Max En Jos - 22

Lachend zegt er eentje uit de groep “ik ben benieuwd of ze daarmee akkoord zullen gaan, mijn ouders zijn nogal erg preuts als ik met mijn broertje eens samen naakt naar de douche lopen krijgen we de wind al van voren. Ik hoor ze nog die ene keer roepen van jongens trek in godsnaam een onderbroekje aan als jullie naar de douche lopen”.
De andere stemde er volmondig mee in, want ook de meeste van hun ouders waren zo op eentje na die zijn ouders waren juist het tegenovergestelde “wij mijn zusje en ik moeten perse ons op de slaapkamer uitkleden en dan pas naar de douche lopen, valse schaamte is helemaal verkeerd is de mening van hun ook als onze neefjes, nichtjes of vriendjes bij ons logeren”.

“Dus als ik bij jullie blijf slapen moet ik van jou ouders ook naakt naar de badkamer gaan”? wilde Tommy van hem weten.
“ja natuurlijk, en als het warm is slaapt iedereen naakt, dus ook onze logees”.
“ Joshua, wanneer kan ik eens bij jullie komen slapen, ik weet van het spelen bij jullie dat jij een tweepersoons bed hebt” lacht Tommy.
“Wat mij aangaat kan je dit weekend al komen als mijn en jou ouders dat goed vinden, dan zullen we ook voor het eerst naakt gaan game”.
“Wauw man dat is te gek, dus jullie mogen ook naakt spelen als er vriendjes zijn? daar heb ik tot op heden nog niets van gemerkt”.
“Dat klopt Tommy, wij moeten van onze ouders wel eerst de kat uit de boom kijken. Eerst moeten we er echt zeker van zijn dat onze vriendjes / vriendinnetjes dit ook wel echt willen”.
“Genoeg nu, zijn jullie hier om te praten of komen jullie ons ook helpen met de tuin en het gazon”? zegt Jos lachend.
Meteen gaan onze hulpjes weer aan de slag met het onderhoud van de tuin en gazon, gelukkig hebben de vorige eigenaars de zitmaaier laten staan omdat ze nu op een flat wonen. Meteen toen ik de maaier uit de schuur haalde werd er meteen gevochten om wie erop mocht rijden, Rafael die dat zag kwam met het plannetje om een maailijst te maken zodat ieder om de buurt mocht maaien en er verder geen geruzie meer zou zijn en natuurlijk gold de lijst ook voor de meiden.
“Oké dat is een strak plan Rafael, Tommy mag de spits afbijten en daarna gaat jou lijst in werking Rafael en natuurlijk staat Tommy dan weer onderaan de lijst”.
Max legt Tommy uit hoe alles werkte, natuurlijk was Tommy helemaal in zijn sas dat hij het eerste was die mocht maaien, hij moest wel eerst het hele gazon leegmaken alle stoelen en tafels en zo moesten op het terras komen te staan voordat hij kon gaan maaien. Nadat hij het hele gazon had leeg gemaakt startte hij de maaier en begon hij met het grasmaaien, lachend reed hij zijn rondjes.
Omdat hij maar bleef lachen sprak Rafael hem er op aan en vroeg “wat zit je nou te lachen”?
“Het trilt zo intens dat ik er gewoon een stijve van krijg” zegt hij met een rood hoofd.
“Dan ga je nu meteen je broekje aandoen, de meiden hoeven dat niet te zien”.
Hierop rijdt hij met de maaier naar de plaats waar alle kleren liggen, daar vist hij met een hand voor zijn piemel houdend zijn broek te voorschijn en trek deze aan en gaat gewoon verder met zijn werk alsof er niets is gebeurt.
“Wat was er aan de hand”? wilde Max weten toen Rafael weer bij Jos en hem stond.
Lachend brengt hij verslag uit naar beiden jongens.
“Wat een smiecht is die kleine gluiperd. Maar jij heb het wel goed opgelost Rafael, trouwens was het eigenlijk de moeite waard om er wat van te zeggen”? zei Jos met een knipoogje en hield zijn pink gebogen omhoog.
“Ik heb er niet zo op gelet maar volgens mij mag hij er wel trots op zijn, voor zijn leeftijd mag hij er best wel wezen”.
De werkzaam heden verliepen vlotjes, Rafael deed zijn werk binnenshuis en de jeugd buiten Jos en ik liepen nog enkele keren op en neer terwijl Inn de jeugd een beetje in de gaten hield. Ik had Claus en Remco maar een vrije middag gegeven maar ze hielpen de andere toch gewoon mee in de tuin. Bij de laatste ( wandeling als je dat zo zou kunnen noemen ) werden we opnieuw aangesproken dit keer door een plaatselijke hobbytuinder.
“Hij stelde voor om zijn aanhangwagen in onze achtertuin te zetten zodat hij het tuinafval met zijn tractor naar de stort zou kunnen brengen” hij had van zijn dochtertje vernomen dat de wijkjeugd als dank voor het gebruik van het zwembad de tuin gezamenlijk aan het opruimen waren.
“Ik zei dat het gewoon te gek was, bij mijn ouders thuis konden we altijd het tuinafval gewoon verbranden maar dat ging natuurlijk niet hier in Utrecht”.
“Nee, die tijden zijn hier allang verleden tijd, ik weet nog goed dat wij als kinderen altijd achter in de tuin vuurtje mochten stoken wel onder toezicht van onze Pa” maar ik breng de aanhanger ze wel even voorbij lacht de vriendelijke man.
“Misschien is het beter dat U die morgen vroeg brengt, de Jongeren lopen er op die moment nogal luchtig bij” zeg ik met een knipoog naar hem.
“Dat is heel goed zo, ik probeer die twee van mij ook altijd duidelijk te maken dat valse schaamte niet nodig is, wij zijn naakt geboren en als het even kan wil ik hebben dat ze ook naakt rondlopen en spelen”.
“Laat me raden U bent de vader van Joshua en zijn zusje”? lacht nu Jos naar hem.
“Ja hoe weet jij dat nou weer, en mijn naam is trouwens Albert, U was mijn vader maar die is al jaren dood”.
“In de pauze vanmiddag kwamen de gesprekken los, er werd over en weer verteld hoe de meeste ouders over naakt dachten en Joshua vertelde dat zij ouders er heel anders over dachten” zei Jos.
“Dat klopt inderdaad, het is dat er voor ons geen vakantie in zit aangezien ik in de WW zit maar anders zouden we zeker naar een of ander naturisten prak of camping zijn gegaan” bij deze woorden liep er een traantje over zijn wang.
Ik keek Jos aan en gaf een knipoogje, hij wist ongeveer wat er komen ging.
“Nou Albert, als jij het wilt dan ga ik jou en je vrouw voorstellen als vaste oppas voor als de kinderen komen zwemmen bij ons. De buurtvereniging weet dat wij er op bestaan dat er alleen naakt gezwommen word in ons bad maar wel alleen onder toezicht van een of meer volwassenen echter het is zonder betaling”.
“Ja graag dat zou gewoon te mooi zijn, toevallig hebben wij, mijn vrouw en ik ook nog eens het brevet redend zwemmen”.
“Dat is mooi meegenomen, maar ons gaat het erom dat de jeugd geen spelletjes doen die wij vroeger ook niet mochten doen maar wel graag gedaan zouden hebben” zeg ik met een glimlachje.
“Foei jongens dat had ik echt niet verwacht van jullie beiden” schatert hij het uit.
Ik geef hem een hand als bevestiging van onze afspraak en zeg “kijk maar wanneer jij de aanhangwagen brengt, maar overleg ook even met je vrouw wat wij hebben afgesproken zij moet het ook willen”.
“Dat doe ik zeker, maar ik weet nu al dat ze dolblij zal zijn en de kinderen sowieso daar twijfel ik helemaal geen moment aan”.
Thuis hadden we net goed en wel de laatste dozen uitgepakt of we hoorde hoe er een tractor kwam aanrijden, Joshua rende meteen naar de poort en riep “dat kan alleen mijn Pa zijn die tractor ken ik terug tussen duizenden anderen” en gelijk trekt hij de poort open om zijn vader binnen te laten.
Voordat de andere kinderen het door hadden drukte zijn vader de aanhangwagen achteruit de tuin in en koppelde hij die af om gelijk de tractor weer buiten te zetten, er was toch wel wat gene bij de anderen kinderen en ze bedekte hun naaktheid met hun handen.
“Potverdorie, wat is dat nou weer ik heb zelf twee kinderen en die lopen het liefst de hele dag in hun blote gat rond en dan komen jullie met jullie valse schaamte” hij begon de namen van de kinderen op te noemen en vertelde wie hij al meerdere keren in hun blootje had gezien bij hun thuis als hij op de koffie kwam bij hun ouders, en nu schamen jullie je ervoor? het moet niet gekker worden hoor.
Joshua stond er bij en kwam niet bij van het lachen ook Joshua zijn zusje stond erbij en zei “kijk dat is nu typisch onze Papa, zo is hij thuis ook altijd bezig dat heet als het warm weer is”.
“Ja valt Joshua haar bij, zo gauw het een graad of 17 is vraagt hij al of we ziek zijn omdat we nog onze kleren aan hebben. Als ik dan zeggen dat er zo een vriendje komt spelen krijgen ik meteen de vraag of die wat anders in zijn broekje heeft dan ik, zo niet dan moet die ook maar zijn broekjes uit doen want dat is veel gezonder dan dat gedonder met die valse schaamte en verteld hij dat hij vroeger als kind zijnde ook altijd in zijn blootje speelde”.
“Onze oma was er allang blij om, des te minder was had zij, toen ging de was namelijk nog altijd met de hand en de kinderen moesten om de beurt helpen met de was door de mangel te halen” verteld Joshua zijn zusje er gelijk achteraan.
De andere kinderen hadden de hele tijd met open mond staan te luisteren en konden het zowat niet geloven.
Tommy was de eerste die reageerde en zei “nou daar zou ik geen probleem mee hebben, alleen zou ik bang zijn dat mijn ouders erachter zouden komen want die zijn niet zo van het bloot rondlopen en spelen”.
“Tommy en dit geld trouwens ook voor de meeste andere van jullie want de meeste ouders kennen mij nog wel van vroeger! Vraag de volgende keer als ze er weer moeilijk over gaan doen maar eens op een beleefde manier natuurlijk, of ze eens willen vertellen hoe zij vroeger hebben gespeeld samen met Albert van der Linden, mogelijk zullen ze dan allemaal een rood hoofd gaan krijgen. Want de meeste die hier als kind zijn opgegroeid hebben vroeger ook bloot gespeeld aan de waterkant van het kanaaltje en zich vervolgens afgespoeld door zo in hun nakie het water in te springen”.
“Meent U dat nou meneer van der Linden, of houdt U ons nu voor de gek”? vraagt een van hun.
“Nee kinderen, in onze jeugdjaren was het de normaalste zaak van de wereld om naakt te zwemmen en te spelen om de doodeenvoudige reden dat onze ouders geen badkleding konden betalen dit was enkel voor de elite weggelegd die in de volksmond ook wel kale kaak werd genoemd. School zwemmen bestond toen nog niet, onze ouders leerde ons het zwemmen en wij gaven dit weer door aan onze vriendjes” grinnikt Albert.
“Nou dat ga ik vanavond onder het eten meteen vragen” roept Tommy enthousiast.
De andere stemde er ook allemaal mee in en wilde kijken hoe ze daarop zouden reageren, maar onder tussen waren ze wel klaar met het werk voor vandaag en kregen ze uiteraard toestemming om zich in het zwembad schoon te spoelen.
“Morgen laten we het zwembad leeg lopen maken het schoon en verschonen we gelijk het water, zijn er vrijwilligers voor morgen”? vraagt Max.
Natuurlijk waren ze met hun alle bereid om te komen helpen.
“O ja, voor ik het vergeet vanaf morgen als het zwembad schoon is wordt er hier eerst gedoucht voor en na het zwemmen en na het werken natuurlijk ook en meteen trekt ik een zeil weg en komen de buitendouches te voorschijn”.
Zo gauw Tommy dat zag ging hij er meteen onder staan en draait de kraan open, meteen begint hij te krijsen en spring er weer gelijk onderuit met de woorden “d d da dat is ijs koud jongens”.
“Oeps , dat was ik vergeten voorlopig is het koud water, maar straks als de geiser is aangesloten kunnen jullie zelf de temperatuur in stellen, voorlopig worden jullie door dat koude water echte harde kerels en de meiden natuurlijk niet vergeten hè” grijnst Max en loopt meteen weg.
Maar toch hadden enkelen van hun hem te pakken en werd hij zelf onder de koude douche gezet.
Albert, Jos, Rafael en zelf Inn stonden er lachend naar te kijken hoe ik een gedwongen koude douche kreeg door de jeugd (- bende ).
Na de koude douche sprong ik gelijk in het zwembad om toch nog enigszins weer warm te worden, maar ik greep links en rechts toch nog stiekem een paar knapen mee het water in er werd flink gestoeid en het lukte me ze toch om even lekker kopje onder te drukken ( wij noemen dat soppen hier in Limburg )
“Oké mensen genoeg voor vandaag, de vrijwilligers hoop ik morgenvroeg rond elf uur hier aan te treffen, niet vroeger liever een kwartiertje later” lach ik terwijl ik me afdroog.
Ook voor ons werd het zo langzamerhand tijd om te eten, de barbecue zou vandaag worden in gewijd. De jeugd wilde zich gaan aankleden al was het met tegenzin, maar Inn belette het hun.
“Wat is er aan de hand met jullie, hebben jullie geen honger na de gedane arbeid en moeten wij nu alles zelf opeten”? vraagt ze.
Ze keken vol enthousiasme naar haar en vroegen zowat in koor “is het dan de bedoeling dat wij blijven eten”?
“Ja natuurlijk, jullie hebben er hard genoeg voor gewerkt en petje af bij deze hitte, maar een ding zou ik nog wel graag zien”?
“Wat is dat voor iets”? vraagt Tommy.
“Albert zou jij zo vriendelijk zijn om de douche uit te draaien, water is niet goedkoop hé”.
“O ja, natuurlijk dat moet ik hun nog even aan hun verstand brengen” en hij loopt daarbij naar de douche om die uit te zetten.
Inn kijkt naar de kinderen en maakt met haar handen een duw beweging naar hun, die begrepen het meteen en rennende als gekken naar Albert die bijna bij de douches was. Hij had net zijn mouw van zijn overall opgestroopt om de kraan dicht te draaien toen ze bij hem waren, voordat hij door had wat er gebeurde werd hij al onder de douche geduwd.
Hij schreeuwde het uit en riep “stelletje rot jong, ik zal jullie nog eens wat vertellen uit mijn jeugdjaren”.
“Sorry, maar dat was mijn idee Albert jij ruikt nog al naar zweet en dat kunnen we niet hebben bij het eten. Dus uit die kleren en als je klaar bent met douchen bel je naar huis dat je vrouw ook hierheen moet komen om mee te eten” glimlacht Inn naar hem.
“Ja maar het water is zo koud” verweerd hij zich.
“Zeg kom op bent U nou een man, volgens Max wordt je hier juist een echte man van” lacht Joshua naar zijn vader.
“Kom jij vanavond maar eens thuis, dan zal ik eens een echte man van jou maken” maar toch gaat ondertussen zijn overall uit en springt hij het zwembad in om bij te komen van het koude water.
Lachend staat de bende langs de kant van het zwembad, en helpen hem dan toch uit het water.
Even later staat hij afgedroogd en wel met de Handy van zijn zoon naar huis te bellen dat zijn vrouw moest komen barbecueën, hij geeft het adres door en sluit het gesprek af.
“Pa dit gaat wel van mijn bel tegoed af hé, krijg ik nu wat extra zakgeld”?
“Wacht maar als we thuis zijn krijg je nog meer als extra zakgeld, en meteen doet hij zijn hand omhoog alsof hij hem een pak slag wil geven” maar hij lacht er wel vriendelijk bij.
Daarna zitten we heerlijk rond de barbecue en drinken we wat de jeugd natuurlijk fris en de ouderen een pilsje of een glaasje rosé voor Inn.
Op eens gaat de deurbel en Joshua kijkt naar zijn Pa en zegt “dat is vast mama, maar U heeft toch gezegd dat ze achterom moet komen ”.
“Joshua ga jij maar naar de voordeur en laat je moeder binnen, dat jij naakt bent is ze wel gewend geloof ik” zegt Jos en kijkt gelijk naar mij alsof hij wil weten of hij het goed heeft gedaan.
Ik knik tevreden naar hem en ik merk meteen dat hij opgelucht is, gespeeld wrijft hij zijn hand over zijn voorhoofd alsof hij zijn zweet weg wrijft. Ik geef hem echter meteen een teken dat hij zo even mee moet komen.
Ondertussen is ook Joshua en zijn moeder in de tuin gekomen, zijn moeder blijft verbaasd in de deuropening staan als ze al die naakte mensen zag inclusief haar eigen man.
Nadat ze een beetje was bekomen van de verrassing komt ze naar ons te gelopen en zegt “hallo mannen ik ben Gerda de vrouw van die nooit volwassen wordende Puber” en wijs naar Albert.
Jos en Ik lopen naar haar toe en heten haar welkom in het paradijs met een glimlachje, ook haar man komt erbij en zegt “kijk schat dit is ons toekomstig plek waar we ons vrijwilligerswerk gaan doen, mits jij dit natuurlijk ook wil”?
“Tja, dat is nogal een verrassing schat maar wat houd het eigenlijk in, want ik begrijp het niet zo goed”?
In het kort legt Albert zijn vrouw uit wat de juiste bedoeling is van hun vrijwilligerswerk, meteen komt er op het gezicht een brede glimlach.
“Houdt dat dan in dat wij hier ……….? ja onderbreekt hij haar als dank dat wij toezicht houden op het grut en links en rechts wat in de tuin meehelpen kunnen we hier ook naakt zonnen en zo”.
“Nu zijn wij nog maar gewone studenten, wanneer we eenmaal geld gaan verdienen gaan we over tot het betalen voor jullie werkzaamheden”zeg ik en kijk Jos aan.
“Ja, als alles goed loopt studeren wij eind van het volgend studiejaar af, wij gaan dan eerst trouwen en vervolgens werk zoeken maar dat is geen probleem de arbeidsmarkt staat te springen om mensen met onze opleiding” lachen Jos en ik naar elkaar.
“Maar eerst gaan we nu eten voordat het vlees verbrand, in smeren met zonnebrandolie is geen optie” onderbreekt Rafael ons onderonsje.
“Aanvallen roep ik” en wil Rafael voorstellen aan Gerda en Albert maar die kennen elkaar al jaren.
“Ja, Rafael hielp mij vaker mee met klusjes voor mensen die niet zo meer meekonden maar de laatste tijd laat hij mij in de steek”.
“Tja sorry dat komt door mij, hij helpt me nu hier met het huis daarvoor krijgt hij onderdak en eten soms moet hij dan wel zelf het eten klaar maken” zeg ik met een blos op mijn wangen.
“Dat geeft toch niets, het blijft vrijwilligers werk of niet dan daarbij doen jullie ook veel voor de jeugd hier uit de woonwijk” lacht nu Albert op zijn beurt.
Gerda knikt met haar hoofd “ja, steeds als de jeugd wilde gaan zwemmen hielden we ouders ons hart vast of ze wel heelhuids thuis zouden komen. Als ik nog denk aan dat ongeluk van die arme Wouter, die jongen zit voor de rest van zijn leven in een rolstoel en dat alleen maar omdat de kinderen in een te grote groep naar het zwembad fietsten, eentje kwam te val en Wouter werd doordat hij zijn vriend probeerde te ontwijken gegrepen door een auto die veel te hard langs de kinderen reed”.
“Is dat die jongen die altijd langs de kant staat of beter gezegd zit toe te kijken hoe de rest aan het skaten en spelen zijn. Kwam die eigenlijk hier ook altijd stiekem zwemmen”?
“Ja Max, voor het ongeluk wel maar later ging dat natuurlijk niet omdat hij niet door het gat kon komen, zo helpen de anderen hen natuurlijk wel voor zover het gaat en spelen ook met hem”.
“Daar gaat vanaf nu verandering in komen, Joshua wil jij even wat kleren aandoen en Wouter gaan halen. ondertussen houden we je vlees wel in de gaten hoor jij komt niets te kort” zeg ik als ik het ligt beteuterd gezicht van hem.
Hij vliegt als een gek op en trok de eerste de beste kleren aan die hij tegen kwam ( of die nou wel of niet van hem waren ), als een speer was hij verdwenen door de poort om zijn vriend Wouter op te halen. Ik riep hem nog na dat hij geen tegenspraak moest dulden, ook niet van Wouters ouders des nood sleur je die ook maar gewoon mee.
“Die Wouter kan die nog gewoon zwemmen”? vraag ik als hij weg is.
Albert knikt met zijn hoofd maar kon niets zeggen omdat hij juist een stuk vlees naar binnen aan het werken was, daarom zei Gerda “ja, hij heeft therapie en daar mag hij ook van tijd tot tijd een uurtje zwemmen”.
Na een half uurtje ging de poort open en wilde Joshua de rolstoel naar binnen duwen maar dat ging natuurlijk niet door dat zachte gras, zelf met de hulp van Wouters ouders ging het niet. De rest van de vriendjes stonden spontaan op en liepen naar de rolstoel en droegen Wouter naar ons toe de vader tilde de rolstoel op en nam deze voor zijn rekening. Ik hield de jongens echter tegen en duidde met mijn hand aan dat ze naar het zwembad moesten lopen, daar kregen ze de opdracht om hem uit te kleden en dan samen met hem het zwembad in te springen en dat deden ze dan ook met een luide gil plonsen ze met hun alle in het water.
De moeder hield haar hand voor haar mond en nadat ze van de schrik was bekomen vroeg ze “wat is hier in Gods naam de bedoeling van”?
“Dit was vroeger zijn geheimpje, hier kwamen ze stiekem naakt zwemmen in wat nu ons zwembad.
Maar dat is verleden tijd vanaf nu mag hij hier altijd komen zwemmen er zal altijd toezicht zijn en natuurlijk ook hulp als nodig”.
Ze kijkt haar schaterlachende man aan en vraagt “wist jij dat van Wouter en zijn vriendjes”?
“Ja schat, ik heb ze ooit betrapt en heb hem er de avond op aangesproken wat dat moest voorstellen wat ik te zien had gekregen. Hij vertelde me eerlijk dat de weg naar het zwembad aan de andere kant van de stad te ver en te gevaarlijk was en dat ze daarom hier als de bewoners niet thuis waren gingen zwemmen en dat dan naakt deden om thuis geen moeilijke vragen te moeten beantwoorden”.
“Rafael, jij heb het probleem gezien, lukt het je om vanaf de poort een tegelpad aan te leggen”?
“Ja natuurlijk gaat dat lukken” maar hij stopte wel gelijk een vinger in de mond omdat hij zich had verbrand.
Iedereen moest lachen om hem “stoor me dan ook niet onder mijn werk” grapte hij.
Een voor een kwamen de kinderen uit het water en hielpen Wouter er ook uit en drogen hem op hun handen naar de tafel.
Wouter keek me aan en vroeg “is dat echt waar meneer dat ik hier mag komen zwemmen”?
“Dat licht er aan beste jongen, dat meneer laat je weg en noemt mij Max en dat is mijn vriend die Jos heet. Als het je lukt om ons bij de voornaam te noemen en geen meneer of U zegt dan ben je hier welkom om te komen zwemmen, maar dan wel puur natuur dus in je blootje zoals je dat van vroeger gewend bent en nu word er eerst gegeten”.
Hij keek zijn ouders vragend aan, zijn vader keek op zijn buurt Wouter zijn moeder aan en samen zeiden ze “Ja Wouter onze zegen heb je, jij was het vroeger al gewend om naakt te zwemmen en als snotneusje liep je al het liefst naakt in huis en tuin rond” wel tot ergernis van je moeder en oma maar de hebben het later ook goed gevonden omdat het nutteloos was om te blijven mopperen jij luisterde toch niet.
“Ja allicht vind je het gek, jij en zijn opa stond er altijd bij te lachen als wij er wat van zeiden” mopperde zijn moeder gespeeld.
“Kom nu maar eerst eten, op tafel staat de salade en het stokbrood het vlees is ook klaar dus SVP een beetje opschieten” lacht Rafael die al klaar staat met een worstjes op een bordje.
Al met al werd het een gezellige avond, de kinderen hebben al ons frisdrank opgemaakt en de drank voorraad van de volwassenen was ook al behoorlijk aan het slinken.
Ik tikte met mijn vork tegen mijn bierflesje om de aandacht te vragen toen iedereen stil was nam ik het woord en zei “deze middag is een uitzondering, wij ik bedoel dus Jos en Ik kunnen natuurlijk niet iedere keer jullie hongerige monden vullen, dus als jullie de volgende keer weer willen Barbecueën graag jullie eigen vlees en drank meenemen de BBQ staat natuurlijk wel tot jullie beschikking net als de koelkast voor het vlees en de drank dus graag zelf zorgen ten slotte zijn we nog steeds student maar vandaag is het als het waren de opening van ons privé zwembad en ten ere van Wouter” dat was mijn zegje lachte ik.