Sanne - 3

Sanne kijkt naar Thomas over de rand van haar kopje thee, als hij ziet dat ze hem aandachtig zit te bestuderen, vraagt hij wat zit je toch naar mij te staren. Mmm…ze zet haar kopje neer, schuift haar stoel naar achteren en staat langzaam op. Thomas schuift ook zijn stoel iets naar achteren en voor hij het weet zit ze bij hem op schoot. Haar badjas glijdt open en haar borsten drukt ze tegen zijn lichaam. Ik….verder komt ze niet, want Thomas laat zijn mond op de hare vallen. Hunkerend alsof ze elkaar weken niet hebben gezien, kust hij haar of zijn leven ervan af hangt. Hij wil Sanne, hier nu, altijd. Hij wil Irene niet, hij wil Sanne. Hij heeft Sanne altijd al gewild.

Sanne bied haar lichaam aan, zijn handen strelen haar borsten knijpen zachtjes in haar opgerichte tepels en hij voelt haar kutsap op zijn schoot rijkelijk vloeien. Ze is geil en opgewonden en hij zorgt daarvoor. Sanne richt zich iets op, op zijn schoot, ze voelde duidelijk zijn stijve opwippen en nu ze zich iets heeft opgericht, is hij omhoog gesprongen. Zachtjes laat ze zich opnieuw zakken, moeiteloos schuift hij binnen in haar. Ohhhh….Sanne, hoort ze hem kreunen. Op en neer wippend op zijn pik, wordt ze al geiler en geiler, ook zij begint zacht te kreunen, te hijgen en ze drukt haar lichaam zo dicht mogelijk tegen het zijne.

Na een hele tijd begint haar kutje krampachtig samen te trekken, ze holt haar rug iets en geeft Thomas een schitterend uitzicht op haar bolle buik, maar ook haar mooie borsten waar de tepels hard op staan. Gelijktijdig komt hij met haar klaar. Ohhh…Sanne…stoot hij uit. Nog altijd met haar op zijn schoot zittend komt hij tot een besef. Een besef dat hij van haar houdt.

Sanne kijkt naar Thomas, hij mag dan lomp zijn, een echte boer op sommige ogenblikken, maar haar hart loopt over van liefde voor hem. Het maakt haar helemaal niet uit van wie haar kindje is, als het maar gezond is. Toch komt ze tot het besef dat ze misschien wel eens een hele grote fout gemaakt kan hebben door voor Rai te kiezen. Genekt door haar emoties, die over elkaar heen schuiven in haar gedachtes, stapt ze totaal van streek van zijn schoot. Thomas heeft een verandering bemerkt bij Sanne, maar wat en hoe kan hij niet plaatsen, hij ziet wel dat ze van streek is en hij wil haar op de één of andere manier toch troosten. Wat is er aan de hand, hoort ze hem vragen. Heb je pijn in je buik? Nee, antwoord ze naar waarheid, ik heb pijn hier en ze wijst naar haar hart en hier wijzend naar haar voorhoofd.

Thomas begrijpt er niks van, als het over gisteren gaat, begint hij, dan ben ik iets te ver gegaan, dat geef ik eerlijk toe. Ik heb me een beetje laten meeslepen. Ik was weer eens jaloers, gaat hij verder. Ja, je bent inderdaad gisteren te ver gegaan Thomas, maar dat was gisteren, vandaag zitten we op de weg naar de toekomst. Niet begrijpend kijkt hij haar aan. Sanne weet dat ze het beter moet uitleggen, alleen heeft ze nog niet de juiste woorden gevonden. Ze pakt haar pakje sigaretten en steekt er eentje aan, terwijl ze naar hem kijkt.

Thomas begint ze voorzichtig, ik weet niet geheel wat jij voor me voelt, maar zoals gisterenavond laat, vanochtend en nu net, dat is de Thomas die ik ken, de Thomas waar ik warm van word, de Thomas waar ik van hou, ze slaat haar ogen neer. Die gevoelens heb ik niet bij Rai. Hij is aardig, attent, zorgzaam, maar ik hou niet van hem en hij geeft me niet het gevoel wat jij me geeft. Nog altijd heeft ze haar hoofd gebogen. Wat ik heb gezegd, over het kindje wat groeit in me buik, dat ik niet wilde dat het van jou was, dat was een leugen. Ergens wil ik dat het wel van jou is, fluistert ze nu bijna, want als ik met Rai verder ga en hij of zij is wel van jou, zal ik altijd een rol in je leven blijven spelen. Thomas hoort het aan, het lijkt wel een droom, ze voelt precies hetgeen voor hem, als wat hij voelt voor haar. Sanne, hoort ze hem zeggen. Sanne kijkt op, zijn ogen weerspiegelen haar gevoelens, hij hoeft ze niet eens uit te spreken. Toch hoort hij dit doen, gisteren zat ik je niet te paaien Sanne, ik sprak de waarheid, ik wil jou, ik heb jou altijd gewild, ik wil niet verder met Irene, precies om de redenen die jij nu opnoemt. Ik hou ook van jou, al heel lang.

Sanne haar ogen zijn nat van de tranen, niet van verdriet, maar van geluk. Heeft ze nu in Thomas dan echt de man gevonden met wie ze oud en grijs wil worden, ze weet het niet. Ze is behoorlijk van slag. Hoe vertellen we dit aan Rai en Irene hoort hij haar zeggen. We moeten ze het wel zeggen, hoort ze hem zacht zeggen. Ik wil je iedere avond tegen me aan voelen Sanne, als ik moe uit mijn werk kom, wil ik dat jij hier bent, dat je een arm om heen legt. Ik wil niets liever, zegt ze zacht tegen hem.

Hij staat op van zijn stoel en trekt haar vervolgens ook overeind, ik kan niet beloven, dat ik nooit meer een stomme opmerking maak, maar ik kan je wel beloven dat ik er alles aan ga doen, om geen jaloerse man meer te zijn. Ik wil er zelfs voor in therapie gaan. Wil je niet meer kwijt Sanne. Hij legt zijn hand op haar dikke buik en voelt voor het eerst het tere wezentje in haar binnenste hem een schop verkopen. Krijg nu al een schop onder mijn kont, lacht hij haar aankijkend met een twinkeling in zijn ogen. Mocht dit kindje van Rai zijn, gaat hij uiterst serieus verder, dan zou ik hem of haar nog opvoeden alsof het mijn eigenste is, ons eigenste verbeterd hij zich snel.

Sanne haar telefoon rinkelt onophoudelijk in de aangename stilte tussen hun beide. Neem maar snel op, zegt hij misschien is het wel belangrijk. Sanne neemt op en hoort al gauw dat het Rai is.

Rai, zeg het eens hoort ze zichzelf zeggen. Ik moet met je praten Sanne, ik zit met iets vreselijks in me maag en ik kan er niet langer om heen draaien. Wacht even Rai, een klein momentje. Laat hem maar hierheen komen, dan vertellen we ons nieuws aan hem samen, hoort ze Thomas zeggen. Sanne knikt, terwijl hij haar begeleid naar de bank telefoneert ze verder met Rai. Ben je thuis, hoort ze hem vragen. Nee, ik ben niet thuis, ik ben bij Thomas. Het is even stil en dan gaat hij verder. Zal ik dan daarheen komen, zegt hij opnieuw, eigenlijk is het wel goed, ik wil Thomas ook iets zeggen. Kijkend op de klok loopt het al tegen tienen. Is het goed dat ik er met een uurtje ben, hoort ze hem vragen. Prima Rai, dan zien we je over een uurtje en verbreekt daarna de verbinding.

Een uurtje, dan mag ik me wel gaan aankleden, zegt ze lachend kijkend naar Thomas. En jij ook meneertje. Mmm….is het enige wat hij kan uiten, misschien moet ik je maar even helpen met aankleden. Beide volgen ze hun weg naar boven. Al heupwiegend pakt hij haar billen vast onder de badjas en knijpt er zachtjes in. Sanne, kreunt hij ik heb nu alweer zin, om je aan mijn stok te rijgen, je maakt me bloedgeil.

Als Sanne zich even later in de slaapkamer omdraait, ziet hij aan haar dat ze ook opnieuw geil is. Zijn leuter schiet met tikjes omhoog. Een snelle wip nog Sanne, kreunt hij, toe een snelle een hele snelle. Sanne steekt haar kontje uitnodigend naar achteren en Thomas vind gemakkelijk haar natte vochtige opening en duwt zich snel in haar. Tegen het raam geleund, laat ze zich snel nog een keertje door hem volgooien.

Als ze beide de trap aflopen terug naar beneden gaat de bel, het even snel nog een vlugge wip maken was toch weer een beetje uitgelopen, vandaar dat ze zich nog flink hadden moeten haasten. Loop jij maar vast door, dan doe ik de deur wel even open.

Thomas doet de deur open en Rai schud hem de hand en loopt vervolgens naar binnen. De twee mannen kijken elkaar een keer aan. Loop maar door, zegt Thomas tegen Rai. In de woonkamer neemt hij plaats in een leren fauteuil, hij ziet Sanne op de bank zitten met haar knieën opgetrokken. Sanne ziet op haar beurt dat Rai knap zenuwachtig is en ze is benieuwd naar wat hij haar en Thomas wil komen vertellen. Blijkbaar zit hij er nog al mee, want hij zit erg onrustig op zijn stoel. Thomas komt terug de kamer ingelopen met in zijn ene hand twee bier flesjes en in zijn andere hand een glaasje fruitsap voor Sanne.

Rai kijkt van de ene na de andere. Thomas gaat in de andere fauteuil zitten en kijk aandachtig naar Rai. Ook hem is het opgevallen, dat de man nogal zenuwachtig overkomt. Steek maar van wal, hoort Rai hem zeggen. Wat wilde je aan ons beide kwijt. Zo te zien, zit het je nogal dwars dus gooi het maar op de tafel. Schichtig kijkt hij weer van de ene na de andere. Dan richt hij zich tot Sanne eerst.

Ik kan niet met je verder Sanne hoort ze hem zeggen. Een diepe zucht ontsnapt uit haar keel. Hoewel ik je een leuke en toffe meid vind, heb ik niet de juiste houden van gevoelens voor je om een relatie te doen slagen. Ik vind het fantastisch om seks met je te hebben, maar daar houdt het wel een beetje op. Sanne kijkt hem verheugd aan. Iets wat hij niet helemaal begrijpt, hij had verwacht dat ze boos zou zijn, tegen hem tekeer zou gaan, maar niet dat ze blij zou zijn. Vervolgens gaat hij verder, als hij of zij daar wijzend naar haar buik deels van mij is, zal ik niet onder mijn verplichtingen naar jou toe en ook niet naar het kindje toe verzuimen, je kunt op mij rekenen. Ik zal meehelpen met de kosten en allerlei andere dingen die ermee te maken hebben. Vervolgens richt hij zich tot Thomas.

De man voor hem, hij lijkt rustiger dan normaal net of er een soort innerlijke rust over hem is neergedaald, niet meer dat opgefokte wat hij eerder had gezien, maar misschien is het een schijn. Hij moet het hem vertellen dat hij en Irene al een poosje een relatie hebben en dat zij degene is met wie hij verder wil. Ook nu is ze bij hem thuis, hij wilde het Sanne en Thomas zelf gaan vertellen, dat voelde hij als een soort plicht om te doen. Irene moe van het weekend uitje met haar collega’s was allang blij dat ze het bed nog niet uit hoefde. Hij neemt een diepe teug adem en richt zich dan tot Thomas. Ik ben verliefd op iemand anders, snel kijkt hij even naar Sanne, vervolgens richt hij zich weer tot Thomas, iemand die jij en ik beide goed kennen. Misschien dat ik haar nog wel beter ken, oppert hij voorzichtig. Ze voelt namelijk hetzelfde voor mij en iedere vrije minuut die we samen hadden hebben we ook samen gedeeld. Thomas kijkt naar Rai, het is duidelijk dat hij verliefd is op een ander, zijn woorden zijn warm als hij over die persoon spreekt, maar het is hem nog altijd niet duidelijk om wie het gaat. Ik heb al een poosje iets met Irene, hoort hij hem zeggen.

Hij en Irene, ergens had hij het ook wel verwacht, want ze konden wel heel goed met elkaar opschieten. Het doet hem werkelijk niks. Thomas begint te lachen en Rai kijkt hem niet begrijpend aan. Jij en Irene lacht hij, hij geeft een knipoog naar Sanne en die begint nu ook spontaan te lachen. Jij en Irene, ze giert het uit. Rai kijkt van de één na de ander en begrijpt er niks van. Wanneer Thomas een beetje is uit gelachen ziet hij dat Rai er nog niks van begrijpt. Hij zegt daarom, het kon niet beter Rai, het is alsof het zo heeft moeten zijn. Hij staat op van zijn stoel en trekt vervolgens Sanne in zijn armen. Ik hou van deze vrouw, heb ik altijd al gedaan en nu is het me duidelijk geworden hoeveel eigenlijk en ik wil met haar verder en niet met Irene. Nu het blijkt dat jij met Irene verder wil, is alles toch super mooi gelopen. Bel haar maar op, vraagt maar of ze hierheen komt, dan gaan we gezellig eten met zijn allen en maken er een mooie avond van.

Nu kijkt Rai op zijn beurt naar Sanne en Thomas, ik zie het nu zegt hij lachend, jullie een mooi nieuw koppel en ik vorm een mooi nieuw koppel met Irene. Hij pakt zijn telefoon en drukt op de twee. Schoonheid mompelt hij door de hoorn, kleed je lekker luchtig aan en kom dan naar Thomas, we maken er een gezellige dag van. Kom eraan hoort hij haar zeggen en verbreekt dan de verbinding.

Ze nemen met zijn allen buiten plaats in de tuinstoelen en hebben het over de aankomende bruiloft van Joy en Bram. Moeten we ze niet even bellen en het heugelijke nieuws melden dat er twee nieuwe setjes zijn. Nee, dat zou ik niet lacht Rai, laat haar nog maar even lekker in het ongewisse.

Ze hebben de grootste lol met zijn drieën en als de bel gaat, staat Sanne op van haar stoel. Laat mij maar, zal Irene wel zijn, lacht ze. Ze loopt snel naar binnen en even later komt ze met Irene achter zich aan terug naar buiten. Sanne had Irene al het nodige verteld in de gang. Ben blij dat het zo loopt, veel beter als altijd maar dat geruzie.

Zullen we van het weekend maar even de spullen van jou verhuizen naar Rai, vraagt Thomas aan Irene, want ik denk niet dat je nog hier wilt slapen. Ze kijkt Thomas lachend aan en zegt, nu het allemaal boven tafel is, denk ik dat ik ook niet langer welkom ben in je bed, ik denk dat we dan inderdaad maar zo snel mogelijk mijn spullen moeten overladen naar Rai. Tegen de klok van zes uur wenkt Thomas Rai mee naar de keuken, laat die meiden maar keutelen, zegt hij geamuseerd, dan gaan wij een feestmaal in orde maken.

Zo gezegd, zo gedaan, de mannen zijn druk bezig in de keuken, maar Sanne voelt dat ze toch echt even naar het toilet moet. Ze loopt naar binnen en Thomas dirigeert haar weer naar buiten, Thomas toe dit vrouwtje moet even naar het toilet. Thomas lacht, vooruit maar denk erom Rai en ik zijn aan de kokkerel en jij mag het lekker rustig aan doen vandaag. Prima antwoord ze en haast zich naar het toilet.

Zittend op het toilet, denkt ze terug aan eerder die middag, ze kan haar geluk niet op, ze is helemaal in gedachten verzonken. Gaat alles wel goed Sanne, hoort ze Thomas ineens roepen. Gaat goed hoor en ze opent de deur van de wc. Thomas ziet haar zitten en komt naar haar toe gelopen. Sanne, je bleef zo lang weg, dacht ga maar even polshoogte nemen. Ik was in gedachten verzonken, bekend ze naar waarheid. Ik kom er zo aan. Snel geeft hij haar een kus op haar mond voor hij weer uit het zicht verdwijnt. Nog even blijft ze zitten, ze voelt dat er nog een drang is om wat urine in het toilet te laten lopen. Als dit gevoel is verdwenen veegt ze zich schoon met een stukje toilet papier en wat ze dan ziet maakt haar bang. Langzaam staat ze op, het is geen plasje urine wat er in de pot ligt, het is een plas bloed. De schrik zit goed in haar, ze is zo geschrokken dat ze lijkwit weg trekt en dan begint ze te gillen….Thomas, Thomas, Thomas, Thomas, Thomasssss roept ze zo hard als ze kan.

Thomas die zich juist weer had geïnstalleerd buiten in een tuinstoel net als Rai springt op en rent naar binnen. Daar vind hij Sanne lijkwit weggetrokken tegen de muur van het toilet. Hij ziet haar staren naar de toiletpot. Als hij er voorzichtig in kijkt, ziet hij waar ze zo van geschrokken is. Blijf hier, zegt hij tegen Sanne, ik ben zo terug.

Thomas rent naar buiten terug naar Rai en Irene, er is iets niet goed, zegt hij er ligt een enorme hoeveelheid bloed in de wc-pot deelt hij mede, blijven jullie hier dan rijd ik met Sanne naar het ziekenhuis. Rai en Irene stappen op en helpen Sanne in de auto te zetten bij Thomas, sterkte zeggen beide en doen het portier dicht. De weg naar het ziekenhuis zijn een hel voor Sanne, straks verlies ik alsnog mijn kindje. Thomas ziet hoe Sanne zit te vechten tegen de tranen, ook hij is enorm geschrokken van de hoeveelheid bloed die hij zag liggen, toch wil hij zich niet al teveel zorgen maken. Hij knijpt even in haar bovenbeen en ze kijkt hem dankbaar aan.

Bij het ziekenhuis aan gekomen is het er rustig, gunstig ook voor hen, hoeven ze niet te lang te wachten. Snel doet Thomas verslag van de situatie van Sanne en ze mogen snel doorlopen naar een behandelruimte. Is dit de eerste keer dat u bloed verliest, hoort Sanne de arts vragen. Ja, antwoord ze naar waarheid. In ieder geval wel de eerste keer dat ik het heb opgemerkt.

De arts doet enkele onderzoeken bij haar en de tijd tikt en tikt maar door. Weet u al iets, vraagt ze een beetje met lichte paniek in haar stem. Bijna, antwoord de arts, moet nog enkele dingen uitsluiten en dan kan ik u vertellen waar het bloedverlies vandaan is gekomen.

Sanne blijft ongerust, maar ze weet dat er niks anders op zit dan afwachten. Meneer richt hij zich tot Thomas, wilt u misschien even meelopen. Ben zo terug lieverd, zegt hij tegen haar. Thomas volgt de arts de behandelkamer uit en deze sluit de deur achter zich.

Ik denk dat uw vriendin zich niet zoveel zorgen hoeft te maken, het is natuurlijk altijd schrikken zegt hij als er tijdens het tweede gedeelte van de zwangerschap ineens veel bloedverlies komt. Echter zie ik geen reden tot ongerustheid. Wel moet u het in de gaten houden, of dit vaker voorkomt, de baby is gezond, het hartje klopt goed en er zijn geen tekenen dat ze is begonnen met bevallen. Wat denkt u dat het dan is geweest vraagt hij de arts voor hem. Ik denk zelf aan een placenta previa. Ja, ja, denkt Thomas en dat is in normaal Nederlands vraagt hij de man. Het is een laag liggende placenta, ik denk gaat de man onverstoorbaar verder dat dit wel goed komt vooral wanneer het kindje verder groeit. Toch wil ik u en ook u vriendin erop attenderen dat u dit beide in de gaten houdt. Bij een laag liggende placenta verteld hij Thomas, kan er zomaar een bloeding ontstaan die ook vanzelf weer stopt. Naarmate het kindje groeit, zal de placenta mee omhoog groeien.

Er komt een zuster op hen afgelopen en overhandigt de arts enkele papieren. Kijk, dit was het laatste onderzoek resultaat wat ik nog even af wilde wachten, maar ook hier staat niks zorgbarends in. Wat mij betreft mogen u en uw vriendin terug naar huis.