Borderline - 9

Ik sluit mijn lippen om de stam van Marck’s gigantische geslachtsdeel, in de hoop dat deze niet verder mijn mond binnen dringt. Het werkt. Zo lig ik even stil in mijn ongemakkelijke houding. Verse zuurstof komt binnen via mijn neus. Lichte druk van Marck’s hand duwt mijn hoofd dan iets verder omlaag. Gelukkig niet te ver. De druk valt weg en ik beweeg mijn hoofd weer iets omhoog. Als de druk opnieuw toeneemt schuift mijn mond weer verder over zijn harde lid. Zo vinden we al snel een ritme, dat overduidelijk door Marck wordt bepaald. Ik realiseer mij dat ik dit op deze manier best kan handelen. Eerst voorzichtig, maar dan steeds nadrukkelijker laat ik mijn tong meewerken en verwen ik zijn eikel. Dan dringt tot mij door dat we nog steeds in het restaurant zijn. Ik probeer mijn hoofd los te krijgen, maar Marck werkt niet mee. Resoluut houdt hij mij in positie. Shit. In mijn ooghoek zie ik onder de tafel door twee paar in panty’s verhulde benen verschijnen. Dit kan niet waar zijn.

“Uh, o, sorry. We komen, uh, later wel terug,” hoor ik iemand stotteren. Volgens mij staan daar twee dames met een rood hoofd. Zo rood als dat van mij kan niet, want mijn god, wat is dit gênant.

“Nee hoor. Zet de gerechten maar op de tafel.” Wat? Dat kan hij niet menen. Schaamt die vent zich dan nergens voor? Ik lig hier verdomme met zijn pik in mijn mond. Hij zou toch een beetje rekening met mij kunnen houden.

In record tempo zetten de dames het eten op de tafel. Ondertussen maakt de subtiele drukverandering op mijn hoofd duidelijk dat Marck wil dat ik doorga met pijpen. Er zit niets anders op. Als het dan toch moet, kan ik het ook maar meteen goed doen. Bij het op en neer bewegen laat ik ook mijn tong zijn werk weer doen. Gelukkig. Ik zie de benen aanstalten maken om weer te vertrekken.

“Welke gerechten heeft u voor ons geserveerd?” Wat een eikel. Dat doet hij om mij te pesten. Hij is mij weer aan het testen. Een paar benen haasten zich snel weg, maar het andere paar houdt op de plaats stil en draaien langzaam terug in onze richting.

“Wel, uh, meneer, op deze plaat staat de pinda parfait met karamel met een crumbel van brownies en een passie vruchten couli met citroen cestes. Op de ander plaat vindt u de Tarte Tatin besprenkeld met Calvados geserveerd met vanille ijs en een huisgemaakte vanille-saus met een coulis van bosvruchten.” De hoofd serveerster wil alweer vertrekken, maar Marck denkt daar duidelijk anders over.

“Kunt u de ober vragen of hij de wijnglazen even wil bijvullen?”

“Natuurlijk meneer. Ik zal het doorgeven.” Ze maakt weer aanstalten om zich om te draaien. Ondertussen voel ik de eikel langs mijn gehemelte schuren en begint Marck's penis al lichte schokjes te maken.

“O, ja. Na het dessert willen we als afsluiter nog een Irish coffee.”

“Natuurlijk meneer. Anders nog iets?” Volgens mij heeft ze door wat Marck aan het doen is. Als deze voor mij niet hoorbaar reageert, verdwijnt eindelijk ook het andere paar benen.

Nu we alleen zijn, voert Marck het tempo op. Daar zijn weer een paar benen. De ober deze keer. Blijkbaar is hij al ingelicht door de serveersters, want hij schenkt onverstoorbaar onze glazen weer vol. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat een klant zich laat pijpen. Net zo snel is hij ook weer verdwenen. Marck begint lichtjes te kreunen. Plots houdt hij mijn hoofd stil. Ik voel zijn dat zijn paal begint te kloppen. Shit, niet alweer. Er is echter geen ontkomen meer aan.

“Aaaah.” Met kracht voel ik een straal warme sperma mijn mond in spuiten. Daar blijft het niet bij.

Meerdere stralen volgen. Dan voel ik de druk op mijn hoofd verslappen. Snel trek ik mijn hoofd terug. Deze keer lukt het. Het lukt mij ook wonderwel om dit te doen zonder dat er sperma uit mijn mond lekt. Ik manoeuvreer mij weer terug op mijn stoel. Eigenlijk wil ik ‘klootzak’ tegen hem schreeuwen, maar met mijn mond vol sperma doe ik dat maar wijselijk niet. Die eikel heeft ook nog zo’n zelfvoldane grijns op zijn gezicht.

“Wow, meid. Je pijpt echt geweldig. Je stelt me niet teleur.” Zijn woorden maken me wel trots, want ik zie dat hij het meent. Toch nemen ze mijn boosheid nog niet helemaal weg.

Rustig pakt hij zijn servet, veegt zijn pik schoon en bergt deze weer op in zijn broek. Ondertussen zoek ik een oplossing voor de grote hoeveelheid sperma in mijn mond. Ik kan naar het toilet, maar met mijn mond vol durf ik de afgeschermde omgeving niet te verlaten. Marck kan het denk ik niet waarderen als ik het bij de dure wijn spuug. Er zit nog maar één ding op. Ik sluit mijn ogen, zet mijn verstand op nul en slik. Het is zoveel dat ik het niet in één keer weg krijg. Ik slik dus nog maar een keer. Echt smerig is het zilte goedje niet, maar echt lekker is het ook niet. Na het heerlijke eten is het in ieder geval een afknapper. Gelukkig zit het glas weer vol. Ik neem een paar grote slokken van die Domaine Leroy Nogwat en spoel de zoute smaak uit mijn mond. Marck heeft mijn hand weer gevonden. Mijn eerste reactie is om terug te trekken, maar daar is die heerlijke tinteling weer. Hoe doet hij dat toch? Ik kan ook niet boos blijven als mijn lichaam schreeuwt om seks met deze knappe vent. Seks die er overigens niet gaat komen, als ik zijn eerdere woorden mag geloven. Met zijn andere hand schept hij wat ijs op een lepeltje.

“Hier, proef eens. Volgens mij is dit wel lekker.” Ik open toch maar weer mijn mond en Marck ‘voert’ mij het ijs. Het is inderdaad heel lekker. Met het idee aan de ene kant dat hij mij voor schut heeft gezet voor het personeel en aan de andere kant die heerlijke tinteling in mijn arm en de nu zorgzame Marck brengen mij in verwarring. Zonet was hij ruw en nu is hij weer charmant. Wat moet ik hiermee? Ik ben tijdens het toetje wat stiller, maar Marck doet alsof er niets vreemd is gebeurd. De ober brengt als afsluiter de Irish coffee en neemt meteen Marck’s creditcard mee, om deze even later weer terug te brengen.

Het zit erop. Marck helpt mij in mijn jas. Buiten staat de mooie Mercedes. Ik heb deze niet zien staan toen ik arriveerde. De deur gaat open en een man stapt uit.

“Goede avond meneer. Wilt u zelf rijden?”

“Nee, Jack. Ik heb alcohol gedronken.” Jack maakt het portier open en Marck helpt mij bij het instappen. Jack houdt vervolgens ook het andere portier open, zodat Marck ook in kan stappen. Zelf gaat hij voorin, achter het stuur zitten. Terwijl de bolide in beweging komt pakt Marck opnieuw mijn hand. Aah, die tinteling. Even heb ik nog de hoop dat we naar zijn huis gaan voor een ‘plezierige’ voortzetting van de avond. Al snel heb ik echter door dat we richting mijn eigen huis rijden. Op tijd valt me nog te binnen dat ik wat moet bespreken. Ik vertel Marck dat ik de kleding en de schoenen niet kan accepteren. Er volgt een discussie. Pas als Marck mij echt overtuigd heeft dat hij mij niet als een hoer ziet, ga ik overstag. De auto stopt. Marck kust mijn hand en bedankt mij voor de fantastische avond. Ook belooft hij dat hij weer contact met mij zal opnemen. Jack heeft het portier al open gemaakt zodat ik uit kan stappen. Ik kijk de Mercedes na als hij wegrijdt.

Lars zit t.v. te kijken. De film kan mij niet boeien, maar ik kruip lekker tegen hem aan.

“En schat, heb je een leuke avond gehad?” Ja en nee. Het was gezellig, zeker tot ik meneers behoefte mocht bevredigen. De seks waar ik op heb gehoopt is er echter niet gekomen. Wellicht dat ik de volgende keer weer een beloning krijg. Daar kan ik mij in ieder geval op verheugen. Ik snap nu wel dat vrouwen Marck niet bij kunnen houden. Zijn handelen zou genoeg moeten zijn om een punt achter onze seksrelatie te zetten. Toch blijft hij mij beestachtig aantrekken en wil ik hem heel graag weer zien. Zo snel mogelijk als het even kan.

“Ja, schat. Het was een aangename avond.” Lars heeft zijn aandacht alweer bij de film. Gelukkig, dan valt hem in ieder geval niet op dat ik vandaag wat kort van stof ben.

Vrijdag is het gaan regenen. Als ik zondag laat in de ochtend wakker word, regent het nog steeds. Tot mijn verbazing is Lars nog thuis.

“Hoef jij niet te voetballen?”

“Nee, het is afgelast. Het veld is door alle regen onbespeelbaar geworden.” Vervelend voor Lars, maar ik zie mogelijkheden.

“Zullen we vanmiddag naar de bioscoop gaan?” Lars reageert meteen positief.

“Vind je het erg als ik Naomi en Gaston vraag of ze meegaan?” Ik zie aan zijn gezicht dat hij dat liever niet heeft. ten slotte krijgt hij mij wel omgepraat om naar een stoere mannenfilm te gaan, maar met Naomi erbij weet hij dat het waarschijnlijk een zoetsappig liefdesverhaal gaat worden. Mijn lieve schat durft nu geen nee meer te zeggen, dus bel ik Naomi. Helaas kan Gaston niet, maar we spreken af dat we elkaar zien bij de bioscoop.

Het weer is nog steeds bagger. Met een flinke sprint van de auto naar de ingang proberen we zo droog mogelijk binnen te komen. Naomi is er al. Het wordt inderdaad een romantische komedie van Nederlandse makelij. Lars had natuurlijk liever de laatste star wars gezien, maar de hoop daarop had hij denk ik thuis al opgegeven. Bepakt met popcorn en cola zoeken we een plaatsje. Heel eerlijk, de film valt wat tegen. Het lekker tegen Lars aan kruipen maakt veel goed. In de pauze gaat mijn galante vent nog wat drinken halen. Popcorn is er nog genoeg. Naomi wil gebruik maken van het toilet en als goede vriendin loop ik natuurlijk met haar mee. Met Naomi achter mij aan schuifel ik langs de stoelen op weg naar het gangpad. Net als ik dit gangpad wil betreden let ik niet goed op en bots bijna tegen een vrouw. Handig springt ze aan de kant, waarbij ze het wonderwel klaarspeelt om niet te knoeien met de overvolle beker die ze in haar handen heeft.

“Oeps. Sorry?” De jonge vrouw controleert nog even of ze echt geen drinken over haar kleren heeft gekregen.

“Geen probleem. Er is niets aan de hand,” zegt ze. Nu pas valt mij de man op die schuin achter haar staat. Shit, Kevin! Hij heeft mij ook gezien en in het zwakke licht van de bioscoopzaal zie ik een duidelijke blos op zijn gezicht verschijnen. Zelf voel ik dat mijn gezicht hetzelfde lot is beschoren.

“Hallo Maaike.”

Nu is er geen ontkennen meer aan en ik acteer dat ik nu pas zie dat hij het is.

“O, hoi Kevin. Wat doe jij hier?” Ik kan wel door de grond zakken. Wat een domme vraag. Wat zou Kevin doen in een bioscoop? Duh! Ondertussen zie ik een vragende blik bij de jonge vrouw en kan zo’n zelfde blik van Naomi in mijn rug voelen branden. Kevin herstelt zich het snelst.

“Dit is Maaike. Ik ken haar van mijn werk. Ze zit daar op het kantoor. Maaike, dit is Elvira.” Oké, ze heet dus Elvira. Verder krijg ik geen toevoeging. Nieuwe vriendin? Kennis? Gewoon een date? Zus?

Ik geef haar beleefd een hand.

“Hoi, prettig om kennis te maken,” zeg ik. Elvira knikt beleefd, maar ook van haar word ik niet wijzer in welke hoedanigheid ze hier met Kevin is.

“Wel, wij lopen maar weer eens verder.” Snel loop ik door richting toiletten met Naomi op mijn hielen.

Eigenlijk heb ik geen aandrang, maar ga toch maar een hokje in. Als ik eenmaal zit, lukt het mij toch om te plassen. Ik sta mijn handen te wassen als Naomi naast mij hetzelfde doet.

“Wat was dat tussen jou en die knul? Wat heb ik gemist?” Dat was wel te verwachten. Naomi houd je niet voor de gek. Ze heeft natuurlijk meteen door dat er meer aan de hand is. Ik moet iets verzinnen dat dicht bij de waarheid ligt, maar het net niet is. Als ik dat niet doe, gelooft ze mij toch niet.

“En tijdje geleden heeft Kevin mij vertelt dat hij verliefd op mij is en graag een relatie met mij wilde.” Naomi’s hoofd draait sneller dan het geluid in mijn richting. Haar ogen worden groot en haar mond valt eerst open van verbazing, voordat een grote glimlach zich vormt. Eerst lijkt er geen geluid uit haar te komen, maar dan vindt ze haar woorden.

“Nee! Echt? Wist hij niet dat je getrouwd was?”

“Jawel.” Ze schudt met haar hoofd. Ik loop naar de blazers om mijn handen te drogen. Naomi doet hetzelfde. Het ongeloof op haar gezicht is goud waard. Pas als het geluid van de blazers stopt, komt haar volgende vraag.

“En?”

“En wat?”

“Hoe heb je gereageerd? Kom. Vertel.”

“Dat ik gelukkig ben met Lars en dat hij maar iemand anders moet zoeken. Wat denk jij dan? Zo te zien heeft hij inderdaad iemand anders gevonden.” Ik loop terug richting de filmzaal. Naomi haast zich achter mij aan.

“Weet Lars ervan?” Mijn korte “ja” is niet voldoende voor mijn vriendin.

“Wat vond Lars ervan.”

“Ik weet het niet. Volgens mij vond hij het wel stoer dat zijn vrouw nog door andere mannen aantrekkelijk wordt gevonden. Hij weet dat ik alleen van hem hou, dus maakt hij zich terecht geen zorgen.”

Lars zit al op zijn stoel. Ik neem snel een slok uit mijn nieuwe beker cola.

“We zijn net Kevin tegengekomen,” zegt Naomi. Shit, wat doet ze nu.

“Welke Kevin?” Oei, dit gaat niet goed. Ik moet snel ingrijpen.

“Je weet wel schat, die Kevin waar ik het een tijdje geleden over heb gehad.” Het gezicht van Lars verraadt herkenning.

“O, de film begint weer,” zeg ik om de aandacht te verleggen.

De verlichting gaat uit en ik ben blij dat ik tussen Lars en Naomi in zit. Het feit dat de film niet echt boeiend is, helpt niet om mijn gepieker te stoppen. Dat ik niet de hele waarheid heb verteld tegen mijn beste vriendin zit me dwars. Als de film is afgelopen nemen we afscheid van Naomi. Gelukkig komt het thema ‘Kevin’ niet meer terug. Op weg naar huis regent het nog steeds. Van drie dagen continu regen wordt mijn humeur ook niet beter. Thuis aangekomen begint Lars met koken. Zelf probeer ik wat te lezen, maar ook daar kan ik me niet op concentreren. Lars kan goed koken, maar met het eten van Auberge Antonio is dit natuurlijk niet te vergelijken.

“Wat is er lieverd, je bent weer stil. Uit reflex wil ik “niets” zeggen, maar houd dat ene woord binnensmonds.

“Schat, vind je het goed als ik Naomi vertel over onze overeenkomst? Je weet wel, dat ik seks heb met andere mannen.” Lars eet rustig zijn mond leeg.

“Heb je dat dan nog niet gedaan? Naomi wist toch van Kevin.”

“Nou, nee dus. Over onze privé zaken ben ik heel discreet. Zonder jouw toestemming zal ik zoiets nooit vertellen. Het is dat we Kevin vandaag tegenkwamen en er voor mij een ongemakkelijke situatie ontstond. Met jouw goedvinden wil ik haar de waarheid vertellen, want ik heb vandaag een smoes verzonnen.” Lars neemt nog enkele happen terwijl hij de situatie overdenkt. Dan knikt hij.

“Oké dan. Op zich ben ik er niet voor dat iedereen weet dat mijn vrouw mij met Jan en alleman bedriegt, maar ik begrijp dat je dit met je beste vriendin wil delen. Ik hoop dan wel dat ze het niet aan iedereen doorvertelt.” Au, dat was laag. Ik ben heel eerlijk over met wie en wanneer ik seks heb met een andere man. Dat is geen bedriegen, maar dat is de afspraak die ik met hem heb gemaakt. Ik wil deze discussie nu echter niet met mijn man aangaan. Ik knik dus maar en prevel zachtjes een dankwoord. De zondagavond brengen we door op de bank met een boek. Gelukkig kan ik mij weer op het verhaal concentreren. Dat ik met mijn hoofd op de schoot van mijn mannetje lig, helpt natuurlijk ook. Het contact met mijn schat blijft iets om te koesteren, al is het niet altijd het contact dat ik mij wens. Voordat we naar bed gaan, springen we beide nog even onder douche. Ik eerst. Ik wacht in bed tot Lars ook zover is en dan kruip ik lekker tegen hem aan. Helaas maakt hij geen enkele aanstalten tot ‘iets meer.’ Jammer, maar dat had ik natuurlijk al kunnen weten.

De maandagochtend loopt weer soepel op routine. Een kus voor Lars als hij naar zijn werk vertrekt. Het is bewolkt, maar gelukkig is het eindelijk droog. De herfst is nu eenmaal niet mijn favoriete seizoen. Ook op het werk is er niets speciaals. Business as usual dus. Op een rustig moment stuur ik Naomi een bericht om te vragen of ze vanavond thuis is. Mijn vriendin heeft het duidelijk ook rustig op haar werk, want bijna meteen krijg ik een berichtje terug dat ik welkom ben. Het lucht enorm op dat ik Naomi eindelijk de waarheid kan vertellen over mijn nieuwe leven. Ondanks het grauwe weer voel ik mij weer een stuk vrolijker. Lars is vandaag wat later thuis van zijn werk. Ik wacht dus maar even met koken. Als Lars eindelijk thuis is en we gegeten hebben vertrek ik meteen naar Naomi. Blijkbaar ben ik niet de enige die gisteravond een ‘goed’ gesprek heeft gehad. Het blijkt dat Naomi bij Gaston in wil trekken. Echt samenwonen dus. Dat heeft ze bij haar vorige vriendjes nooit gedaan. Ik zie het maar als een goed teken en hoop dat mijn vriendin nu eindelijk de ware getroffen heeft. Dan is het tijd om mijn verhaal te doen. Naomi is voor de verandering helemaal stil als ik begin te vertellen. Bijna ademloos luistert ze naar wat ik te vertellen heb over mijn afspraak met Lars, mijn probeersel in de parenclub, het werkelijke verhaal van Kevin en over mijn huidige seksrelatie met Marck. De intieme details bespaar ik haar natuurlijk. Ik ben vreselijk benieuwd wat ze ervan vindt, maar krijg in eerste instantie alleen een “wouw.”

“En Lars vindt het echt goed, dat jij seks hebt met andere mannen?” Het ongeloof straalt nog steeds van haar gezicht af. Dit had ze nooit achter mij gezocht.

“Eerst heeft hij er even aan moeten wennen, maar nu heeft hij er geen problemen meer mee. Lars begrijpt dat ik dit nodig heb en dat het goed is voor onze relatie. Hij weet dat ik alleen van hem hou.” Naomi schudt haar hoofd van ongeloof.

“Dat Lars zo weinig zin heeft in seks, dat had ik nooit gedacht. Gaston wil wel iedere dag. Ik denk dat als we samenwonen we het ook iedere dag gaan doen. Ik hoop dat ik hem bij kan houden.” Deze opmerking steekt wel een beetje, als ik eerlijk ben. Het liefste had ik ook iedere dag seks met Lars gehad. Dan was deze regeling helemaal niet nodig geweest.

“Als je Gaston niet bij kan houden, moet je misschien eens een trio proberen.” Oeps. Dit is weer eens zo'n moment dat ik wellicht eerst na had moeten denken voordat ik mijn mond open maak.

“Als hij ook maar één vinger uitsteekt naar een andere vrouw, dan kan hij oprotten. Dat ga ik echt niet trekken. Hé, je bedoelt toch niet een trio met jou erbij!” Ik schud meteen hard mijn hoofd.

“Nee, natuurlijk niet.” Nee, daar had ik echt niet aan gedacht. Ik zou nooit iets met een vriend van Naomi doen. Daar is mij onze vriendschap te kostbaar voor. De bel gaat. Als je het over de duivel hebt. Gaston komt onwetend binnen, daarmee een eind makend aan ons gesprek. Heel even doemt er een beeld op over het eerder besproken trio, maar het beeld van een naakte Gaston verdring ik snel naar de achtergrond. Ik geef Naomi een knipoog als ik aankondig dat ik weer naar huis ‘moet.’ Ze snapt wat ik daarmee bedoel, want ik weet heel goed waar de tortelduifjes zin in hebben en daar kunnen ze mij niet bij gebruiken.

Woensdagmiddag op het werk krijg ik eindelijk het telefoontje waar ik naar uitgekeken heb. Gelukkig heb ik mijn telefoon in mijn broekzak zitten, zodat ik hem voel trillen. Op zich ben ik niet blij dat ik op mijn werk gebeld word, maar als ik zie dat het Marck is, neem ik enthousiast op.

“Hoi, met Maaike.” Ik denk een soort zucht van opluchting te horen. Was hij soms bang dat ik af zou haken, na vorige week. Wellicht dat ik dat uiteindelijk moet doen, maar vooralsnog heeft hij nog het voordeel van de twijfel. Ik ben in iedere geval blij dat hij weer contact opneemt.

“Hallo Maaike. Je zou me een plezier doen als je morgenavond tegen acht uur naar mij toe zou willen komen.”

Direct ‘to the point,’ en ook nog een vriendelijk verzoek. Hopelijk is dat een voorbode voor een geslaagde avond.

“Ja, dat is prima. Is het voor een speciale gelegenheid?”

“Nee hoor. Ik wil je gewoon heel graag weer zien.” Mooi, alleen wij met z'n tweeën dus. Ik weet wel iets waar we de avond mee door kunnen brengen. Alleen bij het horen van zijn stem voel ik de opwinding al door mijn lichaam gaan. Hopelijk kom ik morgen wel aan mijn trekken. Ik ben er in ieder geval helemaal klaar voor.

Het duurt nog heel even voordat ik me besef dat ik nog in mijn kantoor ben, nadat de verbinding is verbroken. Daarna stort ik mij weer op mijn werk. Lars is op tijd thuis. Tijdens het eten vertel ik hem dat ik morgenavond een afspraak heb met Marck. Lars knikt.

“Ik ben morgenavond ook niet thuis. De wedstrijd van afgelopen zondag wordt dan ingehaald. Vanavond is er dus geen training.” Dat komt mooi uit. Dan zit mijn mannetje niet de hele avond alleen thuis. Na het eten belt Naomi. We zitten ouderwets uren aan de telefoon. Waarschijnlijk was het handiger geweest als de een bij de ander op bezoek zou gaan, maar ja. We gaan lekker vroeg het bed in. Lars kruipt tegen mij aan en pakt me stevig vast. Heerlijk, zo geborgen in zijn armen.

Vanaf dat ik op het kantoor ben, kruipt de dag voorbij. De Directeur heeft ook nog slechte zin. Dat komt zelden voor, maar vervelend is het wel. Gelukkig ben ik niet de enige die er last van heeft. Gedeelde smart is halve smart, ten slotte. Opgelucht sla ik de deur achter mij dicht. Snel naar huis. Lars is ook op tijd en ik maak spaghetti. Snelle koolhydraten, die vlug verteerd worden. Ik weet dat Lars dat kan waarderen, zo vlak voor een wedstrijd. Mijn man vertrekt bijna direct na het eten. Na een snelle douche en nadat ik mij weer overal geschoren heb, voel ik mij helemaal fris. Ik twijfel wat ik aan moet trekken. Eigenlijk wil ik de mooie witte jurk showen, maar er was geen speciale gelegenheid. Ik laat deze dus maar hangen. Ik kies voor wat netjes, maar wel geschikt voor het herfstweer. Uiteraard besteed ik wat meer werk aan mijn make-up, zonder het te overdrijven. Het kan altijd beter, maar ik kan er mee door. Voor de zekerheid stel ik het navigatiesysteem in. Niet dat ik het nodig heb, want zonder te luisteren rijd ik naar het ‘kasteel’ van Marck. Ik plaats mijn auto naast zijn dure bolide. Er staat een gure wind, dus ik loop snel door naar de ingang van het optrekje. Ik bel aan en wacht tot de deur opengaat.