Borderline - 11

Ik open mijn ogen. Het gezicht dat ik zie is van een vrouw. Haar blonde haren hangen losjes over haar schouder. Ik ben verward. Waar ben ik? Hé, dat is Genevieve, de huishoudster van Marck. Marck! O, ja. Ik ben blijven slapen. Het was dus niet alleen een droom. Ik lig in zijn bed. Naakt! Snel trek ik het laken omhoog om mijn blote borsten te bedekken. Marck ligt nog te slapen. Zijn stoere torso gaat langzaam op en neer door zijn rustige ademhaling.

“Mijn excuses dat ik je wakker maak, maar als je naar jouw werk moet is het wellicht verstandig om op te staan.” Ik kijk verschrikt op de wekker. Shit, ik ben aan de late kant. Als ik opschiet haal ik het misschien nog net.

“Ik heb schone handdoeken op de badkamer gelegd voor het geval jij je nog wil douchen.”

“Uh, ja. Dank je,” zeg ik. Genevieve verlaat zachtjes de slaapkamer zodat ik discreet op kan staan. Mijn dijen en mijn geschoren kutje plakken van het sperma dat gelekt heeft. Nee, niet alweer. Die douche is toch niet zo'n slecht idee. Op de badkamer zie ik in de spiegel dat mijn haren er niet uit zien. Ik had ze eigenlijk gisteren goed moeten wassen na het ‘zwemmen.’ Dan nu maar. Onder de douche maak ik gebruik van de spullen van Marck. Hij heeft in ieder geval aparte flessen voor de haren en het lijf, in tegenstelling tot Lars die zo’n twee in één spul heeft. In record tijd ben ik weer onder de douche vandaan en ben ik helemaal schoon. Marck heeft gelukkig een ingebouwde föhn op de badkamer. Er is geen borstel, maar wel een kam. Het is behelpen, maar het moet maar. De föhn maakt best een herrie. Hij droogt mijn haren wel goed. Het is nog niet helemaal zoals ik het wil, maar wederom, het moet maar. Ik voel mij ondeugend als ik de tandenborstel van Marck gebruik. Maar ja, mijn tanden moeten gepoetst en mijn eigen borstel ligt nu eenmaal thuis.

Ongelooflijk. Marck ligt nog steeds te slapen. Ik was toch niet voorzichtig op de badkamer. Mijn kleren! Waar zijn mijn kleren? Ik trek de badjas maar aan. Ik verlaat de badkamer, maar weet niet waar ik naar toe moet. Gelukkig komt net Genevieve mijn richting op.

“Ik zoek mijn kleren,” zeg ik enigszins paniekerig. Ze gebaart dat ik mee moet komen. Ik volg haar naar beneden. Zonder plattegrond zou ik in dit huis zeker verdwalen. Genevieve vertelt me dat ze gisteravond mijn kleren in de wasmachine heeft gedaan. Ze heeft ze vanmorgen in de droger gedaan, maar die is niet op tijd klaar.

“Wat nu?” Ik hoor nu pas echt paniek in mijn stem. We lopen een slaapkamer in.

“Volgens mij hebben we ongeveer dezelfde maat. Je mag wat kleren van mij lenen.” Ze haalt wat kleren uit haar kledingkast en legt ze op haar bed.

“Ik zal je ook een paar schoenen erbij zetten. Die van jou heb ik gisteravond vol met kranten gestopt en op de verwarming gezet, maar ze zijn nog lang niet droog.”

Ze wijst mij nog hoe ik naar de keuken moet lopen en dan laat ze mij weer alleen.

De badjas leg ik op haar bed. Het slipje is mooi en degelijk en past inderdaad goed. Ze heeft een bijpassende bh klaar gelegd. De cup maat is mij te groot en dus zit het niet lekker. Nou, dan maar zonder. Ze heeft een maillot en een rok klaargelegd. Niet iets wat ik zelf aan zou trekken, maar het past. Maillots draag ik nooit, maar het is buiten te koud om alleen met een rok te gaan. De rok is aan de korte kant, maar het kan ermee door. Ik trek het onderhemd aan en de blouse. Ook deze passen goed. Gelukkig heeft ze ook een jasje voor eroverheen, zodat het niet teveel opvalt dat ik geen bh aan heb. De schoenen zijn eigenlijk net te groot, maar daar heb ik geen last van. Tot mijn eigen verbazing vind ik in één keer de keuken. Genevieve heeft de tafel gedekt. Terwijl ik een broodje voor mijzelf klaarmaak vraagt ze wat ik voor de lunch wil. De schat maakt mijn lunchpakket klaar. Ik heb ook al haar kleren aan. Het kan niet anders dan dat ik haar een heel stuk aardiger vind dan gisteren. Ik heb mij duidelijk in haar vergist. Ik ben net klaar met het ontbijt als Marck de keuken in komt. Zelfs in zijn badjas en met zijn ongekamde haren is hij enorm sexy. Genevieve vraagt wat hij voor het ontbijt wil, maar ze verdwijnt als Marck zegt dat hij zelf voor het ontbijt zal zorgen. Het is een beetje een rare situatie. Ik wil afscheid nemen, ten slotte ben ik al aan de late kant. Als ik mijn mond wil openmaken legt hij in vinger op mijn lippen.

“Ik weet al wat ik wil voor het ontbijt.”

Ik smelt bij zijn woorden, omdat ik precies weet wat hij wil. Erger nog, ik wil het ook, maar ik heb echt geen tijd.

“Ik moet echt naar mijn werk. Ik kom te laat.” Marck draait mij resoluut om en drukt mij voorover op de keukentafel.

“Als je baas moeilijk doet, dan zeg hem maar dat hij mij moet bellen,” zegt hij terwijl hij zijn handen onder de rok stopt en in één ruk de maillot en het slipje naar beneden trekt. Hoe doet hij dat toch? Ik voel mij beneden spontaan nat worden. Ik wil hem in mij voelen. Mijn werk kan me gestolen worden. Mijn wens komt uit. Marck laat er geen gras over groeien. Bruut penetreert hij mijn heiligdom. Wild begint hij te stoten. Mijn borsten schuren over de tafel. Zelfs door de kleren heen geeft het een prettig gevoel in mijn harde tepels. Mijn opwinding groeit exponentieel snel. Marck kreunt harder en harder bij elke stoot die mij maximaal opvult.

“O, Maaike. Kom klaar voor mij.” Het gebeurt. Ik kom klaar, voor hem. Voor Marck, mijn adonis, mijn droomprins. Zelf komt hij ook klaar. De vorige avond heeft geen invloed gehad op zijn zaadproductie. Wederom ejaculeert hij hard en veel en vult hij mijn kutje met zijn sperma. Ik ben teleurgesteld als hij zich meteen terugtrekt. Ik had best nog wel even zo blijven liggen. Marck trekt mijn slipje en maillot omhoog en geeft mij speels een klap op mijn kont.

“Ik dacht dat jij naar je werk moest.” O, verrek, ja. Ik ga recht staan en trek het slipje en de maillot goed. Marck pakt mijn hand en geeft deze een kus.

“Ik heb een fantastische avond gehad. Dank je wel. Ik neem snel weer contact met je op.” Ik voel mij blozen bij zijn lieve woorden. Dat is op zich al knap, want mijn gezicht is waarschijnlijk al rood van de geleverde inspanning.

“Nou, dan ga ik maar.” Ik draai mij om en loop naar de deur van de keuken.

“Maaike?” Ik draai mij opnieuw om en zie Marck met een papieren zak in zijn handen. Mijn lunch. Ik pak het aan en lach. Daarna loop ik de keuken uit. Bij de deur staat Genevieve te wachten. Ze helpt mij met het aantrekken van mijn jas en ze geeft mij mijn tas aan. Ik onderdruk de neiging om op mijn mobiel te kijken en stop de lunch in mijn tas.

“Dank je. Voor de kleren en de lunch.” Genevieve lacht. Het is gemeend.

“Nee, ik moet jou bedanken. Sinds het slecht ging met de zaak en het hele gedoe rond de overname, is meneer heel ongelukkig geweest. Sinds jij in zijn leven bent gekomen is hij weer helemaal de oude. Sterker nog, volgens mij heb ik hem nog nooit zo gelukkig gezien. Ik hoop oprecht dat je een blijvertje bent. Ik weet niet wat je doet, maar het is goed voor meneer.” Ik weet even niet wat ik moet zeggen.

“Mag ik je knuffelen,” vraagt Genevieve opeens. Ik krijg niet eens de kans om te reageren. Genevieve slaat haar armen om mij heen en geeft mij een knuffel.

“Echt, ik meen het. Bedankt dat je in het leven van meneer bent gekomen.” Ze meent het oprecht. Ik bedenk me, terwijl ze mij een knuffel geeft, dat ik nota bene weer eens sta te lekken vanonder. In haar slipje nog wel. Ik weet me echt geen houding meer te geven. Ze laat mij weer los. Ik lach wat schaapachtig naar haar en neem dan afscheid.

Terwijl ik de lange oprit afrijd, bedenk ik dat ik van hieruit niet zeker weet hoe ik het beste kan rijden. Ik stop even om het navigatiesysteem in te stellen. Daarna zit het verkeer mee. Toch ben ik royaal een kwartier te laat. Lisa kijkt even vreemd als ik mij langs de receptie haast. Aangekomen op mijn kantoor ga ik meteen aan het werk. Mia komt even kijken en vraagt of er iets mis is, omdat ik later ben. Ik stel haar gerust. Volgens mij heeft de baas mij niet gemist. Hij laat het in ieder geval niet merken. Mijn pauzetijden zijn flexibel. Ik probeer meestal om gelijktijdig met de personeelsadministratie te lunchen. De receptie moet altijd bezet zijn, maar ook Lisa kan het meestal wel regelen dat ze dan ook pauze heeft. Mia, Lisa en ik zitten ook vandaag weer aan ons favoriete tafeltje. Bij de automaat heb ik een mok met thee gehaald en ik pak mijn lunch erbij.

“Wat zie jij er goed uit. Je straalt helemaal,” zegt Lisa. Mia knikt om aan te geven dat haar hetzelfde is opgevallen. Ik haal mijn schouders op. Ik kan Lisa natuurlijk niet vertellen dat het waarschijnlijk komt omdat ik het bed gedeeld heb met die knappe vent waar zij graag een beschuitje mee zou willen gaan eten. Nou, dat beschuitje heb ik met hem gegeten. Een hele rol nog wel en ik hoop nog veel verpakkingen aan te breken.

“Nieuwe kleren?” De dames ontgaat ook niets. Ik bevestig dat ik nieuwe kleren heb. Weten zij veel dat ze maar geleend zijn. Gelukkig verandert het gespreksonderwerp. Genevieve heeft ook wat plakken cake en zelfs een stuk chocolade in mijn lunchpakket gedaan. De meiden kijken even vreemd op, maar accepteren uiteraard een plakje cake. De chocolade bewaar ik. Ter compensatie werk ik twintig minuten langer. Lars heeft al laten weten dat het bij hem ook wat later wordt, dus het is geen enkel probleem. Het geeft mij de tijd om maar weer eens te douchen. De kleren van Genevieve kunnen direct in de was. Vooral haar slipje ziet er niet uit na een hele dag lekken. Ik trek wat gemakkelijke kleding aan.

Het eten is klaar als Lars thuis komt. Hij oogt moe. Tijdens het eten is hij wat stiller dan anders. Ik weet niet of dat komt omdat hij echt moe is, of omdat ik gisteravond niet naar huis ben gekomen. Hij vraagt in ieder geval niet naar hoe het is geweest, dus vertel ik maar even niets. Na het eten gaat Lars douchen. Ik check mijn mail. Er is een berichtje van Eef, één van de zussen van Lars. Sinterklaas komt er weer aan, en zij regelt altijd de ‘familie Sinterklaas middag.’ Zoals gebruikelijk is het de zaterdag nadat de goedheiligman zijn verjaardag viert, nu over twee weken. Op zich wel een gezellige dag om naar uit te kijken, alleen de aanwezigheid van mijn schoonmoeder is een smet op de voorpret. Er zit een link bij de mail voor het trekken van de lootjes. Zo te zien doet iedereen weer mee. Lars, ik, mijn schoonouders en de twee zussen van Lars met hun partners.

Uiteraard zijn de kinderen van mijn schoonzussen er ook, maar die doen niet mee met de loting. Voorwaarde is dat je niet jezelf of je partner mag loten. Ik loot Miriam, de andere zus van Lars. Ze heeft al een wenslijstje gemaakt. Ik print deze snel uit. Dan maak ik zelf maar een lijstje. Moeilijk, want op dit soort momenten denk je dat je alles al hebt. Het lukt me om wat kleinigheden te verzinnen.

Lars is nog steeds erg stil. Het douchen heeft hem duidelijk wel goed gedaan. Ik vrees dat hij dan toch wat moeite heeft met het feit dat ik de nacht met Marck heb doorgebracht. Ik snap het wel. Toch zal Lars ook hier aan wennen. Geen idee of het nog eens gaat gebeuren, maar het is mij goed bevallen. Ik weet niet hoe ik Lars er nog meer van kan overtuigen dat ik van hem, alleen van hem hou. Ik hoop dat dit wel in zijn hoofd doordringt, want anders blijft hij het voor zichzelf moeilijk maken. Ik zie dat Lars ook het bericht van Eef heeft gekregen. Ik ga dus maar alvast naar bed. Het is ongemerkt best laat geworden. Niet veel later komt Lars ook naar bed. Natuurlijk vraag ik mij af wiens lootje hem is toebedeeld. Het is echter ook spannend om dat niet te weten. Ik kruip meteen tegen mijn mannetje aan en geef hem nog een kus. Hij kust mij terug. Het voelt als een opluchting. Ik probeer nog maar eens tot hem door te dringen.

“Ik hou alleen van jou schat. Ik zou niet zonder jou verder willen. Dat weet je toch?” Lars sluit zijn ogen, zucht en opent ze weer.

“Ik weet het, lieverd. Ik had het alleen prettiger gevonden als ik het eerder geweten had. Het viel mij nu zo rauw op mijn dak.” Hij heeft natuurlijk gelijk. Ik ga in ieder geval nooit vertellen dat Marck mij met zijn tong naar een geweldig hoogtepunt heeft gebracht toen ik Lars aan de telefoon had.

“Het was ook niet gepland. Het kwam zo uit. Als ik het van tevoren weet, zal ik je het zeker zeggen. Het kan denk ik ook nog wel eens spontaan gebeuren. Houdt er gewoon rekening mee dat het kan gebeuren, zodat je weet dat ik je kan bellen.” Ik knuffel mijn schat nog eens stevig en val in zijn armen in slaap.

Als ik wakker word, heb een prima idee om het ‘goed’ te maken. Helaas zal Lars dit waarschijnlijk niet kunnen waarderen. Een Engels ontbijt dan maar. Ik sluip uit bed om mijn mannetje niet wakker te maken en ontbijt eerst zelf. Nadat ik mij helemaal heb uitgesloofd, loop ik terug naar de slaapkamer. Lars ligt nog steeds te slapen. Pas als ik flink mijn keel schraap, opent hij slaperig zijn ogen. Mooi is die twinkeling, als hij het dienblad met zijn ontbijt ziet. Ik zie zijn grijns en weet wat hij denkt. Nee, mannetje. Jij gaat echt niet iedere keer als je een pruillip trekt, een Engels ontbijt krijgen. Terwijl mijn schat van zijn ontbijt geniet, begin ik alvast met het huishouden. Daarna ga ik de stad in op jacht naar cadeautjes. Uiteraard de dingen die op het lijstje van Miriam staan, maar ook voor iedereen een chocoladeletter. Dan wordt het lastiger. Wat koop je voor je neefje en je nichtjes. Wellicht is het omdat wij zelf geen kinderen hebben, maar ik heb geen idee wat dat klein grut graag zou willen hebben. Naomi bellen is in dit geval ook geen optie.

Na twee speelgoedwinkels meerdere malen helemaal doorlopen te hebben, ben ik toch geslaagd. Het is niet groots, maar het gaat ten slotte om het plezier van het uitpakken. Nu nog iets voor Lars. Het eerste wat me te binnen schiet is een pot met viagra. Foei, Maaike! Dat is niet aardig. Hij kan er ook niets aan doen dat hij een laag libido heeft. Daarbij werkt zijn gereedschap wel goed. Nou, meestal dan. Die ene keer is hem vergeven. Dan weet ik het. Een hele tijd geleden was hij geïnteresseerd in een smartwatch. Die dingen blijken duurder dan ik dacht. Hij heeft de laatste weken echter laten zien dat zijn liefde voor mij onvoorwaardelijk is. Menig man had niet gepikt wat ik heb gedaan. Daar mag wel een beloning tegenover staan. Ik ga dan ook niet voor het goedkoopste model, maar kijk voor de verandering maar een keer niet op een paar centen. Als laatste koop ik nog verschillende soorten inpakpapier en doe ik de wekelijkse boodschappen. Bepakt en bezakt ga ik weer naar huis.

Op zondag is het koud, maar zonnig. Lars lijkt weer helemaal de oude. Hij dartelt over het voetbalveld. Zijn directe tegenstander zal best goed kunnen voetballen, maar naast Lars lijkt het wel of hij vandaag voor het eerst op een voetbalveld staat. Mijn vent strooit met goede passes, die zijn medespelers op waarde weten in te schatten. Het regent dan ook doelpunten. Zelf scoort Lars er ook nog twee, zodat er uiteindelijk dubbele cijfers op het scorebord staan. Na het voetbal gaan we nog even naar mijn ouders, waarna we met z’n tweetjes thuis het weekend afsluiten.

Vanaf dat ik maandag op mijn werk zit, kijk ik uit naar een berichtje van Marck. Het komt niet. Ook niet op dinsdag en ook niet op woensdag. Op de een of andere manier voel ik een leegte. Als Lars naar de training is, pak ik de sinterklaascadeautjes in en schrijf ik er gedichtjes bij. Zoals gebruikelijk gaat me dat goed af. Voor Lars is het maken van een gedicht een kwelling. Ik bel Naomi. Ik moet een stem horen, want het is me veel te stil in huis.

Donderdag, vrijdag, geen teken van leven van Marck. December is aangebroken. Het weer is slecht en reflecteert mijn gevoel. Hoe heb ik dit vroeger volgehouden, een week zonder seks. Lars is lief en attent, maar helaas maakt hij geen enkele aanstalten om seksueel intiem met mij te zijn. Even overweeg ik mijn eigen belofte om niet meer zelf het initiatief te nemen te verbreken. Toch ben ik sterk. Een afwijzing zou ik niet kunnen verwerken. Zaterdag middag ga ik shoppen met Naomi. Zelfs haar valt het op dat ik wat stiller ben en vraagt of er iets scheelt. Ik ontken.

Zondag, als Lars is voetballen gaat mijn telefoon over. Yes, het is Marck. Vlug neem ik op. Ik ben blij om zijn stem te horen. Het gesprek is kort, want hij heeft het druk. Ik vraag me werkelijk af hoe iemand die geen werk heeft, het zo druk kan hebben. Op zondag nog wel. Na vijf minuten is de verbinding verbroken, maar heb ik wel een afspraak voor morgenavond. De rest van de dag ben ik weer helemaal opgewekt.

De wekker gaat. Shit, shit, shit, godverdomme. Ik ben ongesteld geworden. Nee, niet nu! Dat heb ik weer. Mijn goede zin is weer helemaal verdwenen. Geen seks vanavond. Ik ben niet te genieten vandaag. Lisa en Mia hebben meteen door dat ik last van mijn maandelijkse periode heb. Met mijn humeur is dat ook niet te missen. Lars heeft ontzettend veel geduld met mij. Hij is wel verrast dat ik ondanks mijn ongemak toch naar Marck ga. Alsof ikzelf er niet over nagedacht had om af te zeggen. Toch wil ik graag gaan, ook al zal ik geen seks hebben. Ik douche me nog na het eten. Mmm, stoppeltjes. Nou, lekker belangrijk. Ik werk het wel weer bij als deze rotperiode achter de rug is. Lars wil weten of ik blijf slapen bij Marck. Ik haal mijn schouders op. Ik verwacht het niet. Gezien mijn toestand zal Marck wel geen interesse hebben om de nacht met mij door te brengen. Ik vergeet niet om de kleren van Genevieve mee te nemen. Lars krijgt nog een kus en dan ga ik op weg naar Marck.

Uiteraard is het Genevieve die de deur open maakt. Ze maakt een timide indruk. Ze neemt mijn jas en tas aan en plaatst deze in de garderobe. Ik geef haar kleren terug en bedank haar voor het lenen. Ze neemt ze aan.

“Mijn excuses voor mijn onprofessionele gedrag tijdens uw laatste bezoek. Het was nooit mijn bedoeling om u in verlegenheid te brengen.” Ik moet even schakelen, maar dan weet ik wat ze bedoelt. Ze heeft het over de knuffel. Spontaan geef ik nu haar een knuffel.

“Je hebt me niet in verlegenheid gebracht. Je mag ook weer stoppen met u zeggen. Ik heb liever dat je gewoon je en jij zegt. Daar voel ik mij prettiger bij.” Ik zie een dankbaar lachje en volg haar naar de woonkamer. Marck is aan het telefoneren. Hij knikt naar Genevieve. Zij knikt terug en verlaat de ruimte. Marck gebaart dat ik moet gaan zitten. Hij rond het gesprek af en komt dan naast mij zitten op de moderne bank. Hij straalt helemaal en kust me. Via mijn lippen verspreidt die heerlijke tinteling zich over mijn hele lichaam. Verdorie. Ik moet niet opgewonden raken. Hoe ga ik hem vertellen dat ik ongesteld ben en dat er niks te rollebollen valt. Later, eerst geniet ik van de kus.

Het blijft gelukkig alleen bij een kus.

“Ik wil je wat laten zien. Hier ben ik de laatste tijd mee bezig geweest. Afgelopen week ben ik in Oostenrijk geweest om het een en ander af te ronden. Ik ben benieuwd wat jij er van vindt.” Marck lijkt wel onzeker. Het past niet bij hem. Hij drukt op een afstandsbediening. Een beamer komt tot leven en langzaam wordt op een grote witte muur een afbeelding scherp. Het vage plaatje transformeert in een mooi groot chalet, geheel omgeven door sneeuw.

“Dit heb ik gekocht.” Hij kijkt vragend naar mij. Moet ik hier wat van vinden? Marck wacht niet op mijn reactie. Met een klik op de afstandsbediening komt het volgende plaatje op de muur. Daarna weer een volgende. Marck neemt mij zo mee op een rondleiding door het optrekje. Het is waarlijk prachtig. Plots slaat de schrik om mijn hart. Hij gaat mij toch niet zijn liefde verklaren en vertellen dat dit het huis is waar wij in gaan wonen. Doe niet zo raar Maaike. Zo’n knappe vent wordt nooit verliefd op een eenvoudige vrouw als ik. Voor hem ben ik gewoon een speeltje, dat hij weg kan gooien als hij uitgespeeld is. Dat wist ik van tevoren en dat is goed zo. Ik wil zo lang mogelijk genieten van onze seksrelatie, maar als het over is, dan is het zo.

“En wat vind je ervan?”

“Heel mooi.” Ik weet niet wat ik verder moet zeggen.

“Dat is nog niet alles. Dit hoort er ook bij.” Een plaatje van een ander gebouw komt in beeld. Het lijkt een soort klein hotelletje.

“Dit is de hoofdreden waarom ik dit gekocht heb. Er hoort ook een skipiste bij. Ik ga een skischool beginnen. Daarnaast is het de bedoeling dat in de kerstvakantie minder bedeelde gezinnen met kinderen daar op skivakantie kunnen, gratis natuurlijk.” Wat een leuk idee. Natuurlijk moet hij zorgen dat het winstgevend wordt, maar hij denkt ook aan de armen onder ons. Daarom had hij het natuurlijk zo druk. Lang niets doen kan natuurlijk niet voor een ondernemende man. Als hij mijn goedkeuring wil hebben, dan kan hij die krijgen. Het gaat mij uiteindelijk niet eens wat aan. Wat hij met zijn geld en tijd doet, moet hij natuurlijk helemaal zelf weten.

“Kun je skiën?” Ik schud mijn hoofd. Ik hoef natuurlijk niet te vragen of mr. perfect kan skiën.

“Dan zijn jij en je man uitgenodigd om de laatste week van het jaar bij mij door te brengen in Oostenrijk.” Ho, wacht eens even. Ik weet het nog niet. Op zich lijkt me een weekje Oostenrijk wel gezellig, maar ik ben niet zo’n sportief type. Met Lars bij Marck op bezoek gaan lijkt me echt geen goed plan. Kijk schat, dit is Marck. Je weet wel, die gast waar ik mee neuk. Dit is wel zo een niet goed idee. Dat wil ik Marck vertellen maar hij is me voor.

“Probeer er maar niet onderuit te komen. Jullie hoeven alleen maar te regelen dat je niet hoeft te werken, ik zorg voor de rest. Nee, ik duld geen tegenspraak. Jullie komen, einde discussie.” Wat, einde discussie? Welke discussie? Die eikel doet het weer. Ik ben zo kwaad, dat ik er geen woord uit krijg. Marck buigt naar mij toe voor weer een kus. Ik draai mijn hoofd weg. Hij kust mij op mijn wang. Het resultaat is hetzelfde. Mijn lichaam reageert weer met een tinteling. Dit is zo niet eerlijk. Hoe kan ik boos blijven als mijn lichaam mij zo verraadt? De volgende kus is in mijn nek. O mijn god, dit is prettig. Ik draai mijn hoofd terug. Onze lippen vinden elkaar voor een passionele kus.