Uit De Friendzone - 3

Er stond weer een nieuwe opdracht voor ons klaar. Alleen was Amanda er dit keer niet... Sterker nog, ik had al een paar dagen niks van haar gehoord en ze was nu al twee dagen 'ziek'. Ik maakte me eerst geen zorgen, maar nu wel. In de staat waarin ik haar achterliet, zou er toch het een en ander kunnen gebeuren. Zo sterk als ze zich voordeed, was ze namelijk niet. Dat was iets wat ik nu ontdekt had. Toch moest ze even wachten. Ik had haar ook niks gestuurd. Ik wilde niet dat het van mij moest komen als zij zich zo gedroeg. En daarnaast ging school gewoon voor. Ik had nu een andere partner. Eentje die me m'n opties weer even deed doen overwegen. Al was Kim niet de persoon die mij dan wel opeens zou zien staan.
-
Ik wil haar absoluut niet stereotyperen, maar ze zeggen ook wel dat mensen uit die hoek van Azië erg efficiënt zijn. Zij dus ook. Dat was wel iets anders dan Amanda, en fijn voor de verandering. Kim wilde die dag gelijk nog aan het werk. En toen ik met haar alleen was in de bieb van school, kwam ik erachter dat zij al een hoop voorwerk had gedaan, en deze keer hoefde ik eens niet alles te doen. Had ik dit maar eerder geweten. Het moest ook gelijk deze dag af, als het aan haar lag. En dat kon ook gewoon. Kim was anders. Te slim voor dit niveau, als je het mij vaagt. Eigenlijk was het wel even fijn om zo met haar op te trekken zonder dat er te veel werd gezegd. Net als ik was zij vooral stil. Dan waren de verwachtingen ook een stuk lager en voelde ik minder druk om me te bewijzen. Want dat wilde ik wel. Nog minder dan bij Amanda verwachtte ik dat Kim ook maar iets van potentieel in me zag. Ze kon ook best afstandelijk zijn. Maar dan niet op een kille manier, maar eerder op een wat dromerige, stille manier. Zoals ook ik afstandelijk kon overkomen. En dat was best gek. Dat ik dan gelijk minder zenuwen ervaarde. Want net als bij Amanda, had ik ook nu moeite m'n ogen op m'n werk te houden. Mij maakte het op zich niet uit waar een meisje vandaan kwam, als ze aan bepaalde eigenschappen voldeden, was het in mijn ogen al snel een lekkerwijf. En dat groepje waar ik deel vanuit maakte, waren in mijn ogen dan ook allemaal lekkere wijven. Je zou kunnen zeggen dat ik de lat misschien niet heel hoog zou leggen, maar dat deed ik juist wel. Ik was niet voor niks nog single EN een maagd. Kim, die ook ouder was - en wat een van die eigenschappen was die mij aantrok - voldeed voor de rest ook aan alles waar ik graag naar keek. Ze was klein, zoals te verwachten viel, en zeker naast mij. Ze had mooi lang, donker haar, een heel knap gezicht, en een slank, wat iel lichaam. Overigens had ze nog best wel grote borsten, al sprongen ze niet zozeer in het oog door de grootte, maar eerder doordat de rest van haar lichaam klein van formaat was, zal ik maar zeggen. Ze was geen Amanda met de meer prominentere aanwezige borsten. Maar no pressure, dus. En zo vergat ik Amanda ook even, die naast de ongelukkige indruk, toch vooral weer een indruk had achtergelaten, niet al te veel in mij te zien, tenzij ze gedronken had...
-
Uiteindelijk liepen ik en Kim samen school uit. Het was al laat en ik moest zo gaan werken. Ik had een bijbaantje in een café in de stad, en we liepen samen die kant op. Zij woonde daar een straatje achter, net als ik in een studentenflatje. Ik had een hele chille baas en op zo'n dag als vandaag mocht ik daar gratis eten en drinken voordat ik begon. Ik deed m'n werk ook goed, hoor, ik kreeg het niet voor niets. Misschien kwam het omdat de zon lekker scheen, of doordat ik geen druk van huiswerk ervaarde, of omdat ze me Amanda en natuurlijk ook Kamila compleet had doen vergeten. Maar uit het niets vroeg ik of Kim nog even snel een bakkie wilde doen, toen we voor het café stonden. Eerst wilde ze niet, maar toen bleek er toch meer Hollander in haar te zitten, dan ze misschien wilde toegeven. Want ik wist zeker dat ik ook wel voor haar een gratis bakkie kon regelen, en toen ging ze toch overstag. Dit was natuurlijk geen date, maar dichter bij het uitvragen van een meisje was ik nog niet gekomen. Er bevond zich gewoon een lekkere vibe tussen ons. Of zo ervaarde ik dan ten minste. Dat het in het café echter wat ongemakkelijk werd, had ik eigenlijk niet zien aankomen. Ik werd natuurlijk herkend en net als overal heb je wel zo'n vervelende collega met een te grote mond die je maar al te graag te kakken wilde zetten omdat je toevallig met een knap meisje was, wat de reden ook was. Die had ik dus ook. Wel een stuk of vier. En Kim was niet het meisje wat dat dan kon waarderen. Die werd daar verlegen van en nog stiller dan ze al was.
-
Op het laatst kon ik nog net even het ijs breken met een legendarische grap die ik al honderd keer had verteld. Ze had namelijk de menukaart gepakt, gevolgd door de drankenkaart. Niet dat ze iets wilde, maar nog praten met mij, zat er zeker niet meer in. Het was ook echt gewoon even pijnlijk. Ik probeerde het nog wel.
'Drink je eigenlijk?' vroeg ik haar, hopende van niet. Ik werkte dan wel in de horeca, maar dronk elf amper, en na afgelopen weekend bij Amanda had ik ook weer gezien wat drank met mensen kon doen.
'hm, nee.' zei ze dan kort.
'Weet je wat het is allemaal?' vroeg ik toch door, omdat ze wat verward naar de kaart zat te kijken.
'Nee, eigenlijk niet. Heb ook nog nooit alcohol op.' gaf ze iets meer prijs. Ik glimlachte daar om. 'Is dit lekker?' wilde ze toch wel weten.
'Nee, dat niet. Althans, ik vind whisky naar lijm smaken.' Daar glimlachte zij dan weer om. 'Rare namen ook, vind je niet?' begon ik toen met het opzetten van de grap.
'Ja. Zeg dat wel.'
'Kijk, die...' wees ik haar toen aan. 'Tomatin.' las ik voor. Ik keek haar nog even aan en twijfelde of ik het wel moest doen... Ze keek niet terug en leek er ook niks van te kunnen maken nog. Deze grap was echt te erg voor woorden. Maar ik kon wel van een goeie woordgrap genieten. 'Zit daar tomaat in?' stelde ik haar dan daarna ook heel vlug, zodat het klonk alsof ik de merknaam noemde, en wachtte haar reactie af. Het landde uiteraard niet meteen. Twee tellen was het stil, waarna ze me plots aankeek. Een glimlach verscheen en even later moest ze haar hand voor haar mond houden omdat ik haar lach niet mocht zien. Ze lachte er om en overtuigend. Haar ogen fonkelden zelfs even. Was het dan zo'n leuke grap? Nee, dat niet. Het is gewoon zo flauw en slaat alle planken mis, dat je er wel om moet lachen. Zij wel, en ik ook elke keer weer. Dit was misschien nog wel het meeste waard. Verder zou er nooit wat tussen mij en Kim kunnen gebeuren. Daar was ik vrij zeker van en dat hoefde ook helemaal niet. Maar dat ik een meisje zo mooi en onbereikbaar als zij kon laten lachen, was iets wat mij goede moed gaf. Ik had dan niet veel te bieden, maar ik wist wel hoe ik mensen kon laten lachen. Al was het maar met flauwe woordgrapjes...
-
Zo kon het ook, dacht ik meteen. En nog een keer toen ik in mijn pauze die avond het bericht las wat Amanda me gestuurd had. Echt zo'n lang bericht van spijtbetuiging, wat mij ook wel weer een beetje overdreven leek. In een andere bui was ik er misschien op ingegaan, maar nu vroeg ik haar gewoon kort of ze 'okay' was en of ze morgen weer op school zou zijn. En ze was "okay" en ze zou morgen ook weer op school zijn. Even voelde ik me de oudere van de twee, de meest verstandige. Niet dat ik naast m'n schoenen ging lopen. Ik was ten slotte op m'n werk en daar hielden m'n collega's me wel met beiden voeten op de grond. En dat leek me maar beter ook. De volgende ochtend sprak Kim me zelfs even aan voor de aanvang van het eerste uur. Niets bijzonders, gewoon over school. Maar aangezien we klaar waren, vond ik het wel bijzonder. Ik had van de anderen al eens gehoord dat ze soms helemaal niks zegt los van een schoolopdracht, dus dit was toch wat. En Amanda was er ook. Zij tikte me op m'n schouder toen ik even met Kamila stond te praten die bij gebrek aan Madi en Rachel - die er gewoon nog niet waren - mij moest hebben om tegen te praten. De twee leken elkaar geen blik te gunnen. Amanda wilde gelijk met me praten. Ze keek ook wat bedrukt. Zo had ik haar nog nooit gezien. En ik liet Kamila dan ook gewoon alleen achter omdat ik me toch zorgen maakte, wat me niet in dank werd afgenomen, volgens mij.
-
Ze kwam even sorry zeggen. Al voegde ze er aan toe ook niet goed meer te weten wat er allemaal gebeurd was en wat niet. En dus ook niet wat ze gezegd heeft.
'Stonden drie lege flessen toen ik wakker werd...' biechtte ze terecht met schaamte op. 'En jouw glas nog.' Ja, zei had die flessen leeg gezopen. Anders kon ik het niet noemen. Echt tijd om te praten hadden we niet. Ik vond het ergens wel jammer dat ze niet meer wist wat ze had voorgesteld. 'Friends with benefits' bleef aanlokkelijk als zij die vriendin was. Maar ik woof het ook allemaal weg.
'Als je gewoon eens wilt praten of zo, zonder acohol en niet omdat ik er toevallig ben, moet je het maar zeggen. Iedereen heeft een vriend nodig.' stelde ik me maar neutraal op. Ik meende deze woorden natuurlijk wel. Ik wilde dan wel meer, maar was geen slechte jongen. Al mocht ik maar op deze manier tijd met haar doorbrengen, was dat al meer dan ik kon verwachten, had je me het verloop van de laatste weken aan het begin van dit schooljaar aan me verteld. Ik bleef nuchter eronder. En zij ook.
'Ja, en we kunnen natuurlijk ook gewoon leuke dingen doen.' zei ze meteen opgelucht. Mijn reactie leek ze niet verwacht te hebben. Mij kon je eigenlijk alles maken. Ik werd niet snel boos of teleurgesteld. Dat had natuurlijk alles te maken met de lage verwachtingen waar ik mee opsta. Wat dat betreft legde ik de lat dan weer niet zo hoog...
-
De rest van de week was ook gewoon chill. Je zou kunnen spreken van een tweedeling in onze groep. Met name in de lessen. In de pauzes en voor en na school waren we vaak met zeven. Iedereen had wel wat toe te voegen al klikte het nooit tussen iedereen. Als enige jongen fladderde ik er een beetje tussendoor en niemand had ooit problemen met mij. Ik was in een zin misschien wel de lijm die dit groepje bijeen hield. Ik suste altijd de conflicten voordat ze echt uitbraken. Het waren toch vrouwen... Al werd ook ik als 'one of the girls' gezien... Ja, dat was vaak wel pijnlijk. Bij zes mooie meiden in de friendzone zitten. Het was wat. Aan de ene kant had je het jonge grut. Van mijn leeftijd, maar ik hoorde er niet bij. Dit waren Kamila, Madi, Rachel en Megan. Met Kamila als centraal punt, wat ik natuurlijk maar al te goed begreep. En dan waren ik, Amanda en Kim er nog. De 'buitenbeentjes'. Niet alleen in de groep, maar in de hele klas eigenlijk. Het had een jaar moeten duren, maar nu leken wij elkaar ook wat meer gevonden te hebben, dus. Ik en Kim maakten elke dag wel even kort een praatje, en Amanda stond daar dan soms gezellig bij. Ze deed dan ook gezellig. Kim liep er altijd heel modieus bij - op haar Koreaans - en dat kon Amanda wel waarderen als voormalig model. En zo werden we langzaam geen buitenbeentjes meer nu we elkaar gevonden hadden. En dat was best prima, al lag een definitieve tweedeling wel op de loer. Het leek me zelfs onvermijdelijk, en ik zou dat ook niet gaan lijmen als het zover komt. Het was me duidelijk dat er niets veranderlijker is dan het leven zelf. Je groeit en ontdekt. Je ontmoet nieuwe mensen. In zo'n eerste jaar ontmoet je elkaar min of meer perongeluk. En of dat soort relaties stand houden, weet je maar nooit. Ik merkte al enig venijn van bijvoorbeeld Kamila nu ik meer met Amanda optrok. Amanda trok op haar manier altijd de aandacht die Kamila zo graag zou willen hebben. Nu dus ook die van mij. Dat was vorig jaar wel anders. Ik kon daar best van genieten, zoals dynamieken kunnen veranderen. Ik zou later best sociologie of psychologie willen studeren, of iets dergelijks. Zodra ik klaar ben met m'n MBO en het HBO daarna... Dromen mocht best. Net zoals ik droomde van die leuke meiden uit dit groepje. Je weet maar nooit. Een kus van Amanda had ik ook nooit kunnen inzien.
-
Ik vond de laatste tijd met Amanda best intens. Ze had veel in me teweeg gebracht en ik kon daar niet altijd goed mee omgaan. Ik bleef een sul waarvoor dit soort 'intriges' nieuw was. Een beetje afstand houden, leek me dan ook het juiste. Eerst maar eens observeren hoe het vanaf hier zou gaan. Dat was het plan. Dat ik dat plan meteen over boord gooide toen ze diezelfde vrijdag nog vroeg of ik wat wilde doen, leek me niet meer dan logisch. Ik was immers maar een jongen met een zwak voor schoonheid. En het leek haar wel een leuk idee om een keer bij mij langs te komen. Ze vroeg het zo luchtig, maar voor mij stond dit gelijk aan intiem. Ik deelde niet veel over mezelf, en was vooral huiverig te laten zien hoe ik woonde. De ruimte die zij gewend was, had ik nog lang niet, zal ik maar zeggen. We hadden ook gewoon iets kunnen gaan drinken, een filmpje pakken of een stukje gaan wandelen. Maar ze wilde gelijk bij me thuis komen. En ook al wist zij niet meer wat ze gezegd had, wist ik dat nog wel. Dus was het voor mij dubbel zo spannend. Die avond kwam ze dan ook langs. Ze moest me een appje sturen want de bel deed het niet. Ik ging haar voor op de trap tot de vierde etage. Er was geen lift in dit monumentale pand. Ze was fit, dus geen probleem. Maar ik zag haar meteen al om zich heen kijken van dat ze dit niet gewend was. Het was er erg stil, dat terwijl er bijna geen ruimte was. Alles was krap. Maar dat was ze misschien wel gewend. Want zij had ook nu weer een krappe outfit gevonden...
-
Ik zat op kamers in de oude binnenstad. Ik had een van de zes kamers, bovenin op de vierde etage. Alleen de benedenverdieping was gezamenlijk. Daar bevond zich een keuken en een washok en wat opslagplaats voor fietsen en dat soort dingen. Eigen doucheruimtes hadden we dan weer wel. Het was er in de gang en in het trappenhuis in het midden van het pand altijd koel en kil. Op mijn kamer was het altijd warm. Bovenin onder een plat dak. Mijn deur naar het nauwelijks noemenswaardige balkon stond altijd open. Maar dan nog was het er warm. Er stond een twijfelaar in de hoek. Het pad van de deur liep er gelijk naast nadat je wel een klein deurtje gepasseerd bent waarachter zich toilet, wasbak en douche bevond. Voorbij m'n bed was iets meer ruimte. Ik kon daar nog een klein tafeltje kwijt aan de ene kant en aan de andere kant stond een kledingkast klem tussen de achterkant van het bed en de gevel. In de hoek boven het tafeltje hing een plankje met een kleine televisie. En meer was het eigenlijk niet. Ik had opgeruimd, wat lastig was met de beperkte ruimte, maar aan de andere kant had ik ook gewoon niet zoveel spullen. En Amanda keek eens rond en leek er niet al te veel van te vinden toen ook zij zag dat dit het echte studentenleven was. Als MBO'er had je het al wat moeilijker om aan bepaalde financieringen te komen, maar ik had het toch voor elkaar gekregen. Ik betaalde dit allemaal zelf, zal ik maar zeggen. Geen ouders die wat wilden voorschieten. Ik had ook geen ouders die überhaupt wilden dat ik hier zat. Maar dat is een ander verhaal.
-
Ik nam haar leren jasje aan het legde die over de rugleuning van dat ene stoeltje en bood datzelfde stoeltje aan om op te zitten.
'Of zit je liever op bed?' Dat was namelijk de keuze. Ze keek nog een keertje rond en ik keek nog een keer naar haar. Ze had een kort, zwart, leren jasje aangetrokken wat niet dicht kon, en dat liet haar buik ook al bloot. Nu uit, zag ik haar strakke lichaam in een flinterdun wit hemdje staan zonder mouwen en een hoge gesloten hals. Haar borsten stonden weer prominent in beeld. Ze waren misschien nog niet eens zo groot op zich, maar door haar kleding leek dat wel altijd zo. Een push-up viel waar te nemen. Het was in ieder geval een van de dingen die je meteen opviel, en waar ze ook graag mee liep te pronken, nam ik aan. Ze had een echt zandloper figuur zo. Als ik haar Insta moest geloven, zat ze hele dagen in de sportschool. Dat valt misschien wel mee, maar ze zag er wel zo uit. De jeans die ze nu had uitgekozen waren ligt en een keer niet zo strak. Dat maakte haar niet minder sexy in mijn ogen. Haar mooie ronde billen werden er wel mooi door geaccentueerd, maar haar benen hadden dit keer wat meer ruimte gekregen. Haar minstens zo mooie blote voeten haalde ze uit haar hakjes toen ze besloot op bed te gaan zitten. Ze vouwde haar benen samen en toen zat ze daar opeens. Op mijn bed. Met dat lijf. Na wat ze gezegd had. Terwijl ik nog voor haar stond. Opgewonden...
'Wat drinken?' vroeg ik haar snel. 'Heb geen wijn...'
'Misschien wel beter ook.' lachte ze er verlegen om. Maar het alternatief was cola of bruiswater... Zaten we even later allebei aan een glaasje prik. Ze probeerde er duidelijk niks van te zeggen, maar ze zei überhaupt niks nog. En ik ook niet... Ik voelde me zo knullig. Ze keek nog een beetje om haar heen en ik zat in alle ongemak tegenover haar op dat stoeltje. Ik probeerde niet al te opzichtig naar haar te kijken, maar ze liet me nauwelijks een kans. Ze zag er weer zo mooi uit. En dit keer had ze ook duidelijk weer haar best gedaan. En dit keer kon ze niet zeggen dat ze eerst andere plannen had. Ik was haar plan voor vanavond. Ze had zich zo voor mij gekleed, durfde ik dan ook te geloven. Al was er nog geen dag voorbij gegaan waarin ik haar zag dat ze er niet mooi of uitdagend bijliep. Maar toch. Ik wilde gewoon geloven dat ze zich voor mij zo mooi had gemaakt.
-
'Nog even over...' wilde ze toen toch beginnen.
'Nee, joh. Laat.' zei ik meteen. Zei ze eindelijk wat, kapte ik het af. Niet dat dat zo makkelijk ging. Amanda was niet iemand die zich door een ventje als ik liet belemmeren, natuurlijk.
'Het was m'n verjaardag.' ging ze namelijk ook meteen door en liet daarna wel een stilte vallen zodat ik kon reageren.
'Joh!' reageerde ik dan ook. 'Sorry, dat wist ik helemaal niet.' Als er één ding was wat je niet op haar socials vond, was het wel een geboortedatum, grappig genoeg. Maar daarna begon het eigenlijk pas te dagen. Ze was helemaal alleen op haar eigen verjaardag. En ze had wel plannen, duidelijk dus, en daar was niks van gekomen. Iemand had haar laten zitten op haar eigen verjaardag. En dat was pijnlijk genoeg. Dat ze dan alleen mij nog zover wist te krijgen om langs te komen, was nog pijnlijker. Voor haar dan. Maar ja, het verklaarde wel de drang om te drinken en het misschien wel wanhopige gedrag richting mij. Dat vond ik dan wel weer jammer om dat nu zo te realiseren.
'Ik zou uit gaan... Maar die belde op het laatste moment af. Ik wilde je niet voor niets laten komen. Daarom zei ik misschien de dingen die ik gezegd heb. Je was ook gewoon lief voor me.' biechtte ze wat ingetogen op, en zei hier nu dus nog wel te weten waar we het over gehad hebben. Doordat zij zich zo kwetsbaar opstelde, durfde ik gelijk wat meer eerlijk tegen haar te zijn.
'Ik vond het niet erg, hoor. Was wel fijn om te praten. Heb een andere kant van je gezien. En dat zegt iemand die al zo veel naar je kijkt...' maakte ik zelfs een ongemakkelijk grapje. Ze kon het waarderen.
'Ik had je ook weer gezoend, toch? Sorry, hoor. Daarvoor'
'Ja, alsof ik dat erg vond.' giechelde ik er nu zelf een beetje verlegen om. Ze keek me ook zo zwoel aan nu ze het weer ophaalde. En ze keek daarna even om haar heen, trok haar schouders op en liet wat sluw haar kin op haar ene schouder rusten terwijl ze me aankeek. Ik kreeg het er meteen warm van.
'Ik ben graag bij je.' zei ze toen heel zachtjes. Ik veerde meteen wat op en krabbelde even aan m'n oor. Die woorden betekenden veel voor me. 'Vandaar dat ik misschien voorstelde wat ik voorstelde...' Ook dat wist ze nog. Puntje bij paaltje wist ze gewoon alles nog. Liet het maar aan haar om te doen alsof ze van niets wist.
'Oh, ja... Ik, uhh...' begon ik te stamelen. 'En ik had niet eens een cadeau voor je.' probeerde ik grappig te doen uit ongemak van de oplopende druk. Ze grinnikte er dan nog wel om.
'Ik heb jou ook nooit bedankt voor alles. Ja, met wat kleding na een mislukte koffiedate.' lachte ze. De laatste weken waren ook wel knullig geweest tussen ons. 'En dat terwijl je aan hele andere dingen dacht, toch?' kwam ze plots weer zwoel terug. Ze kon me horen slikken.
-
Het was dan wel mijn kamer, maar zij was de baas. Zoals het ook hoorde, misschien. Als ik het goed heb is ze nu 34 geworden. En we scheelden al een hoop. Toch was dat niet aan haar af te zien. Ze gedroeg zich ook zeker niet als iemand van 34 en kleedde zich al helemaal niet zo. Ik zou haar ook nu nog een stuk jonger schatten, als ik niet beter zou weten. Het was dan ook zij die opeens met haar hand naast haar klopte zodat ik daar zou komen te zitten. Ze wilde me dichterbij hebben. En ik aarzelde.
'Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. Maar weet je zeker dat je dit wel wilt?' vroeg ik haar nerveus.
'Wat wil ik dan?' stelde ze mij simpel terug. Het was maar een spelletje voor haar. Ik dus ook. Maar andersom vond ik dit doodeng. 'Ber, doe niet zo moeilijk. Ik wil gewoon vrienden zijn. Meer niet.' zei ze nu dan opeens weer nuchter.
'Dat kan niet.' zei ik haar toen snel. 'Ik kan niet alleen vrienden zijn. Ik snap dat je geen relatie met me wilt. Dat is ook helemaal niet aan de orde nu, maar ook later zal dat er niet snel van komen. Dat snap ik.' begon ik toen toch wat gedreven, wetende wat ik wilde zeggen. Ik wilde het haar al zo lang zeggen. 'Maar als ik je zie... en als ik terugdenk aan... Wat was er gebeurd als ik niet was weggegaan? Dat zal ik me altijd blijven afvragen. Altijd. Daarom kunnen we niet gewoon vrienden zijn. Dat snap je toch wel?'
'Ben je dan verliefd op me?' vroeg zij zich hiernaar serieus af.
'Nee, dat niet. Niet verliefd. Maar... Ja, Jezus.' zuchtte ik. Dit moest ze toch wel snappen. En dat deed ze ook wel. Een grijns verscheen namelijk op haar gezicht.
'Ber, kom nou gewoon even naast me zitten. Dan vertel ik je hoe ik het voor me zie. Al is dat niks nieuws met de vorige keer.' Mijn hart klopte zo hard, dat ik bang was dat ze het zou horen. De vorige keer? Ze bedoelde 'friends with benefits'? Eigenlijk zit je dan alsnog in de friendzone, maar dan anders. Beter. Het klonk zo aanlokkelijk, maar leek me bij voorbaat al zo moeilijk.
-
'Ik kan niet opstaan.' zei ik haar toen snel. Ikzelf droeg een simpel T-shirtje en een korte broek tot aan m'n kuiten. Maar die broek was van een niet al te stevige stof gemaakt, zoiets wat je op de nog warme nazomer zou moeten dragen. En dit alles had me nu wel enorm opgewonden. Dit keer kon ik niet zomaar opstaan en weglopen zonder dat ze dat zou zien. En ik schaamde me er enorm voor.
'Want?' vroeg ze kortaf. Ik wist me helemaal geen houding aan te nemen en dat was te zien. 'Je bent hard?' nam ze toen al aan.
'De reden waarom we geen vrienden kunnen zijn.' zei ik haar meteen.
'Integendeel.' lispelde ze daarop en ze nam een opener houding aan. 'Als jij niet naar mij komt, kom ik naar jou, hoor.' zei ze nog kinderachtig. Zo voelde ik me ook. Ik was verdomme al twintig en durfde niet eens een vrouw aan te kijken die duidelijk interesse in me had. Zo werd dit nooit mijn jaar. Het duurde overigens ook te lang en Amanda stond op. Ze kwam voor me te staan en keek op me neer. 'Waar ben je bang voor?' vroeg ze me nu wat liever. Ik keek naar haar op, recht in haar blauwe ogen en zag haar lieve glimlach. Ze legde haar hand op m'n schouder en duwde me voorzichtig overeind zodat ik weer rechtop zat. Toen sloeg ze haar benen om me heen en kwam ze zonder pardon op schoot zitten. Haar handen gleden over m'n schouders naar m'n rug, en nog voordat ik ook maar een reactie kon geven, voelde ik haar lippen op de mijne en kuste ze me. Ze kwam heel dicht op me zitten en dat ik een stijve had, wist ze nu wel zeker. Haar kruis duwde tegen het mijne aan en terwijl ik me liet bevangen door haar lippen, vonden mijn handen haar heupen die niet stil zaten. Langzaam bewoog ze heen en weer en drukte ze zichzelf tegen m'n stijve aan terwijl ze door bleef zoenen. Toen ik niet reageerde op een poging van haar om te tongen, stopte ze de zoen en hield ze zich aan m'n schouders vast terwijl ze iets naar achteren leunde. Een tentstok was te zien tussen ons in. 'Ik weet alles nog van wat ik gezegd heb.' zei ze me toen sluw en zacht. 'Jij ook toch?' Ik knikte. 'Elkaar 'helpen'. Dat is ook iets wat vrienden doen.'
'Friends with benefits?' zei ik toen voor het eerst hardop.
'Ja, zoiets ja. Dat lijkt me wel wat. Jij ook?' God, ik had het niet meer. Ze keek me zo uitdagend aan. Dat heerlijke lijf in m'n handen en zoals ze nog op schoot zat. Zij schaamde zich hier helemaal niet voor.
'Ik weet alleen niet wat ik doe. Totaal niet. Ik heb nog nooit...' Haar vinger vond m'n mond en ze suste me.
'Voor mij is het ook alweer even geleden.' zei ze toen.
'Echt?' Mijn ongeloof kon niet duidelijk aanwezig zijn in dat ene woordje.
'Ja, je denkt toch niet dat ik zomaar met iedereen ga?'
'Nee, maar zou je wel kunnen, als je dat zou willen. Dat weet ik zeker.' ging ik er nog onnodig op door.
'Maar ik wil jou.' zei ze toen en ze verstomde me. 'En ik wil je alles leren. Misschien kan jij mij nog wel wat leren?'
'Jezus, Amanda... Ik...' Haar tong gleed op dat moment mijn mond binnen en ze drukte zichzelf weer tegen me aan en voor het eerst in mijn leven ervoer ik een echte tongzoen. Er ging van alles door me heen. Haar tong ging door m'n mond heen. Het was lekker. Veel lekkerder dan ik me kon voorstellen. Maar goed dat ik nog m'n tanden had gepoetst, was ook iets wat door me heen ging. Op mijn al hete kamer had ik plots die ongelofelijk strakke blondine op schoot zitten en in m'n armen, haar tong in m'n mond, haar heupen wiegend over m'n schoot heen. Hoe was het zover gekomen?
-
Uiteindelijk trok ze me mee naar m'n bed, daar waar ze me al wilde hebben. Zij ging me voor, trok me mee, en bepaalde alles wat er gebeurde. Zo kwam ik op m'n rug te liggen, en zij naast me op haar zij. Onze lippen hadden elkaar amper verlaten gaandeweg. Onder de indruk had ik naar alles gekeken en liet ik me meeslepen in haar opwinding. Ze legde een been over me heen, haar handen op m'n borst, en zodra het kon, gleed haar tong weer m'n mond binnen. Ik probeerde steeds iets meer terug te tongen en kreeg op een gegeven moment wel de smaak te pakken. Het enerveerde me. Soms snoof ik even naar adem, puur van genot. Zoiets had ik nog niet eerder meegemaakt, maar het was zeer welkom. Als ik dan even naar haar keek, zag ik haar lachen. Of we nu zoenden of niet. Dit was ook gewoon heel leuk. Lekker vooral. Het was nu haar knie die af en toe de bobbel in m'n broek trof.
'Je bent groot.' fluisterde ze toen opeens uit het niets in m'n oor. Ik kon het niet plaatsen in eerste instantie, maar ze had het over m'n fluit, natuurlijk.
'Vind je?' wilde ik nog even zeker weten. Ik vond het geil dat ze het zei. Ik was ook een vrij grote jongen en ook al had niemand nog de mijne gezien, had ik al wel een vermoeden dat ik hopelijk aan de grotere kant zat van het spectrum. Mij boeide het niet heel erg perse, maar dacht al wel dat meisjes dat toch wel interessant zouden vinden.
'Zeker.' lispelde ze dan ook nog even en haar tong vond de mijne weer. Mijn handen bleven in de buurt van haar heupen. Ik durfde haar nog niet tussen de benen of bij haar borst aan te raken. Pas als zij zou zeggen dat dat mocht, zou ik het misschien overwegen. Ik was gewoon een bangerik. Zij was dat niet. Plots voelde ik haar hand op m'n kruis. Die gleed er soepeltjes over heen en een kreuntje kon ik niet meer binnenhouden. Hierdoor stopte ze met zoenen en keek ze me ondeugend aan. Haar hand pakte op dat moment ook echt even de bobbel vast en ze kneep er zachtjes in. 'Lekker?' vroeg ze me dan. Ik knikte alleen en keek haar ademloos aan. Zij grinnikte er om en keek toen ook even naar haar hand, wat ik daarna ook deed. Het was echt zo. Ze had gewoon m'n harde vast, al zat er nog wel de stof van m'n broek en boxershorts tussen. Maar toch.
'Is dat nou echt belangrijk?' besloot ik haar op dat moment te vragen.
'Of 'ie groot is, bedoel je?' Ik knikte. 'Nee, niet echt.' zei ze toen vrij nuchter, in tegenstelling zoals ze me net vertelde wat ze er vond toen ze het ontdekte.
'Niet?'
'Nee, eerder onhandig. Als het er echt om aan komt, zeg maar.' ging ze door.
'Oh ja?' Als je niet beter zou weten, leek het wel alsof we het bespraken terwijl we aan de thee zaten, maar zij had toch echt nog mijn harde in haar hand. En die hand lag niet stil.
'Persoonlijk vind ik het wel 'geil', zeg maar. Gewoon het idee. Maar... Weet je, als je echt, uhm...' Zowaar kwam zij niet op de woorden.
'Seks?' viel ik haar bij.
'Ja, dat dus. Dat is makkelijker als 'ie kleiner is.' wist ze me te vertellen. 'Je kan ook te veel voelen, bedoel ik. In jouw geval, zeg maar.' Ik liet me verrassen door deze informatie. Dit had ik nooit gedacht.
'Dus ik val af.' lachte ik er zelfs om. De sfeer was even omgeslagen, maar dat was niet erg. Dit was ook wel leuk.
'Nee, hoor.' zei ze ook gelijk. 'Maar dan moet er gewoon wat meer tijd voor genomen worden, als je begrijpt wat ik bedoel.' Zij was degene met de ervaring hier, zo bleek maar weer.
'Voorspel bedoel je? Bij jou dan?' dacht ik het te begrijpen. En dat was ook zo. Uiteindelijk lachte ze maar om me en kwam ze overeind. Haar hand verliet m'n kruis hierbij ook. Ik bleef liggen terwijl zij voorover leunden op gestrekte armen in haar strakke hemdje met de prominent aanwezige borsten.
'Misschien gaan we wel te snel.' zei ze toen opeens.
'Nee...' wilde ik al bezwaar maken.
'Jawel.' zei ze duidelijk, maar rustig.
-
'Fantaseer je over me?' wilde ze weten. Zo deed ze een stapje terug. Dit was niet de eerste keer dat ze het vroeg.
'Tuurlijk.' zei ik zonder te aarzelen.
'Ja, wat dan?' wilde ze ook weten. Toen aarzelde ik wel.
'Gewoon...' antwoordde ik. Maar dat was niet genoeg.
'Heb je vandaan nog aan me gedacht?' wilde ze concreter weten. Nu zei ik niet zo makkelijk dat dat wel zo was, maar ze zag het aan m'n ogen. 'Wanneer dan?' Ze was opeens zo nieuwsgierig. Ze wilde denk ik gewoon graag horen dat ik aan haar dacht op een bepaalde manier. Ik kon gewoon merken hoe belangrijk ze het vond dat ik - als jonger iemand - me nog aangetrokken kon voelen tot iemand zoals zij. Als je haar zou zien, zou je meteen doorhebben hoe ridicuul dit was. Zij was een fucking model geweest, en zou dat denk ik nog steeds kunnen zijn.
Ik slikte en antwoordde: 'Vanochtend. En na het eten net...' Wat haar deed doen verbazen.
'En trek je je dan ook af?' Zij schaamde zich dan opeens weer nergens voor. Ik antwoordde niet, maar weer was het duidelijk dat ik dat deed. 'Vertel.' zei ze daarna.
'Wat moet ik vertellen?' Ja, ik fantaseerde over haar. Maar dat hoefde ze toch niet te weten. Zeker niet alles. Vaak was ze niet alleen, zal ik maar zeggen... In mijn fantasie waren zij en Kamila wel vriendinnen... De allerbeste zelfs! 'Ik uh... Je bent er dan bij, zeg maar.' zei ik haar toen toch. Dat had meer uitleg nodig, natuurlijk. 'Dus als ik bed lig, fantaseer ik over ons samen in bed.' bracht ik voorzichtig, maar duidelijker.
'Ja? En wat doen we dan?' ging ze door.
'Amanda, wat heb je hier aan?' vroeg ik haar toen maar eerst.
'Zo weet ik wat je van me verwacht.' zei ze daarna weer wat speels. Ik verwachtte helemaal niks van haar.
'Nou, okay.' ging ik wel overstag. Natuurlijk. 'Vanochtend...' Ik slikte even tussendoor. 'pijpte je me wakker.' zei ik haar toen maar. Even keek ze vies op. 'En toen ik na het eten onder de douche stond, trok ik me alleen op je af.' zei ik gelijk maar alles van vandaag. Ik had me vandaag maar twee keer afgetrokken... Het kon erger. Vaker.
'Okay. Ten eerste: ik pijp niet.' zei ze toen alsof ze zich aangevallen voelde. 'En ten tweede: hoe bedoel je je trekt je op me af, ja, wat anders?' Zo klonk ze opeens weer gepikeerd. En ik snapte er dan ook niks van. Dat ze niet aan pijpen deed, verbaasde me niks. Het was ook maar een fantasie.
'Nee, snap ik.' zei ik haar. 'Het is ook niet echt. Ik verwacht dat ook helemaal niet, hoor.' want daar ging het haar toch om?
'Dus je hebt je vandaag twee keer afgetrokken op mij? Onder de douche, wat deden we daar dan?' wilde ze nog wel weten. Dit was zo raar. Maar ook wel spannend.
'Ik trok me gewoon op je af.' zei ik haar nog een keer, maar ze snapte het niet. Maar ik fantaseerde dat ze vaak met haar lichaam, in sexy kleding of niet, voor me zat of lag en dat ik me gewoon, in letterlijke zin, op haar aftrok... Dat was misschien gekker dan ik me realiseerde. Ook dit kon ze niet waarderen toen het haar begon te dagen.
'Vies ventje.' noemde ze me toen opeens. Plots voelde ik me uit het veld geslagen. Waar sloeg dit nou weer op. Toch liet ik haar er niet mee wegkomen. Niet weer.
-
'Ja, sorry, hoor. Wat dacht je dan?' reageerde ik nu een beetje beledigd. Ze haalde alleen haar schouders op, draaide zich om en kwam naast me liggen op haar rug.
'Zo bedoel ik het niet. Was gewoon nieuwsgierig.' zei ze dan dan.
'Raar moment om nieuwsgierig te worden.' zei ik haar dan weer. Dat gaf ze toe.
'Ik denk ook wel eens aan dat soort dingen, hoor.' liet ze toen weer sluw vallen en bracht de spanning gelijk weer terug.
'Oh ja?'
'Tuurlijk.'
'Over pijpen en zo?' vroeg ik meteen hoopvol.
'Nee, dat niet.' Jammer. 'Over...' verzon ze even. 'Zoenen, bijvoorbeeld.' Ik lachte er om. 'Wat?'
'Wat braaf.' zei ik haar.
'Nee, zo begint het dan.'
'Oh, het zijn hele sessies?' lachte ik door.
'Ja, tuurlijk. Als ik het doe, doe ik het ook goed.' wekte ze de indruk er echt de tijd voor te nemen.
'Doe jij jezelf dan ook...' wilde ik weten.
'Nee!' zei ze snel. 'Tuurlijk niet. Daarom ben ik ook zo wanhopig nu.' spotte ze toch even met zichzelf, wat ik wel kon waarderen, maar ook met mij, wat ik net zo min erg vond. 'Eerst zoenen, daarna misschien wel een beetje trekken. Dat vind ik niet vies.' ging ze door. 'Dan misschien wat gebef of zo.' We keken elkaar op dit moment aan en ik zag dat ze rood werd.
'Ja?' vroeg ik haar ademloos. 'Wil je dat?' omdat we nu misschien ook wel op dat punt waren aangekomen. We hadden gezoend. 'Ik heb dat nog nooit...'
'Nee, dat hoeft niet.' zei ze toen snel. 'Dat zou niet eerlijk zijn als ik jouw fantasie al als vies bestempel.' lachte ze er om.
'Pijpen is geen must, hoor.' zei ik haar toen overwegend. 'En ik fantaseer ook vaak over beffen.' slikte ik toen. Mijn pik kwam meteen in beweging omdat ik enorm opgewonden werd van het idee dat ik haar daar een lik zou mogen geven. Ze lachte om me, zei me gewoon m'n mond te houden en kroop weer bij me op schoot. Haar warme liezen begonnen weer tegen m'n dijen te wrijven en zachtjes bewoog ze heen en weer en dit was ook fijn. Ze legde haar handen op m'n borst en keek me gewoon even zwijgend aan terwijl haar mooie, blauwe ogen leken te fonkelen en ze de glimlach niet meer van haar gezicht leek af te krijgen. Zo kon het ook, natuurlijk.
'Dit is ook fijn.' zei ze dan. En misschien had ze ook wel gelijk. We moesten niet te hard van stapel lopen, natuurlijk.
'Als je maar weet dat ik echt niks van je verwacht, of zo. Je moet niks.' wilde ik haar nog duidelijk maken. Maar dat begreep ze wel.
-
Rijdend bleef ze op me zitten. Heel langzaam en zeer intiem bewoog ze drukkend heen en weer en duwde ze echt haar intieme zone tegen de mijne aan. Ik hijgde elke keer dat ze naar voren kwam. Ze bleef recht op zitten en ik kon m'n ogen niet van haar af houden.
'Het is warm.' zuchtte ze verleidelijk. Daarna verlieten haar handen mijn borst en greep ze het onderste randje van haar hemdje en strekte ze haar armen totdat ze de strakke witte stof over haar hoofd had getrokken. Haar lange, blonde haren vielen verwilderd terug naar beneden die ze meteen weer glad kamde. Nu legde ze haar handen weer op m'n borst en kon ik pas echt goed zien hoe ze op deze manier haar prachtige borsten tegen elkaar drukte. Ze stonden strak in de stof van een witte bh met een klein knoopje in het midden. De witte bandje liepen verleidelijk over haar licht gebruinde schouders. Ademloos keek ik naar haar verschijning. Ze was ook zo mooi slank. Die platte buik, haar ronde billen, die volle borsten en dan dat ongelofelijke knappe gezicht met de volle lippen, de blauwe ogen, de rode wangen en natuurlijk dat prachtige lange haar. Dit was een droom die op me zat. Hoe kon ze het me ooit kwalijk nemen te fantaseren zoals ik dat over haar deed. Elke man wilde op elke centimeter van dit lichaam komen en wie wilde nu niet wakker gepijpt worden door zo'n prachtig gezicht. Ik wel, in ieder geval. Maar dit was natuurlijk ook fijn. Mij hoorde je niet klagen. En door het gewrijf over m'n kruis gingen we vanzelf een stukje verder. Ze vroeg me of ik niet ook m'n shirt wilde uittrekken, en dat deed ik. Wat ze niet wist, was dat ze m'n eikel al uit m'n broek had gereden. Alleen lag die nog verstopt onder m'n shirt. Ik aarzelde zowaar niet en wilde het maar al te graag laten zien. Ook zij zag het en het nam duidelijk even haar adem weg. Ze verfrommelde haar lippen en ik vond het toch apart dat ze er dan blijkbaar wel weer ''geil'' van werd. Maar eigenlijk was hij te groot voor haar, en in haar mond stoppen, zou ze nooit doen. Dat voelde tegenstrijdig. Dat vergat ik allemaal toen haar hand de ontblote eikel pakte en ze die begon te kneden terwijl de rest in m'n broek bleef, waar ze nog altijd overheen bewoog.
-
'God.' kreunde ik op een gegeven moment. Met één hand leunde ze nog op m'n borst en genoot ik van haar lichaam. Haar andere hand had nog iets meer van de pik ontbloot, en trok nu het topje langzaam af. Haar hand gleed langzaam en zwoel op en neer over de eikel, en ondertussen bewoog ze nog altijd mee met de rest van haar lichaam. M'n schacht kreeg zo een massage en zoals haar broek over de stof van mijn broek schuurde, was zo lekker in combinatie hoe zacht haar hand voelde op m'n eikel.
'Dit is leuker dan het zelf doen, toch?' vroeg ze me fluisterend. Ik kon alleen knikken. 'Elkaar 'helpen'. gniffelde ze daarna ondeugend.
'Ja...' kreunde ik. Ze deed dit nu al een paar minuten, en of het snel was, kon me eigenlijk weinig schelen. Ik ademde zwaar en keek haar dromerig aan en probeerde zwijgend aan te moedigen zo door te gaan, zonder er om te vragen. Maar het lag toch niet aan mij wat wel of wat niet zou gaan gebeuren. Ik zou hoe dan ook met tal van vragen achterblijven na vanavond. Dat kon gewoon niet anders. Maar dat kwam nog wel. Nu moest ik gewoon even niet nadenken. Even niks zeggen. Gewoon genieten. Ze gunde het me. Dit was m'n 'bedankje' misschien wel. Of niet. Maakt niet uit. Het was fijn en zeer welkom. Dit was m'n eerste keer, al hadden we niet echt seks. Het was de eerste keer dat een meisje me zou laten klaarkomen. Een vrouw. Amanda was een prachtige, jonge vrouw. Haar leeftijd deed er helemaal niet toe. Zij vond het juist opwindend dat ik jong was en onervaren. Zij wel. En dus trok ze door. Steeds wat sneller met korte bewegingen. Op den duur was het alleen nog haar hand die bewoog en ze keek me fanatiek aan en ook zij leek mij zwijgend aan te moedigen. En dus kon ik niks anders doen dan me er gewoon aan over te geven. Van alle meiden uit m'n klas was Amanda misschien de meest onwaarschijnlijke waarmee ik dacht dit te kunnen meemaken. En juist daarom was het misschien wel zo goed. Ik schokte en hijgde. Ook zij hijgde en met een opgetogen lach op haar mond bleef ze me aan kijken terwijl haar hand de pik had gelaten en ik spoot over m'n buik. Ik kwam klaar. Derde keer vandaag, maar wel de lekkerste keer.
-
'Fuck, zeg.' hijgde ik tot slot nog waarna zij lachend van me af kroop. Ze boog voorover, kuste me op de mond en vroeg me waar de badkamer was. Die was gelijk hierachter en even later hoorde ik haar haar handen wassen en kwam ze terug met een handdoek en depte ze het zaad van m'n buik af. Ik lag daar nog zoals ze me had achter gelaten.
'Dit was toch leuk?' vroeg ze me toen weer bijdehand. Ik lachte alleen naar haar en kwam overeind om haar een kus terug te geven. Dat nam ze me toch niet helemaal in dank af, zo leek het even. Nee, het moest echt van haar komen. Zoiets dacht ik al, maar besefte ik me zelfs nu, al bood ze wel haar excuses aan voor haar reactie. Het gaf allemaal niets. 'Dan ga ik zo weer.' zei ze daarna snel, wat ik niet wilde. Maar ik durfde haar ook niet tegen te houden. Wat een bizarre avond. En de vele vragen kwamen toen al snel tot me en wat er nu precies gebeurd was en wat we nu van elkaar waren, was me compleet onduidelijk. Hopelijk kwam ik er nog een keer achter. En tot die tijd moest ik maar hopen of zij nog meer van dit wilde, of niet. Het bleef toch Amanda en je kon er gewoon iet van op aan gaan wat er nu echt om in haar omging. De tijd zal het leren. Zoals het er nu uitzag was ik eerder een 'bootycall' dan een 'friend with benefits'. Maar dat dit een goede stap in de richting van uit de 'friendzone' was, stond vast. En laat het alsjeblieft het begin zijn. Nu wist ik wel wat ik miste.
-