In Zijn Handen - 11

Lisa

Voorzichtig neem ik een slok thee. We zijn bij Frank thuis, die in een eenvoudig rijtjeshuis woont. We hebben net een eenvoudige maaltijd gegeten terwijl de mannen een en ander probeerden uit te zoeken. Inmiddels is het al acht uur geweest.

Michael zit naast me op de bank in zijn zwarte pak en een smetteloos wit overhemd. Voor we vertrokken heeft hij zich omgekleed. Frank zit bij zijn bureau op een stoel met zijn mobiel tegen zijn oor. Hij zit met Mirjam aan de telefoon, die niet kon komen. De spanning in de kamer is om te snijden.

Voorzichtig kijk ik vanuit mijn ooghoek naar Michael. Hij drinkt zijn koffie op en strekt zijn nek. Het feit dat hij gezocht wordt lijkt hem niet veel te doen, al zie ik wel dat hij gespannen is.

Frank rondt het gesprek af en legt zijn mobiel op het bureau. “De politie wil geen enkele informatie geven,” zegt hij. “Mirjam heeft gedaan wat ze kon, maar ze geven ons niks.” Hij kijkt Michael aan. “Je zit diep in de shit.”

“Goh, je meent het,” bromt Michael. “Wat kunnen we doen?”

“Niks,” antwoordt Frank. “We kunnen enkel afwachten. Ik heb zitten graven naar bewijs dat er met die opname is gerommeld, maar ik kan niks vinden. Wie het Jos ook heeft toegestuurd, hij heeft een verdomd goede beveiliging op zijn computer. Hij heeft geen enkel spoor achtergelaten.”

Frank heeft me de opname net laten horen. Degene die ons afluisterde heeft de gesprekken aangepast. Het is net alsof Michael me misbruikt en dwingt tot seks, maar dat zou hij nooit doen! Het klinkt helaas heel echt. Het is vrijwel onmogelijk te bewijzen dat het niet echt is.

Michael komt overeind en zet zijn beker op tafel. Net als hij iets wil zeggen gaat zijn telefoon. Hij excuseert zich en gaat de keuken in voor hij opneemt.

Even heerst er een stilte in de kamer. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Frank kijkt naar zijn beeldscherm en lijkt me volkomen te negeren.

“Werk je al lang voor Mirjam?” vraag ik ten slotte in een poging de stilte te verbreken.

“Een jaar of twaalf, dertien,” antwoordt hij. “Iets langer dan Michael. Hij doet vooral het fysieke werk. Ik hou me voornamelijk met de digitale wereld bezig.” Hij kijkt me even aan. “Maar je had vast al door dat hij vooral fysiek werk doet.”

Het bloed stijgt naar mijn wangen en snel wend ik mijn blik af. Blijkbaar beseft Frank dat zijn opmerking verkeerd was, want hij probeert zich snel te corrigeren. “Sorry, dat was gemeen van me. Wat jullie doen is niet mijn zaak, zolang het niet met tegenzin is.”

Ik kijk naar mijn handen, die ik om de beker heb geklemd. “Waarom hebben jij en Michael zo’n hekel aan elkaar?” vraag ik dan.

Frank geeft geen antwoord. Als ik opkijk zie ik hem naar de keukendeur kijken, alsof hij diep nadenkt. Ik verwacht geen antwoord te krijgen, maar net als ik zijn zwijgen accepteer reageert hij toch. “Ik denk dat hij je dat beter zelf kan vertellen. We hebben allebei onze eigen versie van wat er is voorgevallen, maar het is niet aan mij je dat te zeggen. Als hij eraan toe is zal hij je zijn versie wel geven.”

Ik kijk hem zwijgend aan. Waarom moet ik per se eerst met Michael praten? Die laat toch niks los. En is het verhaal van Frank echt zo anders?

“Geef hem wat tijd,” zegt Frank dan opeens. Hij staat op en komt naar me toe. Rustig laat hij zich naast me op de bank zakken en legt zijn hand op de mijne. “Hij heeft een zware periode achter de rug. Als hij eraan toe is zal hij naar je toe komen. Vertrouw hem.”

Ik zucht en sluit mijn ogen een paar seconden. “Ik vertrouw hem volledig,” zeg ik zachtjes. “Maar ik weet niet of hij mij wel vertrouwt.”

Hij knijpt zachtjes in mijn hand. “Er zijn weinig mensen die hij vertrouwt, maar ik weet vrijwel zeker dat jij een van de gelukkigen bent.” Hij geeft me een klein, geruststellend glimlachje.

Michael

Na even met Mirjam te hebben gesproken kom ik de keuken weer uit. Ik zie Frank naast Lisa op de bank zitten. Ik ontplof bijna van woede als ik zie dat hij haar hand vasthoudt. De blik waarmee hij haar aankijkt bevalt me niks. “Blijf met je poten van haar af, klootzak,” zeg ik dreigend.

Frank doet wat ik zeg, schuift bij haar vandaan en heft zijn handen alsof hij zich overgeeft. “Niks aan de hand, we zaten gewoon te praten.”

Ja, en ik ben de koningin van Engeland. “Blijf met je poten van haar af,” waarschuw ik hem en geef hem een vuile blik.

Frank komt overeind. “Ik ben zo terug,” zegt hij en hij gaat de keuken in. Ik zie hem nog net een pakje sigaretten pakken voor hij uit mijn zicht verdwijnt. Ik hoor de keukendeur als hij naar buiten gaat om in de tuin te staan. Ik wist niet eens dat hij rookte… Maar dat interesseerde me ook nooit.

Ik kijk fronsend naar Lisa. Ze kijkt me met een vreemde blik aan. Schuldbewust, afwachtend, alert… Ik kan het niet plaatsen. “Pak je spullen, we gaan,” zeg ik zonder mijn blik af te wenden.

Als ik naar de deur wil lopen pakt ze mijn hand om me tegen te houden. “Hij deed niks verkeerd,” zegt ze voorzichtig. “Hij wilde me enkel geruststellen, meer niet. Hij deed niets fout, hij hielp me juist.”

“Hij moet met zijn poten van je afblijven. Kom op, we gaan.” Ik pak mijn sleutels van tafel en loop naar de deur. Als ik omkijk om te zien waar ze blijft zie ik haar de keuken in lopen. Ik wil achter haar aan gaan, maar dan hoor ik haar zeggen dat we vertrekken. Al snel komt ze naar me toe.

In de auto zijn we stil. De sfeer is om te snijden. Ik hou de omgeving in de gaten, maar zie niemand naar ons kijken. Ik probeer te bedenken wat we moeten doen. Ik kan niet naar huis, daar zal ongetwijfeld iemand op wacht staan voor als ik opduik. Misschien moeten we naar Jos om de situatie uit te leggen.

“Waarom doe je zo tegen Frank?” vraagt Lisa plotseling. “Hij was juist heel aardig en begripvol. Hij helpt je zelfs met het uitzoeken van alles.”

Ik knijp zo hard in het stuur dat mijn knokkels er wit van worden. “Ja, hij is erg aardig en begripvol,” reageer ik sarcastisch. “Zolang hij zijn poten thuis kan houden wel.”

“Hij pakte enkel mijn hand, daar is toch niets mis mee?” Ze klinkt verontwaardigd.

Ik vernauw mijn ogen. “Je kent hem niet. Geef hem één vinger en hij neemt je hele hand. Pas op met hem en hou hem op afstand.”

Ze snuift verontwaardigd. “Waarom ben je zo negatief over hem? Hij was juist heel positief over jou. Wat is er gebeurd dat je zo’n hekel aan hem hebt?”

Ze klinkt boos. Ik kijk even op de snelheidsmeter en zie dat ik bijna dertig kilometer te snel rijd. Ik trap de rem in en maak een scherpe bocht. Lisa gilt van schrik. Ik parkeer naast de stoep en zet de motor af. “Goed, als je het per se wil weten zal ik het vertellen. Toen ik bij jou sliep en je in mijn spullen rondsnuffelde vond je een foto in mijn tas. Dat was Eveline, mijn vriendin. Ik was twee maanden weg voor mijn werk. Zodra ik thuis kwam trof ik haar op de bank met hem bovenop haar. Dus vergeef me als ik moordneigingen krijg als hij ook maar naar je kijkt, laat staan als hij je aanraakt.”

Lisa

Verbijsterd kijk ik hem aan. Oh mijn god, zijn vriendin is vreemdgegaan met Frank? Geen wonder dat Frank er niets over wilde vertellen, maar dat hij aanstuurde op dit gesprek vind ik wel opvallend. Waarom zou hij willen dat ik dit met Michael bespreek? Oh god, en ik dacht dat ze hém had gedumpt en hij haar niet van zich af kon zetten. Arme Michael, hij moet kapot zijn gegaan.

“Het spijt me, ik had geen idee…” Ik kom niet uit mijn woorden.

Michael kijkt me met donkere ogen aan. “Precies, je had geen idee. Mijn leven heeft weinig leuke momenten gehad. Je zou kunnen zeggen dat Eveline het enige was waar ik van genoot. Daarom ben ik zo goed in dit werk. Ik heb niks te verliezen en geef nergens om.” Even lijkt hij te twijfelen. Ik heb het gevoel dat hij nog iets wil zeggen, maar dat doet hij niet. In plaats daarvan start hij de auto en rijdt de weg weer op.

“Waar gaan we naar toe?” vraag ik.

Michael houdt zijn ogen op de weg gericht. “Naar je vader.”

Naar mijn vader? Ik heb het gevoel dat er een explosie zal komen zodra ze elkaar zien. “Is dat wel zo’n goed idee?” vraag ik voorzichtig. Mijn vader heeft altijd beveiligers om zich heen. Ik heb hem nog nooit zonder Mark gezien, en dat is niet de enige beveiliger die hij heeft.

Tot mijn verbazing rijdt Michael een stille weg in en parkeert de auto op een verlaten parkeerterrein. Michael doet zijn gordel af en draait zich naar me toe. “Je maakt je veel te druk om dingen die je niet zelf in de hand hebt. Er gebeuren vreemde dingen, maar daar hoef jij je niet mee bezig te houden. Daar zijn Mirjam, Frank en ik voor.”

Ik slik en kijk neer op mijn handen, die in mijn schoot liggen. “Jij en Frank haten elkaar.”

Hij volgt mijn blik en ziet dat ik met mijn vingers zit te friemelen. Hij legt zijn hand over de mijne en pakt ze vast. Pas als ik hem aankijk zegt hij rustig: “Ik geef toe dat we niet bepaald vrienden zijn, maar we zijn professioneel genoeg om het werk er niet onder te laten lijden. Jouw veiligheid staat boven alles. Ik ben beter dan hij in jou beschermen, maar hij is weer beter met een computer. Hij kan goed hacken en digitale dingen traceren.”

“En jij kunt goed intimideren,” merk ik zachtjes op.

Hij trekt mijn hand naar zich toe. “Dat klopt, dat is mijn werk. Ik moet ervoor zorgen dat mijn verschijning op zich al een duidelijke waarschuwing is. In de meeste gevallen is dat voldoende om een potentieel gevaar af te schrikken.” Ik breng haar hand naar mijn mond en kus haar vingers één voor één. “We lossen het wel op, lieverd. Ik ga nergens heen tot dit is opgelost, wat je vader ook zegt.” Ik heb het gevoel dat ik iets moet zeggen, maar ik kan geen woorden vinden.

Plotseling maakt hij mijn gordel los. “Kom, dan gaan we even een frisse neus halen voor we naar je vader gaan.” Voor ik ook maar een geluid kan maken is hij al uitgestapt. Als ik uitstap legt hij zijn arm om me heen. Zwijgend leidt hij me mee. Ik zie dat we bij een soort parkje zijn. Enkele lantaarnpalen verlichten het pad waar we lopen. Ik geniet van de rust en ben blij dat Michael deze wandeling wilde maken.

Mijn voet blijft achter een uitstekende tegel steken en ik val met een gil voorover. Een sterke arm grijpt me vast en trekt me opzij. Met een draai bots ik tegen Michaels borst, waarop hij mijn bovenarmen vastgrijpt. Ik ben onder de indruk van zijn reflexen. Geschrokken kijk ik hem aan terwijl ik probeer te bevatten wat er gebeurde.

“Dank je,” fluister ik. Ik zie de schittering van het licht van een lantaarnpaal in zijn ogen. Ik zie ook iets anders, iets dat ik niet kan plaatsen. Hij geeft een klein knikje, maar zegt niks. Zijn grip op mijn armen verslapt en zijn handen glijden een stukje naar beneden, tot zijn handen op mijn ellebogen komen te liggen. Ik kan mijn ogen niet van hem af houden.

Hij komt dichterbij. Of ben ik het die naar hem gaat? Het maakt niet uit. Ik sluit mijn ogen, mijn hart bonkt in mijn keel.

Onze lippen raken elkaar. Het is geen dwingende kus van lichamelijke opwinding. Deze kus is zacht, teder, liefkozend. Ik zou bijna liefdevol willen zeggen. Ik hou mijn ogen gesloten en leg voorzichtig mijn armen om hem heen.

Michael

Wat me overkomt weet ik niet, maar ik kan me er niet toe zetten de kus te verbreken. Het voelt zo goed, het brengt me tot rust. Ik word gek van alle emoties en gedachten. Eerst moet ik op tv zien dat ik word gezocht wegens ontvoering en mogelijk een seksueel misdrijf, vervolgens moet ik zeker twee uur bij Frank op de bank zitten… Ik denk terug aan het moment dat ik zag dat Frank haar hand vast hield. Was het nog niet genoeg dat hij met Eveline lag te neuken toen ik thuis kwam? Als ik merk dat hij zijn zinnen op Lisa heeft gezet vil ik hem levend!

Nu wil ik met Jos praten. Ik moet hem duidelijk maken dat Lisa vrijwillig bij me blijft en dat ik geen kwade bedoelingen heb. Ik geef veel om Lisa, ik zou haar nooit pijn willen doen.

Uiteindelijk maak ik mijn lippen los van de hare. Ze opent haar ogen en kijk met een warme blik naar me op. Ik leg mijn arm om haar middel. “Laten we maar gaan, des te eerder is het achter de rug.”

Ze knikt en loopt met me mee terug naar de auto. Ik wil de deur voor haar openen, maar ze doet een stap naar voren zodat ze tussen mij en de auto in komt te staan. Ze legt haar armen om mijn nek en fluistert: “Ik wil dat je me hier neemt. Hier, tegen de auto.”

Ik kijk haar verbijsterd aan. Wauw, dit zag ik niet aankomen! Ik had niet verwacht dat zij open zou staan voor buitenseks. Ze lijkt me geen type die het enkel tussen de lakens doet, maar ik had wel verwacht dat ze het enkel in huis zou willen. Jammer dat ze geen jurk of rok aan heeft, dat zou een stuk makkelijker zijn.

Ze kijkt me ondeugend aan en leunt achterover tegen de auto. “Vanmiddag was ik nogal ruw met je,” breng ik haar in herinnering. “Ik had me voorgenomen je de volgende keer in de watten te leggen.”

Lisa grinnikt. “Ik wil geen watten,” zegt ze. Ze pakt de kraag van mijn overhemd en trekt me naar zich toe. “Ik wil je zaad.”

In een flits schiet het woord ‘zwangerschap’ door mijn hoofd, maar een seconde later herinner ik me dat ze aan de pil is. Dat wist ik, anders was ik nooit onbeschermd met haar naar bed gegaan.

“Zorg er dan maar voor dat ik er bij kan,” zeg ik. Mijn stem is iets lager dan anders, omdat het idee me ontzettend opwindt. In gedachten zie ik haar al tegen de auto staan, haar broek op haar enkels, haar handen tegen de auto en mijn pik diep in haar kut. Het idee alleen al maakt mijn pik keihard. Ik haal even diep adem terwijl haar handen haar broek losmaken en laten zakken. Ik kom naar voren en druk mijn mond op de hare.

Onze tongen vinden elkaar. Met een hongerige kreun laat ze haar tong langs de mijne glijden. Mijn hand glijdt naar beneden en vindt dat heerlijke plekje tussen haar benen. Gewillig spreidt ze haar benen zodat ik er beter bij kan. Ik druk mijn vinger tussen haar lipjes door. Binnen een paar tellen is mijn vinger nat van haar opwinding. Ik voel haar harde, gevoelige knopje onder mijn vinger. Ze kreunt in mijn mond en grijpt mijn schouders vast. Ze zakt een beetje door haar knieën en drukt haar heupen naar voren. Mijn vinger glijdt heen en weer over haar klitje. Haar ademhaling versnelt en haar grip op mijn schouders wordt steviger.

Ze draait haar hoofd opzij en komt dichterbij. Haar borsten drukken tegen mijn borstkas. Haar vingers vinden mijn haren en grijpen zich vast. “Ik wil je in me,” zegt ze met hese stem. “Neem me, ik hou het niet meer.”

“Geduld, meisje,” reageer ik plagend. Ik wil dat ze klaarkomt. Ik wil haar kutje en haar vocht voelen. Ik laat twee vingers in haar kut glijden en maak neukende bewegingen. Ondertussen laat ik mijn duim over haar klitje glijden. Er komen hijgende geluiden uit haar mond. Ze sluit haar ogen en gooit haar hoofd achterover.

Haar kutje is drijfnat. Ik voel haar vocht met elke beweging langs mijn vingers gaan. Ik voel de druppels aan mijn vingers hangen.

Dan komt het bekende knijpende gevoel om mijn vingers. Haar mond staat open om te schreeuwen, maar weet zich nog net op tijd in te houden. Het is hier afgelegen, maar er blijft altijd een kans dat er iemand komt.

Als haar heupen schokkende bewegingen maken haal ik mijn hand weg. Hijgend leunt ze tegen de auto aan en probeert haar ademhaling weer onder controle te krijgen. Haar ogen zijn gesloten.

Als ik mijn riem losmaak opent ze haar ogen en kijkt me verlangend aan. Mijn broek is al snel los. Ik leidt haar naar de voorkant van de auto en draai haar om. Ze leunt voorover op haar ellebogen op de motorkap. Ze strekt haar benen, waardoor haar kont mooi omhoog komt. Ik laat mijn broek zakken en mijn enthousiaste pik springt tevoorschijn. “Ja, stop hem in me,” zegt ze terwijl ze me over haar schouder aankijkt.

Lisa

Ik voel zijn hand op mijn bil. Al snel komt dat heerlijke gevoel als hij binnenkomt. Zijn eikel drukt mijn lipjes uit elkaar en drukt mijn kutje open. Ik voel hem langs de wand van mijn kutje glijden, dieper en dieper. Oh fuck, ik ben zeiknat! Ik kreun van pure opwinding. Ik ben me totaal niet meer van mijn omgeving bewust, enkel Michael en ik bestaan nog. Hij begint in me te bewegen, erin en er weer bijna uit. Wat is dit heerlijk! Ik leun op de motorkap, die een beetje warm is van het rijden, maar niet heet is. Het voelt erg aangenaam onder mijn lichaam.

Michael pakt mijn haren en trekt eraan. Ik kom omhoog en leun nu met gestrekte armen op de motorkap. Zijn ene hand houdt mijn haren vast, de andere ligt om mijn heupen. Hij blijft met vastberaden bewegingen in me stoten. Mijn god, wat is dit lekker! Ik zou me het liefst voorover willen laten vallen, maar dat lukt me niet: hij houdt me te stevig vast.

“Oh fuck,” breng ik met moeite tussen mijn gekreun uit. “Ik kom bijna.”

“Wacht even,” hoor ik hem achter me grommen. Vervolgens verhoogt hij het tempo. Fuck, hoe moet ik mijn orgasme uitstellen als hij het nog harder doet? Zijn handen laten me los, maar nog voor ik mezelf voorover kan laten vallen grijpt hij mijn borsten. Hij kneedt ze terwijl hij op me in blijft beuken, maar pijn doet het niet. Integendeel, het is juist erg lekker. Het orgasme komt steeds dichterbij.

“Oh god,” breng ik met moeite uit. “Ik hou het niet meer. Ik kom, ik kom!”

Ik hoor hem achter me vloeken als ik klaarkom. Ik schreeuw het uit en voel de schokken van het orgasme door mijn lichaam razen. Hij laat me los, waardoor ik weer op de motorkap kan leunen. Hij geeft nog een paar harde stoten.

En dan komt hij ook. Ik voel hem schokken in mijn kutje. Hij kreunt en geeft nog een laatste stoot. Hij leunt voorover en zet zijn handen naast de mijne op de motorkap. “Godver, Lisa,” brengt hij hijgend uit. “Wat ben jij lekker. Ik kan geen genoeg van je krijgen, lieverd.” Ik glimlach en we komen even bij.

Tenslotte komen we overeind en fatsoeneren we onze kleren weer. Hij geeft me wat zakdoeken, waarmee ik mezelf een beetje kan afdrogen.

“Ik vind het fijn als je me zo noemt,” zeg ik voorzichtig. Hij kijkt me vragend aan, maar zegt niks. “Je noemde me lieverd,” leg ik hem uit. “Dat vind ik fijn.”

Hij kust mijn voorhoofd. “Je bent ook een lieverd.” Hij haalt zijn hand door zijn haren. “Zullen we maar gaan?” Galant houdt hij de deur voor me open.