Barbara, Silke En Ik - 14

Bijna vier maanden zijn voorbijgegaan, voorbijgevlogen sinds dit verhaal begon met mijn inwijding in de seks met Silke. Wat is er niet allemaal gebeurd? Bijna te veel om op te noemen.

Papa heeft nu een vaste baan gekregen in de haven van Bordeaux. Hij staat aan het hoofd van een grote groep ingenieurs bij een firma die wereldwijd haverwerken verricht. Hij verdient er bijna het dubbele als wat hij in Antwerpen kan verdienen en dat was al heel veel. Tegen zo'n buitenkans was het niet moeilijk om af te wegen wat hij zou doen. Mama gaat elke maand gedurende een week met de hogesnelheidstrein naar hem toe, hij krijgt dan van de zaak wat meer vrije tijd om bij haar te zijn en ze komt altijd tevreden (en zonder twijfel ook bevredigd) terug. Als papa echt in Frankrijk blijft werken, denkt mama eraan ook daar te gaan wonen, maar niet voor ik achttien ben. En ja, als mama thuis is, kan ik me nooit bedwingen om haar te begluren in de douche en ik heb het zelfs eens aangedurfd de badkamer binnen te lopen terwijl ze net uit de douche stapte, maar ze sloeg de badhanddoek zedig om zich heen en zegde me dat zoiets geen pas gaf. Mama is Silke niet. Ik denk dat Silke en ik papa's bloed hebben, of dat van oom Stan...

Silke en ik vrijen nog af en toe, maar het kan zelden omdat mama meestal thuis is. Zij heeft nog altijd geen andere jongen, ze denkt er niet aan met iemand anders te vrijen dan met mij. Maar ze is ondertussen wel actief met meiden bezig, zowel met Barbara als met Petra en een keertje ook met Anke, maar die doet dat louter uit nieuwsgierigheid, niet omdat ze op meiden valt. Wat ik het liefste doe met SIlke is simpel: haar kut uitzuigen, zo is dat. Haar klit likken en zuigen tot ze in mijn gezicht spuit. Dat kan ze wel drie keer na elkaar tot heel haar kut als een voze abrikoos tussen haar benen zit en ze kreunt dat ze niet meer kan. Maar een kwartier later moet ze dan toch weer mijn slappe lul in haar mond voelen tot ik in haar spuit en ze gretig doorslikt. Van echt neuken met haar komt er niet veel meer en dat is OK voor mij.

Neuken doe ik vooral graag met Anke. Ze heeft me echt wel moeten overtuigen om eens in haar achterste gaatje te komen, ik durfde eerlijk gezegd niet om met mijn dikke pik in dat kleine gaatje te komen, maar ze zegde dat ze zich daar al bevredigde met een dildo en dat ik niet bang moest zijn, al was mijn lul wel wat dikker.
'Maar je bent daar toch niet nat?' zei ik, 'dat is daar toch droog allemaal. En zit daar dan geen...'
'Kak?' vroeg ze lachend, 'maar nee, ik ben een proper meisje hoor. Als ik mijn dildo eruit trek, kijk ik altijd of er iets aanplakt, maar dat is nog nooit gebeurd. Hij was altijd even proper als wanneer hij erin ging. Je moet het zelf eens proberen met mijn dildo en je zult zien: daar hangt niks aan als je gezond bent. En nat hoeft het daar niet te zijn, gewoon wat speeksel op je eikel, zo doe ik dat ook en mijn kunstpik schuift er zo in. Het is daar natuurlijk heel nauw en ja, ook redelijk droog Dat is juist het leuke eraan. Kom, joh, probeer toch eens, doe me een plezier.'
Ze wilde weer op tafel liggen, nu bij ons in de eetkamer, met kussens uit de bank onder haar rug en haar benen sloeg ze over mijn schouders. 'Ik wil je zien terwijl je in mij bent, terwijl die hete slierten zaad van jou in mijn darm komen,' zei ze, 'duw mijn billen maar wat omhoog zodat je recht in mijn gaatje kunt komen.'
Ik speelde wat met de kop van mijn pik tegen haar kutje dat heel nat was, deed dan veel speeksel op mijn eikel en zette hem tegen dat roze gaatje aan. Het ging inderdaad gemakkelijker dan ik dacht. Eens de kop erin, begon ze te knijpen met haar kringspier, liet dan weer los en zei dat ik dieper moest komen, tot ik er helemaal in zat. Het was inderdaad veel fijner dan in een kutje, veel spannender, vooral bij het pompen bleef de druk op mijn penis voortdurend aanhouden. Doordat de bewegingen trager moesten omdat het er geen geil zat, was er ook meer gevoel in mijn penis. Kortom: het duurde maar even voor ik in haar spoot, het was veel te vlug voorbij.
'Niet uittrekken, dat doet pijn,' zie Anke, 'laat hem erin tot hij er vanzelf uitvalt, zo doe ik dat met mijn dildo ook. Als ik die eruit trek, schreeuw ik van de pijn en loop ik twee dagen met gevoel alsof het daar gescheurd is.'
Ik bleef dus stokstijf tegen haar billen aangedrukt tot mijn lul slap werd en er vanzelf uitfloepte, met de nodige geluidjes.
'Blijf maar kijken,' zei Anke, 'ik ga drukken.' En ja, beetje voor beetje glibberde mijn zaad uit haar kontgaatje, met tussen elk sliertje een windje.
'Was dat niet leuk? Ik vind het beter dan in mijn kutje, maar nu had ik het gevoel dat ik het je nog moest leren, weet je wel? Ik heb er minder van genoten dan met mijn staafje omdat ik teveel bezig was met jou.'
'Ja, ik vond het heel leuk, zo anders dan in een kut,' antwoordde ik.
'Lieve Joren, als je me echt een plezier wilt doen, dan pak je me daar,' zei ze breed lachend, 'echt, in mijn kutje is het ook heel fijn hoor, maar in mijn kontje is het nog veel leuker.' En ze gaf me met een natte tong wel tien kussen op mijn gezicht.

Barbara en ik doen nog altijd alsof we een koppeltje zijn. Zowel voor mij als voor haar is dat een goed excuus naar de buitenwereld toe. Ze vrijt zo vaak ze kan, al is dat niet dikwijls, met Silke en dat lijkt genoeg voor haar. Wanneer ik bij haar thuis wegga, nog altijd om elf uur, streel ik haar kutje (ze heeft dan haar slipje al uitgetrokken) en zoenen we ondertussen. Naar mijn pik pakt ze niet meer. Als ik aan haar kom, sluit ze haar ogen en denkt ze aan de hand van Silke, dat geeft ze zelf toe. Ik vind het goed, ik voel haar kutje graag en wordt er lekker stijf van. Wanneer ik dan thuis kom, speel ik me af of ik laat Silke het doen.

En dan is er nog Irene. Omdat ik zelf nooit aanstalten maakte om met haar te vrijen, stelde ze het zelf voor, bang als ze was dat ik anders haar dochtertje zou nemen. Wanneer het voor haar kon, sms'te ze me in codetaal: 'Weet je waar Barbara is?' en dan wist ik dat ze me verwachtte. Veel tijd hadden we nooit en de schrik zat er altijd bij haar in dat Barbara ons zou betrappen. Een keer stuurde ze Barbara gewoon voor een weekend weg naar haar ouders, waar toen een nichtje van haar ook zou komen logeren. Dat weekend was mama toevallig ook naar Frankrijk, zodat we van zaterdagmiddag tot zondagnamiddag samen waren en dat viel al bij al goed mee want ik deed nu wat ik gewoonlijk bij Silke en Anke doe: likken, zuigen, in verschillende standjes neuken. Dat weekend hebben we drie keer geneukt, ik heb haar elke keer kunnen volspuiten. Wanneer we het op zijn hondjes deden, zag ik haar kontgaatje pulseren, maar ik dacht er niet aan haar daar te pakken of er zelfs maar met een vinger aan te komen, uit schrik haar te bruuskeren. Haar roosje was wat groter dan dat van Anke, het zou gemakkelijk gekund hebben, maar ik durfde echt niet. Ze was trouwens niet veel gewoon: de eerste keer dat ik haar befte werd ze zelfs verlegen: 'Jongen toch, wat doe je? Smaakt dat niet vies daar?'
En ik: 'Maar nee, Irene, het is juist lekker. Je ruikt zo goed. Heb je het niet graag?'
En dan ontspande ze zich en zei: 'Toch wel, maar kom nu maar rap in mij, jongen, kom maar klaar in mij.'
Maar ondertussen was het al een maand geleden dat ze me nog vroeg, en daar was ik, eerlijk gezegd, niet zo rouwig om.

Anke had me meer nodig dan Irene, dat was duidelijk, en bijna elke keer dat ik haar kutje neukte, zei ze me niet klaar te komen, dat ze mijn zaad in haar kontje wilde hebben. En dat deed ik met plezier, want klaarkomen in haar nauwe endeldarm die mijn pik zo zalig masseerde en omknelde, was ondertussen ook het liefste dat ik deed.

Ondertussen ben ik ook al een klein beetje meer te weten gekomen over oom Stan. Ik heb er mama naar gevraagd en veel vertelde ze niet, ze heeft hem zelf eigenlijk niet gekend, maar papa zegde haar dat zijn broer een meisje verkracht had en haar had laten zitten met een kind. Maar er was waarschijnlijk nog meer gebeurd, zei ze, Stan had zich in nesten gewerkt met drugs of zo. Papa wilde er niet alles over vertellen, meer wist ze ook niet. Maar nu was ik wel zeker dat mijn oom de vader was van Barbara en dat Barbara dus mijn volle nicht was. Ik zou haar dat echter nooit vertellen en ook aan Irene zeg ik daar niks van. Het heeft toch geen zin. Maar nu weet ik waarom Irene met mij wil vrijen: ik lijk als twee druppels water op de jonge kerel die haar Barbara heeft bezorgd.

En dan, op een middag, toch wel hét nieuws van de dag, als een donderslag bij heldere hemel!
Barbara komt blozend van de inspanning binnengelopen: 'Moet je nu iets weten, Joren, mama is zwanger!'
Ik val bijna van mijn stoel. 'Wat?' roep ik en ik kan mijn paniek amper verbergen. Maar Barbara is te opgewonden om dat te zien en vertelt verder: 'De laatste tijd hoorde ik haar af en toe overgeven als ze opstond. Dat bleef maar duren, ik vroeg haar wat er scheelde, maar ze weerde me dan af. Vanmorgen bij het ontbijt zegde ze me dat ze zwanger was. Mijn mond viel open van verbazing, ik wist niet dat ze een vriend had of zo, ik heb nooit iemand gezien. Ik vroeg: hoe kan dat nu?'
En ze zei: ja, Barbara, hoe kan dat? Ik ben de maagd Maria niet, hoor. Ik heb gevrijd met een man, er is zaad in een eitje van mij gekomen, zoals het in je voorlichtingsboekjes staat, weet je wel. En dan raak je zwanger. Zo simpel is dat!' 'Maar... van wie?' vroeg ik. 'Dat hoef je niet te weten,' antwoordde ze kortaf, 'ik zeg je alleen maar dat ik echt nog een kindje wilde. Ik ben nog jong genoeg, pas 32, weet je wel, en de man waar ik mee vrijde zag me heel graag en ik hem ook. Hij wist trouwens niet dat hij vader zou worden. Hij ging er van uit dat ik aan de pil was. Dus, Barbara,' zei ze heel nadrukkelijk, 'ik word weer mama, je krijgt een broertje of een zusje, maar een nieuwe papa komt er niet. Het is een echt liefdeskindje.'
Ik begon te wenen en zei: 'En ik was een ongelukje.' 'Ja, dat dacht ik ook tot je geboren werd, geen minuut langer! Want toen ik je in mijn armen hield, wist ik dat je het mooiste geschenk was dat ik kon bedenken. Liefje, je weet niet half hoe graag ik je zie. Maar ik wilde gewoonweg nog een kindje van iemand waarvan ik zeker weet dat hij mooie kindjes kan maken. En nu wil ik daar nooit meer iets over zeggen of horen.'
Barbara was uitgepraat en zakte op de bank neer. Mij duizelde het, het werd zwart voor mijn ogen. Maar uit wat Barbara zegde, was het duidelijk dat Irene met mij had gevrijd om zwanger te raken. Van zodra ze wist dat het zo ver was, had ze me niet meer gevraagd. En ik wist nu ook dat ik niet bang hoefde te zijn: die Irene zou nooit iets lossen over ons, ze wilde gewoonweg nog een kind van iemand die op Stan leek, meer niet. Ik begreep het allemaal. Ik nam Barbara in mijn armen en wiegde haar. Ze trok zich naar me toe, ik zoende haar in de haren en streelde haar arm.
'En dan is er nog iets,' prevelde ze zacht, terwijl ze haar hoofd in mijn trui verborg. 'Ik ben een meisje tegengekomen, een heel lief meisje, we hebben het gedaan... oh, Joren, ze kan zo goed vrijen. We willen met elkaar gaan, ik heb ja gezegd...'
'Het is goed, Barbara, ik wist dat het zou gebeuren. Nu kan je echt genieten.'
'Ik durf het mama niet vertellen.'
'Zal ik het doen?'
'Durf je dat?'
'Ja, ik zal het doen voor jou.'
Barbara keek me dankbaar aan, in tranen. 'Lieve, lieve Joren, ik zie je nog altijd graag... maar...'
'Maar ja, die penis, hé' zei ik, 'als ik nu eens tieten en een kutje had, ja, dan...'


Nog een maand later...

Ik moest en zou Irene alleen kunnen spreken en wachtte geduldig af. Ik sprak met Barbara af dat ik naar haar thuis ging komen om haar moeder te vertellen dat Barbara lesbisch was en dat ze me moest zeggen wanneer dat kon. Op een avond ging Barbara naar haar kersverse vriendinnetje, een zekere Fien die ik niet kende en die een paar straten verder woonde dan zij.

'Mama is alleen thuis en ze is al de hele dag welgezind,' zei Barbara. Dus ik er met mijn stoute schoenen op af. Ik belde aan en ze liet me dadelijk binnen.

'Je hebt het al wel van Barbara gehoord, zeker?' vroeg ze.

'Ja, Irene, en ik heb begrepen dat je heel die tijd met opzet met mij gevrijd hebt, gewoon om zwanger te worden. En ik neem aan dat het nu uit is tussen ons. Je stuurt al een meer dan een maand geen berichtjes meer.'

'Ja, Joren, al wat ik wilde was nog een kind en jij kwam op het juiste moment. Ik wist dat ik je dat niet op voorhand kon zeggen, dan had je het waarschijnlijk niet gedaan.'

'Nee, dan had ik het niet gedaan. Dat is waar.'

'Je bent een lieve jongen, ik wou dat je ouder was, ik zou best met jou kunnen leven. Maar ik laat je vrij. Als je met Barbara blijft gaan, zie ik je toch nog en dan zal ik denken: ah, dat is de vader van mijn kind...'

'Irene, ik moet je nog iets zeggen, iets heel belangrijks. Ik ga niet rond de pot draaien: Barbara valt niet op jongens. Ze valt op meisjes. Ze heeft een vriendinnetje'

Irene's mond viel open.

'En dan moet ik je iets opbiechten: ik heb het met Barbara gedaan, één keer. En toen wist ze dat ze liever met een meisje vrijde dan met een jongen. Zo simpel is het. Misschien gaat het over, misschien niet, maar wees niet boos op haar. En als ze met een meisje kust, hoeft je ook niet bang te zijn dat ze zwanger raakt. Sorry, dat laatste had ik niet moeten zeggen, het was niet cynisch bedoeld, Irene. Ik zie Barbara graag. En ik zie jou ook graag, nog altijd. En ik hoop dat ik het kindje - ons kindje - zal mogen zien.'

Irene richtte zich op en liep op me toe, sloeg haar armen om me heen en fluisterde in mijn oor: 'Niemand zal ooit weten dat het van jou is, Joren. En... zou je het ook nog leuk vinden om met iemand te vrijen die een dikke buik heeft, met een kindje er in?'

'Irene, ik heb nu een vriendinnetje, daar kan ik mee vrijen zo dikwijls als ik wil.'

'Nog één keer, Joren? Eén keertje nog, toe? Zo lang ik je niet zie, kan ik het onderdrukken, maar nu.. als ik je zie...Joren, alsjeblief, nog een keer, jongen. Dat kan toch nog?'

Ik smolt. En omdat het toch de laatste keer zou zijn dat ik haar neukte, paste ik alle technieken toe die ik van Silke en Anke geleerd had, behalve dan dat ik niet in haar kontje kwam. Irene was er echter van overtuigd dat ik dat allemaal geleerd had door met haar te vrijen en zei achteraf dat ze hoopte dat ik nog zou blijven vrijen met haar, ook als het kind er zou zijn.
'Altijd, Joren, ik zal altijd voor je gereed zijn, wanneer je maar zin hebt. Geloof me: ik heb echt geen andere vent nodig, eigenlijk zegt seks me niks, maar met jou... kan ik niet anders,' zei ze met tranen in de ogen.


Toen ik thuiskwam, vroeg Silke hoe het kwam dat ik haar verwaarloosde.
'Die Anke krijgt al je zaad tegenwoordig,' bokte ze.' Moet ik soms een ander lief zoeken?'
'Lieve zus, het is waar. Anke en ik neuken zo vaak we kunnen. Ik heb gewoon niets meer over voor jou, behalve dat ik je graag zie zoals je bent. Mijn zusje.'
'Maar ik neuk zo graag met jou, Joren.'
'Ik heb ook niet gezegd dat ik het nooit meer wil doen. Het is geen kwestie van willen of niet willen maar van kunnen of niet kunnen,' antwoord ik. 'Anke is even veeleisend als jij, die is niet gerust voor mijn ballen leeg zijn. Ik ben geen zaadbank, weet je wel. Maar goed, zolang jij niemand anders hebt, wil ik je likken en vingeren en uitzuigen en al wat je wil. En als ik nog wat zaad voor je over heb, krijg je het. Zo goed?'

Ze nam me vast en kuste me. 'Oh broertje, waarom moet ik van alle mannen op de wereld jou het liefste zien? Ben ik nu een pechvogel of een geluksvogel? Voel me, Joren, voel me, ik zat op jou te wachten...' Ze pakte mijn hand, legde die op haar billen en stootte mijn wijsvinger recht in haar poepgaatje.
'Daar wil ik je nog eens voelen,' zuchtte ze, 'niet met je vinger, maar met die dikke lul van jou.' Ze bloosde niet. Ik wist dat het haar menens was en dat ik haar nooit iets kon weigeren. Silke was de baas en het zag er naar uit dat dat altijd zo zou blijven.

EINDE