Korfbal - 15

Iris had het niet meer van schaamte... Ze vroeg: “heeft u er ook nog een uitlaatriem bij van ongeveer een meter?”
Ik keek de verkoper indringend aan en hij haalde het niet meer in zijn hoofd om een grap te plaatsen. De prijsstelling wist hij al, dus hij kwam met een simpel nylon riempje aanzetten.

Iris kreeg goedkeuring voor de aankoop van deze ornamenten.
“Anders nog iets, mevrouw?”
“Nee, dit was het”

“Dat wordt dan €12,90”.
Ik dacht dat Iris een beroerte kreeg, want ze had geen cent bij zich. Paniekerig vloog haar hulpeloze blik van de verkoper naar mij en hij had al snel in de gaten waar de schoen wrong.
Ik maakte gebaren naar Iris, dat ze dit moest regelen, maar ze zat zo in de stress, dat ze niets kon bedenken.
Kyara stapte naar voren en zei: “Mam, ik denk dat deze meneer ook betaling in natura kan accepteren”.
De man begon te grinniken, maar ik zag Iris nog even nadenken. Toen zei ze: “Mijn dochter en zus willen ook graag zo’n setje. Als ik u een goede pijpbeurt geef, kunnen we dan deze drie setjes zo meekrijgen?”

De verkoper viel van verbazing haast om. Hij kon nog maar net uitstamelen: “Is dat je dochter? Sjeezus…”
Daarna keek hij snel om zich heen en zag dat er inmiddels een rij voor de kassa stond. Er stond ook een grote stoere vent die in het weekend vast en zeker op een motor door het land toerde met een leren hesje aan. De man stapte uit de rij en zei: “Voor hoeveel hebbie uitgekosen meissie?
“Bijna veertig euro meneer”, antwoorde Iris.
“Ik reken alles af, inclusief wat ik heb en daarna geef je me daar achterin de winkel een blowjob”.

Iris keek opgelucht en de man achter de toonbank keek sip. Hij zag een buitenkansje letterlijk weglopen.

Ik deed de halsband om de nek van Iris en die zat best strak. Ik klikte de lijn aan de halsband vast en herhaalde het daarna bij Georgina en Kyara. Ik stalde de beide dames naast de toonbank, met de lijn recht onder hun kin strak naar beneden.
Inmiddels was het echt druk geworden in de zaak, want velen wilden wel eens zien wat voor bijzonderheden daar nu waren.

De man had al snel afgerekend en pakte de lijn van Iris beet en trok haar rustig mee naar achteren. Ik liep mee om een oogje in het zeil te houden. De man maakte er geen scene van, maar stroopte zijn spijkerbroek en onderbroek een eind richting zijn enkels en drukte Iris op haar knieën. Daarna haalde hij de lijn die rond de nek van Iris zat, onder zijn kruis door en gebruikte zijn linkerhand om de lijn strak te houden, zodat Iris niet naar achteren kon.
Met zijn rechterhand greep hij de MILF in haar kapsel, schoof haar hoofd rustig, maar met kracht over zijn leuter heen en hield haar hoofd met de lijn vervolgens vast. Heel af en toe liet hij de lijn wat vieren, zodat Iris adem kon halen. De kokhalsgeluiden vielen me mee, maar het was inmiddels doodstil geworden in de winkel en iedereen die een plaatsje achterin de winkel kon vinden, perste zich tussen het publiek.
De mascara van Iris begon nu ook wat uit te lopen, want door haar gebrek aan lucht, maar vooral door de braakreflex gingen haar ogen tranen. Al snel kwam er snot uit haar neus, wat samen met het slijm uit haar mond op haar blote decolleté droop en zich al snel tussen haar borsten kanaliseerde en verder over haar buik een spoortje vormde.
Iris deed haar best om er een korte inspanning van te maken, maar ze slaagde daar niet erg in. De man had een goed uithoudingsvermogen en de bewegingen van Iris waren erg beperkt doordat de man haar zo stevig vasthield. Daarbij klemde de halsband haar nek ook nog eens extra af.

Toen ik in de gaten kreeg dat hij eindelijk zijn zaad wilde lossen, zei ik tegen hem: “spuit haar gezicht onder!”
Hij keek even vreemd, maar begon toen te grijnzen. Hij deponeerde zijn stroperige zaad op het gezicht van Iris en smeerde het met zijn eikel een beetje uit. Ze zat er nu net zo onder als haar zus, bij wie het inmiddels opgedroogd was, waardoor het nog duidelijker opviel.
De man gaf haar een paar goedkeurende klopjes op haar hoofd en zei: “Je ben een goed pijpsterretje. Je kan hem goed hebben!”
Iris hijgde nog een beetje van het ademtekort, maar antwoordde gevat: “Als je iets niet vaak genoeg doet, kan je beter maar heel goed je best doen!”
Nog een klopje op haar hoofd en de man verdween met zijn boodschappen.

Ik trok het bovenstukje van Iris strakker aan en pakte haar riem beet en leidde haar naar de uitgang van de winkel.
Toen ik langs kwam, sprak ik de man achter de toonbank aan: “Ik heb voor veel klandizie gezorgd, dus ik denk dat er nog wel een cadeautje af moet kunnen”.
“Waar denkt u aan, meneer?”
“Ik denk aan drie kleine kattenbelletjes, zodat de aandacht van de mensen nog meer op de nieuwe versierselen van mijn sletjes gevestigd wordt”.
Mooi om de geschokte reacties van de mensen te zien. Ook zeker mooi de beschamende reacties van de dames toen ze in de gaten kregen wat de gevolgen hiervan zouden zijn.
De man grinnikte, pakte een klein zakje waar een stel kleine belletjes in zaten en gaf me die. Hij zei: “Deze tingelen heel duidelijk, zodat het goed opvalt als er eentje weg wil lopen”.
“Dank-je-wel”, zei ik en ik pakte de lijn van Kyara, gaf die aan Georgina. Daarna pakte ik de lijn van Georgina en gaf die aan Iris. ten slotte pakte ik de lijn van Iris en we liepen in ganzenpas naar buiten toe: netjes op volgorde van leeftijd.

Buiten was het heerlijk koel vergeleken bij de winkel waar het in korte tijd stomend heet geworden was.
Ik maakte het zakje met belletjes open en zag een aantal verschillende kleuren. Ik haakte een gouden exemplaar aan de halsband van Kyara. Het stond prachtig bij haar donkere huidskleur.
Voor Iris en Georgina koos ik groene. Die waren in combinatie met de rode lijn en halsband het afzichtelijkst.

Vrolijk bellend liepen we door de winkelstraat, waarbij we natuurlijk heel veel bekijks hadden. Ik liep heerlijk te pronken met mijn drie sletjes en ik genoot van de verkregen aandacht en de macht die ik had.
We kwamen langs een bijouterie, waar ik mijn volgende idee kreeg.
Ik ging naar binnen met de drie vrouwen achter mij aan. Het was een flinke winkel met nogal wat klanten. De uitroepen in de winkel waren talloos toen men de vrouwen zag en we werden snel meegenomen naar een afgelegen hoekje van de zaak, waar we aller voornaamst ontvangen werden.
We kregen stoelen aangeboden en ik zei: “Dank u. De dames mogen blijven staan. Rustpose!”
Terwijl ik het zei, liet ik de lijn van Iris los en lieten zij en Georgina ook de lijn los. Die viel netjes loodrecht naar beneden en alle drie deden ze hun armen achter hun rug over elkaar. De kinnen gingen wat omhoog en de voeten een stukje uit elkaar.
De verkoopster keek zeer verbaasd en zei: “Ik zou willen dat mijn hond zo goed zou luisteren!”
Ik schamperde en zei: “Dat is minder moeilijk hoor: het goede moet je belonen met iets wat erg goed is en het slechte moet je straffen met iets wat vreselijk is. Daarnaast moet je consequent zijn.
Deze sletjes zijn vandaag voor het eerst in een grote stad en tot nu toe doen ze het uitstekend”.

De verkoopster monsterde de vrouwen stuk voor stuk, waarbij ze vooral goed naar Kyara keek. Daarna vroeg ze beleefd: “Wat kan ik voor jullie doen?”
“Kunt u mij informeren over Indiase neussieraden?”
Die vraag had ze niet aan zien komen, maar ze was niet eens heel verbaasd en ik kreeg de verwachte verkopers-tegenvraag: “Wat wilt u weten?”
“Gewoon: wat is er en wat betekenen ze?”

“De neussieraden uit India zijn inmiddels niet meer alleen Indiaas: het is namelijk al wijd over de wereld verspreid. Ik zal u een paar voorbeelden laten zien”.
Ze stond op en kwam terug met een paar dozen. In de eerste doos zaten neusringen zoals Kyara nu al had: gewoon door een neusvleugel. In een andere doos zagen we neusringen uitgestald die door het tussenschot gepiercet moesten worden. Ik zag dat er bij een aantal geen sluiting was, dus dat deze permanent zouden zijn.
Ik vroeg waarom dat was en de vrouw antwoordde: “Een dergelijke ring kreeg een vrouw bij een huwelijk en in plaats van een trouwring kregen ze een neusring, zodat het goed zichtbaar was dat ze bezet was. De grootte en de kwaliteit van het sieraad gaf de weelde van de man aan.
De neusvleugelring werd vaak alleen in de linker neusvleugel gedaan, omdat men dacht dat aan die kant de voortplantingsorganen van de vrouw zaten en dat de piercing de vruchtbaarheid zou bevorderen”.
Ik wendde me tot Iris en zei: “Het is maar goed dat jij niet zo’n piercing hebt!”
Iris glimlachte even en ze antwoordde: “Klopt, maar Kyara heeft die wel!”

Dat was dus exact de reden waarom ik hiernaar gevraagd had, want het verhaal van de vrouw kende ik al. Ik zei tegen de vrouw: “Ik wil een vrij forse ring, die best dik is en die de ring van dat meisje in haar neusvleugel kan vervangen. Dan wil ik dat daar een kettinkje aan gaat met een paar neppareltjes en die moet dan naar een bijpassende oorbel gaan.
Alles moet in dezelfde kleur zijn als het kattenbelletje wat aan haar halsband zit. En: het moet absoluut zo goedkoop mogelijk zijn, want deze slavinnen hebben nog lang niet genoeg geleerd om dure sierraden verdiend te hebben”.

De vrouw knikte begrijpend en bekeek eerst de gepiercete neus van Kyara. Ze deed de piercing uit en bekeek die even. Ze zei: “Deze neusring is nogal goedkoop en ik zie dat er aan de binnenkant wat eelt gekomen is, omdat het deel wat in het vel zit niet perfect glad is”.
Ik zei: “Heeft u een goede ring die in het gat past?”
“Zeker, maar als u wilt dat de ring dikker is dan deze, dan moet ik wel met de taper het gat iets oprekken. Dat doet eigenlijk een piercer altijd, maar voor nood kan ik het ook wel”.
Ze pakte wat alcohol, attributen en watjes.
Daarna liet ze me kiezen en ik koos een gladde ring die me nog het meest aan een ouderwetse Zwarte Pieten oorring deed denken. Ik zag hoe de sluiting werkte en met een stevige tang zou deze wel opengemaakt kunnen worden. Ik hield hem voor de neus van Kyara en ik vond hem wel groot. Ik zei: “Doe maar een maatje kleiner, want anders hindert de ring mij als ze me pijpt”.

De vrouw schudde vol verwondering haar hoofd en Kyara leek opgelucht. Blijkbaar vond zij hem ook wel erg groot… De vrouw pakte weer een ander bakje met daarin allerhande kettinkjes. Ze zei: “Je kan het beste een zo licht mogelijke ketting nemen, want anders heeft ze meer kans op irritaties”.
Ik knikte en koos er eentje waar een paar nepparels en nepedelstenen op zaten. Eigenlijk leek het nog het meest op een kinderarmbandje.
Ze bevestigde het kettinkje aan de neusring, deed wat desinfecterend glijmiddel op de ring en de taper en duwde met forse kracht en een draaiende beweging de taper in het oor van Kyara. Die verblikte of verblauwde niet, maar bleef de vrouw belangstellend aankijken. Het enige wat verried dat ze pijn had, waren de tranen die ze knipperend verwerkte.
De vrouw keek bewonderend en zei: “Je hebt jezelf goed onder controle meisje. Bijna iedereen gilt nu als een speenvarken”.
Ze haalde de taper weg en desinfecteerde haar oor, wat weer wat knipperende ogen opleverde. Daarna schoof ze de ring in de neus van Kyara en knipte ze de ring met een speciale tang dicht.
“Zo. Die zit. Wat wil je in haar oor hebben? Eenzelfde ring?”
“Ja, dat lijkt me wel passend”, antwoordde ik.

De vrouw ging weer aan de slag, maar het grootste verschil was, dat ze dit gat niet op hoefde te rekken.

Na een tijdje had Kyara een zeer opvallend sieraad gekregen en ik vroeg haar: “Wat vind je van dit sieraad?”
Ze antwoordde niet en keek even slinks naar haar moeder die lichtjes naar haar dochter knikte. Kyara zei: “Ik heb altijd al opvallende dingen willen dragen die mijn geilheid benadrukken en die bij anderen lust opwekken. Het probleem is alleen, dat deze dingen altijd zo enorm duur zijn… Daarom hebben we alleen maar sieraden uit China in onze kasten… Dingen als dit kunnen we nooit betalen”.

Ik zei: “Het is voor mij ook enorm duur, maar jullie doen vandaag allemaal zo goed jullie best, dat jullie allemaal een beloning verdienen en dan bedoel ik niet een cumshower of de halsband. Dat zijn dingen om jullie te vernederen en om te kijken hoe ver jullie durven te gaan”.
Iris had tranen van emotie in haar ogen staan en zei: “Dank-je-wel. Dit geschenk betekent echt heel veel voor Kyara, maar ook voor mij als moeder. Ik had haar dit nooit kunnen geven”.
Georgina vulde aan: “Helemaal mee eens en het lukt om zover te kunnen gaan, omdat we het met z’n drieën doen. Daardoor voelen we ons sterk en durven we dingen te doen die we anders nooit zouden hebben durven te doen.
Ik had nooit met een cumshower durven lopen en Iris had nooit een vreemde kerel gepijpt en klaar laten komen op haar gezicht. Wat Kyara betreft weet ik het niet, maar ik denk dat zij zelfstandig wel heel ver was gekomen”.

Ik moest dit even laten zinken en zei: “Groepsknuffel!”
Ik stond op en met z’n vieren knuffelden we elkaar. We wisselden kusjes uit, waarbij ik heel goed mijn best deed om de facials van de zussen niet te verstoren.

Ondertussen kreeg ik het idee om Iris ook een bepaald cadeau te geven, maar daar wilde ik eerst met haar over hebben, maar dan op een andere plaats.

Ik vroeg voor de dames om wat water en ik zag dat Georgina dit aarzelend opdronk.
Ik rekende af en was blij dat ik mijn creditcard meegenomen had…
Daarna praatte ik nog even met de eigenaresse van de zaak en stopte het briefje wat ze mij gaf in mijn zak.

We liepen naar buiten en bijna iedereen die ons zag keek verwonderd naar Kyara. Ze glom gewoon van trots en fier met haar tieten vooruitgestoken liep ze heupwiegend voor ons uit. In de Zakkendragersteeg bleef ze staan, draaide zich om en zei stralend: “Je hebt van mij het gelukkigste sletje ter wereld gemaakt!”
Ze vloog om mijn nek, klemde haar benen om mijn heupen en begon me heftig te tongen. Door alle bewegingen was het overduidelijk voor de mensen die langsliepen, dat ze geen slipje droeg, maar dat interesseerde ons helemaal niets. We stonden midden in het smalle steegje en veel mensen moesten wachten, zodat ze goed naar het opwindende tafereeltje konden kijken.
Toen ze me eindelijk een beetje losliet, gleed ze naar beneden, waarbij haar rok nog verder omhoog kroop, waardoor haar blote billen helemaal zichtbaar waren. Ik gaf er een pets op en ze kirde even.
Daarna omarmde Iris mij ook. Ze had tranen in haar ogen en ze zoende mij stevig, waarbij ze zei: “Ik heb Kyara zelden zo opgetogen gezien. Dit sieraad betekent echt heel erg veel voor haar!”
Ik kuste haar op haar mond en knipoogde. Dat deed haar ogen twinkelen.

Georgina gaf me een kus in mijn nek en zei met zwoele stem: “Het klopt wat Iris zegt: Kyara wilde een dergelijk sieraad al heel erg lang!”
Ik knuffelde haar ook even en toen zei Georgina: “Zullen we even in dit restaurant naar de WC gaan? Ik moet echt heel nodig!”
Ik keek haar stomverbaasd aan en zei: “Sletjes, slavinnen, of wat jullie ook mogen zijn, hebben toch geen WC nodig om te pissen? Ga maar netjes boven een straatputje zitten en laat het daar maar inlopen. Maar, pas op dat je je schoenen niet raakt, anders zit ik straks in de trein ook in de stank”.
Georgina opende haar mond om tegen te sputteren, maar ze zag net op tijd in, dat het geen zin zou hebben. Aan mijn andere kant zag ik Kyara door haar hurken zakken en ik hoorde een bruisende straal in de straatkolk gedeponeerd worden.
Dat was letterlijk de druppel voor Georgina, die door dit heerlijk ruisende geluid de inhoud van haar blaas ook niet meer binnen kon houden en snel wisselde ze haar nichtje af toen zij klaar was met pissen.
Iris maakte geen aanstalten. Ook prima.
Ik ging achter Iris staan, kuste haar in haar nek, deed mijn handen ter hoogte van haar blaas en drukte de volle ballon hard naar binnen en ik hield hem ingedrukt.
Met ingehouden adem zuchtte ze gelaten: “Ik denk dat ik toch ook even moet pissen”. Ik liet haar los en ze zakte ook door haar hurken om ook haar bijdrage aan het riool van Utrecht te leveren.

Toen de dames klaar waren, zagen ze er een stuk tevredener uit. Ik gaf ze allemaal een klopje op de armen en zei: “Nu ben ik nog aan de beurt”.
Gedrieën keken ze naar de straatkolk waar een hele natte vlek omheen was gekomen. Ik zei: “Nee, ik ga hier op straat niet in een putje pissen. Wat denken jullie wel!?”

Ik ging met mijn rug in een hoekje tegen een muur staan en zei: ”Degene die als eerste op de knieën voor mij zit mag mijn pis drinken. De anderen gaan voor ons staan omdat deze actie te veel op gaat vallen.
De meiden keken elkaar aan en zeiden niets. “Het maakt ons niets uit, want we lusten het allemaal. Wie wil jij het liefst?” vroeg Iris.
“Dan kies ik voor Kyara, maar pas goed op dat je geen pis in je verse wondjes krijgt: die moeten schoon blijven”.
Ze dook op mijn broek af, toverde er mijn slappe leuter uit en na een tijdje voelde ik een stroom urine aankomen. Toen dat zo was, zei ik: “Adem in!”
Ze haalde diep adem door haar neus en ze zette ze haar keel open, zodat de pis zonder te slikken haar maag in kon kolken. Dat had ze veel vaker gedaan!
Ik drukte mijn pissende pik in een vloeiende beweging in haar keel en liet alle urine rechtstreeks naar binnen lopen. Ik was positief verrast over de bizarre capaciteiten van dit meisje!

Toen ik klaar was, liet ik mijn leuter nog even zitten, want ze begon heerlijke slikbewegingen te maken met haar keel. Maar, ik wilde me hier, buiten, midden in het centrum van Utrecht niet laten pijpen en ik duwde haar hoofd van mijn leuter weg.
Ze likte mijn eikel en haar lippen nog even schoon en stond op. De twee zussen stonden intussen in de rustpositie geduldig te wachten en ons enigszins te camoufleren.
We gingen in een klein kringetje staan, waarbij we elkaars schouders beetpakten. Even een klein groepsgesprekje. Ik vroeg de vrouwen uit in hoeverre zij iets voor elkaar achterhielden en wat ze elkaar vertelden.
Hun reacties waren simpel en duidelijk: ze vertelden alles aan elkaar en hadden geen enkel geheim voor elkaar.

Terwijl de vrouwen daar nog even over doorpraatten, ratelde mijn hoofd. Er had zich namelijk een gedachte zich in mijn hoofd genesteld en die gedachte vond ik erg lastig om te uiten.

Ik bedacht dat het voor mij misschien te doen was door de meiden rechtstreeks te sturen. Ik zocht een picknickbankje, stalde Iris naast me, Kyara tegenover me en Georgina naast Kyara.
Ze voelden natuurlijk goed dat ik iets wilde vertellen. Na diep ademhalen begon ik.
“Meiden, sletjes, slavinnen… Ik vind het vandaag heel leuk om met jullie op pad te zijn. Jullie zijn heel erg openminded, staan voor heel veel dingen open en jullie doen echt je best om gehoorzaam te zijn. Ik heb vandaag genegenheid voor jullie gekregen: ik heb heel veel genoten van de manier waarop jullie met seks en met seksuele gevoelens bezig zijn”.

Ik liet een stilte vallen, omdat ik mijn gedachten op een rij moest zien te krijgen.

“Maar…”, hield Georgina mijn woordenstroom aan de gang.
“Dus”, ging ik verder. “Dus, ik heb een vraag aan Kyara”.
Diepe ademhaling, terwijl vooral Iris heel erg aan mijn lippen hing.
“Jahh...”, zei Kyara aarzelend.
Ik ademde nogmaals diep in en stelde de voor mij cruciale vraag: “Wat zou jij er van vinden als je bij mij in zou komen wonen?”
De mond van Kyara viel ongelovig open, terwijl ik een arm om Iris heensloeg. Ik keek naar Iris en zei snel, omdat ik voelde dat de gevoelens van de vrouwen anders misschien de verkeerde kant op gingen: “Ik vraag niet aan Kyara of ze bij mij komt wonen om haar bij jou weg te halen, maar ik vraag dat omdat ik jou wil vragen om met mij mijn leven voor de komende tijd te delen.
De laatste tijd heb ik Fred in huis en die gezelligheid bevalt me uitstekend. Maar, de frivoliteit van jou, nee eigenlijk: van jullie boeien mij meer dan de gedienstigheid en de enorme lul van Fred”.

Ik wilde doorratelen, maar bedacht dat het goed was om even te stoppen om moeder en dochter te laten antwoorden. Aan het gezicht van Georgina zag ik dat hetgeen ik gezegd had niet afwerend was. Sterker nog: ze knipoogde onopvallend naar mij.
Kyara trok echter een pruillipje en zei: “Betekent dat, dat als je met mama gaat samenleven, dat wij dan niets meer met elkaar hebben?”
Ik zei onomwonden en luid genoeg dat er getuigen waren: “Het lijkt me heerlijk om je moeder in al haar gaten te neuken, haar uit te wonen en te vernederen. Ze krijgt een ereplaats in huis als slavin. Als het jou leuk lijkt, wil ik jou daar ook wel bij betrekken, maar dat mag je helemaal zelf zeggen”.
De vrouwen wisselden vele blikken van verstandhouding uit en ik hoorde een paar, naar mijn idee Russische woorden. Ik leunde achterover en wachtte tot het overleg klaar was.

Iris haalde diep adem en zei: “Ik voel me ontzettend vereerd om al na 1 dag een ereplaats te krijgen. Ik wil heel duidelijk zeggen dat ik heel graag, onder jouw leiding verder ga met het zoeken naar seksuele grenzen en ik begreep van Kyara dat zij daar heel graag bij zou willen zijn. We zijn qua leven eerder zussen, dan moeder en dochter en het is eigenlijk zo, dat wanneer je iets met mij wil, dat Kyara dat ook zou willen”.

Ik knikte en zei: “Ik ben heel blij met jullie antwoorden. Ik had jullie drie-eenheid al wel zo ingeschat, maar ik wist het niet zeker. Ik ga echt niet tussen de relatie van Dirk met Georgina inkomen. Dat stukje is voor jullie, maar dat Georgina en Dirk nog wel eens met elkaar en met ons zullen spelen lijkt me nu, meer dan eerst, heel logisch.
Vanaf mijn scheiding wil ik me niet meer zo makkelijk binden aan iemand. Ik kies liever mensen waar ik een tijdje, langer of korter, mee op kan trekken en jullie lijken mij heel leuke mensen om mee op te trekken!”
De vrouwen lachten een beetje en de spanning begon wat af te nemen.

Na een minuut of tien gebabbeld te hebben, zei ik: “Maar… Ik heb nog wel een dingetje…”
Ik liet een dreigende stilte vallen, die Georgina speels opvulde met: “O… Je snurkt?”
Ik keek haar vernietigend aan en ze wisten nu dat het mij serieus was. Ik ging door en zei: “Als ik samen ga leven met iemand, dan ga ik daar een soort verbond mee aan. Ik heb nu begrepen dat jullie samen optrekken en dat ik dus een verbond met Iris en Kyara aan moet gaan. Klopt dat?”
Moeder en dochter snapten niet waar ik naar toe wilde, maar ze gaven wel aan dat hetgeen ik verteld had, dat het klopte.
“Mooi”, zei ik tevreden. “Dan gaan we een stukje lopen”.
Ik pakte het briefje uit mijn zak die ik van de vrouw bij de juwelierszaak had gekregen en gebruikte mijn telefoon als navigator.

Na een kwartier lopen waren we, de vrouwen aangelijnd, op de plaats van bestemming. Ik opende de deur, leidde in ganzenpas Iris, Georgina en Kyara naar binnen.
“Hallo meneer Visser, hallo Mark!”, werd ik begroet. “Het is dus gelukt om langs te komen?”

“Ja, gelukkig wel, want het maakt ons allemaal blij!”

De vrouwen keken nogal onbegrepen en dat liet ik maar zo. Ik had namelijk met de vrouw bij de juwelier al afgesproken, dat wanneer Iris en Kyara toe zouden stemmen, ik naar de Twijnstraat zou gaan. Zij had voor mij een VIP behandeling geregeld, zodat ik zonder afspraak tussendoor geholpen zou kunnen worden.

De piercer heette volgens zijn visitekaartje Tom en hij zei: “Kom maar mee naar achteren, daar heb ik voor jullie alles klaar staan”.
De vrouwen werden wel een beetje zenuwachtig, omdat ze niet wisten wat er zou gebeuren en eerlijk gezegd had ik dat ook, hoewel ik iets meer wist over hetgeen er op stapel stond.

Toen we in een apart kamertje waren gekomen, zei Georgina aarzelend: “Ik mag van Dirk echt geen tattoo of piercing of zo hoor!” Ik gaf haar een klopje op haar schouder en zei: “Dat klopt, dat respecteer ik en dat gaat ook niet gebeuren”.
Een zucht van verlichting ontsnapte uit haar mond.
Ik richtte me naar Iris en zei: “Weet je nog wat die vrouw vanmiddag vertelde over de Indiase huwelijken? Om te laten zien dat ze een verbintenis hadden, krijgt de vrouw een sieraad in de neus. Daarom zijn we hier”.

Iris was zwaar overdonderd door de enorme snelheid waarmee alles ging en reageerde niet echt. Ik zei: “Ik had dit moment gereserveerd voor het geval jij inderdaad bij mij in zou willen trekken. Ik ben superblij dat je dat wilt en ik wil dat graag bezegelen met een neuspiercing, zodat iedereen kan zien dat jij bij mij hoort”.
Iris keek me met open mond aan en kon niet geloven dat het zo snel kon gaan.

Ik zei: “Ik kom heel weinig in een grote stad. Ik ben liever bij onszelf in de regio, dus als we er zijn moeten we ook spijkers met koppen slaan!”
Ze glimlachten alle drie en de spanning ebde een beetje weg.

Tom begon: “Met hetgeen er aan mij doorgegeven is, heb ik een paar juwelen uitgekozen. Wilt u de vrouwen ook mee laten kijken, of beslist u alleen?”
“Ik beslis alleen, maar ik gebruik Georgina als ultieme keuring”, zei ik.
Hierdoor steeg het anticipatieniveau van moeder en dochter verder, maar ik verdiepte me in een collectie juwelen.
Tom vertelde: “Het zijn allemaal neuspiercings, maar er zijn grote verschillen. Verreweg de meeste gaan door het onderste deel van het tussenschot. Dat is minder pijnlijk tijdens het zetten en het dragen. De anderen gaan door het kraakbeen en een paar die ik per jaar die ik zet gaan door de hele neus, dus door neusvleugels en kraakbeen. Wat wilt u?”
Ik zei: “De middelste variant. Dit heerlijke sletje heeft er voor gekozen om bij mij in te trekken, dus ik wil haar markeren op een manier die haar goed bij blijft. Dat bedoel ik niet dreigend, maar ik hoop dat alle pijn en ongemak een maat is van alles wat ze bij mij teweeg brengt”

“Mooi gesproken”, zei Tom. “Kies dan uit deze collectie maar een mooie uit”.

Gezien de vorm zou het gat door het neustussenschot echt vrij ver naar binnen komen te zitten. Alle juwelen hadden een soort peervorm, waarbij de plek waar het steeltje van de peer normaal zit door het schotje zou gaan.
Ik koos een exemplaar van goud met een paar diamant-achtige steentjes. Tom keek verrast en zei: “Ik had niet verwacht dat iemand deze ooit zou nemen. Dit is degene die vrijwel altijd als eerste afvalt, omdat deze moeilijk te zetten en zwaar en duur is”.
Ik haalde mijn schouders op en zei: “Deze moet het worden”.

Tom pakte het juweel op en wees Iris de weg naar de stoel. Het leek nog het meest op een tandartsstoel, maar dan eentje met veel meer mogelijkheden dan normaal.
Ze ging zo comfortabel mogelijk liggen en Tom legde ondertussen uit wat hij zou gaan doen, terwijl hij de voorbereidingen maakte.
Hij pakte zelfs een riem, waarmee hij het hoofd van Iris fixeerde. Hij maakte daarbij de opmerking: “We willen toch niet dat ik het verkeerde plekje doorprik?”
We deden een beetje lacherig, maar we waren alle vier best nerveus. Tom legde uit wat hij ging doen. Hij zou met een soort appelboortje een gaatje in het tussenschotje van Iris maken. Dat zou enorm veel pijn doen, dus zou ze een lap stof in haar mond krijgen om de kreten te smoren.
Want, zo zei hij: hij deed deze zeldzame piercing hooguit 1x per maand, want de pijn hield veel mensen tegen.
Iris keek naar mij. Ze tuitte haar lippen en we zoenden even. Ze keek me diep in mijn ogen en zei: “Ik heb niets nodig, zolang Mark maar naar mij blijft kijken”.
Tom haalde zijn schouders op en door ervaring wijs geworden zette hij gehoorbeschermers op. Georgina moest lachen en ik keek naar Kyara, die met bovengemiddelde belangstelling alles zat te volgen.

Tom pakte het kleine boortje, prikte en draaide in haar neus. Iris gaf geen kik, maar de tranen stroomden als een waterval over haar wangen. Daarna deed hij het door mij uitgekozen juweel in haar neus. Elke beweging deed duidelijk enorm veel pijn, maar Iris leek er niet om te malen.
Tom was verbaasd, zette de gehoorbeschermers af en zei: “Nog nooit heeft iemand dit zonder schreeuwen of erger kunnen doen. Hoe doe je dat?”
Georgina antwoordde voor haar zus, die nog steeds in een soort trance was. Ze zei: “Iris is nu in een andere wereld. Lichamelijke pijnen voelt ze niet. Genot en emotie wel. Het was heel makkelijk dat ze dat kon scheiden toen ze deze jongedame op de wereld liet komen”.

Tom schrok, schatte de leeftijden, rekende een beetje en zei: “Dan was ze er vroeg bij”.
“Klopt”, was het nuchtere antwoord van Georgina. “Je moet de rest ook nu even doen, want ik vermoed dat ze over een paar minuten weer terugkomt en dan voelt ze alles weer als normaal”.

Tom maakte alles schoon en bewonderde de versierde neus van Iris. Hij vroeg of hij een paar foto’s voor zijn site mocht maken en zolang deze niet herkenbaar zouden zijn, was het prima.

Georgina streelde haar zus en ze keken elkaar verliefd en vol vertrouwen aan. Wat een heerlijke band hadden zij! Ik deed hetzelfde als Georgina deed en ik kreeg een nog iets mooiere blik retour. Ik voelde me op een wolk: zwevend van geluk. Wat was ze mooi. Ik was trots op haar. Wat voelde het goed.

We hadden op deze manier even een intiem momentje, maar ik bedacht dat Kyara er ook nog was. Ik keek naar haar en de tranen druppelden over haar wangen. Ze huilde zonder een geluid.
Ik vroeg: “Waarom huil je? Ben je zo blij voor mama?”
Ze antwoordde: “Ik ben heel erg blij voor mama en ook voor jou, maar ik ben echt ontzettend jaloers dat mama die mooie diamantjes onder haar neus heeft hangen en dat iedereen kan zien hoe waardevol zij voor jou is. Ik snap het allemaal wel, maar dat maakt mij niet minder jaloers”.

Ik keek vertwijfeld… Hoe moest ik hier nou weer mee omgaan… Moest ik deze tiener gewoon negeren of er iets anders mee doen? Ik keek radeloos naar Georgina, maar zij keek ook vragend…
Ik wendde mijn blik naar Tom en hij wenkte me. Ik knikte, zei tegen Georgina dat zij zich heel even om haar nichtje moest bekommeren en ik stond op om met Tom mee te gaan.

Hij nam me mee buiten gehoorsafstand van de vrouwen en hij vroeg: “Wat is de familieband tussen die meiden?”
Ik legde het uit en legde ook uit hoe intens die was. Hij knikte en zei: “Ik heb een oud en authentiek haremstuk liggen. Dat maakt deel uit van een enorm scala aan attributen om een perfecte haremdame te worden. Die jongste heeft het volgens mij in zich om een haremdame te zijn: haar huid, haar uitstraling, haar houding en haar passie. Ik ben bereid om al die haremstukken bij haar aan te brengen. Ik schenk de stukken en monteer ze kosteloos”.

“Mag ik het zien? Het is nu allemaal nog erg abstract”, zei ik, waarmee ik de communicatie wilde rekken en zodoende meer grip op de situatie te krijgen, want ik snapte er niks van…
“Je mag het eerste stuk zien, maar de rest nog niet. Als je besluit, samen met je vrouwen, om door te gaan zal ik je elke keer het volgende stuk laten zien. Elk stuk is schitterend mooi, maar elk stuk heeft ook een effect op het gedrag van de haremdame. Alles van de stukken is er op gericht dat ze een perfecte haremdame wordt. In gedrag, maar ook qua gevoel”.

Ik snapte hem niet helemaal, maar ik knikte en zei: “Wil je het laten zien?”
Zonder een antwoord liep hij naar achteren en kwam terug met een kistje. Toen hij dat, in de aanwezigheid van de vrouwen opende, zagen we daar een dof uitziende collectie van metaal. Hij haalde het er uit en we zagen al snel dat het luxe was. We zegen een grote neusring (ongeveer zo groot als bij de juwelier) met een schitterend bewerkt kettinkje naar twee fijne ringetjes die zowel helemaal boven als helemaal beneden in het oor gemonteerd moesten worden. Verder was de functie gelijk aan hetgeen de vrouw van de juwelierszaak ons had verkocht.