Korfbal - 20

Ik zei niets en Iris ook niet op de vraag die iemand in het publiek gesteld had: “Wanneer komt dan die volgende keer?”
Al eerder had Tom heel duidelijk gemaakt, dat het Kyara zou zijn die de snelheid zou bepalen.
Kyara aarzelde, maar nu was het aan haarzelf om te laten zien dat ze ‘een grote meid’ was en dat ze een belangrijk besluit kon nemen. Ze schraapte haar keel en zei met ferme stem: “Ik kan geen reden bedenken waarom we nu, niet gewoon doorgaan?”
Er klonken uitroepen van verwondering en enthousiasme. Toen nam Tom het woord en hij zei: “Nu, op dit moment doorgaan is geen optie. Er zijn een aantal mensen die bij de volgende actie willen zijn. Ik denk dat het wel gaat lukken als we het vanavond organiseren. Zullen we dat doen?”
Ik hoorde vele uitroepen uit de menigte komen, maar ik richtte al mijn aandacht op Kyara. Zij moest namelijk besluiten. Ik stak langzaam mijn hand omhoog en het gejoel stierf snel uit. Ik zei: “Kyara, denk nog een keer goed na. Je hebt nog amper een idee wat de tepelpiercings met je dagelijks leven gaan doen en je weet ook nog niet precies wat de volgende fases inhouden”.
Tom stak zijn hand op, om te voorkomen dat de menigte zich weer zou roeren en hij legde uit: “De volgende fase is, dat in elke grote schaamlip drie gaten gemaakt gaan worden om haar kutje goed open te houden. Daarna wordt ook haar klitje doorgeprikt.
De allerlaatste fase is, dat ze een collar om krijgt. Deze zit met een aantal kettinkjes vast aan een schouderplaat. Vanaf die schouderplaat komen aan de voorkant heel veel fijne kettinkjes naar beneden. Deze zullen de decolleté en borsten van Kyara de hele tijd heerlijk strelen en versieren. Een paar van de kettinkjes worden aan de tepel- en de klitpiercing vastgemaakt”.
De menigte hield de adem in en ik visualiseerde hoe ze er uit zou komen te zien. Ik vroeg: “Zijn het allemaal gewone piercings?”
“Nee’, zei Tom. “De klitpiercing wel, maar die door haar kutlippen gaan zijn eigenlijk stansen: met een scherp buisje perforeer ik de schaamlip. Daardoor kan ik er gelijk een tunnel inzetten”.

“Duidelijk. Dat gaat dus pijn doen”.
“Zeker, maar ik denk dat de klitpiercing het pijnlijkst is”.
“Nog een laatste vraag: die kettinkjes, zullen die haar bewegingen hinderen? Ze doet veel aan fitness, yoga en zwemmen”.
“Hinderen is denk ik niet het goede woord, maar elke beweging die ze maakt, zal er voor zorgen dat ze deze in haar tepels en klitje voelt. Als ze plotselinge bewegingen maakt, zal dat echt niet plezierig zijn. Van Kyara wordt verwacht dat ze zich rustig, gracieus en uiterst geil zal bewegen, want anders knalt de kutkweller op haar klitpiercing of zullen de sprieten in de tepels voor een heel apart gevoel zorgen”.

Ik wist genoeg: Kyara zou het heel zwaar krijgen, maar aan de andere kant leek dit wel een droom te zijn die voor haar uit aan het komen was. Ik ging dichtbij haar staan, sprak haar indringend toe, zodat ze mijn gedachten, analyse en conclusies mee zou krijgen. Ze knikte geregeld en zei zacht in mijn oor: “Het lijkt me zo mooi, zo geil, zo apart. Dat iedereen dit voor mij over heeft snap ik niet, maar ik wil het echt graag doen. Ik ben al zo ontzettend lang bezig met het ontdekken van de seksuele wereld en ik heb nu de leeftijd dat het eindelijk mag en ik ben heel blij dat ik het samen met mama en met jou kan doen”.
We deden een groepsknuffel, waarbij Kyara contact met haar tieten vermeed. Ik wilde wel eens weten hoe ze zou reageren als we een stevige knuffel zouden hebben, dus ik duwde Iris met een plagerig duwtje even aan de kant en Kyara stortte zich in mijn armen. Ik klemde haar bovenlijf strak tegen mijn borstkas en haar ogen werden groot toen de sprieten in haar tepels tot leven kwamen. Ze begon gelijk met haar onderlijf kringetjes te draaien en ze drukte haar kutje hard naar mij toe, zodat ze zich tegen mij op kon rijden.
“Voelt dat lekker?”
“Ahhhh….”, slaakte ze. “Dit slaat nergens op: de pijn is zo ontzettend lekker, dat ik bijna begin te spuiten!”

Veel aanwezigen snapten er niets van, want die sprieten waren bedoeld om het Kyara lastig te maken, maar ondertussen genoot ze er ontzettend van!
“Vertel het maar aan Tom wat je wilt doen”, nodigde ik Kyara uit.
Kyara smoeste nog even met haar moeder en zei toen: “Prima, laten we alle fases vanavond uitvoeren, maar… Op één voorwaarde”.
Ze praatte niet verder en na een paar seconden ging Iris verder met de zin: “Namelijk, dat ik dezelfde piercings in mijn kutje krijg”.

Tom keek beduusd, maar kreeg geen tijd om te reageren, want de aanwezigen werden door het besluit van Kyara erg enthousiast en begonnen opgewonden te praten. Tom floot op zijn vingers en iedereen was gelijk stil. Hij zei: “Die laatste voorwaarde lijkt me geen probleem, maar dan lijkt het me wel gepast als iemand van de aanwezigen zich als sponsor op zal werpen om de juwelen voor Iris te bekostigen”.
Diverse vingers gingen de lucht in en het benodigde geld was snel binnen.
Tom zei: “Verschil moet er wezen, dus waar alle, maar dan ook echt alle sieraden voor Kyara van goud zullen zijn, zal ik bij Iris titanium gebruiken. Dat ziet er uit als zilver, maar weegt minder, is sterker en goedkoper. Daarom kan ik ringetjes gebruiken waar een mooi steentje in zit. Maar, ik heb het kutje van Iris nog niet gezien, dus ik kan nog niet met zekerheid zeggen of het mogelijk is om ook een klitpiercing te zetten”.
Tom was nog niet uitgesproken en Iris stond al met een bloot kutje voor hem. Hij zakte door zijn knieën en bekeek met een kennersblik het genotsknobbeltje van Iris. Toen hij opstond, schudde hij zijn hoofd en zei: “Je klit is echt te klein en daarbij zit ook het klitkapje wat boven jouw klit zit in de weg. Dat gaat me echt niet lukken…”
Ik zag de teleurstelling op het gezicht van Iris en ik vroeg: “Hoe kan dat opgelost worden?”

Een vrouw uit het publiek stapte naar voren en zei: “Ik ben cosmetisch chirurg en praktiseer daarnaast SM. Dat is soms een heel mooie combinatie. Laat mij eens kijken?”
Iris werd achterover op een tafel gelegd en gedienstige handen trokken haar benen wijd uit elkaar. Bij het extra licht van de flitser van een smartphone bekeek de chirurge het kutje van Iris. Ze zei: “Ik zie wel mogelijkheden, maar of die allemaal vanavond al gedaan kunnen worden, dat weet ik niet”.
Ik werd ongeduldig en zei: “Wat dan?”
Ze keek een beetje verbolgen en zei: “Voor iets als dit heb ik meestal twee onderzoeken, foto’s, een assistent en een veel betere ruimte voor nodig. Geef me even de tijd om alles te analyseren?”
Ik voelde me terechtgewezen…

Ze zei: “Zoals ik het nu zie, moet het mogelijk zijn om het klitkapje los te maken of te verwijderen. Dat geeft voldoende ruimte dat de piercing gezet kan worden. De klit is echter veel te klein om ook maar de dunste diameter te kunnen houden. Er zijn twee methodes om dit op te lossen. De ene duurt veel langer dan de andere. De korte termijn zijn testosteron injecties rechtstreeks in de klit. Dit zorgt voor een heel sterke, plotselinge groei. Daarmee zal de klit heel snel groeien. Het nadeel is, dat dit extreem pijnlijk is, omdat er met dunne naaldjes vaak in geprikt wordt. Het voordeel is, dat je vanavond misschien tegelijk met Kyara een piercing kan krijgen.
De andere methode is, dat je testosteronzalf op je klit gaat smeren en over een half jaar terugkomt. Dan zal je klit zeker groot genoeg geworden zijn”.

“Implicaties of negatieve gevolgen?”
De chirurge keek me niet eens aan toen ze antwoord gaf: “Het verwijderen van het klitkapje zorgt voor een enorme toename van de gevoeligheid. Het vergroten van de klit maakt dat het oppervlak van de klit veel groter wordt en dat zal de vrouw zeker voelen”.
“Klopt het een beetje als ik zeg dat ze veel vaker en sneller opgewonden zal zijn?”
“Heel plat gezegd komt het daar wel op neer”.

Er viel een korte stilte. Moeder en dochter keken elkaar aan en Iris zei: “Zou je ervoor kunnen zorgen dat ik vandaag dezelfde piercings krijg als Kyara?”
De chirurge dacht na en zei: “Ik ga mijn best doen, maar ik kan niets beloven”.
“Dat snap ik. Ik vind het heel fijn dat je het gaat proberen, want Kyara en ik doen deze zoektocht echt samen en dan is het heel fijn om dezelfde dingen te voelen”.
De chirurge knikte en appte even op haar telefoon.

“Maar…”, zei Kyara aarzelend. “Dat betekent dat jij misschien geen klitkapje meer hebt, maar ik wel. Dan wil ik dat ding ook niet meer!”
Ik reageerde snel naar Kyara: “Let op! Jij hebt een kutkweller die elke keer op je knopje hamert. Dan is het wel handig om er nog wat extra’s voor te hebben!”
“Ik wil gewoon hetzelfde hebben”, was het botte antwoord van Kyara.

De chirurge haalde haar schouders op en zei: “Mij maakt het amper iets uit. Het is een kwestie van lokaal verdoven, een half uurtje in laten trekken en dan ongeveer een kwartiertje werk. Het bewerken van het klitje van Iris is veel meer werk: daar ben ik wel een paar uur zoet mee”.

Iedereen keek naar elkaar en ik hakte de knoop door in deze verbazingwekkende ontwikkelingen. Ik zei: “Dus, Kyara en Iris zullen hun klitkapjes laten verwijderen en Iris krijgt hopelijk snel een grotere klit. Daarna worden allebei de dames gepiercet: in elke schaamlip drie tunnels en in hun klitjes een ringetje. Hebben we het nu goed?”
Iedereen knikte en ik vroeg: “Wat moet er dan nu gaan gebeuren?”

Tom zei: “Ik ga de communicatie regelen en in de shop wat meer plek zien te maken, want ik verwacht wat meer mensen dan nu. Ook heb ik iemand nodig die alles gaat streamen, want ik weet dat er een aantal mensen zijn die het qua afstand niet kunnen redden om hier bij te zijn, maar die het wel live willen kunnen zien”.
Ik zei: “Ik regel de opnames en streaming wel”.
Tom keek opgelucht en daarna vertelde de chirurge: “Jullie drie gaan met mij mee naar mijn kliniek. Als het meezit, kunnen we hier vanavond rond negen uur weer zijn”.

Iedereen knikte en na het betalen van de verschillende onkosten nam vrijwel iedereen afscheid. Sommigen bleven nog even hangen om met Tom te praten. Ik hielp Kyara met het aantrekken van haar jurkje en zelfs deze uiterst dunne stof gaf haar tepels intense prikkels.
Ze liep heel voorzichtig in een poging om het jurkje niet over haar tepels te laten bewegen: dat was namelijk erg gevoelig. Nadat we buiten waren en een constante tred gevonden hadden om naar de auto te lopen, zag ik dat Kyara het heel moeilijk had.
Iris zag het ook en ging naast haar dochter lopen en samen bedachten ze een manier om de tortuur van haar tepels minder te maken. Dat lukte hen al heel snel en toen we op het station waren om daarna met de tram naar de privékliniek te gaan, had Kyara haar ‘loopje’ gevonden. Ze liep heupwiegend om de kutkweller te omzeilen en met haar tieten vooruit gestoken en meebewegend met haar eigen beweging, zodat ze niet schuurden aan de stof. Want, hoe zacht de stof ook was, elke beweging was heel erg intens.

De chirurge was ons vooruit gegaan, omdat zij met haar eigen auto was. Wij kwamen een half uur later aan en werden zonder veel egards meegenomen naar een klein kamertje, waar twee gynaecologenstoelen stonden. Iris en Kyara moesten er op gaan zitten en de chirurge maakte de kutjes netjes schoon met een ontsmettingsmiddel en deed er wat zalf op. Ze vertelde dat dit verdovende zalf was, zodat de pijn wat minder zou zijn. Ze gaf er wel bij aan, dat de werking van de zalf maar een uurtje zou zijn, dus dat daarna alle gevoel weer terug zou zijn.
Ze nam eerst Iris onder handen: een ruime hoeveelheid van verschillende soorten zalf werd op en boven haar klit gewreven en daarna richtte ze haar aandacht op Kyara. Zij kreeg eenzelfde behandeling, maar bij haar werd haar klitje gemeden en richtte ze zich met maar één soort zalf op het hoedje boven haar klit.

Ze testte de gevoeligheid van Iris, door hard op haar kutje te tikken. Toen Iris niet echt reageerde, maakte ze zich klaar om het beschermende stukje vel los te snijden. Met een steriele scalpel haalde ze het velletje weg en Iris was besneden. Ze maakte de wondjes netjes dicht met een soort plakspul en deed een andere soort zalf op haar klit, die nu mooi zichtbaar was. Ze vertelde dat dit snel werkende testosteron was, zodat het kleine klitje snel zou kunnen groeien.
Daarna pakte een handvol dunne naaldjes. Die prikte ze zonder enige aarzeling een klein stukje in het klitje van Iris. Daarna pakte ze een spuit die ze beurtelings op de verschillende naaldjes aansloot en kleine druppels in het genotsknopje spoot. De verschillende naaldjes zorgden voor een mooie verdeling.

Toen Iris lag bij te komen met een klitje vol met naaldjes en een snel groeiende klit, ging de chirurge aan de slag met Kyara. Ze kreeg eenzelfde behandeling als haar moeder, en zij was binnen een kwartier ook besneden.
Ergens had ik het idee dat ze hier spijt van zou krijgen… Het zo enorm toegankelijk zijn van haar meest gevoelige stukje van haar lichaam en de nabijheid van de duivelse kutkweller waren twee dingen die niet echt lekker samen leken te gaan. Maar, aan de andere kant: dit meisje was wel heeel bijzonder!

Ik las de verpakking van de zalf die de chirurge gebruikte om de wond af te sluiten. Ze nam de tube snel uit mijn handen en zei: “Dit is in Nederland nog niet geaccepteerd, maar in veel andere landen wel. Het zorgt er voor dat wonden en incisies wonderlijk snel helen, zonder littekens of onregelmatigheden. Het enige nadeel is, dat de dames nu nog een paar uur in deze stoel moeten blijven liggen, zodat de zalf goed kan hechten”.
Ik bedacht me geen moment en ging naast het lijf van Kyara staan en zei: “Trek me af en slik mijn sperma door, dan heb je in de tussentijd ten minste wat te doen”.
Met veel plezier ging het meisje aan de slag met deze taak en al snel waren smakkende geluiden te horen. Ik zag dat de chirurge ondertussen met Iris aan de slag was en als ik het goed zag, was ze Iris veel pijn aan het bezorgen door veel testosteron in het knobbeltje van Iris te pompen. Het genotsknobbeltje van eerst werd nu haar centrum van alle pijn, omdat de verdoving snel uitgewerkt was. Toch zette ze dapper door en ik moest me sterk vergissen of het was werkelijk waar, dat haar klit groter geworden was.

Terwijl Kyara haar pijpvaardigheden aan het bijwerken was en uiteindelijk mijn eiwit verorberde, zag ik dat de chirurge uiteindelijk alle naaldjes weghaalde. Ze wreef een paar keer over de schaamstreek van Iris en ze reageerde er heel heftig op. Na een paar minuten pakte ze een zuignap, zette deze over de klit van Iris en trok het gemartelde vlees heel ver naar voren. Iris kreunde heftig, wist niet hoe ze het beste kon bewegen en leed veel pijn. Maar: haar klit zag er groter uit dan die van Kyara, dus zou het mogelijk moeten zijn om haar knobbeltje te piercen.

De chirurge leek ook tevreden, want ze liet het hoofdeinde van de stoel van Iris zakken en hopte met haar kutje boven het hoofd van Iris. Die begon als een kitten te likken aan de lekkende doos van de chirurge. Het duurde maar kort voordat ze sidderend klaar kwam en Iris haast met haar bovenbenen verstikte.

Uiteindelijk waren we klaar met de behandeling. We kregen een lading met zalfjes mee: verzorging voor de wonden, groeimiddel voor Iris’ klitje en nog iets wat ik niet kon duiden, maar waarvan de chirurge tegen mij zei: “stop het maar een keer in hun kutjes. Ze zal verbaasd zijn”. Ik las op het etiket: “Icyhot”. Whatever.

Ik omhelsde de chirurge en Iris volgde mijn voorbeeld. Kyara was voorzichtiger. Ze knielde neer, trok het rokje van de chirurge omhoog en kuste haar kutje. De chirurge pakte een paar plukjes haar beet, trok Kyara omhoog en kuste haar op haar lippen.

Terwijl we naar buiten gingen, zei ze: “Tot straks, want ik ben er vanavond zeker bij, want ik vind het heerlijk om jullie te zien lijden. Denk er aan: blijf goed ademen en als er iets gebeurt wat je echt niet wilt, dan moet je dat zeker melden”.

Terwijl we naar de tram liepen, hield Kyara haar kutkweller tegen, zodat die echt niet tegen haar verse wond aan zou slingeren. Het zag er vreemd uit, maar ze had geen andere optie. Ik liep naast Iris en vroeg hoe ze zich voelde. Ze zei: “Het gaat allemaal heel erg snel, maar het past nog wel in mijn hoofd. Mijn kutje brandt, klopt en alles lijkt uit zijn voegen te barsten, maar volgens mij is dat alleen maar goed, want dan kan ik ook die piercing krijgen die Kyara ook krijgt”.
Ik knikte en zei: “Ja, ik denk dat het ook wel moet lukken, maar aan de andere kant: waarom wil jij die ook? Het gaat enorm veel gevoeligheid geven en ik denk niet dat je daar echt blij van wordt”.
Iris keek me schamper aan en zei: “Volgens mij heb je geen gelijk. Ik vind het heerlijk om de hele dag gruwelijk geil te zijn en om constant gestimuleerd te worden. Daarnaast vind ik het ook heel erg leuk om dit voor jou te doen: het feit dat ik weet dat jij me met een paar kleine aanrakingen heel erg intiem kan raken is voor mij heel erg mooi om te weten”.
Ik kuste haar op haar mond en zei dat ik haar acties zeker kon waarderen, maar dat ik niet zeker was van de gevolgen op de langere termijn. Iris haalde haar schouders op en zei: “Je leeft je leven maar één keer, dus nu moet je het goed doen!”.

Ik legde me er bij neer en in de tram was Kyara heel blij met mijn loszittende kleding die ze droeg. Ze zat voorover met wijd open benen en hangende tepels in de tram. Iris zat iets minder hoerig, maar ook zij hield haar benen een heel eind van elkaar vanwege de verse wonden.
Toen we uit de tram stapten, trok Kyara het slobberige T-shirt naar boven om haar tieten even lucht te geven. Ik vroeg wat ze voelde en ze zei dat elke beweging die door haar shirt over haar tepels schuurde, direct signalen afgaf, die bijna allemaal heel erg opjuttend waren. Ze zou er nooit zomaar van klaar kunnen komen, maar ze was de hele tijd voor de volle 100 % doordrongen van haar seksualiteit door de manier zoals ze momenteel geprepareerd was.
Ik bereidde haar voor, dat het alleen maar erger zou worden, maar die woorden leken niet erg door te dringen. Ze wuifde die weg met de mededeling: “Het ongemak van mijn tepels gaat wel wennen en de piercings in mijn kut zullen ook wel een keer normaal worden”.
Ik schudde mijn hoofd en wist dat ze alle informatie had, maar ik vermoedde dat ze alle implicaties nog niet kende. Toen zei Kyara: “Ik vraag me af wat er is, als alle fases doorlopen zijn. Wat gaat er dan gebeuren?”

Goeie vraag en anders dan herhalen van het antwoord wat Tom gegeven had over het hoereren voor de ultra-rijken kon ik niet gaan. Goeie vraag om aan Tom te stellen en dat zei ik dus ook tegen Kyara.

In de stad aten we een lichte maaltijd van voornamelijk ‘groenvoer’ en wat licht kippenvlees. Een vitamine-shake was ons toetje.
Bij Tom aangekomen werden we meegenomen naar achteren. Daar stonden twee stoelen voor Iris en Kyara klaar. Beiden naast elkaar, maar wel met twee meter er tussen. De beugels waar de benen van de vrouwen in moesten liggen zagen er uitnodigend uit.

We bleven echter nu nog staan, want de vrouwen zouden de rest van de avond nog genoeg moeten zitten. Ik stelde Tom de vraag die Kyara eerder opperde. Tom keek een beetje mysterieus en antwoordde: “Ik weet niet wat er na de laatste fase komt. Je kan er van uit gaan, dat Kyara de komende tijd veel van huis zal zijn. Dat kan maanden duren, maar evenzo langer dan een jaar duren. Alles is afhankelijk van de voorkeuren van degenen die haar willen boeken en de mate waarin ze in de vragen van deze mensen mee wil gaan. Ik hoef je niet uit te leggen hoe dat werkt”.

Ik schudde met een nadenkende blik mijn hoofd, maar wist nog helemaal niets meer… Gelukkig ging Tom verder: “Het lijkt er op, dat de erfenis vanavond helemaal kan worden ingelost. Dat is een heuglijk feit: niet alleen voor Kyara, maar zeker ook voor mij. Dat is namelijk het moment dat mijn commissie vrij komt en dat ik mijn onkosten en zo kan declareren.
Trouwens, Kyara is hier altijd kosteloos welkom voor een gesprek, behandeling of wat dan ook”.

“Staat dat in de erfenis?” vroeg ik nieuwsgierig.
“Ja, maar zonder die bepaling had ik het ook gedaan hoor”.
“Weet jij wat Kyara vanavond na afloop zal voelen?”
“Nee, dat weet ik niet, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik daar de laatste dagen heel veel over nagedacht heb. Er is tot nu toe niemand geweest die alle stimulansen die ze tegelijkertijd kreeg ook aan kon. Iedereen heeft opgegeven, omdat ze gek werden van alle geile prikkels. Ik hou er rekening mee dat dit ook voor Kyara geldt, maar ik denk eigenlijk dat zij anders is. Ik denk dat zij al dit soort aanrakingen om kan zetten in een fijn gevoel en dat ze pijn via de endorfine om kan vormen naar euforisch plezier”.
Ik bedankte Tom voor zijn openhartige antwoord. De vrouwen hadden het gesprek meegekregen, dus we konden door. We dronken een jus d’orange en wachtten tot er mensen binnen kwamen. Dat was het moment dat we allemaal naar het toilet gingen. Moeder en dochter omhelsden elkaar heel intens en de pijn die door de tepels van Kyara joeg was voor haar geen belemmering om haar moeder stevig te knuffelen.
Daarna knuffelden de beide meiden ook mij en ik drukte de tepels van Kyara ook hard tegen me aan. Een geil gehijgd “Wow…”was mijn beloning.

We dronken nog wat en praatten met een paar mensen. Op een gegeven moment werd het merkbaar stiller en degene waarmee ik aan het praten was, stokte midden in een zin. Ik vroeg wat er aan de hand was en hij beduidde dat ik stil moest zijn. Even later zei hij, bijna onhoorbaar: “Dit is één van de beste vrienden van de overleden rijke man. Hij moet in de buurt geweest zijn, anders had hij dit nooit kunnen redden qua timing”.
Ik richtte mijn blik op en zag een wat kleine man, gekleed in traditioneel Arabische stijl. Hij had een open en vrolijk gezicht. Ik lispelde de informatie die ik had naar de vrouwen en Iris struinde gelijk naar de man toe.
Ze gaf de man een hand, viel op haar knieën en drukte haar gezicht zonder omwegen in zijn kruis. De man leek het te kunnen waarderen, maar tilde haar aan haar hoofd op, kuste haar op haar voorhoofd en zei in het Engels: “Dank voor je begroeting. Ik kijk iemand liever eerst in de ogen voordat ik gepijpt word”.
Er klonk gelach: het ene lachje beleefder dan het ander. Iris schuurde zich langs de man op, maar knielde niet meer. Ze had haar statement gemaakt: het was overduidelijk dat ze zich door deze Arabier als een loops teefje zou willen laten nemen!
Ik nam Kyara aan haar hand mee en met een kniebuiging van Kyara introduceerde ik haar bij de Arabier. Hij keek heel goed naar hetgeen hij te zien kreeg: de gezichtsversiering werd heel grondig nagekeken en daarna de andere juwelen. Toen hij klaar was met zijn inspectie, keek hij naar Tom en stak een klein duimpje op ter goedkeuring. Tom keek opgelucht. Was deze Arabier misschien een soort jury?
Daarna keek de Arabier Kyara aan, maakte lang oogcontact en uit het niets gaf hij haar een harde klap op haar wang waar geen versiering zat. Kyara deed wat haar was geleerd: ze drukte haar hoofd naar voren en bood dezelfde wang nogmaals aan. De Arabier kon dat wel waarderen en kuste haar op haar voorhoofd.
Daarna nam hij wat afstand, keek naar haar tepels en stak zijn handen naar voren. Van verre liet hij merken dat de tieten van het meisje wilden grijpen en waarschijnlijk molesteren. Ik zag op het gezicht van Kyara geen remming of zo. Wel hunkering.
Kyara drukte haar boezem zowat in het gezicht van de Arabier, die met zijn kleine handen de tepels beroerde. Kyara’s lichaamstaal liet heel duidelijk weten dat ze haar verse piercings door hem wilde laten beroeren. Dat deed hij ook.

Woordeloos.
Intens kijkend in de ogen van het meisje.
Een vinger ter attentie opstekend.
Daarna twee duimen en twee wijsvingers die elk een tepel omsloten.

De grote ogen van Kyara, de ingehouden schreeuw.
Het kusmondje waar geen gevolg aan gegeven werd.
De intensere blik van de Arabier.
Zijn handen op de borsten van de tiener.
Zijn vingers die door de knijpkracht bloedloos waren geworden.

Het schokkende lijf van Kyara wat ik, samen met Iris in evenwicht hield.

Zonder verdere beroering stond de geile tiener klaar te komen. De Arabier hield haar tepels vast gedurende de hele tijd dat haar orgasme duurde. Daarna wachtte hij even en vroeg: “Nog een keer?”
Kyara slaakte een zucht en zei uit de grond van haar hart: “Graag, ondanks dat mijn tieten enorm veel pijn doen!”.
De Arabier kuste haar voorhoofd en zei: “Jouw tijd komt nog wel. Je hebt het in je. Ik autoriseer de volgende fase”.

Dus toch een soort van jury! Geslaagd zijn is altijd goed, maar… Wat hield die volgende fase dan allemaal in?