Marion Zoekt De Zon - 5

Een serie van een happy single vrouw van zekere leeftijd die van daten houdt.

Man 3 De paardenfokker cijfer 8 Attitude!

(Het leest misschien afstandelijker dan ik het bedoel, maar om de privacy mijn minnaars te beschermen en om enige afstand te creëren bij het schrijven, gebruik ik bij mannen niet hun naam of een fakenaam, maar hun beroep)

Dit verhaal 'zwerft' bij nader inzien ook over verschillende rubrieken, omdat mijn ervaringen niet in één hokje passen.

‘Ik dacht dat je wel het hele weekend zou blijven?’ zei de paardenfokker teleurgesteld in de woonkeuken. Zijn ex, Loes die ik bij toeval had ontmoet in de woonkeuken, was net weer vertrokken.

In de bijkeuken had ze kort daarvoor een kaartje gegeven met haar adresgegevens.

In het voorbijgaan gleed haar hand subtiel over mijn billen. Ze taxeerde me. Ze wist vrijwel meteen dat ze beet had. ‘Jij bent ook van Sappa hè?” Ik knikte.

‘Zie maar wanneer je langskomt’ zei ze. We hebben elkaar denk ik veel te vertellen.’

Haar blik gleed weer snel begerig langs mijn lichaam waarna ze me kuste op mijn wang, mijn tieten streelde en snel even langs mijn oor likte en fluisterde: ‘Ik ben van de harde hand, maar dat wist jij meteen al.’

Ik hijgde en het leek of mijn hart oversloeg. Dit was zo’n zeldzaam moment dat je iemand tegenkomt uit het niets, en waar woorden nauwelijks nodig zijn om te beseffen dat het moment je overweldigt.

‘Wat de paardenfokker met je deed was kinderspel’ zei ze op rustige toon

Mijn aderen zwollen op in mijn nek en mijn hart sloeg bijkans over. De smeulende brand in mijn kut laaide meteen weer op.

Loes leek echt de reïncarnatie van Shirley!

‘Zal ik zeker doen ‘zei ik slikkend van emotie. ‘Wanneer komt het uit?’

‘Grijp me bij mijn kut!’ Neem me! Bind me vast! Geef me op mijn sodemieter! Kleineer me! Daag me uit! Pis me over mijn hoofd!

‘Geef me de aandacht waar ik naar verlang! Jij mag het!’

Diep weggestopte verlangens ontploften in mijn hoofd.

‘Shirley heeft jou op mijn pad doen komen’ dacht ik bijna in trance rakend van de herkenning en opwinding.

‘Zie maar, als je wilt mag je vandaag al komen.’ Ik ben het weekend thuis.’

‘Ik heb nu al zin in je.’

Ze duwde zonder omwegen haar lippen op de mijne en tongde me snel, terwijl ik achterover in haar armen boog. Ze greep mijn pijnlijke billen vast. Ik kreunde en mijn benen voelden even van elastiek.

‘Tot straks. Maar neem even goed afscheid van de paardenfokker’ zei Loes. ‘Ik vind het vervelend dat ik jullie weekend heb verstoord.’

Verstoord? Mijn weekend leek nu pas te beginnen!

‘Attitude!’

Alles kwam weer langs.

‘Oké’ zei ik krachteloos. ‘Maar ik ben hier wel klaar.’

‘Je hebt het diep weggestopt hè?’ zei Loes terwijl ze mijn rug bemoedigend aaide.

‘De keuze voor jezelf, maakt veel in je los zie ik wel. Nou tot snel.’

En weg was ze, mij bijna ontredderd achterlatend.

Ik haalde diep adem en probeerde mijn gedachten weer te ordenen terwijl ik haar in haar luxe MUV zag stappen. Zij mocht me aanraken. Overal!

Ik wilde haar aanraken, door haar onderhanden genomen worden! Ze zag me staan en lachte haar tanden bloot terwijl ze instapte toen ze me haar na zag staren.

Of het vooropgezet was door die twee, maakte me geen donder meer uit!

In haar fuik wilde ik zwemmen. Meteen!

Proberend tot mezelf te komen, stapte ik even later de woonkeuken weer binnen en had mijn besluit genomen.

De paardenfokker keek me argwanend aan.

‘Ik ga zo op huis aan’ zei ik.

‘Nee dat ga je niet!’

‘Ik verwed er mijn bedrijf om dat jij in één streep naar Loes toegaat.’

Hij zag me schrikken.

‘Dat is nu wat ik bedoel! Zij heeft godverdomme altijd het laatste woord, zelfs nog nu we uit elkaar zijn!’

Hij keek ontstemd en moedeloos om te vervolgen: ‘Volgens mij was het tussen ons nog maar net begonnen. Dit was meer dan neuken.’

‘Laten we dit niet verpesten met gevoelens’ hoorde ik mezelf zeggen.

‘Het ging ons toch allebei om de seks?’

Wat hij nu zou antwoorden was niet belangrijk meer.

Ik was geweldig lekker en geil een nacht lang compromisloos door hem afgeneukt. Maar mijn gedachten waren ineens heel ergens anders, ineens ver bij hem vandaan. Een deurtje verder in mijn bovenkamer die Loes met haar uitstraling met een forse trap had geopend.

Ze keek dwars door me heen. Dwingend en zelfverzekerd. Wat ze bij toeval in de woonkeuken had gezien van me, mijn door de paardenfokker uitgewoonde lijf, beviel haar. Ik op dat moment in de veronderstelling dat ik alleen met de paardenfokker was, liep niets vermoedend uit de slaapkamer naar de woonkeuken in alleen mijn hemdje waaronder mijn gestriemde billen en blote kut zichtbaar waren en waarboven mijn blauw geknepen tieten uitpuilden en bungelden.

Naar de stal starend of ik de paardenfokker soms zag, die met zijn beesten bezig was. Ik had nog steeds zin in hem. Maar ineens stapte zij de woonkeuken binnen. Het gebeurde te onverwacht om in een reflex naar bescherming te zoeken.

Loes, zijn ex en bi, had ik die nacht al gehoord van de paardenfokker.

Ik ook, al sluimerde mijn verlangen naar vrouwen veel meer in de verte.

Mijn norm voor vrouwen die me opwonden lag veel te hoog en extremer. Mijn stormachtige relatie van bijna veertig jaar geleden met Shirley was meteen mijn norm geworden.



Shirley was de enige persoon op wie ik ook werkelijk ooit verliefd ben geweest. De periode die ik achteraf als mijn gelukkigste had ervaren. Vrij, ver weg van huis en verwachtingen, de wereld ontdekkend aan de andere kant van de aardbol.

‘Attitude!’ zong door mijn hoofd als ik aan Shirley dacht.

Zij die mijn onzekerheidsdemonen hardhandig had geherprogrammeerd.

Mijn gedachten gingen ineens als vanzelf terug in de tijd.

Wat had ik dat lang weggestopt en verborgen, realiseerde ik me ineens!

Ik had een kutpuberteit achter de rug. Een vader die totaal verbitterd over zijn ontslag, zich daar niet overheen kon zetten en zijn frustraties op mijn moeder en mij afreageerde.

Ik kon goed leren. Ik kon vreselijk goed leren. Maar hij gaf me altijd het gevoel dat ik een hoop stront was. Een vette zeug omdat ik indertijd mollig was.

Zelfvertrouwen werd mij niet met de paplepel ingegoten, maar er eerder met een broekriem uitgeslagen.

Ik kon niks en ik mocht niks.

Eenzaamheid was mijn enige vriend.

Op school was ik zo het excentrieke buitenbeentje, die schuw contacten meed en tegelijk met twee vingers in mijn neusgaten de lessen volgde. Dat ik goed kon leren, was mijn redding. Ik had een mentor die in me geloofde. Ze kneep af en toe een oogje toe, als ik depressief of uit het veld geslagen en afwezig in de klas zat na weer een heftige confrontatie thuis. Uit het lood geslagen. Eenzaam.

Achteraf denk ik dat ze verliefd op me was. En ik ook heimelijk op haar. Die gedachte was mijn hoop en redding ook al durfde ik er geen uiting aan te geven.

Ik haatte mijn vader, en ook al had ik de fysieke kracht niet om hem te weerstaan, ik leerde wel hoe ik hem tegenkracht kon bieden door hem te manipuleren. Als hij weer zijn handen niet thuis kon houden en me kleineerde en me naar mijn zolderkamer stuurde, werd dat als vanzelf een verlangen. Want dan kon ik naar mijn eigen veilige domein, mijn eigen droomwereld waar ik in mijn fantasie iemand anders was.

En mijn beste vriendin werd mijn kut.

Als ik weer op mijn zolderkamer bij lag te komen van de meppen en de vernederingen, vond ik altijd troost in mijn kut.

Ik had hem dan weer eens wanhopig op de kast gejaagd, als ik schold dat hij een frustro en loser was. ‘Wham!’ met de vlakke hand in mijn gezicht, de riem weer striemend op mijn kont. Ik gilde het uit van de pijn, maar ik weerstond hem verbaal wat hem nog wanhopiger maakte en vaak tot nog meer klappen leidde, waarna hij me opsloot op mijn zolderkamer. De pijn trok langzaam uit mijn lijf en de endorfine die mijn lichaam aanmaakten om het te helen werkten als een drug.

Het groeide uit tot een subtiel geheim ritueel. Ik daagde hem uit en achter het slot op mijn kamerdeur was ik vrij en troostte mezelf met mijn kut.

Mijn eerste orgasme denderde door mijn lichaam, toen ik woedend met mezelf begon te spelen. Het was een ontdekking die een reddingsboei voor me werd. Pijn en vernedering vormde het voorportaal van genot. Ik heb in die tijd van alles in mijn kut gestopt, de meest wilde fantasieën beleefd, en mezelf ook pijn gedaan om mezelf vervolgens te belonen al toewerkend naar een orgasme.

Mijn ouders gingen uiteindelijk scheiden en ik ging bij mijn tante wonen die zich over me ontfermde. Maar ik durfde de nieuwe vrijheid niet aan.

Schuw als ik op school was geweest en mijn zelfbeeld over mijn eigen verschijning door mijn vader tot de grond toe afgebroken.

Ik was immers een lelijk wijf en een vette zeug.

Mijn tante, een lesbo, gaf me structuur en rust en nam me mee naar fitness en sleurde me zo uit mijn cocon. Eerst had ik steeds uitvluchten, maar ze hield onverstoorbaar vol. Ik begon er zowaar zin in te krijgen en in een half jaar tijd viel ik 12 kilo af. Ze kocht andere kleren voor me en ineens begon ik in positieve zin te twijfelen over mezelf.

Deed ik er dan toch toe? Was ik mooier dan me altijd verteld was? In het laatste jaar van het gymnasium op een andere school, begonnen jongens me ineens met andere ogen te bekijken. Het voelde totaal oncomfortabel. Ik wantrouwde ze. En hoewel ik mezelf allang ontmaagd had, ging ik een echte ontmaagding uit de weg.

Mijn tante kon stilzwijgend haar ogen ook niet van me afhouden en ik voelde ineens vlinders in mijn buik als ze in de buurt was. Maar ze ging uit de weg om iets met mij aan te gaan. Ik probeerde haar een keer te kussen, maar ze weerde me af.

’Dat doen we niet Marion.’

Ik schaamde me diep, maar in mijn fantasie in mijn bed kreeg ook zij een hoofdrol waarin ik fantaseerde dat ze alle speeltjes die ze in haar nachtkastje had, en die ik ook stiekem gebruikte, in me stopte.

Ik schreef me na mijn examen in voor de universiteit en kreeg een intakegesprek voor een medische opleiding. De uitkomst was dat ik ondanks mijn hoge cijfers op basis van een test afgewezen werd. ‘Een onstabiel karakter’ zoals de studiebegeleider vertelde.

Het klopte. Zeker als ik eraan terugdenk. Maar ik was totaal uit het veld geslagen en depressief en begon weer te eten.

Maar al snel greep mijn tante in.

‘Neem de tijd’ zei mijn tante. ‘Ga er gewoon eens een jaartje tussenuit in een heel andere omgeving en ontdek wie je zelf bent. Je hebt nog een heel leven voor je. Dan ga je volgend jaar studeren. Jij komt er wel.’

Met een creditcard met 10.000 gulden krediet erop vloog ik op haar kosten naar Australië. Ik ging backpacken en zou rondreizend werken op boerderijen.

Ik voelde me gejaagd, angstig en onzeker toen ik het vliegveld in Melbourne verlaten had en de eerste nacht angstig en onzeker een motel boekte. De volgende dag zou ik naar een bemiddelingsbureau gaan.

Ik zat in de hitte voor mijn motelkamer uit te puffen en op een bankje van de kamer naast me zat een Canadees van ongeveer mijn leeftijd. Hij zou over een paar dagen weer naar huis te gaan. We raakten aan de praat, of eigenlijk was hij aan het praten. Hij vertelde over zijn jaar in Australië en gaf me tips en nam me onderwijl op van top tot teen en keek steeds begeriger naar mijn lichaam.

Hier was ik kennelijk geen vette zeug of excentriekeling. Hier werd ik beoordeeld op heel andere dingen en had ik geen geschiedenis. Ik bleek ineens een meer dan lekker wijf.

Die nacht werd ik door hem ontmaagd. Een jonge onbeholpen man, die ik nauwelijks kende en die geil van me was geworden. We hebben drie dagen vrijwel alleen maar geneukt waarna hij op het vliegtuig naar huis stapte.

En zo voelde ik me voor het eerst een beetje vrouw.

Het was een compleet nieuwe ervaring voor me, dat mannen in mij geïnteresseerd waren. Ik werd overal waar ik kwam versierd en ik liet me zonder terughoudendheid versieren, om mijn nieuwsgierigheid en verlangen naar seks te bevredigen. Wat had ik te verliezen. Hier kende niemand me.

Het klinkt heel plat, maar ik was bijna onverzadigbaar en eigenlijk geen backpacker maar meer een rondreizende kut. Ik was niet kieskeurig om eerlijk te zijn.

Als ik een geile blik zag waarmee een man me begerig aankeek werd ik al nat. In dat jaar heb ik zeker met twaalf verschillende kerels geneukt. Ik was gewillig, als was het maar om mezelf te bewijzen dat ik er wel degelijk toedeed. Lang leve de pil!

Gelukkig had mijn tante me nuchter en streng op het hart gedrukt die altijd te slikken.

En zo kwam ik een paar maanden voor mijn terugkeer in een troosteloze bar terecht in een dorpje in de outback dat de naam van dorp niet mocht hebben. Ik had een lift gehad en was hier uitgestapt en wachtte op de bus richting Perth.

Het was bloedheet en ik had – stom, stom, stom – kleren aan die weinig van me verborgen. Ik liep op teenslippers, ik droeg een kort minirokje met daarboven een nauwsluitend katoenen laag uitgesneden hemdje dat weinig aan de verbeelding overliet. Ja ik hield inmiddels een beetje meer van mezelf en ik vond mezelf sexy.

In een hoek zaten drie ongure types te kletsen. Mijn verschijning werkte als een magneet op hun blikken. Ze vielen stil. Ik had inmiddels wel door wat voor soort figuren je moest mijden. Hun blik mijdend, besloot ik snel wat te drinken en naar het busstation te gaan, vanwaar ik op weg zou gaan naar een boerderij honderd kilometer verderop.

Aan de bar zat een vrouw. Een beetje type outcast. Rond de veertig, ze was niet onknap, een beetje potig type. Ze droeg een versleten tuinbroek met een mouwloos shirt eronder. Ruig haar, stevige tieten en tattoos op haar armen en een rits oorbellen in haar linkeroor. Onverschillig en agressief in haar uitstraling waarmee ze probeerde uit te drukken, blijf uit mijn buurt. Ze keek me even indringend aan, zonder contact te maken. Ze nam een teug uit haar flesje en trok aan haar sigaret en keek weer voor zich uit.

Een van de kerels kwam toen hij iets bestelde, opdringerig naast me staan en vroeg waar de reis naar toe ging. Ik voelde me meteen ongemakkelijk, maar voor de vorm antwoorde ik stuurs.

Hij en zijn maten konden me wel een lift geven, zij gingen ook die kant op.

‘Ik probeerde diplomatiek te bedanken.’ Maar dat viel verkeerd. ‘Of ik ze soms niet vertrouwde?’

Dat kon ik natuurlijk niet zeggen. Ik probeerde oogcontact te maken met de vrouw aan de bar, maar die leek in haar eigen wereld verzonken.

Ineens stond ik omgeven door de drie kerels. Die me iets te drinken aanboden, en dat ik niet weigerde om onbeleefd over te komen. Met hun ogen kleedden ze me volledig uit. Dit was niet geil, dit voelde bedreigend. Ik was inmiddels wel zo streetwise dat ik kon vermoeden waar dit zou kunnen eindigen.

Toen kwam de barman ook nog melden dat de bus pas morgen zou komen, vanwege pech.

‘Shit ook dat nog.’

‘Nou dat is dan duidelijk zei de één, ‘dan brengen wij je.’ De een pakte mijn rugzak op en de ander greep dwingend mijn hand vast en trok me mee op weg naar hun pick-up buiten. Ze zagen mijn angst, maar daar kickten ze kennelijk op. De vrouw aan de bar of de barman leken zich er niet mee te bemoeien.

Mijn hart bonkte in mijn keel van angst, maar ik moest er maar het beste van hopen, waar ik waarschijnlijk door alle drie verkracht zou worden.

Ze lachten onder elkaar en gooiden mijn rugzak in de achterbak. De ene duwde me op de achterbank van de pick-up en greep meteen tussen mijn benen naar mijn kut. Hij grijnsde. Ik was verdomme kletsnat, maar niet van sluimerend genot, maar van angst!

Ik voelde me machteloos.

De chauffeur startte de auto en reed de richting op waar ik vandaan kwam. Ik protesteerde nu ineens heftig en probeerde me te verzetten. Maar met een hand drukte de man die naast me zat me naar beneden.

Met de andere hand begon hij zijn broek los te knopen. De duopassagier van de voorbank keek opgewonden grijnzend toe.

Ik probeerde af te weren, maar natuurlijk was ik kansloos.

En net voordat mijn mond over een ranzig smerige harde pik werd geduwd trapte de chauffeur keihard op de rem.

Mijn lijf drukte tegen de voorstoelen. De mannen keken verschrikt.

Ze waren klemgereden door een andere pick-up.

De vrouw uit de bar stapte uit de pick-up met een geweer in haar hand en richtte op de chauffeur.

‘Give her to me! You assholes! Now!

En ze schoot in de lucht om haar woorden kracht bij te zetten.

‘Easy’ zij de chauffeur die wit wegtrok van schrik.

‘Ze beval ons de auto te verlaten. ‘Hands on your head NOW!’ om er zeker van te zijn dat een van de mannen niet iets zou proberen.

Ze wenkte me naar buiten. Ik wist niet hoe snel ik dat moest doen.

‘Get your Stuff.’

Ze was rustig en autoritair en hield de mannen scherp in de gaten.

Ik pakte snel mijn rugzak en liep naar haar toe.

‘Ze dwong de mannen om hun broek te laten zakken tot op hun enkels en om de rand van de laadbak van de pick-up vast te pakken.

Ze verordonneerde dat ik mijn spullen in de laadbak van haar auto moest gooien en zei dat ik in moest stappen. Ik deed meteen wat ze me opdroeg.

Vervolgens schoot ze met haar geweer de voorband van de pick-up van de mannen kapot. En stapte dreigend en scheldend in de truck en trok de portier dicht en gaf meteen vol gas.

Ik was opgewonden van wat ik meemaakte en reageerde bijna euforisch. ‘You are a heroine!’ schreeuwde ik opgewonden.

Maar ze pakte me meteen keihard aan en schold me verrot.

‘You stupid cunt!’ Wat ik wel niet dacht en wat ik voor stomme bitch was door me zo uitdagend te kleden. ‘Those bastards are scum, ex convicts.’

Ik kreeg zonder mededogen onder uit de zak.

Ik bood mijn excuses aan en begon te huilen.

‘Maar ik moest mijn domme kop houden.’

Even later sloegen we rechts af een onverharde weg in.

‘Ik zocht werk? Nou ze zou me laten werken!’ zei ze dreigend.

Maar ik vond het allang goed. Ik was aan een groot gevaar ontsnapt en nam haar vol bewondering op. Ze fascineerde me.

Ik durfde niks meer te zeggen en na een rit van zeker vijf uur, kwamen we aan op een verlaten boerderij met de naam en door het weer aangetaste letters Shirley’s Farm.

In de twee maanden die volgden kreeg ik een totale reset van Shirley in een soort symbiotische relatie.

Ze kwam onmiddellijk weer tot leven in mijn herinneringen toen ik de dominante oogopslag van Loes zag. Dezelfde harde kop, maar even begerig en niets ontziend naar mij kijkend.

Ik had meteen feilloos door dat ze meer dan alleen bi was.

Ze had dezelfde oogopslag als Shirley. Die me eerst gered had, daarna hardhandig had gedrild en bovendien twee maanden tot haar seksslavinnetje had gemaakt. Iets dat ik mezelf overigens meer dan gretig liet overkomen omdat ze de eerste was die werkelijk om me gaf.

Want Shirley had me werkelijk opnieuw op de rails gezet. Ze eiste zelfvertrouwen en een afscheid van de denkbeelden waarmee ik mezelf altijd kleineerde.

Ze sloeg het er letterlijk uit en brak me af om me vervolgens weer op te bouwen. ‘Je bent een mooie chick, de wereld ligt aan je voeten, maak jezelf nooit klein. Je doet ertoe! Zeg het me na. Je doet ertoe.’

Als ik na haar oordeel de woorden niet overtuigend genoeg herhaalde en uitstraalde’ kreeg ik straf. Met de vlakke hand, over de knie. Draaiend aan mijn tepels. Ik jankend en scheldend en haar voor even hatend. Zij onverstoorbaar genietend van mijn pijniging.

Ze ging onverstoorbaar door.

‘Ik hou van mezelf, ik mag er zijn! De wereld ligt aan mijn voeten.’

Say it! You stupid cunt!

Pats! Mijn billen rood en gloeiend geslagen als ik weer te slap antwoordde. En mijn kut ondertussen drijvend van verlangen. Ze ging door tot ik het goed zei: De kracht van herhaling. Was ze tevreden dan nam ze mijn kut onder handen. De combinatie van pijn en genot die ik in alle eenzaamheid al op mijn slaapkamer vroeger thuis had ontdekt, viel bij de aandacht van Shirley totaal samen.

‘Attitude!’

Daar ging het om volgens Shirley terwijl ze mijn demonen van mijn jeugd al soppend met haar hand uit mijn kut masseerde.

Me pijnigend dwong Shirley me deze woorden en zinnen met overtuigingskracht uit te spreken.

En als ze tevreden was, werd ze zacht en lief en beloonde ze mij en zichzelf met deze heerlijke ranzige lesboseks. Ze vergreep zich ongegeneerd aan me, geil als ik haar maakte en ik was van haar.

Ik heb in die periode daar in de rimboe meer komkommers in mijn kut gehad dan dat ik er ooit gegeten heb. Ja het is plat, zoals ik het schrijf, maar seks was in alles bepalend. Ik vanuit te lang opgekropt verlangen. Shirley, die het alleen zijn voor even achter zich kon laten.

Het klinkt gevoelloos bij wat ik nu schrijf, maar dat was het nooit. Het was vanzelfsprekende vrijmoedige wellust en intimiteit tegelijk. Zij dominant en wetend wat ik nodig had. Ik nieuwsgierig en verlangend naar werkelijke aandacht.

Seks was nooit ver weg. ’s Nachts in bed als ze me in haar armen sloot nadat we uitgeraasd waren of mijn billen en tieten verzorgde na weer een afstraffing was ze zo zacht en lief en gaf ze mij geborgenheid.

Ze was de eerste – en laatste - die me serieus nam en die me met complexe liefde omgaf.

Als we op het land werkten en ze me ineens hartstochtelijk en vrolijk begon te kussen.

We snel uit onze kleren schoten waarna ze me op mijn knieën dwong en met een hand in trance en leunend tegen de oude Eucalyptusboom mijn hoofd in haar schoot duwde en soms spontaan over me heen plaste van geilheid en ik het als een beloning ervoer om haar lustobject te zijn. Het hoorde bij haar, het hoorde bij ons op dat moment. In totale vrijheid. Ons eigen ruige paradijs aan het eind van de wereld, ver weg van alles en iedereen.

De mooie herinnering die me altijd dierbaar blijft toen we schuilden in de schuur en elkaar opgewonden schreeuwend beften en vingerden terwijl de regen op het golfplaten dak kletterde en onze opgewonden kreten overstemde.

Toen we even later uitgeraasd naakt dansten in de stortregen omgeven door bliksem en vervolgens uitgelaten met elkaar stoeiden in de modder. Deze ruige en verlaten uithoek van de wereld was het paradijs waar alles wat ik ervoor had meegemaakt onbelangrijk was geworden en waarin Shirley mijn godin en gids voor het leven werd. Zo intens als toen heb ik daarna nooit meer geleefd.

Maar na twee maanden was het over. Voor haar. Radicaal zette ze er een punt achter. Ik moest verder met mijn leven. ‘Ik moest de wereld ontdekken en niet bij zo’n oud wijf blijven hangen.’ Ze was destructief, naar zichzelf en mij. Ik was er kapot van en verzette me, maar ze was onverbiddelijk. Ze nam me mee naar Perth. Naar een feest met alleen vrouwen. De weed die ze had verbouwd en die ik mee had geknipt, als katalysator voor een lesbo orgie met mij als begeerlijk middelpunt. Ik sliep met drie vrouwen en Shirley keek tevreden toe zichzelf verlustigend met andere vriendinnen.

Na een gat in de dag geslapen te hebben werd ik wakker en was ze verdwenen. Ze kon het afscheid niet aan, reconstrueerde ik later. Ik was radeloos. In Perth was ik een week lang dronken en liet ik me als een gewillige prooi neuken door iedere kerel die over me heen wilde gaan. Na die week had ik mijn verdriet voldoende verdoofd met seks en drank. ‘Wat maakte het allemaal uit?’ Ik had eindelijk liefde ervaren en vrijwel meteen weer verloren.

In het vliegtuig terug naar Nederland las ik de brief van Shirley die ze onder in mijn tas had gestopt.

‘Kijk vooruit‘ schreef ze me troostend. ‘Als je iets wilt, dan kun jij het. Vergeet vroeger, leef in het nu.’

Attitude, Attitude, Attitude!

Het hielp. Ze had me harder gemaakt voor mezelf.

Ik studeerde cum laude af in de economie. Ik werd kort daarna onverwacht zwanger van een tweeling, trouwde met mijn vriend en werd moeder. En seks was ineens bijzaak voor me geworden.

Ik had kinderen die niet mee mochten maken van wat ik had meegemaakt en stortte me op mijn werk en carrière en liet me verdoven door materiële zaken.

Maar die twee maanden in de outback met Shirley, was wat ik heel lang verdrongen had. Mijn geheim.

Shirley was mijn enige geliefde geweest. Een moeder, een tiran, een geliefde en tegelijk voor dat moment een onmogelijke symbiotische liefdesrelatie.

En hier in deze woonkeuken stond bij toverslag een vrouw met dezelfde soort oogopslag als Shirley. Dwingend, dominant en vanzelfsprekend.

Mijn gedachten aan toen explodeerde ineens in mijn hoofd toen ik Loes ontmoette.

Loes, wiens instinct en mensenkennis meteen schakelde toen ze in één oogoplsag zag wat ze voor vlees met mij in de kuip had.

Ze keek als een roofdier en ik was haar prooi. Meteen gewillig door haar oogopslag.

‘Het benam me bijna de adem.

Ik schrok.

Ik schrok wakker!’

‘Wanneer ga je weg?’ zei de paardenfokker berustend en mij uit mijn mijmeringen halend.

‘Sorry’ zei ik, ik was met mijn gedachten even ergens anders.

‘Na de koffie? dan kunnen we nog even kletsen.’

Hij ging koffiezetten en ik pakte mijn spullen bij elkaar.

‘Zullen we nog een keer? Ik weet niet wat het is, maar ik ben nog steeds geil van je.’

‘Nee’, zei ik. ‘Ik moet echt even bijkomen. Ik merk toch dat ik ouder wordt.’

En of ik moest bijkomen. Mijn billen schrijnden ondanks de verkoelende crème. Mijn kut en mijn aars voelden overprikkeld door de ruige manier waarop ik me door de paardenfokker had laten nemen. De zuigplekken in mijn nek, de bloeduitstortingen in mijn tieten. De spierpijn: Ik had een beurt gehad met alles erop en eraan.

‘Zal ik je beffen dan?’

‘Jij bent onverzadigbaar’ zei ik. ‘Ben je in een ketel met viagra gevallen?’

‘Die ketel ben jij! Zo hengstig heb ik nog nooit een vrouw ontmoet.’

Ik weerde hem af.

We gingen zitten op de bank die bij de houtkachel stond. En kletsten wat.

‘Ik ga toch echt weer aan je zitten.’ zei de paardenfokker.

Het wond me op. Hij pakte me vast en drukte zijn mond op de mijne en ik verzette me niet. De energie stroomde weer door onze aderen.

Hij duwde mijn benen uit elkaar en greep me bij mijn kut.

Ik zei hijgend van genot ‘Nee!’ maar het was zo krachteloos dat hij wist dat ik ‘ga door!’ bedoelde.

Mijn hand greep naar zijn monsterpik.

‘Nee we gaan niet weer neuken’ zei ik opgewonden maar toch ineens resoluut.

‘Ik ben geradbraakt.’ Hij tongde weer, stroopte mijn rok omhoog en trok mijn vochtige slipje opzij en duwde zijn middelvinger in mijn kut en begon me meteen te vingeren.

Oh God, wat voelde ik mezelf slap omdat het verlangen in mijn kut groter was dan mijn geestkracht om hem te weerstaan.

‘Wacht klootzak.’ zei ik en ik knoopte zijn broek open en zijn van voorvocht glimmende monsterpik floepte tevoorschijn. Bij daglicht leek hij nog veel groter.

Ik duwde hem achterover op de bank liggen en ik ging zo goed en zo kwaad als het ging over zijn hoofd heen zitten.

Ik greep zijn pik vast en zoog hem zo ver als ik kon in mijn mond. Hij kreunde en hield even in. Ik spuugde op zijn eikel en trok hem in extase af. ‘

Ik wil zo’n pik als kerstboompiek’ zei ik opgewonden. Ik kraamde er van alles uit in mijn opwinding.

‘Ik bind je vast en ik laat iedere hengst eerst aan je kut snuffelen’ zei hij opgewonden. ‘Jij zorgt voor extra omzet.’

Ik trok, likkend soppend aan zijn pik, en reide over zijn hoofd heen. Ik spuugde op mijn wijsvinger en werkte die langzaam naar binnen in zijn kont. Nu had ik de leiding. Mijn climax kon niet lang uitblijven toen zijn neus langs mijn schaamlippen gleed en zijn tong het heilzame werk deed. ‘Ohh nee! ik moet plassen kreunde ik en ik kon het niet ophouden en liet het lopen. ‘Sorry’ schreeuwde ik on opwinding ‘dat was niet de bedoeling.’ Maar hij hield even proestend in en even later likte hij gulzig verder aan mijn kut. Het deerde hem niet, hij was ook overweldigd door genot. Ik hield met twee handen zijn enorme pik stevig vast toen het orgasme weer door mijn lichaam denderde.

‘Ohh kut, wat had ik jou nodig’ kreunde ik terwijl ik hem naar zijn orgasme rukte en mijn vinger zijn prostaat masseerde. Hij schreeude het uit van genot toen hij kwam. Zijn eikel klopte bronstig, wanhopig bijna omdat hij vrijwel al zijn zaad al had verschoten in de nacht. Een klein stroompje ontsnapte aan zijn eikel terwijl hij moegestreden heftig kreunend ontspande. Zijn eikel was paarsrood, schraal getrokken.

Ik trok mijn opgetrokken rok naar beneden die wonderwel door mijn plasbeurt niet was geraakt. Ik trok mijn slipje uit en mijn kapotgetrokken panty en fatsoeneerde mezelf zo goed en zo kwaad als dat ging.

Ik depte mezelf droog met water uit de aanrechtkraan.

De paardenfokker ging naar boven om zich te wassen en om te kleden. Ik maakte met een dweil en emmer met sop de bank en de plavuizen vloer schoon en droog en poetste mijn tanden staande aan het aanrecht.

Ik zette verse koffie om goed af te sluiten.

‘Ik kan je niet overtuigen hè?’ zei de paardenfokker.

We omhelsden elkaar even later bij het weggaan. We tongden nog een keer. ‘Zie ik je nog eens?’ zei hij berustend.

‘Als ik zin in je heb zeker. Het was lekker met jou.’

Ik aaide de honden nog een keer en reed even later toeterend het erf af.

‘Doe de groeten aan Loes!’ riep hij me na.

Op een parkeerplaats bij een tankstation kocht ik een flesje water. In de auto deed ik moeizaam een schoon slipje aan en keek op het visitekaartje van Loes.

‘Wat zou ik gaan doen? Ik was geradbraakt. Naar huis of toch naar Loes?’

Het was geen vraag en ik toetste haar adres in de routeplanner. Ik appte naar haar telefoonnummer dat ik naar haar toe kwam om koffie te drinken en startte de auto.

‘Attitude, attitude, attitude!’ schreeuwde ik toen ik gas gaf en op de snelweg reed terwijl Shirley weer op mijn netvlies verscheen.