Een Paal Van Staal - 3

Dit is het laatste deel van Een Paal Van Staal, waarin de bel gaat als ik net muziek van Carla Bruni opgezet heb om me te gaan vingeren.

Ik loop dus weer naar de deur en doe open. En wat zie ik daar tot mijn grote vreugde staan, maar niet heus, een vrouw met een collectebus. Het Rode Kruis, mevrouw, zegt ze met een chagrijnige glimlach op haar kop en een driftig rammelende bus die ze onder mijn neus houdt. Die trut is vast ongesteld, dacht ik meteen, het lijkt wel of dat soort vrouwen altijd ongesteld is. Zelf word ik daar ook niet vrolijk van. Maar bij mij is het altijd binnen een dag gebeurd en dan kan ik er weer tegenaan. Ik pakte een euro uit mijn jas en duwde die in haar gleuf. Toen ze zich omdraaide om weg te lopen, dacht ik tram, bus, gleuf en voelde het tussen mijn benen jeuken. Nog steeds zo geil als een pot bonen. Ik sluit de deur en zie nog net dat die brede schouders van gister in de tram in de verte komt aanlopen. In een soort paniek knal ik de deur gauw dicht.

Ik sta in één klap op mijn benen te trillen, zwik bijna door mijn zwakke enkels heen, kippevel tot op mijn gleuf. O jee, o jee, o jee, nee toch, nee! Of ja toch, als ik zou durven. Maar ik durf niet en ik wil het ook niet. Die coole griezel denkt natuurlijk dat hij me even kan komen neuken voor hij weer met zijn gabbertjes de kroeg induikt. Of misschien is hij al dronken en gaat hij me verkrachten. Voor hem ben ik alleen maar die übergeile slet uit de tram. En als je gratis een geile kut kan palen, waarom zou je dan naar de hoeren gaan. Dat doet zelfs een hoerenloper niet. Of toch wel? Ach, wat weet ik nu eigenlijk van dat soort mensen af. Ik sta besluiteloos te trillen. In mijn hoofd hoor ik nee, maar mijn kutje jeukt ja. Of is het omgekeerd? Oh verwarring, Oh my god, wat moet ik doen?

Dan klinkt de bel. Niet lang en dwingend schel, maar met een kort bijna bedeesd tringetje dat maar een split second duurt. Ik doe open en spring hem in zijn armen, benen sla ik om zijn heupen heen. Mijn kutje schuurt hard en dwingend over zijn op springen staande paal van staal en ik wrik zijn lippen open en steek mijn tong tot achter zijn huig, op zoek naar wat hij heeft gegeten en kom nauwelijks hijgend eindeloos klaar. Dat duurt wel tien schokkende minuten. De buren hangen stomverbaasd als slappe lullen uit de ramen en bellen brandweer en politie. Eindelijk gebeurt er iets in hun straat.

Vergeet het maar. Echt niet. Ik doe de deur heel langzaam open en zie hem staan met mijn tas tegen zijn borst geklemd. Oh my god, wat heeft hij een coole kop met krullen. En een leren jack dat om zijn brede schouders knelt. Op zijn kop een bijna verlegen glimlach met iets van gêne erin dat hij mijn tas in de tram gevonden heeft. Ik glimlach blij en gereserveerd verrast omdat ik dacht dat ik hem nooit terug zou zien.

Ik bedoel die tas en niet jou, zeg ik onhandig blozend, kom even binnen voor de kou...

Want het was werkelijk niet te harden koud daar in de deur. Met die gure wind die dun door mijn flodderjurkje langs mijn tochtige sneetje sneed. Voor begin maart was het ijzig kil. Ronduit guur en waterkoud. Ongezellig weer zegt mijn moeder. Het zou al lente moeten zijn, maar behalve in mijn buik viel daar nog niets van te merken. Het was werkelijk onbehaaglijk weer, echt weer om lekker warm tegen tegen je beminde aan te kruipen. En de rest gaat dan vanzelf. ten minste als je een beminde hebt om met armen en benen, handen en voeten te omhelzen. Een lekkere gozer die weg van de grote boze wereld in je kutje weg wil kruipen. Maar die had ik niet, ik word door niemand bemind. Gelukkig zijn de weergoden me vanavond welgezind. Hun ijzige adem blaast de krullebol mijn halletje in.

Hij zet drie aarzelende stappen naar binnen.

En wat ben ik blij dat ik die tas terug heb, zeg ik hem, al zat er niet veel bijzonders in. Dat viel wel mee vond hij. Een brief van de postcodeloterij dat ik een beker ijs met de hele straat had gewonnen. O ja, da's waar, vandaar dat ik hem in mijn tas had gedaan, die beker ijs kon ik tegen inlevering van die brief bij de dichtst bijzijnde delicatessenwinkel halen. Totaal vergeten, maar vandaar dat hij wist waar ik woonde. En een bos sleutels zei hij en ik gooide de deur dicht. Oh my god, Denise trut, sleutels, van mijn moeders huis nota bene, hoe kon ik dat nu vergeten zijn. Maar goed dat mijn moeder niet wist dat ze kwijt waren, dan had ik de wind van voren gekregen. Oh ja, de sleutels, glimlach ik traag en dankbaar terug. Verdomd belangrijk, ben als een kind zo blij dat ik ze weer heb. Je wil gewoon niet weten hoeveel problemen en tijd je me daarmee bespaart. Mag ik je als dank voor het brengen een kopje koffie aanbieden. Of in ieder geval iets warms, dat is wel het minste...

Aarzelend en bijna schuchter zegt hij ja. We gaan naar de keuken waar het apparaat binnen een wip te pruttelen staat. Hij zit verlegen op het krukje te wachten. Ik sta tegen het aanrecht kopjes en lepeltjes, suiker en melk te pakken. Met mijn rug half naar hem toe, maar toch zie ik dat zijn blikken steeds terloops sluiks langs mijn benen aaiend over mijn billen dwalen. Met een jeukend kutje schenk ik in bedeesde stilte de koffie in. We lopen naar de kamer waar hij in een fauteuil wil gaan zitten, maar ik stuur hem naar de bank. Omdat die zogenaamd beter zit en ga naast hem zitten. Die bank zit niet beter, maar als hij tegenover me zit, kan hij mijn blote kutje meteen zien. En ondanks de jeuk vind ik dat op dit moment te gênant. Ik wil nu ik hem bijna voor het grijpen heb niet als een geile stoephoer overkomen. Maar daarentegen, dat spreekt voor zich, als een sexy lady met manieren.

Zijn oog valt op de brochure die nog op de bank ligt. Hij vraagt beleefd of ik Jehovah Getuige ben. Neen joh, natuurlijk niet, lach ik blij, omdat het gesprek eindelijk op gang kan komen. Al ben ik vanavond wel getuige van hun bezoek geweest. Aardige lui, maar ach ze zijn zo saai en nooit eens spannend. Niets voor mij. Hij knikte instemmend en een beetje ongemakkelijk blozend dat hij dat van mij wel kon geloven. Nogal logisch, hij kon dat van gister in de tram onmogelijk vergeten zijn.

Ik glimlachte nu zo blozend en zo verlegen als een dertienjarig meisje maar kan zijn. En stamelde dat wat gisteren gebeurde, dat was voor mijn doen wat al te spannend. Zo ben ik normaal niet, ik wist niet wat me overkwam, maar normaal doe ik zoiets nooit en laat ik dat ook nooit toe. Ik ben meer een beetje altijd tuttig, een kantoorjuf met overdag keurig zwarte rokjes en blazertjes aan, met kopjes en schoteltjes, lepeltjes, tepeltjes, klontje suiker en een scheutje melk erbij, nogal burgerlijk, de afwas laat ik nooit tot de volgende dag staan. Ik ben absoluut niet van wilde ongecontroleerde dingen. Maar gisteren, ik weet nog steeds niet waarom en hoe, liet ik me door het moment meeslepen. Ook van de zenuwen, ik was bang om die paal los te laten en in het gedrang te vallen. Dan zouden al die mensen onder mijn rokje kunnen zien dat mijn slipje halverwege mijn dijen hing en zo tussen mijn benen kunnen kijken. Ik zou me dood schamen. En nu ben ik bang dat je me zóóów verschrikkelijk helemaal een kapot goedkoop geil sletje vind dat zich door iedereen laat pakken. En dat ben ik dus absoluut, maar dan ook absoluut niet. Dus als je dacht mocht denken, dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. En trouwens, hoe heet je eigenlijk?. Robert, stoere naam, ik ben Denise.

Robert is duidelijk in verlegenheid gebracht en stamelt dat het ook zijn schuld was. Dat hij daarvoor zijn excuus wil maken. Dat het hem meegesleept had. Dat hij mij toen ik naast hem kwam staan heel erg knap en sexy vond. En daarvan geil was geworden, maar toch niet had mogen doen wat hij had gedaan. Misbruik van de situatie en dat hij zich daarvoor schaamde. Nee, hij vond me absoluut geen goedkoop sletje, maar veel meer een onbereikbaar dure unbelievable sexy dame. Okay, Robert, excuus aanvaard, als je het voortaan maar laat. Oh my god, wat ben ik toch met een natte vinger te lijmen, vooral als die langs mijn jeukende kutje gaat. Okay Robert, drink rustig je koffie op, Deniese moet effe hoognodig piese en wil je daarna nog iets vragen. Ben zo terug.

Ik pis en pers mezelf zo hard mogelijk leeg. Het gaat de goeie kant uit met Robert, volgens mij ziet hij me wel zitten. Hij is verlegen, maar daar help ik hem straks zo overheen. Ik pers het achtergebleven sperma van die jongen met al mijn kutjeskracht uit mijn spleetje. Ik wil onder geen beding dat Robert straks met zijn paal van staal in het al verzuurde puberzaad gaat poeren en spuit voor de zekerheid nog een halve bus intiemspray mijn kutje in. Dan ga ik weer naast hem zitten, kijk hem serieus peinzend aan en stel mijn vraag.

Robert, ik begrijp niet waarom je gister de hele tijd uit het raam naar buiten keek toen je met me bezig was. Zelfs toen ik kwam, keek je me niet 1 keer aan. Vond je me dan toch een vieze geile slet die het aanzien niet waard was? Je zat verdomme met je vingers in mijn kut en kont, dan kijk je toch naar wat dat met me doet?

Hij stamelde in verlegenheid gebracht dat het heel anders lag. Het was omdat hij zich schaamde om iets wat ik niet wist en niet mocht weten. Ik was zo sexy dat hij meteen een stijve kreeg toen hij naar me keek. En toen hij te geil van mijn kutje werd, was hij spontaan twee keer in zijn broek klaargekomen. Voortijdige zaadlozing, dat was zijn probleem. En hij was bang dat ik aan zijn ogen en gezicht kon zien dat hij alles zomaar in zijn broek spoot. En daarna aan de plek in zijn kruis. Allemaal uiterst gênant. Voortijdige zaadlozingen daar houden vrouwen niet van. Daarvan knappen ze altijd af. Daarom durfde hij het niet meer met een vrouw te doen. Hij schaamde zich dood daarvoor en daarom had hij me niet aan durven kijken. Zo zei hij het niet precies, maar het kwam er wel opneer.

Ik schiet half van de zenuwen half in de lach. Maar Robert toch, jij begrijpt helemaal niets van vrouwen. Dat is toch helemaal niet erg, dat betekent alleen maar dat je heel erg potent bent. Ik zou dat niet erg vinden, heerlijk toch! En ik leg meteen, spannend moment, het hart klopt me in de keel, mijn hand in zijn kruis om te voelen of daar al een stijve zit. Aan zijn krullen trek ik hem naar me toe om hem te kussen terwijl zijn gulp onder mijn hand bezwijkt. In zijn lul zit absoluut geen krul. Het is al een paal van staal die mijn kussende mond alras begroet. Eén bonk gestaalde spieren, fiks geschut, niet zo dik en lang als ik had verwacht, maar ik kan hem toch maar net aan hebben. Uitgehongerd val ik aan en duw zijn hand naar mijn gleufje. Zijn vingers kennen de weg en doen hun verwoestende werk. Zijn paddestoel wipt en zwelt achter mijn tanden. Er is geen weg terug. Adembenemend geil en kapot lekker. Het is likken of stikken, de adem fluit me hijgend door de neus. Mijn tong geeft hem geen respijt. Ik pijp als nooit tevoren, zo gretig en gulzig, needy en greedy, dat mijn zuigend strakke lippen al binnen dertig tellen de golven naar boven voelen stuwen. Robert zit helemaal strak, ik voel het aan zijn vingers diep in mijn geile grot. In mijn mond ontploft een vulkaan, zijn zaad golft door mijn strot. Eten en drinken tegelijk. Sperma als lustbeleving. Ik lust er wel pap van. Hij kreunt

teleurgesteld. Zie je nou wel hoe schandalig snel ik kom!

Robert, het is nu niet het moment om te klagen. Je bent heerlijk potent en ik doe het gewoon te lekker. Het is zoals het is. En maak je niet druk, de eerste min is kattengespin. Ik ben trouwens nog net niet gekomen, dus laat maar eens zien dat je mij net zo lekker leeg kunt likken. Dat heb ik wel verdiend en kijk in mijn ogen als ik kom, we zitten nu niet in de tram. De schat gaat voor de bank op zijn knieën zitten. Met mijn dijen op zijn schouders klem ik zijn krullenbol tegen mijn kutje aan. Hij likt me met lange fluwelen halen. Ik trek met beide handen mijn flodderjurkje over mijn schouders naar boven uit. Met gestrekte armen hoog boven mijn hoofd houd ik het jurkje vast. Mijn rug trekt hol en ik concentreer me krampachtig op het hoog gestrekt houden van mijn armen. Ik zie dat mijn tepeltjes op springen staan. Mijn hele lijf staat strak. Van mijn klitje tot mijn vingertoppen. Als de bel nu gaat, is het de bel voor de volgende ronde. Als zijn vingers diep mijn gleufje en mijn sterretje inschuiven, smelt mijn klit tintelend onder zijn fluwelen tong, smelt ik met zware schokken. Oh my god, ik zie in zijn ogen dat ik kom.

Dat was snel, zegt hij. Ja, echt wel, hijg ik na, maar we hebben geen tijd te verliezen. Ik ruk zijn t-shirt over zijn hoofd en hij stroopt zijn broek uit. Zijn paal van staal staat door het likken van mijn kutje weer op volle kracht te wippen. Ik trek hem mijn kut in, hij moet me neuken, nu en direct, geen moment te verliezen. Ik zuig me aan hem vast, benen over zijn brede schouders. Ik lig dubbelgevouwen als hij diep in mijn kut begint te stoten. Mijn knieën worden tegen mijn schouders geperst als zijn paal van staal mijn kut tot aan mijn navel splijt. De bel gaat niet, maar de volgende ronde is al begonnen. Zijn paal voel ik in diepe stoten langs mijn glibberende klitje glijden. Mijn kut wordt tot op de bodem wild afgeragd, neuk me, neuk me nu, spuit mijn geile kut vol. Hij ragt mijn kut in een waanzinnig tempo, tien, honderd, duizend slagen per minuut. Ik verlies alle besef van tijd en plaats, want ik en mijn kut en mijn spleet en mijn gleuf en mijn klit en mijn hele buik, al de schepen van mijn geile botervloot, worden tegelijk door zijn stotende stampende paal van staal onder vuur genomen. Ik kom duizelend klaar op zijn paal en voel heerlijk strak sprietsende stralen in mijn knijpende kut spuiten. Het heeft nog geen minuut geduurd. Op de bank om kwart over tien gaan mijn ogen weer langzaam open.

Zie je wel dat ik snel kom, durft hij weer te klagen.

Robert, mijn spuitertje en mijn schatjelief, hou toch eens je kop. Het is zóóó helemaal okay. Mijn kutje zou radeloos van ongevuld verlangen worden als het uren zou duren. Het is pas kwart over tien, het kastje gaat nog lang niet dicht voor je poppetjes in mijn ogen heb gezien. We hebben nog uren te verliezen.

Ik pers hem uit mijn gleuf. Zijn paal van staal is tot een halfstijve pik gesmolten. Ik trek hem languit op de bank om hem pikkielikkie even schoon te pijpen. Helemaal schoon en droog wordt hij niet, want mijn tong kan toveren, hij steigert in no time tussen mijn vragende lippen en ik ga er boven zitten. Zijn eikel glijdt op mijn tempo traag door mijn gleuf naar binnen. Dan gaat de bel. Hij hoort hem niet, want hij gaat achterin mijn hoofd voor de volgende ronde. Ik zuig me tot op het schaambeen aan hem vast en wrik langzaam heen en weer. Ik wil het millimeter voor millimeter voelen. Hij wil naar boven stoten, maar ik verbied het hem. Stil, blijf liggen, nu neuk ik je. Mijn kut laat je spuiten als ik dat wil. Mijn klit wrijft tegen alles van hem wat ze kan raken en ik kom klaar. De paal van staal staat helemaal strak in mijn kutje en ik neuk hem nu met langere slagen. Iedere keer als ik voel dat hij dreigt te komen, draai ik knijpend zijn tepels tussen mijn vingers rond. Oei, dat doet hem pijn, genoeg pijn om hem niet te laten komen. En ik neuk hem met lange trage slagen door. Ik kom minuten lang steeds een beetje klaar en steeds een beetje meer. Mijn kutje heeft zich helemaal vacuüm gezogen en voelt zijn eikel vervaarlijk zwellen. Ik laat hem nog een laatste keer voelen waar zijn tepels zitten. Dan wordt het mij te machtig, raggende vingers over mijn klit, mijn kreunende kut wringt zich om zijn spuitende paal, ik kom, ik kom in golven, golf na golf, hij ziet de poppetjes dansen in mijn ogen, ik en mijn lieve kutje komen verbijsterend zo lekker klaar.

Het is kwart voor elf, ik schenk whiskey in. Ierse, heb ik altijd in huis. We kussen en strelen drinkend uit hetzelfde glas. Luisteren nog naar Bach, naar de Matthäus Passion. Zondag is het pasen. Dan gaat mijn mobiel. Het is mijn zusje Inge. Wat of ik met pasen doe? Ik kijk Robert aan en hij knikt ja. Sorry Inge, ik heb al wat te doen. Vraag het anders aan Eveline, die heeft nog niks tot zover ik weet.