Westhoekverhalen - 11

Mag ik mezelf even voorstellen ? Ja ? Dank je wel !
Ik ben Rik, Rik Vandenbrande, leraar wiskunde aan het vijfde en zesde jaar wiskunde aan een Vlaams katholiek college. Ik ben halfweg de dertig, niet gehuwd- geen tijd, hahaha…Enkele jaren terug heb ik een mobilhome gekocht en tijdens de zomervakantie ben ik minstens zeven week de baan op, Frankrijk, Spanje, Portugal. Tijdens de kerstvakantie neem ik rust en geniet van de feestdagen. De paasvakantie is besteed aan klasreizen. Ja, een echt luilekkerleven, helemaal volgens mijn wensen en verlangens. Nee, ik ben niet gehuwd. Of ik een homo ben ? Nee zeg, potverdikke nee. Ik ben noch hetero, noch homo, toch niet dat ik weet. Ik leef voor mijn eigen plezier, en kan me niet inbeelden dat ik me aan een andere zou verbinden. Mij verbinden en dan niet altijd dat kunnen doen wat ik graag doe ? Kom zeg !

Mijn verhaal begint in feite op klasreis naar Parijs, tijdens de paasvakantie. Samen met de jongens en meisjes van het zesde latijn-wiskunde. Op zo’n klasreis leer je de leerlingen echt kennen. Ze zijn opener, spontaner en flappen er al eens iets uit wat ze op school niet zouden doen. Vooral aan tafel verneem je heel wat. Zoals die avond dat we over de Tour de France praatten en Jimmy zegde dat hij zo’n aankomst op Alpe d’Huez wel eens wilde meemaken. Ik was er enkele jaren voordien geweest en vertelde over de massa volk en de uitgelaten sfeer. Serge mengde zich in het gesprek en ja, die wilde dat ook wel eens mee maken. ’s Anderendaags kwamen we terug op dit gesprek en… ja, ik zag het wel zitten om met die twee jonge gasten tijdens de vakantie naar L’Alpe d’Huez te gaan. Ik had ondertussen al eens gezocht en de renners arriveerden er op een dinsdag, daags na een rustdag.
Na de paasvakantie spraken we verder af. Serge vroeg of zijn kameraad Steven ook mee mocht . Dat kon zeker. En dus, de plannen werden verder uitgewerkt . Ik wist van de vorige keer dat ik er was, dat het daar propvol zit. Dus beslisten we op donderdag te vertrekken en er een tweedaagse van te maken. We zouden ook pas op donderdag terugkeren, dan in een twee- of driedaagse. Het vooruitzicht was prachtig : drie jonge kerels, achttien jaar, waarvan twee oud-leerlingen want ze hadden hun laatste jaar beëindigd.
Begin van de vakantie kwamen we samen, met de ouders er bij. Die Steven zag er mij een flinke kerel uit, had reeds een jaar hoger onderwijs achter de rug, geslaagd met onderscheiding. Ik had al een en ander opgezocht op internet. We zouden via Dijon rijden en kamperen in de omgeving van Bourg-en-Bresse. Ik wist daar een leuk plekje zijn, met kleine vijver en schaduw. Op vrijdag zouden we dan doorrijden naar Alpe d’Huez. Ook daar wist ik een rustig plekje om te kamperen, weg uit het grote gewoel en lawaai. De terugreis zouden we maken via Straatsburg

Donderdag 20 juli. Het beloofde een snikhete dag te worden en voor de volgende dagen eveneens echt zomers weer. De drie gasten kwamen tegen zeven ’s ochtends. sportief gekleed. Gelukkig niet met die bermuda broeken aan. Nee, leuke Adidas-sportbroekjes met zelfs een split aan de zijkant. Die lieten hun stoere jongensdijen tot hun volle recht komen. Ook ik had een kort sportbroekje aangetrokken. Afscheid van de papa’s die de gasten gebracht hadden en tegen zeven uur de baan op. Jimmy zat naast mij en Serge en Steven op de passagiersstoelen achter ons. We hadden ons voorgenomen niet te vele autostrades te volgen. Je gaat wel flink vooruit, doch de charme van de vele Franse steden en dorpen ontgaat je volledig. Dus, autostrade tot voorbij Reims en dan via Routes Nationals naar Dijjon.
We hielden halt op een wegrestaurant nabij Reims. Even de benen strekken, een broodje eten, wat drinken. De jongens waren uitgelaten. toffe gasten. Ik zat rechtover die Steven en… ik zag door zijn korte broekspijpje, zijn felrode slipje. Ik kreeg als een schok. Het slipje zien van een andere en weten dat in dit slipje…. Zouden zij zo ook mijn blauwe slipje kunnen zien ?
Terug de mobilhome in. De zon scheen reeds hoog aan de hemel. dus, T-shirts uit en in bloot bovenlijf genieten van het zomerse weer. Steven zat naast mij. Als ik mijn ogen naar rechts draaide, dan zag ik hoe de broekspijpjes van hem helemaal naar boven waren geschoven, tot helemaal bovenaan zijn dijen en die dijen helemaal bloot toonden. Ik besefte plots dat mijn dijen ook helemaal bloot zaten en… dat die blote dijen van Steven mijn hart wat sneller deden kloppen.
We volgden de Route Nationale richting Châlons-en-Champagne En verder richting Troyes. Bijna geen bebouwing, eindeloos lange stroken zonder ook maar ergens een huis ! We stopten in een klein dorpje, Sommesous, aan de Somme ! We parkeerden even buiten het dorp, tegen een klein bosje, in de schaduw ! Oef ! we hadden al een heel traject achter de boeg. Uitstappen. Tussen de bomen een plasje maken. Die leuke sportbroekjes zijn wel leuk om te dragen, maar die hebben geen gulp vooraan. Je moest dus dat broekje vooraan naar beneden duwen en je piemel er uit toveren. En… Nee zeg ! Die Steven schoof gewoon zijn broekje ook achteraan naar beneden en stond daar in zijn half blote kont te plassen ! En Serge, die gaf een ferme klets op die blote billen van Steven. I Of er gelachen werd.
We plaatsten het plooitafeltje buiten en vier stoelen. Whaw, zalig genieten in ons halve blootje Wat eten. Wat vertellen. Wat rusten. Wat genieten. .Genieten ! Die mooie stoere jongensdijen, bijna helemaal bloot ! Mijn ogen wilden er voortdurend naar kijken. Waarom ? Omdat ik bij Steven een glimp van zijn slipje opving ? Of omdat ik bij Serge een leuke bobbel ontdekte in zijn broekje vooraan ?
Tegen twee uur reden we verder. Troyes, Chaumont, Dijon, Bourg-en-Bresse. Enkele kilometer ervoor wist ik een leuk plaatsje waar je kon kamperen en waar er meestal niemand te zien was. Dus, daarheen. Het was vijf uur omtrent en we waren ter plaatse. Een eindje van de weg af, een lapje groen en een leuk vijvertje. De mobilhome netjes in de schaduw manoeuvreren, uitstappen. De jongens waren opgetogen.
- Hé, we kunnen zwemmen ! riep Steven.
Ze keken me aan. Ik knikte. En.. hup, hun schoentjes en sokken uit, hun sportbroekje, en wat ik niet verwacht had ook hun slipje. Als uitgelaten volwassen putti’s liepen ze het water in. Ik verschoot ! Dat zij zomaar in hun pietje blootje het water in stormden. Ik zag hun bolle billen en ving een glimp op van hun zwiepende piemels. Ik keek. Ik zag hoe ze uitgelaten in het water stoeiden en zwommen. Steven stond half uit het water.
- Hé, kom !
Zou ik ? Was ik hun leraar niet ? Of neen ? Ik was hun oud-leraar. Zou ik ? Durfde ik ? Nog nooit gedaan, nog nooit bij anderen naakt geweest. Nog nooit ! Ik voelde hoe ik een erectie kreeg. O, nee… Ik liep achter de mobilhome en plaste tegen een boom waardoor mijn erectie wegsmolt. Terug naar de zetels. Ik zag de spiernaakte boys genieten van hun dolle spel. Steven riep nog eens. Ik aarzelde. zou ik ? Durfde ik ? Ik durfde. Sandalen uit, sokken uit, broekje uit, slipje uit. Ik hield een hand voor mijn schaamdelen en liep het water in. Heerlijk ! Dat frisse water koelde mijn hitsigheid af. Wat zwemmen. De jongens kwamen nader. Steven duwde me kopje onder. Ik kwam proestend boven, dacht niet meer aan mijn naaktheid. Plots liet ik alle schaamte varen. Stoeien. Elkaar kopje onder duwen. Lachen. Water tegen elkaar op zwiepen. Elkaar naakt zien. Helemaal ! Hé, geen stijve piemels, nee, enkel slappe lullen die heen en weer zwaaiden. God, wat had die Steven een penis ! Amaai zeg, zo lang. Paard en ruiter. Jimmy zat op mijn schouders, Serge op die van Steven. elkaar proberen omver te trekken. In het water tuimelen, lachen.

Uit het water komen, in ons blootje naar de mobilhome wandelen. elkaar zien, bekijken. Mijn ogen genoten van die naakte boys. Afdrogen. slipje aan, niets anders. De rieten stoelen naar buiten. Gezellig samen in de schaduw. Rusten. Genieten. Vertellen.
Ja, Serge en Steven zagen elkaar wel meer naakt. Vrienden hé, Ze sliepen al eens bij elkaar. Jimmy en Serge hadden elkaar al zes jaar af en toe naakt gezien, bij het omkleden voor de sportles en soms bij het douchen na de sportles. Ze vroegen of ik ook soms naakt bij anderen was. Ik moest bekennen dat dit de eerste keer was. Ze keken of ze het in Keulen hoorden donderen.
- Echt nooit ?, vroeg Serge.
- Nee, nog nooit eerder…
- En als je moest zwemmen op school, je moest toch je zwembroekje aantrekken ,
- Er waren voor elk aparte kabinetjes;
- Nee zeg ! Hoe ouderwets !
We lachten. Steven vroeg of ik nog nooit seks had gehad met een andere. Nee, nog nooit. Serge en Steven waren vrienden, homovrienden. Niet ge-out. Nog niet. Jimmy had ook wel wat ervaring met homoseks. Ze spraken er gewoon over. Ik luisterde.
- Zeg, Rik, we zijn hier toch alleen, zouden we niet eens in ons blootje lopen en zitten ? vroeg Serge.
- O, ja, vulde Jimmy aan.
Slipjes uit. Alle vier naakt. Even elkaar bekijken. Ik kreeg een stijve, Jimmy ook. Ik suste mezelf met te zeggen dat dit toch heel normaal was, dat het wel zou overgaan. Het ging over. We zaten gezellig samen naakt broodjes te eten. We zaten gezellig samen naakt te vertellen. Over school. Over jeugdbeweging. Over hoe we ontdekt hadden wat we sperma konden maken. Leuke verhalen.
Hoe laat werd het ? In elk geval al een tijdje donker. We besloten buiten te slapen. Dus, slaapzakken naar buiten en in ons blootste blootje er in. Ik viel moeilijk in slaap. Ik, die nog nooit bij anderen naakt was geweest, zat hier een hele avond, drie, vier uren bij mijn ex-leerlingen, naakt. Nee, niet gemasturbeerd.

Wakker worden met de zon in je gezicht. Even liggen soezen. Genieten. Beseffen dat je naakt bent. De anderen werden wakker. Uit de slaapzakken, recht het water in. De koelte deed me onmiddellijk plassen. Hé, de anderen stonden ook te plassen. Zalig ! .Een eind verder ons verfrissen. Naar de mobilhome, naakt ontbijten. Wat een ervaring.
Slipje, broekje, sokken en schoeisel aan. Vertrekken, hop naar Alpe d’Huez. De mierennest van Lyon vermijden. In Voiron wist ik een leuk Chineesje zijn. Ik was er geweest toen ik de vorige keer in Alpe d’Huez kwam. We aten er voor een appel en een ei ons buikje vol. Tegen twee uur verder, de ring rond Grenoble en de weg op richting Briançon. In Bourg-d’-Oissans leek het of er een grote kermis aan de gang was. Mensen en mensen en mensen. Links afslaan, de weg op naar L’Alpe d’Huez. Eenentwintig haarspeldbochten ! En overal, waar er ook maar drie meter plaats was om te parkeren, een auto. en dit vier dagen voor de renners voorbij kwamen ! De boys keken zich de ogen uit, terwijl ik me op de weg moest concentreren.
boven waren bij alle vrije plaatsen bezet. Ik reed ene eindje verder, links weg. Daar wist ik een leuk plaatsje staan, wat afgelegen, dus niet meteen in de volle drukte. Ik volgde het paadje tussen enkele bomen en ja hoor, het plaatsje was nog vrij. Oef !

Uitstappen. Benen strekken. Rond kijken. Enthousiast ! De bergen ! De zon ! Machtig. Met zijn vier tegen enkele struiken gaan plassen. Steven liet zijn broek op zijn enkels zakken en stond daar in zijn blote kont ! Jimmy kletste op die blote billen;
- Godfert !
Samen te voet naar het toeristencentrum. Iets drinken op een leuk terrasje. Duur ! Meer dan de helft van de appartementsgebouwen stond gesloten. Na de arrivé van de Tour was dat tachtig procent ! L’Alpe d’Huez was eerst en vooral een winteroord voor skiërs. Terug naar onze kampplaats. Er was nog een mobilhome bij gekomen. Ik zag twee kerels van ergens rond de dertig. Ze lagen in ligstoelen met een mini slipje aan. Groeten, kennis maken. Het waren Nederlanders uit Enschede. Mijn mannen en ik ook broekje en schoenen en sokken uit en in slip, Enkel in slip op onze stoeltjes. Toffe kerels, die Nederlanders. Ja, het waren homootjes, woonden samenin Enschede-Noord. Al vrienden van toen ze op de havo zaten. Interesse voor elkaar gekregen bij het omkleden voor de sportlessen. Serge en Steven bekenden dat ze ook homo’s waren.
Rond zeven uur met zijn zessen, netjes aangekleed, jaja in kort broekje, naar het centrum, au Montagnard wat gaan eten. Praten, vertellen. Johny vertelde over de ramp in 2000 en Dieter was zelf licht verbrand geraakt want hij woonde daar niet zo heel ver van af. Ik herinnerde het mij nog, de beelden op TV en de vluchtende uitbater van de opslagplaats voor vuurwerk. Tegen negen uur terug naar ons privé-kampplaatsje. We manoeuvreerden de twee mobilhomes zodat ze op zo’n vijf meter afstand, met de deuren naar elkaar toe stonden. Zeteltjes en ligstoelen er tussen, en wat drank. Steven vroeg of Johny en Dieter er iets op tegen hadden om naakt te zijn. absoluut niet ! Nee, graag zelfs. Dus, hup slipjes uit, ik ook. Zalig genieten, tateren, vertellen, luisteren. Mij ogen zochten naar hun piemels. Dieter voelde af en toe aan zijn lul. Steven had het blijkbaar ook gemerkt.
- Hé, Dieter, bang dat hij weg vliegt ?
- Nee.. Maar …
Hij kreeg potverdorie een stijve ! Echt.
- Hij heeft nog niet gespoten vandaag, zegde Johny.
- O, ik wil wel een handje helpen hoor, lachte Steven.
- Graag, antwoordde Dieter.
Stilte. Iedereen keek iedereen aan. Ik voelde me ongemakkelijk. Zouden ze echt ? Ze kenden elkaar amper. Kon dat ? Jimmy en,Serge waren tot voor drie weken leerlingen van mij . Ja, ja, meerderjarig. Maar….
Dieter voelde aan zijn penis. Steven stond op en knielde naast Dieter. Deze strekte zich helemaal uit op de ligstoel. En… Steven nam Dieter zijn penis vast. Hij was toch het vriendje van Serge ? En nu deed hij dat.

Vijf minbuten later lagen we met zijn zessen op het schaarse gras tussen de twee auto’s. Wie voelde aan mijn penis . Ik lag op mijn rug, staarde omhoog naar de neervallende duisternis. Nog nooit, nooit, nooit had een vreemde hand aan mijn penis gevoeld. Nog nooit. Ik spoot. Ik schreeuwde. Mijn handen duwden vreemde handen weg.
Ik sprong op, liep het water in. Waarom had ik dit toegelaten ? Waarom ? Ik hoorde de anderen lachen, kreunen. Ik keerde terug. Ze lagen over en door elkaar, handen aan andere piemels. ik ging in een stoeltje zitten. Mijn ogen bekeken hun naakte lijven, hun ballen, hun grimmige gezichten. Johny zat boven op Jimmy, Steven boven op Dieter, Serge lag zichzelf te rukken.
Terug allen in de stoeltjes of op de ligbedden.
- Dat was leuk, zuchtte Serge.
- Nou, graag meer van dat, zuchtte Dieter.
- En dat omdat de Tour hier straks arriveert, zuchtte Johny.

Het was zeker over middernacht toen we onze slaapzakken op het gras legden en er in duikelden. Slapen… slapen…. Slaaa……