Nieuw Loopmaatje

Het is een zonnige donderdagmorgen en ik heb een dagje vrij. Ik ben Barry, 41 jaar, single en redelijk sportief. In mijn vrije tijd ben ik graag buiten, ga ik hardlopen door de bossen. Zo ook deze donderdag. Het bosgebied waar ik vandaag naartoe ga, ligt ruim 20 kilometer van mijn huis, dus ik neem de auto en zet hem op een afgelegen plek aan de rand van het bos.

Met 23 graden is het al aardig warm om te lopen. De blauwe lucht en de zon maken me vrolijk en ik begin te dribbelen. Vandaag heel rustig trainen, vooral genieten. Het is heerlijk rustig in het bos. Heel sporadisch kom ik een wandelaar of mountainbiker tegen. Wat een rust. Tot ik op enig moment bij een pad van rechts iemand anders zie hardlopen. Al snel herken ik haar. We lopen bij dezelfde atletiekvereniging en ik heb haar daar wel eens op de atletiekbaan gezien. Donkere halflange haren, lief gezicht, donkerbruine ogen en een sportief lijf. Ze is niet groot, ongeveer 1,65 en heeft, net als veel hardloopsters, kleine maar stevige borstjes. Toegegeven, haar verschijning geeft me vandaag toch wel kriebels.

Ik zeg haar gedag en wacht haar reactie af. Zou ze me herkennen? Ja hoor! Ze glimlacht gelijkt en begroet me enthousiast. Ze draait het pad op waar ik al op loop en voor we het weten beginnen we te kletsen. Zo leer ik dat ze Michelle heet en inmiddels 17 is. Ze is momenteel ook single en geniet van de vrijheid. Het blijkt dat het net een maand uit is met haar vriend en ik vraag haar waar het op stuk is gelopen. Hij was nogal jaloers, zegt ze. En saai ook nog. Ik moet er wel mee lachen. Je vriend saai noemen is inderdaad geen goed teken. Al snel vertelt ze hoe ze haar relatie heeft beleeft en hoe fijn het is dat ze nu bijvoorbeeld gewoon met mij kan kletsen, waar voorheen haar vriend gelijk jaloers zou zijn. Ik lach opnieuw en nu nog harder. Jaloers als jij met je 17 lentes naast iemand van 41 loopt? Er zal niet zo snel iets gebeuren met zo’n leeftijdsverschil toch? Nou, zegt ze, je weet maar nooit en ze bloost er zelfs een beetje bij. Ik bloos ook. Dat antwoord had ik niet verwacht.

Gelukkig komen we net aan bij een grote heuvel waar een pad steil omhoog loopt. Even op vol tempo naar boven? Jaaa, zegt ze en ze zet gelijk aan. Achter elkaar stormen we naar boven. De laatste meters zijn steeds zwaarder maar we houden vol. Eenmaal boven stoppen we. Helemaal buiten adem. Tjonge, dat was zwaar, zeg ik, terwijl het zweet van m’n voorhoofd gutst. Waarop ze gelijk antwoordt: Ja, zo zwaar en warm. Ik ben helemaal nat. Alweer kan ik een glimlach niet onderdrukken en slaat m’n fantasie op hol. En voor ik het weet flats ik eruit: Nat is altijd lekker.

Ze kijkt me aan. Haar ogen glinsteren en stralen van ondeugd. Ik ben duidelijk niet de enige die er dubbelzinnige gedachten bij heeft en ik voel hoe er iets enthousiast begint te worden in m’n broek. Hopelijk ziet ze dat niet.

Voor straks heb ik nog wel een handdoek in de auto liggen, dan kun je je afdrogen voor je naar huis gaat zeg ik ter afleiding. Oh, maar ik weet niet of alles wel droog te wrijven is en nat is lekkerder zei je net zelf…. reageert ze. Nu ben ik het die hard bloost. Alleen al de gedachte dat het in haar slipje nu een stuk warmer is maakt dat ik een stijve begin te krijgen. Haar ogen glijden over mijn lijf naar de sportbroek waar zichtbaar is wat ze met me doet. Hmmm, hoor ik zachtjes.

Een beetje ongemakkelijk wandelen we nog een stukje om bij te komen, terwijl ze vertelt hoe ze het jaar ervoor een koppeltje heeft betrapt in ditzelfde bos. Het meisje had op haar knieën voor de jongen gezeten. Ze waren opgesprongen toen ze aankwam en hij had onhandig geprobeerd zijn broek snel dicht te ritsen. Vond je het niet vervelend om ze te betrappen? Vraag ik. Nou, het is vooral vervelend dat ze gelijk zijn gestopt lacht ze. Het is toch juist spannend om zoiets te zien?

Ook wel gek, zeg ik terwijl ik haar aankijk. Waarom is het nooit andersom? Dat de jongen op zijn knieën zit en het meisje verwend?

Hihi, zou jij dat bij een meisje doen? Vraagt ze terwijl haar tong over haar lippen glijdt. Natuurlijk! Antwoord ik gelijk. Michelle bedenkt zich geen moment en gaat voor me staan, zodat ik niet meer door kan wandelen. Dat geloof ik niet. Bewijs het! Een moment kijk ik haar aan, en zie het verlangen in haar ogen. Ze daagt me uit en lijkt er niet vanuit te gaan dat ik het durf. Maar het verlangen naar haar is al te groot bij mij. Op mijn beurt ga ik op mijn knieën voor haar zitten. Midden op het pad, half in de schaduw van een grote boom. Een zachte wind blaast langs ons en zorgt voor het kleine beetje verkoeling. Dan realiseer ik me dat ik recht voor me haar sportbroekje zie. M’n handen leg ik op haar heupen, kijk kort omhoog om te zien of ze het nog altijd een goed plan vindt. Ze stapt dichter naar me toe, op centimeters van mijn hoofd. Ik zoen haar haar op haar sportbroekje. Ze laat het toe en ik trek haar sportbroekje iets naar beneden zodat ik haar slipje zie. Ze stribbelt niet tegen en ik zoen opnieuw. Dit keer voel ik de warmte van haar door het slipje heen. Ik open m’n mond een beetje en laat m’n tong over het slipje gaan. Haar lipjes tekenen iets af in het stof en ik hoor haar nu voor het eerst iets zwaarder ademen. Ze streelt door mijn haar en duwt haar slipje omlaag.

Wow, ze is mooi glad geschoren. Ik zoen haar opnieuw en voel haar natte lipjes. Laat m’n tong heel zachtjes erover glijden. Ze kreunt zachtjes. Ga door fluistert ze. Ik lik nu iets steviger, duw haar lipjes telkens iets aan de kant. Van onder tot aan haar genotsknopje. Ze smaakt heerlijk. Het maakt me gek. Af en toe gaat m’n tong een beetje haar grotje in. Haar sap glijdt langs mijn gezicht. Voorzichtig begin ik haar te vingeren, terwijl ik langs m’n vingers lik. Haar ademhaling gaat sneller en sneller. Ze kreunt harder en komt in de buurt van haar eerste orgasme. Ze is zo geil en het is zo spannend om haar hier in het bos zo te verwennen. Alles in haar lijf trekt samen, vele seconden lang blijven schokken door haar lijf gaan terwijl haar hoogtepunt haar in haar macht heeft. Ik hou haar al die tijd stevig vast. En als ze eenmaal een klein beetje bekomen is, horen we stemmen. Er komen wandelaars aan.

Snel trekt ze haar slipje en sportbroekje omhoog. Nonchalant beginnen we weer te dribbelen alsof er niks is gebeurd. We begroeten de wandelaars. Michelle’s hoofd is nog altijd rood van inspanning en genot. Mijn broek is eveneens nog niet naar een normale staat teruggekeerd.

Als de wandelaars voorbij zijn vertelt ze me dat ze dit dus bedoelde met een saaie ex vriend. Hij zou haar nooit in het bos durven verwennen, terwijl ze het zo geil vindt. We moeten vaker samen gaan lopen zegt ze, en ze geeft me een knipoog.