Tienerliefde Met Een Twist - 2

Dr. Voogle: ‘Jayden, fijn je weer te zien. Heb jij nog vooruitgang geboekt met de opdrachten die ik jou de vorige keer heb meegegeven?’

Mijn gedachten waren er niet bij. Ik kon alleen maar aan Angel denken. Deze anderhalf uur waren voor mijn gevoel absoluut verloren tijd. Ik had geen zin om naar een man te luisteren, die mij elke keer weer het zelfde zegt en vraagt. Iemand die doet alsof het hem interesseert, maar in werkelijkheid net zo ver met zijn gedachten afwezig is als ik. Om de twee weken moet ik dit doorstaan. Ik heb nog altijd geen manier gevonden om hier onderuit te komen. En ik kan u verzekeren dat ik op de zaak zit.

Omdat Angel de belangrijkste figuur in mijn leven is, vraagt Voogle altijd naar hem. En blijft daar dan overdreven over doorgaan. Alsof hij geen onderwerp vind en de tijd wilt vullen.

Dr. Voogle: ‘Jayden?’
Jayden: ‘U..hm.. sorry, ik heb het erg druk gehad de laatste week. Dus ik heb er niet echt over kunnen nadenken…’
Dr. Voogle: ‘Je weet dat het belangrijk is dat je buiten je therapie ook thuis bezig bent met je herstel he. We hebben het daar al regelmatig over gehad.’

Hij keek mij vriendelijk aan. “Waarom zag ik dit als een dreigement?” Wat een douchebag…

Jayden: ‘Klopt, het spijt me.’
Dr. Voogle: ‘Geeft niet. Het komt de volgende keer wel. Dus je hebt het druk gehad zeg je? Vertel eens wat over die week.’

Ik vertelde hem alles wat er gebeurd was. De kus, de afwijzing, de droom en over de berichten die zekere avond toen ik Angel gekust had.

Dr. Voogle: ‘Jayden……..ik…… Ik denk dat het tijd wordt dat ik jou op de hoogte stel van jou diagnose. De vorige aanpakken hebben nauwelijks gewerkt en ik merk dat het tijd wordt voor een andere piste.’

Zijn stem verdween weer op de achtergrond. In mijn hoofd droomde ik weg in Angels bosgroene ogen. Ik kon deze ruimte niet meer luchten of zien. Ik weet niet hoe het komt maar ik vertrek hier altijd slechter dan wanneer ik arriveer.

Dr. Voogle: ‘Jayden, luister je even, mag ik even je volle aandacht?’

Ik keek hem aan en toen ik hem aankeek zag ik voor het eerst een ernstige blik op zijn gezicht. Voor het eerst in 5 jaar. Zou hij deze blik bewaard hebben voor het laatst? Ik mag het hopen.

Dr. Voogle: ‘Op grond van jarenlange observatie moet ik je spijtig genoeg mededelen dat jij lijdt aan Carlson-Syndroom.

Hij bleef mij aankijken alsof hij een reactie verwachtte. Maar ik had geen idee waar hij het over had. Ik staarde terug en fronste een beetje. Mijn beschaafde “komt er nog wat van” blik.

Dr. Voogle: ‘uhm…. Mensen die hier onder lijden, jij dus onder anderen, maken fictieve mensen aan rondom zich waar zij zich prettig bij voelen….

Hoe komt het dat ik hoor wat hij zegt maar er geen bal van snap? Het lijkt wel of hij altijd zoekt naar de meest complexe manier om iets uit te leggen, in de hoop dat je gaat vragen wat hij bedoeld. Ik weiger….

Als er iemand is waar ik mee kan praten is het Angel wel. Hij snapt mij ten minste en ik begrijp hem. Ik probeer me Angel voor te stellen in de plaats van Voogle. Kijk, dat zou nou geweldig zijn bedacht ik me. Mijn gezicht verklapte mijn dagdroom.

Dr. Voogle: ‘Jayden, je bent erg afwezig momenteel. Heb je begrepen wat ik juist tegen je zei?’

Jayden: ‘Ja en nee. Ik snap niet helemaal wat u bedoeld denk ik.’
Dr. Voogle: ‘Jij verteld mij steeds over “Angel” de jongen waar je overduidelijk smoorverliefd op bent. Wat weet jij eigenlijk echt over hem? Weet jij bijvoorbeeld waar hij geboren is of ken jij de datum van zijn verjaardag?’

Verbouwereerd keek ik hem aan. Nu was het menis…..

Jayden: ‘Ik…. Ik weet genoeg van hem. Niet die details, die heb ik hem niet gevraagd.’
Dr. Voogle: ‘Jayden, probeer eens heel diep na te denken. We weten allebei dat Angel niet bestaat. Als je eerlijk bent naar jezelf dan weet je dat ik gelijk heb.’


Het gevoel dat dit gesprek opwekte was exact het geen dat ik altijd wilde vermijden. Maar dit keer was anders. Hij brak door mijn glas. Door mijn koepel die ik zorgvuldig gebouwd had en kosten wat het kost stand wilde houden. Ik moest snel iets bedenken. Een ander onderwerp! In mijn wanhoop om mijn wereld recht te houden stond ik op en zette me naast Voogle, die mij indringend bleef aankijken. Ik plaatste een hand op zijn been en zag dat het hem oncomfortabel maakte. Toch dreef ik door met mijn stomme kop. Ik boog naar voor en wilde hem kussen.

Voogle: ‘Jayden, ik snap dat je dit een onaangenaam onderwerp vind, maar we zullen echt hier door uit moeten gaan.’
Hij drukte mij zonder enige waarschuwing van hem weg en stond op.
Voogle: ‘Jayden, dit gaat te ver. Je MOET de realiteit onder ogen komen.’

Overladen door frustratie en boosheid sprong ik overeind. Ik kon dit niet meer aanhoren. Het klopt….. Ik weet dat Angel niet echt is…. Maar…. Hij is alles wat ik heb………….

Ik wilde dit roepen, maar ik kon het voor mijzelf niet hardop bevestigen. Ik zei dus niets en huilend en bibberend deed ik snel mijn jas aan en rende naar buiten.

Het probleem is, dat ik ergens wist dat hij gelijk had. Zijn woorden bleven door mijn hoofd gaan. Afgewisseld door de waanvoorstellingen die ik mij maakte over Angel. Het regent alweer en aangezien het slechts drie straten van het woonwagenkamp ligt, was ik te voet. Het tweede probleem is dat ik niet wilde dat hij gelijk had. Ik had door de jaren heen de geweldige gave opgedaan om snel realiteit en fictie weer door elkaar te laten lopen. Dit hield mij overeind en bracht mij steeds naar morgen. Nog voor ik goed en wel thuis was, had ik in mijn hoofd de realiteit alweer ingeruild.

De volgende morgen stond ik vroeg op. Ik keek naar mijn wekker en zoals zo dikwijls was ik nét voor de wekker afging wakker. Ik strekte mij uit en drukte hem preventief af. Geen kabaal. Met een beetje geluk blijft mijn ouwe slapen als ik stil ben. Zoals gewoonlijk trok ik het dekentje wat omlaag. Ja hoor. Hij is er weer. Trouw als een viervoeter stond mijn ochtenderectie klaar om zijn dagelijkse ochtend routine te ondergaan. Ik dacht terug aan die droom waarin ik seks had met Angel. En voor ik het wist ejaculeerde ik over mijn buik……en borst……. En wat op mijn kin. Behendig veeg ik alles af met de punt van mijn dekbed (Niet zo raar kijken vriend. Dat heb jij ook al gedaan :p ) spring in mijn kleren en zo stil ik kan sluip ik de caravan uit. Naast ons woon Thys. Een goede vriend die ik al heel mijn leven ken. Vroeger trokken we dagelijks met elkaar op, maar zeker de laatste drie jaar is het contact wat verwaterd geweest. Des al niet te min zijn we goede vrienden. Maar…. Het is complex. Hij is bloed mooi en zou zeker competitie zijn aan Angel. Zeker zijn lach en mooie tanden

Ik wist heel goed wat gisteren gebeurd was. Toch overkoepelde mijn fantasie mij steeds opnieuw. Vandaag was alles tussen mij en Angel op en top in orde en het gesprek met Dr. Voogle had ik stelselmatig verworpen. Thys was ook al vroeg wakker. En voor ik het wist plofte ik op de bank met een stuk ontbijtkoek en een redbull.

“Waar heb jij uitgehangen de laatste weken man. Ik heb je al effe niet meer gezien?” Hij vroeg het alsof hij toch geen antwoord verwachtte. “Bwa, overal en nergens.. Hey, heb je zin om iets te doen vandaag?” Ik probeerde netjes te praten met een mond vol ontbijtkoek die ik doorspoelde met een flinke slok. “kweetnie, iets in gedachte?” vroeg Thys. Ik dacht even na. Iets dat de dag een beetje vult…… “Zin om nog eens te vissen?” vroeg ik hoopvol. En Thys hapte toe. Een goed uur later waren we de viswinkel gepasseerd voor levende maden en wormen en zaten we opgesteld langs de visvijver.

Thys draaide een joint en ik opende twee flesjes Jupiler. En in de tussentijd maakte we onze lijnen klaar en smeten die uit. Eindelijk nog eens zomerweer. De wiet en bier namen al snel mijn druk weg en ik ging lekker in de zon liggen zonder shirt. We hadden deze zomer niet veel kans gehad om een kleur op te vangen en dit was het ideale moment. Langs mijn zonnebril zie ik dat Thys mijn kant uit kijkt. ‘Hey hoe is het eigenlijk met Angel?’

Vroeg Thys ineens vanuit het niets. Ik wilde op dit moment helemaal niet hier niet op ingaan. Ik vertelde Thys over Angel zoals ik dat bij velen deed. Maar Thys….. Die had het door. En al heel lang.

Ik wist dat hij het door had en tegelijk probeerde ik het stand te houden. Thys speelde het zelfs mee. Hij kent mij al van kinds af aan en weet dat ik veel te verduren heb gehad….. en heb. Hij heeft altijd voor mij klaargestaan en kent mij….. bijna net zo goed als….. Angel….

‘Angel mag van geluk spreken met zo’n boy als jij. Ik keek hem aan. Zijn meespelen verwarde mij soms. “Hoezo?” vroeg ik verbouwereerd. ‘Nou, je bent knap, hebt een goed hart én oja, had ik al gezegd dat je knap bent?’ Hij lachte.

Hij keek mij gemeen uitdagend aan over zijn zonnebril heen. Even raakte ik verward. Speelde hij dit nu of meende hij het. “Als ik Angel was, dan zou ik het wel weten.” Bevestigde hij. ‘Ik vraag mij wel eens af of hij écht net zo knap is als ik ben.’ Vervolgde hij. Ik keek hem aan. Ik wilde hem absoluut verzekeren van wel maar heel het gesprek met Voogle gierde door mijn hoofd. ‘ik….uhm….. Ben gisteren naar Voogle geweest.’ Stotterde ik. Ik weet niet wat er nu gebeurde. Voor het eerst besefte ik wat er met mij gaande was, en ik raakte ineens ervan doordrongen dat dit zo niet meer verder kon. Ineens ging mijn mond open als een waterval. Ik vertelde over het gesprek met Voogle en het Carlson-syndroom en de fictieve dagen die ik meemaakte met Angel de voorbije week. Die zo intens hadden plaatsgevonden voor mijn gevoel.
Ik wachtte op reactie tussendoor maar Thys zei niets en luisterde. Toen ik klaar was en de tranen over mijn wangen rolde stond hij op en kwam naast mij liggen. Hij sloeg een arm over mij heen. ‘Weet je lieve Jayden. Ik weet al heel lang dat jij aan Carlson-syndroom lijdt. Ik heb er het een en het ander toevallig van opgevangen via tv en herkende jou daarin. Ik heb me er zelfs in verdiept en weet zodoende waar je echt mee kampt.’ Ik ging recht zitten en zag hoe mijn tranen de horizon deden bibberen. ‘Je weet dat ik al een tijd verliefd op je ben. Maar zo lang jij Angel nodig hebt, blijf ik geduldig wachten.’

Deze woorden staken als een mes in mijn rif. Tegelijk waren de woorden als een streling voor mijn ziel. De gedachte dat Thys verliefd was op mij deed mijn brein daveren. Er schoten gedachten door mijn hoofd om Angel zelfs hier en nu achter me te laten. Maar de muur die ik innerlijk hier tegen opbouwde toonde al, dat ik daar zeker nog niet klaar voor was.

‘Ik… ik…’ Er kwam niets uit. ‘Er is genoeg gezegd’ besloot Thys. Hij ging recht zitten. Gaf me een kus op mijn wang en stond op om…… een joint te draaien.

We hebben er die middag vertoeft en zoals gewoonlijk niets gevangen buiten een stekelbaarsje en een katvis en pakte onze spullen en vertrokken tegen zonsondergang. Eenmaal thuis hebben we nog uren achter zijn playstation gezeten en tot in een kot van de nacht Fortnite gespeeld. Zijn ouders zijn niet thuis dus we hadden alle ruimte. Zo naast Thys op een bed liggen spelen, lachen en gamen, deed iets met me. Maar tegelijk was Angel nog te veel realiteit. Na een tijd besloten we een film te kijken. Zijn genre, horror. Pffff.

Voor ik het wist lagen we wat in elkaar gekronkeld tv te kijken en ik viel in een diepe slaap. De volgende morgen werd ik wakker door het licht dat door de kier van het gordijn recht in mijn oog scheen. Ik opende mijn ogen en probeerde mijzelf te lokaliseren. Oja, mijn geheugen friste al op. Ik lag in de armen van Thys. Die op zijn beurt gegarandeerd een slapende arm moet hebben waar je u tegen zegt. Ik kijk naar zijn gezicht. Waarom heb ik dit nooit gezien???

Ik besefte ineens dat Angel naar zijn evenbeeld geschapen was. Zijn zorgzaamheid. Zijn uiterlijk…. Zelfs zijn geaardheid. En toen beging ik de grote fout. Ik rook aan Thys. Dit klikt misschien vreemd. Maar zijn geur….. Fris van de deo en aftershave, maar vooral die vleug…… zweet denk ik…… brak mijn glazen koepel. En toen ik echt goed naar zijn gezicht keek zag ik het….. Hij slaapt niet, die vuile klootzak. Dus wist hij dat ik hem had liggen bekijken en wist dat ik had…yep, geroken. Mijn reflex, in zijn tepel knijpen. Waarop een oncontroleerbare kussengevecht ontstond met een jongen die inderdaad stiekem wakker was.

Thys had alvast het zelfde ochtendprobleem als ik, maar ik had het gemakkelijk. Ik droeg een joggingbroek.

Ik nam Thys’ handen en duwde hem op zijn rug tegen het matras. Drukte zijn handen boven zijn hoofd. Dit was het moment dat Thys door had wat er ging gebeuren. Zijn lach verdween in één klap van zijn gezicht en in zijn ogen stond bittere ernst. Ik liet mij zakken en drukte de punt van mijn tong net boven zijn navel en deed wat Angel ooit bij mij deed in die droom. Ik likte tot aan zijn kin. Hij wilde kussen nu, nu ik met mijn lippen bij de zijne was. Nee! Ik zakte terug af. Naar zijn navel. Ik likte tot aan zijn rechter oksel, en verder. Ik bekeek even zijn ogen die zijn binnenkant reflecteerde. “Wat overkomt mij nu.” Weer mijn tong naar zijn navel. En over zijn linker oksel. Weer nam zijn geur mij over.

Ik had Thys die nu besefte dat ik de grenzen had opgeheven tot dusver helemaal gek. Zijn ademhaling was zwaar en ik zag aan hem dat hij zo geil was als boter. Ik kuste hem. En daar verloor ik de controle.


Wat voorspel was geweest…..
(Thys: )
Nu voor mij ligt een gebroken jongen. En tegelijk is hij volmaakt. Waarom ziet niemand wat ik zie? Als Dr. Voogle zou zien wat ik zie, zou voelen wat ik voel, zou hij hem in zijn waarde laten. Hem de kans geven om dit te ontgroeien door échte liefde vroeg of laat. Ik kijk Jayden in zijn ogen. Godverdomme wat is hij mooi. Naakt voor mij. Als een soort prooi die verslonden wilt worden. We hebben nauwelijks echt iets gedaan en hij is al klam van het zweet. Wacht maar tot ik klaar ben.

Ik kuste hem nog eens en drong met mijn tong zijn perfecte mond binnen. Hij kuste mij terug terwijl hij zijn benen rond mij sloot. Zijn kont lag nu open. Zijn ogen waren vol verlangen en vol verwachting. Ga ik hem neuken? Is dit oké? Kan dit? Is hij hier…. klaar voor? Ik kijk hem in zijn ogen. ‘lieverd, wat nu met Angel.’ Jayden keek me aan en lachte. ‘Doe niet zo raar. Je weet dat hij niet bestaat. Jij moet dringend naar Voogle.’ Ik lachte en was gerustgesteld.

Ik druk mijn lul tegen zijn anus en begin langzaam maar zeker mijn weg naar binnen te banen. Ik kijk Jayden in zijn blauwe ogen en werp een blik over zijn blinkend lijfje dat naar mijn smaak perfect genoemd mag worden. Zijn buikspiertjes zijn gewoonweg schattig. En glanzen in het licht van het raam. Ik kijk opnieuw in zijn ogen en druk een beetje verder. Als ik zijn ogen zie vuren, wacht ik geduldig. En druk wat bij. Zo bang om hem pijn te doen…. Ik druk nog wat bij en hou hem aandachtig in de gaten terwijl ik tussendoor hem kus.
Ik snap echt die bottems niet….. Als ik één vinger in mijn eigen kont steek doet het pijn. Waarom kijkt deze jongen mij ongeduldig aan. Ik druk wat feller door en zie zijn ogen wat verwijden. Maar die vragen om meer en een lachje bevestigd het. Nu ben ik de sukkel. Ik ga…..

(Jayden: )
hé, Hé, hij heeft het door. Ik ben niet van suiker. Terwijl Thys bang is dat hij eierschalen breekt zie ik zijn bezorgdheid. Maar dit doet meer pijn dan…….O my God. Shit….. Hij had het door. Ik voel Thys nu helemaal in mij. Mijn ogen zijn groot en kijk hem doordrongen aan. Ik denk maar aan één ding…. Dit is even wennen, hopen dat hij rustig aan doet vanaf hier.
(Thys: )
Hij trekt grote ogen dus wilt meer he…. Geil ventje. Ik zal je meer geven. Danig begin ik hem te neuken. Oke nu zie ik paniek. Te laat ventje. Haha…… Maar ik deed toch wat rustiger aan. En direct zag ik weer genot in hem opkomen. Ik kon het niet helpen om soms toch even dat paniekgezichtje op te wekken. Bottems vinden dit wel lekker maar het is precies toch even wennen lijkt me zo.
(Jayden: )
Terwijl Thys bezig is, probeer ik me beter te keren en spreidt mijn benen wat verder. Het begint te wennen dit gevoel en ik wil meer. Mijn eigen lul hangt over mijn navel en vult deze langzaam met voorvocht terwijl Thys mijn prostaat bewerkt. Dit is zo veel lekkerder dan soloplay. “Lieverd neuk me harder.” Ik kijk hem aan met de beste zaadvragende puppy oogjes die ik trekken kan. En hij gehoorzaamd.
(Thys: )
“harder, wil je harder. Ik ga ondertussen op en neer als een trilplaat en meneer vraagt harder. Awel ik geef je harder. Als ik klaar ben is hij Angel vergeten verdomme. Ik druk zijn knieën tot naast zijn oren zo ver ik kan en buig mij verder over hem heen en neuk nu met diepe halen zo goed als eruit en verder dan diep erin….. en meneer vraagt nog harder….. Oke……. Shit ik…..
(Jayden: )
“Ik wil dat je me vol spuit roep ik terwijl ik mijzelf begin af te trekken. Thys is nu bijna op zijn hoogtepunt en O shit….. Nu gaat hij wel….. Auw….. Ow My God…. Neuk me harder. Ik zie zijn gezicht veranderen en het moment is gekomen. Ik voel zijn lul in mij en uit me gaan en ik zie hem dubbelklappen door het orgasme. Waarna ik direct voel dat zijn lul heel soepel glijdt. O My God. Ook ik kom op mijn punt. Thys laat zich op het matras vallen en opent zijn mond. Ik weet hoe ver ik anders spuit dus buig me over hem heen in begin zijn mond vol te spuiten waarbij ik geen druppel verloren laat gaan. Hij slikt en zuigt alsof hij probeerde vacuüm te zuigen.

Nooit eerder had ik seks gehad met Thys. Ik heb altijd geweten dat hij verliefd op mij was. Ik heb altijd geweten dat hij wachten zou.