Slet Odette - 18

Na een korte nacht werd ik wakker, omdat er in mijn tepel geknepen werd en toen ik mijn ogen open deed, kreeg ik gelijk een harde pets tegen mijn wang.

Ook goeie morgen…

Ik keek met een lodderige ogen, maar met een zo geil mogelijk snuitje naar de man naast me en hij grijnsde met een gemeen lachje. Hij wees naar zijn kruis en ik haastte me om de stinkende ochtendurine van hem op te vangen. Ik voelde me een pisbak worden… Ik voelde er niet zoveel bij: ik deed het vooral omdat hij de baas was en omdat hij het wilde. Ik verwende even zijn ballen en lies, wat hij erg lekker leek te vinden, maar bruusk duwde hij me weg en ging douchen.

We hadden nog geen enkel woord gewisseld…

Ik liep hem achterna en vroeg of ik hem af mocht soppen. Dat leek hem wel een goed idee en terwijl ik hem aan het schoonmaken was, liet ik genietend en ongemerkt mijn eigen urine lopen en maakte ik me zo goed mogelijk schoon met de restjes van ‘zijn’ douchewater.

Ik nam me voor om tijdens een rustig moment eens na te gaan waar Ronald het niet goed deed, want het briefje van gisterenavond hield me nog steeds bezig… Ik moest meer voor mezelf opkomen, maar ik wist niet eens meer waar mijn harde grenzen waren….

Ik depte hem zachtjes droog en hij begon zijn ontbijt te verorberen, wat tijdens onze douchepartij op tafel was gezet. Voor mij was er een smakeloze, maar gezonde hap, die ik met wat water naar binnen werkte. Ronald keek raar naar de soort van milkshake en ik vertelde hem dat hier al mijn bouwstoffen in zaten. Hij nam een likje van het weinige wat er overgebleven was en hij merkte op dat het nergens naar smaakte en ik vertelde dat dit juist de bedoeling was: mijn smaak was gereserveerd voor hetgeen mijn Meester mij wilde geven.

Hij schudde zijn hoofd, waarmee zijn interesse in mij verdwenen was.

Ik deed een beetje theatraal en zei dat ik last van mijn rug had. Hij sloeg er geen acht op en ik vroeg hem aan te wijzen waar hij nog striemen of andere verkleuringen zag. Hij wees plaatsen aan bij elke nier en bij de plek waar ik gisteren hard geslagen was.

Ik keek Ronald bedroefd aan, maar het boeide hem niet. Hij liep weg, pakte zijn telefoon en was er al snel verdiept in.

Ik ging zitten en begon een plannetje te maken. Maar, de zelfverzekerde directiesecretaresse van weleer was er niet meer: ik was een slaafse, onderdanige slet geworden. Ik kon geen grip meer krijgen op de situatie en onopvallend deed ik mijn handen wijd: ik liet mijn onmacht aan de camera zien. Een vrolijk geknipper was mijn antwoord.

Toen Ronald klaar was met zijn telefoon, liet hij me de riem pakken, die hij aan mijn collar vast maakte en hij trok me pardoes naar buiten. Daar stond tot mijn verbazing Martijn met een badjas. Hij zei in een vreemde taal een paar woorden en Ronald trok me aan de riem omhoog en Martijn sloeg de badjas om me heen en ik schoof snel mijn handen in de mouwen.

Mark zei nog een paar woorden, maar die verstond ik niet. We liepen naar de kantoortjes en ik werd in een klein hokje gestald, terwijl Ronald meeging naar een kantoortje. Al snel kwam Iris naar me toe. Ze vroeg teder hoe het met me ging en ik antwoordde dat het allemaal prima ging. Iris schudde haar hoofd, nam haar telefoon en maakte een foto van mijn rug, die ze mij liet zien. Daarop zag ik allerlei kleuren van de enorme klap van gisteren en een heel aantal striemen op verboden plekken. Iris legde me uit, dat in het contract van Ronald wat hij ook getekend had een aantal zaken stonden, waar hij zich nu al niet aan gehouden had. Daarom werd er nu met Ronald gepraat.

Ik keek Iris geschokt aan. Ik smeekte haar om mijn stage door te laten gaan. Het was niet zo erg dat ze me op verboden plekken mepten en ik wilde zo graag naar Brazilië.

Iris pakte mijn hoofd in haar handen en zei indringend tegen me: “Het is heel erg dat hij zich niet aan de afspraken houdt. Dat betekent dat we hem niet kunnen vertrouwen en dat we dus meer controle op hem uit moeten voeren. Anders kan en mag jij van ons niet mee met Ronald”.

Ik probeerde haar te overtuigen dat ik wel voor me op kon komen, maar ik werd al snel de mond gesnoerd door de terechte opmerking van Iris, dat ik dat niet kon. Anders had ik mijn handen niet machteloos opgestoken in de hotelkamer…

Ik voelde me toen en nu weer machteloos: een nietsnut en ik huilde tranen met tuiten op de schouder van Iris. Ontzettend veel emotie kwam er vrij.

Iris troostte me en verduidelijkte een paar dingen. Het was heel fijn, maar ik was vooral heel erg bang dat ik nu niet mee mocht naar Brazilië…

Na een half uur kwam Ronald in onze kamer. Iris ging discreet aan de zijkant zitten. Ronald was nog even aan het zoeken naar een houding en ik was driftig bezig om de tranen uit mijn ogen te wrijven. Dat was makkelijk nu mijn make up niet meer doorliep!

Ronald nam in kleermakerszit voor me plaats en nodigde me met een handgebaar uit om zijn voorbeeld te volgen. Ik deed het en ik voelde de koele wind mijn schede beroeren. Ik rilde even en Ronald pakte dat op door achter me te gaan zitten en me even te knuffelen.

Hij fluisterde in mijn oor dat hij te ver gegaan was en dat hij mijn grenzen had overschreden. Hij vroeg vergiffenis over zijn daden. Zijn ‘bekentenis’ was voor mijn hart voldoende om een vreugdesprong te maken, maar ik zag in een ooghoek heel veel lampjes bij de camera flikkeren. Ook Iris keek heel waarschuwend naar mij. Ik zweeg daarom, maar ik kon even niet beredeneren waarom ik zweeg.

Ronald haalde diep adem en hij zei dat hij het goed zou maken met mij en dat hij ook voor Martijn de reis zou betalen, zodat hij op mij zou kunnen letten. Niet alleen op mijn voeding, want daar snapte hij helemaal niets van, maar ook op mijn welbevinden. Het was uiteindelijk pas mijn eerste stage.

Ik keek recht vooruit, maar ik voelde zijn zachte woorden in mijn ziel branden. Ik haalde diep adem en ik zei met een zo fier mogelijke stem: “Ik ben blij dat Martijn mee gaat. Maar ik ga alleen maar mee, als je mij als een mens behandelt. Ik heb gevoel. Heel veel van dat gevoel geef ik in handen van mijn Meester. Ik heb veel van mijn waardigheid opgegeven, maar om geslagen te worden, zodat jij, of iemand anders daar een kick van krijgt: dat vind ik helemaal niets.

Ik heb verbinding nodig, zodat ik in bezit genomen kan worden. Ik wil niet één of andere snol zijn: ik wil de komende tijd JOUW snol zijn!”

Ik voelde de armen van Ronald harder om me heen knellen en hij lispelde in mijn oor: “Dat wil ik ook, maar ik werd overweldigd door mijn eigen emotie. Ik ben al meer dan 10 jaar op zoek naar een dame als jij: voor wie bijna niets te dol is en die ontzettend openhartig is qua seks. Ik denk dat ik mezelf voorbij gedraafd ben en daarom vind ik het helemaal goed dat Martijn ook meegaat om op jouw welzijn te letten. Verder heeft hij geen rol”.

Ik knikte en zei dat ik dat nog wel even met Martijn wilde bespreken, maar dat ik er verder wel vertrouwen in had dat het goed zou komen.

Hij kuste mijn nek en streelde mijn buik. “Fijn, Odette. Ik kijk er naar uit om veel feestjes te vieren de komende tijd”.

Ik grabbelde achter me en pakte zijn kloten. Ik kneep flink en ik draaide mijn hoofd naar achteren. Ik zei: “Ik kijk ook uit naar leuke dingen, maar dan wel volgens onze beide regels”.

Hij knikte en ik liet zijn ballen los.

We stapten op, dronken koffie en water en we maakten ons klaar om de Atlantische oceaan over te steken. Ik pakte mijn koffer niet in: dat werd allemaal geregeld. Martijn kwam er aan en hij was heel bezorgd naar mij toe. Ik overtuigde hem dat alles goed met me ging en hij zei indringend, dat ik mezelf OOK aan de regels van mijn contract moest houden. Anders zou het nutteloos zijn dat hij mee zou gaan.

Daar had hij een punt en Martijn drukte een stapel papier in mijn handen en zei: “Als je verder niets te doen hebt, kan je dit uit je hoofd leren. Hier staan ook de onderwerpen in waar je nu nog een voorbehoud bij hebt. Voor het vliegtuig geland is, wil ik dat je een voorbehoud kiest om aan te gaan werken zodat we dat voor jou ook toegankelijk kunnen gaan maken”.

Ik keek hem met open ogen aan, want de voorbehouden van mij waren echt al heel extreem. Poep eten, iets met kinderen, iets met dieren, amputatie, aan haken hangen met mijn vlees: dat soort dingen. Ik wilde daar helemaal niets van weten, maar Martijn keek me aan en zei dat ik nog te veel grenzen had en daar moest ik aan werken.

De euforie dat ik naar Brazilië zou gaan werd hierdoor enorm overschaduwd… Ik was echt niet blij dat ik op deze manier onder druk gezet werd! Ik keek Martijn aan en ik zei dat ik er over na zou denken. Maar, wel met een vlammende blik in mijn ogen, want ik wilde mijn voorbehouden echt niet versoepelen.

Hij glimlachte even en zei dat hij, als we straks onderweg zouden zijn, wel wat filmpjes zou laten zien.

Iris bracht ons naar Schiphol, waar we na een uitputtende controle eindelijk door alle observaties kwamen. Mijn collar en boeien zorgden er natuurlijk voor dat alles uit ten treure gecontroleerd moest worden… Ook leek er iets mis te zijn met het paspoort van Ronald, maar dat loste hij op door zo maar een andere te laten zien. Vaag allemaal en Martijn en ik keken elkaar alleen maar vragend aan.

Toen we aan boord van het vliegtuig waren, kregen we drie stoelen naast elkaar in de business class. Ik had nog maar weinig gevlogen en het viel me op dat de ruimte alsnog vrij krap was… Ik nam plaats tussen Ronald en Martijn en mijn dunne zomerjurkje camoufleerde net genoeg van mijn lijf om de meeste mensen niet te choqueren.

Ronald schoof mijn jurk een stuk omhoog, zodat mijn dikke schaamlippen bijna zichtbaar waren. Die gloeiden een beetje en ik merkte dat ik er telkens aan het wrijven was, wat me echt geil maakte.

De bediening was heel vriendelijk. Er kwam een stewardess aan met een deken en legde die opgevouwen op mijn schoot, terwijl ze zei dat het onderweg nogal fris zou zijn. Daarbij keek ze meer naar mijn kruis, dan naar mijn gezicht.

Ik bedankte haar hartelijk en sloeg de deken om mijn schouders. Dat leek niet de bedoeling van de stewardess te zijn en ze legde nog een deken op mijn schoot. Daarbij keek ze ons alledrie aan en zei zacht: “Dat jullie willen spelen, maakt me echt niets uit, maar val er geen anderen mee lastig”.

Ronald keek even op van zijn telefoon en haalde zijn schouders op. Martijn was wat gewiekster en zei: “Alleen op de voorwaarde, dat we jouw slipje mogen hebben. Dat stoppen we dan in haar mond, anders slaat ze alleen maar geile taal uit”.

Ik knikte bevestigend en de stewardess liep snel weer weg. Na een paar minuten kwam ze terug en heimelijk gaf ze Martijn een pakketje. Hij vouwde het tot schaamte van de stewardess helemaal open en rook aan het kruis. Hij trok een vies gezicht en maakte er een bal van, die hij in mijn mond stopte. Het gezicht van de stewardess kleurde bordeauxrood en ze blies de aftocht. Ik sabbelde even op het stukje stof tussen mijn tanden en ik proefde een mengsel van pis, geil en zweet. Het deed me niet zo veel, maar Martijn was trots op zijn actie. Ronald keek er even glimlachend na, maar was rap weer in zijn telefoon verdiept.

Toen we een tijdje in de lucht waren, spreidde Ronald het dekentje over mijn schoot en Martijn deed het tafeltje naar beneden. Martijn legde daar mijn voorbehouden op en ook een tablet waar ik filmpjes van deze voorbehouden kon vinden.

Terwijl ik naar een scat film aan het kijken was, werd het eten geserveerd. Ik accepteerde de maaltijd, maar Martijn eigende zich hem toe en at ze beide op. Ik walgde van het eten… Niet alleen omdat ik smakeloos voedsel gewend was, maar vooral omdat die poep-films me lieten griezelen…

Iets met kinderen keek ik niet eens. Dat kon ik echt niet aan.

Ik keek naar spottende filmpjes van schapen, masturberende apen en aan een speen zuigende kalfjes. Ik had er geen enkele klik mee. Ik keek naar een aantal andere extreem bizarre filmpjes en ik was er van overtuigd dat mijn harde grenzen echt heel hard waren.

Wat er een beetje overbleef, was het hangen aan mijn eigen vlees middels een vleeshaak. Ik griezelde er van, omdat dat vreselijk pijn zou doen. Wat er ook nog als een optie was, was een filmpje waarin aaltjes in een kut van één of andere waanzinnige japanse vrouw gedaan werden. Die kwamen er in ieder geval nog levend uit… Maar wat die dingen van binnen aan zouden richten: geen idee…

Maar, voor mij was het duidelijk: ik wilde niets of niemand schade berokkenen!

Al denkende, merkte ik, dat ik tijdens het kijken naar de filmpjes mezelf aan het vingeren was en dat ik gruwelijk geil was. Ronald keek verbaasd naar mijn stomende hoofd en Martijn keek triomfantelijk naar zijn natte vingers, die hij genietend proefde.

Ik had niet eens gemerkt dat hij wat vocht uit mijn kutje had gehaald!

Mijn geilheid gaf wel een wat andere dimensie aan mijn voorbehouden, bedacht ik me. Ik onderdrukte allerlei orgastische verlangens en ondanks alle krampen in mijn buik wist ik dat mijn geilheid een paar grenzen deed vervagen. Ik bedacht me eerst dat het niet goed was om dat toe te staan, maar aan de andere kant…

Mijn geilheid hoorde ook bij mij, dus daarom was het niet meer dan logisch dat ik zaken ook met dat gevoel zou mogen beoordelen. Mijn verstand maakte overuren, terwijl Martijn en even later ook Ronald mijn kutje aan het bewerken waren. Ondanks dat ik er geen enkele aandacht aan gaf, merkte ik wel dat ik ontzettend opgewonden werd. Ik negeerde alle stimulansen zoveel mogelijk, maar het werd moeilijker en moeilijker. Mijn kut en vooral klit waren veel gevoeliger dan een paar dagen geleden, maar ik verrekte het om toe te geven aan mijn gevoel en naar een climax te gaan.

Ik dwong mezelf om na te denken over de aaltjes en haken. Het werd steeds duidelijker en toen ik het orgasme bijna niet meer tegen kon houden, keek ik Martijn aan en zei hijgend, met horten en stoten: “We zouden kunnen proberen om kleine visjes in mijn neukgaten te laten zwemmen”.

Martijn keek langzaam naar mij, maar hij hield niet op met mij te stimuleren en hij zei: “Dat vind ik een hele flauwe manier om je voorbehoud op te heffen. Wat ik bedoelde was: op een seksuele manier met een dier iets doen, zoals gedekt worden door een dier of zo”.

Loom door alle orgastische gevoelens, zocht ik met mijn ogen zijn gezicht en toen ik hem scherp in beeld had, zei ik: “Nooit, Martijn. Nooit”.

Hij bleef roerloos zitten en ik verwachtte een tirade, terwijl ik in de vliegtuigstoel lag te stuiteren van geilheid en niets liever wilde, dan klaarkomen.

Martijn keek me met indringende, wijd open ogen aan en gevoelsmatig kromp ik al in elkaar om zijn toorn op te vangen.

Ik voelde minder gedoe aan mijn kut. Martijn zat zijn eigen vingers af te likken en Ronald veegde zijn handen aan mijn haren af. Ik koelde wat af en ik wist dat ik moeiteloos klaar had kúnnen komen, maar door mijn gedrevenheid had ik mijn geilheid overwonnen.

Martijn keek me aan, tilde me aan mijn hoofd met een vinger onder mijn kin omhoog en vroeg op dreigende toon: “Is dat het?”

Bedremmeld knikte ik en ik was eigenlijk al heel erg verbaasd dat ik zover had willen gaan.

Martijn kneep wat harder in mijn kaak en ik bleef hem gedwee aankijken. Zijn ogen werden een beetje wijder, zijn pupillen werden groter. Hij werd boos…

Dat wilde ik niet, maar meer dan dit kon ik hem echt niet geven. Ik zou me nooit door een dier laten dekken, nemen of bevredigen. Dat gold ook voor kinderen: onschuldigen moet je niet iets aandoen waar ze (nog) niet over na kunnen denken en de reikwijdte er niet van kunnen beseffen.

Martijn keek me echt heel lang aan en ik voelde me kleiner en kleiner worden, maar ik bleef hem met trouwe oogjes aankijken.

Hij liet mijn kin los en hief zijn wijsvinger waarschuwend op. “Dus dat ene voorbehoud zou je wel willen?”

Ik rilde kort en zei met volle mond: “Nee, ik wil het eigenlijk niet, maar als er dan iets is wat ik zou moeten doen, dan dat maar…”

Martijn knikte en zei in het Nederlands, waardoor Ronald het niet verstond: “Nu heb je heel goed over grenzen nagedacht. Blijf nadenken, zeker de komende weken, want Mark en ik hebben niet voor niets besloten dat ik mee ga. We hebben heel erg de verwachting dat je Meester zich de komende tijd niet aan de afgesproken limieten zal houden. Jij komt daar het eerst mee in aanmerking, dus jij moet daar ook ontzettend goed over nadenken. Okay?”

Martijn sprak heel indringend en bedenkelijk knikkend bevestigde ik zijn woorden. Het drong tot me door, dat deze tak van ‘sport’ ook veel gevaren met zich mee kon brengen…

Martijn legde mijn contract voor mij neer en dwong mij om deze door te nemen en nogmaals door te nemen. Talloze keren nam ik het door en ik bakende de grenzen van mijzelf in mijn hoofd.

De mannen bleven van mijn kutje af, maar ik bleef er toch lekker aanzitten. Mijn vingers bewogen loom over mijn kutje. Onder het dekentje was het voor de ander mensen niet zichtbaar, maar ik had het gevoel dat ik licht gaf doordat ik extreem seksueel geladen was. Ik kwam niet klaar, maar als ik mijn onderlichaam op de stoel verplaatste, sopte ik enorm. Mijn jurkje had ik al helemaal omhoog getrokken om te voorkomen dat daar een natte plek op te zien zou zijn.

Net voordat we de gordels weer vast moesten maken, vroeg Ronald om een ander dekentje en ik moest met het natte dekentje de stoel wat droger maken. Veel mensen keken naar mij en ik hoopte dat ze niet in de gaten zouden hebben wat ik aan het doen was. Maar, met de halsband en de boeien was het lastig om een andere indruk te wekken, dan dat ik mijn geil aan het wegpoetsen was…

We daalden en landden. Ik was erg moe, want de mannen hadden wel een beetje geslapen, maar ik niet. Ik was door hen afwisselend wakker gehouden en omdat we naar het westen vlogen, werd het een heel lange dag nog… Ik probeerde zoveel mogelijk energie te sparen, maar toen we eindelijk met een taxi bij het vliegveld weg reden, daalde de tropische atmosfeer over mij heen en de broeierige avondwarmte nestelde zich diep in mij.

We reden door een poort en kwamen bij een kleine binnenplaats, waar meerdere auto’s konden staan. We stapten uit en de chauffeur laadde de koffers snel uit.

Ik verwachtte een bediende die de koffers naar binnen zou slepen, maar Ronald pakte zijn eigen koffer en Martijn en ik volgden zijn voorbeeld en we sleepten alle bagage naar binnen. Daar brandde licht, maar we zagen niemand. Ronald bracht mij naar een kleine lege kamer die naast een grote slaapkamer lag. Martijn kreeg een kleine kamer aan de overkant van de gang.

Het was een groot huis met twee verdiepingen en de vele slaapkamers waren aan elkaar geschakeld via deuren. Op die manier kon je elkaar bereiken, zonder over de gang te hoeven gaan.

Ik kreeg opdracht om mezelf te douchen en om avondkleding aan te doen. Ronald wilde mij aan zijn vrienden laten zien. Ik vroeg of hij iets uit mijn of zijn garderobe wilde kiezen en na een korte inspectie koos hij voor een strapless rood jurkje met een sletterig uitziend decolleté, wat mijn billen maar net bedekte. De schoenen kleurden er perfect bij.

Het niemendalletje zou mijn functie benadrukken: escortgirl. Ik vond het heel stoer van mezelf dat ik het echt leuk vond om dat dingetje aan te trekken en nadat ik mezelf schoongemaakt had, kreeg ik van Martijn mijn portie eten.

Ik ging kort op het bed liggen en ontspande even. Roland haalde me op en hij was gekleed in een zomers pak. Daardoor was hij in de tropische warmte toch formeel gekleed. Hij nam me bij mijn hand en hij begon uit te leggen wat de bedoeling was.

Hij stond op het punt om een oude weddenschap met zijn vrienden in te lossen. Die weddenschap was, dat hij ooit gezegd had, dat iedereen zijn vriendin zou mogen gebruiken. Terwijl hij dit vertelde, schoof hij een mooie, glimmende ring aan mijn ringvinger en gaf mij een andere ring. Die moest ik aan zijn ringvinger schuiven.

Na deze ‘ceremonie’ zei Ronald dat we verloofd waren. Ik keek hem vertwijfeld aan en hij merkte op: “Het is niet echt romantisch zo, maar het voldoet wel. Veel van mijn relaties duren maar een paar uur, maar deze relatie moet even wat duidelijker en langer zijn”.

Ik zag dat hij om zijn vinger nog twee andere ringen had. Ronald zag mijn blik en zei: “Ja, daar hebben we het later over, want nu moeten we gaan”.

Hij trok me mee en ook Martijn sloot bij ons aan. Ronald reed in een brullende Porsche, ik zat ernaast en Martijn hing op de ‘achterbank’.

Ook Martijn was netjes gekleed, maar hij leek meer op een bediende. Ik vermoedde dat hij daardoor minder op zou vallen in het gezelschap straks.