Een Ode Aan Het Vlees

“Een ode aan het vlees” is een vrij atypische verhaal van mij. Een verhaal over mensen als jij en ik, maar op hun eigen manier ook uniek en wellicht anders te noemen. Maar vooral op een manier zoals we allemaal net even anders zijn. Mensen die niet dagelijks acteren in verhalen als dit. Mensen die ik ook liefde en genot gun.

Hij ziet haar al van verre liggen als hij het strand op loopt. Ze doet hem denken aan een gestrande walvis te midden van een drukke zeehondenkolonie. Een blauwe vinvis. Vooral ook vanwege het lichtblauwe badpak dat haar hele lichaam omhult. Het is druk op het strand en de ‘zeehonden’ liggen dicht op elkaar. Handdoek aan handdoek, strandmat aan strandmat. Rondom de walvis, rondom haar, is ruimte. Alsof ze bang zijn voor haar schaduw, of dat ze onder haar geplet worden als ze zich een keer omrolt. Hij baant zich een weg door de massa, op weg naar haar. De verpersoonlijking van zijn schoonheidsideaal. Hij komt langs bruine, witte en roodverbrande lichamen. Gespierd, strak, slank, glimmend, mooi, althans volgens gangbare normen. Hij ziet mensen kijken en bekeken worden. Hij ziet ze ook minder slank, minder strak, maar niemand zoals zij. Hij richt zich alleen op haar.

Ze is alleen en in een cirkel van minstens vier meter om haar heen is het leeg. In deze cirkel bevinden zich absoluut het minste aantal mensen per vierkante meter op dit hele strand. Ze ligt op haar rug. Haar benen, armen en gezicht lichtbruin van de zon. De rest van haar lichaam hemelsblauw van het badpak. Haar armen, benen en gezicht zijn bedekt met kleine zweetdruppeltjes. Zandkorreltjes blijven er aan plakken. Duizenden kleine zonnetjes weerspiegelen zich in die druppeltjes. Haar gezicht is niet onknap. Haar wangen zijn bol, haar kin is dubbel, maar er zitten pretlichtjes in haar ogen als ze even opkijkt. Ze is niet verzuurd zoals een eenzaam mens dat de rest van de wereld de schuld geeft van alles wat mis is gegaan en nog steeds mis gaat. Ze ziet eruit als iemand die schijt heeft aan de rest van de wereld en in plaats daarvan denkt: “Hier ben ik! Kijk maar goed als je wilt, en denk wat je wilt. Het maakt mij geen zak uit!”
Haar benen zijn als boomstammen, haar armen als twee van de meest majestueuze takken van deze boom. Ze is groot en breed. Haar buik is bol, haar boezem reusachtig. Ze ligt op een handdoek van een formaat dat hij nooit eerder gezien heeft, een opblaasbaar kussen in haar nek. Ze is niet oud. Hij schat haar pakweg 30. Iets jonger dan hij zelf is.

Er is bijna geen groter contrast denkbaar dan dat tussen hem en haar. Hij is niet alleen veel kleiner dan zij, maar ook mager. Bijna schraal zelfs. Een achterblijvertje. Als hij een biggetje of een puppy was geweest, hadden ze hem wellicht gelijk na zijn geboorte doodgeslagen uit medelijden. Zijn armen zijn twijgjes vergeleken met die van haar, zijn benen korte, dunne stelten en zijn borstkas als van een kind. Zij daarentegen is een machtige vrouw, een majestueuze koningin, en hij is helemaal weg van haar. Hij installeert zich op iets meer dan twee meter afstand van haar, midden in die lege cirkel. Hij drapeert een strandmatje met rugleuning in het rulle zand. Hij zit graag een beetje rechtop. Het leest makkelijker, en hij kan makkelijker om zich heen kijken. Hij kijkt graag naar mensen. Hun diversiteit fascineert hem. Bijna iedereen heeft wel iets moois in zich wat het kijken naar zo iemand beloond. Hij kan alles en iedereen waarderen. Als iedereen zo naar zijn medemens keek, was er alleen maar vrede op de wereld, denkt hij vaak. Zijn tas zet hij naast het strandmatje. Er zitten broodjes, drankjes en handdoeken in. Een appel en een peer. Zijn e-reader ligt bovenop in de tas.

Ze kijkt even op.
“Ben je niet bang dat je in de schaduw komt te liggen?”, vraagt ze.
Ze heeft een lachje om haar lippen. Vrolijke ogen. Het is een opmerking geboren uit zelfspot, niet omdat ze een afkeer van zichzelf heeft. Of van andere mensen. Of van de wereld in het algemeen.
“Misschien vanavond, als de zon wat lager staat. Nu ben ik daar nog niet zo bang voor”, antwoordt hij.
Ze moet lachen om zijn antwoord. Een eerste klik is er. Nog klein, smeulend, maar met een beetje blazen kan het een prachtig vuur worden, een inferno. Ze sluit haar ogen weer en geniet van de zon. Hij neemt plaats op zijn strandmatje en smeert zich in met zonnecrème. Zijn hele lichaam, behalve zijn rug. Daar kan hij niet bij. Het is nog veel te vroeg om te vragen of zij het wil doen. Maar zolang hij wat zit te lezen en rond zit te kijken, met zijn rug tegen zijn strandmat, is dat geen probleem. Hij heeft zich zo gepositioneerd dat hij, naar de zee kijkend, ook haar in zijn blikveld heeft. Over zijn e-reader heen bestudeert hij haar lichaam verder.

Haar nog jonge huid is strak en ziet er uit als fluweel. Ze verzorgd zich netjes. Ze heeft haar oksels kaalgeschoren. Haar benen zijn gladgeschoren. Haar nagels, zowel van haar vingers als tenen, zijn voorzien van een transparante nagellak. Haar nagels zijn netjes bijgewerkt. Allemaal dezelfde lengte. Haar gezicht is niet opgemaakt, althans niet dat hij kan zien. Ze heeft het ook niet nodig. Het is een open, eerlijk en vrolijk gezicht. Ze heeft korte blonde haren in een hip modelletje geknipt. Het blauwe badpak bedekt haar hele lichaam. Er is niets te zien van haar billen, het is helemaal dicht tot aan haar hals. Er is niks van een decolleté zichtbaar. Er lopen vrij brede banden over haar schouders. Dunnere bandjes zouden zich te diep in haar vlees en vetlaag trekken. Hoewel het badpak haar lichaam geheel bedekt, laat het eigenlijk weinig aan de fantasie over. Het volgt haar lichaamscontouren alsof het op haar lijf is geschilderd. Haar kolossale borsten liggen als twee platgedrukte, overrijpe meloenen op haar borstkas. Deels uitpuilend naar links en rechts. Bij elkaar gehouden door het badpak. Haar imposante buik heeft hetzelfde formaat als haar beide borsten samen. Hij ziet een krater in het badpak waar haar navel zich bevindt. Ter hoogte van haar venusheuvel komt het badpak opnieuw omhoog. Ze heeft haar bikinilijn netjes bijgewerkt, maar op basis van het onregelmatige oppervlak van het badpak ter plaatste, vermoedt hij dat er verder sprake is van een onaangeroerd en uitgestrekt oerwoud, waar een hamster in zou kunnen verdwalen.

Hij is de enige die in de vrije cirkel rondom haar ligt. Er komt niemand bij, ook niet als het nog drukker wordt. Het is onontgonnen terrein. Niemandsland rondom haar koninginnenrijk. Even later draait ze zich om en gaat ze op haar buik liggen. Haar hoofd weer op het kussen, weggedraaid van hem. Hij kan haar ongehinderd en ongezien verder bekijken. Haar reusachtige borsten worden platgedrukt onder haar massieve lichaam. Ze zoeken daardoor een uitweg en puilen aan de rechterkant, en ongetwijfeld ook links, maar dat kan hij niet zien, onder haar lichaam uit. Alsof je je voet midden op een niet al te hard opgeblazen ballon zet, waardoor hij aan beide kanten van je voet uitpuilt en extra onder spanning komt te staan. Haar billen zijn even indrukwekkend als de rest van haar lichaam. Ze worden volledig bedekt door het badpak, maar het zijn twee ronde heuvels met daartussen een diep en oneindig dal. Hij heeft nog niets gezien aan haar wat hij niet prachtig vindt. Zij is zijn ideaalbeeld. Zij kan zijn muze worden als ze langer in zijn leven blijft dan alleen vandaag. Zijn inspiratie voor niks meer of minder dan het leven zelf.

Hij ziet meer mensen die naar haar kijken. Mannen, vrouwen, kinderen. Allemaal vluchtig en met een heel andere blik dan hij. Ze kunnen haar schoonheid niet waarderen. Herkennen het mooie van haar lichaam niet. Voor hen is dit een artefact. Van de schepping of van de evolutie, net hoe ze in het leven staan. Een zeldzaamheid die bekeken moet worden en waarover vanavond gesproken en gelachen kan worden bij een biertje. Hij is de enige die samen met haar dat biertje zou willen drinken. Als ze haar gezicht plotseling naar hem toe draait, ziet ze dat hij naar haar kijkt. Een spottend lachje verschijnt op haar gezicht.
“Ik heb altijd veel bekijks als ik op het strand lig”, fluistert ze, zodat alleen hij het hoort. “Maar niet altijd van zo dichtbij en zo openlijk.”
“Ik geloof het”, zegt hij. “Ik heb daar ook wel last van.”
Hij gaat niet in op het tweede deel van haar opmerking. Verontschuldigt zich er ook niet voor. Hij kijkt immers met bewondering, en dat is niets om zich voor te verontschuldigen. Naar hem wordt ook vaak gekeken, vrijwel uitsluitend spottend. Vooral door jonge, gespierde mannen. Hij is de schrale kikker die absoluut niet voldoet aan hun ideaalbeeld van een man. Een man waarvan ze eeuwig dankbaar zijn dat ze niet zijn schrale uiterlijk hebben. Vrouwen bekijken hem om vrijwel dezelfde reden meestal ook maar vluchtig en een beetje meewarig. Niet waard om een tweede keer te bekijken. Nergens goed genoeg voor.

Het ijs is gebroken. Ze raken verder aan de praat.
“Mag ik wat dichter bij je komen zitten?”, vraagt hij haar. “Dat praat wat makkelijker.”
Ze knikt. Is vast niet gewend dat ze aandacht krijgt van een man. Zeker niet zo’n klein scharminkel als hij. Hij begrijpt nooit hoe mannen hier de schoonheid niet van kunnen inzien. Hij schuift zijn matje dichterbij. Tot op ongeveer een meter van haar handdoek.
“De zon komt nog steeds van de goede kant”, zegt ze. “Je kunt nog wat dichterbij komen als je wilt.”
Hij duwt zijn matje nu tot op twintig centimeter van haar handdoek. Ze liggen nu naast elkaar alsof ze een stel zijn. Dat levert zo af en toe weer nieuwe blikken op. Spottend. Lacherig. De grote en de kleine. De dikke en de dunne. Of nog plattere gedachten: “hoe krijgt die kleine hem daar ooit in?”, of: “wie gaat hem zoeken als ze seks hebben?” Hij kent ze allemaal, dat soort grappen. Hij heeft ze zelfs wel hardop uitgesproken gehoord in het verleden. Hij is er immuun voor geworden.

Ze hebben het gezellig. Als het lunchtijd is, delen ze broodjes die ze vanochtend zelf gemaakt en meegebracht hebben. Hij deelt zijn zelfgemaakte aardbeien-kiwisap. Een ultieme bron van natuurlijk vitamine C. Hij haalt na de lunch twee ijsjes voor hen. Een grote coupe voor haar, een klein ijsje voor hem. Ze vertelt dat ze nooit het water ingaat. Ze geniet vooral van de zon. De warmte. Hij gaat normaal wel het water in, zwemt graag. Hij is sportief en heeft een goede conditie, ook al bezit hij niet veel kracht. Maar nu niet. Hij hangt aan haar lippen en kijkt naar haar. Hij heeft meerdere grote vriendinnen gehad, maar deze vrouw doet hen allen verbleken. Ze is groot, breed, majestueus gewoon! Buitencategorie! En leuk! Het gesprek wordt intiemer, persoonlijker.
“Ben je getrouwd, of heb je een vriend”, vraagt hij al snel.
“Heb je me goed bekeken?”, vraagt ze lachend. “Oh, ik heb echt wel vriendjes gehad, ik ben geen ouwe vrijster of maagd. Maar ze blijven meestal niet lang hoor. En jij, ook vrijgezel?”
Hij knikt.
“Ja, alweer een tijdje”, zegt hij. “Ik heb mijn muze nog niet gevonden.”
“Dat zeg je mooi”, zegt ze met een glimlach. “Geloof je dat er voor iedereen zo iemand is? Of dat er voor iedereen zelfs maar één perfecte partner, of een muze, zoals jij het noemt, bestaat?”
“Ik geloof zeker dat er voor iedereen iemand is”, zegt hij. “Op elke potje past wel een dekseltje, om even een vreselijk oud cliché aan te halen. Maar nee, ik geloof niet dat er maar één echte ware bestaat voor iedereen. Integendeel, ik geloof dat er voor iedereen heel veel juiste partners rondlopen. Je hoeft er maar één van die vele te vinden en het dan een kans te geven. Soms komt dat wel uit de meest onwaarschijnlijke hoek.”

Ze smeert haar armen weer een keer in en de voorkant van haar benen.
“Wil je de achterkant van mijn benen insmeren?”, vraagt ze.
Als hij knikt, reikt ze hem de fles zonnecrème aan. Het is een test, weet hij. Ze wil weten of hij haar wel wil aanraken. Haar niet verafschuwt om haar omvang, haar zachte vlees, haar dikke laag vet. Ze kent hem nog niet, en weet niet hoe graag hij dit doe. Hij spuit de crème in zijn handen en verspreidt het over haar benen. Ze zijn glad en zacht. Hij kan er heerlijk in kneden. Hij smeert haar kuiten in en beweegt van daar naar haar bovenbenen. Hij gaat tot net aan het randje van haar badpak. Met zijn vinger glijdt hij langs dat randje om ook het laatste stukje blootliggende huid te beschermen. Hij zou graag verder gaan, maar dat is niet gepast. Nu nog niet. En niet hier. Ze knikt goedkeurend als hij haar de fles weer aanreikt.
“Dank je wel”, zegt ze. “Zal ik je rug insmeren?”
Dat laat hij graag gebeuren. Haar handen zijn groot en sterk, maar zacht. Twee keer vegen en ze heeft zijn hele rug ingesmeerd. Maar ze blijft het er nog even inmasseren. Draait cirkels en ook zij strijkt net langs de bovenrand van zijn zwembroek. Er is niets seksueels aan deze handelingen, maar toch voelt hij voor het eerst de opwinding. Hij heeft haar mogen aanraken, en nu heeft ze zijn rug gestreeld. Ze zijn alweer iets intiemer geworden.

Als de middag vordert en het wat begint af te koelen, begint het ook wat minder druk te worden op het strand. Mensen die naar de parkeerplaats onderweg zijn, passeren hen en zien hen voor de eerste keer. Hij hoort regelmatig gegrinnik als ze voorbij lopen. Het stoort hem niet en haar zo te zien ook niet.
“Er is een brasserie langs de boulevard waar het eenvoudig maar goed eten is”, zegt hij. “Mag ik je uitnodigen om met mij te eten?”
Ondanks hun gesprekken en het samen zonnen ziet hij toch de verrassing in haar ogen. Ze had dit niet verwacht.
“Wil je nog langer met mij gezien worden?”, vraagt ze.
“Waarom niet?”, zegt hij. “Dacht je dat ik alleen op snelle seks uit was?”
Hij waagt het er op. Het is de eerste keer dat er iets als seks ter sprake komt. Haar ogen glijden langs zijn kleine, magere lichaam.
“Ik weet niet of het past”, zegt ze met een lach. “Wij tweeën.”
“Ik denk dat ik je zou verrassen”, zegt hij, terwijl hij haar ondeugend aankijkt.
Ze lacht nu hardop.
“Wie weet”, zegt ze. “Laten we dan eerst maar eens gaan eten. Misschien komen we er dan nog wel achter.”
Hij hoeft alleen maar een t-shirt aan te trekken om er voldoende gekleed uit te zien voor een brasserie langs het strand. Zijn zwembroek kan net zo goed doorgaan voor een ruime, los zittende korte broek. Zij haalt een dunne zomerjurk uit haar tas en drapeert deze over haar lichaam en badpak alsof het een tent is. Het is een soort wigwam waar zeker drie kinderen ruim in kunnen slapen. Maar hij kleedt haar netjes af.

Hij neemt een klein voorgerechtje en een hoofdgerecht waarvan hij nu al weet dat hij het niet op kan. Zijn lichaam heeft niet veel nodig. Zij neemt twee hoofdgerechten, waarvan ze de ene tegelijk met zijn voorgerechtje laat brengen. Logisch. Dat machtige lichaam moet gevoed worden. Het moet worden onderhouden. Het mag niet verpieteren. Behalve haar eigen tweede hoofdgerecht, eet ze vervolgens ook de helft van dat van hem op. Ze neemt ook nog een toetje, waarvoor hij helaas moet passen. Hij kijk met bewondering hoe ze alles naar binnen werkt. Het is een genot om haar te zien eten en haar lichaam te zien voeden. Ja, zij zou zijn muze kunnen zijn. Hij houdt het bij een aperitiefje en een enkel biertje voor wat betreft de drank. Zij drinkt in haar eentje een fles en nog vier losse glazen wijn weg bij het eten, een aperitiefje en een digester. Er is niks aan haar te merken, behalve dat ze misschien wat losser wordt. Ze praten zachtjes over seks.

“Er zijn nog geen mannen geweest die mij echt wisten te bevredigen”, zegt ze. “Nou ja, eentje dan, maar toen was ik achttien en was ik nog volslank. Sindsdien ben ik wel een paar kilootjes aangekomen.”
Ze moet lachen om de ‘paar kilootjes’.
“Ik vrees dat ze gewoon niet diep genoeg komen om mij echt goed te raken op de plekken die er toe doen”, gaat ze verder.
Ze kijkt hem ondeugend aan.
“Mannen overschatten zichzelf. Hun lengte, hun omvang, hun vermogen om mij te kunnen geven wat ik nodig heb”, zegt ze. “Ook grotere manen, goed bedeeld. Waarom denk je dat jij dat wel zou kunnen?”
“Ik ben maar een kleine man”, zegt hij. “Dat kun je zo wel zien. Maar ik draag niet voor niets zo’n wijde zwembroek. Het enige wat niet klein aan mij is, is mijn geslacht.”
Ze bekijkt hem geamuseerd. Met enige nieuwsgierigheid, maar vooral met een flinke dosis scepsis. Ze kan zich absoluut niet voorstellen dat hij groot genoeg zou zijn om haar te kunnen bevredigen.
“Als ik een erectie krijg, kan ik maar beter direct al gaan liggen”, zegt hij. “Anders word ik duizelig van het plotselinge tekort aan bloed in mijn hoofd.”
Daar moet ze echt om lachen. Ze denkt dat hij een grapje maakt. Dat hij enorm overdrijft. Hij zegt niets en kijk haar aan met een glimlach om zijn mond. Een beetje overdreven is dat natuurlijk wel, maar hij weet zeker dat hij groot genoeg is voor haar.
“Je maakt me nieuwsgierig”, zegt ze. “Misschien is het de moeite waard om het allemaal eens te bekijken.”
“Je bent een prachtige vrouw”, zegt hij. “Alleen elkaar bekijken zal me al veel plezier brengen.”
Ze aarzelt nog. Uiteraard gelooft ze hem niet. Noch dat hij zo groot geschapen is dat hij haar kan bevredigen, noch dat hij haar een prachtige vrouw vindt. Als ze hem de kans geeft, zal hij haar beide bewijzen. Hij zal haar aanbidden, van haar houden, haar beschermen en vertroetelen.

Hij biedt haar aan om nog even bij hem op zijn hotelkamer een laatste drankje te doen. Haar nieuwsgierigheid is gewekt en ze gaat met hem mee. Ze heeft hem ongetwijfeld nog eens goed bekeken en is tot de conclusie gekomen dat ze hem met twee vingers aan kan als hij een verkrachter of een seriemoordenaar blijkt te zijn. Hij heeft een luxe suite genomen voor die paar dagen dat hij hier is. Hij geniet graag van het leven. Een beetje luxe brengt hem genot. Hij heeft een balkon met uitzicht over zee. Op de twaalfde verdieping. Ze kijken naar de ondergaande zon. Hij wil graag dat ze deze avond bij hem blijft. Liefst de hele nacht. Hij wil haar. Hij hoopt dat ze hem ook wil, hoewel hij zich nog zal moeten bewijzen. Hij zal haar moeten overtuigen van zijn kunnen, waarna hij haar lichaam zal moeten benaderen en overwinnen als een nog onbedwongen bergketen. Hij zal zich onverschrokken in haar dalen en kloven moeten storten, richting die ene grot, die ene tunnel die er toe doet. En als hij enige kans wil maken op een voortzetting van dit avontuur daarna, zal hij haar daarin moeten meenemen en haar moeten bewijzen dat hij haar datgene kan geven waarin anderen jammerlijk gefaald hebben. En meer!
“Als je denkt dat je iets voor mij kunt betekenen, moet je me wel iets laten zien”, zegt ze.
Ze kijkt vol verwachting naar hem. Dit is het moment dat hij een eerste stap moet zetten, anders haakt ze nu al af. Ze is niet van plan om iets door te zetten wat bij voorbaat gedoemd lijkt te mislukken.
“Wees niet geshockeerd als ik je dan mijn geslacht laat zien”, zegt hij.
Hij blijft in zijn stoel zitten, maar tilt zijn achterste iets op en trekt zijn zwembroek naar beneden, tot op zijn knieën.

Ze kijkt gefascineerd en aangenaam verrast naar de slurf die nu tussen zijn benen ligt.
“Allemachtig”, zegt ze. “Ik wist niet dat die in slappe toestand zo groot konden zijn!”
Ze aarzelt en beweegt haar grote hand in de richting van zijn slappe pik. Ze duwt er met haar vinger in om vast te stellen dat hij echt is, en ook nog slap is.
“Wordt dat nog groter?”, vraagt ze hem ongelovig.
“Als het op de juiste wijze gestimuleerd wordt”, zegt hij.
Ze slikt een keer.
“En je denkt dat ik je op de juiste wijze kan stimuleren?”, vraag ze.
“Ik weet het wel zeker”, zegt hij. “Ik zei al dat je een prachtige vrouw bent. Maar als je dat zeker wilt weten, kunnen we beter naar de slaapkamer gaan.”

In de slaapkamer neemt hij plaats op de rand van het bed. Hij trekt zijn zwembroek en t-shirt uit. Zijn pik hangt nog steeds slap tussen zijn benen. Ze begint zich uit te kleden, terwijl hij mag toekijken. Dit is een prachtig cadeau dat zich zelf nog begint uit te pakken ook! Ze trekt haar jurk weer over haar hoofd. Dat is nog niet zo spannend. Het wordt uitermate spannend als ze begint met haar badpak. Ze duwt de banden aan weerskanten over haar schouders en begint het geheel naar beneden te trekken en te duwen, om te beginnen over haar kolossale tieten. Hij houdt van het woord ‘tieten’. Het is zoveel sexyer en opwindender dan ‘borsten’ of ‘boezem’. Het woord lijkt voor haar gemaakt. Het kost enige moeite om het strakgespannen stof daar overheen te krijgen, maar zowel het stof als haar tieten geven voldoende mee. Als een tsunami rollen ze uit haar badpak en over haar buik. Ze zijn echt gigantisch! Bevrijd van de tegendruk van het spandex hangen ze over haar buik naar beneden. Ze deinen op en neer bij elke beweging die ze maakt. Haar tepels, nee, spenen, wijzen naar de grond en vibreren driftig mee. Hij heeft nooit zulke grote tieten gezien! En het is puur natuur! Hier is niks kunstmatigs aan! Hier komt geen druppeltje siliconen bij kijken. Het drilt en trilt en zwaait licht heen en weer als ze om en om links en rechts het badpak verder naar beneden duwt. Haar buik is even indrukwekkend. In tegenstelling tot wat hij zou verwachten, hangt haar bevrijde buik niet als een volle aardappelzak helemaal over haar venusheuvel heen. Nee, haar buik is gewoon rond en redelijk strak.

Hij likt een keer langs zijn lippen van al dit moois. Hij voelt hoe langzaam maar zeker zijn pik wordt volgepompt en begint te groeien. Ze ziet het en glundert. Elke vrouw wil dat een man haar mooi vindt. Zij is niet anders. Ze vindt het prachtig om zo bewonderd te worden en dat een man hard wordt van haar. Ze gaat verder in haar opwindende dans naar volledige naaktheid. Ze aarzelt nu even, en hij begrijpt meteen waarom. In deze tijd van kale kutten is het maar de vraag hoe hij zal reageren op die van haar. Afwisselend links en rechts haar badpak naar beneden duwend, stroopt ze het over haar billen en haar venusheuvel. Er staat zoveel spanning op het stof dat hij even bang is dat ze het niet over haar gigantische billen krijgt. Dat het scheurt of uit elkaar springt als een ballon op spanning waar een naald in wordt geprikt. Maar ze heeft het ook aangekregen, dus ook de andere kant op blijkt te werken. Haar venusheuvel is rond en bol, een echte heuvel, niet alleen in naam. En hij had gelijk. Er groeit een oerwoud op dat zijn gelijke niet kent. Dik blond en krullend schaamhaar. Een heel dicht veld wat zich in de breedte uitstrekt van lies tot lies, in de hoogte van net onder haar navel, tot voorbij haar schaamlippen en waarschijnlijk tussen haar billen. Haar schaamlippen zijn trouwens onzichtbaar onder het dichte dak van het oerwoud dat onderaan tussen haar benen verdwijnt.
“Prachtig!”, laat hij tussen zijn lippen ontsnappen en ze glundert weer. Gefascineerd kijkt ze toe hoe zijn pik langzaam zo gegroeid is dat die zich vrij maakt van zijn benen. Zijn pik heeft geen ondersteuning meer nodig, maar begint een eigen leven te leiden. Een leven waarin hij zichzelf schokkend en trillend langzaam hoger en hoger verheft. Ze weet het nu ook. Dit heeft de potentie haar de gedroomde bevrediging te geven. Voor het eerst in jaren!

Ze stroopt haar badpak verder naar beneden over haar benen. Ze bukt daarbij voorover en het uitzicht beneemt hem de adem. Haar enorme tieten hangen recht naar beneden, als een omgekeerde Mount Everest in duplo. Ze zwaaien heen en weer alsof de aarde een aardbeving van ongekende schaal ondergaat. Ze stapt onverwacht sierlijk uit het badpak wat op de grond is gevallen en in volle glorie toont ze hem haar prachtige naaktheid. Dit is zoveel vrouw als een man zich maar kan wensen en meer. Dit is het paradijs, de hemel op aarde, de ultieme schoonheid van het universum. Het eindproduct van de Big Bang. Alles in de bijna veertien miljard jaar geschiedenis van het universum heeft geleid tot deze vrouw, dit beeld. Het universum is af! Klaar! Missie volbracht. Het kan wat hem betreft beginnen aan zijn onvermijdelijke implosie.

Hij staat op. Zijn enorme pik zwaait vervaarlijk in het rond. Hij neemt haar bij de hand en leidt haar naar het bed. Ze neemt de uitnodiging aan, gaat zitten en schuift naar het midden van het bed, dat piept en kraakt onder haar gewicht. Ze ligt op haar rug op het bed. Haar hoofd rust op de kussens. Hij kruipt op zijn knieën tussen haar benen. Door de kloof tussen haar enorme tieten kijkt ze hem aan. Hij schuift haar machtige dijen een stukje verder uiteen. Het oerwoud scheurt open. Het splijt zich en een diepe kloof, op beide hellingen zwaar begroeid, vormt zich uit het niets tussen haar benen. Ergens daar onderin moet zich het heiligste der heiligen bevinden. Nu nog onzichtbaar voor het oog. Hij kan zich voorstellen dat een redelijk normale pik nooit de bodem van deze kloof kan bereiken, laat staan de natte grot die zich ergens op die bodem moet bevinden, kan penetreren. Zijn gezicht onderneemt een poging om zich diep in deze kloof te begraven. Haren kriebelen op zijn wangen en over zijn neus. Hij steekt zijn tong uit en zet aan om nog dieper te gaan. Ze ruikt heerlijk naar vrouw. Heet en geil. Met het puntje van zijn tong kan hij net het hard knopje aanraken dat haar clitoris is, verborgen liggend onder een lapje vlees. Zijn hele hand glijdt langs de wand van de kloof naar beneden. Helemaal onderin gaat het dichtbegroeide oerwoud over in een glad en glibberig oppervlak. Hij heeft haar schede bereikt en zoek daarlangs zijn weg omhoog naar haar klit. Ze kreunt als hij haar klit aanraakt en zachtjes streelt. Met drie vingers glijdt hij haar schede binnen en drukt haar klit krachtig omhoog. Nu pas kan hij er goed bij met zijn tong en al likkend verwent hij haar. Zijn adem wordt afgesneden en hij moet met enige regelmaat bovenkomen om weer de broodnodige portie zuurstof tot zich te nemen. Dit gaat hij niet lang volhouden. Dit is ook niet het eindspel.

Hij gaat weer op mijn knieën zitten en zoekt haar ogen. Over de heuvel van haar buik, en door het dal tussen haar tieten vindt hij ze. Ze oogt hongerig. Ze is geil en mooi. Zijn pik heeft zich volledig opgericht. Die pik wipt op en neer op het ritme van zijn hartslag. Het gevaarte zwaait naar links en rechts bij elke beweging die hij maakt. Hij moet uitkijken dat hij niet voorover valt door het gewicht. Hij bevochtigd zijn eikel met zijn eigen voorvocht dat hij in dikke druppels naar buiten perst. Hij krijgt één hand zover rond het gevaarte dat hij hem in de juiste richting kan sturen. Zijn gladde eikel schuurt langs het oerwoud de diepte in, tot hij zich rondom omsloten weet door de ingang van een natte tunnel van genot. Haar tunnel! Het is een gladde en glibberige tunnel en langzaam schuift hij zich verder naar binnen. Glibberend en soppend. Verder en verder.
“Oh god, wat diep!”, kreunt ze.
Hij kan nog verder. Hij heeft nog lengte over. Ze is nauwer dan hij voor mogelijk had gehouden, maar daar is ook zijn omvang debet aan. Langzaam begint hij haar te neuken. Nooit heeft hij zo’n formidabel lichaam geneukt en lief gehad. Haar buik schommelt op en neer. Haar tieten zijn als reusachtige roze drilpuddingen, met in het midden van elk een bruine stoofpeer die recht overeind in de pudding is gezet. Hij laat zich voorover vallen en legt zijn hoofd tussen die machtige tieten. Met beide armen omvat hij ze en drukt ze tegen zich aan. Haar tieten zijn als twee reusachtige oorwarmers. Zacht en heet. Hij is nu echt in de hemel beland.

Ze kreunt van genot. Met zijn pik kan hij haar diep en op de juiste plekjes raken. Met beide handen graait hij in haar tieten waar hij maar kan. Zoveel vlees, zoveel genot! Hij legt zijn handen rond haar spenen en knijp er zachtjes in. Ze heeft zich met beide handen krampachtig vastgegrepen in de lakens die het matras bedekken, haar hoofd in haar nek. Ze kantelt haar bekken om hem nog dieper te ontvangen. Diep van binnen glijdt zijn eikel langs de deels geribbelde wand van haar kut. Het is nat en het sopt daar van binnen. Hij blijft haar neuken, lange tijd, terwijl hij van tussen die majestueuze tieten kijkt naar haar vertrokken gezicht. Haar bolle rode wangen, waar de hitte inmiddels van af straalt. Hij luistert naar haar gekreun en gesteun, welke deels binnenkomen via de vibraties door haar tieten die nog steeds tegen zijn oren aan liggen. Hij luistert naar het geklets van zijn onderlichamen en zijn ballen tegen haar venusheuvel en haar billen. De kreukelzone is groot, het moment van impact steeds zacht en verend. Hij houdt haar al die tijd vast bij haar spenen. Ze begint onregelmatiger en sneller te ademen. Luider te kreunen.
“Oh god, ik ga komen”, kreunt ze luidruchtig. Als de naastgelegen kamers bezet zijn, kunnen ze meegenieten van dit feest van het vlees. Hij haalt zijn hoofd weg tussen haar tieten, maar houdt zijn handen rond haar spenen. Ze zijn als de teugels bij een wild paard, en hij laat zich niet afwerpen door het gekronkel van dit massieve lichaam onder hem. Met lange halen stoot hij verder. Hij wacht op haar. Hij is de schenker van het genot en komt zelf pas op de tweede plaats. Dan begint haar lichaam te schokken en beginnen haar boomstammen van benen te trillen. Ze schreeuwt het uit, terwijl schokgolven over haar buik en tieten trekken en zich uitbreiden over haar hele lichaam. Bij deze heerlijke aanblik kan hij zich ook niet langer beheersen. Zijn ballen trekken samen, zijn ongeduldige zaad raast naar buiten en wordt onderweg aangevuld met zaadvocht en geil tot een onstopbare stroom sperma. Als heet lava zoekt het zijn weg door het eruptiekanaal. Als een pulserende vulkaan komt het naar buiten in meerdere erupties. Hij rilt over zijn hele lichaam, zijn gezicht gloeit, zijn hersenen pauzeren alle overige taken even om zijn orgasme te verwerken. Haar kut blijft zich intussen samentrekken en stroopt de laatste druppels uit zijn pik. Hij is op. Hij is leeg. Langzaam stroomt het bloed weer uit zijn pik. Het is weer elders nodig.

Als hij zich terug trekt, kijkt hij in de diepe kloof waarin hij zich zojuist begeven heeft en waar hij op verkenning is geweest. Waar zijn missie uiteindelijk is volbracht. Alsof hij op een bergkam staat, zo kijkt hij langs de dichtbegroeide helling naar beneden, naar de bodem van de kloof. Gevoelens van hoogtevrees overvallen hem. Het duurt niet lang of er vormt zich een witte rivier op de bodem van de pulserende kloof, die naar beneden stroomt tot in haar bilspleet. Daar verliest hij het geheel uit het oog. Ze heeft haar hoofd achterover in de kussens gedrukt. Haar handen houden haar zachte, wiegende tieten in bedwang.
“Mijn god, wat was dit lekker!”, kreunt ze.
Hij gaat naast haar liggen en staart naar het plafond. Hij trekt het dekbed over hen heen. Het is aardig afgekoeld inmiddels. Het is ook al middernacht. Hij heeft haar ruim een half uur geneukt.

“Ik neem aan dat je blijft slapen vannacht”, zegt hij.
“Als het mag”, zegt ze.
Hij zegt niets. Hij draait zich van haar weg en duwt zijn rug tegen haar aan. Ze begrijp direct wat hij wil. Ze draait een kwartslag op haar zij en slaat haar arm om hem heen. Ze legt haar bovenste tiet over hem heen alsof het een zware deken is. Haar bolle buik ligt in zijn holle rug. Haar zachte venusheuvel met zijn dichte begroeiing vormt zich naar zijn magere billen. Hij voelt het gekriebel van haar overvloedige schaamhaar. Hij hoopt dat ze in haar slaap niet over hem heen rolt, maar hij vertrouwt op haar moederinstinct dat haar ook niet over haar kind zou laten rollen.
“Mijn muze”, gaat het door hem heen. “Ik denk dat ik haar gevonden heb!”