee weg kunnen komen.

,,Waar is Sharon?’’ vroeg ik in plaats van. ,,Die wou alleen zijn. Ze is gaan wandelen.’’ Zei Johanna toen opeens wat waaks. Kwam misschien omdat ik nog hongerig staarde naar het lichaam van Allison. Ik denk dat Johanna wel een idee had van wat er in m’n hoofd omging. Maar ik stelde haar gerust. ,,Ik ben geen slechte jongen, echt niet.’’ Zei ik wat hopeloos. Maar het was m’n zucht die volgde, die hun deed overtuigen. denk ik. ,,Weet ik!’’ zei Allison toen snel. ,,Weet ik…’’ herhaalde ze zich toen zachtjes. ,,Maar jullie weten niet wat je hebt aangericht.’’ Vervolgde ik mezelf. ,,Wat je kapot gemaakt hebt…’’ en ik keek Johanna aan daarna. Ik zuchtte weer. ,,Ik haal het eraf…’’ zei ze toen zacht en aarzelend. Dat was iets. Ik aarzelede even, maar draaide me toen om en liep gewoon weg. Toen ik bij het huis aankwam zag ik Sharon binnen zitten. De schemer was aangekomen en ik viel weg op het bosachtige decor van de tuin. Ze zag me dan ook niet naar haar kijken. Alleen op de bank ineengekropen zat daar dat prachtige jonge meisje te huilen. Een beeld wat natuurlijk nooit kon kloppen. Het liet me met een brok in m’n keel achter. Ik aarzelede weer. En alsof de situatie er zo nadrukkelijk om gevraagd had, begon het te regen. Eerst wat druppels, maar al snel goot het hard. Ik hoorde de twee die achtergebleven waren aan komen rennen. Allisons hand spatte het water van m’n doorweekte schouder toen ze me aanklopte en me vroeg wat ik aan het doen was. na al die warmte en droogte van de laatste dagen was de regen voor het land zeer welkom. Maar het kwam nu met grote bakken uit de hemel, zo groot dat ik alweer begon te vermoeden of dit wel de natuur was die hier z’n werk deed. Johanna klopte toen op het raam, wat me wakker deed schrikken. Sharon kwam naar het raam gelopen en keek me met haar betraande ogen aan. tranen van de ruit dan wel. Ik kon haar amper zien, zoveel regen stond er op het venster. Ze kwam naar de deur gelopen die nog open stond en wenkte ons toen naar binnen. Ik had het gevoel of alles omgedraaid was. net als het weer. Waar ik en Johanna tegen over elkaar stonden, leek ze me nu te willen helpen. ,,Kom, we wachten boven wel.’’ Zei ze gelijk al tegen Allison. Sharon keek ze verlegen achterna en haar ogen keken toch verdacht toen ze zag dat de twee dat hand in hand deden. Maar ze hoefde er verder niets bij te denken. Ik liep op haar af en droogde de echte tranen die haar nog over haar wang rolden. Ze zuchtte alleen hopeloos en bleef voor me staan. Langzaam sloeg ik m’n armen om haar heen en drukte ik haar tegen me aan. het bleek dat Sharon nog meer over haar heen had gekregen dan ik en Ali samen. Wat ook niet zo gek was, natuurlijk. maar ik had er nog niet aan gedacht. Ze vertelde me wat voor een hel vandaag was. snikkend sloot ze toen ook haar armen om mijn natte lichaam heen en kneep ze terug. Godzijdank. Ik had haar gemist n ik vond het niets om boos op haar te zijn. En dus was ik het ook niet geweest. Niet in haar bijzijn. Ze pakte uit de keuken een kleine handdoek en ik begon me af te drogen. ,,Waarom ben je hier?’’ vroeg ze me toen lief. De glimlach op het einde liet mij ook lachen en deed me geloven dat ik haar alleen al met m’n aanwezigheid getroost had. want zoveel had ik haar niet gezegd. ,,Waarom deed je het?’’ vroeg ik haar wel. Ze haalde meteen haar schouders op. ,,Ik lig al best lang op je tafel. En tot nu toe heb je amper wat geprobeerd…’’ zei ze bijna zacht genoeg zodat het nog maar net te horen was. ik begon te grinniken. ,,Gaat dit daarom?’’ ze haalde weer haar schouders op. ,,Dus je wilt me gewoon een keer pijpen?’’ vroeg ik haar toen lachend. Ze begon te blozen en sloeg me op m’n schouder. ,,Nee, dat… je snapt me toch wel?’’ ik schudde m’n hoofd met een grijns. ,,Maar dat geeft niet. Als je het maar nooit meer doet. Niet zoiets…’’ zuchtte ik tot slot. Ze knikte alleen verlegen. Het voelde net alsof ik haar even verteld had wat goed was en wat fout. Maar feit is, dat m’n eigen leventje ook niet op orde is. voor m’n gevoel was Ali gevlucht naar Anne. En Anne was natuurlijk kwaad op me… dus wie weet wat daar uit komt.

Dat was dan ook m’n volgende bestemming. Ik zou terug gaan naar huis en daar om Manons roze autootje vragen. Ze kon wel zeggen dat het goed was, maar ik geloofde het niet. Niet over een tekstberichtje. Allison kwam me nog achterna gelopen door de regen en hield me tegen toen ik net het erf af was. ,,Heb je dat filmpje verwijderd?’’ vroeg ze me. door de regen en m’n natte pak kon het best zijn dat dat ding het nu wel had opgegeven, maar ik had er nog niet naar gekeken. ,,Maak je geen zorgen. Doe het thuis meteen.’’ Zei ik dan ook rustig. Ze begon te glimlachen als het verlegen meisje dat ik haar de eerste keer had ingeschat en gaf me toen een klein briefje met een nummer er op. haar nummer. ,,Wil je het opsturen naar me?’’ vroeg ze toen toch wat ondeugend, wat mij zeer beviel aan haar… ik keek haar even tevreden gesteld aan, waarop ze moest giechelen, en ze durfde meer te vragen. ,,Toen ik gisteren je vriendin zag met die andere vrouw, op dat filmpje…’’ ze stopte toen even maar keek me hoopvol aan. ,,Ja…?’’ vroeg ik toen maar. Het was nog niet gestopt met regenen en begon het nu wel koud te krijgen… ,,Mag ik die ook hebben?’’ vroeg ze toen snel. Ik begon harder te lachen en schudde m’n hoofd. ,,Nee, dan gaat die dadelijk ook online.’’ Knipoogde ik. ,,Bewaar dat van ons dan, dan kan ik niet dat van hun online zetten.’’ Drong ze aan. waar dit vandaan kwam, wist ik natuurlijk niet. Maar ik vond het ontzettend opwindend dat ze er naar vroeg. Heel erg opwindend. Zo opwindend, dat ik eigenlijk al vrij snel toegaf. Verheugd huppelde ze terug en ik vervolgde m’n weg iets wat verward. Dit was weer nieuw… ik vertelde het Manon, die toch ook niet echt blij was te horen dat een jong meisje naar haar geile korte filmpje had gevraagd waarop ze met Ali zoende. Maar ik trok m’n schouders op, stapte op Manon af, trok haar tegen me aan, en duwde wild en met waanzinnig veel passie m’n tong haar mond in. een seconde lang probeerde ze me af te weren. Toen ik nog een seconde later stopte, was het zij die mij besprong en mij terug zoende zoals ik het net gewild had. het deed me grijnzen. Alweer. Het luchtte op, op de een of andere manier. Maar ik stopte haar eigenlijk meteen al, wat haar toch vreemd deed op kijken. Ik uitleggen dat ik nu in een soort flow was waarin ik alles met iedereen goed leek te maken. ,,Dus, ga je mee naar Anne?’’ vroeg ik haar maar meteen. Maar ze knikte. meteen. Alsof er niets belangrijker was. wat zeker voor mij gold, maar misschien ook wel voor haar. Ik had geen idee hoe de relatie tussen Manon en Ali er eigenlijk uitzag. Maar voor m’n gevoel was het complete plaatje wel wat gaan betekenen voor Manon en ziet ze me graag gelukkig met Ali. Absurd eigenlijk, maar goed. Met haar alleen had ik gelukkig zijn. Jarenlang zelfs. Maar ja, dat waren andere tijden.

Ik belde aan. het was pikkedonker geworden en alleen een felle lamp boven het portiek verlichtte mij en Manon. Het was droog geworden. Dat dan weer wel. Maar de warmte was van dit stukje aarde afgespoeld, en dus stonden we daar rillend te wachten op het gehoor van de intercom. Op dit uur zijn er zat mensen die dan gewoon niet meer reageren. Maar daar was Anne er niet een van. Of eigenlijk, Danielle. ,,Hallo?’’ klonk er vertwijfeld. ,,Is Ali daar nog?’’ ,,Ja. Dat wel.’’ Zei ze gelijk droogjes. ,,Mag ik binnenkomen?’’ toen bleef het stil. ze hing op… maar een tel later klonk de zoemer en werd de deur van het slot gehaald. Ik rende met Manon een paar trappen op. ik rende, zij niet. Dus ik boven op haar wachten bij de deur van Anne’s appartementje die op een kiertje was gezet. ,,Kom nou…’’ zeurde ik een beetje. Alsof ik enthousiast was naar iets wat mij ongeduldig maakte naar iets geweldigs. Maar ik wilde dit gewoon zo snel mogelijk achter de rug hebben. ik stapte binnen en keek recht in de ongeïnteresseerde ogen van Danielle. ,,Ze zijn boven.’’ Zei ze alleen. Een smal deurtje verborg een net zo smalle trap naar nog een verdieping hoger. De zolder van het gebouw. Hier volgde weer drie deuren en ik pikte die ene uit met het licht aan de onderkant. Pas toen ik opendeed en ik de twee op bed zag zitten praten, realiseerde ik me dan Manon beneden achter was gebleven. Misschien ook wel beter. Geen idee wat Anne zou doen en hoe ze eigenlijk over Manon dacht. Geen idee wat ze allemaal wel en niet wist… maar Anne en Ali keken me aan. enigszins verrast ja, want ik had mezelf niet van te voren aangekondigd. Maar haar ogen stonden vriendelijk en ze vroeg me zelfs verder te komen. Voorzichtig stapte ik binnen en deed ik de deur achter me dicht. Nog voordat ik wat wilde zeggen, stopte ze me al. ,,Zeg alsjeblieft niets.’’ Ik kreeg het warm en voelde me niet bepaald op m’n gemak. Anne had iets van een agenda in haar hand. Ze legde het weg toen ze op stond. Daarna kwam ze naar me toe gelopen en keek ze me even doordringend aan, maar ook dit was op een vriendelijke manier. Ik wou weer wat zeggen, maar weer stopte ze me al voordat ik ook maar wat uitgebracht had. maar nu stopte ze me niet met woorden, maar wel met haar mond. ze kuste me… ik kreeg het nog warmen. Ik voelde me nog minder op m’n gemak. Ze duwde me tegen de deur aan en propte haar tong m’n mond in. ik keek met grote ogen toe hoe ze zacht kreunend me begon te bekken. Ik kreeg niet eens een kans om mee te doen, maar op zich… het kon erger. ,,Ik wil al zolang dingen met je doen…’’ fluisterde ze toen zwoel. ,,Maar elke keer zijn er anderen… die me voor zijn…’’ en ze zoende me weer… ik wist me totaal geen houding aan te nemen. niet wat ik verwacht had. ik dacht: Anne boos en Ali verdrietig en het zou mijn schuld zijn. Maar Anne was niet boos, ze was gewoon geil. Jaloers misschien? Ik wist het echt niet. En Ali, die zat daar nog. Anne liet me los en keek me glinsterend aan. Ali stond toen op en pakte me hand. ,,Kom we gaan naar huis.’’ Zei ze alleen en ze trok me mee naar beneden. Ze keek verrast, maar ook verheugd op toen ze beneden Manon zag zitten die heel onaangenaam een gesprek probeerde te starten met de, volgens Ali, onvriendelijke Danielle. ,,Kom we gaan naar huis.’’ Zei ze weer, maar nu tegen de oppergodin. ,,Wil je mij rijden?’’ vroeg ze buiten aan me. ik knikte en vroeg Manon of het erg was dat ze alleen in de auto moest rijden. Maar dat was geen enkel probleem, al had ik dat wel gedacht. Enkel een probleem. Dus achtervolgend door de roze Fiat reed ik mijn lieve vriendin naar huis. Ik had zoveel vragen, maar zij had zoveel slaap. En dus liet ik haar maar slapen. Eind goed al goed. Dat gevoel overheerste. Maar ik was er nog niet helemaal zeker op.

Thuis controleerde ik eerst m’n telefoon. De les die ik had moeten leren, was misschien wel dat ik tevreden moest zijn met deze twee en me hier bij moest handhaven. Maar het idee, dat die lekkere Allison zich zou gaan zitten opgeilen over de twee filmpjes, wond het van m’n goed verstand. En toen bleek dat m’n telefoon dit ook had overleefd en zelfs het opnemen was gelukt, lukte het me ook om haar de twee filmpjes toe te sturen. Boven had Manon gelukkig al de doos met speeltje sopgeruimd. Ja… hoe had dat wel niet af kunnen lopen… ik wist niet hoe het Ali vergaan was op haar werk, of bij haar zus. Toen ik boven aankwam, waar de andere twee al waren gegaan, lag ze al op bed te slapen. Manon stond in de badkamer haar tanden te poetsen. Eerste legde ik de deken over Ali heen en daarna haastte ik me naar de badkamer om Manon van achteren te knuffelen. ,,Na vandaag, overstijgt mijn waardering voor jou alle niveaus.’’ Zei ik zacht en gemeend in haar oor. Ze spoelde haar mond eerst voordat ze zich omdraaide en ze me lief zoende. ,,Ik hou gewoon van je.’’ Zei ze net zo zacht. Ik trok haar stevig tegen me aan en de vlinders in m’n buik waren zo dicht bij die van haar. Ik kuste haar hoofd en rook aan haar. Het was alsof ze alles begreep. Alsof ze alles al gezien had. alsof ze alles al had meegemaakt. Ze was zo rustig gebleven vandaag. En wat was er veel gebeurd in de afgelopen 24 uur. Te veel. Morgen begon m’n nieuwe baan in het restaurant. M’n kop zat na vandaag zo vol dat ik eigenlijk hunkerde naar een vrije dag. Net als vandaag een vrije dag was, maar dan toch een tikkie anders als ik het voor het zeggen had. maar misschien was morgen aan de arbeid gaan wel juist de remedie die ik nodig heb. Ik pakte de lakens vervolgens van zolder en nam Manon onder me arm mee naar de slaapkamer, waar Ali toegedekt toekeek naar ons entree, en grinnikte toen ik naast haar ging liggen. ,,Dacht dat je al sliep.’’ Zei ik zacht en kuste haar op haar wang. ,,Nee, ik ben wakker, al lijk ik wel te dromen.’’ ik keek haar vragend aan. ,,Je bent mijn droom Denzel.’’ Zei ze zacht. Nu snapte ik er al helemaal niets meer van. Waar had ze het in hemelsnaam met Anne over gehad. Maar het voelde wel goed. Ze meende het. Ik voelde het aan de vlinders die overuren aan het draaien waren. Manon trok me op m’n rug en begon me te zoenen. ,,Morgen hebben we de hele dag toch?’’ vroeg ze uitdagend aan ons. Toen ze ons zag knikken, begon ze te lachen. ,,Dus nu lekker slapen. Het is een lange dag geweest.’’ En gelijk had.

-

Was dit leuk om te lezen?