Het Verhaal Van Martha - 12

In een opwelling besloot ik met Bartel te bellen. Ik had gewoon zin om eens in de armen van een echte man te liggen. En Bartel leek me de geknipte persoon.

'Hallo, Bartel? Martha hier.'

'Oh, Martha, ja, wat fijn dat je belt. Is er een probleem?'

'Helemaal niet. Alles in orde, behalve dat ik niet weet wat met mijn tijd gedaan. Ik heb net gegeten en afgewassen en nu zit ik hier alleen. Ik dacht, misschien, als ik niet stoor ten minste, je op te bellen en wat te babbelen...'

'Hey Martha, dat doen we toch beter face to face? Als je wil, kom ik je ophalen. Kan dat? Brengt je dat niet in moeilijkheden, ik bedoel: zo'n auto als de mijne valt wel op als mensen zie dat je instapt en zo...'

'Er staan maar weinig huizen in onze straat, maar als je me komt halen, rij dan niet via het dorp zelf. Kom via Smettezele naar de Lorkendreef.'

'Die ken ik, in een van die villa's woont mijn ex.'

'Goed, dan kom ik tot aan het kruispunt van de Lorkendreef met de Vlakhoefweg..'

'Wanneer kan jij daar zijn, Martha?'

'Oh, ik moet me nog douchen en me wat opmaken, dat is minstens een half uur. Dan nog tien minuten stappen. Laat ons zeggen: over drie kwartier, dat moet lukken.'

'OK, half acht zal ik daar zijn. Tot straks.'

'Ja, Bartel, tot zo.'

Bondige samenvatting van de avond...

naar Bartels huis gereden, zijn bureau gezien, hij is een IT-man, gespecialiseerd in ingewikkelde beeldvorming zoals driedimensionele films voor publiciteit, maar hij werkt ook aan eenvoudiger projecten. Ik begreep er niet veel van, maar hij liet me een kort filmpje zien dat net klaar was. Ongelooflijk! Daarna op de bank in zijn gelijkvloers appartement wat zitten kletsen en ik dronk witte wijn, hij rode.

'Ben jij niet bang om met een wildvreemde man af te spreken, Martha?'

'Neen, ik vind jou niet wildvreemd en ik heb thuis een briefje achtergelaten met jouw adres erop, dat ze me hier kunnen vinden als zij eerder thuis komen als ik. Mijn ouders komen meestal omstreeks 2 uur thuis, dus als je me voor die tijd terug zou willen brengen, hoeven ze dat briefje nooit te vinden.'

'OK, jij bent een slimme meid, Martha, niet alleen fantastische mooi, maar ook heel slim. Zeldzame combinatie. Heb je zin om te vrijen?'

Die openheid van Bartel!

'Het is maar een vraag, hoor Martha, als je geen zin hebt, blijven we gewoon wat babbelen of kijken we een film. Maar je telefoontje en wat je zegt, hoe je je gedraagt... ik herken dat maar al te goed. Je hebt nood aan een man, is het niet?'

'Niet echt aan 'een' man, Bartel, maar aan jou. Ik vraag me al af hoe het met jou zou zijn van toen ik met jou op het terras zat.'

'Dat is dan wederkerig, maar bij mij was het al van toen ik je van de bus zag stappen. Bliksemschicht bij heldere hemel.'

Ik liet me in zijn armen vallen zonder een verder woord. Hij omhelsde mem, we begonnen te zoenen, hij stak zijn hand onder mijn truitje, voelde geen beha want die heb ik nog altijd niet nodig, vond de lichte welving van mijn borst en natuurlijk mijn tepels die zich snel hadden opgericht. Ondertussen tongzoenden we onophoudelijk. Ik legde mijn hand op zijn schoot en voelde de zwelling van zijn pik door de stof van zijn linnen broek. Zijn warmte ook.

Ik maakte zijn rits open schoof mijn hand naar binnen, legde ze op de stof van zijn onderbroek (die een string bleek te zijn). Hij trok mijn truitje uit en zijn mond ging naar mijn tepels. Likken, zuigen, hemels... Hij stond na een tijdje op en droeg me naar de slaapkamer, legde me in het kingsize bed waarvan de lakens al opengeslagen waren. Hij maakte snel de rits van mijn rok los en trok die naar beneden. Ik had, zoals altijd, een eenvoudige witte katoenen onderbroek aan, wel een mooi model maar niks sexy. Ik had weinig keus thuis. Hij trok zijn t-shirt over zijn hoofd, schopte zijn instekers uit (hij droeg geen sokken) en maakte zijn broeksriem los, liet zijn broek zakken, deed ze uit en kwam naast me liggen.

Met onze handen op elkaar slip bleven we tongzoenen, ik voelde hoe zijn penis een harde, hete paal werd, alsmaar stijver en groter tot de kop boven de rand van zijn slip uitkwam en ik daar mijn hand op legde. Hij schoof zijn hand in mijn onderbroek, liet zijn vingers lang op mijn venusheuvel liggen en stak toen de hele hand diep in mijn slip om heel mijn kruis te omvatten. Al gauw begon hij me te vingeren, ik kwam spuitend klaar van de opwinding toen ik zelf in zijn onderbroek ging en zijn blote penis omvatte. Ik voelde hoe mijn billen in een plasje van geil lagen en dacht even aan hoe ik zijn lakens en misschien ook zijn matras bevuilde, maar hij bleef gewoon met zijn vingers in mij tot ik wat bekomen was en toen begon hij opnieuw. Ik trok ondertussen langzaam zijn paal af, voelde ook dat die vochtig werd en maakte me van hem los zodat ik hem in mijn mond kon nemen. 'Oefenen!' had mijn dokter immers gezegd!

Hij trok zijn slip uit en ik de mijne en het standje 69 was het logisch vervolg van onze zoektocht. Mijn kletsnatte kut tegen zijn mond, zijn hete lul in de mijne. Ik oefende: hoe ver krijg ik hem erin? Wel, dat viel tegen. zijn apparaat was zo lang als dat van Bert, dus minstens achttien centimeter, maar minstens zo dik als dat van de dokter, waarschijnlijk iets dikker want hij scheen nog te groeien terwijl ik hem likte. Ik leerde dat een paar centimeter lengte en omtrek een heel groot verschil maken, zeker in de mond! Het was een heerlijke lul om in mijn mond te hebben, mijn tong draaide rondjes rond de eikel en ik wist nu van de dokter dat ik ook het toompje niet mocht vergeten. Ondertussen was Bartel me aan het vingeren: één vinger vooraan in mijn muis, twee andere gingen tussen mijn lippen op en neer van plasgaatje tot naast mijn klitje. Ik wilde alleen nog maar klaarkomen en dat deed ik ook. Op dat moment duwde Bartel mijn hoofd tegen zijn onderbuik aan zodat ik bijna geen lucht meer kreeg. De smaak van sperma kwam op mijn tong. Ik slikte niet door maar er was zoveel dat het langs mijn lippen over zijn stijve pik afliep. Ik trok me terug, slikte tot mijn mond leeg was en likte vervolgens zijn paal schoon. Ik dacht: straks moet ik hem een compliment maken voor zijn lekkere zaad. Het was als rijstpap met gouden lepeltjes, de hemel gewoon!

Toen we allebei wat bijgekomen waren, lagen we op bed in ons blootje. Ik speelde wat met mijn muis zonder de bedoeling er nog iets uit te krijgen. Ondertussen keek ik naar Bartels borst, buik en piemel die nu slapjes op zijn bedje van donsharen lag te rusten.

'Wil je straks nog eens geneukt worden, Martha?'

'Nee, Bartel, daar heb ik geen behoefte meer aan.'

'Ik zou het wel graag willen, hoor.'

'Je hebt al veel gekregen, vind ik. Ik heb je afgezogen en was dat goed of niet?'

'Heel goed, geweldig. En dat je alles in je mond durfde nemen en doorslikken, het spul van mijn pik en mijn buik aflikken... heerlijk! Ik heb nog maar een vrouw gekend die dat ook deed.'

'Ik geloof dat vrouwen oenen zijn als ze geen lulpap durven opeten, ' zei ik, ' en o ja, mijn complimenten hoor! Jouw zaad is het lekkerste dat ik al geproefd heb.'

'Ohlala, een specialiste in mijn bed! Zoveel ervaring en nog maar achttien jaar! Proficiat.'

'Niet ironisch doen, Bartel. Jij bent de derde. Ik ken meiden van mijn leeftijd die al heel wat meer mannen hebben afgezogen, althans, dat beweren ze zelf. Maar van eentje vond ik zijn pap te bitter, van de andere was hij vrij smakeloos maar toch redelijk goed en die van jou is gewoon superlekker. Het zou zonde zijn van zoiets in mijn muis te dumpen. Trouwens, ik ben nog niet lang genoeg aan de pil.'

'Ah, daarom ging je naar de gynaecoloog?'

Ik antwoordde graag van ja, natuurlijk, zo was ik van zijn vragen af. Maar even later begon hij opnieuw te zeuren:

'Ik heb condooms, hoor. Zullen we?'

'Ik heb nee gezegd, Bartel. En onthoud dit van mij: als ik nee zeg, is het nee. Nog een keer en ik ben weg, desnoods te voet of ik loop tot in het dorp om te telefoneren voor een taxi.

'Sorry, Martha, maar ik sta gewoon heet. Ik ben 43 en nog in mijn beste jaren. Ik kan gemakkelijk drie keer na elkaar schieten. Je mag me best nog eens afzuigen als ik wat bekomen ben.'

'Bartel, je mag ook niet vergeten dat ik niks doe wat ik niet wil. Als je blijft zeuren, doe ik met jou wat ik met mijn vorig lief deed: ermee kappen. En zeg, ik moet toch niet bang worden van jou, hé? Je haalt toch niks in je hoofd? Me nu pakken is verkrachting. Je weet dat je naam en adres thuis liggen op een plek waar mijn moeder zeker nog zal naar kijken voor ze gaat slapen.'

'Maar nee, Martha, ik heb niks in de zin met jou behalve vrijen. En ik vraag het niet meer. Het is aan jou om te laten weten wanneer je er zin in hebt. Is dat OK?'

'OK, ander onderwerp dan. Ik wil hier alleen maar een leuke tijd hebben. Maar ondertussen heb ik trek in iets en ik heb ook dorst gekregen van je kwakje. Mijn tong plakt aan mijn verhemelte.'

'Komt eraan. Wat drink je?'

'Van die lichte witte wijn graag, maar eerst een groot glas water. En een koekje of zoiets. Of fruit, wat je maar in huis hebt.'

Hij liep naar de keuken en ik trok mijn slip en mijn jurk aan, ging weer op de bank in de huiskamer zitten, maar wel zo dat hij, van zodra hij naast me kwam zitten, recht in mijn kruis kon kijken, mijn jurk net iets te hoog opgetrokken. Ik dronk het glas water in één teug leeg en vroeg een tweede. Toen dat ook p was, nam hij de wijnfles.

'Wacht even,' zei ik, 'ik heb een wild idee.'

Hij liep nog bijna naakt, hij had alleen een t-shirt aan.

'Kom, ik zal je lul afspelen. Sta hier maar voor mij en laat het maar gebeuren.'

Ik trok met de weinige ervaring die ik had toch zijn lul mooi hard en dik. Ik griste mijn lege wijnglas van het salontafeltje en hield het voor zijn eikel.

'Schiet je zaadjes hier maar in, ik wil zien hoe het eruit komt.'

Ik hield het glas schuin met het topje van zijn eikel een paar centimeter van de rand. Wat een wonder toch hoe dat grijs-witte spul uit dat gaatje spuit, ik kon er geen genoeg van krijgen en zeker niet wanneer het gaatje in de lul van Bartel zat: een mooie, vlezige roze worst met een heerlijk velletje om op en neer te schuiven. Hij spoot netjes in het wijnglas, waarschijnlijk niet zo veel als hij in mijn mond geschoten had, maar toch twee mooie lange slierten en daarna kneep ik er de laatste vlokken nog uit.

'Schenk nu maar in,' zei ik, nogal afgemeten. Hij keek verbaasd: 'Hé, met wie heb ik hier te doen? Jij bent echt wel ervaren, hé?'

'Helemaal niet, ik krijg af en toe wel een inval en dit is er eentje. Ik wil eens proeven hoe spermawijn smaakt. Gek idee, misschien, maar dat is waar ik nu toevallig zin in heb.'

Hij schonk het glas halfvol en ik zag hoe de zaadstrengen oplosten in vlokken en langzaam kwam alles naar boven drijven. Ik proefde. Daar had ik wel meer van verwacht want het was nu minder goede wijn dan eerst.

'Ook eens proeven?'

'Nee, dank je, mijn eigen sperma...'

'Ah, jij bent er dus ook zo eentje. Mijn lief was ook zo: ik wilde hem tongzoenen met zijn kwakje in mijn mond en hij werd woedend. Ik vraag me af of alle mannen zo zijn. Dan ziet mijn toekomst er niet al te best uit. Drink, Bartel!'

Ik stak hem het glas toe en hij dronk. Ik zag dat het met tegenzin was, maar hij dronk het glas in een teug leeg.

'Wel gefeliciteerd, Bartel. Ik hoop dat je er niet ziek van wordt of ervan dood gaat. Als er nog een volgende keer komt, geef ik het je op een briefje: je krijgt je papje uit mijn mond terug in de jouwe. Ja, ik lijk misschien op een kind, dat lijf heb ik nu eenmaal, maar in mijn hoofd zit er heel wat anders dan puberdingen.'

'Sorry, Martha...'

'Sorry, dat woord gebruik je nog al eens vanavond. Niks geen sorry, ik zeg gewoon wat ik wil en als jou dat niet bevalt, dan is het maar zo. En nu zou ik graag naar huis willen.'

'Hé, Martha, het is nog niet eens middernacht. Ik dacht je rond half twee terug te brengen.'

'Bartel, man, je begint me te vervelen. Had ik je niet gebeld, dan had je jezelf moeten aftrekken. En ik had mezelf vier keer afgespeeld. Waar of niet? Dus hebben we allebei iets gewonnen. Ik zou best nog eens met jou willen vrijen, hoor, want die lul van jou staat me echt aan. En het sap uitj je ballen smaakt heel goed. Maar nu wil ik naar huis.'

Ik stond op.

'So..., ' begon hij maar hij betrapte zich op zijn zoveelste sorry. 'OK dan, maar...'

'Niks te maren, Bartel, alstublieft! Ik dacht een man gevonden te hebben en wat je nu doet is gewoon... kinderachtig. Jongetje krijgt zijn zin niet, gaat zeuren, zegt sorry, maar blijft toch dapper door jengelen. Ik heb hier vanavond veel geleerd, Bartel, over jou maar nog veel meer over mij. Als we over vijf minuten niet in je auto zitten, trap ik het af en dan zie je me nooit meer terug.'

In de auto werd er niet meer gesproken. Ofwel was hij verlegen of beschaamd, ofwel koppig en bokkig. Het kon me niet schelen.

'R>ij maar een heel eind mijn straat in, Bartel. Honderd meter voor ons huis is er een plek waar je je auto kunt keren, dan ben ik zo thuis. En haal godverdomme niks in je hoofd, hé? Geen geleuter, geen gezeur, geen telefoontjes, geen berichtjes. Ach, het is waar, ik heb je mijn nummer niet gegeven.'

'Toch wel, je hebt me gebeld. Dan wordt je nummer automatisch opgeslagen. Maar dat geeft niet. Je mag gerust zijn, ik neem geen contact me je op. En jij?'

'Als ik er zin in heb, laat ik je iets weten. Maar als we nog eens bij elkaar zijn, verwacht ik bij een man aan te komen en niet bij een verwend joch dat denkt dat hij alles krijgt wat hij wil. IK ben de vrouw en IK zeg wat IK wil. Anders: sorry, Bartel! En dat zou zonde zijn, want ik val echt op je pik, je ballen, je billen en eigenlijk op alles. En als jij alles van mij wilt krijgen, dan zal je moeten leren doen en laten wat ik wil.'

We kwamen aan de akker waar een brug over de beek lag en waar hij de auto kon keren. Hij stopte, ik stapte uit en liep zonder nog om te kijken naar huis. Het was half een, ik nam het briefje met Bartels ades, versnipperde het met een schaar en gooide het in de vuilniszak.

Daarna nam ik een douche, ging naar mijn kamer en probeerde mijn vibrator uit. Prima, maar net iets te geweldig. Ik kwam al na een minuut of zo klaar en viel in slaap met de vibrator nog in mijn hand.