Hoerenjongen - 3

Al de tweede dag van mijn ‘carrière’ kreeg ik contact met een man, die me op een dating site opgevallen was door zijn profiel, dat kort en bondig precies de geile verlangens uitdrukte waarnaar ik op zoek ben:

"Zestiger, houdt niet van poespas of gedoe, wil slaafse jongen opvoeden en africhten tot de perfecte hoer. Géén dom gelul of gezeur over grenzen en taboes! Jij doet wat ik zeg en jij geeft me wat ik verlang, punt-uit. Wie dit wil, krijgt één kans om te bewijzen dat hij uit het juiste hout gesneden is. Je moet jonger dan 22 zijn en slank en aantrekkelijk. Meld je!"

Alleen al bij het lezen van deze tekst kon ik niet nalaten mezelf gelijk af te trekken, zó wond hetgeen er uit de woorden sprak me op! Hoewel nergens uit de tekst bleek dat de man zou willen betalen voor de seksuele diensten die hij vroeg, heb ik gelijk een reactie gestuurd, waar ik ook een foto bij heb gedaan, weliswaar zonder mijn gezicht erop maar waarop wél mijn slanke naakte jongenslijf goed te zien was. Ik schreef:

"Mijnheer, graag meld ik mij om door U te worden opgevoed en afgericht. Ik zal U gehoorzamen en ik zal niet mekkeren over dingen die niet zouden mogen: U bepaalt alles, ik doe wat U van me verlangt. Ik ben achttien en U kunt op mijn foto zien hoe ik eruit zie; een foto MET gezicht krijgt U gelijk na Uw antwoord. In slaafse afwachting, Mark."

Ik had gedacht dat het dágen zou duren voor ik een reactie zou krijgen, maar tot mijn verbazing meldde mijn computer al na drie minuten dat er een bericht voor me was. Ik opende het en las:

"Stuur me on-mid-del-lijk een foto mét je gezicht, vuile hoer! Hoe durf je me te wantrouwen? Als je mijn hoer en eigendom wil zijn, gedráág je dan ook als een hoer!"

Ik haastte me om de gewenste foto te sturen en ik voegde aan het bericht natuurlijk gelijk mijn nederige excuses toe:

"Vergeef me, mijnheer, bijgaand de foto mét gezicht die U me beval te sturen. Mijn verontschuldigingen voor mijn onnadenkendheid. Ik hoop dat U me hiervoor t.z.t. gepast zult straffen!"

Weer enkele minuten later las ik in een volgende bericht:

"Goed zo, hoer, je begint het te begrijpen. Ik geef je een kans om bij me te komen leren hoe je een goede en toegewijde hoer en slaaf kunt zijn. Kom vannacht om precies middernacht naar het adres onder dit bericht. Je moet uitsluitend een katoenen short en een T-shirt dragen. Géén ondergoed. Je loopt op blote voeten. Doe de rest van je kleren en spullen maar ergens in een plastic zak, die je me gelijk bij aankomst overhandigt, zodat IK bepaal wanneer (en óf) je weer weg mag. Vanaf nu niet meer aftrekken en niet meer plassen!"



Ik had moeite om van mijn stijve af te blijven, al tijdens het lezen. Dit was precies waar ik altijd van had gedroomd! Maar zou ik het ook durven, om mijzelf zó totaal over te leveren aan een oudere sadist? Maar o, o, wat wilde ik het graag!

Om middernacht ging ik dus, met alléén de short en het T-shirt aan, op blote voeten naar het opgegeven adres. De deur werd opengedaan door een grote, zware, dikke, behaarde man die eerder zeventig dan zestig leek te zijn. De man had een soort donkere kamerjas aan, wat suggereerde dat hij daaronder naakt was, maar dat kon ik niet echt zien. Dat ik zelf naakt was onder mijn short voelde ik maar al te goed: mijn pik duwde ondanks de zenuwachtige spanning van het moment toch al hard tegen de stof van de katoenen short.

Zonder iets te zeggen stapte de man een halve meter opzij om mij binnen te laten. Ik reikte hem conform zijn instructies een plastic tas aan, waarin mijn schoenen, mijn lange broek, mijn portemonnee, mijn sleutelbos en mijn telefoon zaten. Nu had ik niets meer behalve de twee kledingstukken aan mijn lichaam.

Nog altijd zwijgend pakte de man de plastic tas aan. Ik zag dat hij een kastdeur open trok, daar mijn spullen in opborg en daarna de kastdeur weer zorgvuldig in het slot draaide. Hij draaide zich weer naar mij om en zei, wijzend op mijn short en shirt:

“Uit!”

Ik kon niet anders doen dan gehoorzamen; mijn onderdanige aard maakte het gewoon onmogelijk om zijn bevel te weerstaan. En dus trok ik vliegensvlug mijn shirt over mijn hoofd uit en de short ging er achteraan. Terwijl ik hem de twee schamele kledingstukken aanreikte stond ik dus volledig naakt te kijk voor de man die had beloofd me tot zijn hoer en slaaf te maken. Hij pakte de vodden van me aan en ze verdwenen, net als de tas, in de kast en achter slot en grendel. Nu was ik dus écht aan deze man overgeleverd. Ik kon moeilijk in mijn blote kont de straat op rennen, immers!

“Knielen!” klonk het bars. Ik liet mezelf op mijn knieën zakken en keek eerbiedig naar mijn ‘opvoeder’ omhoog, maar dat was blijkbaar niet de bedoeling:

“Ogen neer, godverdomme!” vloekte de man. Ik sloeg mijn ogen neer en wachtte af wat er komen ging.

“Ik zet je zo dadelijk voor een camera. Achter de camera houd ik dan teksten omhoog, die jij in beeld moet opzeggen. Begrepen?”

“Ja, Meester!” antwoord ik zoals ik denk dat hij het hebben wil. Maar het is niet wat hij wil:

“Hou op met dat ‘Meester’, ik speel hier geen spelletjes, je bént gewoon mijn slaaf en hoer, dat hoef je niet nog eens duidelijk te maken. Begrepen?”

“Jawel!” antwoord ik nu kort en bondig. De oudere man rommelt wat aan de camera en ik zie een rood lampje aangaan op het apparaat. Dan houdt hij een tekstbord omhoog, waarvan ik hardop voorlees:

“Hallo. Ik ben Mark. Mijn lichaam is te koop voor honderd euro per uur. Gedurende de tijd waarvoor U betaalt mag U alles met mij doen, zonder beperkingen. Ik word gebracht en gehaald door mijn eigenaar, aan wie U ook kunt betalen.”

Het rode lampje ging uit en even later weer aan. De man hield een ander bord omhoog en ik las:

“Hallo, ik ben Mark. Ik ben masochist: ik word héél erg geil van pijn en van vernedering. Als U mij een keertje wil pijnigen, folteren of straffen ben ik per half uur te huur voor maar honderd euro. Er zijn geen grenzen, behalve dat U mij niet blijvend mag beschadigen. Leef U uit!”

Weer ging het rode lampje uit en weer aan. Het derde bord luidde:

“Hallo, ik ben Mark. Ik ben oversekst en moet per dag minstens tien keer klaarkomen. Als U daarvan wil genieten, op welke wijze dan ook, kunt U mij als U privé-hoer bestellen. Ik ben 24 uur per dag beschikbaar!”

Ik begreep, dat ik bezig was reclameboodschappen voor mijn eigen hoerenloopbaan op te nemen. De man zou deze video’s ongetwijfeld op Internet zetten, zodat ik voortaan wereldwijd te kijk zou staan als hoerenjongen, zelfs als een extreme hoerenjongen! En als je nou dacht dat ik daar een afknapper van zou krijgen: integendeel, mijn lul stond na deze drie opnamesessies loei-stijf!

De man liet mij een tijd lang met rust, terwijl hij aan een tafel bezig was met de zojuist gemaakte opnamen. Op het beeldscherm voor hem zag ik vanaf een afstand de namen van een paar sites voorbijkomen: “pervertedwhoreboys.com” en “kinkyslaves.com” en “pisswhores.com” waren er een paar. Het werd me duidelijk dat ik in ieder geval professioneel zou worden uitgezonden!

Ik stond nog altijd voor de filmcamera. De man gaf me een headset van een telefoon aan en wees naar de camera. Toen ik de headset opzette, hoorde ik een mannenstem:

“Is dat Mark?”

“Jawel, meneer!”

“Ben jij die masochist die op pijn en foltering geilt?”

“Jawel, meneer!”

“Heb je een beeldverbinding?”

Ik kijk mijn “meester” aan, en die knikt van ja, dus ik zeg:

“Jazeker, meneer, een ogenblik dan wordt de verbinding tot stand gebracht.”

“En als ik zeg dat ik je in je ballen wil trappen en je met hete ijzers wil bewerken?” zegt de man.

Weer knikt de man dat ik moet meegaan met de beller, dus ik zeg:

“Graag, meneer!”

Om de een of andere reden haalt de beller ineens af. Ik kijk mijn ‘eigenaar’ verbaasd en vragend aan.

“Dat gebeurt,” zegt de oudere man zonder blikken of blozen. “Soms komen ze al klaar op het bellen alleen al. Geeft niks, klanten genoeg en je doet het goed tot nu toe, hoer!”

Er wordt weer een tekstbord klaargezet en even later lees ik voor:

“Hallo. Ik ben Mark. Ik ben een dirty hoer en ik word geil van pis drinken. U huurt mij voor honderd euro per uur, maar voor iedere halve liter van Uw pis gaat er vijf euro af. U mag natuurlijk ook rechtstreeks in mijn mond en kont pissen en ik pis zelf óók liters!”

Het gekke effect van het zelf moeten voorlezen van de teksten is, dat het ultra-vernederend is. En het maakt me geiler dan ik in lange tijd ben geweest!

“Zo, jongen, laten we eerst maar eens kijken wat deze filmpjes opleveren aan klanten,” zei de dikke man. “Normaal gesproken zou ik natuurlijk al het geld dat je opbrengt zelf houden, maar ik denk erover om in jouw geval een uitzondering te maken: je bent zó mooi en zó aantrekkelijk en zó geil, dat me er veel aan gelegen is om je voor langere tijd ter beschikking te hebben. En dus heb ik een voorstel: de helft van de opbrengst is voor mij, de andere helft voor jou, en ik functioneer als jouw pooier. In ruil daarvoor beloof jij dat je uitsluitend via mij zult werken, met de klanten waar ík je naar toe stuur. Wat denk je ervan?”

Zijn voorstel was natuurlijk volkomen gestoord: waarom zou een rationeel iemand in Godsnaam de helft van zijn verdiensten afstaan aan iemand als hij dezelfde verdiensten probleemloos zelf kon halen? En tóch, gek genoeg, was er iets in zijn voorstel dat mij geen seconde deed aarzelen om in te stemmen! Het was ongetwijfeld de stiekeme verkapte onderwerping die ervan uitging; de vernedering en onderdanigheid van de rol die hij mij toebedeelde bevielen me méér dan welke andere geile suggestie dan ook. Ik ontdekte als het ware de diepere oorzaak van mijn wens om de hoer uit te hangen…

“Akkoord, meneer,” hoor ik mezelf antwoorden op zijn voorstel. De man lijkt zelf óók aangenaam verrast door mijn antwoord, want hij zwijgt in eerste instantie. Dan worden we weer onderbroken door een beller, zodat ik de koptelefoon weer opzet. Mijn leven als ‘kinky-hoer-in-dienst-van-een-pooier’ is begonnen…..