Veroveringen

André, Paul, Peter, Yehudi, Rienk, Jan, Gerard, Martin, Jacques, Wim, Cees, Harry , Enschede, Jan, Sjef, Jerry, John, ? Utrecht, Harry, enz, Hubert.
Zo zal het chronologisch wel ongeveer verlopen zijn tussen 1973 en 1976.
Mijn" veroveringen", oftewel de "in de wei" periode. Ik strooide nogal kwistig met mijn zaad in het rond in die tijd. Ca. 25 Heren van stand die ik me kan herinneren, het zullen er
ongetwijfeld nog enkele meer zijn geweest, maar die maakten blijkbaar niet genoeg indruk om in deze lijst opgenomen te worden.
Ga ik het klaarkomen tellen buiten de vaste relaties, dan kom dat op ongeveer 75 lozingen in die 3 jaar. Binnen de vaste relaties dan nog zeker gemiddeld drie maal per week, dat maakt over drie jaar 450 maal, plus 75 maakt 525, maal ca. 2 kubieke centimeter
is ruim een liter. Dan nog de keren dat ik opgewonden genoeg was om de hand aan mijzelf te slaan. Kortom genoeg om een heel K.I.-station tijdenlang te voorzien.

Drie-en-twintig zal ik ongeveer zijn geweest toen ik na veel twijfels en veel gesprekken in de trein met psycholoog/fysiotherapeut Paul v. P. de eerste mannendaad stelde met bevriend musicus en paragnost André G. (Ik ben niet zo, ik houd van mensen, ja ja...), deze
relatie duurde enige tijd voort, maar na zo`n maand of wat bleek zijn voorkeur voor nog wat jongere jongens toch belangrijker. Ikzelf was toen nog vrij monogaam, alleen bij een zekere rabbi Yehudi H. uit het zuiden des lands voerde ik mijn eerste penetratie uit met
een zeer duur soort huidcrème als glijmiddel. Ik denk dat deze twee heren ook gelijk de uitersten vormden wat betreft de grootte van hun geslacht. Die van A. was net die van Klein Duimpje,terwijl Y. zichzelf bijna in zijn navel prikte toen ik hem dekte.
Eénmaal ingewijd in de mannenliefde ging ik ook regelmatig op bezoek bij praatpaal Paul en huisgenoot Peter, die in een klein huisje woonden in het centrum van Zwolle. Meestal op woensdagmiddag reisde ik met hem mee terug naar Zwolle, om vervolgens bij hen
"thee" te drinken.
Slechts enkele keren vrijden we met zijn drieën, huisgenoot Peter was daar toen niet zo gek op, maar bijna elke middag eindigde met een afscheid van Paul en mij in het kleine halletje onder aan de trap, waarbij hij mij snel en vakkundig afzoog.
Daarna begon al vrij snel een bijna driejarige vriendschap met Rienk, waarbij ik gedeeltelijk in Utrecht en in Zwolle woonde.
" Uitstapjes" met Paul van P. bleven bestaan, ik denk niet dat er ooit iemand is geweest die me zo snel en lekker oraal kon bevredigen. Hijzelf scheen er ook niet genoeg van te kunnen krijgen. In die tijd leidden Rienk en ik ook nog een gesprekskring in het
D.klooster in Zwolle. Daar leerde ik onder andere Jan de B .kennen, een uit Nieuw-Zeeland geremigreerde (zo noem je dat toch ?) man van ca. 56 jaar. Met hem had ik naast Rienk T. eigenlijk een soort dubbelrelatie. Door Jan ontdekte ik dat ik een oudere vriend eigenlijk prefereerde. Door Jan leerde ik ook Jerry uit D. kennen, een knappe, wat groffe, nogal alcoholisch ingestelde man,die in het begin vaak bij Jan logeerde en met wie ik ook regelmatig sexueel contact had, soms samen met Jan, hoewel Jan eigenlijk te jaloers was om dat aan te zien, soms ook om Jan niet te kwetsen 's morgens als Jan naar het werk was.Ikzelf was in die tijd denk ik alleen uit op eigen bevrediging, hoewel Jan toch misschien toen wel het meeste voor me betekende.
Jerry was meer mijn toenmalige ideaal-beeld van een wat vrachtwagenchauffeurachtige stoere,behaarde geile man, waarmee je stevig kon vrijen.
Rienk nam het in die tijd ook niet zo nauw met de monogamie, zoiets moest kunnen in die tijd en ook experimenteerden we wel eens met het andere geslacht (moest ook kunnen nietwaar... ??).
Tijdens het carnaval in 1975 vanuit Amsterdam naar Breda en Den Bosch met eenaantal studie kennissen van Rienk.
Daar in Den Bosch Jacques en Wim ontmoet, twee vrienden van zo'n midden vijftig uit Oss, die beiden een zaak hadden.
We konden daar wel overnachten. Omdat ik tijdens een toiletbezoek(!) in een horecagelegenheid in Den Bosch met de nogal dikke en zwaar geschapen Wim al snel tot de feiten kwamen leek me dat wel spannend. Tijdens de twee dagen erna in het huis van Jacques bevredigde ik Wim nog enkele malen, maar Jacques waar ik eigenlijk meer op viel ging pas in na een alcoholovergoten carnavalsavond tijdens een "toevallige" nachtelijke ontmoeting in de badkamer overstag. Hij was nog zo dronken dat hij eerst niet wist of het Wim of ik was die hem van achteren overviel.Veel plezier had ik er ook niet aan.
Dat had ik wel met de fotograaf Gerard uit H., die ik leerde kennen op de kontaktgroep. Met hem was het op een avond drie maal bingo. Eénmaal op het toilet van het klooster, eenmaal bij hem thuis in H. en op de terugweg bevredigde ik hem onder het rijden op
de snelweg.
Gerard was ook de enige man die buiten mijn vaste relaties een anaal contact met me had. Na weer zo'n avond in het klooster troonde ik hem mee naar mijn kamer in het kunstenaarshuis waar ik toen woonde. Gerard was een echte man om te zien, zo'n eind 50, donker uiterlijk en wat ik altijd wel spannend vond, nogal zwaar behaard. Niet van dat enge harde haar, nee, Gerard had van dat zachte sluike haar over heel zijn lijf, hetgeen me enorm opwond, zo zelfs, dat toen weer eenmaal naakt in mijn kamer stonden, ik eigenlijk alleen maar wilde dat hij me neukte. Ik ging ruggelings op tafel liggen, zodat Gerard moeiteloos bij me binnenzou kunnen komen. Ik was wel wat gewend, maar Gerard was nogal wat forser geschapen dan R., zodat flink wat speeksel en olie voor het
nodige comfort moesten zorgen.
Daar kwam bij dat Gerard`s pik door wat alcoholische versnaperingen niet zo snelde juiste stijfheid had, zodat het zeker een halfuur duurde voordat hij langzaam achter-en voorwaarts bewegend parelende vochtdruppels op mijn glans deed verschijnen.
Ook hijzelf was drijfnat, maar dan van het zweet, dat ervoor zorgde dat zijn borsthaar zich nog prominenter in een naar beneden en naar het midden van zijn borst gerichte V-formatie aftekende.
Met beide handen kneep ik zachtjes in zijn tepels, die zo gevoelig waren dat als ik wat harder kneep, ik zijn roede stevig in me voelde opspringen. Hoe lang we bezig waren weet ik niet, want door toch wel wat overmatig alcoholgebruik kwamen we geen van beiden snel tot een hoogtepunt.
Jongen, het gaat niet, sorry.
Geeft niets, ga maar rustig door, ik vind het heerlijk, antwoordde ik terwijl ik zijn tepels nu onafgebroken begon te kneden.
Gerard voerde zijn bewegingstempo nu snel op. Ineens viel alles stil en met wijdgeopende ogen slaakte hij een soort overwinningskreet en ik voelde hoe ik van binnen nat en warm werd. Met een paar handbewegingen hielp ik mezelf ook over de eindstreep en samen
sleepten we ons naar de hoek waar het bed stond, ploften erop en vielen tegen elkaar in slaap.
De volgende morgen na een douche en een goed ontbijt kropen we weer in bed en Gerard had nuchter beduidend minder moeite om me te enteren. Nog twee keer die morgen voelde ik opnieuw de sensatie van genomen te worden. Het was eigenlijk de eerste keer dat ik
echt geneukt werd. Ondanks zijn leeftijd had Gerard in nuchtere staat een onuitputtelijke energie om klaar te komen. Op die donderdagavond en de daaropvolgende vrijdagmorgen kwam hij zes keer klaar en als het aan hem had gelegen had hij nog wel even door kunnen gaan.
"Dat heb ik altijd gehad", verklaarde hij, "als het vuurtje maar goed opgestookt wordt kan ik het ook altijd blussen". Ook toen hij de laatste keer over mijn buik klaarkwam, was het inderdaad een volle lading en niet een paar met moeite uitgeknepen druppels.
Het was trouwens wel de laatste keer dat ik met hem dit soort kontakt had.
In het toilet van het klooster en in zijn auto trokken we elkaar nog wel eens af, maar echt intiem was er niet meer bij.
Bijna alle andere contacten hadden ook meer dit karakter van klaarkomen en wegwezen, niet erg hoogstaand, maar daarom soms niet minder bevredigend.
Even snel is ook wel eens lekker.
Een prominente rol heeft ook Jan de B. toch wel gespeeld. Vooral op sexueel gebied, hoewel we toch ook heel wat afgediscussieerd hebben op allerleigebied.
Jan vond alles lekker, hij kon goed zuigen en wilde graag genökt worden. En zo gebeurde. Hij was toch wel wat gewend en met of zonder glij, ik kwam er altijd wel in, een beetje spuug was wel het fijnste, dan bleef het een beetje stroef en als je dan klaarkwam gleed je weg in een onmetelijke diepte.
Of je nou vroeg of laat bij Jan kwam, het liep bijna altijd uit op een sexueel kontakt, zeker in de tijd dat hem net had leren kennen en toen ik besefte dat "old = ook beautiful" was.
Neuken en zuipen, dat was het devies toen en Jan had daar geen bezwaar tegen.
Zelfs toen hij later ziek werd bleef er tussen ons een soort hete spanning in de luchthangen. Jan voelde ook direct hoe mijn stemming was, of er iets aan de handwas, of ik verdrietig of blij was en of ik wat wilde of niet.
Jan zou je trouwens nooit dwingen, misschien was dat wel zijn geheim. Hij noemde mij trouwens wel een "cockteaser" en zei ook wel dat ik moest oppassen niet bij iedereen dat te doen omdat dat ook wel eens fout af kon lopen.
Ik kon inderdaad wel eens zover in mijn uitdaging gaan in die tijd, dat menigeen al bijna op springen stond, terwijl ik eigenlijk alleen een spelletje speelde.
Ik vergeet nooit dat ik bij Jan thuis Jerry van de W. tijdens een bezoek aan hem behoorlijk zat uit te dagen. Opmerkingen maken, een beetje pesten, in zijn oorbijten in het voorbijgaan, onder het dansen net doen alsof ik zijn zijn rits openen wilde en stevig over zijn kruis wrijven. Ineens vloekte hij hardop, rukte zich los en liep naar de WC. Hij was inderdaad klaargekomen.
Dezelfde avond gaf hij me een paar stevige "drinks" en nam me mee naar zijn slaapkamer. Wat er gebeurd is weet ik niet, maar de volgende morgen hebben we met beider instemming lang en stevig gevreëen. Jerry was ook weer zo'n soort man die eigenlijk gevaarlijk voor me is. Uiterlijk val ik nou eenmaal vaak op die wat ruigere uitziende types, niet die echte macho's, maar in ieder wel wat mannelijker dan de gemiddelde nicht, stevig behaard, een beetje stoer en toch echt homo.
Bovendien had Jerry een staander die er wezen mocht als -ie ten minste doorovermatig drankgebruik niet onmachtig was.
Jerry kon zichzelf met een beetje moeite oraal bevredigen en demonstreerde dat bij meerdere gelegenheden. Zijn grootste genot was als ik hem van achteren nam terwijl hij op zijn zij lag en zichzelf bevredigde met cockring om.
Als hij aangeschoten was -en dat was hij nogal eens-, was hij veel truttiger dan normaal en lag hij het liefste op zijn buik en liet zich onbeperkt nemen.
In die begintijd was ik zo bronstig dat ik er niet voor terug deinste om voor de ogen van goede oude Jan Jerry een beurt te geven en daarna weer gewoon met hem een borrel gaan drinken.
Jan kende Jerry goed en ze hadden samen ook heel wat meegemaakt, maar Jan had ondanks zijn eigen niet geringe drankgebruik nogal wat moeite met Jerry's riskante escapades als hij wat ophad.
Jerry pikte dan juist de meest ongure types op die je je maar kon voorstellen,terwijl als hij zich wat normaler gedragen had het helemaal niet ondenkbaar was geweest dat er zelfs tussen ons wat ontstaan was.
Hij was lichamelijk wel helemaal mijn type, maar wat zijn verstandelijke vermogens betreft, en vooral het gebruik ervan schortte er heel wat.
Toch heb ik menigmaal aan hem gedacht als ik, om met " G.R " te spreken, mijn deel beroerde.
Dat werd dus weer niks.
Al de andere bovengenoemde namen figureerden slechts ten koste van mijn behoeften bevrediging (sorry), totdat H. intrede deed met wie ik al 22 jaar monogaam lief en leed deel.
Geen macho, eerder een zachte gevoelige, intellectuele man, waarvan ik me afvraag wat hij in mij ziet.
In het begin was de passie groot, dus dan lukt het wel. De passie is nog steeds aanwezig, alleen minder frequent, want de eerste tijd, zeg maar jaren moesten we echt niet bij elkaar in bed kruipen, want we bleven komen tot we er bij in slaap vielen. Er is nog altijd een soort magie aanwezig op dit gebied die ik niet kan verklaren, als de vonk maar even overslaat, staan we allebei rechtovereind en zijn tot alles in staat.
Toch is er geestelijk altijd een flinke kloof geweest, ook door het verschil in leeftijden het heeft jaren geduurd en het zal waarschijnlijk ook nog jaren duren voordat die kloof een barst zal zijn. Ondanks alles denk ik niet dat we zonder elkaar gelukkiger of beter af zouden zijn.
Soms heeft iedereen wel eens de behoefte dat de ander eens een tijdje ophoepelt. Dat doen we ook wel eens en beseffen dan dat we elkaar ook erg missen.
Laten we hopen dat het zo zal blijven.