Max En Jos - 29

Als we aan de andere kant zijn blijft Twan plotseling en zegt verbaasd “wat een keuze is er, ze lopen echt van heel dun naar oer dik zoiets krijg je er toch nooit in man”!
Twan neemt er een uit het rek die is ongeveer 2,5 cm dik en 25 cm lang “deze wil ik toch graag meenemen, vinden jullie dat goed”.
“Hé Twan het is jou geld, als het dadelijk te veel is dan kan die gewoon weer terug gelegd worden”.
“Welke kleur wil je? bruin, zwart of liever die lila kleurige helaas zijn de rosé uitverkocht”.
Samen met de spullen lopen we terug naar de kassa, daar staat de chef lachend op ons te wachten natuurlijk hij heeft het bekende $ teken in zijn ogen enkel is het nu gewoon het €teken wat op zijn netvlies gebrand staat.

Aan de kassa aangekomen liggen er al drie stapeltjes klaar “Ik hoop dat ik het goed heb gedaan? ik was er niet de hele tijd erbij “.
Claus bekijkt het eerste stapeltje en zegt “dit is van Jou Remco, die mooie strings die aan de voorkant open geritst kunnen worden en ook die twee andere die zijn mooi doorzichtig”.
“O Ja, en deze stapel is voor jou, ongeveer het zelfde als die van mij enkel andere kleuren” lacht Remco maar als ik heel lief ben mag ik ze toch wel even lenen het schat?
“Dan moet deze van mij zijn” zegt Twan en legt de andere spullen er nog even bij zoals de condooms en glijmiddel maar vooral de vibrator.
De chef begon de spullen aan te slaan in de Kassa en ieder kreeg er 25€van afgetrokken en natuurlijk de gratis jockstraps lachend zegt de chef “eigenlijk wilde ik wel wat anders aftrekken”.
Alles werd er netjes afgerekend als opeens Twan zegt “sorry maar dat klopt niet helemaal, ik heb nog iets om wat afgerekend moet worden”.
Iedereen keek hem verbaasd aan en wist echt niet wat hij bedoelde.
“Zo en wat is dat dan wel niet, ik heb toch echt alles aangeslagen wat op de toonbank ligt”? vraagt de chef.
“Dat kan wel zijn, maar onder het miljoen blijf ik eerlijk en ik ben vergeten om de Cock ring af te doen en er bij te leggen” sorry ik voel het nu pas dat ik die nog om heb.
“Tja dat was bijna diefstal maar omdat je zo eerlijk bent laten we de politie achterwegen, maar ik moet hem wel even scannen anders klopt de kas vanavond niet”.
Twan loopt en paar pasjes naar achteren en laat zijn broek en slip zakken en zegt dan verlegen vooral omdat hij nu in de winkel half bloot staat met een stijve pik “alstublieft scant U het maar”.
De chef komt achter de kassa vandaan en scant de ring terwijl Twan die nog om heeft, hij trekt even aan de stijve pik van Twan en draait de barcode zodat die voor de scanner leesbaar werd.
Verbaasd kijkt hij naar het display van de kassa en zegt “die is volgens de scanner gratis vandaag, hoe dat kan weet ik niet maar ik zal er maar een kusje opgeven want jij bent een geluksvogeltje volgens mij”.
Hij gaf er niet alleen een kusje op maar liet de stijve pik van Twan helemaal in zijn mond verdwijnen en dat midden in de winkel van hem. De weinige klanten in de winkel keken wel vreemd op maar zijden verders er niets op, wel knepen er enkelen in hun kruis en maakte hun lippen nat.
Twan fatsoeneerde zich en na het afrekenen liepen we naar de deur gevolgd door de chef en de verkoper die hield zelfs de deur voor ons open, net toen we naar buiten wilde gaan vroeg de chef “hebben jullie een kaartje of een E-mail adres voor ons? mogelijk willen we nog wel vaker een beroep op jullie doen om te fungeren als model maar dan wel goed betaald”.
Remco en ik keken elkaar even aan en trokken onze schouders op en ik gaf hem een zelf gemaakte visitekaartje kaartje met telefoonnummer en E-mail adres.
Vervolgens liepen we bepakt en gezakt door de winkelstraat als Twan opeens zei “kom op jongens ik trakteer op een drankje of ijsje, ik heb vandaag veel geleerd en tevens hebben wij een flinke korting in de wacht gesleept”.
“Ja dat klopt, we hebben er ook weer wat bij geleerd, dat van die condooms en glijmiddel heb ik ook nooit geweten” lacht Claus.
“Ja en het was best wel geil in die winkel, vooral toen de verkoper de ring om mijn gevalletje deed ik kreeg meteen een stijve” grinnikt Twan.
“Dat hebben wij ook gezien, maar het mooiste is nog dat wij die jockstraps gratis hebben gekregen”.
“Nou ja, helemaal gratis was het niet Remco wie hebben ons toch mooi laten fotograferen”.
“Ja dat klopt wel, maar ik vond het best wel geil toen we samen met die wildvreemde verkoper naakt in de kleedkamer waren, allen vond ik het wel jammer dat de verkoper niet uit de kleren ging ik was wel benieuwd geweest wat hij voor ons verstopt hield”.
Lachend liepen we een restaurantje binnen, aan de achterkant van de zaak was een terras net als in Duitsland. De meeste zaken hebben een biergarten, waar het heerlijk vertoeven is half in de zon en half in de schaduw.
De bediening kwam met de kaart aan gelopen en zei bij voorbaat al “Als jullie iets van alcohol willen hebben moeten jullie eerst de ID kaart laten zien, want jullie zien er wel erg jong uit”.
“Geeft U nu maar eerst de kaart, vooralsnog hebben we niets besteld en daarbij willen we gewoon een ijscoupe bestellen”.
“Sorry, regels zijn regels, ik was natuurlijk wel wat voorbarig maar het is een gekkenhuis hier”.
“Dat geloven we graag, maar laat ons nu maar even rustig de kaart bestuderen wel vraag ik U of een ijscoupe met een likeurtje ook onder de wet valt van geen alcohol onder de achttien”?
“Dat moet ik even navragen, ik werk hier nog niet zo lang en als ik eerlijk ben heb ik daar nog niet over nagedacht. bekijkt U maar rustig de kaart dan ga ik ondertussen bij mijn werkgever navraag doen, dan neem ik dadelijk jullie bestelling op en nogmaals mijn excuus”.
Toen de bediening weg was en ons niet meer kon horen proesten we het van het lachen uit, dat was zo erg dat de mensen van de naast gelegen tafels ons een beetje boos aankeken.
“Ik maakte aanstalten om op te staan en naar de tafel naast ons te gaan maar Remco hield me tegen, ik trok me rustig los en liep toch even naar de tafel naast ons. ik ging op mijn hurken bij hun zitten en zei rustig wat er was voor gevallen en zei tevens sorry voor de overlast”.
“Tja zij de vermoedelijke vader regels zijn nu eenmaal regels”.
“Dat klopt meneer, maar stel dat U zoontje of dochter een pakje koekjes gaat halen in een plaatselijke supermarkt en die wordt dan meteen opgevorderd om zicht te legitimeren wat zou U dan zeggen. Er is hier geen spraken van Alcohol of rookwaren, dan hoeven ze zich toch niet te legitimeren”?
“Daar heb je natuurlijk gelijk in, zover had ik er nog niet over nagedacht”.
Twan wenkt me omdat de bediening en de werkgever eraan kwamen lopen. Dus ging ik weer op mijn plaats zitten en hield me van de domme.
“Goede middag jongelui, ik hoor dat er hier problemen waren”?
“Nou ik noem het geen problemen, het is eerder een misverstand van de bediening. Nog voor we een bestelling hadden gedaan werd ons al om onze ID kaart gevraagd, wij weten ook dat alles geleerd moet worden maar dit is eigenlijk een foutje van de opleider van u zaak”.
“Tja als U dat zo bekijkt, maar ik zag net dat U van de buren kwam”.
“Dat klopt, ze keken ons boos aan omdat we een lachbui kregen, dat heb ik even uitgelegd en ze weten nu waarom wij zo luidruchtig waren. Alles is verder in orden hé mensen en ik zwaai naar de buurtafel”.
Die groeten ons vriendelijk terug.
“U ziet alles is in orden en ik hoop dat die jongeman geen verdere problemen krijgt wat dat is het minste wat wij willen”.
“Bestelt U maar gewoon wat voor coup jullie willen hebben, ook al zit er een scheutje alcohol in daar zijn de experts het zelf nog niet over eens”.
Uiteraard bestelde wij extra een coup waar een scheutje alcohol in zat, dit werd ons door de zelfde jonge gebracht. Twan wilde gelijk betalen maar dat hield de jongen tegen “onze moto hier is altijd eerst proberen of het goed is en daarna kunt U betalen en het liefst even bij de kassa betalen”.
Nadat we het ijs op hadden liepen we gezamenlijk naar de kassa om te betalen.
Daar stond de werkgever al op ons te wachten hij vraagt aan ons “en was alles naar wens en vooral was het lekker”?
“Zeker zei Twan, wij zullen U zeker bij onze vrienden en kennissen aanbevelen het was echt perfect”.
“Mooi dan is alles goed zo en ik wens jullie nog een hele fijne dag toe”.
“Maar wat ben ik U verschuldigd? vraagt Twan”.
“Niets jongen, alles gaat op kosten van de zaak”.
“Nee dat willen we niet, het was gewoon een misverstand en die is prima opgelost dus wat krijgt U van mij en ik wil niet dat die jongeman voor dat klein probleempje op moet komen hij kon er niets aandoen het is eigenlijk de schuld van de opleider”.
“Dat klopt, maar die opleider was ik zelf en ik weet zeker als U de volgende keer weer een bezoekje aan onze zaak brengt hij er nog steeds is. Of denkt U dat ik mijn eigen zoon en opvolger ga ontslaan voor een foutje wat ik heb gemaakt” lacht hij.
“Dus de volgende keer betaald U de volle mep, nu echter is het een rondje van de zaak. Ook ik heb hier wat van opgestoken” grinnikt hij.
“Nou als het zo in mekaar zit ga ik akkoord en kom graag nog eens langs nee AAN bij Uw zaak”.
Lachend lopen we naar de bushalte om naar huis te gaan, gelukkig zijn de nieuwe spullen niet zwaar en houden de papieren zakken het uit.
“Wat doe je dadelijk, blijf je bij ons slapen Twan of ga je nog naar huis. stiekem is het wel al laat geworden en we moeten nog eten ook”?
“En Rafael dan, waar moet die vriendelijke jongeman dan slapen”?
“Die kan in Max en Jos zijn huis slapen, zo valt het ook niet op dat er niemand thuis is en is hij eigenlijk de waakhond van Max en Jos” lach ik.
“Dat laatste vertel je hem maar zelf, als ik dat vertel dan smijt hij me met kleren en al in het zwembad” lacht Twan en zegt dat hij dan wel eerst even moet bellen of zijn ouders het goed vinden.
Als we eindelijk thuis zijn is het al bijna acht uur, we gooide de tassen in het Appartement en lopen gelijk door naar het huis van Max. De buurtjeugd is nog steeds volop aan het zwemmen wij kijken ons aan en na een kort lachje vliegen onze kleren uit en duiken we het water in.
Rafael zwaait naar ons en komt naar de rand van het bad gelopen en zegt “jullie zijn nog net op tijd, ik wilde het zwembad gaan sluiten en voor de inwendige mens gaan zorgen”.
“Dat is dan mooi uitgekiend, wij helpen met het sluiten en jij barbecuet dan later voor ons”.
“Claus weet jij zeker dat je geen broertje bent van Max? je bent al net zo uitgekookt als hem, hij wikkelt mij ook altijd weer opnieuw om zijn vingers en ik kan geen nee zeggen”.
“Yep, dat weet ik zeker Max is gewoon een vriend van mijn vader maar als je dat zo zegt moet ik toch eens vragen aan mij Mam of ze niet ooit eens vreemd is gegaan”?
“Nee laat dat maar achterwegen, dadelijk sta ik weer op straat net als vroeger”.
“O ja, kan jij vannacht hier slapen Rafael? wij hebben namelijk een gast vanavond en die wil nog iets leren van ons mits zijn Ouders het goed vinden dat hij blijft slapen vannacht”.
“Ja dat klopt, ik moet nog bellen want morgenavond ga ik voor een hele week naar Mario. Gelukkig heb ik die middag nog tijd om mijn spullen te pakken”.
“Hé makker, je moet niet zo onderdrijven van vrijdag tot en met de maandagavond zijn zeker tien dagen en negen overnachtingen”.
“Ja Rafael, dat heet als die twee aan slapen toe komen” grinnikt Remco.
Rafael ging ermee akkoord en bleef in het huis van Max en Jos slapen. Terwijl wij de jeugd duidelijk maakten dat het tijd was om te vertrekken, van verschillende kant kwamen er opmerkingen van och nou al mogen we niet nog een uurtje verder zwemmen en kuiten? Sorry jongens Rafael en Albert moeten nog van alles opruimen en het nachtkleed over het bad slepen zodat jullie er morgen weer van kunnen genieten, als jullie braaf zijn en nu mooi luisteren naar ons. Dus er uit en dan mogen jullie nog een laatste duik of sprong nemen voor vandaag, met toch nog wat gemok klom iedereen uit het water en gingen met de armen in elkaar geslagen op de rand van het bad staan. Claus, Remco, Twan en Albert stonden achter hun en Rafael telde tot drie en meteen kreeg ieder een zetje in hun rug en de hele sliert viel voorover in het water.
Oké klapte Albert in zijn handen en zei “Iedereen aankleden of jullie je afdrogen moeten jullie zelf weten, maar een ding is zeker in jullie blote kont mogen jullie niet naar huis lopen”.
De meesten droogde zich niet af en trokken met een lang gezicht een broekje aan, de meiden liepen gewoon zoals de Duitsers zeggen ‘oben ohne’ naar hun huis de meisjes hadden nog niet echt wat te verbergen op een paar na die liepen met twee erwtjes op een klein heuveltje naar huis.
De wijk agent stond bij Albert en hield alles in de gaten en schudde met zijn hoofd, hij kon zich echter niet verknijpen om een glimlach op zijn mond te toveren en vond het prima zo.
“Tjonge wat hebben de jongeren het toch goed tegenwoordig en slaat Albert daarbij op zijn schouder tijdens het afscheid nemen”.
“Ja maar Pieter ik kan me nog goed herinneren dat jij vroeger ook bij ons clubje hoorde die altijd in de molenbeek naakt aan het zwemmen waren, dus zo slecht hadden wij het vroeger nu ook weer niet”
“Klopt Albert maar eerst moesten we thuis helpen met klusjes te klaren, daarna mochten we dan eindelijk naar de beek om af te koelen en er mochten absoluut geen meisjes bij zijn”.
“Nee , die gingen verderop achter de bocht van de beek naakt zwemmen en wij stiekem om het bochtje kijken of we wat konden zien” lachte Albert.
“Nee Albert zoiets heb ik nooit gedaan, hoe kom jij daar nou bij ik was de braafste als zoon van
de dominee zijnde ” knipoogt hij naar Herman en liep luid lachen achter de jeugd aan.
Ja riep Albert hem achterna “jij was altijd de schijnheilige van ons groepje” en groette hem met een op gestoken hand.
Lachend liep hij naar ons toe.
“Wat loop jij nu weer te lachen Albert, had Pieter op of aanmerkingen”? wilde Rafael weten.
“Nee, hij was van mening dat de jeugd van tegenwoordig het zoveel gemakkelijker heeft dan wij vroeger. Daarop heb ik hem erop gewezen dat wij ook naakt in de oude molenbeek hebben gezwommen , en wij dan stiekem bij de meisjes gingen gluren hij heeft dat nooit gedaan als zoon van de Dominee beweerde hij”.
“Kom nu maar wat eten Albert, opruimen kunnen we later wel nu ik gedwongen ben om hier te slapen”.
“Troost je, wij twee komen jou de rest van de week helpen met het in elkaar zetten van de sauna en natuurlijk ook werken gaan krijgen zodat het klaar is als de mannen eind volgende week of zo terug komen”.
“Ik ben ook van de partij, ik ben er sowieso om toezicht te houden op de jeugd en heb het geluk dat mijn vrouwtje het hele weekend vrij is morgen gaat ze inkopen doen zodat wij de BBQ kunnen gebruiken voor ons en de jeugd natuurlijk”.
“Maar jullie gaan toch niet de hele buurt jeugd voeden uit jullie krappe inkomen”?
“Nee, de hele buurt van de zwemmers lapt bij, wij hebben zelf een fond opgericht waar ze geld kunnen doneren wat over is blijft in de kas om het onderhoud van het zwembad te bekostigen”.
Dit is in de laatste bijeenkomst besloten, wij kunnen niet verlangen dat de jongens steeds alleen voor de kosten opkomen van water en zo.
“Dat is een goed plan, want ja ze zijn nog steeds student nietwaar en het erfenis potje zal ondertussen ook wel aan het slinken zijn” zegt Rafael.
“Niets zeggen hoor maar de gemeente is van plan om zonnepanelen te gaan doneren, zodat ze zelf voldoende stroom kunnen opwekken voor het zwembad en misschien ook wel voor de sauna, morgen komt er al iemand kijken en de gemeente gaat alles betalen” glimlacht Albert.
“Kom op nou man meen jij dat echt, daar moet op gedronken worden roept Remco” en hij loopt naar de koeler om vier biertjes en een fris drankje voor Rafael te halen.
“Ja Twan vanavond mag jij zelfs ook eens een biertje proberen” lacht Remco.
“Hum, ik heb nog nooit bier gedronken ik weet zelfs niet eens of ik het wel lust, mag ik eerst wat van uit jou blikje proberen”?
“Natuurlijk, het zou zonden zijn als jij je blikje weg zou schudden omdat je het niet lust” lacht Remco en reikt Twan zijn blikje aan om te proberen. Hierop nipt hij van Remco zijn blikje en trekt een vies gezicht. Zo gaat dat niet, je moet echt een flinke slok nemen anders kan je niets proeven!
Twan kijkt hem ongelovig aan en zet opnieuw het blikje tegen zijn mond en nu neemt hij werkelijk een ferme slok uit het blikje. Eerst trok hij opnieuw een vies gezicht maar dan zei hij “dat is echt niet verkeerd ik zou er zo aan kunnen wennen dus geef mijn maar een blikje”.
“Ja leuk is dat, nu zit ik met een half blik bier en hij heeft er dadelijk anderhalf uit”.
“Stil maar jochie, jij weet waar de koeler staat dus mag jij er dadelijk nog eentje pakken zodat jullie gelijk staan” treitert Claus hem.
“Het is dat ik zo van je hou, anders had ik je met je blik en al het zwembad in geduiveld” grijnst hij.
Iedereen moet natuurlijk lachen om die twee “maar een ding is extra goed, nu ik kan blijven slapen ruiken mijn Ouders in ieder geval ook niet dat ik bier op heb” grinnikt Twan.
“Jij potverse kleine Doerak, uit gekookt ben jij ook eens” lachte Claus.
Na het eten liepen we terug naar ons appartement, Albert en Rafael zeiden dat ze wel zouden opruimen. Thuis gingen natuurlijk gelijk weer de kleren uit en namen we plaats op het balkon, ook bij Inn brandde er licht op het balkon. Meteen kwam er van haar balkon de vraag of alles gelukt was vandaag?
“Ja hoor Inn, alles is goed gegaan als je een demo wil moet je maar even naar ons komen” zei Twan dat is hopelijk toch wel goed hé jongens?
“O ja hoor, maar dan moet jij ook jou aankopen showen Twan, ik bedoel enkel de kleding hoor” grinnikt Claus.
“Nou dan kom ik graag even kijken wat jullie allemaal hebben gekocht, ik trek even mijn badjas aan en kom er aan moet ik nog een fles rosé meenemen of hebben jullie nog een open fles in de koeler staan”?
“Nee hoor, wij hebben toch vandaag boodschappen gedaan voordat we met Twan op stap gingen dus we hebben alles in huis”.
Twan keek Remco en Claus aan en zei “shit wat heb ik nou gedaan”?
“Tja jochie, nu zullen we echt met de billen bloot moeten, letterlijk en ook figuurlijk maar het schilt Inn is wel wat gewend hoor”.
Nog geen minuut later werd er aan gebeld, Remco liep naar de deur en trok meteen de deur open in de veronderstelling dat het Inn was maar het bleek de andere buurman te zijn.
Snel bedekt hij zijn piemel door de hand er voor te houden en stamelt “eigenlijk had ik iemand anders verwacht van daar mijn luchtige kleding” zegt hij met een vuur rode kop.
“O dat is niet erg hoor, ik wilde enkel zeggen dat wij of eigenlijk ik weer thuis ben mijn vrouw en ik liggen namelijk in scheiding. Wij zijn er een paar weken tussenuit geweest om het te proberen recht te buigen maar dat was hopeloos, dus vond ik het beter dat jullie het weten dat er weer iemand in het appartement is wil jij dat aan de eigenaar doorgeven”?
“Hm ik ben een van de nieuwe eigenaren, de oude eigenaren zijn naar de overkant verhuist”.
“O, dat wist ik niet”.
“Als wij helemaal om zijn dan nodigen we U wel uit voor een kopje koffie of zo, ik heet trouwens Remco en mijn vriend de eigenlijke eigenaar heet Claus”.
“O, mooi dan weten jullie nu in ieder geval dat er weer iemand naast jullie woont en ik wil graag nader kennis maken met jullie als jullie er klaar voor zijn” en hij vertrekt naar zijn eigen woning.
Ik kijk hem nog even na en als ik naar binnen wil gaan komt Inn er ineens aan gelopen, snel trek ik haar naar binnen. Ze kijkt me verbaasd aan en vraagt wat is er aan de hand?
“Ik dacht dat jij aan de deur stond maar het was de andere buurman, mooi hé sta ik daar dan met mijn hele hebben en houden open en bloot voor hem”.
“Nou en, je bent nu eenmaal nudist of niet! gelukkig kan hij niet op jullie balkon kijken of komen ik vind hem een beetje een rare kerel zoals hij doet tegen zijn vrouw echt niet normaal”.
“Als ik het goed heb begrepen is dat binnenkort verledentijd, hij vertelde net dat ze in scheiding liggen ze zouden het nog geprobeerd hebben om het goed te maken in hun vakantie maar dat ging het niet worden. Jee ik lijk wel een of ander roddelblad” grinnikt hij.
“Als jij je zo laat afdrukken op de cover, dan weet ik zeker dat je veel zou worden gekocht door de lezers” en ze geeft hem een tik tegen zijn blote billen.
Lachend liepen we naar de woonkamer waar de andere twee al op ons zaten te wachten. In het kort vertelde ik hun wat er zich had voorgedaan aan de voordeur.
Claus haalde voor Inn een glas rosé en voor ons een blik bier toen alles op de tafel stond zei hij “oké Twan laat de show maar beginnen”.
“Waarom moet ik beginnen! jullie hebben toch ook nieuw spullen gekocht”? pruttelde hij tegen.
“Klopt Twan, maar jij heb het meeste gekocht en daarbij ben jij ook nog eens de jongste”.
Met tegen zin liep hij naar de slaapkamer waar alle spullen van ons op bed lagen uitgestald. Als eerste trok hij het complete setje ondergoed aan, wel lette hij erop dat zijn ring goed zichtbaar was.
“Ta da da, riep hij” toen hij binnen kwam in de woonkamer en draaide enkele rondjes”.
“Wauw, dat ziet er goed uit Twan, kom eens wat dichterbij staan” lacht Inn.
Iets of wat verlegen voldoet hij aan de wens van Inn en gaat hij pal voor haar neus staan “mooi, mooi draai eens om zodat ik een betere kijk op je achterwerk heb”.
Ze legt een hand op de billen van hem en met de andere hand op zijn schouder draait ze hem om, nu staat hij weer recht voor haar. langzaam laat ze haar hand van zijn schouder glijden naar zijn buik maar als ze ter hoogte van zijn tepels is knijpt ze hem speels in een van zijn tepels.
“Haaa, kermt hij het uit” en zijn nog bijna kale piemel in zijn doorzichtig slipje groeit uit tot een flinke stijve pik die het stof vooruit duwt en zo vormt er zich een tentje .