Mijn Leven En De Ontdekking Van Seks - 167

Aan het einde van het jaar 1982 ging het steeds meer bergafwaarts met Johan, de man van Sjan en vader van Bart.

Sjan zocht haar troost bij mij en dat gaf ik haar en zodoende kwam maar al te vaak langs voor dat broodnodige verzetje.

Iedereen heeft wat troost nodig in moeilijke tijden en zo kwam het af en toe toch regelmatig tot een seksuele ontlading. Tsja, als je elkaar vasthoudt en ik mijn handen troostend over haar lichaam liet glijden was dat bijna onvermijdelijk. Ik zoende haar en maar al te vaak leidde dat tot meer dan alleen troosten. Beiden waren we terughoudend op het seksuele vlak maar op sommige momenten moesten de opgekropte verlangens eruit. Gelukkig waren we in de gelegenheid om daar dan even van te profiteren. Sjan wist precies op welk tijdstip ze moest komen, als de kinderen naar school toe waren. Ik wist haast zeker dat ze dat expres deed.

Ik had in de afgelopen jaren gemerkt dat Sjan, net als ik, maar moeilijk zonder seks kon. Mijn Jan ging regelmatig naar zijn vriendinnetje Jessica en dat gunde ik mijn schat van ganse harte. ten slotte had ik heel mijn leven al diverse avontuurtjes beleefd en nu kon hij zich ook eens gaan uitleven. Dat gegeven maakte mij nog hitsiger dan dat ik al van nature was. De wetenschap dat mijn eigen vent dat vrouwtje een flinke beurt aan het geven was maakte me zowaar opgewonden. Als hij daarna thuis kwam wilde ik alles van hem weten en maakte mezelf dan klaar met behulp van mijn vibrator. Jan was dan al helemaal uitgeteld door die hongerige, eenzame kapteinsvrouw.

Als Sjan dan weer eens naar me toe kwam probeerde ik haar ook te troosten met seksuele aandacht. Ze had me ten slotte niet voor niets gevraagd om de voorbinddildo mee uit Zeeland naar huis te nemen. Eenmaal in bed beland dachten we even niet aan die vervelende huiselijke situatie. Zorgen aan de kant en genieten van elkaar. Het was heerlijk om haar tong tussen mijn benen te voelen, om door haar klaar gelikt te worden. We genoten ervan om onze naakte lichamen tegen elkaar te voelen. En ja, het was nog heerlijker om elkaar met die dildo te neuken. Niet alleen vaginaal maar ook anaal verwenden we elkaar om daarna weer energie te hebben voor de rest van de week.

Wat zich eigenlijk al eerder aangediend had werd werkelijkheid. In het begin van het jaar 1983 kwam Johan te overlijden. Het was een treurige periode voor iedereen en was er weinig reden voor seksuele escapades met wie dan ook. Kees was druk met zijn werk en zat veel in het buitenland. Op mijn werk bij Bart bespeurde ik ook weinig seksueel enthousiasme, logisch in deze omstandigheden. Het was voor hem ook zakelijk een moeilijke tijd, er werd weinig gebouwd of verbouwd. Niemand dacht nog aan bouwen of iets dergelijks met die hoge hypotheekrente van 12% en dat baarde Bart zorgen.

Het koude weer werkte nu ook niet helemaal mee en hij zou een deel van zijn personeel moeten ontslaan. Ook Jan had 's-avonds en 's-zaterdags niets meer voor Bart te doen en dat kwam hem ergens wel goed uit. Zijn baas was op tijd overgestapt van woningbouw naar winkeltechniek. De supermarkten rezen overal uit de grond en de bestaande werden verbouwd. Daar had het bedrijf handig op ingespeeld en Jan vond dat prachtig werk, een winkelverbouwing was weer een nieuwe uitdaging voor hem.

Ik kreeg wel eens spannende verhalen te horen hoe de winkelmeisjes met die werkmannen omgingen. Ik kwam er achter dat ik niet de enige was die zich zo gedroeg. Schaamteloos daagden ze die mannen uit en Jan genoot van al die aandacht. Als ze op hun trapjes lampen aan het hangen waren zag hij heel goed hoe ze naar hem keken. Hij was natuurlijk niet alleen in mijn ogen een knappe vent, hij kon ook wel een beetje sjansen. Het was hem wel duidelijk dat er mogelijkheden zouden zijn maar, in tegenstelling tot mezelf, was hij al blij als hij de nodige aandacht kreeg. Ik plaagde hem er steeds mee en dat zorgde ervoor dat ik telkens een flinke beurt kreeg.

Dat kwam goed uit in deze sombere tijd en een tijd lang was dat onze enige seksuele ontspanning. Helaas had ik bij Bart ook niets meer te doen en werd ik uiteindelijk ook ontslagen. Bart en zijn moeder vonden het verschrikkelijk om me dat mede te delen. Ik vertelde ze dat ik alle begrip had, ze hadden ons heel goed geholpen in al die jaren dus waarom zou ik boos zijn. Ik zag zodoende weer verdriet in hun ogen en dat opnieuw na het overlijden van Johan.

Ze vertelden me dat er een heel goed bod was gedaan op hun pand en het bouwbedrijf. Een grote firma wilde alles overnemen en hadden een prima bod gedaan. Het huis, het kantoor, de werf, het personeel en de klantenkring en ze dachten er serieus over na. "We denken er over om dan naar Spanje te verhuizen. Daar wordt veel door Nederlanders gekocht en Bart kan daar voor een Nederlandse makelaar aan de slag om huizen op te knappen" kreeg ik te horen.

"Groot gelijk hoor, dat zou ik ook doen" gaf ik ze groot gelijk. "Lekker warm weertje en dan kunnen we daar mooi eens op vakantie komen" zei ik er lachend. "Jullie zijn altijd welkom, zeker weten want ik ben jou toch echt wel een beetje als mijn dochter gaan zien" zei ze met tranen in haar ogen. "Denk maar niet dat we jullie zullen vergeten hoor, jullie zijn me net zo dierbaar als mijn eigen familie" deelde ik mijn gevoelens.

"We moeten snel beslissen en als we het doen gaan we wel tijdelijk in ons vakantiehuisje wonen. Dan gaan we daarna wel kijken wat we in Spanje gaan kopen". Ik snapte ze helemaal, ze waren maar met z'n tweetjes en Bart had hier wel wat vrienden maar zijn beste vrienden waren Jan en ik. Ook Sjan had hier niets te verliezen, de zogenaamde tennisvriendinnen was eigenlijk maar kouwe kak en hadden weinig tot geen echte vriendschap met haar. Daar hoefde ze ook niet voor hier te blijven.

Op een dag werd ik door Sjan gebeld of ik tijd had om die avond even langs te komen. "Gewoon even bijkletsen, ik heb zin om met drietjes een gezellige avond te hebben. Er zijn al genoeg treurige dingen achter de rug en ik wil ook nog een en ander met jou bespreken" kreeg ik te horen. "Dat is prima, Jan past wel op de kinderen en is druk bezig met zijn werk. Hij krijgt steeds meer verantwoording en verdiept zich in zijn nieuwe werkzaamheden. Ik zorg dat ik er om een uur of half negen" beloofde ik. Ik gunde ze wel een gezellige avond zonder gesprekken over de overname. Ontspanning heeft iedereen op zijn tijd nodig.

Ze zaten al op me te wachten en de koffie stond al klaar. Na de koffie en wat algemene gesprekstof kreeg ik een wijntje en tevens een enveloppe in mijn hand gestopt. "Dit heb je dubbel en dwars verdient hoor Truus. Ik hoop dat jullie elk jaar bij ons in Spanje op vakantie komen in plaats van naar Zeeland" en ik zag de hoop in haar ogen. Ik wist niet of ik in de enveloppe moest kijken maar ik zag ze beiden zo naar me kijken dat ik het wel moest doen.

Ik schrok me te pletter, er zat geld in en nog niet eens een beetje. "Ja maar...dit kan toch niet. Dit kan ik niet aannemen hoor, jullie zijn hartstikke gek" stotterde ik. Normaliter had ik geen moeite om uit mijn woorden te komen maar nu! "Luister eens Truus, dit is voor Jan en jou samen natuurlijk. We hebben de zaak heel goed kunnen verkopen. Het leven in Spanje is een stuk goedkoper dan hier. Waarom zouden we jullie niet belonen voor de jarenlange vriendschap. Voor Jan maar zeker ook voor jou" zei ze welgemeend en ik wist deels wel waarom.

"Jullie zijn altijd goed voor ons geweest en hebben ons er ook altijd goed voor betaald" probeerde ik nog tegen te sputteren. "Bart en ik hebben dat nu eenmaal besloten en we vragen er maar één ding voor terug" klonk het nu geheimzinnig. "Zeg het maar, ik doe alles" antwoordde ik meteen en in gedachten zag ik me al met moeder en zoon in bed liggen. "Je moet tenminstens één keer op bezoek komen. Met dit geld kun je zeker vliegtickets kopen maar je mag ook gerust met de auto komen hoor" kreeg ik te horen. "Nou, zeker weten dat we op bezoek komen, ik zou dat ook doen als we dit niet gekregen hadden" en ik hield de enveloppe omhoog. Ik stond op en vloog ze om haar nek en kuste ze hartstochtelijk. "Ik zal je gaan missen" fluisterde ze me zachtjes toe. Ook Bart werd natuurlijk op dezelfde manier bedankt. "Ik weet niet hoe ik jou moet bedanken?" begon Bart zijn verhaal.

"Toen Jan met jou ging trouwen was ik echt een beetje jaloers op hem. Zo'n prachtige meid maar ik gunde het hem van harte hoor. Hij was nooit zo vlot met meisjes en toen kwam hij ineens met jou op de proppen. Terwijl ik mijn best deed om iemand te vinden die bij me paste had hij hét lotje uit de loterij getrokken. Tijdens jullie verbouwing kwam ik erachter dat je ook nog eens een opwindende vrouw was. Al snel was ik smoorverliefd op je maar tevens wist ik dat ik dat Jan niet aan kon doen. Ik was blij dat jij zelf de nodige stappen zette, ik zou het uit mezelf nooit gedaan hebben. Toen ik eenmaal door had hoe jullie seksleven in elkaar stak was ik de koning te rijk. Ik mocht gewoon van jou meegenieten, Jan spoorde me zelfs aan".

Ja, daar had hij helemaal gelijk in, zo was het destijds ook gegaan. "Luister eens Bart, ik heb daar net zoveel plezier aan beleefd als jij hoor" trachtte ik hem te onderbreken. "Nee, luister even, mijn moeder zag meteen aan me dat ik gelukkiger was dan ooit daarvoor. Ik weet wel dat het ongepast was om het haar te vertellen maar ik kon niet anders. Ik genoot van het leven en schikte me graag in mijn rol. Zodoende was ik ook bereid om jullie te helpen en bood ik je niet voor niets het baantje op mijn kantoor aan.

Ik hoef niet alles te herhalen maar ik begreep later dat mijn moeder ook helemaal van jou gecharmeerd was. Ik had eerlijk verteld dat ik toestemming had van Jan om met jou om te gaan. Ze kwam zelf seksueel veel tekort door mijn vaders ziekte en nu was jij er ook voor haar. Voor ons beiden was jij de reddende engel. Daarbij heeft Jan ook altijd voor ons klaargestaan en daarom hebben we besloten om jullie dit gepast afscheidscadeau te geven, jullie hebben het samen dik verdiend" sloot hij zijn betoog af.

"Ik weet niet wat ik hierop moet zeggen. Ik kan alleen maar eerlijk zeggen dat ik met jullie allebei vreselijk genoten heb. Jij Bart, jij hebt iets wat vele vrouwen graag willen en toen ik besefte hoe groot jij geschapen was wilde ik maar één ding. Sorry Sjan dat ik het zo zeg maar het is de waarheid. Ik wilde niets liever dan jou eens in mijn bed hebben". Ik keek Sjan aan en die begon hartelijk te lachen. "Zeg het maar zoals het is Truus, wij drieën hebben samen genoeg meegemaakt om het beestje bij de naam te noemen" liet ze me weten dat ik me niet in hoefde te houden.

"Vooruit dan, ik wilde die flinke pik van jou in me voelen, diep in me voelen. Verhalen over mannen met flinke piemels had ik wel eens gehoord maar nog nooit een gezien, laat staan gevoeld" en ik keek Sjan nog eens goed aan. "Ik snap helemaal wat je bedoelt, als je eenmaal zoiets gevoeld hebt weet je pas wat het betekent voor de passionele vrouw" vulde ze me aan. "Inderdaad, daar kwam ik al snel achter. Met steun van Jan mocht ik mijn gang gaan, die kwam niets tekort. Daarbij hebben ze me op mijn 30ste verjaardag wel zo verwend, dat vergeet ik mijn hele leven niet meer" en schijnbaar straalde ik van alle kanten.

"Was je zo blij met die Mini Cooper?" mengde Sjan zich in het verhaal. "Nee joh, dat niet maar die drie mannen die me verwenden, dat was pas een prachtig cadeau" gooide ik er spontaan uit. "Wat vertel je me nu, drie mannen tegelijk?" Ik dacht dat Sjan alles wel van haar zoon gehoord zou hebben. Ze keek me aan en ik zag de verwondering op haar gezicht. "Truus, zeg me dat het niet waar is" kwam er vol ongeloof uit haar mond. "Ik had al veel over jou gehoord maar dit slaat alles, als het waar is tenminste?" Ik hoorde nog steeds de twijfel in haar stem.

"Nou Sjan, ik kan je vertellen dat het echt zois gegaan , een van de medeplichtigen zit hier aan tafel". Ik keek naar haar zoon die zich een beetje ongemakkelijk voelde worden. "Was jij daarbij, dàt heb je nooit tegen mij verteld?" kreeg Bart gelijk de volle laag. "Ja mam, ik hoefde je toch ook niet alles te vertellen. Ik snapte goed dat het een beetje onder ons moest blijven" verontschuldigde hij zich. "Sorry Bart, ik ging er van uit dat je alles aan je moeder had doorgebriefd. Nu ik het eenmaal verteld heb hoeven we dat ook niet meer geheim te houden" gaf ik mijn fout toe.

"Wie was er dan nog meer bij, ik neem aan Jan maar dan mis ik nog één naam?" ging ze maar al te graag door op dit gebeuren. Bart keek mij aan en ik nam het woord. "Nou het was zo, op mijn verjaardag bleven er een paar als laatste over, een ervan was Bart en de andere was...Kees, de broer van Jan die bij ons zou blijven slapen. Hij woont in het noorden van het land en is een hele tijd geleden gescheiden. Hij werkt bij een internationaal bedrijf en is veel in het buitenland en is nog steeds vrijgezel dus...".

Ze keek ons aan en schudde met haar hoofd. "Dit geloof je toch allemaal niet, hoe kun je het zo allemaal bedenken. Truus Truus, ik geloof dat ik steeds meer versteld kom te staan van wat er zich in jouw leventje allemaal afspeelde" verzuchtte ze. "Het is niet zo dat dit wekelijks of maandelijks gebeurde. Het is af en toe een samenloop van omstandigheden en als de kans zich voordoet, ja dan geef ik er graag aan toe" en dat was ook zo. "En die mannen hebben jou alle drie een flinke beurt gegeven, gewoon waar iedereen bij was?" vroeg ze nogmaals.

"Heb jij me laatst niet verteld over die clubs waar mannen en vrouwen naar toe gaan om seks met een ander te hebben. Nou, zoiets kan thuis ook gewoon hoor. Met flink wat alcohol op gaan de remmen wel snel los, daar weet jij toch alles van?" wreef ik haar nu onder haar neus. "Wat maakt het nu voor verschil, of je een trio hebt of een kwartet. Ik kan je vertellen dat ik de avond van mijn leven had. Zo wilde ik elk jaar wel getrakteerd worden op mijn verjaardag, alleen is er dat niet meer van gekomen" liet ik ze weten destijds genoten te hebben. Ze snapte goed waar ik op doelde maar ze praatte er snel overheen.

"En dat heb jij altijd voor mij verborgen gehouden" en ze stootte haar zoon eens aan. "Ik heb al gezegd dat ik dit gerespecteerd heb. Ik heb je al genoeg verteld over Truus en mij, of niet soms?" verdedigde hij zich nogmaals. "Dat is ook waar jongen, je hebt al heel wat verteld over jullie nummertjes samen. Ik moet je eerlijk bekennen dat ik wel genoot van hetgeen je mij vertelde. Daardoor ben ik Truus met andere ogen gaan bekijken. Iemand die zo van seks geniet beperkt zich niet alleen tot mannen. Ik wist bijna zeker dat ze ook in vrouwen was geïnteresseerd. Toen je me ook nog eens vertelde dat Jan en Truus tevens een verhouding met Eefje hadden wist ik wel dat ze ook aan triootjes deden".

Ze keek me aan en dat had ze helemaal goed gezien. "En toen wilde jij maar al te graag een keertje met ons meedoen?" en ik knipoogde naar ze. "We zijn hier aan tafel allemaal even geil, of net hoe je het noemen wil. In ieder geval zullen we elkaar gaan missen, dat is zeker" besloot ik het hier maar bij te laten. "Dat weet ik wel zeker, goh, door deze nieuwe bekentenis krijg ik weer zin in seks. Het is al even geleden dat ik daar van heb genoten. Om er hier zo ongeremd over te praten windt me gewoon op, is dat gek of niet?" bekende ze heel eerlijk.

"Nou dat is zeker niet gek hoor, mijn slipje is anders ook behoorlijk nat geworden" en daar was niets van gelogen, eerlijk niet. "Dan kan ik ook wel bekennen dat ik met een stijve zit" klonk het uit Bart zijn mond. We keken hem aan alsof hij het derde wiel aan de wagen was. Ik stond op en liep naar Sjan toe en streelde haar over haar rug en kuste haar. Daarna deed ik hetzelfde bij Bart. "Eerlijk gezegd wil ik jullie heel erg graag bedanken voor jullie gulle gift. Als ik dat ook nog eens op deze manier kan doen komt dat het wel heel goed uit" liet ik ze weten open te staan om een stapje verder te gaan.

"Wat kan ons het ook schelen, over een paar maanden zijn we hier vertrokken. Nu ik met jou en je zus in bed heb gelegen kan ik dat ook met Bart en jou. Ik wil wel eens zien hoe hij jou met zijn dikke pik neukt. Eerlijk gezegd was ik daar al langer benieuwd naar en als ik nu toch nog eindelijk die kans krijg is dat mooi meegenomen". Zo, dat was nog eens ferme taal van Sjan en alle twijfel was weg.

Ik was er vast van overtuigd dat moeder en zoon elkaar al vaker naakt hadden gezien. Als ze straks enige tijd samen in dat huisje in Zeeland door zouden brengen was dat al helemaal het geval. Ik pakte van ieder een hand en trok ze overeind. Ik was stiekem door het dolle heen. Een dikke enveloppe in mijn tas, een paar rode wijntjes in mijn lijf en de gesprekjes over seks hadden me in lichterlaaie gezet. Ik was langzaam veranderd van een medelijdende vriendin in een bloedgeile vrouw. Zo direct zou ik in bed liggen met moeder en zoon, wat er zou gaan gebeuren wist ik totaal niet maar dat zou ik wel gaan zien.

We gingen naar boven richting slaapkamers en ik was benieuwd welk bed er gebruikt ging worden. Sjan opende de deur van haar slaapkamer en ik keek Bart eens aan. Ik zag in zijn ogen dat hij benieuwd was, nee nieuwsgierig was en ik wist wel waarom. Hij wilde maar al te graag getuige zijn van een lesbische voorstelling. Dat zijn moeder er deel van uit zou maken was schijnbaar geen enkel bezwaar. Dat ik er deel van uitmaakte was voor hem alleen nog maar opwindender.

Ik draaide me tegen hem aan en drukte me tegen de flinke bobbel die er al in zijn broek te voelen was. "Geniet er maar even van" fluisterde ik hem zachtjes toe. Ik zag de telefoon op het nachtkastje staan en dacht ineens aan Jan. Ik pakte de telefoon en zei dat ik Jan even ging bellen. "Ga je hem er ook bij vragen?" vroeg Sjan enigszins hoopvol. "Nee joh, dit is een onderonsje tussen ons drieën, ik zeg even tegen Jan dat hij gerust naar bed kan gaan. Het zal wel laat worden, denk ik" en ik draaide ondertussen ons huisnummer.

"Hoi schatje, het is hier heel gezellig en je mag gerust al naar bed gaan als je wil. Ik heb een mooie verrassing als ik weer thuis kom. Misschien maak ik je straks nog wel even wakker, houdoe" en toen draaide ik me weer om naar de andere twee. "Zullen we dan maar?" stelde ik voor en keek ze beiden strak en uitdagend aan. "Of zijn jullie ondertussen van gedachten vranderd?" Daar was ik eigenlijk helemaal niet bang voor, de opwinding was van hun beider gezichten af te lezen. Na een periode van verdriet en rouw werd het eindelijk eens tijd om alles los te gooien.

Het was ons drietjes duidelijk dat er tevens een einde kwam aan al die mooie dingen die er zich de laatste jaren hadden afgespeeld. Deze twee mensen lagen mij zeer na aan het hart en als er een kans was om nog een laatste keer innig samen te zijn was dat nu. We zouden deze avond gaan afsluiten in stijl. Iets om van te genieten nu de mogelijkheid er nog was en zich zo onverwacht voor deed.