De Salesassistente - 3

De deal met Bouteca was verlopen zoals zoveel andere. Martijns connecties en Angies presentatie vormden samen een goed geolied geheel dat vrijwel altijd in zijn opzet slaagde. Sommige klanten waren zó barstenvol eigendunk dat ze zich door hen geschoffeerd hadden gevoeld en hadden hen stante pede de deur uit geschopt, maar drie op de vier waren maar wát graag bereid om zaken te doen, en kozen bij wijze van pasmunt voor een rukbeurt, een striptease of een neukshow, zoals Bouteca had gedaan. Niet één keer was Angie gevraagd om méér te doen dan dat − althans, nóg niet. Ze vreesde evenwel dat het er ooit van zou komen, en wist eigenlijk niet zeker hoe ze dan zou reageren. Uiteraard was ze zich ervan bewust dat ze continu signalen uitzond die een heel specifieke uitwerking hadden op mannen, en hoewel ze het prima vond dat niemand haar er ooit van zou verdenken dat ze een kwezel was, ging ze daar nu ook niet zódanig prat op dat ze bijvoorbeeld zomaar aan een gangbang zou deelnemen. Voor nu was ze de slet van één enkele man, een man die ze grotendeels kon vertrouwen − want hoe vreselijk graag Martijn ook met haar te koop liep, hij was ook veel te jaloers en te beschermend om haar ooit met een ander te willen delen. Zelfs het doorslikken van Bouteca's zaad was haar eigen idee geweest, niet het zijne − nou vraag ik je!

Nee, over Martijn maakte Angie zich geen zorgen. Maar over Leonard wel. Om de een of andere reden vertrouwde ze die niet, ook al kon ze er de vinger niet op leggen waaróm dan juist. Hij had gezegd waar het op stond toen hij haar vertelde wat de job inhield en had niet geschroomd om haar die toch niet alledaagse functie voor te stellen, wat op zich nog in zijn voordeel pleitte − maar als puntje bij paaltje kwam, telden voor hem alleen de cijfers, en hoe goed Martijn en zij ook presteerden, het feit bleef dat de verkoop makkelijk zou kunnen verdubbelen als zij zich door jan en alleman zou laten neuken. En als zij dat wist, wist Leonard dat natuurlijk ook.

Vroeg of laat zou ze van Leonard te horen krijgen dat de manier waarop ze haar job nu invulde in zijn ogen niet meer toereikend was, en dat ze zich van hem tot een totale hoer zou moeten ontpoppen. En diep vanbinnen wist ze dat ze diezelfde dag nog ontslag zou nemen − maar tot het zover was bleef ze hopen dat ze Leonard misschien helemaal fout inschatte.

'Ik kan maar beter Leonard het goede nieuws brengen,' zei Martijn terwijl ze naar de luchthaven reden. Hij glimlachte breed − niets had een beter effect op zijn humeur dan een mooie salesdeal gecombineerd met een lekkere vrijpartij. 'Je hebt het schitterend gedaan, schat. En toen je al dat sperma oplikte …! Ik durf te wedden dat Bouteca alleen al door je dat te zien doen een tweede keer is klaargekomen!'

'Dank je,' zei Angie. 'Ik wilde er gewoon voor zorgen dat hij zich ons nog zou herinneren als we over een paar maanden weer bij hem langsgaan.'

Martijns telefoon ging. 'Hallo? Oh, goedemiddag, meneer,' zei hij. 'Ik wou u juist zelf gaan opbellen.'

'Ja, meneer,' hoorde Angie Martijn zeggen terwijl ze naar de helft van zijn conversatie met Leonard luisterde. 'Hebt u het contract gezien? Dank u wel, meneer. Angie was echt subliem.

'Oh, oké, meneer. Daar kunt u van op aan. We zien elkaar dan.' Martijn beëindigde het telefoongesprek.

'En?' vroeg Angie.

'Onze volgende bestemming is Duitsland,' zei Martijn.

'Duitsland? Gingen we niet naar Engeland?'

'De plannen zijn gewijzigd. We worden daar verwacht op een gezondheids- en fitnessbeurs, om een presentatie te houden. Volgens mij zullen daar enkele grote potentiële klanten van de partij zijn, want Leonard gaat er zelf ook heen − we hebben daar afgesproken. Wij vertrekken vanavond nog met het vliegtuig, hij reist ons morgen achterna. Ons materiaal zal al ter plekke zijn, wat me doet vermoeden dat hij ons zal vragen om onze gebruikelijke demonstratie te houden …'

'Wow! Meen je dat echt?' vroeg Angie, wier flamoes al lichtjes begon te tintelen bij het vooruitzicht om haar showtje niet voor een twintigtal mensen op te voeren, zoals ze gewoon was, maar voor een honderd- of zelfs duizendkoppig publiek. 'Dat klinkt spannend! Denk je dat we moeilijkheden zullen ondervinden − je weet wel, te sexy?'

'Dat lijkt me sterk,' antwoordde Martijn. 'Op dat soort beurzen stellen exposanten echt álles in het werk om de aandacht van de bezoekers te trekken, niemand neemt daar nog aanstoot aan een schaars geklede seksbom … O ja, dat doet me eraan denken: zie je die tas die op de achterbank staat? Daar zit iets nieuws in, en ik zou graag willen dat je het uitprobeert.'

Angie reikte achter zich met haar ene arm en pakte de kleine plastic tas die ze op de tast vond. Ze viste er twee snoertjes uit waarop ronde metalen ballen geregen waren − anale kralen, zo besefte ze ogenblikkelijk. Op elke streng zaten drie ballen, en de ene set was goudkleurig, de andere zilverkleurig. Maar voor de rest waren ze identiek aan elkaar, en verschilden ze nauwelijks van de exemplaren die ze voordien al zo dikwijls had gebruikt; voor haar was dit dus niets 'nieuws' …

Martijn wist wat er door haar hoofd ging en zei: 'Steek een ervan in je kut en de andere in je aars. Vertrouw me maar.'

Na de demo bij Bouteca had Angie zich verkleed; ze droeg nu een kort, roze plooirokje, een roze string, een wit topje zonder straps en roze naaldhakken. Haar haar was samengebonden in een paardenstaart, en om haar slanke hals zat een roze choker.

Ze spreidde haar benen en stopte moeiteloos de drie gouden kralen een voor een in haar vochtige poesje, tot er nog slechts een halve centimeter snoer uit hing. 'Deze kan ik misschien beter wat gladder maken …' zei ze, terwijl ze de zilveren streng omhooghield en de ballen een voor een in haar mond stak om ze te bedekken met haar warme speeksel. Toen leunde ze tegen haar portier en tilde haar kont van haar stoel, waarna ze de ballen langzaam in haar reet duwde. Ze had er nog steeds geen flauw benul van wat Martijns bedoeling nu juist was, maar ze klaagde niet − ze vond het een heerlijke sensatie dat haar beide openingen gevuld waren door de knus opeengepakte kralen, die nog net genoeg bewegingsvrijheid hadden om te wiebelen als de auto over een hobbel in de weg reed, wat de ervaring voor haar natuurlijk alleen maar fijner maakte. Angie voelde haar tepels stilaan stijf worden onder haar witte topje, en haar clitoris begon te zwellen.

'Mooi zo,' knikte Martijn. 'Zitten ze goed?'

'O ja,' antwoordde Angie. 'Je wéét hoe gek ik op die dingen ben.'

'Hehe, ik merk het,' zei Martijn. 'We hebben nog zo'n tien minuten voor we op de luchthaven zijn. Tot dan kun je, je weet wel … jezelf misschien een beetje plezieren?'

Dat hoefde hij Angie geen tweede keer te vragen. Ze legde meteen haar rechterhand op haar poesje en begon erover te wrijven door de stof van haar string heen, waarop haar clit nog verder uitzette. Haar linkerhand bracht ze naar haar tepels, die van puur genot samentrokken terwijl ze erin kneep en ze ronddraaide. Ze schoof haar string opzij en begon harder en sneller over haar ontblote clit te wrijven, waarbij ze haar vingers in kleine cirkeltjes bewoog en dankbaar gebruikmaakte van het lekkende kutvocht dat als glijmiddel fungeerde.

Ze wist dat Martijn haar bezigheden met argusogen volgde, en dat kon haar worst wezen − in feite was het net daardoor zo prettig om te doen. Ze raakte erg opgewonden door het besef dat hij toekeek, dat hij misschien wel wenste dat hij haar op dat eigenste moment kon neuken, dat hij fantaseerde over wat hij die avond met haar zou uitspoken in de hotelkamer.

Ze tilde haar heupen van de stoel en betastte haar kutje met beide handen, zat er als een dolle over te wrijven, met haar ogen dicht, haar hoofd achterover en haar mond open. Het daagde haar plots dat de auto tot stilstand was gekomen, maar nu zou ze zich door niets of niemand nog laten tegenhouden − ze bleef haar kloppende clit furieus bewerken met haar vingers, tot ze uiteindelijk hijgend en zuchtend klaarkwam, en haar string en de stoel waar ze op zat helemaal onder squirtte.

'Oh, dat was zo verdomd lekker!' kreunde ze, voor ze langzaam haar ogen weer opende en vaststelde dat ze voor een rood licht waren gestopt. Uit haar ooghoek zag ze rechts van haar iets bewegen, waarna ze die kant op keek en naast zich een minibusje zag staan, waarvan de inzittenden allemaal naar haar zaten te gapen en met hun vinger naar haar zaten te wijzen. Op de zijkant van het busje stond de naam van een middelbare school te lezen, waaruit ze opmaakte dat het waarschijnlijk een of ander schoolteam betrof dat op weg was naar een sportwedstrijd. Ze kon niet met zekerheid zeggen hoeveel ze nou juist hadden gezien, maar te oordelen naar hun starende, wijd opengesperde ogen, hun open monden, hun wijzende vingers en de obscene gebaren die ze maakten was dat heel wat geweest. Misschien hadden ze haar al gespot nog voor ze bij het verkeerslicht waren aangekomen − wie zou het zeggen? Alleen al bij het idee dat een twaalftal geile tieners haar in actie hadden gezien begon haar kut weer te soppen.

Toen ze weer in beweging kwamen zodra het licht op groen was gesprongen, wendde ze haar bovenlichaam naar het busje toe en stroopte haar topje omlaag om haar heerlijke borsten aan de leerlingen te tonen … én aan hun chauffeur, die van stomme verbazing kortstondig de macht over zijn stuur verloor en hen op een haar na in hun zij ramde.

'Ik denk dat dat wel volstaat,' lachte Martijn, die het gaspedaal tegen de vloer trapte en de afrit nam die naar de luchthaven leidde.

'Wil je dat ik die kralen op hun plek laat zitten, of heb je je lolletje inmiddels wel gehad?' vroeg Angie, die stiekem hoopte dat ze mochten blijven zitten.

'Oh, dit was niet meer dan een opwarmertje. Neen, wat ik voor jou in petto heb moet nog komen,' antwoordde Martijn. 'Nog heel eventjes geduld.'

Hij parkeerde de auto, en Angie stapte pas uit toen ze zich eerst weer had gefatsoeneerd door haar tubetopje en haar string goed te doen. Terwijl ze het luchthavengebouw binnenliepen, werd ze onthaald op de starende blikken en de lokfluitjes die ze inmiddels zo gewoon was. Haar tepels stonden nog steeds stijf en waren zichtbaar voor iedereen die dicht genoeg in haar buurt kwam, en wie het geluk had om hen van achteren te kunnen bekijken ving bij elke stap die ze zette een glimp van haar volmaakt ronde kont op, doordat haar korte rokje dan telkens opwaaide.

Bij de incheckbalie kregen ze te horen dat hun vlucht een uurtje later al zou vertrekken. Ze haastten zich naar hun gate, waar al een lange rij passagiers stond te wachten om door de veiligheidsscanners te passeren. Voor Angie was dit vrijwel dagelijkse prik, waardoor het pure routine was geworden. Gewoonlijk maakten de veiligheidsbeambten haar complimentjes, of namen ze haar met wat meer interesse in zich op dan ze bij iemand anders zouden hebben gedaan − maar dat gold in feite voor élke man in de luchthaven die haar tegenkwam. Daar was ze aan gewend. Ze was dan ook allesbehalve zenuwachtig toen ze de gate naderden, maar merkte wel dat Martijn nerveus glimlachte − een teken dat hij ergens verwachtingsvol naar uitkeek.

Plots daagde het haar − metalen ballen in haar reet en in haar kutje. Túúrlijk! Ze zou het alarm laten afgaan, waarna ze met de handdetector langs haar lichaam zouden moeten gaan. En als dán aan het licht zou komen waar het probleem zich juist bevond …

Angie glimlachte en knikte Martijn toe, om hem duidelijk te maken dat ze zijn plannetje had doorzien. 'Blijf bij me in de buurt,' zei ze tegen hem.

Martijn ging als eerste en kwam rimpelloos door de scanner heen, alvorens zich om te draaien en te kijken hoe het haar verging. Ze stapte door het poortje en zag hoe de dikke veiligheidsagent van middelbare leeftijd haar ondertussen met uitpuilende ogen aankeek. Toen het alarm begon te snerpen, meende Angie te horen hoe de man vrijwel onhoorbaar 'yes!' prevelde.

'Mevrouw, wilt u aan de kant gaan staan?' vroeg hij, terwijl hij naar links gebaarde. Martijn schaarde zich aan haar zijde. 'Sta gewoon met uw handen tegen uw zij, de voeten bij elkaar,' gebood de agent. Angie deed wat haar werd opgedragen, waarna hij met zijn detector langs haar heen ging − hij controleerde eerst haar linker- en rechterzij, en toen haar voor- (waarbij hij lang treuzelde ter hoogte van haar boezem) en achterkant.

'Goed, mevrouw,' vervolgde hij. 'Gelieve nu uw voeten uit elkaar te zetten.' Ze gehoorzaamde weer en spreidde haar benen. Net op het moment dat hij met zijn detector tussen haar dijen door gleed, ging het ding aan het piepen.

'Fouilleer haar!' opperde iemand.

'Ja, ik doe het wel!' bood iemand anders aan.

Maar de agent glimlachte alleen maar. Dit kon wel eens de beste dag van zijn carrière worden. 'Mevrouw, ik zal tot visitatie moeten overgaan. Als u met mij zou willen meekomen …'

'Wat is het probleem juist, meneer?' kwam Martijn tussenbeide, op de toon van iemand die oprécht bezorgd was.

'We volgen gewoon de standaardprocedure, meneer,' antwoordde de agent. 'U reist samen met mevrouw?'

'Klopt,' zei Martijn.

'Oké. Dan mag u mij ook volgen.' De agent ging ze voor naar een deur aan de overkant van de hal en leidde hen een kleine kamer binnen, met daarin een lege tafel en vier stoelen. Ramen waren er niet.

'Gaat u zitten,' zei hij. 'Ik roep er even een collega bij. Normaal zou hier een vrouwelijke beambte aanwezig zijn geweest, maar Brenda heeft zich vandaag ziekgemeld. Ik wil gerust proberen om iemand van een van de vliegmaatschappijen te pakken te krijgen, maar dat kan wel even duren …'

'Nee, dat hoeft niet,' zei Angie. 'Zolang Martijn erbij blijft, vertrouw ik u volledig.'

'Dank u wel, mevrouw,' zei de agent. 'Dan laat ik gewoon Nathan komen. En tussen twee haakjes, ik heet Max. We gaan ons uiterste best doen om dit snel af te handelen en zo weinig mogelijk van uw tijd te verspillen. Ik ben zo terug.'

Max verliet de kamer, waarbij hij de deur achter zich op slot deed. 'Nathan, kerel, je moet als de weerlicht hierheen komen om iemand te fouilleren. Geloof me, deze wil je voor geen geld ter wereld missen … O ja, en zorg ervoor dat de beveiligingscamera aanstaat. Zodat we iets leuks hebben om later te bekijken …'

Max ging terug de kamer binnen en bleef zitten wachten tot Nathan kwam opdagen. Die was achtentwintig en daarmee vijftien jaar jonger dan Max, maar ze waren nu al bijna tien jaar collega's en waren in de loop der tijd aardig bevriend geraakt. Als alles liep zoals gepland zou Nathan flink bij hem in het krijt staan.

Toen Nathan binnenkwam, trachtte hij de opwinding te verbergen die zich van hem meester maakte zodra hij Angie zag, maar zijn poging was tevergeefs. Angie wierp Martijn een stiekeme blik toe, en zag dat die zich er maar ternauwernood van wist te weerhouden om te glimlachen − tot dusver was zijn plannetje kennelijk precíés gelopen zoals hij gehoopt had.

'Goed, mevrouw,' begon Max. 'Hebt u er enig idee van waarom de metaaldetectoren blijven afgaan? Kunt u bedenken waaraan dat zou kunnen liggen? U hebt toch toevallig geen piercings op euhm … bepaalde plaatsen die niet meteen zichtbaar zijn?'

'Nee, ik heb echt niet het flauwste benul waardoor ze getriggerd worden,' hield Angie zich van den domme. 'Kunt u me niet gewoon op mijn woord geloven? Ik bedoel maar − ik lijk toch niet op een terrorist, of wel?'

'Nee, mevrouw,' lachte Nathan. 'In de verste verte niet. Maar wij hebben ons nu eenmaal aan de voorschriften te houden − dat begrijpt u toch?'

'Niet helemaal,' antwoordde Angie.

'Dit is te gek voor woorden!' riep een zogenaamd boze Martijn plots uit.

'Rustig aan, meneer,' zei Max. 'Over een paar minuten kunnen u en uw dochter hier weer weg, dat garandeer ik u.'

'Ze is mijn dochter niet,' zei Martijn, met fonkelende ogen. Toen Max zijn wenkbrauw optrok en hem vragend aankeek, knikte en glimlachte Martijn alleen maar.

'Het spijt ons, meneer,' zei Max. 'Wel, zoals gezegd kunnen u en uw … uh … u en mevrouw over enkele minuten weer gaan. U zult uw vliegtuig zeker nog halen, beloofd. Nu, mevrouw, ik weet dat het weinig behaaglijk is, maar zou u zo goed willen zijn om achterover te gaan liggen op de tafel en uw benen over de rand heen te laten hangen? Ja, zo is prima. Nathan …?'

Nathan schoot meteen in actie en trok Angies benen voorzichtig uit elkaar, waarbij haar roze stringetje aan de oppervlakte kwam. Nu besefte Angie waarom ze van Martijn het ding tussen haar schaamlipjes had moeten spannen voor ze de kamer binnenstapten. Ze hoorde hoe Nathan naar adem snakte en begon te hijgen.

'Mevrouw,' kraste hij zwakjes, 'ik zal u van uw ondergoed moeten ontdoen.'

'Oké,' zei Angie, die zijn handen langs de buitenkant van haar dijen voelde glijden tot hij haar string op zijn hoogste punt beetpakte en zachtjes naar beneden trok. Het ding zat echter zó diep en zó strak tussen haar billen en haar schaamlipjes getrokken dat er geen beweging in te krijgen was.

'Uh, mevrouw,' stamelde Nathan, 'zoudt u uw benen willen opheffen?' Angie deed wat haar gevraagd werd, waarna hij onder haar reikte en zijn handen over haar kontwangen spreidde terwijl hij het stringetje langzaam naar zich toe trok en keek hoe het zich met tegenzin van tussen haar schaamlipjes liet halen. 'Dank u wel, mevrouw. U mag uw benen terug neerleggen.' Toen ze dat had gedaan, trok hij haar string langs haar lange benen omlaag, waarbij hij opmerkte dat hij drijfnat was. Daarop sprong zijn pik spontaan in de houding. Hij trok de string verder naar beneden, tot hij helemaal af was, en gooide hem vervolgens naar Max, die hij met een knikje aanspoorde om het ding ook aan te raken, zodat zijn oudere collega net als hij zou merken dat het doorweekt was. Max voelde eraan met zijn vingers, glimlachte en propte de string in zijn jaszak.

Angies poesje was, zoals steeds, perfect gladgeschoren. Terwijl Martijn al vaak zijn voorkeur voor een kleine 'landingsbaan' had uitgesproken, noopte haar kledingstijl haar er in de praktijk toe om zich dagelijks te waxen − een gewoonte die door de agenten zeker niet onopgemerkt bleef.

'Mij lijkt ze clean,' kon Nathan zich niet bedwingen.

'Dat moet nog blijken,' zei Max, die zich tussen Angies benen posteerde en vooroverleunde om van dichterbij te kunnen kijken − van véél dichterbij dan strikt noodzakelijk was, want Angie voelde zowaar zijn hete adem tegen haar ontblote poes blazen. Hoewel hij het uiteinde van de streng dat nog net uit haar kutje hing waarschijnlijk direct had gezien, duurde het ettelijke seconden voor hij er iets over zei − kennelijk had hij geen haast.

'Wel, wel,' begon Max. 'Wat moet dit voorstellen? Een soort snoer … Nathan, laten we eraan trekken en zien wat er gebeurt.'

'Lijkt me een prima idee,' knikte Nathan, die vlak naast de tafel stond, met zijn kruis op slechts enkele centimeters afstand van Angies hand.

Met zijn rechterhand greep Max de streng en trok er voorzichtig aan. Een deel ervan kwam uit haar kut tevoorschijn, glimmend van het vocht, voor het ding door de weerstand van de eerste kraal klem kwam te zitten. 'Ik denk dat we hier iets hebben …' zei Max. 'Nathan, ik kan hier wel wat hulp bij gebruiken. Wil je haar lipjes voor me uiteentrekken?'

Nathan legde gretig zijn handen aan weerskanten van haar kutje en trok het zachtjes open terwijl Max weer aan de streng trok. Naarmate haar poesje verder openging, kwam de eerste goudkleurige bal langzaam in zicht. Hij bleef eraan trekken tot die er helemaal uit floepte, wat gepaard ging met een nat, ploppend, zuigend geluid dat er niet de minste twijfel over liet bestaan dat Angies poesje al net zo strak en nat was als het eruitzag.

'Wel, zie eens aan …' zei Max. 'Dit had u even helemaal over het hoofd gezien, hè mevrouw?'

'Inderdaad,' antwoordde Angie, die klonk alsof ze haar 'onachtzaamheid' oprecht betreurde. 'Martijn heeft graag dat ik die de hele tijd draag, waardoor ik ze zo gewoon ben dat ik er totaal niet aan heb gedacht. Het spijt me dat ik u zoveel last heb bezorgd. Maar nu u weet hoe de vork in de steel zit, laat u ons toch wel gaan?'

'Ik vrees dat u er niet zo simpel af komt, mevrouw,' antwoordde Max. 'Dit snoer is nog niet ten einde, en ik zie dat u nog zo'n exemplaar in uw aars hebt zitten. Wij gaan beide openingen leegmaken en ze grondig doorzoeken − wie weet wat u daar verder nog hebt verstopt!'

'Kom op, mannen,' begon Martijn. 'Nu overdrijven jullie toch. Laat ons gewoon gaan.'

'Meneer, u bent overduidelijk een enorme geluksvogel,' zei Nathan. 'Als u dat zo wilt houden, hebt u er alle belang bij om uw mond te houden en ons gewoon te laten begaan.'

Tevreden over het feit dat ze de situatie meester waren, begon Max weer aan de streng te trekken, zodat ook de tweede en derde kraal tevoorschijn floepten. Vol bewondering zag hij hoe glad ze dankzij het vele kutvocht waren. Hij haalde zijn tong langs zijn lippen, wilde weten hoe dat geile sap smaakte …

'Goed, mevrouw. Gelieve u nu op uw buik te draaien,' gebood Max. Toen Angie zijn bevel had opgevolgd, sloeg hij haar rokje om en ontblootte zo haar billen. Hij deed een stap opzij en zei: 'Ditmaal mag jij de honneurs waarnemen, Nathan. Ik houd haar wel vast voor je.'

Nathan pakte het snoer beet en begon eraan te trekken terwijl Max haar ferme kontwangen stevig omvatte met zijn handen en ze uit elkaar haalde tot haar strakke, gekartelde holletje zichtbaar werd. Glimlachend sloeg hij zijn blik op en keek recht in de beveiligingscamera − dat zou een geweldig shot zijn voor hun filmpje.

Nathan trok langzaam alle drie de zilveren ballen uit Angies reet en legde ze opzij op de tafel, net naast de goudkleurige exemplaren.

'Wel, zoals u kunt zien, hebt u nu alles,' zei Angie. 'Mogen wij dan eindelijk gaan?'

'Nog niet, mevrouw,' zei Max. 'We moeten nog uw lichaamsopeningen doorzoeken. Nathan, doe jij dat even?'

'Met alle plezier!' Terwijl Max Angies billen uit elkaar hield, maakte Nathan zich klaar om haar te doorzoeken.

'Misschien kun je beter wat glijmiddel gebruiken,' stelde Max voor. 'Ze heeft er toch genoeg daar beneden …'

Nathan sopte zijn vingers in Angies druipende kutje, terwijl hij met volle teugen van de sensatie van fluwelige warmte genoot. Met tegenzin trok hij zijn hand terug alvorens ze naar haar strakke poepgaatje te brengen, dat hij voorzichtig maar zonder dralen met zijn natte vingers opensperde. Hij wist er drie vingers in te persen, die hij heen en weer begon te schuiven.

'Duw ze maar wat dieper,' suggereerde Max. Nathan drukte zijn vingers zo diep mogelijk in haar kontgaatje, en voelde hoe ze door hitte werden omringd. Na een paar minuten trok hij ze er terug uit. 'Daar zit niets meer,' verkondigde hij. 'Controleer jij de andere opening?'

Ze draaiden haar weer op haar rug en Nathan hield haar benen in de lucht terwijl Max nu langzaam met zijn vingers haar fluwelige vochtigheid binnendrong. Daarbij ging hij geleidelijk van één vinger naar vier, en terwijl hij diep in haar wroette viel hem op hoezeer haar clitoris was opgezwollen, hoeveel sap uit haar poesje lekte en hoe haar tepels tegen de binnenkant van haar straploze topje aan schuurden. Hoe hard Angie ook haar best deed om kalm en onverstoord te blijven, ze werd verraden door de reacties van haar eigen lichaam.

Dat ontging Max niet, en die speelde daarop in door zijn vingers warempel steeds sneller te gaan bewegen. 'Wel, collega, wat denk jij?' vroeg hij aan Nathan. 'Ík denk dat ze precíés wist wat ze deed, en dat ze aldoor hierop aanstuurde. Volgens mij is ze een slet die dit heimelijk supergeil vindt.'

'Ik denk dat je gelijk hebt,' antwoordde Nathan. 'Nu goed, laten we haar dat pleziertje dan maar gunnen …'

Terwijl Max haar bleef vingeren, begon Nathan haar klitje te bewerken. Martijn stond op en zei: 'Heren, ik heb nogal wat ervaring met deze dame. Als het mag van jullie, wil ik graag mijn steentje bijdragen.'

'Ga je gang, Martijn,' zei Max. Martijn stapte om de tafel heen en rukte Angies topje omlaag. Eerst kneep hij haar kanjers van borsten tegen elkaar aan om de heren te laten zien wat voor heerlijks er allemaal op haar bovenlijf groeide, waarna hij erover begon te wrijven en in haar tepels begon te knijpen. Angie was aan het kreunen en steunen geslagen nu ze zich aan haar lichamelijke behoeften had overgegeven en zich volop liet verwennen door de drie mannen. De combinatie van hun vaardige handen, hun opmerkingen en louter de wetenschap dat ze toekeken terwijl ze zich helemaal liet gaan werd Angie al gauw te veel. Die schokte met haar heupen, duwde haar tieten hard tegen Martijns handen en gilde het uit terwijl ze niet een, niet twee, maar dríé keer klaarkwam voor ze uiteindelijk op de tafel achteroverviel. Op dat moment stapten de mannen met tegenzin bij haar vandaan, en keken hoe haar glimmende lichaam nog even bleef kronkelen terwijl haar orgasme nog nazinderde.

'We moeten er onderhand echt wel vandoor,' zei Martijn ten langen leste. 'Onze vlucht vertrekt al over vijftien minuten. Kunnen we gaan?'

'Ja, dat lijkt me wel,' antwoordde Max, en hij vervolgde: 'Dit hier zouden we wel graag houden als bewijsstuk,' terwijl hij haar string heen en weer zwaaide in zijn hand. 'En die anale kralen mogen niet als handbagage mee op het vliegtuig, dus kun je die het best gewoon terug in haar steken.'

'Uiteraard,' zei Martijn. 'Zouden jullie het eventueel nog zien zitten om dat in orde te brengen, heren?'

Een brede glimlach verspreidde zich over het gelaat van Max en Nathan, die elk een streng beetpakten. Eerst hield Nathan Angies reet open voor Max, waarna die haar kut openhield voor Nathan. Met dat fraaie staaltje teamwerk slaagden ze erin om haar weer helemaal vol te stoppen.

Angie kwam overeind en gaf ze beiden een kus op hun wang om hen te bedanken. 'Bedankt voor de fijne tijd!' zei ze. 'En bedankt dat ik ze terug mocht hebben. Ik was echt bang dat jullie ze zouden willen houden …'

'Nee, mevrouw,' zei Max. 'Het is duidelijk dat die dingen in uw lichaam thuishoren. Het laatste wat ik wil is u dat gerief te ontzeggen. Dan rest mij alleen nog om u beiden een prettige vlucht te wensen, en mocht u hier ooit nog terugkeren, vraag dan gerust naar Nathan en mij. Wij zullen er persoonlijk voor zorgen dat u vlotjes door de controle heen komt.'