Het Volkstuinhuisje

Iedereen op het volkstuincomplex kent het tuinhuisje van Opa Cor. Het is de ontmoetingsplek van de buurt. Altijd is, of beter gezegd was, er wel koffie en iemand op bezoek. Behalve direct na de middag, dan doet Cor namelijk een middagdutje op de oude stoffige sofa die al sinds mensenheugenis achterin zijn huisje staat. Dit was totdat het coronavirus zijn intree deed. Sindsdien was het grotendeels afgelopen met de gezelligheid. Af en toe nog een praatje op afstand bij het hek, maar dan had je het wel gehad. Het werd sowieso stiller op het volkstuincomplex. Sommige bejaarden bleven voor de zekerheid thuis en hun tuintjes lagen er dan ook verlaten bij. Zo niet bij opa Cor. Die kon eenvoudig niet zonder zijn tuin.

Alex is een 23 jarige student aan de universiteit en kleinzoon van opa Cor. Als zijn opa hem daarvoor belt gaat hij er regelmatig langs om wat verse groenten te halen. Die kan hij ook wel in de supermarkt kopen, maar hij weet dat hij zijn opa er een plezier mee doet om hem van zijn overschotten af te helpen. Opa houdt er namelijk niet van om nog goede spullen weg te gooien. Hij moet ook niets hebben van mobiele telefoons en is daardoor overdag telefonisch niet bereikbaar. Zo had opa zijn kleinzoon, op een avond midden oktober, opgebeld en laten weten dat er worteltjes in de aanbieding waren. Alex beloofde om ze de volgende dag op te halen. Hij moest die dag toch naar de universiteit en zou op de weg terug naar huis via de volkstuin omrijden. Misschien kwam het door het vies druilige regenweer, of anders wel door zijn drukke werkzaamheden, maar Alex was zijn afspraak simpelweg vergeten.

Daarom belde opa ’s avonds laat op om hem te herinneren. Hij had de worteltjes al schoon geschraapt en klaar gelegd in het tuinhuisje. Nu moest Alex niet te lang wachten om ze in de diepvriezer te doen. Anders zouden ze slap worden en verkleuren. Bovendien had opa een zwaar klusje waarbij hij de hulp van zijn kleinzoon goed kon gebruiken. Alex beloofde om de volgende dag, zaterdag, naar het volkstuintje te komen om te helpen, maar hij besloot toch ook om nog diezelfde vrijdagavond, ondanks de regen, even op en neer te fietsen om zijn worteltjes op te halen. Stel je voor dat de geschraapte worteltjes de volgende dag inderdaad al wat verkleurd waren. Dan zou opa teleurgesteld zijn en mopperen. Dat wilde hij voorkomen.

Het volkstuincomplex was donker en verlaten. Om geen argwaan te wekken had Alex zijn fiets buiten bij de poort op slot gezet en was stilletjes naar het tuinhuisje van zijn opa gelopen. Verborgen achter de regenton hing aan een haakje de sleutel van de toegangsdeur. Dat wist Alex. Maar toen hij voelde in het donker was het haakje leeg. ‘Dan heeft opa vergeten om de deur af te sluiten’ dacht Alex. Nietsvermoedend stapte hij het huisje binnen en knipte het licht aan.

Het eerste wat hij zag waren twee halfnaakte, witte personen, liggend op de sofa, die hem verschrikt aankeken. Misschien had de geschrokken Alex heel even gedacht aan inbrekers. Maar aan de manier waarop de personen op elkaar lagen was eigenlijk meteen duidelijk geweest wat ze aan het doen waren. Alex had enkele seconden verbaasd bij de ingang van het huisje gestaan en het tafereel in zich op kunnen nemen. Het waren twee jonge jongens. Een jaar of zestien. Daarna had Alex zich snel omgedraaid en het tuinhuisje verlaten. Op het tuinpad zag hij op een afstandje door het verlichte raampje dat de jongens zich haastig aankleden. Hij hoorde ze gedempt met elkaar praten. Langzaam drong meer en meer tot Alex door wat er gaande was geweest en kreeg hij spijt dat hij de jongens had gestoord. Maar het was te laat om het nog terug te draaien.

De eerste jongen kwam al vrij snel naar buiten en vluchtte, zonder iets te zeggen, weg in de duisternis. Hij had de capuchon over zijn hoofd getrokken. De andere jongen, een blonde die onderop de sofa had gelegen had minder haast. Hij kwam rustig naar buiten en keek Alex aan. Hij mompelde iets van “sorry”, dook de sleutel op uit zijn broekzak en gaf die aan Alex. Die bood ook zijn excuses aan en zei dat hij hun voortaan niet meer zo laat zou storen. Met andere woorden dat ze gerust een volgende keer terug konden komen. Hun geheim zo bij hem veilig zijn. Daarna verdween ook de tweede jongen, na een glimlach, rustig lopend, in de duisternis.

Alex stond perplex. Dit was toch ook niet te geloven. Op de automatische piloot zocht in het huisje naar aanwijzingen wat zich daar binnen had afgespeeld. Maar hij vond niets. Althans geen condoomverpakkingen, tissues of iets dergelijks. Wel vond hij de worteltjes die zijn opa voor hem had klaargelegd. Zoals wel vaker lag er ook ditmaal een briefje bij. Achteloos stak Alex het in zijn zak. Zijn gedachten waren bij de laatste, blonde jongen die hem had aangekeken en geglimlacht. Het was knappe, slanke jongen geweest. Mooi gaaf, rimpelloos glad gezicht, mooie tanden, mooi stijl haar, mooie lippen. Eigenlijk was alles mooi geweest. Te beoordelen aan zijn uiterlijk voorkomen waarschijnlijk van een rijke, gegoede familie. Niet iemand uit de naastgelegen arbeiderswijk.

Die nacht in bed kon Alex de jongen niet uit zijn hoofd zetten. Dat zo’n jonge jongen dat al durfde. Alex voelde een jaloezie. Hij was minstens een jaar ouder geweest toen hij een vriendinnetje voorzichtig voor de eerste keer had betast. Zijn eerste echt seksuele ervaring was nog later geweest. Het vreemde was dat de andere jongen nauwelijks zijn aandacht trok. Alex had hem door de capuchon ook maar amper gezien. Alex probeerde zich te herinneren wat hij eigenlijk wel had gezien. De blonde jongen had op zijn buik op de sofa gelegen. Met de andere jongen, in dezelfde richting gekeerd, boven op hem. De bovenste jongen had zijn broek omlaag gehad. Want Alex herinnerde zich dat hij de blote billen had gezien. Bij de onderste, blonde jongen was hij niet zeker. Alex had vooral naar hun verbaasde, angstige gezichten gekeken. Op wat er verder naar beneden gebeurde had hij niet eens goed op gelet. Was ‘het’ wel echt gebeurt? Daar Alex twijfelde niet aan. Dat kon toch bijna niet anders. In zijn fantasie probeerde hij zich voor te stellen hoe zoiets er uit moet zien. Een pik in een anus. Onbewust begon hij in die gedachte zelf een actieve rol te spelen. Het wond hem op. Alex masturbeerde.

De volgende dag, zaterdag , fietste Alex ‘s morgens terug naar het volkstuincomplex om zijn opa, zoals afgesproken, te helpen. In de naaste omgeving keek hij goed rond of hij misschien toevallig de blonde jongen ergens zag. Zijn opa was aan het schoffelen. Op een veilig afstandje kletste ze met elkaar. Opa was blij zijn kleinzoon weer eens in levende lijve te zien. Nadat Alex wat zwaar beton naar de afvalcontainer had gebracht zaten ze samen buiten koffie te drinken. Voorzichtig polste Alex of zijn opa toevallig een blonde jongen kende die wel eens op het volkstuincomplex kwam. Opa moest goed nadenken. Toen kon hij zich een blonde jongen herinneren die aan de omschrijving zou kunnen voldoen. Bijna een jaar geleden had hij groenten tegen appels geruild met iemand die ook een volkstuintje had met fruitbomen, helemaal achterin het complex. Die man had een blonde kleinzoon die wel eens samen bij hem koffie waren komen drinken. Nu ze er zo over spraken kwam opa op het idee om daar meteen maar eens te gaan kijken of er dit jaar ook weer appels te verhandelen waren. Samen met zijn opa liep Alex er naar toe. Het was voor het eerst sinds meerdere dagen droog weer en dus eigenlijk geen verrassing dat ze de grootvader in zijn tuin aantroffen.

De oude mannen hadden veel te bespreken met elkaar en namen daarvoor ruimschoots de tijd. Het geduld van Alex werd zwaar beproefd. Maar eindelijk, toen de appels en een grote zak walnoten werden overhandigd, kreeg Alex de gelegenheid om de grootvader te vragen of hij misschien een blonde kleinzoon had. Dat bleek het geval. Trots vertelde de grootvader over ene Dean en dat die lieve jongen regelmatig op bezoek kwam. Pas toen de grootvader omschreef dat zijn kleinzoon een blauw oorknopje droeg, drong het tot Alex door dat dat inderdaad het geval was geweest. De kans was daarmee groot dat Dean de jongen was geweest die hij de avond ervoor had ontmoet. Bleef alleen de vraag waarom de jongen met zijn vriendje naar het huisje van opa Cor waren gegaan. Waarom niet naar het tuinhuisje van zijn eigen grootvader? Maar dat werd duidelijk toen de grootvader vertelde van de alarminstallatie die hij had laten aanbrengen. Even verderop, buiten het volkstuincomplex, was namelijk een meertje. De grootvader vertelde dat de oever van dat meertje een hangplek voor jongeren was geworden nu de cafés vanwege de coronamaatregelingen gesloten waren. De laatste tijd waren er een aantal inbraken en diefstallen op het naastgelegen volkstuincomplex geweest. Opa Cor kon dat bevestigen, ook hij had met vernielingen te maken gehad.

Weken verstreken waarin Alex nog af en toe aan de blonde Dean moest denken. Toen hij zich op een zaterdagavond verveelde schoot hem weer te binnen wat de grootvader had verteld over de hangplek voor jongeren aan het meertje. Alex besloot om laat in de avond een fietstocht rond het meertje te maken. Alleen om gaan te kijken. Aangekomen bij een steiger hoorde hij even verderop wat stemmen en zag hij in het donker enkele gloeiende sigaretpuntjes. Uit de vage gesprekken kon hij opmaken dat het jongeren waren. En toen even later enkele jongens op de fiets hem passeerde en over een zandpaadje in die richting reden, ging Alex er direct achteraan zodat het leek of hij er bij hoorde.

Er hadden zich in totaal 7 jongens en 2 meisjes verzameld bij twee picknicktafels. Er werd gelachen en de gesprekken gingen over alledaagse zaken. De meeste hielden netjes een afstand van elkaar. Alex was aanvankelijk een beetje afzijdig blijven staan en zocht de groep af. Enkele waren van zijn leeftijd en misschien iets ouder, maar de meeste leken jonger. Hij kende niemand van de aanwezigen. Sommige jongens keken wel naar hem, maar spraken hem niet aan. Uit niets viel op te maken dat het hier om homo-jongeren zou gaan. Maar na ongeveer een kwartier à 20 minuten kwam een redelijk lange jongen naast Alex staan die een gesprekje met hem begon. Het was een aardige jongen met tatoeages in zijn hals. Uit zijn manier van doen werd het Alex langzaam duidelijk dat deze een oogje op hem had. Alex voelde zich gevleid met de aandacht. Maar als hij zich al voor jongens interesseerde –en daar was Alex nog niet zeker van-, dan was dit toch niet zijn type.

Onverrichter zake fietste Alex die nacht naar huis. Hij had zich vooraf geen voorstelling kunnen maken van wat hij er aan zou treffen. Maar hij mocht niet klagen; het had slechter kunnen aflopen. En het was even een verzetje geweest. Stiekem had hij gehoopt er de blonde Dean aan te treffen. Nu dat niet het geval was geweest vroeg hij zichzelf wel af of hij er nog eens naar toe zou gaan. Maar eigenlijk wist hij het antwoord op die vraag al. Twee weken later, op een vrijdagavond in de tweede week van november, stond hij vroeg in de avond weer bij de picknicktafels. Her en der verspreid lagen wat lege lachgaspatronen. Blijkbaar was er een feestje geweest. Er was nog niemand te zien. Hij was duidelijk te vroeg. Daarom reed hij door naar het volkstuincomplex, stalde daar zijn fiets bij het huisje van zijn opa en liep om het volkstuincomplex heen terug naar het meertje. Het was bijna volle maan dus hij kon gemakkelijk zijn weg vinden. Nu waren er al wel een paar jongeren bij de picknicktafels . Alex herkende ze van de twee weken daarvoor. Naarmate de tijd verstreek kwamen meer jongens aan gefietst of stopte er een scootertje. Het werd zelfs gezellig druk.

En het werd laat. Alex had de hoop al opgegeven om Dean hier aan te treffen. Het was immers ook niet gezegd dat hij iets met de hangplek te maken had. Voorzichtig polste hij bij enkele jongens die hij sprak of zij misschien een zekere Dean kende. Maar de jongens die hij sprak kende de meeste aanwezigen alleen van gezicht; niet van naam. Via de sociale media hadden ze van de hangplek gehoord. Enkele kende elkaar van school. Toen stopte er een auto op het onverharde parkeerterrein aan het einde van de weg en kwamen er, zichtbaar tegen de verlichte achtergrond van het meer, drie personen in hun richting gelopen. Op het moment dat die arriveerde bij de picknicktafels zag Alex het meteen. Een van de drie jongens was Dean; de jongen die hij in het tuinhuisje van zijn opa had gezien. Dean was een vrolijke verschijning en bleek populair bij de jongere jongens. Hij droeg een oranjerood jack met opdruk en daaronder een lichte hoodie. Alex voelde zijn hart kloppen in zijn keel. Nog had de jongen hem niet herkent.

Dean had vooral contact met leeftijdgenoten aan de andere picknicktafel . Pas toen hij merkte dat Alex naar hem keek, leek het een paar seconden lang alsof hij moest nadenken waarvan ze elkaar ook alweer kenden. Toen viel het kwartje. Niet veel later kwam Dean op een meter afstand naast Alex zitten. Hun gesprek begon over hun opa’s en het volkstuincomplex. Om een of andere reden klikte het tussen die twee. Ze hebben het leuk samen. Nadat nog iemand bij hun aan tafel kwam zitten schoof Dean steeds dichter naar Alex toe. En toen een jongen een vuurtje begon te stoken met pizzadozen uit een afvalbakje draaiden ze allemaal een kwartslag op het bankje om naar de vlammen te kijken. Zo kwam Dean tussen de benen van Alex te zitten. Die genoot van de heerlijke geuren die rond de jongen hingen. Terwijl iedereen naar de vlammen tuurde had Dean nonchalant zijn hand op een van Alex’ knieën gelegd dat langzaam overging in het strelen van een stukje van diens bovenbeen. Dat leidde er toe dat Alex op zijn beurt de jongen van achteren lichtjes vast pakte in zijn zij. Zonder dat de andere aanwezigen dat in de gaten hadden schoven ze steeds iets dichter naar elkaar toe totdat Alex’ kruis tegen Deans billen drukte. Die keek daarbij eens ondeugend glimlachend achterom. Alex had geen aandacht meer voor het vuurtje. Tussen zijn benen zat een leuke homo-jongen waarvan hij wist dat die er niet voor terug deinsde om zich te laten neuken. Zijn hart ging tekeer als dat van een marathonloper. Hij had nooit van zichzelf gedacht dat hij zo opgewonden zou kunnen raken van een andere jongen. Maar het gebeurde wel.

Toen op de parkeerplaats een einde verderop nog een auto arriveerde en iemand riep dat het de politie was, vroeg Dean aan Alex om een stukje te gaan wandelen. Weg van het vuurtje. Samenscholingen waren verboden en Dean had geen zin in een bekeuring. Eerst liepen ze op anderhalve meter afstand achter elkaar, maar toen ze alleen waren en het pad breder werd, vonden hun handen elkaar en liepen ze hand in hand. Dean liet zich leiden. Dat dwong Alex om initiatief te tonen. Het bracht hun naar een grote treurwilg. Daaronder, waar niemand hun kon zien, draaide ze naar elkaar toe en gingen ze zoenen. Lekker rustig happen op elkaars lippen. Ze genoten er duidelijk beiden van. Af en toe verwisselde ze de stand van hun hoofd van links naar rechts. Zo stonden ze met hun buiken tegen elkaar waarbij Alex met zijn rug leunde tegen de boomstam. Met zijn handen op de billen van Dean trok hij hun onderlijven tegen elkaar aan. Dean hield Alex losjes vast in zijn zij. Zo smakten ze heerlijk voor bijna een half uur. Nog verrassend dat het niet begon te vervelen. Alex had nog wel verder willen gaan dan zoenen. Maar wist niet goed hoe hij dat moest aanpakken. Hij haatte zichzelf omdat hij niet durfde. Maar hé, dit was pas hun eerste ontmoeting. Volgende keer beter. In stilte liepen ze terug naar de picknicktafels. Er waren nog maar een paar personen aanwezig. De anderen waren in allerlei richtingen verdwenen. Het vuurtje was uit.

De twee jongens waarmee Dean in de auto was meegereden waren ook vertrokken. Dean deed er niet moeilijk over. Het was slechts drie kwartiertjes lopen naar huis. Het was ook niet de eerste keer dat dit gebeurde. Alex bood aan om hem met de fiets te brengen. Hij was immers ook benieuwd waar de jongen woonde. Maar Alex had zijn fiets op het volkstuincomplex staan. Gelukkig wist Dean een kortere weg binnendoor. Zonder problemen vonden ze een paadje onder de bomen, tussen de struiken, staken ze een brede sloot over en kwamen ze via een uitsparing in het hekwerk op het volkstuincomplex. Alex wist niet meer waar ze precies waren en volgde Dean blindelings kriskras tussen de hagen door totdat ze plotseling bij het tuinhuisje van zijn opa waren aangekomen. Alex herkende als eerste zijn eigen fiets die daar stond gestald. De spanning was ondertussen gestegen. Ten minste bij Alex. Met licht trillende handen haalde hij zijn fiets van het slot. Even stonden ze wat te treuzelen op het tuinpad. Ook Dean had zichtbaar geen haast om naar huis te gaan. Dan vallen ze elkaar weer in de armen en begint het zoenen opnieuw. “Zullen we naar binnen gaan?” stelde Alex voor nadat hij eerst die vraag een paar keer in zijn hoofd gerepeteerd had. Dean knikte. Ze wisten allebei wat dat betekende.

Het sleuteltje was snel gevonden achter de regenton. Eenmaal binnen vonden ze in het maanlicht de weg naar de sofa. En terwijl ze daar gepassioneerd zoenden hielpen ze elkaar met het uittrekken van hun jassen. Bij beide jongens wrong inmiddels een erectie in hun broek. Alex kon bijna niet geloven wat er gebeurde. Hij had een knappe homo-jongen in zijn armen en stond op het punt om hem uit te kleden. En hij vond het nog geweldig ook. Alex bracht zijn handen onder de hoodie van Dean en na even strelen van de zachte huid schoof hij ze omhoog om de hoodie uit te trekken. Dean werkte braaf mee. Hij glimlachte. De boodschap was duidelijk: Alex mocht alles doen wat hij wou.

Weer werd er langdurig gezoend en gestreeld, maar nu werd Dean ongeduldig. Met twee handen trok hij aan Alex’ sweater om aan te geven dat ook die uit moest. Terwijl Alex bezig was om die uit te trekken was Dean alvast begonnen met het los gespen van de broekriem van Alex. Die nam het van hem over zodat Dean met zijn eigen broek kon beginnen. Een paar seconden later hadden ze beiden hun erectie bevrijd en werden die bij elkaar betast en afgetrokken. Dean zuchtte diep. Dit vond hij duidelijk lekker. Na nog weer even zoenen zakte Dean door zijn knieën en nam Alex’ pik in zijn mond. Die wist niet wat hem overkwam toen de zachte lippen zich vastzogen op zijn harde eilkel. Zo heerlijk was hij door zijn vriendin nog nooit gepijpt. Onder goedkeurend knorren werd de pik langzaam en diep verwend. Dean liet duidelijk merken heel tevreden te zijn met wat hij had aangetroffen. Alex verheugde zich er al op dat hij hetzelfde bij Dean zou mogen doen. Het zou de eerste keer zijn dat hij een pik in zijn mond ging nemen.

Alex had het pijpen onderbroken en had de jongen achterover op de sofa laten liggen. Daarna had hij de broek en onderbroek van de jongen helemaal over zijn sneakers uitgetrokken en zich toen geconcentreerd op de jonge pik. De stijve erectie met zachte buitenkant voelde geweldig aan in zijn mond. Dat een jongen zijn meest kwetsbare bezit aan je toe vertrouwde was bijna ontroerend. Pas toen hij de onderbuik van de jongen streelde had Alex in het halfdonker gemerkt dat Dean zijn schaamhaar getrimd had. Met zijn lippen en tong had Alex de jonge pik van boven tot onder afgelebberd. Dean bleek erg gevoelig aan zijn pik. Hij kreunde en kronkelde op de sofa met elke beweging die Alex’ lippen maakte op zijn harde eikel. Het leek een koud kunstje voor Alex om de jongen oraal tot een orgasme te brengen. Maar zover kwam het niet. Dean had Alex’ hoofd met twee handen vast gepakt en naar zich toe getrokken. Onder het zoenen smeekte de jongen zachtjes: “Neem me!”. Alex was er klaar voor geweest. Zijn pik was zo hard dat het bijna pijn deed. In een mum van tijd had hij ook zijn broeken op de enkels geschoven en zijn pik natgemaakt met spuug. Dean had zijn benen opgetrokken en lag dubbel gevouwen te wachten op de sofa. Met zijn vingers voelde Alex waar hij precies moest zijn. Dit was toch net iets anders dan hij gewend was bij zijn vriendin. Gelukkig hielp Dean. Met een hand tussen zijn benen had hij Alex’ stijve pik vastgepakt en voor zijn anus gericht. Alex hoefde alleen zijn heupen langzaam vooruit te bewegen.

Het ging bijna automatisch. Met een weerstand die prettig aan voelde drong Alex langzaam het strakke warme lijf in. Het warme vlees plooide zich open rond zijn dikke pik. Dean had er zichtbaar moeite mee, maar protesteerde niet. Na enkele op en neer bewegingen stak de pik er over de volle lengte in. Daarna begon Alex met rustige bewegingen te neuken waarbij Dean bij elke voorwaartse stoot kreunde. Het was voor Alex onbegrijpelijk dat een jongen zo kon genieten van een pik in zijn anus, maar nu hij dat eens kon meemaken genoot hij naar hartenlust. Het voelde ook zo geweldig. Toen de anus een beetje aan hem gewend was geraakt pakte Alex de enkels van de jongen vast en werd het neuktempo en de stootkracht opgevoerd. Dean lag met zijn hoofd achterover en gesloten ogen te jammeren terwijl hij zichzelf ondertussen masturbeerde. “Aah, aah, ja, ja…”. Alex streelde het mooie jonge lijf onder zich. Gretig betaste zijn handen de borstkas alsof het een meisje was met kleine tietjes. Dean kwam als eerste klaar en spoot zijn sperma tot in zijn hals. Voor Alex duurde het wat langer. Misschien kwam het omdat dit een totaal nieuwe ervaring voor hem was. Zeker niet omdat hij dit niet opwindend genoeg zou vinden. Toen hij eenmaal voelde aankomen dat hij ging klaarkomen, was hij zelfs bijna vergeten dat hij met een jongen bezig was en niet met zijn vriendin. Wellicht daarom pompte hij zijn zaad in het lichaam zoals hij al zo vaak bij haar had gedaan. Een kreun van opluchting ontsnapte Alex.

Nog minutenlang lang bleef hij het natte kontje na-neuken terwijl ze hijgend zoenden. Hun vingers in elkaar gevlochten. Beide hadden er van genoten. Blij glimlachend keken de jongens elkaar in stilte aan. Ten slotte likte Alex de zaadresten op in Deans hals. Hij was verliefd op Dean; niets meer was te gek voor hem. Hij zou alles doen wat de jongen hem zou vragen.
Alex had Dean met de fiets naar huis gebracht. Onderweg wisselden ze hun gegevens uit en nodigde Alex de jongen voor een volgende afspraak in zijn appartement. Misschien lezen we daar later nog iets over.