Onuitwisbaar Verleden - 3

Juni 2009, Frankrijk

Ik kijk naar mezelf in de grote oude spiegel die in de badkamer hangt. De badkamer die grenst aan de slaapkamer van mij en Xavier.
Een grote slaapkamer aan het einde van de hal op de tweede verdieping. Alle andere slaapkamers op die van mijn grootouders na liggen op de eerste verdieping.
Mijn grootouders hebben een master bedroom zoals ze dit tegenwoordig noemen. Aan het einde van de lange gang een aantal meter van onze slaapkamer vandaan. Ondanks dat het best ver weg ligt is alles in deze oude boerderij met slechte isolatie gehorig.
In de slaapkamer staan twee houten eiken bedden en donkere grote eiken kast die elke zomer vol ligt met kleding van mij en Xavier.
De grote raam zorgt ervoor dat alles minder donker en ouderwets lijkt.
Mijn ogen zien nog rood vande hoeveelheid drank en weinig slaap. Ik sta helemaal naakt voor de spiegel en laat mijn blik afglijden naar mijn slanke gebruinde lichaam.
Het lichaam van een jonge jongen die spijt zou moeten hebben van wat hij gedaan heeft, maar geen greintje spijt voelt.
Alleen een nog grotere verlangen naar meer voelt, dat is wat hij voelt.
In mijn hoofd wil ik alles met hem doen wat ik hem bij de meiden op de hooizolder zag doen. Ik wil dat hij me proeft met zijn tong zoals hij vannacht deed toen hij me kuste, ik wil dat hij mijn lichaam neemt en overheerst.
Ik word geil van hem, hij maakt me geil, hij zorgt ervoor dat ik alleen maar naar hem kan kijken.
Wanneer hij naar me kijkt, naar me lacht, tegen me praat , tegen andere praat ... Waarom zie ik dit nu pas?
Ik maak mijn wijsvinger nat en wrijf hiermee over de opgedroogde sperma op mijn buik. De achter gebleven sperma van ons beide.
Ik stop de vinger in mijn mond en probeer te proeven, ik probeer zijn smaak opnieuw te proeven nadat ik vannacht een klein beetje van zijn sperma oplikte die over zijn buik heen verspreidt lag.
Hij had me lachend weg geduwd leek het ongemakkelijk te vinden. Ik niet ik wilde hem proeven ik wilde nog meer toen hij lachend en uithijgend naar me op keek.
Hij duwde zijn naakte lichaam de hele nacht dicht tegen me aan ik voelde zijn slappe pik dicht tegen mijn billen aan. En voelde na een tijdje hoe mijn pik weer in volle hevigheid stijf werd, waarschijnlijk kwam ik die nacht nog een keer klaar zonder dat hij of ik aan mijn pik zat.
De warme vloeistof die eruit druppelde deed erop lijken dat ik nogmaals klaar kwam met hem slapend dicht tegen me aangedrukt.
Zijn arm over mijn lichaam, zijn hoofd tegen mijn rug.
Onze naakte lichamen in elkaar, ik voelde me verbonden met hem.
Ik voelde liefde voor hem zoals ik deze nog nooit voor iemand voelde die ene nacht eind juni.

Twee bijna vreemde donkere ogen kijken me aan als mijn eigen blik opnieuw in de grote spiegel vang. Met mijn vinger in mijn mond, mijn donkere gekrulde haren wild voor mijn ogen en mijn naakte slanke lichaam.
Ik staar, ik staar naar een jongen die ik nauwelijks lijkt te herkennen.
Een jongen die dacht het alleen maar geil te vinden om samen met zijn neef bezig te zijn op de hooizolder samen alleen met meisjes.
Ik laat mijn hoofd zacht tegen de koude spiegel aanvallen. Sluit mijn ogen en voel mijn ademhaling onrustig worden.
'God wat hebben we gedaan!
'Wat heb ik gedaan! waarom heb ik hem dit laten doen terwijl ik wist dat alle gevoelens die ik tot nu toe diep weg gestopt had als een stoomtrein naar buiten zouden komen.
Ik wist het, ik wist precies dat we dit niet moesten doen.
Ik weet dat ik mijn gevoelens nu niet meer kan beheersen voor hem, ik kan niet meer naar hem kijken zonder te beseffen dat ik diepe gevoelens voor hem koester.
Ik duw mijn hoofd moeizaam van de spiegel af. Ik moet me gaan wassen maar de geur van hem die om me heen hangt wil ik niet kwijt dus besluit ik mijn kleding aan te trekken en me niet te wassen.

Ik loop naar de slaapkamer er hangt een bedompte geur van drank en sperma in de slaapkamer, een geur van twee geile jongens die zich hebben afgetrokken.
Ik loop naar de grote raam en open beide ramen. Ik laat de koude lucht stroom mijn gezicht in waaien.
Mijn blik blijft steken op de houten veranda, ik kijk naar mijn moeder die samen met haar zus en mijn grootmoeder in een verhitte discussie lijkt te zijn.
De laatste weken lijkt er een spanning te zijn tussen mijn moeder, haar ouders en haar zus. Ze heeft het niet makkelijk naar het overlijden van mijn vader.
Maar naar mijn gevoel lijkt meer te zijn, ik kan mijn vinger er niet op leggen er wordt mij niets verteld maar het lijkt erop dat mijn moeder zich steeds meer distantieërd van onze familie.
Ik loop naar mijn bed wat tegen de muur aan staat en controleer de lakens op vlekken die onmisbaar erin lijken te zitten, dat kan haast ook niet anders naar vannacht.
Ik beluit er alles af te halen om dit in de wasmachine te stoppen voor het geval dat iemand iets opmerkt.
Mijn grootmoeder is net een opgeleide speurhond niks ontgaat haar.
Ze is net als mijn grootvader streng katholiek en behoorlijk conservatief zoals bijna iedereen in dit kleine dorp.
Ze zou een rol beroerte krijgen als ze er achter zou komen wat haar twee kleinzonen gedaan hebben met elkaar. Haar twee oogappeltjes.

Ik loop door de lange gang naar beneden, ik weet niet waar Xavier is, tegen de ochtend voelde ik hoe hij over me heen kroop ik was te moe om mijn ogen te openen en te vragen waarom hij weg ging.
Ik kreeg het alleen koud nu hij niet meer tegen me aan lag. Ik weet ook niet of hij terug zijn eigen bed in is gegaan of waar hij gebleven is.
Zijn bed leek ongeslapen vanmorgen.
De tafel op de veranda staat leeg, geen eten.
Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al laat in de ochtend is, mijn ogen speuren rond geen teken van Xavier of iemand anders, alleen hoor ik mijn grootmoeder rommelen in de keuken.
Ik ga in een houten stoel zitten en kijk hoe mijn grootmoeder uit de keuken komt gelopen die grenst aan de veranda 'Lucas waar was je al die tijd?
Ik glimlach en kijk haar aan 'in bed'. Ze schudt bedenkelijk haar hoofd 'kom ik zal zorgen voor wat te eten.'
Ik knik 'eehm waar is Xavier en mama eigenlijk?'
Ze draait zich om en kijkt me aan voordat ze antwoord 'Xavier,die is met zijn vader mee naar de markt en je moeder laat die maar even met rust Lucas ze heeft het moeilijk.'
Ik ben teleurgesteld dat hij zomaar zonder wat te zeggen weg is.
Ik wil met hem praten over wat er gebeurd is tussen ons maar hij lijkt me te ontwijken dat is duidelijk, daar hij nooit met zijn vader naar de week markt gaat.

December 2019 , Frankrijk.

Ik moet me duidelijk concentreren op de voorgedragen lezing tijdens de lange mis. Mijn vingers trillen onrustig om het boekje heen.
Nog ongeveer tien minuten voordat deze afgelopen is.
En dan?
Wat moet ik dan naar hem toe lopen? Hem ontwijken? Iets tegen hem zeggen? Kan dat wel met de hele familie en dorp om ons heen?
De situatie lijkt nu tot me door te dringen, ik heb geen idee hoe ik me moet gedragen en wat ik tegen hem moet zeggen na tien jaar.
Ik geloof dat ik geen één woord heb gehoord van wat er verteld werd tijdens de mis.
Na ons korte oogcontact en zijn onzekeren glimlach, draaide ik mijn hoofd van hem af.
Met een bonzend hart pak ik het boekje van mijn moeder aan, ik besef dat ik hier sta nog geen paar meter van hem af, onzeker en zenuwachtig.
Ik voel me misselijk worden overrompeld door verdriet gemis en pijn uit het verleden.
Ik kijk mijn moeder aan en fluister 'mam ik moet hier even weg sorry'. Zonder een antwoord af te wachten leg ik het boekje achter me op het houten bankje en loop zo voorzichtig en stil mogelijk naar buiten de buiten lucht in en ontwijk de verbaasde blikken van de mensen om me heen, geen idee of hij naar me keek.

Ik leun tegen de muur van het kapelletje aan ineens heb ik weer de behoefte aan een sigaret, na vijf jaar heb ik zin in een sigaret.
De klokken beginnen te luiden de deuren worden geopend en ik hoor gedempte stemmen om me heen van mensen die het kapelletje verlaten.
In groepjes staan ze fluisterend met elkaar te praten in de buiten lucht. Ik kom van de muur af en loop weg, weg van het kapelletje weg van alle mensen.
Ik moet weg ik voel me klote.
Terug naar de boerderij richting de grote olijfbomen waar ik plaats neem tegen een grote boom aan, de boom waar we vroeger onder lagen soms met kleren aan, soms helemaal naakt.
Ik samen met Xavier, waar we stiekem met elkaar zoende en niet van elkaar af konden blijven. We wisten dat de kans dat we hier betrapt zouden worden aanzienlijk kleiner zou zijn dan in en om de boerderij heen.
Hier bij de rivier en de grote bomen was het ons plekje van ons alleen.
Ik genoot van zijn vingers die kringetjes over mijn lichaam trok. Zijn lippen die kussend over mijn jonge lichaam heen trok.
De boom waar ik voor het eerst zijn zwemslip naar beneden trok, hem hongerig kuste tussen zijn benen en zijn geur rook, een opgewonden geur.
Met mijn tong aan zijn kale ballen likte en zachtjes zoog.
Hem opgewonden hoorde kreunen, niks wond me meer op dan zijn geile kreuntjes aangemoedigd hierdoor likte ik voorzichtig vanuit zijn ballen over de harde stam van zijn stijve pik.
Hij liet het gewillig toe, hij wilde net zo graag als ik dat ik hem hier met zijn slip op zijn enkels zou zuigen.
Ik wilde hem verwennen. Hem klaar zien komen door genot wat afkwam van mij. Ik deed mijn best om zijn dikke gevulde pik zover mogelijk mijn mond in te duwen.
Ik graaide met twee handen naar zijn bolle strakke billen, hield hem vast en liet niet meer los terwijl mijn mond krachtig om zijn pik sloot en hem feiloos begon te zuigen.
Op mijn knieën voor hem met mijn eigen stijve harde pik tussen mijn benen in. Ik deed mijn uiterste best en pijpte hem als een bijna volleerde jongen die dit al vaker gedaan had.
Hij knikte zacht door zijn knieën en ik keek door mijn ogen heen naar boven. Bleef kijken hoe zijn mond opende en voelde hoe zijn zaad uiteindelijk in mijn mond terecht kwam.
Het maakt me niets uit. Het plakkerige goedje in mijn mond smaakte eigenlijk nergens na behalve dat het zijn zaad was.
Zijn opwinding in mijn mond dat was alles wat ik wilde op dat moment.

Ik kijk uit over de golven van de ontstuimige rivier, het is koud en het regent nog steeds vanaf het moment dat we aan zijn gekomen hier in Frankrijk.
Opeens komt ik tot het besef dat ik David, mijn vriend in nederland nog steeds niet gebeld heb. Ik zou hem bellen als we er waren dat was ik gister al vergeten en na zijn berichtje wat ik uiteindelijk pas laat beantwoorde had ik beloofd om hem vandaag te bellen.
Ik pak mijn telefoon uit mijn zak terwijl ik omhoog kom en mezelf tegen de boom aan laat leunen.
Ik zoek in mijn telefoon naar zijn nummer,terwijl mijn blik valt op een paar schoenen. Langzaam met mijn telefoon in mijn hand kijk ik op.
Hij glimlacht, zijn mooie warme licht bruine ogen kijken me aan en zijn kuiltje in zijn linker wang door zijn glimlach is nog net zo mooi als tien jaar geleden.
Hij is ouder geworden volwassener net als ik, maar nog net zo knap en oogverblindend als toen.
Ik kan hem alleen maar aan blijven kijken en me afvragen hoe hij me gevonden heeft. Wat eigenlijk niet zo moeilijk is als ik me besef dat we samen op ons plekje staan onder de grote olijfboom, de plek van ons alleen.
Hij kijkt naar me en glimlacht nu bijna van oor tot oor , voordat we elkaar zo ongeveer in de armen sluiten. We omhelzen elkaar stevig zijn rechter hand streelt door mijn haren.
Ik hoor hem fluisterend zeggen 'ik heb je gemist Lucas, zo ongelooflijk gemist dat het pijn deed.'
Heel even maakt hij zich los en kijkt me recht aan 'ik ben zo ontzettend blij dat je terug bent Lucas...