Leerlinge Als Subje - 1

In alles was Floor niet het meisje wat je zou verwachten als je haar zou zien. Ze was een lust voor het oog. Mooie groene ogen, een knap gezichtje en stijl bruin haar tot halverwege haar middel. Over haar lichaam had Floot ook zeker niet te klagen. Ze deed aan volleybal en had hierdoor een mooi slank sportief lichaam. Geen overdreven grote borsten, maar een schattig paar borsten en een door het sporten stevig kontje. Daar was ze ook het meest trots op: haar billen. Van haar vriendinnen hoorde ze er altijd veel goeds over en soms zag ze er ook jongens wel eens naar kijken. Ze wist dat ze genoeg aandacht kreeg van jongens, maar toch lukte het niet.

Haar vriendinnen verklaarde haar voor gek. Door haar verlegenheid en naïviteit lukte het zelfs de knappe jongens van haar school niet om haar te versieren. Waarom was ze nou ze gek en liet ze zelfs Dave lopen? Het was een vraag die ze nog vaak hoorde van haar vriendinnen. Dave was de knappe gast uit hun klas. Hij had Floor zelfs een keer mee uitgevraagd, maar verlegen had ze nee gezegd. Ze had niet echt de behoefte aan jongens. Waarom wist ze zelf ook nog niet. Dat ze op vrouwen viel was zelfs tot haar nog niet doorgedrongen, ondanks dat ze zo weinig interesse had in jongens. Floor had gewoon geen behoefte aan een echte relatie al was het misschien ook wel doordat ze zoveel met meiden optrok, dat ze daardoor ook deels het gat wist op te vullen.

Ze zat nu alweer in het laatste jaar van de middelbare school en haar vriendinnen hadden gezegd dat ze voor het eind van het jaar een leuke jongen voor haar zouden regelen waarmee ze naar het examengala kon gaan. Floor had er maar weinig zin in, maar had de strijd met haar vriendinnen opgegeven, want die hielden toch niet op. Ook zij wisten niet dat Floor niet op jongens viel. Ze dachten dat het aan haar verlegenheid lag dat ze zich nooit had durven geven aan een jongen. Ze moesten eens weten wat de werkelijke aard was van haar afstandelijkheid tegen jongens.

Ook bij de volleybal was het Floor nooit opgevallen dat ze naar de naakte lichamen van haar teamgenoten anders keek dan een hetero meisje zou doen. Het was dan ook niet haar leeftijdsgenootjes waar ze echt op bleek te vallen, maar oudere vrouwen. Iets waar Floor in haar examenjaar achter was gekomen tijdens de voorbereidingen naar de examens. Ze stond slecht voor Engels, wat ze kreeg van mevrouw De Doncker. Mevrouw De Doncker was een strenge lerares, maar zo af en toe had ze ook haar verrassende goede kanten. Dat leerde Floor ook. “Floor, blijf jij na de les even zitten?” Geschrokken knikte ze. Ze hield er niet zo van om in het middelpunt te staan en al helemaal niet dat een leraar of lerares haar na de les wilde spreken. Meestal betekende dat weinig goeds.

Na de les kwam mevrouw De Doncker voor haar komen zitten. “Luister eens Floor. Ik zie je cijfers de laatste tijd en ik heb het gevoel dat het er niet echt beter op begint te worden. Ik heb met je mentrix gesproken en ik hoor dat je voor dit vak echt een voldoende moet zien te halen, omdat je het anders niet gaat halen door je andere cijfers. Ik heb er lang over nagedacht, omdat ik dit normaal mijn leerlingen niet aanbiedt. Toch wil ik je heel graag zien slagen dit jaar en ben bereid om je thuis extra bijles te geven als je dit wilt.” Floor vond het nogal wat. Ze had zelf ook wel eens bijles overwogen, maar dat ze dit dan van een lerares zou krijgen maakte het wel veel beter. Zij wist alles en ook hoe ze haar voor moest bereiden op het aankomende examen.

“Oké, dus u wilt mij dan bij mij thuis bijles komen geven en hoe vaak wilt u dat dan doen?” Floor had het echter verkeerd begrepen. Nee meid, ik bedoel dat je bij mij thuis komt voor bijles en ik zat te denken aan één keer per week tot aan je examens. Floor vond het een gek idee. Nog nooit was ze bij een leraar of lerares thuis geweest. Ze was ergens wel benieuwd naar hoe mevrouw De Doncker zou wonen. Eigenlijk wist niemand wat van haar. Wat dat betreft was mevrouw De Doncker wel een beetje zoals Floor. Ze leidde een dubbelleven en niemand wist ervan, alleen in tegenstelling tot Floor, wist mevrouw De Doncker wel wat ze zelf wilde en waar ze naar verlangde.

Floor wist dat het beter zou zijn als ze het aanbod van mevrouw De Doncker zou aannemen. Ze moest ook wel, want ze kon het niet maken om dit jaar niet te slagen. Hoe moest dat volgend jaar gaan als ze niet kon gaan studeren met haar vriendinnen? Ze waren met zijn drieën en alle drie wilde ze grafisch ontwerper gaan studeren. De school hadden ze al uitgekozen en ze waren zelfs al aan het kijken voor een plekje om met zijn drieën te gaan wonen tijdens hun studie. Voor Floor was het wel een beetje spannend, want ze was erg afhankelijk en het voelde dan ook als een sprong in het diepe. Een sprong die ze echter wel graag wilde nemen om te kijken of dit haar misschien meer zou doen stralen en wie weet zou ze eens die leuke jongen vinden waar ze wel interesse in had. Nog steeds was Floor naïef en zag ze niet wat ze nou echt leuk vond.

Wetende dat het de beste keuze was om in te gaan op het aanbod van mevrouw De Doncker deed ze dit dan ook. “Mooi, ik kijk er naar uit om je te helpen. Doe je aan sport?” De twee kenden elkaar amper en mevrouw De Doncker wist dan ook niet van haar volleyballen. “Ja ik doe aan volleybal.” Mevrouw De Doncker vroeg haar naar wanneer ze moest trainen en Floor antwoordde dat dit op dinsdag en donderdag was. “Dan stel ik voor dat we op woensdag afspreken, komt dit uit voor jou?” Floor knikte opgelucht. Ze was er blij mee dat ze goede hulp kreeg om de kansen voor haar slagen te vergroten. Plots leek de toekomst een stuk rooskleuriger.

Terwijl Floor vrolijk het lokaal uit liep, keek mevrouw De Doncker haar na. Ze wist niet wat het was, maar iets in dit meisje wakkerde haar gevoelens aan. Het dubbelleven van mevrouw De Doncker was geen crimineel leven, maar een leven van een meesteresse die andere vrouwen domineerde naar hartenlust. Het was ooit begonnen op dertigjarige leeftijd toen ze een vriendin had gekregen welke acht jaar jonger was als zij. Het was haar eerste vriendin geweest die veel jonger was als zij. Met haar had ze echt veel geëxperimenteerd. Altijd al was ze dominant in bed geweest, maar met haar had ze ook geleerd hoe lekker het was om speeltjes en andere attributen te gebruiken in bed en vooral ook daarnaast.

Hoe onderdanig haar vriendin ook was geweest, mevrouw De Doncker had haar toch niet lang aan zich kunnen binden. Gebroken was ze achtergebleven, maar had wel zo geleerd hoe lekker het was om echt dominant te zijn en dit was alleen maar meer geworden. Tegenwoordig had ze er zelfs een hele kamer thuis voor ingericht, alleen de laatste keer dat ze deze met iemand had kunnen gebruiken was ondertussen ook alweer een jaar geleden geweest. Het was echter alsof Floor voor haar gemaakt was. Alsof ze zo slecht stond voor haar vak met een reden. Ondanks dat ze niks wist van Floor, behalve dan sinds nu dat ze aan volleybal deed, was mevrouw De Doncker geïntrigeerd door dit meisje.

Natuurlijk wist ook zij dat het fout was, de gevoelens die ze had voor haar leerlinge. De relatie lerares-leerlinge was een heilige vertrouwensrelatie, waarbij seks en andere lusten taboe waren. Als ze ooit seks met een leerling zou hebben en het lekte uit, dan was ze zeker haar baan kwijt. Ook was Floor nog minderjarig. Zeventien was ze, in de zomer zou ze achttien worden. Wat zou ze het toch graag willen in haar fantasie dat dit meisje haar na de zomer zou opzoeken. Ze wist echter ook wel dat het een utopie was. De kans dat precies zij op vrouwen viel en dan ook nog eens oudere vrouwen was klein. Mevrouw De Doncker wist dan ook dat ze zichzelf niks wijs moest maken en het allemaal maar moest vergeten. Het kon niet en het mocht ook gewoon helemaal ook niet.

Twee dagen later was het zover. Het was woensdag en Floor zou haar eerste bijles bij mevrouw De Doncker thuis krijgen. Na haar laatste les zocht ze mevrouw De Doncker op. “Ik ben het eigenlijk helemaal vergeten te vragen, maar waar woont u en hoe laat spreken we af?” Doordat mevrouw De Doncker zo afgeleid was geweest na de les had ze er zelf ook helemaal geen erg meer in gehad. “Oh wat dom van me meid! Hier heb je mijn adres.” Snel krabbelde ze haar adres op een blaadje. “Ik heb nu nog twee lessen. Laten we anders vanavond na het eten bij mij afspreken. Zeg zeven uur, schikt dat?”

Floor had niks te doen die avond en knikte. “Ik zal er zijn mevrouw.” Snel zocht ze haar vriendinnen op en met zijn drieën fietste ze naar huis. Onderweg spraken ze over mevrouw De Doncker en de meiden kwamen er achter dat ze allemaal niks wisten van mevrouw De Doncker. Ze liet ook nooit wat over haar privéleven los tijdens de les. Van de meeste leraren en leraressen op school wisten ze wel of ze een partner hadden of wat anders over hun leven, maar bij mevrouw De Doncker was het altijd strikt zakelijk. Thuis aangekomen kletsten de meiden gezellig. Vaak gingen ze met zijn drieën naar een van de meiden hun huis toe. Soms bleven ze hangen tot na het eten en soms gingen ze voor het eten alweer naar hun eigen huis toe.

De meiden hadden een goede band en deden echt alles samen. Zo zaten ze ook samen in hetzelfde team op de volleybal. Al acht jaar kenden ze elkaar en hun vriendschap ging terug naar de basisschool. Zelfs jongens hadden nooit tussen hun in kunnen komen. Natuurlijk hadden Floors vriendinnen wel eens vriendjes gehad, maar ook dan waren ze nog vaak met zijn drieën te vinden geweest. Nu waren alle meiden toevallig weer single en waren ze haast iedere dag samen te vinden buiten school om. Vanavond zou Floor echter alleen naar mevrouw De Doncker gaan. Haar vriendinnen Luca en Sammy, zoals ze Samantha vaak noemden, gingen voor het eten weer naar huis.

Na het eten stapte Floor weer op haar fiets en reed ze naar het opgegeven adres toe. Het bleek een mooie twee-onder-een-kapwoning te zijn in het nieuwbouw gedeelte van het dorp waar ze in woonde. Een mooi huis en Floor zette haar fiets op de oprit neer. Een beetje nerveus belde ze aan, niet wetende wat ze zou aantreffen. Misschien woonde mevrouw De Doncker wel samen met, was ze getrouwd en waren er kinderen thuis. De deur ging open en mevrouw De Doncker liet haar binnen. “Ah leuk dat je er bent, hang je jas maar lekker op aan de kapstok. Oh hier blijven jij!” Floor draaide zich geschrokken om en zag hoe mevrouw De Doncker nog snel de kat van de grond optilde, voordat deze naar buiten kon vluchten.

“Ja niet jij hoor hihi. Dit is Joep, mijn kat. Ik heb hem nu net een half jaartje. Mijn vrienden zeiden dat ik maar een kat moest nemen aangezien ik alweer zo lang vrijgezel ben haha.” Floor wist plots veel meer van mevrouw De Doncker haar privéleven af dan ze in al die jaren dat ze les had gehad van haar, had uitgevonden. Mevrouw De Doncker had echter niet gezegd dat ze met als laatste relatie een vriendin had gehad en nog steeds wist Floor niet de ware aard van haar lerares. “Lust je thee?” Floor knikte opgewekt. “Ja lekker, het is al best fris buiten.” Ze had gelijk, want ondanks dat het lente was, stond er vandaag weer een gure wind en Floor warmde haar handen dan ook op aan het verwarmde glas.

Stilletjes zaten de twee op de bank, maar daarvoor was Floor niet gekomen. Nee ze zou bijles krijgen en mevrouw De Doncker nam haar uiteindelijk dan ook mee naar de eettafel. Ze had zich al goed voorbereid en er lagen al enkele boeken klaar en ook een schriftje met een pen. “Oh wat goed dat u hieraan gedacht hebt. Ik ben helemaal vergeten wat mee te nemen.” Mevrouw De Doncker glimlachte. “Ja ik was het helemaal vergeten te zeggen tegen je, gelukkig heb ik altijd alle lesstof thuisliggen. Maar laten we beginnen.” Mevrouw De Doncker sloeg het boek open en de bijles was begonnen. Floor ontspande langzaam en de spanning om bij een lerares thuis te zijn gleed volledig van haar af.

Waar Floor zich echter ontspande, begon mevrouw De Doncker echter steeds meer spanning te voelen. Nu ze zo bij haar thuis was, begon ze Floor van een hele andere kant te bekijken. Expres was ze op een gegeven moment een beetje naar achteren geschoven om haar goed te kunnen bekijken. Ondanks dat Floor naïef en verlegen was, was ze altijd wel mooi gekleed. Ook nu droeg ze weer een leuk topje welke strak om haar bovenlichaam sloot en eronder een rokje. Mevrouw De Doncker was naar achteren geschoven om het rokje te bekijken en vooral Floors benen die eronder uitstaken. Floor was niet al te groot, maar doordat ze zo slank was, had ze toch relatief lange benen. Dat was wel anders bij mevrouw De Doncker. Zij was ook slank, maar ze was ook écht lang.

Steeds meer merkte mevrouw De Doncker hoe ze meer en meer afgeleid raakte tijdens de bijles. Iemand anders was het opgevallen, maar de naïeve Floor had helemaal niks door. Haar opgekropte gevoelens waren de laatste tijd steeds heviger geworden en lastiger om het een plekje te geven, maar wat fantaseerde ze er nu over om haar lusten op Floor bot te vieren. Alleen haar grootste vrees was dat Floor het niet zag zitten. Dat ze het zou afkeuren, zou schrikken en haar geheime leven bekend zou worden, maar vooral dat ze haar baan en alles kwijt zou raken. Die gok durfde mevrouw De Doncker niet te nemen of… Het was bizar hoe ze zich aangetrokken voelde tot Floor, ondanks dat ze niets meer dan een muurbloempje was. Floor was niet de actieve feestbeest of het meisje wat sfeer maakte in de klas.

Toch voelde mevrouw De Doncker zich erg tot haar aangetrokken en het ging van kwaad naar erger. Haar hoofd vulde zich met vulgaire fantasieën wat ze met Floor kon doen. Vastbinden, domineren en zich door haar laten beffen. Hmm ze had er wel mooie volle lippen voor en hoe zou haar kutje eruit zien? “Uh Mevrouw De Doncker wat vindt u hier van?” Mevrouw De Doncker schrok uit haar fantasie en keek naar het schriftje waarop Floor haar antwoorden op had geschreven. “Uhm Floor ik merk wel dat er nog veel werk aan de winkel is.” Ze bloosde, maar Floor had gelukkig niks door. Pff dit meisje was echt naïef, misschien zou het nog wel lukken ook om haar in haar val te laten lopen. Het was alleszins de moeite waard.

Langzaam ontstond er een plannetje bij mevrouw De Doncker. Het zou misschien wat tijd gaan kosten, veel tijd, voordat ze Floor zou hebben waar ze haar wilde hebben, maar als het zou slagen was het het meer dan waard. En als het niet zou lukken? Tja mevrouw De Doncker achtte de kans steeds kleiner dat Floor het lef zou hebben om het op te biechten. “Misschien moeten we er maar eens wat meer druk op leggen Floor. We gaan nog één proeftoets doen en als je weer geen voldoende haalt, dan krijg je straf.” Mevrouw De Doncker zei er expres niet bij wat de straf was, ook zodra Floor haar vragend aankeek. “Uhm okay.” Mevrouw De Doncker gaf Floor een nieuwe proeftoets en zag ho ze ijverig aan het werk ging.

In de tussentijd had mevrouw De Doncker mooi de kans om Floor nog eens goed te bekijken en te fantaseren over wat ze met haar wilde doen. Ze had genoeg fantasieën en ze had veel te weinig tijd om over allemaal lekker te kunnen fantaseren. Veel vragen zaten er niet in de proeftoets en na een kwartiertje was Floor alweer klaar. “Ik ga eens kijken of je een voldoende hebt gehaald.” Het begin was veelbelovend, Floor had veel fouten gemaakt en ondanks dat het niet zo zou moeten zijn, vond mevrouw De Doncker het een heerlijk idee dat Floor zoveel fouten had gemaakt. Op het einde had ze echter veel juiste antwoorden en mevrouw De Doncker moest dan ook de punten optellen om te zien of ze nu een voldoende had of niet.

Na geteld te hebben kwam mevrouw De Doncker uit op een krappe onvoldoende. Pff daar kwam ze even mooi mee weg. Floor zat op de juiste weg naar een voldoende, maar ze kon nu nog in ieder geval misbruik maken van haar achterstand in kennis. “Hmm dat is niet zo mooi Floor. Twee punten te weinig voor een voldoende, je weet wat dat betekend hè?” Mevrouw De Doncker zag hoe Floor teleurgesteld knikte. Ze moest eens weten wat er nu in mevrouw De Donckers hoofd omging. “Kom maar mee, tijd voor je straf.” Floor wist totaal niet wat ze nu moest verwachten. Een beetje gespannen liep ze dan ook achter mevrouw De Doncker aan naar de bank in de woonkamer.

Mevrouw De Doncker ging zitten en Floor wilde naast haar gaan zitten, maar streng hield mevrouw De Doncker haar tegen. “Nee jij mag niet op de bank zitten, ik wil dat je over mijn knie komt liggen.” Verbaasd keek Floor haar aan. “W-wat bedoelt u?” Nu moest ze volhouden aan haar plan en geen teken van zwakte tonen. “Precies zoals ik het zeg. Over de knie en wel nu!” Floor schrok en was ook wel een beetje verbaasd, dit had ze helemaal niet verwacht. Toch deed ze wat mevrouw De Doncker van haar vroeg en gespannen ging ze over de knie bij haar. Mevrouw De Doncker keek nu tegen Floors kontje aan, verstopt onder het rokje.

Net als Floor, was ook mevrouw De Doncker gespannen. Het was alweer even geleden dat ze hiertoe de kans had gehad en dat het een leerlinge van haar was maakte het alleen maar spannender. Niet wetende hoe Floor zou reageren pakte ze de zoom van Floors rokje beet en begon deze rustig omhoog te trekken. Gelukkig deed Floor niks om haar tegen te houden. Floor was erg gespannen, wat was mevrouw De Doncker van plan dat ze dit deed? Toch vond ze het gek genoeg ook wel spannend in een goede zin. Wat had dit te betekenen? Ze wist het zelf ook niet en geschrokken liet ze het gebeuren. Mevrouw De Doncker trok haar rokje verder omhoog, tot ze Floors blote billen zag. Verpakt in een mooi roze slipje. Het was duidelijk te zien dat ze fanatiek sportte en daardoor een lekker sportief lichaam had. Haar benen waren stevig, net als haar kontje.

Na de zoom omhoog te hebben getrokken, legde mevrouw De Doncker het stukje stof weer neer en keek opgewonden naar Floors billen. Pff wat was dit toch spannend! Na enige twijfeling begon ze met haar vingers voorzichtig Floors billen te strelen, te kijken of er een reactie kwam, maar Floor was te verlegen om wat te durven zeggen. Niet dat het tegen haar zin was, maar mevrouw De Doncker wist zo niet hoe Floor er over dacht. Nieuwsgierig verkende ze de stevige huid van Floors billen. Had ze zelf nog maar zo’n mooi lichaam, dacht mevrouw De Doncker bij zichzelf. Alleen ze moest nu niet van haar plan gaan afwijken. Langzaam hief ze haar hand op en gaf Floor een voorzichtige pets op haar billen.

“Auw!”, riep Floor geschrokken. De klap op haar billen kwam zo onverwachts dat ze een gilletje gaf, ondanks dat het niet echt pijn deed. Helaas voor mevrouw De Doncker kon ze Floors hoofd nu niet zien, wat ze was rood van spanning. Voorzichtig gaf ze nog een klap op Floors billen, ditmaal was er geen gilletje te horen. Ze merkte hoe ze het gemist had, een jonge meid domineren en al snel volgde er meerdere klappen op de stevige billen van Floor. Het was een heerlijk gevoel en mevrouw De Doncker moest oppassen dat ze niet direct te snel zou gaan. Het was gek voor Floor. Ze begon te merken dat dit niks met straf te maken had, maar dat het met lust te maken had. En tot haar eigen verbazing vond ze het op een opwindende manier ook wel spannend. Maar hoe kon dat? Viel ze niet op jongens?

Toch begon Floor er langzaam van te genieten hoe mevrouw De Doncker haar op haar kont sloeg. Mevrouw De Doncker zag hoe Floors billen die lekkere rode gloed kregen en besloot te stoppen. Floor kon moeilijk met een rood geslagen kontje morgen op de volleybaltraining verschijnen. Teder streelde ze Floors billen. Ze hoopte dat dit maar de voorbode zou zijn voor het vervolg van hun bijlessen. Met haar vingers gleed ze tussen Floors billen in, over het roze slipje wat ze droeg en liet haar vingers omlaag glijden. Speels trok ze haar vingers terug zodra ze de schaamlippen van Floor aanraakte. “Hmm…”, hoorde ze Floor zuchten. Hoorde ze dit nu goed? Vond dit meisje het lekker wat zij zojuist met haar had gedaan?

Floor werd helemaal rood, ja ze had zojuist inderdaad opgewonden gezucht. Ze kon gewoon niet meer ontkennen dat ze dit lekker vond. Hier schrok ze toch best wel van. Nog nooit had ze gedacht dat ze op vrouwen viel en dit was dan ook best wel even wat om te verwerken. Geschrokken stonden ze dan ook op van mevrouw De Donckers schoot. “Uhm volgens mij moet ik naar huis toe.” Mevrouw De Doncker schrok toch wel een beetje van haar reactie. Wat nu als ze het wel lekker vond, maar niet verder durfde? “Volgende week zelfde tijd?”, probeerde ze nog te polsen of Floor terug zou komen. “Uh ja ik weet niet of ik dan kan”, loog Floor. Ze wilde nu zo snel mogelijk weg, want ze wist niet wat ze op dit moment moest denken. Vol met vragen bleef mevrouw De Doncker achter, niet wetende of ze zojuist Floor had weten te verleiden of dat het volledig was mislukt.