Aangenaam Verrast Door Robert - 11

Geert keek ons verwonderd aan en vroeg, ‘slikken jullie elkaars zaad in?’
‘Ja, waarom niet,’ zei Robert.
‘Is dat niet vies dan?’ Vroeg Marcus.
‘Jullie gaan ons nu toch niet vertellen, dat jullie dat nog nooit hebben gedaan,’ zei ik.
Geert zei, ‘nee, dat hebben we inderdaad nog nooit gedaan, we zijn bang voor enge ziektes. ‘Als jullie het eenmaal hebben gedaan, willen jullie vast niets anders meer,’ zei Robert.
‘Trouwens wij zij elkaar trouw, we hebben nog nooit iets gehad met iemand anders,’ zei ik.
En ik gaf Robert voor hun ogen een tongzoen.
Geert kreeg een roodhoofd en wist waar ik op doelde.
De deur van de tuin ging open, en Robert zijn ouders kwamen binnen gelopen.
Ze hadden boodschappentassen in hun handen, Robert vroeg, ‘is dat alles, of is er nog meer in de auto?’
Ze zeiden, ‘er staat nog meer in de wagen, dus doe ook maar eens wat voor de kost’.
Robert liep in zijn blootje naar de wagen, en kwam even later terug met een krat frisdrank in zijn handen.
Marcus en Geert die ondertussen weer droog waren, trokken hun kleren aan en nadat ze de vader en moeder hadden begroet gingen ze naar huis.
De ouders liepen nog een keer op en neer naar de wagen, en kwamen met de laatste boodschappen terug.
Terwijl ze naar binnen liepen, liep ik voorzichtig naar de wagen en sloot de achter klep.
Robert en zijn ouders kwamen tegelijk weer naar buiten, en zagen mij nog net terug lopen naar het terras.
Ik liet me net zaken in een tuinstoel, de moeder zei, ‘het gaat al gelukkig beter met jou voet zie ik’.
Ik zei, ‘gelukkig wel, we zijn vanmorgen terug geweest bij de specialist, en die zei dat ik zoveel mogelijk moest doen met mijn voet zonder typ erom’.
De vader van Robert liep tot aan de tuindeur en sloot de wagen af met de afstandsbediening.
Hij luisterde of hij het piep signaal hoorde, en kwam daarna terug.
De moeder wilde weer naar binnengaan, ze liep langs mij.
Ik stond op en greep haar vast, ik zei, ‘even oefenen, en drukte haar’.
Ze keek me niet begrijpend aan en zei, ‘hoe bedoel je dit?’
Ik hield haar nog steeds stevig vast en zei, ‘Tante Els, ik ben blij dat ik met jullie op vakantie mag, en gaf haar een zoen op de wang.
Ze moest lachen, en nadat ik haar had losgelaten ging ze weer verder naar de keuken.
Nu greep ik de vader van Robert vast, en drukte hem ook stevig tegen me aan.
Ik zei, ‘ook U bedank ik oom Harry, en gaf hem ook een kus op zijn wang’.
Robert en zijn moeder keken me lachend aan.
‘Ik heb maar een probleem, ‘zei ik tegen oom Harry’.
‘En, dat is?’ vroeg hij, misschien kan ik jou wel helpen.
‘Tja’, zei ik, ‘ik denk niet dat ik Mark, Willem en Robert met neef ken gaan aanspreken’.
Hij tilde me op en droeg me lachend naar het zwembad, ik wist wat er ging komen.
Ik hield hem goed vast, net toen Robert zijn moeder met een dienblad vol cola naar buiten kwam, wilde Robert zijn vader me in het zwembad gooien.
Maar hij viel met me mee het water in gekleed en wel, omdat ik niet los liet.
Toen we boven water kwamen vroeg Robert zijn vader, ‘is het probleem nu opgelost?’
Ik zei, ‘nee, ik kan nog steeds niet neef tegen hun zeggen hoor’.
Mijn nieuwe oom Harry, duwde me nog eens even onder water.
Toen ik proestend boven kwam, zei hij lachend, ‘dat hoeft ook niet, het is genoeg dat je oom en tante zegt’.
Robert met zijn moeder stonden aan de kant te lachen, Robert zei, ‘dit had ik gisteren ook al willen doen maar er was geen zwembad bij jullie’.
We klommen uit het zwembad, en liepen naar de tafel.
Mijn noem tante had het zich ook gemakkelijker gemaakt en was naakt, Robert zijn vader trok ook zij natte kleren uit.
Hij lag zijn kleren op het gras in de zon zodat ze konden drogen.
Ineens vloog de tuindeur open en Mark kwam de tuin binnen gelopen, gevolgd door zijn opa en oma.
Mark besprong zijn moeder uit blijdschap, en knuffelde haar.
Vervolgens was zijn pa aan de beurt, uit gene tegenover de opa en oma verdekte ik mijn blootheid zo goed en kwaad als het kon.
Ik had hun ten slotte nog nooit eerder gezien voor die tijd. Maar de opa zei, ‘je hoeft je niet te generen hoor, we hebben onze dochter al van kleins af aan naakt laten rondlopen’.
Hij kwam naar me toe, en stelde zich voor aan mij.
Op de een of andere manier kwam hij bij mij gelijk sympathiek over, ik zei, ‘aangenaam ik ben Ron de vriend van Robert’.
Robert gaf zijn oma en opa de hand als begroeting, gelijk daarop zei hij, ‘hij gaat met ons mee naar Corsica’.
‘Zo, dat is mooi, ik had zoiets al gehoord van Willem, tijdens het bezoekuur in het ziekenhuis.
‘En jou ouders vonden het gelijk goed?’ vroeg de opa verder.
Ik zei, ‘Ja hoor, mijn ouders kennen oom Harry en tante Els al heel lang’.
Robert zijn vader kwam er bijstaan en zei, ‘Willem wilde het hebben, dus maakte Ron zijn ouders er al helemaal geen punt van’.
Robert en ik lieten de vader en opa alleen, en sprongen weer in het water.
De vader zei, ‘Toen ze hoorde dat het de wens van Willem was, vonden ze het meteen goed vooral omdat Robert en Ron echte vrienden zijn’.
‘Waar de een is, is de andere niet ver te zoeken,’zei hij.
‘Ze zijn samen bij het handballen, en zoals U weet hebben Ron zijn ouders zich de laatste tijd over Robert ontfermd’.
Zij doen werkelijk alles samen, ze maken samen het huiswerk, delen de kamer en douchen zelfs samen’.
‘Dus zullen ze die drie en halve week ook wel samen in een tentje kunnen doorbrengen,’zei hij lachend.
‘Dat denk ik ook wel,’ zei de opa.
Wij waren nog volop aan het zwemmen toen de telefoon ging, Robert zijn moeder liep naar binnen en nam op. Het was mijn moeder, ze vroegen of we nog naar huis kwamen om te eten.
Ze zei, ‘ik zal ze zo sturen’.
‘Trouwens komen jullie morgen barbecueën?’vroeg ze aan mijn moeder.
‘Ja, graag als jullie dat uitkomt?’ vroeg mijn moeder.
Robert en ik kwamen uit het water, toen Robert zijn moeder met twee handdoeken zwaaide.
Ze zei, ‘dat was je moeder, ze vroeg of jullie nog naar huis kwamen om te eten’.
Onder het afdrogen mopperde Robert wat, maar zijn moeder zei, ‘morgen komen jullie weer terug maar dan met de hele familie’.
Robert begon gelijk te glimlachen en zei vragend, ‘barbecueën?’
Ze knikte van ja, ‘misschien komen zelfs ook opa en oma,’ zei ze.
We trokken onze kleren aan, en gingen naar huis.
Robert rolde me met de rolstoel de oprit af, een goed half uur later waren we er.
Op het terras stapte ik uit de rolstoel en liep voorzichtig de keuken in, met Robert achter me aan.
Mijn moeder stond in de keuken te
koken, ik zei, ‘sorry mam, we waren aan het zwemmen en zijn de tijd vergeten’.
‘Geeft niet jongens, ik ben nog niet zover maar ik wilde weten of jullie hier aten of bij Robert zijn ouders’ zei ze.
‘Over een half uur kunnen we aan tafel, dus jullie kunnen nog even gaan douchen zodat het gloor van jullie huid af is’ zei ze.
Dat lieten we ons geen twee keer zegen, zo snel als we konden gingen we naar boven.
In de badkamer trokken we onze kleren uit, Robert ging nog even op Pieter zijn kamer de handdoeken halen.
Toen hij de kamer binnen ging bleef hij even staan, Pieter was niet alleen op zijn kamer.
Henk en nog een ander vriendje waren er, en ze zaten op de grond te spelen met de lego.
Henk en Frans het andere vriendje schrokken toen Robert in zijn blootje binnen kwam, Pieter moest even lachen omdat die twee zich hadden geschrokken.
Robert liep naar Frans, gaf hem een hand en stelde zich voor als zijnde de vriend van Ron, ook Frans zei zijn naam.
Robert draaide zich om en pakte de handdoeken, en ging vervolgens terug daar de badkamer.
Nog voor hij de kamer verliet zei hij, ‘Pieter over een half uur eten we’.
‘Oké, dan gaan we maar vast opruimen,’zei hij.
Nadat ze klaar waren met opruimen, liep hij even mee tot aan de deur.
Onderweg naar de deur vroeg Frans, ‘is dat normaal, dat de vriend van Ron in zijn blootje jouw kamer opkomt Pieter?’
Pieter zei, ‘bij ons wel, kloppen is bij ons niet nodig en we lopen bijna altijd naakt in huis rond’.
‘Ja, zei Henk, als Pieter en ik alleen op zijn kamer aan het spelen zijn, trekken we ons ook sinds kort geheel uit’.
‘En lopen we hier boven bloot rond, laatst ben ik zelfs in mijn nakie mee naar de keuken gelopen om wat te drinken te halen’.
‘Pieter zijn moeder keek maar eventjes vreemd op, maar glimlachte daarna’.
Frans zei, ‘dan doe ik de volgende keer mee, lijkt me best lekker, ik heb zojuist behoorlijk moeten zweten in zijn kamer.
Pieter en Henk moesten echt even lachen, Henk zei, ‘wat denk je waarom we ons T-shirt uit hebben gedaan’.
‘Ja, zei Pieter, we durfde niet verder te gaan, omdat jij nog niet eens jouw shirt uit deed’.
Frans kreeg een kleurtje en zei, ‘had maar wat gezegd, mijn shirt had ik zeker uit gedaan’.
‘Maar zei hij verder, ik vond het wel vreemd dat Robert niet zijn hand voor zijn piemel hield toen hij een wild vreemde in jou kamer aantrof ?’
Henk zei, ‘waarom zou hij, je had hem toch al gezien’.
Bij de deur vroeg Pieter, ‘komen jullie Zondagmiddag weer spelen bij mij?’
‘Graag zeiden ze bijna tegelijk, hoe laat’.
Ze spraken af om twee uur.
Toen ze weg waren, haastte Pieter zich naar boven, in zijn kamer trok hij zich uit en liep naar de badkamer om zich te wassen.
Hij had zich ’s middags na het gymmen gedoucht, dus kon hij zich nu snel zo wassen.
Toen hij in de badkamer was, zag hij door de matglazen wand dat we dicht tegen elkaar aanstonden.
Stiekem moest hij in zichzelf lachen, maar merkte ook dat zij jongeheer iets overeind kwam.
Dit verwonderde hem, en dacht “zal ik dan toch ook zo zijn zoals hun?”
Toen wij uit de douche kwamen, zagen we nog net dat hij een washandje tegen zijn piemel hield.
Ik kon het niet nalaten en vroeg, ‘heb je genoten van het schimmenspel dat je zag?’
Pieter kreeg een rood hoofd, hij hield het washandje onder het koude water en drukte het weer
tegen zijn half stijve piemel.
Robert wilde nog wat zeggen, maar van onderuit werd geroepen dat we konden eten.
Snel droogde we ons af en liepen gezamenlijk naar beneden.
Wij schoven aan de tafel aan, iedereen met uitzondering van onze ouders waren we naakt.
Tijdens het eten, vertelde mijn moeder dat we de volgende dag waren uitgenodigd om te gaan barbecueën bij Robert zijn ouders.
Pieter en Freek wipten blij omhoog van hun stoelen, ik zei, ‘dat wisten we al lang’.
‘Allang?’ vroeg mijn moeder.
‘Nou ja, lang is wat overdreven, maar we wisten het zeker al een uur geleden’ zei Robert.
Na het eten, gingen we nog samen op de bank zitten en keken naar de tv.
We paste net met ons vieren op de bank, mijn ouders hadden ieder een fortuil.
Mijn vader keek ons aan en zei lachend, ‘moet je nu eens kijken ma, hoe die vier bloteriken naast elkaar zitten, ik zou er zo een foto van willen maken’.
Freek sprong op en rende naar boven, iedereen keek elkaar verwonderd aan. Even later drukte hij pa zijn digitale fotoapparaat in de hand.
En zei, ‘wat let U, wij blijven heust wel stil zitten hoor’.
‘Ja, zei ik, dat is een goed idee, dit wordt dan het eerste foto voor ons naturistenalbum’.
Pa keek vragend naar mijn moeder, ze trok haar schouders op en knikte van toe maar.
Ze zei, ‘de jongens willen het hebben, trouwens eens zal er zeker een album ontstaan, hopelijk kunnen we het volgend jaar werkelijk een echte naturistenvakantie houden’.
‘Ik kijk er al naar uit Samen met ons gezinnetje, drie en een halve week op Corsica vertoeven waarvan het grootste deel naakt’.
Pa zette de camera aan, en maakte enkele foto’s van ons op de bank.
Nadat hij klaar was gaf hij de camera terug aan Freek, deze rende weer naar boven en drukte de foto’s gelijk af.
Een half uur later kwam hij weer naar onderen, en toonde ons het resultaat.
Lachend zei hij, ‘pa als je ooit zonder werk komt te zitten, kan je nog altijd fotograaf worden’.
Pa stond op en liep naar Freek, hij maakte een vuist en met zijn knokkels wreef hij eens hard door het haar van Freek.
Die begon te jammeren en riep, ‘genade pa ik zal het nooit meer zeggen!’
Pa hield op, en ging achter de bank staan.
Hij omvatte ons vieren en zei, ‘jullie zijn het beste wat ons is overkomen, in ons leven’.
‘Ook al zit jij er tussen Robert, ik hoop dat jullie nog lang vriendjes blijven en veel geluk zullen hebben’.
Van de laatste woorden was hij geschrokken, en kleurde een beetje. Maar gelukkig viel het niemand op, ik keek hem wel verwonderd aan maar zei niets.
Een goed uur later moesten we toch naar bed, Pieter en Freek stonden als eerste op en gingen naar boven. Nadat ze iedereen een goedenacht hadden gewenst, en een nachtzoen hadden gegeven.
Pa hield ons tegen toen we ook wilden gaan, en zei, ‘ik moet jullie nog even spreken jongens’.
We keken ons even aan en trokken de schouders op, en gingen weer op de bank zitten.
Toen iedereen weg was, ging mijn moeder naast me zitten op de bank, en mijn vader nam plaats naast Robert.
Ze legde hun arm over onze schouder, en drukte ons tegen zich aan.
Pa begon en zei, ‘Jongens ik weet niet hoe ik moet beginnen, maar alles wat er nu ook wordt
gezegd blijft onderons’.
‘Volgens ma en mij is er meer tussen jullie, dit is niet zomaar een vriendschap tussen jullie’.
‘Zitten we goed met deze aannamen?’ vroeg pa ons.
Robert keek me verbaast aan, en ik hem, we kregen het ineens benauwd.
Ik trok weer mijn schouder op en keek Robert vragend aan, ik wist me geen raad op dit moment.
Er viel een stilte van enkele minuten in de kamer, mijn moeder schudde me even en stond op.
Ze ging naar de keuken en kwam even later terug, ze had een fles cola en vier glazen in haar handen.
Nadat ze de glazen in geschonken had ging ze weer naast me zitten, en trok me weer tegen zich aan.
Pa ging verder en zei, ‘zoals jullie reageren, kunnen we er van uitgaan dat we op de juiste weg zijn’!
‘Maar Ron, je weet ons kan je alles zeggen, je blijft gewoon onze zoon wat er ook gebeuren mag’.
‘En ik hoop dat het geen kalverliefde is, want een betere schoonzoon als Robert kan ik me niet voorstellen’.
Ik begon zacht te huilen, ook Robert zijn ogen werden nat en even later zat ook hij te huilen.
Moeder nam het woord en zei, ‘jongens toch, jullie hoeven toch niet te huilen, als het zo is kunnen jullie er toch ook niets aan doen’.
‘Pa en ik wilde gewoon zekerheid hebben, jullie gedrag is de laatste tijd wel erg vreemd’.
Ik begon nu echt te huilen en snikkend zei ik, ‘ma, pa, ik weet dat ik jullie alles kan zeggen’.
Stotterend ging ik verder, ‘ik was ook echt van plan om het jullie te zeggen, maar we dachten dat het beter was om te wachten’.
‘Totdat die nare zaak met Willem achter de rug is, ik hoop dat jullie dat begrijpen’.
Mijn ouders kregen nu ook een brok in de keel, ma trok me naar zich toe en drukte me stevig tegen haar aan.
Pa deed het zelfde met Robert, en wreef tegelijk met een hand door zijn haren.
Nadat ze ons los hadden gelaten, omarmde wij ons elkaar en drukte onze lichamen tegen elkaar.
Ik zei zacht, ‘sorry Robert, maar ik kon echt niet anders, ik kan mijn ouders niet aanliegen’.
Robert fluisterde, ‘het is al goed schat, en gaf me een kus op mijn voorhoofd’.
‘Jij heb het achter je, ik heb deze zware klus nog voor me, en ik hoop dat jij er bij bent als ik het mijn ouders ga vertellen’.
Ma zei nadat ze de glazen weer vol had gemaakt, ‘Jullie zijn nog wel erg jong met je dertien en een half jaar’.
‘Maar ik hoop dat het wat blijvend is, en ik denk dat ik ook namens pa spreek’.
Pa bevestigde het en zei, ‘onze zegen hebben jullie, en we hopen dat jullie samen gelukkig zullen worden’.
‘Jullie hebben bewezen, door te willen wachten met het bekend maken van jullie homo zijn, dat je weet waar je mee bezig bent’.
‘Wij zullen jullie wens respecteren, en voorlopig niets tegen jouw ouders te zeggen Robert’.
Het werd even stil in de kamer, we grepen tegelijk naar ons glas en moesten lachen.
Ma vroeg, ‘hoe lang loopt dit al?’
‘Nou eigenlijk al vanaf ons tiende, elfde jaar, maar we weten het pas sinds een paar weken echt van elkaar’ zei Robert.
‘Dat is al een hele tijd,’ zei mijn moeder.
‘Maar let wel op wat jullie doen jongens, als ons het opvalt dan valt het de andere ook op’.
‘Ja, ma dat zullen we zeker doen, Pieter weet het trouwens al, hij heeft ons de vorige week betrapt, ‘zei ik.
‘Hoe betrapt?, waarbij heeft hij jullie bij betrapt? vuurde moeder haar vragen af naar ons.