Het Zou Kunnen

Het dichte bladerdek zorgt ervoor dat het aangenaam is. Het is heerlijk wandelen zo door het bos. Sierk heeft mijn hand vast. Het voelt wat plakkerig, maar wel prettig. We zeggen niets en genieten van de natuur en elkaars gezelschap. Het is een gemengd bos, dus loof- en naaldbomen wisselen elkaar af. Overal tjirpen vogeltjes en verstoren zo aangenaam de serene stilte. Af en toe hoor je het geritsel van een of ander schuw dier. Het pad is goed begaanbaar. ten slotte heeft het al een paar weken niet meer geregend.

Mijn nieuwe slippers zijn eigenlijk niet geschikt om door het bos te wandelen. Veel alternatief heb ik echter niet. Het lijkt wel of door de zwangeschap ook mijn voeten zijn gegroeid. Ik ben nu dertig weken onderweg. Een kast vol met schoenen en geen enkel paar zit nog echt lekker. Hoge hakken zijn sowieso al een tijdje funest voor mijn rug. Voor de rest hoor je mij niet klagen. Mijn buik groeit mooi naar voren. Mijn borsten zijn van B gegroeid naar een volle, stevige C. Ze zijn verpakt in één van mijn zwangerschaps bh’s. Die dingen zien er niet uit, maar zijn echt een uitkomst. Verder draag ik vanwege het warme weer vandaag alleen een slip van de Hema (een maatje groter dan voor mijn zwangerschap) en een jurk. Vanwege mijn buik lijkt de jurk wat korter, maar hij zit wel nog lekker.

We lopen lekker rustig. De baby is ook rustig. Door het wandelen wieg ik hem of haar in slaap. Op dit moment dus geen getrappel in mijn buik. Sierk heeft zijn tempo aan dat van mij aangepast. Wat ben ik verliefd op die jongen. Met zijn vierentwintig jaar is hij vijf jaar jonger dan ik. Hij ziet er geweldig uit. Met zijn mouwloos shirt en z’n korte broek is goed te zien dat hij zijn lichaam goed onderhoud. Het is overigens niet alleen zijn goddelijke lichaam waar ik verliefd op ben geworden, maar op het totaalpakket. Sierk is lief en zorgzaam. Ik kan een goed gesprek met hem voeren, of zoals nu, gewoon in stilte een stuk met hem wandelen. We hebben dezelfde absurde humor en we houden van dezelfde muziek. Muziek die hij overigens ook zelf maakt. Zijn gitaarspel is magisch en zijn stem klinkt magistraal als hij voor mij zingt.

Het is weer eens lekker rustig in dit deel van het bos. Ondanks het fantastische weer zijn we nog niemand tegen gekomen. De meeste mensen zullen wel verkoeling zoeken bij het plaatselijke open lucht zwembad, of wandelen in het meer populaire deel van het bos. Dit stuk bos ligt op nog geen tweehonderd meter van waar ik woon en soms beschouw ik het als mijn privé stukje natuur. We lopen over wat smalle paadjes. Sierk leidt me via een extreem smal paadje langs een grote varenstruik. Ik ken het bos hier op mijn duimpje, dus ik weet waar we naar toe gaan. We komen op een grasveldje, midden in het bos. Je moet weten dat het er is, want anders vind je het nooit. Ik loop met Sierk mee naar de rand van het veldje waar de bomen voor de meeste schaduw zorgen. Hij doet zijn rugzak af. Er komt een plaid uit, die hij netjes op een vlak stukje gras uitspreidt. Sierk helpt mij om er op plaats te nemen en komt dan zelf naast mij zitten.

Sierk graait opnieuw in zijn rugzak. Er verschijnt een pak eierwafels met poedersuiker en pak roze koeken. De etiketten verraden dat Sierk bij de Jumbo is geweest. Het lijkt erop dat we een soort van picknick gaan houden. Vervolgens komen er twee plastic bekers uit de tas en een thermosfles. Niet bepaald romantisch, maar het is het idee dat telt. Hierom houd ik juist van Sierk. Ik had het niet anders gewild. Ik houd de bekers vast zodat Sierk ze kan vullen. Het lijkt op appelsap of ice tea. Ik wacht tot Sierk één van de bekers overneemt. We toosten en ik neem een slok. Appelsap dus, maar wel heerlijk koud. Sierk pakt een wafel en ik ga voor zo’n overheerlijke roze koek. Ik draai me en ga op mijn zij liggen. Ik kijk naar die prachtige man die net een hap neemt van zijn wafel. Wat is het toch een mooi plaatje. Ik voel me gelukkig.

Sierk wijst naar een boom. Een eekhoorntje klimt er net in. Sierlijk loopt het over de brede stam naar boven. Het is zo schattig. Ook hierom kom ik graag in het bos. Vroeg in de ochtend of tegen schemertijd heb ik hier zelfs wel eens herten gezien. Nu tegen het middaguur is die kans erg klein, maar het eekhoorntje maakt al veel goed. Ik neem nog een roze koek en Sierk vult mijn beker nog een keer met appelsap. het is niet wat ik normaal eet bij de lunch, maar voor vandaag is het goed zo. Een tweetal mieren hebben hun weg op de plaid gevonden. Als ze te dicht bij ons eten komen ‘schiet’ Sierk ze met zijn vinger terug naar het grasveld. Ik neem het laatste slokje van het appelsap. Sierk vraagt of ik genoeg heb gehad. Ik knik. Hij bergt onze ‘picknick’ weer op in de rugzak en gaat dan naast mij liggen. Teder steelt hij over mijn zwangere buik.
“Volgens mij slaapt hij. Hij is zo lekker rustig”, zegt Sierk.
Waarom denken mannen altijd dat het een jongen is? Het zou kunnen, maar ik weet het zelf niet eens. Ik wil het ook niet weten.

Sierk buigt naar mij toe. Zijn mond zoekt de mijne. Teder geeft hij mij een kus die ik graag beantwoord. Zijn hand aait nog steeds zachtjes over mijn buik. Sierk kan echt goed kussen. Ik zwijmel helemaal weg bij het gevoel van zijn lippen op de mijne. Zozeer zelfs dat mij bijna ontgaan is dat zijn hand zich naar mijn borsten heeft verplaatst. Pas als hij over mijn rechter borst wrijft, word ik zijn hand weer gewaar. Dat moet wel, want mijn tieten zijn al een tijdje super gevoelig. Te gevoelig. Teder leg ik mijn hand op die van Sierk en schuif hem terug naar mijn buik. Toch heeft de aanraking iets in mij los gemaakt. In mijn hoofd speelt zich een tweestrijd af. Heel graag wil ik nu intiem worden met Sierk, maar wil ik dat hier op deze openbare plek? Buitenseks heeft eigenlijk nooit op mijn to do lijstje gestaan, maar in deze ambiance hebben mijn hormonen zo hun eigen to do lijst. Daarbij, weinig mensen weten van dit plekje. De kans om betrapt te worden is heel erg klein.

Ik verbreek de kus. Verliefd lach ik naar Sierk. Onhandig draai ik mij om, zodat ik op mijn andere zij kom te liggen. Langzaam schuif ik naar achteren, naar hem toe. Sierk snapt wat ik wil en komt tegen mijn rug liggen. Voorzichtig legt hij een arm om mijn middel en aait hij weer zachtjes over mijn buik. Met mijn kont begin ik tegen zijn kruis te schuren. Met mijn buik is dat nog niet zo makkelijk.
“Weet je het zeker,?” fluistert hij schor in mijn oor.
Het enige wat ik kan antwoorden is “mmmh.”
Dat is voor Sierk voldoende. De hand die net nog teder over mijn bolle buikje streek, zoekt nu een weg onder mijn opgekropen jurk. Moeizaam probeer ik mijn heup iets omhoog te krijgen om Sierk te ondersteunen bij zijn poging mijn slipje naar beneden te trekken. Mijn poging is niet erg succesvol, maar met enig geweld krijgt Sierk het toch voor elkaar. Het stukje wit katoen bungelt nu ergens vlak boven mijn knieën.

Zijn vingers strelen nu over mijn onbeschermde schaamlippen. Het onlokt bij mij een kreun.
“Wat ben je toch weer lekker nat, schat.”
Vanwaar toch steeds die verbazing bij Sierk dat ik altijd meteen klaar voor hem ben. Hij moet het toch gewend zijn. Met mijn seksdrive is nog nooit iets mis geweest, maar sinds ik zwanger ben lijkt het wel alsof ik nog vaker zin heb.
“Oh, jaaa.”
Twee vingers glijden soepel in mijn stromende beekje. Zachtjes maken ze schrapende bewegingen over het sponsachtige gedeelte van van mijn vagina.
“Ja, Sierk. Heerlijk. Ga door.”
Die aanmoediging heeft Sierk niet nodig. Hij weet hoe hij mij kan plezieren met zijn vingers. De gedachten om eventueel te kunnen worden betrapt zijn helemaal verdwenen. Mijn lichaam staat helemaal in vuur en vlam. Ik beleef dat heerlijke gevoel dat alleen Sierk als geen ander bij mij kan veroorzaken.

Hij kust mij passioneel in mijn nek. Genotscheuten schieten nu zowel van boven als van onder door mijn zwangere lichaam. Mijn omgeving vervaagd. Ik ben het middelpunt van het universum. Alles draait om het plezier dat mijn lichaam ervaart. Ik kerm het uit van genot als zijn handpalm over mijn klitje begint te schuren. In combinatie met de vingers in mijn heiligdom en zijn lippen in mijn nek word ik gek van extase. Mijn hersenen kunnen alle prikkels niet meer verwerken. Ondanks dat ik mijn ogen open heb, zie ik alleen heldere, gekleurde vlakken als een caleidoscoop door elkaar bewegen. Vaag hoor ik Sierk fluisteren dat hij van mij houdt. Dan ontploft mijn lichaam en overvalt mij dat euforische gevoel van opperste genot. Elk spiertje in mijn lichaam fibrileert ongecontroleerd. Mijn ontladende schreeuw verjaagt het laatste wild dat nog enigszins in de buurt is.

Kan het nog gelukzaliger. Een spetterend orgasme en de arm van mijn geliefde om mijn zwangere lichaam. Ik probeer mijn ademhaling weer onder controle te krijgen. Opnieuw kust hij mijn nek. Een verkoelend briesje maakt dat de bomen een ruisend geluid maken. Ik voel me één met Sierk en met de natuur. Waarom stond buitenseks niet op mijn to do lijstje? Als ik geweten had dat het zo goed kon zijn. Sierk ligt zowaar te spinnen in mijn nek. De schat is zo onzelfzuchtig. Ik weet dat hij mijn genot op de eerste plaats stelt. Voor hem is het voldoende dat ik mijn orgasme beleef. Toch wil ik hem nu ook plezieren. Met een uiterste krachtsinspanning draai ik mij weer om. Zijn lippen proeven zout van zweet. Het deert mij niet. Met mijn rechterhand maak ik de knoop van zijn broek los. Zijn ogen worden groot. Ze stellen de vraag die hij niet uitspreekt. Mijn antwoord hoef ik ook niet uit te spreken. Ja, ik weet het zeker.

Terwijl Sierk zijn broek en slip tot op zijn knieën uittrekt, worstel ik met mijn Hema slip totdat deze helemaal uit is. Ik hijs mijzelf in een knielende positie en voorzichtig duw ik Sierk op zijn rug. Ik buig mij naar zijn prachtige geslachtsdeel en neem het gedeeltelijk in mijn mond. Dat is voldoende om mijn geliefde te laten kreunen. Met mijn linkerarm ondersteun ik mijn buik, die nu eigenlijk in de weg zit. Het is niet belangrijk. Sierk is nu belangrijk en het genot dat ik hem wil schenken. Met mijn tong verwen ik zijn gevoelige eikel terwijl ik met mijn rechterhand hem langzaam maar strak aftrek.
“O, Maaike. Dat is heerlijk,” kreunt Sierk.
Dat is precies de bedoeling. Met mijn hoofd beweeg ik op en neer. Door de kromming in zijn penis draait deze soepel in en uit mijn mond. Daarbij zuig ik mijn mond vaccuüm. Sierk trilt van genot. Dat is voor mijn lichaam het teken dat ook ik meer wil.

Ik laat zijn liefdesroede uit mijn mond ontsnappen. Hij blinkt helemaal van mijn speeksel. Snel ontlast ik mijn buik door rechtop te komen. Vervolgens kruip ik over Sierk heen en plaats mijn smachtende kutje boven zijn stijve. Langzaam laat ik mij zakken, waarbij ik steeds meer opgevuld word. Als hij er helemaal in zit, blijf ik even roerloos zitten. Dit voelt al geweldig en ik zie aan Sierk’s gezicht dat hij ook geniet. Ik plaats mijn handen op zijn prachtige borstkas en begin langzaam met mijn onderlichaam te schuiven. Zienderogen neemt dat heerlijke gevoel mij weer in zijn macht. Het lage gebrom van Sierk laat ook niets aan duidelijk over. Mijn hele onderlichaam begint weer te tintelen. Er is niets in de wereld dat seks met deze man kan overtreffen. Plots voel ik zijn handen ter hoogte van mijn borsten op mijn jurk. Het is goed bedoeld van Sierk en ik weet dat hij gefascineerd is door de toegenomen omvang, maar mijn tieten zijn echt te gevoelig. Een voor een schuif ik zijn handen weer omlaag totdat ze op mijn bolling rusten.

Het maakt Sierk niets uit. Integendeel. Hij begint stotende bewegingen te maken met zijn onderlichaam. Ik zet mijzelf schrap om hem op te vangen. Het schuren van zijn liefdesknuppel tot diep langs de binnenkant van mijn vrouwelijkheid maakt dat ik de grip op mijn omgeving weer kwijtraak. Steeds sneller en harder word ik door Sierk genomen. De caleidoscoop is terug. Het lontje van het vuurwerk in mijn lichaam is ontstoken en is niet meer te doven. Ergens krijg ik nog mee dat Sierk ongecontroleerder begint te bewegen. Diep in mijn heiligdom houdt hij zijn penis stil. Hij verkramt, kreunt het uit van genot en komt klaar. Terwijl zijn zaad onder hoge druk een uitweg zoekt begin ik instinctmatig weer te bewegen. Het is voldoende om het vuurwerk daadwerkelijk af te laten gaan. Voor de tweede keer in korte tijd voel ik mij de gelukkigste persoon op aarde. Ongelooflijk dat mijn lichaam zoveel genot kan verwerken. Als een rietje zit ik trillen. Een onwetende buitenstaander zou denken dat ik het koud zou hebben, ondanks de hoge temperaturen.

Gelukkig is die onwetende buitenstaander niet langs gekomen. Terwijl ik nageniet, kijk ik Sierk nog een keer diep in zijn prachtige ogen. Zijn handen liggen nog steeds op mijn mooie buik. Zijn grijns is veelzeggend. Ook voor hem is dit een top middag. Wij zijn zo gelukkig met elkaar. Langzaam voel ik het opgevulde gevoel verdwijnen. Jammer, maar ik laat mij van Sierk afrollen en ga weer zitten. Sierk komt ook recht en kleedt zich weer aan. Daarvoor hoeft hij alleen maar zijn slip en broek omhoog te hijsen. Vervolgens raapt hij mijn slip op en gebruikt deze om mij vanonder te fatsoeneren, voor zover dat lukt. Daarna ruikt hij demonstratief aan het witte stuk stof en stopt het in de rugzak. Het is zowel smerig als aandoenlijk. Het is gewoon zoals Sierk is. Ik kan niet anders dan verliefd zijn op hem. Hij help mij met opstaan, vouwt de plaid netjes op en stopt ook deze terug in de rugzak.

Langzaam lopen we hand in hand dezelfde weg terug. In alle stilte genieten we van natuur. Ik ben mij weer bewust van het getsjilp van de vogeltjes. Het voelt raar zo zonder slip, maar bij Sierk ook wel weer vertrouwd. Veel te vlug naderen we rand van het bos. Op het kleine parkeerplaatsje aait Sierk mij nog een keer teder over mijn zwangere buikje en krijg ik nog een kus. Ik kijk hem na als hij in zijn auto stapt en wegrijdt. Rustig leg ik de laatste tweehonderd meter af naar mijn huis. De zon brandt stevig op mijn hoofd nu de bescherming van het bos is verdwenen. Via het tuinpad loop ik langs het huis om via de achterdeur naar binnen te gaan.

Hans kijkt op vanachter de computer.
“Hoi, schat. Heb je lekker gewandeld?”
Ik glimlach en bevestig zijn vraag.
“Ga zitten lieverd. Wil je wat eten voor de lunch?”
Mijn man is zo zorgzaam. Daarom houd ik ook zoveel van hem.
“Nee schat, dank je wel. Ik heb geen honger,” vul ik nog aan.
Ik neem plaats in mijn makkelijke stoel. Hans komt naar mij toe. Hij kijkt bezorgd.
“Je moet wel goed eten, schat. Ook voor onze baby.”
Hij aait mij daarbij liefdevol over mijn buik. Ik geef hem nog een betoverende lach en verzeker hem dat ik nu echt niets hoef te eten. Onze baby? In ieder geval van mij, maar onze baby? Ik weet het niet. Ik vermoed van niet, maar..., het zou kunnen.