Liam - 1

Dit verhaal gaat over Liam, zijn vrienden en zijn vriendinnen. Het verhaal wordt verteld door de ogen van Liam. Liam zit in 5 vwo en is 17 jaar. Het nieuwe schooljaar is net begonnen en daar is hij erg blij mee. Nu ziet hij zijn vrienden weer dagelijks. Hij is vooral erg blij dat hij Brent weer ziet. Maar is Brent net zo blij als Liam of ziet Brent Liam ‘gewoon’ als een van zijn beste vrienden? Dit verhaal gaat niet alleen over seks. Het gaat over vriendschap, jezelf durven zijn, verdriet, verraad en liefde. Ik hoop dat jullie dit verhaal kunnen waarderen. De volgende delen zullen regelmatig gepost worden.

Ik zuchtte eens diep. Met mijn ogen dicht lag ik naakt in mijn bed. Ik sliep altijd naakt. De kop was eraf. De eerste lessen waren voorbij. Natuurlijk waren de eerste twee dagen makkelijk. Rooster ophalen en kennis maken. Zo noemen ze dat, kennis maken. Met mijn mentor, die vorig jaar ook al mijn geschiedenisleraar was en we dus al kenden en met 2 nieuwe leerlingen die dit jaar overkwamen, die hadden vorig jaar hun HAVO gehaald en kwamen nu naar het vwo. Nee, die eerste dagen waren niet echt interessant. Nou ja, dat was niet helemaal waar. Ik was eigenlijk juist blij dat de school weer begon. Ik dacht aan Brent, mijn beste vriend sinds de brugklas. Brent met zijn bruine ogen en zijn donkerblonde haar. Ik had hem wel een aantal keer gezien in de vakantie maar dat was toch anders. Nu zou ik hem weer minimaal vijf dagen per week zien. Vijf dagen per week naast hem zitten in de les, 5 dagen naast hem zitten in de pauzes. We waren net tweelingbroers, op school onafscheidelijk. Al waren mijn gedachten voor hem niet zoals die voor een broer zouden moeten zijn.

Ik zuchtte nog een keer. Vanmorgen zag ik Brent als eerste. Hij lachte toen hij mij zag. Zijn donkerblonde haar was wat lichter geworden door de zon. Drie weken hadden we elkaar niet gezien omdat hij op vakantie was. De zon had hem goed gedaan. Hij was mooi bruin geworden. Het werd allemaal extra aangezet door het witte shirt dat hij droeg boven zijn strakke, korte spijkerbroek. Twee witte sneakers maakten het geheel af. Als die zo aan kwam lopen moest ik uitkijken dat ik niet begon te kwijlen. Naast Brent liep Rory. Rory was een van onze beste vrienden en hoorde echt bij ons groepje. Rory had van zichzelf al een licht getinte huid, hij had een Griekse vader. Zijn zwarte krullen vielen tot op zijn schouders. Het zonlicht weerkaatste op de glazen van zijn zonnebril. Rory was in het 4e jaar al overgekomen van de havo naar het vwo, eigenlijk mocht dat niet maar de school maakte een uitzondering. Van beide kreeg ik een knuffel al hield ik Brent net iets langer vast dan Rory. Terwijl we met zijn drieën stonden te praten kwam er een hard ronkende auto de straat inrijden die voor de school stopte. De deur aan de passagierskant ging open en Eva stapte uit. Snel liep ze naar ons toe terwijl de auto weer met veel geluid optrok. Ze rolde met haar ogen naar ons.

‘Hij moet zich natuurlijk weer uitsloven.’ Ze lachte terwijl ze ons allemaal een knuffel gaf. ‘Wie moet zich weer uitsloven? De persoon die in de auto zat?’

Ik lachte. Brent en Eva hadden elkaar al even niet gezien.

‘Jaaaa, die ja, dat was Yoran, mijn vriendje. Pff heb ik je zo lang niet gezien Brent?’

Quasi beledigd keek ze hem aan. ‘Of ben je gewoon jaloers dat hij mijn vriendje is en jij niet?’ Lachend keek ze hem aan.

Brent werd een klein beetje rood. ‘Nou ja, je bent een knappe meid ja, dat zeker.’

Ze lachte, ‘zo ken ik je weer. Maar ik weet genoeg. Als Yoran en ik ooit uit elkaar gaan dan staat Liam ten minste voor me klaar.’ Ze kwam dicht naast me staan.

Ik lachte, ‘dat weet je toch’. Ik sloeg een arm om haar heen. Eva was de enige die wist dat ik op jongens viel en daardoor was ze bij mij volledig op haar gemak. Brent had een beetje jaloerse blik in zijn ogen bij onze houding. Vanwege Eva die zo dicht naast mij stond? Of vanwege dat hij niet zo dicht naast mij stond?

Veel tijd om erover na te denken had ik niet want op dat moment ging de bel. We liepen met ons groepje naar het lokaal. Vaste plekken, dezelfde als vorig jaar. Brent en ik naast elkaar, achterin. Rory voor ons. Eva naast ons, ze begon gelijk met Michelle en Denise te praten die naast en voor haar zaten. Het was een drukte van belang, iedereen praatte door elkaar en met elkaar over hoe de afgelopen vakantie was geweest. Rory zette zijn zonnebril af. Zijn donkerbruine, bijna zwarte ogen keken vrolijk in het rond. Vlak voordat onze mentor de deur dicht wilde doen vloog Michael nog naar binnen. Met een brede grijns liet hij zich naast Rory op een stoel vallen.

‘Precies op tijd, ik hou ervan.’ Tja, Michael zou Michael niet zijn als hij niet net op tijd binnen was. Onze mentor deed de deur dicht. Hij keek de klas rond.

‘Dames en heren hou allemaal eens je mond.’ Het was meteen stil. Onze mentor had een aantal kwaliteiten. Hij was streng en had alles altijd onder controle. Als hij iets zei dan gebeurde dat ook, zonder tegenspraak. Hij had autoriteit en gebruikte die goed. Je mocht hem of je mocht hem niet. Ik mocht hem, ik hield van leraren die duidelijk hun grenzen aangaven. Ondanks dat hij nog geen 30 was had hij dat goed voor elkaar. Hij liep naar zijn bureau en ging erop zitten. Een uur later was het alweer klaar. De ‘kennismaking’ had niet veel omhanden. Wat we dit jaar konden verwachten; bla bla bla, iedere toets telt mee voor het schoolexamen bla bla bla, niet heel erg interessant.

Terwijl ik de dag zo nog is voorbij liet gaan viel ik in slaap, een lachende Brent op mijn netvlies.

Het was zaterdagochtend, 10 uur. Ik werd wakker van mijn telefoon die het ene piepje na het andere liet horen. Ik zuchtte. Waarom stond ‘niet storen’ tot 10 uur aan en niet tot 11 uur? Ik draaide me nog een keer om maar kon niet meer slapen, vooral omdat mijn telefoon maar door bleef piepen. Uiteindelijk pakte ik hem toch maar. Het was de groepsapp waar we met een aantal personen van school inzaten. Brent, Rory, Michael, Eva, Michelle, Denise en ik zaten erin. Het plan was om die middag naar het zwembad te gaan. Het was warm genoeg en het idee om Brent in zijn zwembroek te zien zorgde ervoor dat ik licht opgewonden opstond om me klaar te maken voor het zwembad.

Ik pakte mijn tas en sprong op mijn fiets. Onderweg zag ik Brent en Rory fietsen. Met zijn drieën kwamen we even later aan bij het zwembad.

‘Kijk, de drie musketiers zijn er ook’, Eva keek ons spottend aan. ‘De prinses heeft alweer praatjes genoeg’, Brent reageerde net zo spottend terwijl die naar ons grijnsde. ‘Ik denk dat ze toch niet met ons wil gaan zwemmen.’ ‘Met jou niet nee, maar met Liam en Rory wel’, Eva sloeg haar armen om Rory en mij heen en lachte. ‘Zij beschermen me wel tegen jou, toch?’ Beurtelings keek ze naar mij en naar Rory. ‘Natuurlijk beschermen we je tegen onze derde musketier’, ik gaf Brent een speelse stomp tegen zijn arm. ‘Nou laten we maar naar binnen gaan, ik kan dit gebazel van Eva niet meer aan. Bovendien is de rest al naar binnen zag ik net in de app’. Brent liep weg en Rory volgde hem. ‘Dat komt omdat jullie te laat zijn’, Eva liep naast mij naar binnen. ‘Niet teveel naar Brent zijn kont kijken hè, ik heb alles in de gaten.’ Verschrikt keek ik haar aan. Ze lachte en ik bloosde. Ik keek inderdaad naar Brent zijn kont. De twee billen die heen en weer gingen bij iedere stap die hij zette, ik moest mijn best doen om niet opgewonden te raken. Als ik er alleen al aan dacht hoe hij er straks uit zou zien als zijn zwembroek nat was, ik kreeg het nog warmer.

Al snel zagen we Michael, Michelle en Denise liggen. ‘Hehe eindelijk, niet meer alleen met die meiden’, lachte Michael toen hij ons aan zag komen lopen.

‘Nou net was je nog met me aan het flirten dus ZO erg vond je het toen nog niet.’ We moesten allemaal lachen om de opmerking van Michelle. Snel installeerden we ons allemaal op ons badlaken op het uitgebreide grasveld rondom het zwembad. Het eerste hoogtepunt van de middag kwam toen Brent aan Eva vroeg of zij zijn rug in wilde smeren. Eva lachte hard. ‘Vergeet het maar, Liam kan dat veel beter.’

‘Stiekem wil ik ook veel liever dat Liam het doet maar ik wilde je geen slecht gevoel geven door je over te slaan.’ Brent gooide de zonnebrand naar mij en kwam voor me zitten. Ik zond Eva een waarschuwende blik maar was stiekem blij met deze kans. Ik deed flink wat zonnebrand op mijn handen en begon uitgebreid Brent zijn bruingekleurde rug in te smeren. Mijn handen bewogen zich van boven naar beneden. Van zijn schouders naar zijn heupen en weer naar boven. Veel te snel was ik er klaar mee. ‘Bedankt maatje, op jou kan ik ten minste bouwen.’ Brent stond op, zijn kont bijna tegen mijn gezicht gedrukt toen die weg liep. Deed die dat nou expres?

‘Wil je mijn rug ook doen Liam?’ Rory keek me lachend aan, ‘je bent nu toch al zo goed bezig.’

‘Tuurlijk, waarom niet? Ik ga er wel geld voor vragen hoor.’ Rory lag naast me dus ik draaide me naar hem toe en ging op mijn knieën naast hem zitten. Weer een grote klodder zonnebrand op mijn handen. Terwijl ik bij Rory zijn schouders begon viel het me op hoe gespierd hij eigenlijk was. Mijn handen gleden soepel over zijn hele rug tot de rand van zijn zwembroek en weer terug naar boven. ‘Thnx man, zal ik jouw rug ook gelijk even doen?’ Rory kwam omhoog. ‘Brent loopt natuurlijk gelijk weg maar ik denk ook nog aan jou hoor’, hij knipoogde. Iedereen, inclusief Brent, lachte. Ik ging op mijn buik liggen en Rory smeerde mijn rug in, langzaam, uitgebreid en hij sloeg geen plekje over, zijn krachtige handen gingen over mijn rug heen alsof die mij masseerde.

‘Hé Rory, ik wist niet dat jij dat zo goed kon, jij kan mijn rug ook wel even insmeren.’ Eva liep naar ons toe en plofte voor Rory op de grond. Haar lange blonde haar zwiepte ze over haar rechterschouder naar de voorkant.

‘Uhm ja, tuurlijk waarom niet.’ Onhandig begon Rory Eva’s rug in te smeren. Brent keer er gelaten naar.

‘Je kan mijn rug wel even doen hoor Brent, je bent zo teleurgesteld’, Denise wenkte hem en opgewekt smeerde Brent Denise haar rug in. Stiekem was ik een beetje jaloers dat hij mij niet zo ingesmeerd had.

Na het insmeren lagen we heerlijk te genieten van de zon. Een half uur later stond Michael ineens op. ‘Ik ga zwemmen. Ga je mee Michelle?’ Michelle keek op, ‘ik lig hier eigenlijk wel lekker. Misschien moet je me dragen?’ Michael lachte maar toch pakte hij haar op en droeg haar richting het zwembad. Michelle lachte hard, ‘ik had niet verwacht dat je dit zou doen.’

Al snel volgden we allemaal richting het zwembad. Het was een dolle boel van elkaar nat spetteren, vastpakken, elkaar onder water duwen en nog veel meer. Ondertussen zorgde ik ervoor dat ik vooral aan het stoeien was met Brent. Ik had hem vast rond zijn middel en genoot van mijn hand op zijn buik en zijn kont tegen mijn bovenbeen. Totdat ik ineens van achteren vastgepakt werd. Twee sterke armen om me heen. Een hand op mijn borst, een ander op mijn buik. Rory lachte in mijn oor. ‘Ik stoor jullie toch niet?’ Ik lachte ook. Brent was nu los en draaide zich om. Hij spetterde een golf water in onze richting. Ik dook snel onder water maar Rory kreeg het vol in zijn gezicht. Toen ik weer naar boven ging kwam ik per ongeluk met mijn bovenarm langs Rory zijn piemel en ik dacht even te voelen dat die minstens half stijf was. Toen ik bovenkwam was hij alweer weg, achter Brent aan die het water bijna uit was. Ik liet mezelf drijven op het water. ‘Rory had je goed vast net he?’ Ik schrok maar het was Eva maar. Ik grijnsde. ‘Het was niet vervelend nee.’ Ze lachte. Over zijn piemel zei ik niks. ‘Zullen we er ook maar uit gaan?’ Eva sloeg haar armen van achter om mijn nek heen. ‘Laten we Brent nog even jaloers maken. Of… Of Rory, het viel wel erg op hoe hij je vasthad.’ Ik lachte. ‘Je weet dat ik homo ben en gelijk zie je overal homo’s?’

‘Nou ja, het kan toch?’ Ik zuchtte en reageerde verder niet. Eva beeldde zich dingen in die er niet waren. Bovendien was ik alleen gefocust op Brent toch?

Terwijl we het zwembad uitliepen sloeg ik mijn armen om Eva’s benen heen. Eva bleef gewoon op mijn rug zitten. Ze lachte. ‘Je doet het ook nog gewoon hè.’ Ik lachte ook. ‘Tuurlijk, ik kan de diva van ons groepje toch niet laten lopen?’ Ze lachte en sloeg speels op mijn schouder. ‘Iemand moet de diva zijn en iemand de homo.’ Ze gaf me een snelle kus op mijn wang terwijl ik mezelf rood voelde worden.

Ik zag een jaloerse blik van Brent toen hij Eva en mij aan zag komen. Ook Rory zag ik kijken. De rest was te druk met elkaar. Ik zette Eva op haar badlaken neer. ‘Wat een gentlemen ben je toch ook. Sommigen kunnen daar nog wat van leren. Ze lachte. Ik lachte terug en liep terug naar mijn eigen badlaken. De rest van de middag lachten we veel en haalden we herinneringen op. ‘Zullen we straks met zijn allen naar de snackbar gaan?’ Denise keek ons verwachtingsvol aan. ‘Daar heb ik zo’n zin in nu.’ Ik voelde mijn maag rommelen, ‘top idee, had van mij kunnen zijn’. Ik lachte en de rest lachte mee. Zo was het besloten. Het was al een stuk rustiger in het zwembad en bij de kleedhokjes. Aan de ene kant jammer want ik had het zeker niet erg gevonden om met Brent in één kleedhokje te belanden maar die kans zat er nu niet in.

Uitgelaten fietsten we als groep naar de dichtstbijzijnde snackbar. Op het terras aten we met zijn allen patat en snacks. Er werd veel gelachen en de sfeer was goed. Het voelde goed om weer als groep bij elkaar te zijn, het lekkere weer hielp daar ook zeker bij. Het was al bijna 21:00 uur en we stonden op het punt om naar huis te gaan toen Brent ineens een idee kreeg. ‘Mijn ouders zijn nog op vakantie tot volgend weekeind dus we kunnen bij mij thuis nog wel wat drinken? De drankkast puilt uit.’

‘Dat is een goed idee!’ Michael was enthousiast. De rest ook en zo gingen we richting Brent zijn huis…