Op Reis Met Thijs - 2

Hotel California stond op. M’n vader was er zo’n eentje. Ik deed z’n haar en dacht na over de komende week. De tekst paste op een bepaalde manier wel bij de verwachting die ik had. Een verwachting waar ik nog altijd niet zeker van was of het goed of slecht zal bevallen. M’n vader is overigens grotendeels kaal. Dus het wat een minuutje met de tondeuse en klaar. Dat was bijna traditie geworden. Ik heb een periode gehad, dat die dat bij mij ook moest doen. Dat is verleden tijd gelukkig. Volle bos haar op m’n kop nu. Het was 2 dagen na het incident, en mijn vader ratelde wat door over de tijd van waaruit de muziek op de achtergrond stamt. Ik vond het prima. Het was zijn passie namelijk. Hij was alles behalve een muzikant. Nee, hij zat in het bestuur van een lokale organisatie die banden had met de overheid. Voor ons was dat beter. Veel geld namelijk. Schep er niet graag over op, maar ik ben altijd blij thuis te komen als ik weer een aantal weken cursus heb gegeven. Een tent is heerlijk hoor. en echt iets voor mij. Maar zo thuis komen als hier, is maar voor weinig weggelegd. Oom Willem was de andere bestuurder van het bedrijf. Een familie bedrijfje dus. Oom Willem was wel getrouwd, maar had geen kinderen. Was alweer aan zijn derde vrouw toe ondertussen. En zodoende had hij nog meer geld. Het was een slimme man. Slimmer dan mijn vader, geloofde ik altijd. Maar m’n vader was liever. Bezorgder. Hij had het voor elkaar gekregen om met de andere ouders van de dames een potje te regelen. Voor de vakantie van al hun dochters. En ik zou daar over beheren. Hij had nogal een groot vertrouwen in mij, en dat had ik ook nog niet geschaad. Niet zover hij wist dan. Want ja, dat incident… tot nu toe was het een incident. Meer niet. Ik probeerde Tiffany in te schatten, maar dat was me nog niet gelukt. 9 van de 10 keer was ze gewoon haar eigen vrolijke en verwende zelf. Raquel heb ik niet meer gesproken, maar wat ik begreep van Bo, die ik nog wel gezien had, was ze niet helemaal zich zelf. Het was misschien ook wel een beetje gek gelopen. Ik heb er niemand over verteld. Niemand die het zou geloven. Het was ook nauwelijks te geloven. Maar elke keer als ik er aan terug denk, aan hoe Raquel min of meer toch ook zelf het initiatief nam om tussen mijn benen in te gaan zitten, beleefde ik het weer. Het was dan ook nog maar kort geleden. Maar ik had haar niet gesproken meer dus. ,,Oh! Heb de sleutels vandaag al gehad.’’ En hij wees naar het aanrecht, waar ik ze al had zien liggen, en hij keek daarna in de spiegel of ik het weer goed gedaan had. ,,Glad als een biljartbal.’’ Merkte hij zelf op. ,,Eerder een bowlingbal.’’ En ik sloeg op mijn buik en maakte hem duidelijk dat hij een beetje op moest letten wat dat betreft. Hij keek me scherp aan, schoot in de lach, en gooide in een snelle beweging de sleutels naar m’n hoofd, die ik nog net kon vangen in mijn reflex. M’n vader was een goedzak. Als hij toch wist waar ik en Tiffany het over gehad hebben de laatste tijd... Dan zou hij me nooit laten vertrekken met die meiden. En dus zei ik het hem ook niet. Ik wilde dolgraag op reis met hun. Natuurlijk had ik nog altijd die twijfels, maar er lag zoveel potentie. Aan alles waar ik aan kon denken, koppelde ik op de een of andere manier wel iets wat te maken had met seks of intimiteit op welke manier dan ook. Bijvoorbeeld het feit dat ik alleen in de camper zou slapen. 1x kloppen voor kletsen, 2x kloppen voor ketsen.

Die camper was trouwens echt heel mooi. Het was niet zo’n Duits ding waaruit nog een klein Smart autootje kwam gereden, maar het scheelde niet veel. Hij was vooral lang. Hij… een Volkswagen, dat wel. Over 2 dagen zouden we gaan rijden. In de ruimte boven de cabine stonden de meeste tassen. Ik zou ook daar gaan slapen. Vond het heerlijk om op hoogte te slapen. Achterin de camper had je zo’n typische U-vormige bank met een tafel in het midden. Ook daar had ik kunnen slapen. Maar qua ligruimte, maakte dat niet zo veel uit. Daar konden de dames redelijk veilig zitten op de reis. Ik wist eigenlijk niet zo goed de regels, maar mochten we aangehouden worden en die dames stappen 1 voor 1 de camper uit, weet ik zeker dat we het voordeel van de twijfel zouden krijgen. Het was moeilijk te zeggen wie ik nu zelf het leukst vond. Ik neigde Tiffany op de laatste plek te zetten. Omdat ze toch nog steeds m’n zusje is min of meer. En Bo zou ik bovenaan zetten nog. Al was het maar omdat ik me schuldig voelde. Nee, eigenlijk meer omdat ik haar het meest bijzonder vond van hun allemaal. Maar dat mag wel duidelijk zijn. Haar hele doen en denken vond ik al aantrekkelijk. En dan verpakt ik een mooi meisjes lichaam… ja, 1 en 1 is 2. De rest boeide eigenlijk ook nog niet echt. Bo. Die had ik nog wel wat uit te leggen. Het was ook een beetje het dilemma. Als zij mij verkering zou vragen zou ik haar eeuwig trouw blijven en vol voor haar gaan. En dat meen ik. Maar ze had dat niet gedaan. En ik haar ook niet. Ik wist dat ze het niet erg vond om nog vrijgezel te zijn. Niet dat ze het wilde jonge leven leidde, wat ze wel zou kunnen leiden. Maar ik pikte ook wel op dat ik niet de enige was die haar aandacht wilde hebben. Ik hoopte, en ging er ook vanuit, dat ik wel de enige nog was die ook daadwerkelijk haar aandacht kreeg. Maar, dan doe je iets stoms, en zet je dat op het spel. Iets stoms wat zo verschrikkelijk gaaf was. Oei, oei, die Raquel. Ze speelde sindsdien de hoofdrol in al mijn fantasieën.

Ik klopte nu eens een keer op haar kamerdeur. Ik deed al open en stapte binnen. Ze lag in haar pyjama, een kort broekje en een hemdje, en speelde wat op haar telefoon boven de lakens. Ze lag op haar rug. Met haar kont naar me toe. Ze keek me vriendelijk aan en ging gelijk rechtop zitten, en zo kon ik even later plaats naast haar nemen. Ik had de deur dicht gedaan voor de zekerheid. M’n ouders sliepen hiernaast al, en de muren waren ook weer niet zo dik. Ze lachte me vriendelijk tegemoet en ze leek blij te zijn mij te zien. Het was ook niet ongemakkelijk tussen ons, maar we hadden niet meer over intieme zaken gepraat sindsdien. En daar kwam ik nu ook niet voor. Wilde gewoon wat duidelijkheid creëren. ,,Zo.’’ Zei ik alleen. Ze gniffelde al om me. ,,Hoe staat het ervoor?’’ vroeg ik haar maar wat nerveus en ongepast. ,,Je bedoelt…?’’ ,,Ja, dat bedoel ik.’’ Ze lachte erom. Ik doelde op de groep en de verhoudingen, en met name richting mij toch ook wel. En dat vatte ze meteen. Ik kon me voorstellen dat na onze gesprekken zover, waarin ik het vaak had over haar vriendinnen, ik en Tiffany wel wat meer op dezelfde lijn zaten. ,,Nou, Raquel is stil geweest.’’ Begon ze. ,,En ik ook, hoor.’’ lachte ze verlegen door. Niet te hard natuurlijk. ,,Iedereen is een beetje nerveus. Gewoon voor de vakantie. Meer niet denk ik.’’ Ik knikte tijdens het luisteren. ,,Was het dom van me… van ons?’’ vroeg ik haar wat directer. Ze knikte. ,,Tot nu toe niet, maar ik voorzie wel problemen.’’ Knikte ze. En ik met haar mee. ,,Ik voel ontzettend veel voor Bo. Dat weet je toch?’’ Ze lachte er lief om en knikte alweer. ,,Waarom had je het haar niet gevraagd?’’ Vroeg ik haar toen met iets meer ernst. ,,wat?’’ vroeg ze nu wel, omdat ze me nu niet meer kon volgen. ,,Nou, in plaats van Raquel… Als je wist dat ik wel wat frustratie en ontlading kwijt kon, dan wist je ook dat ik dat misschien wel van Bo verlangde.’’ Legde ik mezelf zachtjes en voorzichtig uit. Volgens mij had ik daar zowaar een geldig punt gemaakt. Als dat al de bedoeling van me was. Niet op dat moment in ieder geval. Ze knikte en schudde even bedenkend met haar hoofd. ,,Ik mag eerlijk tegen je zijn toch?’’ vroeg ze me toen heel zacht en ze pakte haar lange staart er weer bij en keek me doordringend aan met haar grote ogen. Ik slikte en knikte. Meer kon ik even niet. Ze draaide zich wat meer naar me toen en kwam iets dichterbij. ,,Nou…’’ Begon ze. En stopte meteen om zelf ook even wat nerveus te slikken. ,,Liever had ik het zelf gedaan.’’ Biechtte ze toen verassend op. Ik kon ook even niets verzinnen om uit te brengen. M’n pik werd er wel hard van zeg. ,,Het is…’’ Ging ze toen zelf al verder. ,,Ja, ik weet niet. Het is gewoon leuk, of zo. Dat je zo wordt van mij en mijn vriendinnen.’’ Gniffelde ze nu heel voorzichtig maar ze behield tegelijkertijd ook een beetje haar ernst erbij. ,,Ik bedoel… Ik weet ook wel dat ik het hele gebeuren vanzelf leer in de toekomst. Als ik een vriend heb en zo. Maar om te oefenen… met jou. Dat is ook wel iets, toch?’’ ze klonk steeds onzekerder, en ik kreeg het steeds warmer. Maar ik knikte. Heel kort, en meer gaf ik haar ook niet. ,,Waarom Raquel dan?’’ vroeg ik haar alsnog. Ik kon nog een beetje nadenken ondanks het bloedverlies in m’n hoofd. Ze hield voorzichtig haar schouders op. ,,Het was de bedoeling dat ik zou blijven kijken, eigenlijk.’’ En dit kwam er ook weer uit als een soort biecht. Ik speelde haar even toe met m’n ogen. Ze zei allemaal dingen die ik graag wilde horen. ,,Waarom ging je weg dan?’’ ,,Te eng.’’ Zei ze toen gelijk al nuchter. En ook dit klonk een beetje als een biecht. Geile biechten, stuk voor stuk.

,,Had het wel geil gevonden, als je erbij was geweest.’’ Zei ik haar toen. Maar misschien iets te hard, want ze suste me meteen. Er werd ook over de overloop gewandeld, door denk ik m’n moeder. Ja, dat was ze. We hoorden haar iets uit de badkamer pakken en weer terug lopen. Ze had ons niet gehoord. ,,Zullen we nog even naar beneden gaan?’’ vroeg ze me toen veelbelovend. ,,Kunnen we rustig doorpraten.’’ Gaf ze namelijk als reden. Nu had ik een trainingsbroek aan en droeg ik vaak wat luchtigere boxershorts. En wist niet of ik haar moest waarschuwen, of dat ik toch m’n best moest doen dat ding nog even te verbergen. Of moest ik gewoon niets doen, en afwachten of ze het überhaupt wel doorheeft. Ze weet dat ik dit op deze manier leuk vind. Om er zo over te praten met haar en wat al niet. Dus een grote verassing kon het voor haar niet zijn. Ik zei het haar alsnog, voordat we opstonden. ,,Geeft toch niets.’’ Zei ze alleen lief. Ik was nog steeds wat onzeker en verlegen ondanks wat er al gebeurd was. De roes van het incident was snel voorbij naderhand. En nu was ik grotendeels weer mezelf. Al had ik wel zeker veel meer zelfvertrouwen. Anders was ik nooit haar kamer ingelopen in eerste instantie. Ze stond op en ik volgde haar naar beneden. Ze keek niet om. Beneden bleven we in de keuken staan. Gewoon gezellig met wat drinken er bij. Ze had nog altijd niet gekeken, en ik deed maar weinig moeite om dat dingt verbergen. Ergens wilde ik dat ze nu ook zou zeggen dat we wat zouden kunnen experimenteren of zo. Ze kon nu in ieder geval zien, dat ik voor dat soort dingen meer dan open sta. Maar hier konden we rustig verder praten. En dat was ook spannend. ,,Je hebt nog helemaal niets met een pik gedaan, he?’’ vroeg ik haar nog altijd zachtjes. Ze lachte erom en schudde weer haar hoofd. ,,Dat hoor je graag, he?’’ vroeg ze mij toen, en ik knikte voorzichtig, verlegen en betrapt. ,,Vind je het geil dat ik nog maagd ben?’’ vroeg ze toen met interesse door. ,,Zeker.’’ Zei ik haar openhartig. ,,Bof jij even.’’ Merkte ze toen wat dubbelzinnig op. ,,Oh?’’ Vroeg ik haar dan ook met opgewekte interesse. ,,Ja, was van plan om nog lang maagd te blijven…’’ Ze kneep even met haar ogen en kon haar lach niet inhouden. Een gewaagd grapje van haar. Goed gevonden ook. ,,Nee, maar Bo is ook nog maagd.’’ Ging ze toen serieus weer verder. Ik knikte. Alsof ik dat al wist. Was niet zo, maar had wel een vermoeden natuurlijk. ,,Sonja was geen maagd meer, toen ik het voor het eerst met haar deed. Zij was wel mijn eerste.’’ Zei ik haar toen. ,,Dus vind zoiets aan de ene kant ook wel eng.’’ Bleef ik eerlijk vertellen. ,,Hoezo?’’ Vroeg ze me toen alsof wat ik zojuist zei ontzettend raar was. ,,Is toch makkelijker dan. Geen verwachtingen en zo…’’ Ging ze gelijk door. ,,Niet? Heb jij geen verwachtingen van je eerste keer?’’ Vroeg ik haar toen maar direct terug. En die had ze dus wel. Natuurlijk had ze die. Wie niet? ,,Oh, zo bedoel je. Eng. Huh-mm.’’ Ik lachte haar een beetje uit. Daar deed ze niets mee verder, en was ook nauwelijks uitlachen te noemen. ,,Ik vind het zelf ook eng hoor.’’ ging ze verder. ,,Jij hebt waarschijnlijk veel meer verwachtingen dan ik. Omdat je al veel gedaan hebt en zo.’’ Zei ze me toen. ,,Kan ik me voorstellen.’’ Het was fijn om zo even rustig met haar te praten. ,,Ben bang dat ik je pijn doe.’’ Zei ik haar wel. ,,Als jij m’n eerste zou zijn?’’ Vroeg ze me wat verlegen. Ik had haar verrast met die woorden, maar ik knikte. ,,Ook, als je niet m’n eerste bent.’’ Lachte ze wat ongemakkelijk. Nogmaals, ben echt niet supergroot geschapen, maar na wat geile praat als dit, was de tentstok in mijn trainingsbroek groot genoeg om ook daadwerkelijk iemand droog te houden. Al betwijfel ik het of wij beiden op dit moment nog droog konden blijven.

,,Vind je dat eng? De grootte?’’ vroeg ik haar maar door. Ze wikte en woog weer wat af met haar schommelende gezichtje en zei toen uiteindelijk van wel. ,,Ja, Raquel vond het ook eng, volgens mij.’’ En dat beaamde ze meteen. ,,Ja, dat zei ze me.’’ En haar ogen werden even groot. ,,Hebben jullie het er nog over gehad dan?’’ vroeg ik haar wat naïef. Ze lachte dan ook. ,,Ja, natuurlijk. Hoe kan je het niet over zo iets hebben achteraf?’’ vroeg ze me dan ook retorisch. ,,Ja, dat is waar. Denk ik.’’ ,,Jij niet dan?’’ vroeg ze me gelijk. ,,Nee, ik niet. Met wie moet ik het hierover hebben dan?’’ vroeg ik haar in alle eerlijkheid. ,,Nou, je vrienden of collega’s… duh…’’ Okay, dat klonk wat arrogant. Maar nu was zij gewoon wat naïef. Of misschien was dit weer een teken dat ik naïef was. Maar ik had het nooit over m’n seksleven met iemand. En dat zei ik dan ook tegen haar. ,,Behalve met mij dan.’’ Merkte ze wat sluw op. ,,Ja, met jou wel dan.’’ Lachte ik maar wat ongemakkelijk. ,,Ze zei dat je haar gebeft had. Dat ze dat als zeer prettig had ervaren.’’ Lachte zij toen wat voller. ,,Dat was te horen ook zeg.’’ Voegde ze er nog aan toe. Ik moest daar ook wel om lachen. ,,Ja, is lekker.’’ Zei ik haar. Ze trok even vies haar lip op. ,,Niet?’’ vroeg ik haar dan ook. ,,Weet niet.’’ Merkte ze alleen onzeker op. ,,Zou het niet erg vinden om jou te beffen, anders.’’ Met dat ik het zei en de manier waarop, kreeg ik het er zelf warm van. Te brutaal misschien. ,,Ja, vast.’’ Lachte ze er enkel alleen om. Ik zei niets. Ik liet m’n ogen het werk doen. Ik zag dat ze het daar alleen al warm van kreeg. Voelde me weer goed. Zelfverzekerd met dat zij haar onzekerheid aan het opbiechten was over dit alles. Ik stapte dan ook op haar af. ,,Vraag me af hoe je klinkt als je klaarkomt.’’ Zei ik haar fluisterend. Ik hoorde haar slikken. Ik deed nog een stapje dichterbij en stond vlak voor haar. Ik rook haar en m’n pik maakte een sprongetje, en tikte daarmee haar buik aan. Ze keek even twijfelend naar beneden en toen omhoog met haar grote blauwe ogen. ,,Je bent veel te lekker om m’n zusje te zijn. Je bent het ook al een tijdje niet meer.’’ Zei ik haar toen op een wat enge manier. Maar ze begreep het volkomen. Zo te voelen. Haar hand streelde even kort de tent en ik sloeg een zuchtje van geluk uit. Ze legde haar andere hand op m’n borst en ik pakte haar bij haar verleidelijke heupen beet. Ze liet nog een keer haar hand op en neer gaan, en ze lachte er nu wat uitdagend bij. ,,Op reis…’’ zuchtte ze fluisterend. Maar toen hoorde we m’n vader van de trap af komen! We sprongen uiteen, en kozen elk een kant van de keuken om tegenaan te staan. Zij dook de koelkast in, en ik deed maar net alsof ik naar iets op zoek was in een kastje. ,,Oh, jullie zijn nog op…’’ Zei hij toen alleen. Dacht dat er ingebroken werd waarschijnlijk. Was ook zo weer voorbij. Maar de schaamte bij ons niet. Bij mij niet dan. Ik lag in bed vol schaamte, en was blij dat we niet betrapt waren. Maar Tiffany blijkbaar niet. ,,Wat had je gedaan als we niet gestoord werden?’’ vroeg ze me in een berichtje op de telefoon. De schaamte had bij mij ook gelijk weer plaatsgemaakt voor een ander bekend gevoel. Maar ik stuurde haar alleen een ‘knipoog’ terug. ,,Kom je wel achter.’’ En het licht ging uit en de telefoon ook. Fuck, als ik dacht aan hoe nat ze nu wel niet moest zijn…

Ik was wat van plan. Enigszins gepikeerd omdat ze me niet weer was komen opzoeken. Maar daardoor had ik wel de tijd gehad om het een en ander te gaan verzinnen. En dus sloop ik de trap af in de vroegte. M’n ouders waren al op. Tiffany’s moeder is namelijk m’n vaders secretaresse. Zo hebben ze elkaar ontmoet. Vond mijn eigen moeder niet zo leuk. Maar die is uit beeld. En dat is een ander verhaal ook. Ik at wat met ze mee en zwaaide ze ook nog vriendelijk uit. Ik was al de tijd erg stil geweest om Tiffany nog het idee te geven dat ik sliep. Zij kwam nooit zo vroeg uit bed. Altijd iets later dan pap en mam, en veel vroeger dan ik zelf. Maar nu dus niet. Ik wist niet hoe snel ik naar boven moest gaan, nog altijd heel stil, om haar kamer in te sluipen. Het was nog donker. Ze sliep nog. Gisteren avond had ze me ontzettend veel vertrouwen gegeven in het feit dat zij alles behalve een klein onschuldig meisje was. Ze was jonger. Niet jong. Niet meer. Dat had Raquel wel bewezen met haar 18 jaren. En Tiffany gisteren ook. Zoals ze erover praatte en zo. Nog steeds, zo als ze er over praatte. Ik deed de deur achter me dicht en het was nog donkerder. Ik sloop op haar af en zag haar vredig slapen. Ik begon te twijfelen. Al gleed m’n hand wel even m’n broek in, en trok ik een paar keer aan dat ding. Ja, was toch wel opgewonden geworden weer. Nee, ik ging er gewoon voor. Heel voorzichtig ging in bij de achterkant van haar dekbed eronder. Echt nog nooit zo stil gedaan en geweest. Heel voorzichtig drong ik in haar warme bedje meer door, en reikte ik al naar haar benen. Het was misschien wel dom en kinderachtig. Maar op de 1 of andere manier dacht ik hier goed aan te doen, door haar net zo te verassen zoals ze mij al een aantal keer verrast had. Eens zien of ze het lekker vind om eens goed gebeft te worden. Maar nog voordat ik zover kwam, werd ze wakker. En ze schrok. ,,Hey, Wat?!’’ Klonk er hard en voordat ik kon reageren, had ik al een trap gekregen. En een harde ook. Een harde trap. ,,What the fuck doe je?!’’ Riep ze me hard toe toen ze zag dat ik het was. ,,Jezus, Tiff…’’ Zei ik alleen, en hield m’n hand voor m’n neus en zag dat ik bloedde. Maar dat kon haar even niets schelen. ,,Wat doe je?!’’ Vroeg ze me weer. Ik stond op. Of dat probeerde ik. Was een beetje duizelig namelijk. ,,Tering…’’ Kon ik alleen nog uitbrengen, en moest me toen echt vasthouden. ,,Dacht je te verassen…’’ zuchtte ik maar. En liep toen toch even naar de badkamer snel. Maar goed dat ze me getrapt had. M’n ouders waren wat vergeten en kwamen niet veel later even terug. Ze troffen me aan met een bebloede neus, en ik zag mijn moeder bijna flauwvallen. ,,Valt wel mee joh.’’ Zei m’n vader alleen goedhartig, en Tiffany was ook maar komen kijken toen ze haar eigen moeder zo hoorde. ,,Ja, zo hey. Liep zo tegen de deur op.’’ Zei ik maar. M’n vader controleerde gelijk de badkamer deur. ,,Nou gelukkig geen bloed op de deur.’’ Zei hij nog voor de grap… Gelukkig liepen ze haar kamer niet in. Want daar lag zat bloed op de grond. ,,Ik zorg wel voor hem’’ Zei Tiffany toen maar om me van die twee af te helpen. ,,Ga nu maar. Ik weet wel wat ik moet doen.’’ En ze nam het rustig over en maakte een washandje nat om het bloed van m’n gezicht te halen. Onze ouders vertrokken niet veel later weer en het viel ook wel mee allemaal. Gewoon veel bloed. Dat wel. ,,sukkel…’’ Bromde ze zachtjes, en verzorgend ging ze verder. Ik keek haar met schaamrood op m’n kaken aan. Maar dat viel niet op doordat een ander deel van m’n gezicht nog veel roder was.

,,Wat dacht je nou?’’ vroeg ze me later nog eens, maar nu rustig en met een glimlach. Ik hield m’n schouders op. ,,Dacht dat je dat net zo spannend zou vinden als dat ik het zou vinden.’’ Merkte ik maar wat treurig op. Het papier zat nog in m’n neus en ze schoot dan ook in de lach om de manier waarop mijn stem naar buiten kwam zo. ,,Hmm. Ja, ja. Weer bijna betrapt.’’ Zei ze me alleen terug. En daar ging het haar om. Zij had namelijk ook zitten denken aan gisterenavond en wat er wel niet had kunnen gebeuren. Maar niet op dezelfde manier als ik. Ze maakte er een punt van dat we echt betrapt hadden kunnen worden en dat we dan ook echt in de problemen zouden zitten. Allemaal geldig hoor van haar. Maar ik dacht eigenlijk niet zo veel meer na. En als ik al aan haar dacht, waren het toch echt andere gedachtes dan over betrapt worden. Ja, misschien betrapt worden door Bo, en dat die dat dan helemaal leuk vind juist. Fantaseren kon altijd nog. ,,En als ik je niet getrapt had, waren we weer betrapt geweest.’’ Ging ze wat stevig door. Had ze ook een punt wel, hoor. ,,Dus dit stopt dan maar…’’ Concludeerde ik wat terneergeslagen. Zoals zij dat deed liet ze haar hoofdje weer wikken en wegen. ,,Misschien wel beter. Het is gewoon fase, toch? Ik bedoel, dit is nu even leuk en spannend. Maar als je verder denkt en aan de problemen die het kan opleveren, is het dom. Vind je niet?’’ Vroeg ze me voorzichtig. Ze was slim. Wist ik wel. Ze had niet voor niets haar Vwo in de pocket. Maar dan nog vond ik het bijna indrukwekkend hoe ze haar hoofd er nu bij hield. Ik was het overigens niet met haar eens. Maar dat kwam ook omdat ik niet zo slim was als haar. Ik was minder afhankelijk van m’n ouders, en mocht ik om wat voor reden het huis uitgeschopt worden, dan red ik me wel. Zij niet. Wie droomt er nou niet van een partner of huisgenootje waar je gewoon lekker dingen mee kan doen zonder gevolgen. En alleen omdat ik die gevolgen niet zag, of ze niet zo serieus nam, wilde nog niet zeggen dat ik dat had op het moment. Dus van mij was het nog altijd maar een droom. ,,En op vakantie?’’ Vroeg ik haar nog wel in de hoop daar een leuker antwoord op te krijgen. ,,Nee, ook niet. Echt niet. Sorry.’’ Zei ze diep verontschuldigend. Ik keek dan ook sip. Ze legde haar hand op m’n schouder en gaf me een knuffel. ,,Misschien als je op jezelf woont ooit.’’ Lachte ze toen nog wel. ,,Als we zeker weten dat we niet betrapt kunnen worden.’’ Dat was wat ver gezocht op dit moment, maar in een bepaalde zin ook wel hoopvol. ,,Focus je nou maar gewoon op Bo. Alsjeblieft?’’ Vroeg ze me zelfs. En dat was misschien ook wel het verstandigst. Zij was het verstandigst van ons 2. Maar het vervolg van de dag ervaarde ik met name als verwarrend. Ik probeerde me er bij neer te leggen. Heus waar. Maar toen ze even later in haar donkerblauwe bikini de tuin in liep om te zonnen, en zich nauwelijks wat van mij aantrok, kreeg ik toch weer gevoelens, gedachtes en verlangens. Ik zat daar namelijk al. En zij ging op een kussen op de grond liggen vlak voor m’n voeten. En aangezien ze niet dom was, wist ze ook wel waar ze mee bezig was. Maar ik hield me koest.

Die avond had Ik met Bo afgesproken. Ik was niet mezelf. Dat had ze meteen door. En ze vroeg er ook talloze keren naar. Maar ik wuifde het keer op keer weg en verweet het op buikpijn en hoofdpijn. ,,Gewoon niet zo lekker.’’ En dat was in een zin ook waar. Bo had ik opgehaald van haar werk. Ze werkte als kassière. Ik had haar nog even bezig gezien en ze was lekker bezig. Ik werd er een beetje weemoedig van. Bo was het typische meisje wat altijd haar best deed, wat mooi was, en elke jongen zou haar willen hebben. Maar waarom kon ik dan niet genoegen met haar nemen? Kijk, was het me niet aangeboden. Was Tiffany niet zo brutaal geweest met en zonder Raquel de laatste tijd… dan had ik dat misschien wel kunnen doen. Genoegen nemen met een engeltje als Bo. Daarna waren we naar de manege gereden om gewoon te praten en te kijken naar de paarden. Dat vond vooral zij leuk. En ik wilde haar alles geven om mezelf maar beter te laten voelen. Ik hield haar namelijk toch een beetje aan het lijntje. We waren geen vriendje en vriendinnetje, maar dan nog. Elke keer hadden we gezoend de laatste keren. En nu zette ze op een gegeven moment ook een kus in. We zaten net in de auto en had haar gezegd dat ik haar thuis zou gaan brengen. Ze had me kort weemoedig aangekeken terwijl ik nog wachtte op een antwoord van haar. Maar dat antwoord werd dus een lieve zachte kus van haar. Ik voelde hoe ze genoot van haar eigen initiatief, en de schuld werd me op dat moment te groot. ,,Nee, wacht.’’ Zei ik snel en duwde haar terug in haar stoel. Ze keek mee even geschrokken aan, en ik zag dat ik haar nu al pijn had gedaan. Of niet. Maar ik dacht van wel al. Alsof ze al wist wat ik nu ging zeggen. M’n gedrag was ook zo typisch geweest vanavond. ,,Ik heb iets verschrikkelijks stoms gedaan.’’ Begon ik. Ik zag haar wegkijken terwijl ze haar lippen even op elkaar drukte met de nasmaak van de kus er nog op. ,,Het was niet veel. Maar ik ben met een ander geweest.’’ Zei ik maar snel om er gewoon vanaf te zijn. Heeft nu geen zin meer om te rekken. Ze keek weg. Ze zei niets. Ik wachtte. Heel lang. Toen keek ze terug. Tranen in haar ogen. Maar ze lachte. ,,Geeft niet.’’ Zei ze alleen en ze wilde me knuffelen. Ik snapte het niet. Ik liet me door haar knuffelen, maar toen begon ze echt hard te snikken en te schurken. ,,Wacht. Wat…’’ Wat deed zij nou?? ,,1 keer toch?’’ vroeg ze me alleen, altijd nog snikkend. ,,En nu niet meer?’’ daarna nog. IK schudde met m’n hoofd. Ze lachte weer, en droogde haar tranen. ,,Ik had liever dat je dat niet gedaan had.’’ Zei ze me daarna. En ik bevatte het nog niet helemaal. Was ik er nou zomaar mee weggekomen dan? ,,Nee, wacht. Ik ben slecht voor je.’’ Zei ik haar toen maar. Ze schudde meteen met haar hoofd. ,,Je bent eerlijk. Dat is niet slecht.’’ Zei ze nog lief. Ja, dag! Ik geloofde hier niets van. ,,Nee. Wat doe je?’’ vroeg ik haar dan ook. Ik weet niet precies waarom, maar ik geloofde hier helemaal niets van. ,,Wat bedoel je?’’ vroeg ze heel voorzichtig omdat ze blijkbaar mijn reactie totaal niet verwacht had. Net als ik die van haar totaal niet verwacht had. ,,Ik ben niet iemand die hier genoegen meeneemt.’’ Zei ik haar toen resoluut. ,,Ik ben fout geweest. En je kan niet zomaar doen alsof dat okay is.’’ Ging ik toen maar door. Ik zette hier mee een hoop op het spel. ,,Wat heb je precies gedaan dan?’’ Vroeg ze namelijk. Als ik nu ook eerlijk wilde zijn zou ik haar moeten vertellen dat het notabene met Raquel was. Dan zou zomaar de hele reis niet door kunnen gaan. En wat was de aanleiding van mijn fout. Dat was Tiffany. Zou ik haar dan ook dat moeten vertellen. Nee, nooit dus. Ik gaf dan ook geen antwoord, en startte de auto in plaats daar van. ,,Wacht, wat is er nou?’’ vroeg ze met trillende lippen. Ik begon bijna zelf te janken. Ik had de fout al eens gemaakt door voor een ander te gaan dan waar ik eigenlijk voor zou moeten gaan. En het verdriet wat ik die persoon daar mee had aangedaan was groot. Dat heb ik mezelf nooit vergeven. Ik ben ook helemaal niet het type wat in ieder stadje een ander schatje had. Echt helemaal niet zelfs. Eerder een kluizenaar die op de zolder van z’n ouders leeft. Ik reed hard door en nam afscheid van haar. ,,Het spijt me. Maar ik denk dat het beter is dat we dit even stop zetten.’’ Zei ik haar toen pas. Toen begon ze weer te huilen. Ik was keihard geweest door de hele rit haar niet aan te kijken en haar niets te zeggen over mijn dubieuze gedrag. En nu nam ze daar wraak voor. Als zij zoiets als wraak kende tenminste. Ze stapte namelijk uit zonder ook maar een reactie te geven. Ja, ik hoorde haar huilen. Maar dat liet ze me niet zien. Ik zag haar treurig weglopen in de late zomeravond en vervolgens ramde ik bijna het stuur los met gebalde vuisten.

Thuis had ik er zwaar de pest in. Ik zei niemand hallo en rende gelijk naar m’n kamer om daar dat achterlijke ritueel weer uit te voeren. Het zou zo veel makkelijker zijn als ik gewoon kon praten met mensen. Dat ik makkelijk kon uitleggen wat ik dacht en hoe ik dacht. Maar, nee. Ik moest mezelf moe maken met een hoop geboks. Voelde me nooit goed daarna, maar wel beter. Ik nam daarna vermoeid plaats in mijn bureaustoel en zag haar daar maar staan. ,,Hey, Tiff. Nu even niet.’’ Zei ik haar zonder aan te kijken. Ze deed de deur dicht en stapte iets dichterbij. ,,Ben je echt zo debiel?’’ vroeg ze me met zo’n ernstige stem dat het echt zeer deed. Ik keek daar ook wat verbaast aan. ,,Nou?’’ vroeg ze nog kwaad door. Zij was kwaad. ,,Ben je kwaad op mij?’’ vroeg ik toen ook maar terwijl ik zelf langzaam boos werd. ,,Raadt eens. Iemand wil niet meer mee op vakantie. Wie zou dat kunnen zijn?’’ Tiffany klonk nog bozer. En ik schrok nu. ,,Logisch…’’ Zei ik alleen zacht. ,,What the fuck Thijs?!’’ dat vele schelden had ze overduidelijk van mij overgenomen. Maar ze had al het recht om boos te zijn. ,,Ja, wat dan? Wat had ik anders kunnen doen?’’ Vroeg ik haar wanhopig. ,,Jij weet ook wel hoe ik me nu voel. Denk je dat ik dit expres doe?’’ Probeerde ik haar wat meer op haar gevoel aan te spreken. Ze zuchtte diep. Ze liep op me af. Ik keek uit angst naar beneden. Angst om in haar ogen een blik van teleurstelling te zien. Ze stopte niet voordat ze voor me stond. Ik voelde haar hand m’n kin op trekken en toen keek ik haar toch nog aan. ,,Het spijt me, Thijs.’’ Zei ze voorzichtig. Ik moest er van slikken. ,,Er zijn belangrijkere dingen.’’ Zei ze daarna en ze gaf me zelfs een kleine glimlach. Ze zag er zo mooi uit. Ze liet me los en nam plaats op bed tegenover me. ,,Dus, wat nu?’’ Vroeg ik haar. ,,maak je geen zorgen. Bo heeft niet gezegd wat er gebeurd is. Niet tegen de rest althans. Tegen mij is ze wel zo eerlijk geweest gelukkig. Maar leek me ook vanzelfsprekend in dit geval.’’ Vertelde ze me rustig onder begeleiding van een lange durende zucht. ,,Ik denk dat ze wel breekt.’’ Zei ze daarna nog. ,,Hoe bedoel je?’’ Vroeg ik haar snel. Ze grinnikte. ,,Je kent haar. Als iedereen haar de schud geeft, zal ze echt wel mee gaan.’’ Merkte Tiffany wat vals op. Bo was namelijk dat meisje wat 9 van de 10 keer niet aan haar zelf dacht. Dat in tegenstelling tot dat kleine rode duiveltje tegenover me. Het was allemaal haar schuld. Of misschien had ik meteen de knoop door moeten hakken en nooit met haar af moeten spreken in eerste instantie. ,,Het zal hoe dan ook lastig worden en voor sommigen niet leuk.’’ Zei ik haar. Maar daar leek ze weinig erg in te hebben. ,,Hoe reageert Raquel op dit alles?’’ vroeg ik haar toen maar. Ze hield wat nonchalant haar schouders op. ,,Wat kan jou het schelen.’’ Kwam er vervolgens arrogant haar mondje uit en ze liet zich achterovervallen. Kan ze wel mooi zijn, maar zelfs ik pikte dit gedrag van haar niet op een moment als deze met alles wat er de afgelopen avond gebeurd was. ,,Nou kan je godverdomme normaal doen!’’ zei ik met een zware en venijnige stem. Ze kwam gelijk overeind. Ze lachte nog eerst. Totdat ze mijn blik zag. ,,Wat wil je daaraan doen dan? Me onderspuiten?’’ ging ze vervelend door. Het was allemaal maar een grap voor haar. En ik kon alleen maar aan het verdriet van Bo denken. En Raquel zal toch ook wel iets van schuld moeten ervaren op dit moment. Of zou zij meer als Tiffany zijn. Wat een kutwijf kon m’n zusje toch zijn.

Ik stond op en liep weg. M’n ouders gingen net naar bed. Zij wisten ook wel dat ik het weleens verloor, maar zolang ik het afreageerde op een boksbal, en met als resultaat dat mijn bui daarna voorbij was, vonden zij het best. ,,Ligt nog wat voor je op het aanrecht.’’ Zei m’n vader alleen en van beide kreeg ik een kus op m’n voorhoofd en wenste ze me een goede nacht toe. ,,Tiffany zit nog op m’n kamer, willen jullie haar wegsturen. Kan haar even niet aan.’’ Zei ik ze daarop. ,,Kom al…’’ Kwam er zuchtend van zolder. Ze had me gehoord. Nou, dat deed me helemaal niets. Was al lang blij dat m’n ouders haar eerdere opmerking niet gehoord hadden. Maar ze volgde me sjokkend en morrend naar beneden. Ik had een manifest gevonden. Was echt typisch m’n vader. Alles in en rondom te camper had hij uitgezocht. Inclusief in welke landen ik wat moest tanken, hoe ik het zuinigst kon rijden, welke functies dat ding allemaal had, enzovoort. Dat waardeerde ik erg. ,,Kijk, ik zei het toch.’’ Ik draaide me geïrriteerd naar haar om en ze duwde bijna haar telefoon tegen m’n gezicht aan. De groepsapp van de meiden. ,,Oh, dat is wel heel erg snel.’’ Zei ik eerst. Maar toen zag ik wat ze allemaal tegen haar gezegd hadden. Met Lisa voorop. Die kende ik nu dus ook… en dat bleek geen fijn meisje te zijn. ‘’Als je niet meegaat laten we je gewoon vallen en ben je alleen!’’ Was iets wat zij had gezegd tegen Bo na het horen van het nieuws. ,,Jezus…’’ Kon ik alleen uitbrengen. ,,Zielig he?’’ Klonk ze zowaar gemeend. Ik probeerde het even van me af te schudden. Ik volgde het nauwelijks nog. ,,Dus dit was niet voor niets? Wat Pa heeft gemaakt?’’ vroeg ik haar maar met een omweggetje naar wat ik wilde weten. ,,Yes, het gaat gewoon door.’’ Zei ze rustig. ,,Wist ik al voordat ik naar boven kwam.’’ Lachte ze daarna. Echt een teringwijf… maar ik lachte er ook om. Vond het nog wel echt grappig ook. Op een bepaalde manier. ,,Laten we even wat dingen duidelijk stellen tussen ons.’’ Stelde ze toen resoluut voor. Ik knikte. Ze wees met een vinger tussen ons naar ons heen en weer. ,,Dit gaat niet voorbij.’’ Zei ze als eerste. ,,Je moet weten dat ik me nog altijd tot je aangetrokken voelt. Dat gaat niet met een dag over.’’ Zei ze wat ernstig. Maar ik was al lang blij dat ze nu even serieus was. En dat ze dat zei. Ik knikte en zei haar dat ik daar het zelfde over dacht. ,,En als we echt alleen zijn, kunnen we misschien in de toekomst eens wat doen of zo…’’ Ging ze toen plots verlegen verder. We stonden weer in de keuken. Net als de avond ervoor. Voorlopige de laatste keer. Want morgen zouden we gaan rijden.

Het was duidelijk. We voelden de aantrekking nog aan elkaar sjorren. Okay, dat was op zich geen probleem. Belangrijker was dat ze me ook vroeg lief voor Bo te zijn. Ze snapte heus wel waarom ik eerlijk was geweest, en wilde dat Bo nu niet als de outcast van de groep mee ging. ,,Jij hebt daar misschien een grotere rol in.’’ Probeerde ik haar nog te overtuigen. Maar toen ik kreeg te horen dat Tiffany ook meerdere malen onvriendelijk was geweest, betwijfelde ik dat al. ,,Hilke is close met haar.’’ Zei ze nog hoopgevend, zodat ik niet die klootzak moest zijn die eerst dat lieve onschuldige meisje dumpte, om dan vervolgens uit medelijden bij haar te blijven op een totaal ongepaste manier… ,,Maar zij is nog closer met Lisa. En ik weet niet hoelang Lisa dit volhoudt tegen Bo. Maar ik weet dat ze dit vaker heeft gedaan.’’ Legde Tiffany toen uit. Het kwam dus wel op mij aan. En die Lisa moest echt een waanzinnige bitch zijn. Nogmaals, ik ken haar niet. Maar wat ik nu allemaal hoor… ,,En Amber dan?’’ Vroeg ik ook nog voor de zekerheid. Ze hield haar schouders op. ,,Die zal zich wel vooral met jou bezig houden.’’ Zei ze daarna om mijn zorgen alleen nog maar te vergroten. ,,Godver, ik heb hier helemaal geen zin.’’ Zei ik haar toen maar eerlijk. En heel serieus. Ze gniffelde even lief. ,,Je hebt mij. Altijd. Wat er ook gebeurt.’’ Zei ze me bemoedigend. En dat voelde goed. Ik sloot haar even later in m’n armen. Het ging echt alle kanten op met haar. Met mij. Maar aan het eind van de rit waren wij toch een soort familie. Al dacht ik nog altijd dat liever niet met haar te hebben. Dat gevoel. Het familie gevoel. ,,Ik ga douchen en naar bed. Morgen een lange dag, ben ik bang.’’ Ze knikte naar me en lachte me nog een laatste keer lief tegemoet voordat ze zelf een diepe zucht liet. ,,Je ziet het ook niet zitten he?’’ vroeg ik haar nog. Ik vermoedde het al, en ze schudde dan ook met haar hoofd. ,,Het is m’n eigen schuld.’’ Zei ze luchtig alsof het dan maar goed was. 1 ding kan ik je vertellen, dit wordt een hele rare trip.

De reis met Thijs… Ze had haar telefoon laten liggen toen ik beneden nog even een glas melk kwam drinken en opende haar mapje met die naam die moest verwijzen naar de vakantie, maar dat niet deed. Stond niets boeiends in. Ik had gehoopt dat ze een ‘to-do’ lijstje had gemaakt, of iets in die richting. Maar dat viel tegen. Ik bracht haar haar telefoon nog terug voordat ik zelf naar bed ging, maar trof haar aan in tranen. De tweede vandaag. Ik zei niets. Helemaal niets. Ze huilde ook niet hoorbaar. Alleen zichtbaar, en dus was zij ook stil. Ik ging naast haar zitten en sloeg m’n arm om haar heen. Ik voelde haar wel. Natuurlijk was het haar eigen schuld. Maar daarom huilde ze. Want zij wist dat maar al te goed. Met dat ik mijn arm om haar heen sloeg, begon ze hardop te snikken. Ik trok haar tegen me aan en duwde haar gezicht tegen m’n blote borst aan. Ik droeg immers alleen een half natte handdoek. Ze snotterde en snikte nog even kort, voordat ze weer stil werd. Zacht deed ze even piepen met dat haar huilen aan het einde raakte. ,,Het is goed. Ik ben jullie begeleider, jullie reisleider. En ik zorg ervoor dat echt iedereen het naar z’n zin gaat krijgen.’’ Zei ik haar zacht. Ik was immers niets anders gewend voor de kampen die ik zelf meemaakte als instructeur. Je wilt niet weten hoe vaak er ruzie ontstaat in zo’n groep. Dus dacht ik een groepje bevriende meiden ook wel aan te kunnen. Zeker als ik Tiffany zo zag. Haar gezicht was rood en haar toet bol. Ik lachte even liefelijk naar haar en kuste haar op het hoofd. ,,Ga maar slapen. Ik zorg dat alles goed komt.’’ Zei ik haar nog een keer, in de hoop dat ze me geloofde. Ik had nauwelijks een plan. Ik had m’n eigen problemen nu natuurlijk ook. Maar als ik ergens niet tegen kan, is het een meisje zien huilen. Zeker niet als ik er iets mee te maken heb, en als ik er nog wat aan kon doen ook. Ik belde Raquel ook nog op, toen ik op mijn eigen kamer zat. Had ondertussen al hun nummers al voor redenen die duidelijk mochten zijn naar de vakantie toe. Het was al middennacht geweest, maar ze nam op. ,,Wilde even checken hoe het met je gaat.’’ Zei ik als eerste snel. Ik hoorde haar zuchten. En ik voelde haar twijfelen. ,,Ja, goed hoor.’’ zei ze uiteindelijk luchtig. Maar het duurde me te lang, en ze klonk ook niet overtuigend meer. ,,Als er wat is, dan kan je het tegen me zeggen. Ik heb een oplossing voor alles.’’ Zei ik haar in de hoop ook haar vertrouwen te geven. Ik twijfelde en wachtte niet, en daarom klonk ik wel overtuigend. Al had ik natuurlijk nergens een oplossing voor. Maar het was mijn manier om steun te betuigen. Niet geheel zeker of ze daar behoefte aan had, maar ze kon het maar beter weten dat het bestond in mij. Net als Bo. ,,Je bent nooit alleen.’’ Had ik haar nog gestuurd. Een beetje cryptisch en zweverig misschien. Maar ik meende het wel. Vanzelfsprekend stuurde ze niets terug nog. ,,Dankje.’’ Las ik de volgende ochtend pas. 1 woord wat totaal niet lekker aankwam. Maar ze zei wat. En dat was meer dan ik verwacht had.

En zo verzamelde iedereen zich de volgende dag in de avond bij ons thuis. Met ouders en al van iedereen. De meeste kende ik daarvan ook wel. Bo had waarschijnlijk niets tegen haar vader gezegd, want die kwam me nog even pijnlijk zeggen dat hij het leuk vond dat zij en ik wat vaker met elkaar optrokken de laatste tijd. Ai, als die toch eens wist. Kwam hard aan. Maar over het algemeen heerste er een opgewonden sfeer. Iedereen was zenuwachtig en de meesten hadden overduidelijk zin. Het was dan wel niet de vakantie waar ze op gehoopt hadden, maar het was nog altijd beter dan niets. En ze gingen immers toch min of meer alleen op vakantie nu. ,,Okay, voordat we zo gaan, want het wordt al laat, graag wil ik nog wat zeggen.’’ Ik was op een stoel gaan staan en keek over iedereen uit. Toch een kamer vol zo met alle entourage. ,,Jullie kennen de regels. Daar houden we ons ook aan.’’ Zei ik iedereen om de ouders met name gerust te stellen. Tiffany wist wel beter. Had al toegezegd dat eventueel uitgaan en drinken wel mocht, onder bepaalde voorwaarden. Ze keek dan ook om haar heen naar de andere meiden, die allemaal een beetje zo’n valse brave glimlach hadden. Allemaal behalve Bo. Ach arme Bo. Zij verdient dit nog wel het minste van allemaal. ,,Het is vrijdagnacht. Doe lekker rustig aan. We zullen weinig stoppen, en met de rust op de weg, zullen we er ook redelijk snel zijn.’’ Ging ik toen verder. Was het idee van m’n vader. Ik reed zelf graag in de nacht, en dacht me nu ook in dat als die dames slapen er in zo’n krappe mobiele ruimte geen tijd en plek was voor gekibbel of geruzie. Kon ik lekker voor in de cabine zitten terwijl de rest achter een beetje luiert, was het idee. Maar toen ik wegreed, zat ik niet alleen in de cabine. Ook een idee van m’n vader… Iemand moest naast me zitten en dan om de beurt mij in de gaten houden. Het was toch donker en ik was toch moe. Mocht ik indommelen, dan kon ik wakker geschud worden door iemand. Slim wel, daar niet van.

Maar de reis verliep zonder enige problemen. Ik was redelijk bekend met de route en was ook bekend met het huis te vinden. Afwisselend werd ik vergezeld door Tiffany, Hilke en Amber. Leek me logisch dat de rest zich wat terug had gehouden wat dat betreft. Maar die avond. Of beter gezegd, die nacht. Was het echt heel eng om daar aan te komen. Het was een soort afgesloten complex. Het was pikkedonker en ontzettend stil. Een grote houtenpoort in een immense heg van coniferen moest ik alleen openen en ik voelde me meteen al bekeken door iets angst aankwekend. Ik weet niet wat het was. Maar om de 1 of andere manier voelde ik me totaal niet lekker. De poort ging ook niet meteen open. Het was opeens ook een stuk kouder, en de mist zette volop in. Ik had genoeg rare films gezien om mij een akelig gevoel te geven. Alsof Stephen King boven mij in een boom een nieuw verhaal zat te schrijven. Of een oud verhaal over aliens in de mist… Godver, ik kon niet meer normaal denken. Een camper vol jonge mooie meiden. Een wat rare kerel die er maar op moet passen. Een perfect scenario voor een horrorfilm als je het mij vraagt. Ik liep maar te rammelen aan dat slot. Was ook een flinke sleutel vergelijken met de rest, maar uiteindelijk ging dat ding open. En dat leidde tot grote opluchting. ,,Ging niet makkelijk, he.’’ Ik zat net, en Tiffany kwam van achter het gordijntje, wat de cabine met de rest scheidde, en liet me bijna m’n stoel uit stuiteren. Ik schok. Ze lachte erom. ,,Rustig maar. Jezus, heb je een spook gezien of zo.’’ Reageerde ze dan ook toepasselijk. Ik reed de poort door en alleen de lampen van de camper verlichtte het terrein gedeeltelijk. Alleen de gevel van het huis waar ik langs reed. Snel deed ik de poort weer dicht, en er ging weer een rilling door m’n lichaam heen. En het zat allemaal in m’n hoofd hoor. maar nogmaals. Als het hier op een verschrikkelijke horrorachtige manier fout zou gaan, komt daar echt wel een film over. Ik dacht zombies te horen kreunen. Of geesten te zien in de duisternis. En allemaal was dat het werk van m’n koppie. Het zat ook nooit goed daar de laatste tijd. Dan zat ik nog liever in over die meiden die me helemaal gek maakten. Maar toen die meiden uiteindelijk uitstapte, was ik niet meer de enigste die bang was. Het was gewoon akelig stil. De lampen van de camper schenen nog voorruit. Naar ze reikten niet ver. De mist was ontzettend dik. Echt, werd gewoon langzaam gek. In een klein ineen gekropen treintje volgden de meiden me naar de voordeur waar het nog donkerder was. De camper stond namelijk aan de zijkant van het gebouw. De kant waar geen ramen waren ook, om redenen die ik zelf makkelijk vond te verzinnen. Ik liep weer te kloten met de sleutels en het was al midden in de nacht. Het was koud en iedereen was moe. Dubbel van de reis natuurlijk. Achteraf misschien juist dom om op dit tijdstip half Europa door te rijden. Binnen deed ik snel het lampje aan wat buiten boven de deur hing en binnen deden de dames al wat lichtjes aan. Ik voelde hun verbazing gewoon. Ja, van binnen was het echt een prachtig huis. Echt veel mooier dan ik me kon herinneren. Het was dan ook opgeknapt. Het akelige gevoel bij de dames was weg. Bij mij niet. Ik durf te zweren dat ik een paar lichtgevende ogen zag in de duisternis voordat ik de deur dichtdeed. Waarschijnlijk een weerwolf of zo… ik moest daar echt mee kappen.

Ik keek dan maar naar de dames. Altijd leuk om naar zulke schoonheden te kijken natuurlijk, maar de manier waarop ze nu echt aangenaam verrast elkaar op van alles wezen, was ook gewoon leuk. Zelfs Bo werd er bij betrokken zoals ik niet anders gewend was. Ze leek opgetogen. Was ook fijn. Het was een klein gangetje vanaf de voordeur wat in een mooie keuken uitliep. Ruim ook. Gelijk aan de grote eettafel in het midden van de keuken, was een hoop van hout. Het was ook wel zo’n typisch alpen huisje. We zaten ook flink op hoogte. Het was misschien ook wel geen mist, maar gewoon laag hangende bewolking. Maakte het in de nacht goed koud vandaag. Terwijl ze toch helder en mooi weer opgegeven hadden vandaag. Maar ja, dat verschild per dal. Het was een open keuken en vanaf de woonkamer, wat dan weer niet zo veel voorstelde, kon je iedereen op de begane ruimte zien. Er liep een trap naar boven in het midden van de ruimte. Een twee kleine ruimtes resteerden aan weerskanten van de gang aan de kant van de keuken een opbergruimte, en aan de andere kant een 1 persoons slaapkamer. Boven was het een vooral lange trap. De kamers waren eerder hoog dan breed en lang. Des al niet te min was er aan ruimte geen enkel tekort. Boven was echter alleen een badkamer en de 2 overige slaapkamers. Dat hadden ze razendsnel verdeeld. En zonder ruzie wel te verstaan. Bo kreeg de kamer beneden voor haar zelf. Dat had te maken met dat ze als enige overbleef… ja, een beetje treurig weer. Tiffany en Amber in 1 bed boven en de overige drie in het 2 persoons bed. Opgelost. Iedereen dronk nog wat, en los van wat hoognodige spulletjes, zouden we de rest morgen op het gemak uit pakken. Ik werd zowaar bedankt voor de snelle en veilige overtocht door de lieve dames met iets wat ze duidelijk even ingestudeerd hadden, en toen moest ik toch echt m’n eigen bed nog opmaken. Aan de zijkant van het huis waar het echt heel stil en donker was. Ik gooide wat tassen met beleid naar beneden. Had thuis al m’n bed opgemaakt en kroop er snel onder waarna ik me daar pas uitkleedde en m’n kleren naar m’n voetstuk schopte. Ik was doodsbang. Nee, niet bepaald een held als het op duisternis aankomt. Ik hoorde alles. Van alles. Maar het was zo stil. De wind waarschijnlijk. Maar het waaide helemaal niet. Ik zat me echt gek te maken, en ik viel dan ook niet in slaap. Ik schrok zelfs hard overeind toen ik iets tegen de camper hoorde kloppen. M’n hoofd botste tegen het dak aan. Ik hield me stil. Ik lag boven de cabine, vast niet de plek waar de zombies zouden zoeken als eerst. Tenzij ze via het dak komen… zo’n kleine raampje wat boven me hing, was zo ingetrapt of geslagen… godver de godver. Ik kon ook niet naar binnen rennen. Dan zouden ze me een lafaard vinden. Als ik dat al haal. Zombies kunnen vertiefd snel zijn, als het moet. In films wel.

Maar toen hoorde ik weer geklop. En ik weet niet hoever ik zat met m’n gedachten, en echt, ik had net alleen een glas water op… maar ik realiseerde me nu dat er echt door iemand op de deur geklopt werd. Ik was nog steeds bang, heus. Maar zombies zouden nooit zo beleefd zijn. ,,Ja, hallo?’’ Riep ik voorzichtig, en probeerde enigszins Zwitsers te klinken… Ik had het echt niet meer op een rijtje. En gniffelde tegelijkertijd ook nog een beetje om mezelf… echt niet op een rijtje! En ik schrok dan ook weer toen ik een stem hoorde. ,,Ja, hoi. Ik ben het.’’ Oh, het was Amber maar. ,,Deur is open.’’ Zei ik snel en voelde me meteen al rustiger. Vervolgens zag ik de vrolijke Amber binnen lopen die even naar me op zoek was. Maar toen ze me zag, zag ik haar glunderen in de duisternis. ,,Sliep je al?’’ vroeg ze nog. Ik schudde m’n hoofd. ,,Nee, veel te eng hier.’’ Biechtte ik gelijk maar op. Ze schoot in de lach, maar begreep me volkomen. Ik nodigde haar hier boven uit, waar je met wat moeite redelijk overeind kon zitten nog, en vervolgens hadden we het bijna een uur over horrorfilms. Ja, echt. We begonnen erover, en hielden er niet meer over op. Cabin in the Woods, was onze gezamenlijke favoriet. Was zowaar gezellig. En ze gedroeg zich gewoon normaal. Niet zo overdreven vleierig, en ook niet zo flirterig als de laatste keer op m’n kamer, toen ze me kuste. Want daar begon ze wel over later. Ze zag er echt heel mooi uit voor iemand die ontzettend moe was. Haar lichtblonde haren, dat vrolijke en wonderschone oer-Hollandse gezicht van haar, en dan de weinige moeite die ze had genomen om iets warms en verhullend aan te trekken. Een bruin mouwloos hemdje. Haar borsten hadden al meerdere keren mijn volledige aandacht getrokken. Een roze kort broekje verhulde ook maar weinig van haar mooie benen. Kreeg het er in ieder geval goed warm van. ,,Over die keer op je kamer…’’ was ze begonnen. Ik wachtte af, en verwachtte het ook niet meer met haar daar over te hebben. ,,Ik had een wijntje te veel op denk ik.’’ Maakte ze er van. Was dacht ik niets van waar. Als ze echt een wijntje teveel had genomen toen, had ik dat vast wel geroken en onthouden. Maar dat boeide ook niet. ,,Weet Tiffany wel dat je hier zit nu?’’ vroeg ik haar eerst maar, omdat ik dacht dat dit toch een veelbelovend begin was van haar na ons gesprekje over rare films. ,,Ja, natuurlijk. We zijn beste vriendinnen. We vertellen elkaar alles.’’ Ging ze gelijk op in. ,,Alles?’’ vroeg ik haar nog voor de grap. En draaide met m’n ogen en hoofd lachend weg. Maar ik voelde haar hand op m’n knie, die een stukje onder de dekens vandaag kwam. ,,Ja, echt alles.’’ Zei me doordringend. Ze keek me opeens met ernst aan. ,,Ik weet dat het jouw schuld was dat Bo bijna niet mee ging.’’ Zei ze me toen gelijk. Tiffany had dat dus verteld. ,,Of dat het eigen haar schuld was.’’ Zei ze toen. ,,De schuld van wie?’’ ,,Van Tiffany.’’ Zei ze nuchter. ,,Oh, echt alles.’’ Lachte ik nog wat dom door. ,,Ik snap het helemaal hoor.’’ Ging ze toen al verder als vanzelfsprekend. ,,Ik zou ook gek worden als ik jou was. Ik bedoel, dit moet een droom voor je zijn.’’ Ik stond er nogal van te kijken. Maar dit zei ze dus ook alleen maar omdat ze dat via Tiffany gehoord had. En ik wist niet of ik hier blij mee moest zijn, eerlijk gezegd. Totdat ze me weer kuste. Ja, daar in de camper. Ze boog zich vanuit het niets naar me toe, en met een verleidelijke lach en blik in haar ogen, drukte ze haar lippen tegen die van mij. Net als toen. ,,Zeker weer de wijn?’’ vroeg ik haar wat sullig. Ik voelde me een klein jongetje elke keer dat zij zo brutaal was. ,,Weet Tiffany dit ook?’’ vroeg ik haar gelijk maar. Was toch ook een beetje raar dat ze alles vertelde op dit gebied. Of niet. Ik had dat in ieder geval niet met een maat van mij, als je jongens met meiden kan vergelijken dan tenminste. ,,Nog niet…’’ Zei ze alleen wat spannend en zag haar weer op me af komen, en voelde haar hand over m’n been onder de dekens naar m’n kruis kruipen.

Ik pakte haar hand en stopte haar. ,,Ik heb al genoeg stomme dingen gedaan.’’ Zei ik haar wat snel in paniek. Ze lachte er alleen om. ,,Maak je geen zorgen. Ik wil alleen even kijken.’’ Zei ze toen. ,,Kijken?’’ ,,Ja, Tiffany schept altijd een beetje op.’’ Ging ze zwoel verder. Wow, ik stond perplex. ,,Echt?’’ vroeg ik haar dan ook. Ze knikte alleen maar met een duivels lachje. ,,Heb nog nooit eentje gezien hoor, dus heb niets om te vergelijken. Maar had er al een beetje over zitten verzinnen. En hier zo ver van huis leek me ideaal om eens te ontdekken waar ze zo vol van was.’’ Lachte ze wat kinderlijk en gaf ze als uitleg. Maar aan die uitleg was eigenlijk niets kinderlijks. Ik zat wat naar achteren, en zag haar nog altijd zo naar me kijken. Ze boog wat voorover en ik keek zo haar hemdje in. ,,Mag jij deze zien, als ik die van jou mag zien… okay?’’ bromde ze zwoel. Tering, die vriendinnen van haar ook… Voordat ik het door had, had ik al geknikt. Begrijp me niet verkeerd hoor, want ik had eigenlijk liever een meisje wat geen maagd meer was en wist wat ze deed. Maar op de 1 of andere manier vond ik het allemaal razend spannend dat steeds meer van Tiffany’s vriendinnen maagd bleek te zijn, en dat ik nu even de enige man in hun leven was. Heel even maar natuurlijk. Maar het was nu wel zo. Zeker met Amber hier voor me. ,,Jij eerst.’’ Zei ze me nadat ik geknikt had, en ze hield haar handen weer even thuis, en wachtte toch wat in spanning af. Dat vond ik leuk om te zien. Ik gleed met m’n handen onder de dekens en deed daar m’n pik er al uit halen. ,,Geen grapje he?’’ vroeg ik haar nog voor de zekerheid. Ik was alles behalve zelfverzekerd op dit moment. Na al dat gedoe na het incident met Raquel, waarna ik me juist zo zelfverzekerd voelde. ,,Alleen kijken.’’ Zei ze lief. Alsof ze voelde waar ik aan dacht. Toch wel een heel bijzonder meisje. En een heel geil meisje zo. Werd opeens een stuk leuker nu met haar in gedachten, die al een tijdje achter me aan zat, in zekere zin. ,,Okay, alleen kijken.’’ Fluisterde ik zenuwachtig. ,,Awh, je hoeft het niet spannend te vinden. Is niet jouw eerste keer toch?’’ wees ze me erop. En dat had ze dus ook al gehoord van Tiffany. Alles wat ik haar verteld had, was waarschijnlijk zo direct naar Amber gegaan. Of daar nog een bedoeling achter zat, durfde ik nu niet te stellen. Amber was leuk en spontaan genoeg uit haar zelf, om zo iets als dit op touw te zetten. ,,Ik ga wel eerst.’’ Zei ze toen ik weer te lang bleef wachten, en zonder pardon trok ze haar hemdje uit. M’n mond viel op. Een goed gevulde zwarte bh, een mooie slanke buik, en haar gezicht nog altijd zo vrolijk en lief. En dus was ze erg zelfverzekerd. Zij wel. En daar had ze ook alle redenen voor. Onder de dekens sprong er dan ook echt iets op. ,,Wow…’’ zei ik haar alleen zacht. Ze gniffelde erom. ,,Nu jij.’’ Drong ze nog een keer zacht aan. ,,Ik dacht eigenlijk dat je… bloot bedoelde.’’ Zei ik haar toen, en deed m’n lul weer in m’n boxershort. ,,Oh, dat gaat wel wat ver toch?’’ vroeg ze me nog en ze zag me onder de dekens woelen. ,,Had je hem… bevrijd?’’ lachte ze toen, en haar adem stokte. Daarom was ze zo zelfverzekerd. Ze zat helemaal niet op dezelfde lijn als ik qua intimiteit. ,,fantaseer je over me?’’ vroeg ze me toen gelijk door. Echt heel snel nadat ze ontdekte dat ik min of meer naakt voor haar had gezeten. Ze had alleen maar de dekens weg hoeven te trekken. ,,Heel vaak.’’ Huiverde ik zachtjes. Ik zag haar nog stiller worden. Nu vond ze het echt spannend. ,,Wat dan?’’ vroeg ze nog zachter dan ik zojuist had geantwoord. Ik slikte. Het werd nu heel warm in de camper. In de ruimte boven de cabine. Geen ouders nu, die ons konden storen. We waren helemaal alleen.

,,Dat we zoenen, bijvoorbeeld.’’ Zei ik haar eerst. Wilde haar ook niet afschrikken met heftige voorbeelden over echte seks. ,,Zoenen?’’ vroeg ze me, en ze keek er ook een beetje raar bij alsof ze meer had verwacht. ,,Ja, maar dan wel echt zoenen.’’ Zei ik haar toen maar. We waren allebei een beetje nerveus geraakt. ,,Hoe bedoel je echt zoenen?’’ vroeg ze me toen ook nog. Ze zag er wel een beetje uit als een mooie bimbo, maar zo was ze bepaald niet. Niet qua karakter. Juist een hele slimme meid. Al was ze nu wel een beetje uit haar element. Dat leek het te verklaren. Maar ik zat hem te zenuwen. Ik wilde namelijk voorstellen het haar te laten zien wat ik bedoelde met echt zoenen. Maar ik durfde het niet. En waarom niet??? Zij was het jonge meisje wat naar mij toe was gekomen. Wat al iets had voorgesteld, min of meer. Ze was overduidelijk uit op meer, al deed ze dat nu niet zo zelfverzekerd. Maar dan nog. Dit was m’n kans met haar. Ze had gevraagd naar m’n fantasieën. Als ze toch eens wist hoe vaak ik al niet gedacht had aan dit moment. Sinds dat ik wist dat ik alleen in de camper zou slapen fantaseerde ik alleen nog maar over bezoekjes van de dames zoals deze. En nu zat ze hier. Op de eerste nacht al! En nu leek die fantasie zo ver weg te zijn. Maar waarom?! ,,Anders moet ik maar gewoon terug gaan.’’ Bracht ze toen aarzelend uit. Ik was te lang stil geweest. ,,Nee, wacht.’’ Zei ik haar gehaast, en ze keek om. Ze was al onderweg naar beneden dus. ,,Wacht, ik… ik vind het gewoon spannend. Maar dat begreep je toch. Na alles en zo…’’ Ging ik door met aarzeling. Maar ze lachte naar me. Zo warm en lief weer. ,,Ja, natuurlijk snap ik dat. Ik ben misschien wel iets te ver gegaan ook.’’ Ja waarschijnlijk wel, maar ik wilde juist denken dat we nog veel verder konden gaan. ,,Ik wil graag met je praten over mijn fantasieën. Gewoon omdat ik dat opwindend vind.’’ Zei ik haar toen eerlijk en als een biecht. En wil ontzettend graag dingen met je doen. Dingen die je je niet kan indenken.’’ Ging ik door, met iets meer passie. ,,Maar…’’ ,,Je bent bang.’’ Maakte ze mijn zin af. En ik knikte. Ze klom weer terug. Haar hemdje nog altijd uit. Ze keek me gerust aan. Maar ook strak. Haar hand weer op m’n knie. ,,Ik zal niet zeggen wat er nu gaat gebeuren. Tegen niemand.’’ Sprak ze toen wat nerveus. ,,Als er 1 ding is wat ik, of we, nu kunnen doen. Dan kan je me dat nu vertellen.’’ Zei ze toen ernstig serieus. Nu ontnam ze mijn adem. Nu kon ik haar toch niet meer weigeren. Dit was dan ook de druppel die mijn emmer deed overlopen. ,,Ik wil dat je hem pakt.’’ Zei ik snel, en lichtelijk doods. Ik staarde haar dan ook in spanning aan. Zij mij op dezelfde manier terug. Nu was het opeens concreet. Ik had haar gezegd wat ik wilde. Nu lag het bij haar. Ze knikte. Goed begin. Toen trok ze aan de lakens en ik werd steeds naakter. M’n boxer liet weinig voor de verbeelding over. Ze slikte. Ze zei verder niets. Ze keek me nog even aan, en toen ik nog een keer knikte omdat ik haar voelde twijfelen, keek ze naar m’n kruis en trok ze even later aan het elastiek wat ze over de tentstok moest trekken. En daar stond dat ding fel overeind. Het stofje toucheerde m’n ding nog en ik hijgde eventjes kort en m’n ding sprong op.

,,Oh…’’ Fluisterde ze zacht. Ik kreunde heel licht en ging iets meer achterover liggen. Klaar voor wat ze ook maar kon indenken met mij te doen nu. Ik had het niet meer. ,,Hij is groter dan ik dacht.’’ Zei ze nog alleen zacht, waarna ze me aankeek en nerveus naar me begon te lachen. Ik wachtte enkel af. ,,Moet ik…?’’ vroeg ze me nog, maar ik gaf geen antwoord. Alleen m’n ogen wezen haar overduidelijk wat ze wel en wat ze niet moest doen. ,,Okay…’’ gniffelde ze dan ook nerveus, na mijn stilte. Het was makkelijk dat ik zo stil kon zijn en zij daarom precies wist wat ik van haar verwachtte. Eigenlijk verwachtte ik niets van haar, maar dat wist zij niet. Ze leunde iets naar voren, wat mij een fijne inkijk gaf, en reikte met haar handje trillend naar de paal. ,,Niet nerveus zijn.’’ Zei ik haar toen wel zacht. ,,je hebt alle verwachtingen al overtroffen.’’ Glunderde ik naar haar, en boog naar haar toe, en kuste haar vol op de mond. Ze leek te schrikken, maar beantwoordde die kus daarna snel terug met haar lippen. ,,Wat moet ik doen?’’ vroeg ze me fluisterend. Haar onzekerheid maakte me geil. ,,Pak hem’’ Fluisterde ik terug. Onze kus werd verbroken en we keken elkaar hoopvol aan. Ze moest me aan blijven kijken. Zelfs toen ze haar handje op zoek liet gaan, bleef ze me ook echt aankijken. De spanning steeg, en toen haar hand de piemel aanraakte, ontsnapte er een heel zacht kreuntje uit mijn keel. Ze lachte er om. Ze had hem gevonden. Ze vouwde daarna haar vingers om de dikke stang heen, en zag mij weer reageren. ,,Zo goed?’’ vroeg ze me nog lief. Ik knikte, en liet me weer achterover vallen. Nu keek ze wel naar beneden. Naar haar hand en wat ze daarmee had vastgepakt. ,,Zo he?’’ vroeg ze nog onzeker en ze trok vervolgens heel langzaam de voorhuid op en neer. Ik kreunde weer zachtjes en zo had zij haar antwoord. Ze gniffelde en ze hield me goed in de gaten. Alsof ze bang was dat ze opeens wat zou doen, wat mij pijn zou doen. Maar daar hoefde ze zich geen zorgen om te maken. ,,zo warm.’’ Hijgde ze lichtelijk. Ze was opgewonden. Ze straalde het gewoon uit. Dat vrolijke gezicht van haar keek me ontzettend ondeugend aan, en ik kon merken dat ze zwaar onder de indruk was van dit alles. ,,1 of 2 handen gebruiken?’’ vroeg ze niet veel later. Weer nerveus. Ze had dit nog echt nooit gedaan. Dat verwonderde me echt. ,,2 handen en je mond.’’ Grijnsde ik haar toen wat brutaal toe. Eens zien wat ze daarmee zou doen. ,,Oh, okay..’’ weerklonk er weer zacht en onzeker vanuit haar mond. Het leek allemaal zo makkelijk nu. Maar de weg hiernaartoe was lang en zwaar geweest. Ze zocht een beetje haar plek op mijn krappe bed, en ik gaf haar die door m’n benen te spreiden. Ze liet de pik even los en op handen en knieën kroop ze tussen m’n benen, om voorover gebogen op haar knieën te blijven zitten. Haar ogen keken me nog nerveus aan, en toen leunde ze nog verder voorover op haar ellebogen. Beide handen had ze langzaam op de schacht heen gevouwen en ze kneep er zachtjes in voordat ze de voorhuid begon af te trekken. Ik kreunde nu al wat zwaarder, en m’n hart begon nog harder te kloppen toen ik haar zag naderen met haar mond. Ze sloot haar ogen. Ze deed nog snel een lange volle lok haar uit haar gezicht wuiven, en vervolgens voelde ik hoe ze heel zacht de eikel kuste. 1 keer maar. Toen leek ze wat moed te verzamelen voor een kort moment, en gaf ze de eikel nog een kus. Maar nu met de binnenkant van haar lippen. En ik kreunde haar zachtjes aanmoedigend toe. Wat een droom was dit.

Ik zag de eikel glanzen nadat ze nog een paar van die kussen erop had gegeven. ,,Is een beetje raar.’’ Zei ze me toen toch. Ze kwam iets overeind, maar hield haar handen warm aan m’n paal. ,,Heel geil.’’ Zuchtte ik alleen voldaan uit. ,,Echt?’’ vroeg ze dan ook. ,,Ja, echt. Zo geil doe je dit.’’ Ging ik door, en zag haar lachen. Heel verlegen. Minder onzeker. Toen zonder verder nog wat te zeggen, ging ze aarzelend terug met haar mond. Ik liet me verder achterover vallen, en genoot vol op van haar zachte handen die de paal masseerden en haar lippen die de eikel bleven kussen. Zachtjes aaide ik haar door haar blonde haren, en deed ik het lampje voor in de ruimte aan, met m’n andere hand. Gewoon zodat ik beter kon zien, wat ze aan het doen was. En haar boeide het niet of het licht of donker was. Haar zachte lippen konden alleen nog maar m’n eikel kussen. Ik had geen haast, nog de behoefte om haar te ontmaagden op wat voor manier dan ook. Ik wist dondersgoed dat ik morgen wakker kon worden en dat alles dan weer voorbij is. Dat er ruzie is of wat dan ook. Dus daarom genoot ik van het minimale maximaal. Gewoon van wat ze wel durfde te doen, en wat ze ook kon. Ik bleef haar aanmoedigend toe kreunen en liet m’n hand glijden over haar hoofd naar haar kin toe. Toen moest ze me wel even aankijken. Ik lachte naar haar, en zag haar lippen de eikel los laten met een beetje speeksel en teruglachen. Even kwam ze overeind, en kuste ze me. Ze nam wat meer initiatief. Dat was leuk. ,,Moet ik je niet…?’’ vroeg ze dan wel weer aarzelend. ,,Ja.’’ Zei ik haar dan rustig. Wat ze precies wilde vragen, wist ik niet. Maar ik wilde niet dat ze zich inhield op mij. Ze keek toen wel heel nerveus, en voor ik het wist, lag ze plat tussen m’n benen. Ze liet haar lippen nu ook langzaam los op de schacht, en haar handen gebruikte ze alleen nog om dat ding naar haar mondje te richten. Ik kon het niet geloven. Haar lippen gleden op en neer, en lieten meer van mijn pik doen glimmen. Toen haar hand vervolgens per ongeluk afgleed, kreunde ik hard en verlekkerd, en vroeg ze me of dat goed was. ,,Heel goed.’’ Zuchtte ik alleen diep en beet even op m’n lip terwijl ik haar aankeek in ongeloof. ,,Ik wil je wel pijpen, maar weet niet of ik dat kan.’’ Klonk ze nog altijd nerveus. ,,Ik wil ook dat je me pijpt.’’ Zei ik haar alleen zacht en brommend van opwinding. Toen liet ik me achterover vallen en sloot ik m’n ogen. Ik raakte in een soort trance. Haar handen deden zo weinig, maar precies dat wat ik wilde. Ik voelde hoe ze wat meer over m’n kruis heen klom en hoe ze de eikel toeliet in haar mond. M’n buik ging op en neer en m’n ademhaling was niet meer te controleren. Het was lang geleden dat ik gepijpt was. En god, wat hield ik daar van. Ze deed me een beetje pijn. Maar dat overmeesterde niet het genot wat ik altijd nog ervoer. Ze deed maar wat. Ze klungelde. Maar haar lippen waren zacht en vochtig en haar tong lag nooit stil. Voeg daar haar zacht knijpende handen aan toe, en je had gewoon een hele lekkere ervaring. Ik legde m’n hand op haar hoofd en probeerde haar wat verder te duwen zodat haar lippen en tanden verder over de eikel gingen. Wat daar bij het randje deed ze me dus een beetje pijn. Ze bood eerst weerstand, maar toen ik bleef drukken, leek ze te beseffen dat ik wilde dat ze dieper ging. En dat was iets wat ik niet had moeten doen. 2 tellen later was ze gestopt en raakte ze verstrikt in een akelige hoestbui, met kokhalsneigingen. Zij bood haar excuses aan, waarna ik het maar snel deed. En haar goed uitlegde dat juist ik te ver was gegaan. Ik wilde gewoon niet dat ze nu zou denken dat ze dit verkeerd deed. ,,Ik weet ook wel hoe het niet moet…’’ Merkte ze alleen onzeker op.

Maar ik wilde niets meer van haar onzekerheid weten. ,,Misschien kan je vaker langskomen?’’ vroeg ik haar. ,,kunnen we oefenen.’’ Ze schrok een beetje van m’n directheid, en ik was ook al overeind gekomen, en had haar op haar rug gedrukt. ,,En als Tiffany je stuurt, moet je haar maar meenemen…’’ Bromde ik daarna nog in haar oor. M’n zusje had er vast weer wat mee te maken. Dat wist ik zeker. Anders had ze haar kamergenootje al wel wezen opzoeken. ,,En de rest dan?’’ vroeg ze me alleen bezorgd. ,,Die mag je ook meenemen, als je dat lekker vind.’’ Speelde ik haar alleen flauw toe met een te grote glimlach. Ze schudde met haar hoofd en schoot ook in de lach. ,,Ben jij er zo eentje…’’ ,,Ja, dat ben ik.’’ Zei ik haar kort, en kuste haar daarna heel zacht in haar nek. Het kippenvel schoot omhoog. ,,Waarom?’’ vroeg ze me toen. ,,Waarom wat?’’ vroeg ik haar, en gaf haar nog een kus. ,,Waarom nu wel?’’ en ik hoorde haar nerveus slikken. ,,Omdat het nu kan.’’ Zei ik haar gewoon eerlijk. Ze keek me wat wantrouwig aan. Kwam ze nu mee… Ik keek haar strak aan, en kuste haar op de mond. ,,Stop me. Als je wilt.’’ Zei ik haar alleen zacht, en kuste haar wang en nek, voordat ik aan haar oor begon. Ze stopte me niet. Niet m’n lippen, en niet m’n vrije hand die over haar borstbeen gleed naar haar bh. Zonder pardon liet ik m’n hand haar bh onder glijden en vergreep ik me licht aan haar borst door die te masseren en de tepel te strelen met m’n vingers. Ik voelde haar lichaam huiveren, en ik keek over haar heen, en zag op haar armen en buik nu ook het vel ontstaan. Heel langzaam lag haar lichaam al te kronkelen. Ik werd er waanzinnig geil van. ,,Pak m’n pik.’’ Zei ik haar dan ook zwoel fluisterend ,en dat deed ze nu zonder aarzeling. Ze lag daar plat op haar rug met de ogen dicht. Ze liet zich aanraken en kussen, en langzaam golfde haar lichaam maar door op mijn bed. Ik lag naast haar op m’n zij met 1 arm onder haar, en keek toe naar haar heerlijke lichaam en naar haar hand, die zachtjes over de eikel heen gleed. Ik wilde haar alle twijfel ontnemen en dat was me gelukt ook. Zachtjes blies ik tegen haar oorlel aan, waarna ze zich naar me omdraaide. Ze keek me nu aan. Strak maar dromerig. Dat kon. Ze zoende me. Ik kreeg het idee dat ik meer mocht onderhand, en mijn hand gleed dan ook kriebelend over haar buik af naar haar pyjama broekje. ,,Ik ben nog niet klaar voor seks!’’ zei ze snel met een geile zucht, toen mijn hand haar broekje in ging en streek over haar natte zachte slipje. ,,Ik ook niet.’’ Zei ik haar, en liet m’n hand daar liggen en wrijven. Ze draaide haar hoofd weer zacht van me af en richting het plafond, en begon zwaar te ademen en te hijgen. Met m’n vingers drukte ik steeds harder over de stof heen, en leerde ik haar langzaam kennen daarna. M’n pik had ze in middels los gelaten. Haar beiden handen trokken langzaam naar haar gezicht toe, en hielden niet veel later wat piepende geluidjes tegen die haar keel ontschoten. Haar hele lichaam reageerde zo lekker op mijn aanrakingen, dat ik zelfs nog even blij kon zijn dat ik dit niet verleerd was. Beffen was 1 ding, maar vingeren een ander. En bij het beffen kon je toch altijd wat minder fout doen, dan met vingeren, was mijn ervaring. Ze zei nu niets, toen ik m’n vingers nog verder liet gaan, en ze vervolgens haar slipje onder gleden. Ik voelde wat schaamhaar boven haar poesje, en daar gleden mijn vingers zachtjes doorheen. Voelde zacht. Haar reactie was nu veel heftiger. Ik voelde haar clitje pruimen en mijn vingers glibberden met soppende geluiden tussen haar gezwollen lipjes. Ze was nog geiler dan ik dacht.

Ik Kroop wat meer tegen haar op naar haar gezicht toe. ,,Wil je voelen hijgen tegen m’n pik aan.’’ Speelde ik haar zacht toe. Ik voelde me oppermachtig. Zeker toen ik zag, dat ze tijdens het gevinger, haar mooie slanke lichaam naar m’n pik boog en die begon te kussen. Misschien wel goed om even wat te vertellen over mijn verlopen relatie met Sonja. Zij was de meest ervaren als het aankwam op dit gebied met mij. En zij was de baas. En dat gaf niets. Ze deed alles met me en liet me alles met haar doen. Ik had echt fout gezeten omdat op het spel te zetten voor haar zus. Maar dat is een ander verhaal. Het punt was, dat ik nu met deze dames de meeste ervaring had. Zowel met Raquel, als nu met Amber durfde ik alles te vragen met een bepaalde zelfverzekerdheid dat ik bijna zeker wist dat ze het nog zou doen ook. En Amber hijgde nu dus ook tegen m’n pik aan. Met twee vingers had ze de eikel vast en trok ze die naar haar toe. En elke keer als ik haar lichaam lekker zag reageren op mijn gevinger, kon ik een zware warme zucht tegen m’n eikel verwachten, die dan weer op zijn beurt reageerde door even groter te worden. Een heerlijke geile ketting reactie. Maar het werd helemaal geil, toen Amber zonder directies en dus op eigen initiatief het puntje van de eikel begon af te zuigen en te likken. Heel ongecontroleerd allemaal, maar dat kwam natuurlijk door mijn geroer tussen haar natte lipjes. Ze kreunde enkel maar zachtjes, maar wel leek het altijd van heel diep te komen. Ik stond op knallen. Maar hield me echt met alle macht in. Ze zou schrikken, en hoe dan ook zou dat het einde betekenen. En dus stopte ik haar ook. Met m’n andere hand trok ik zachtjes aan haar kin totdat ze naar me opkeek. Even zag ik die onzekerheid in haar ogen alsof ze iets fout deed. Maar ik kuste haar zacht en liet m’n vingers nu echt soepel doorwrijven over haar zachte schaamlippen, waarbij ik de gehele lengte van m’n vingers gebruikte om haar van clit tot vulva continue aan te raken en op te geilen. Happend kuste ze wild terug, en haar lichaam begon steeds wilder te schommelen. Ik hield dit makkelijk vol en zette dan ook met plezier dit aan, waar ik haar vast en zeker mee zou laten komen. Of niet. maakte ook niet uit denk ik. Maar ze kwam wel. Zo heerlijk zacht kreunde ze tijdens ons gekus door, en rekte haar lichaam zich alle kanten op, om vervolgens haar poes trillend tegen mijn vingers te laten rijden. Huiveren deed ze weer. Ik kon zelf ook niet een kreuntje onderdrukken. Vond het heerlijk om haar jonge lichaam zo te zien genieten door mij. Ik snap dat ik misschien een beetje arrogant overkom zo, maar het was nu eenmaal wel zo. Ik vroeg me af hoe vaak ze wel niet over mij gefantaseerd had. Dat hadden we niet besproken namelijk. Dat zij er nu net zo verlief bij lag als ik. Dat we beiden iets laten uitkomen wat ons lang in het hoofd zat. Van mijn deel wist ik het zeker. Maar als ik haar zo zag liggen, met een grote glimlach op haar gezicht, haar lichaam wat nog draalde, en haar eigen handen die even over haar korte sexy pyjamabroekje gleden, kon ik me niets anders voorstellen dan dat ze het wel erg naar haar zin had hier bij mij.

,,Ga maar snel terug.’’ Zei ik haar na een kwartiertje. De gemoederen waren wat gesust en het werd weer kil en koud in de camper. Heel langzaam maar. ,,Moet ik niet…’’ ,,Nee.’’ Zei ik nu met een warme glimlach en zag haar naar de stijve kijken. ,,Volgende keer. Vind het lekker om geil rond te lopen.’’ Zei ik haar alleen met een grijns. Ze lachte er wel om, maar ik kon me afvragen of ik niet te vrijgevig was met dit soort informatie op dit soort momenten met dit soort mensen. Deze beste vriendin van mij stiefzusje die mij hoogstwaarschijnlijk ook nog lekker vond. Ze kuste me nog een laatste keer. Een lange kus. Ze trok daarna haar hemdje weer aan, en hupte geruisloos van de bovenverdieping af, en liet me weer alleen achter. ,,Vertel Tiff maar wat je hebt uitgespookt.’’ Gaf ik haar alleen mee. Het was de hoogmoed. En ik zal morgen wel zien wat voor gevolgen het zal hebben. Ik deed het licht uit en kroop onder de dekens. Ik had geen enge gedachtes meer over het spookachtige toneel hier in Zwitserland. Het was gewoon laat. Ik was moe, en het was erg donker. En mistig. Meer niet. Geen zombies of weerwolven. Alleen ik in een camper die naast een huis stond met 6 mooie meiden, waarvan ik steeds meer behoeftes krijg. Als ik m’n hoofd koel wist te houden en gewoon doordacht zou handelen, zou het best wel goed komen. Geen ruzies en misschien wat meer seks. Dat is alles wat ik wilde op dit moment. Waarom had ik me niet eerder aan die Amber vergrepen?! Als ik geweten had dat ze zo geil voor mij kon zijn, had ik dat namelijk zeker gedaan. Al dacht ik nu nog in de waan van zojuist. Maar dan nog. Ik vroeg me sterk af wat Tiffany nog meer voor me in petto had.

-

Ik heb het altijd moeilijk om een vervolg te schrijven, dus laat alsjeblieft weten of dit een waardig tweede deel is van het verhaal.