Huisje Aan Zee

“Zullen we een spelletje doen?”

We zitten een weekje aan zee. Gehuurd huisje, niet ver van de zee. Allemaal prima. Ik geeuw en kijk je vragend aan. De kinderen zijn pas naar bed en hij wilt… spelletjes spelen? “Mono… poly?”

Verkeerd antwoord.

Hij grijnst. Dit is geen traditioneel spelletje dat hij wil spelen. Mijn onderbuik begint te kriebelen. Mijn hart bonst. Welke kant gaat dit nu weer uit?

“Een spelletje. Jij krijgt 30 seconden voorsprong, dan kom ik achter je aan. Als ik je binnen tien minuten heb gevangen, dan ben je van mij. Blijf je tien minuten uit mijn handen… tja… Dan ben je nog steeds van mij.”

“Maar… de kinderen… dan?”

“Die slapen twee verdiepingen boven ons”

Lap. Daar heeft hij een punt.

“We blijven wel rond het huis!”

Hij grijnst.

Het klinkt niet als een spelletje dat ik kan winnen. En het is ook nog zo warm! En weg rennen? Nee, niemand heeft gezegd dat ik moét rennen. Maar hem kennende is het wel aangeraden. Hij kijkt mij aan.

“Je moet niets. Maar je hebt nog slechts 15 seconden. Tik tok meisje. Tik tok.”

Ik schiet overeind. Mijn boek valt van mijn schoot, weer geen moment om te lezen. Ik ren gelijk naar de gang, de trap op. Het huisje zit zo in elkaar dat je langs beide kanten de trap omhoog hebt naar de eerste verdieping. Als een soort rondje. Mijn voorsprong zit er op, ik hoor hem achter mij aan rennen. Ik denk nog snel aan het lawaai dat we niet kunnen maken voor de kinderen en storm door de twee slaapkamers naar de andere kant waar de tweede trap zich bevind. Beneden stuif ik door de keuken naar de achterdeur. Op… slot? Geen sleutel te bekennen. Heeft hij dit gepland? Ik hoor zijn ademhaling dichterbij komen. Ik stuif weer de trap op, kijk achter mij. Hij staat er. Grijnzend. Te spelen met de sleutel van de achterdeur. “Zijn we iets kwijt?” Smeerlap.

Hij zet zich weer in beweging, ik ren verder. Door de slaapkamers, naar de andere trap, Terug naar de keuken. De andere… deur? Ik kijk in die richting. Hij komt langzaam aan de trap af. Nog maar een rondje dan zeker?

Probeer hem wat uit te dagen. “Sneller lamzak! Ik kan dit nog wel eventjes volhouden hoor!” Ik hoor hem grommen. Hij heeft gelijk, dit IS leuk. Ik lok hem terug door de slaapkamers, de trap af. Hij blijft boven staan, ik sta beneden aan de andere deur. Shit. Fuck. Fuckshit. Shitfuck.

“Het is gewoon dezelfde sleutel hoor lieverd”

Eikel.

Jij bent groot en lomp, ik ben iets kleiner maar toch een stuk sneller. Daar tegenover staat wel dat ik wat onhandig kan zijn, zeker in stressvolle situaties. De afstand tussen ons wordt kleiner. Kan moeilijk anders. Ik geef mij gewonnen. Wil mij overgeven. Ik kijk in zijn ogen. Hij kijkt op zijn horloge. “Hebbes. In 7 minuten en 43 seconden. Dat kan beter, vind je niet?”

“En nu. Nu ben je van mij”. Slik. Hij slaat zijn armen om me heen, een liefdevolle knuffel volgt. Was het dit? Hij plaatst zijn hand over mijn bezwete gezicht en draait mijn hoofd bruusk naar rechts. Hardhandig grabbelt hij onder mijn hemdje, speelt met mijn bh. Hij knijpt en kneed stevig mijn borsten, door mijn bh heen. Ik wil stiekem zijn huid tegen het mijne voelen maar besluit niet tussen te komen.

Hij likt en bijt in mijn nek. Hmmmm. Alsof hij het kan ruiken, begint hij harder te bijten. “Harder” laat ik met een stil stemmetje vallen. Dan laat hij mij los. Trekt het hemdje en de bh over mijn hoofd uit. Ik zie mijn kans, probeer overeind te krabbelen maar daar is zijn hand weer. Met een snok aan mijn haar trekt hij zich weer bij me. Hij ligt boven op me. Staart me aan. Met die geile twinkel in zijn ogen.

Ik steek mijn tong uit en giechel. Als antwoord krijg ik een klap in mijn gezicht. Auw! Het moet wel wat speels blijven! Maar ik krijg nog een klap. En nog een klap. Links, rechts. Links, rechts. “Zo, zijn we wat opgewarmd voor “harder”?” Zijn. Verdomde. Grijns. Ik probeer terug te meppen, hij ontwijkt.

“Heyla!”

Hij grijpt naar mijn keel en houd me in bedwang. Hij schiet naar mijn tepel en zijt er zijn tanden in. Ik schiet recht. “VOORZICHTIG!” Maar hij is voorzichtig. Vreemd genoeg. Ik kronkel en laat mij terug vallen. Ik laat het over mij heen komen. Alles ebt weg, ik voel mijn waterpeil zakken. Je rechterhand zit nog stevig rond mijn ranke hals. Die mooie handen van je. Zacht maar toch (be)gripvol. Met je andere hand grabbel je naar als wat bloot is. Je dwingt mijn benen uit elkaar en trekt aan mijn ondergoed. Misschien had ik beter een string aangedaan deze ochtend. Maar ja, onvoorspelbaarheid is net leuk zeker?

Mijn onderbroek geeft niet mee. Hij rukt er nog aan. Zou ik… helpen? Nah. Laat hem maar wat werken. Hij wrijft mijn onderbroek in mijn kruis, drijft het stof in mijn natte poes. “Miaauw” stoot ik uit. Hij heeft het niet gehoord, laat het passeren. Is druk bezig precies. Een derde ruk. Ik voel mijn onderbroek door midden scheuren. Dat is er eentje voor de vuilbak. Fuck. In het ontstane gat dwingt hij zijn vingers naar binnen. Hmmmm. Van twee gaat hij ineens naar 1 vinger. Tergend traag. Eh? Ik zat juist in een goed ritme. Wat is er aan de hand? Hij stopt. Ik probeer mijn benen uit elkaar te houden, het hem moeilijk te maken. “Jij wil mijn onderbroek uit? Je zal er voor werken mannetje!”

Warempel, na veel getrek en gesleur is mijn laatste verdediging weg. Daar lig ik dan, bloot trutje met kutje in de wind.

“Mond open.” “uh?” Tik op mijn wang. “Mond. Open.” Ik doe wat mij gevraagd word. Mijn onderbroek word in mijn mond gepropt. “Nu mag je je benen open houden hoertje.” Met de ene hand knijp je in mijn tepel, met de andere hand dwing je je vingers terug naar binnen. Je vingert me diep, harde stoten. Ritmisch. Ik kreun, piep, slik. Je kromt je vingers. Hmmm. Meer! “Harder” probeer ik nog eens. Ik krijg een fluim in mijn gezicht. Zonder waarschuwing. Eerste keer. Verbouwereerd kijk ik. “Je make up was toch aan het uitlopen;” Klootzak.

Ik wiebel alle kanten op, vergeet alles. Ik zou haast vergeten dat de kinderen liggen te slapen en dat ik misschien iets teveel geluiden aan het produceren ben.

Het is te intens aan het worden, ik probeer te ontsnappen aan je vingers. “Genade.” “Genade wie?” “Genade Meneer” “Genade Meneer hoe?” “Genade Meneer… alsjeblieft?” Hij stopt. Laat me even op adem komen. Tot plots. Een klets. Recht op mijn flamoes. En nog een klets. Ik voel mijn schaamlippen opzwellen. “Genade alsjeblieft Meneer”. Hij grijnst. Dreigt nog eens te meppen. Neemt mijn hoofd liefdevol in zijn armen. Aait mijn haar.

Dan. “Je dacht toch niet dat we klaar waren?” Nog voor ik het goed en wel besef word ik aan mijn haar mee gesleurd naar de keuken. Je smijt me tegen het aanrecht en schopt mijn benen uit elkaar. Ik hoor je rommelen in de keukenla achter mij. “Hoeveel seconden was je ook alweer verwijderd van de tien minuten?” Blijkbaar is “Ja hallo, weet ik veel” niet het antwoord dat hij zocht. Je haalt uit. Ik voel iets plats. “1” “2” “3” “4” “5”. Geruime pauzes tussen de slagen door. Ik kijk achterom.

Zijn hand dwingt mijn haar om terug naar voor te kijken. Ik heb niet kunnen zien met wat ik juist word gestraft. Mijn billen en bovenbenen branden, ik voel de plekken al blauw worden. “Ben je klaar?” Ik stotter, laat mijn tranen en snot gewillig vloeien. “Klaar… v.. vo… voor wat?”

“Je gaat mee tellen. De laatste tien slagen.” Ik heb niet veel keus.

Gedwee tel ik mee. Hij laat genoeg ruimte om bij te komen. “6”. Verdeelt de slagen netjes over mijn billen die langzaam paars beginnen te kleuren.

“10!” Ik schreeuw het uit. Laat me op het aanrecht vallen. Uitgeput. Ik voel een nieuwe soort warmte in mijn lijf. Beursgeslagen, het vocht dat langs mijn benen naar beneden glijd. Ik voel een hand over mijn hoofd. Mijn nek word gestreeld, gemasseerd. Zie in zijn hand zijn slaginstrument. Een fucking spatel? Ik wil een spiegel om te kunnen zien wat hij er van gemaakt heeft. Nu niet. Verder over mijn rug, langzaam. Sensueel. Laat zijn nagels over mijn blanke canvas gaan. Naar beneden, naar mijn verse, paarse billen. “Voel je dit?”, terwijl hij zijn hele hand rond mijn linkerbil plaatst. Ja, ik voel dat. Stomme vraag. Ik kijk hem aan, tranen stromen, mascara die uitloopt.

“Laatste ronde?” Ik kijk hem aan. Schud van nee. Eerst nog bekomen. Hij begeleid mij naar de grond, slaat zijn armen rond me heen. Houd me gewoon vast. Soms is dat nog het beste. Geen woord, geen piep teveel. Of te weinig. Ik kijk hem aan. Geef hem de toestemmende blik. “Alsjeblieft? Ik ben er weer klaar voor.” Hij grijnst. Gaat rechtstaan, knoopt zijn broek open en laat het samen met zijn boxershort naar beneden zakken. “Mond open.”

Ik snif, veeg mijn snot nog een keer weg en doe mijn mond gewillig open. Langzaam voel ik zijn penis in mijn mond glijden, geeft me de tijd om te wennen. Ik cirkel met mijn tong rond je eikel terwijl ik je nog met mijn licht betraande ogen aan kijk. Ik voel mij klem gezet. Je smaakt een beetje… ja, een beetje van alles. Ziltig. Zout. De douche aan het strand heeft niet alles netjes kunnen wegspoelen. De zee wint altijd. Je handen aaien over mijn schouders, vingers gaan over mijn nek. Heerlijk. Ze gaan langzaam richting mijn haar. Hier gaan we weer.

Je grijpt met beide handen mijn hoofd vast en dirigeert je piemel diep in mijn keel. Ik snuif diep, probeer mijn keel verder open te zetten. Terwijl ik mijn mond wijd hou, begin je mijn keel te neuken. Eerst langzaam, dan steeds sneller en harder. Dwingend. Je sleurt me aan mijn haren langs je schacht, ik voel dat ik je worst snoeihard is en ik het drapeer met mijn eigen kwijl. Vreemd, kan me niet herinneren dat we hot dogs op het menu hadden staan. Ik kokhals, jij laat me los voor een verse hap lucht. “Je bent schattig als je naar adem snakt trutje.” En VLAM, hij dringt zijn schacht weer naar binnen. Je houdt mijn hoofd vast, 10, 15 seconden. Haalt je penis terug naar buiten. Lange draden slijm van je piemel naar mijn mond. Ik lik met mijn tong langs mijn lippen. Hij is het beu.

Ik word aan mijn armen omhoog getrokken en word terug over het aanrecht gesmeten. Ik hoor dat je je riem uit je broek haalt en vliegensvlug heb ik deze rond mijn nek. Je trekt hem strak aan en geeft er een ruk aan. “Zo, vast. Je kan nergens meer heen” Hij heeft de teugels in handen, geen optie meer op iets anders. Met een diepe grom dring je binnen. Terwijl je mijn rug krom trekt met de riem, stoot je hard en ritmisch. Ik voel de stoten diep door dreunen op mijn arme, paarse billen. Hoewel, ik weet het niet zeker welke kleur mijn billen op dit moment hebben. Geen tijd om er over na te denken, hij verhoogt zijn tempo en trekt nog eens aan de riem. Elke stoot doet pijn aan mijn gemartelde billen.

“Vind je het lekker hoertje?” Ik piep, kan niet veel geluid maken door de riem rond mijn nek. Ik kreun. Lang gerekt. Ik voel hoe hij op het punt staat klaar te komen. Jaaaaaaa, kom maar. Dan heb ik dadelijk rust. Ik voel zijn stralen diep in mijn kutje spuiten. Nu ben ik een lekkende loopse teef. Heerlijk.

Wij staan samen na te genieten in de douche, hij bewondert mijn billen. Ik draai en keer me als een hond die zijn eigen staart achter na zit. “Ik wil het zien in de spiegel!” “Er is een spiegel in de slaapkamer