Vrienden - 1

Lieve lezers,

Hierbij wil ik proberen of ik een wat langer verhaal kan schrijven waarin erotiek een vast onderdeel zal zijn, maar niet het eind doel. Ik wil een verhaal schrijven waarin verschillende koppels “vrienden” meer over elkaar te weten komen. Misschien wel meer dan ze eigenlijk zouden verwachten, ik probeer dit te schrijven vanuit 1 hoofdpersoon, maar waarbij ook de andere personages of flashbacks soms het verhaal of deel hiervan vertellen cq overnemen.

Een categorie kiezen vind ik wat lastig omdat er meerdere categorieën in zullen voorkomen maar gezien de rustige opbouw van het verhaal en om het vindbaar te houden heb ik gekozen voor romantisch.

Het is nu al weer een paar maanden geleden dat ik besloten heb om onze tuin volledig op schop te doen. Het moest er maar eens van komen. De eens strak aangelegde vijver met berglandschap boompjes, struiken en planten was in loop van jaren veranderd van strak Japans landschap in een weelderig uitgedijde jungle. De mini boompjes waren bomen, struiken werden bossen en van veel planten was ook niks meer over.

Tuurlijk hoor ik u denken. Onthoud meneer onderhoud. Klopt! Maar de laatste jaren waren de persoonlijke omstandigheden wel veranderd in ons gezin. Tijd werd een factor, andere hobby’s en interesses en “ het werk” namen steeds meer tijd in beslag waardoor de eens zo mooie tuin werd verslonst. Tuurlijk een paar keer per jaar werd er wel in gesnoeid gesneden en verpoot en was het weer een paar weken toonbaar. Maar een ieder weet dat een mooie planten tuin en koi vijvers wekelijks onderhoud verdiend om echt mooi te blijven.

Dus het boze plan werd gemaakt dat ik nog één keer de gehele tuin ga verbouwen, vijver eruit, berg weg, uitvlakken, stenen erin, mooi vlonder terras met een grote planten border en wat plantenbakken werd uitgangspunt.

Wie ben ik, mijn naam is Peter, nu 58 jaar ben 1 meter 90 groot, ietwat gezet door een Bourgondische levensstijl, een terugtrekkende haargrens, redelijk breed gebouwd en gezegend met behoorlijk spierstelsel dankzij een ondergane hormoonkuur in mijn jeugd, wat eigenlijk meer getraind zeker mooier was geweest. Planner bij een transportbedrijf. Ik ben getrouwd met Angelique een schitterende dame, nu 57 jaar niet al groot met haar 1 meter 65, kort asymmetrisch kapsel, een goed stel tieten en een goddelijke kont. Verpleegkundige van beroep.

Na de geboorte van onze kinderen en het goede leven wat gegroeid van een maatje 38 naar een 42/44 dus gewoon lekker wat houvast.

Zij is mijn grote liefde al en ik ben nog altijd verliefd op haar. Samen hebben we 2 prachtige dochters evenbeeld van hun moeder alleen wat langer en beide goed ontwikkeld. De oudste is gescout als model en al regelmatig terug te zien op catwalks en bilboards. En de jongste lijkt haar zus te gaan volgen maar heeft nog wat leeftijd issues voor dat werk. Gelukkig staan ze beide wel met beidenbenen op de grond en zien ze het “ modellen werk “ als leuke bijverdienste maar gaat de studie voor.

Al met al een alledaags gezin, gelukkig en komen niets tekort, de sex is goed, niet meer zoals in begin maar wat wil je na meer dan 20 jaar huwelijk.

Maar de tuin werd het zomerproject, een week vakantie genomen en de schop, zaag, bijl erin. Zand, stenen en hout besteld en na een dag of 4 keihard werken was het weer 1 grote zandvlakte en stonden er nieuwe hardhouten tuinhekken. Alleen me rug was minder gelukkig daar had ik ondertussen al behoorlijk last van. Ja, wat wil je een zittend beroep en hooguit 2 dagen per week in de sportschool om de conditie iets op peil te houden. Maar we moeten door, stenen erin. En daar ging het fout, halverwege de tuin greep ik een grote tegel van de kruiwagen en wilde deze eruit tillen. Een raar geluid een vlammende pijn en ik kwam niet meer overeind. Als een oude man, een soort bochelaar, stond ik voorover gebogen in mijn tuin. En kon niet meer rechtop staan en strompelde onder het slaken van de meest gruwelijke verwensingen het huis in. Mijn vrouw kwam na het horen van dit verbaal geweld aangesneld vanuit de keuken naar de tuinderijen en schrok zich rot.

Daar stond ik dan als een soort quasimodo steunend tegen de deurpost onder het uitstoten van “ ongeschikt taalgebruik “ te schelden op mijzelf.

Goede raad is duur, na op de bank gemanoeuvreerd te zijn en enkele zware pijnstillers kon ik weer enigszins bewegen. De fysiotherapeut was gebeld, een bekende via 1 van onze vrienden, en gelukkig daar kon ik gelijk terecht. En lag ik 2 uur later op zijn pijnbank. Knie in me rug, benen en armen in een onmogelijke houding, 3 kraken verder en ik stond weer recht. Bedankt!

Maar ja, hoe nu verder, want mijn tuin was nog een halve zandbak en ik wilde toch graag deze week minimaal de tegels er in hebben liggen. De plantenbakken, border en het vlonder terras was geen noodzaak. Maar ik wilde toch graag die zandbak buiten uit mijn huis houden. Gelukkig had Angelique ook niet stil gezeten en was in de tussentijd hulptroepen gaan regelen. Diverse vrienden en bekenden koppels werden achter mijn rug om benaderd. Het verhaal van de rug verspreidde zich als een Lopend vuurtje en binnen een uurtje appen en bellen had ze voor de andere dag, de zaterdag dus, een gezellig team samen gesteld. Kreeg ik ineens een berg Whatsappjes binnen met vragen ‘ heb je genoeg bier’ en verzoeken om ‘ appelflappen ‘ en ‘slagroom taart ‘ en de mededeling; morgenochtend 07.00 koffie!

En zo kwam het dat de volgende dag mijn tuin vol stond met sterke kerels en lieve meiden.

2 man sloegen aan tegelen 3 man liepen te opperen. Ik werd aangewezen als chef koffie en Angelique werd supervisor en moest zeggen hoe ze het wilde hebben. Waarbij 4 meiden de schutting en de vlonder delen alvast in de tuinbeits zette. Ik was best wel wat emotioneel over het hele gebeuren en had dit nooit verwacht. Ik weet dat we in onze buurt waar we wonen een gezellig groepje vrienden hebben opgebouwd maar om ze allemaal zo spontaan hard werkend in mijn tuin te zien had ik nooit verwacht. Ik zorgde voor koffie en appelgebak werd regelmatig door iedereen teruggefloten als ik wilde helpen. “Nee ouwe, “werd er gezegd, “dat kan je allemaal niet meer” en plaagden ze mij met ‘ dat ik maar rollator moest gaan kopen ‘ en ‘ een seniorenkaart moest gaan aanvragen’. Rond 12.00 uur lunchtijd lagen de tegels erin. En waren de hekken en planken gebeitst, en stonden de eerste paaltjes voor de terras vlonder al in de grond.

Tijdens de lunch bedankte ik iedereen alvast vooruit en kreeg ik te horen. Hè maat als wij wat te klussen hebben sta jij altijd als eerste klaar. Jij hebt bij iedereen al meerdere klusjes gedaan, snappen ook niet waarom je niks gevraagd hebt aan ons toen je aan dit project begon. De meiden begonnen nu ook met plagen en begonnen te zeggen “ dat ik hierdoor om een excuus voor een zachte massage vroeg”,

“ Nou als dat zou kunnen “ was mijn antwoord”. Op dit moment zei Paul, de man van Xaviera, “ je kan het vanavond wel even aan Xavi vragen, ze is niet voor niets werkzaam als gediplomeerd sport masseur die helpt je graag ”. Het is dat ze vandaag de tafel heel de dag vol heeft liggen anders had ze je vast nu al geholpen”. Grote hilariteit alom, waarop op gegeven moment Miranda riep; “ O, dat ziet hij al helemaal voor zich”

Carla eroverheen ging met: “ OOO, kijk dat koppie nou !! “

En Miranda weer;“ en natuurlijk hoopt tie dan om een happy end”

De mannen lagen in een deuk om mijn waarschijnlijk komische gezichtsuitdrukking. Hans gierde het uit, Willem sloeg op zijn knieën van lachen. Paul zei niks, maar keek vragend de cirkel rond. “Jezus Paul”, zei Angelique opeens,” jij begrijpt het echt niet he “

“ Nee leg uit” Zei Paul. Op dat moment viel er een kleine stilte, en meerdere koppels keken elkaar aan. “ Paul” begon Carla, “ ik zeg dit niet gauw over een vrouw, maar Xaviera is toch wel de natte droom van menig kerel hoor”

De mannen vielen stil, verbaasd over dit antwoord. Carla vervolgde. “ Xaviera is jongste van ons groepje en ik vind haar de tweeling zus van Halle Berry uit die James bond film hoor. Ik kan wel begrijpen dat ze voor haar massage tafel in de rij staan”

Paul keek raar, en zegt “ maar ze is echt goed hoor “. Iedereen schoot in de lach. Waarop Carla vervolgde, “dat hoor je mij niet zeggen. Maar ze heeft ook geweldige looks, en ik denk dat al deze mannetjes hier”, de kring rondkijkend. “ allemaal stikjaloers zijn op je”

“Is dat zo ? “Vroeg Paul. “ begrijp het niet verkeerd hoor, en alvast excuses aan de andere dames hier, maar jouw vrouw is echt mega good looking”. Zei Carla. De andere meiden sprongen gelijk bij, met opmerkingen als “ Ik doe een moord voor zo een kont” En “ na 2 kinderen nog dat figuur Paul “ “ het is een superbabe met een waanzinnig leuk karakter” Verbaasd hoorde Paul en ik het aan. Ja. Xaviera is heel mooi, en ik ken haar ook als mega aardig en zou best wel beschuitje met haar willen eten. Maar ik had deze opmerkingen nooit vanachter de dames verwacht. Willem begon weer te lachen, en zei tegen zijn vrouw Carla, “ je lijkt wel een bouwvakker hoe je over Xaviera praat”

Iedereen schoot weer in de lach, en de toon was beetje gezet. Paul glom van trots de meiden zeiden tegen elkaar “ Ja is toch zo”

En na 10 minuten napraten en grappen, riep Willem; “ genoeg gelult, moet gewerkt worden! “ Ik wil vanavond hier nog barbecueën! “Willem nam de leiding, en begon opdrachten te geven

“ Peter en Paul hop met paar meiden de auto in, grond en planten halen. Mannen, hamers spijkers, schroeven even bakkie en vlonder bouwen.”

Miranda vroeg aan Angelique, “‘heb je wel genoeg vlees en bier en benodigdheden, want ik hoor dat er vanavond gebarbecued gaat worden.” “Nou” zei Angelique; “ kolen en bier gaat wel lukken maar vlees en sausjes en wijn enzo ?? Hier hadden we niet op gerekend dat allemaal zo vlug zou gaan en zeker niet op een tuinfeest .” “ Nou dan gaan wij dat regelen “ zei Miranda

En iedereen stond op en ging aan de slag.

Hans en Willem begonnen aan de vlonder, Frank en René aan de border plantenbak. Paul, Carla, Esther en ik zelf met 3 auto’s op naar de Hornback. Voor grond en planten, nog even bij Paul zijn aanhanger opgehaald en op weg.

In de auto vroeg Paul aan mij, “denk jij ook zo over Xaviera? “. En keek me vreemd maar doordringend aan. “ Paul “ zei ik “ Xaviera is een prachtige vrouw en een schitterend mens, ik ken jullie nu al een paar jaar en Xaviera en ik hebben altijd leuke band gehad. Veel besproken tijdens mijn burn-out periode 2 jaar terug waarin ze een grote steun voor mij is geweest. Net als jij toen, maar ik heb nog nooit andere gevoelens voor haar gehad dan als vriendschap, dat moet je me geloven”. Paul keek opgelucht en zei alleen: “ goed om te horen “. Waarna hij gelijk begon over of ik al wist wat voor planten ik wilde.

Twee uur later waren we weer thuis de grond en paar plantenbakken in de aanhanger. De kofferbakken vol planten. In de tuin keek ik verbaasd rond. De planten border was klaar en aan de vlonder werd laatste hand gelegd. De barbecue stond al in de hoek en 2 dames waren druk in de weer in de keuken.

Willem nam weer het voortouw, wat een geweldige gozer is het toch. “ Nou dat heeft even geduurd, waar blijft die grond nou, dan trappen we ff die tuin van je in elkaar “ Vele handen maken licht werk de zakken grond lagen in no time leeggemaakt in de planten border en plantenbakken. De meiden zeulden met planten en ik hoefde alleen maar aan te geven waar wat moest komen. Bier en limonade halen voor de dorst en complimenten uit te delen. De vlonder was ondertussen ook klaar. De lounge set werd uit berging gehaald en in elkaar gezet. En om vijf uur mocht ik, symbolisch, de laatste begonia in de tuin zetten. Volledig omringd en aangemoedigd met ‘ kijk uit voor je rug’ pootte ik het plantje. Stond weer recht en keek licht ontroerd de kring rond, en zei met lichte brok in de keel. Jongens, Meiden bedankt… wat zijn jullie echte vrienden, waarbij een eerste traantje in mijn ooghoek kwam opwellen. Angelique sprong me bij, “ bedankt kanjers. dit hadden we niet verwacht dat alles al klaar inzouten zijn “. Ditmaal was het Hans die riep; “ niet janken jullie. Jullie zijn er ook altijd voor ons. We zijn eindelijk blij iets terug te kunnen doen.”. Waarop René zei “ maar nou niet meer zeiken, want jullie krijgen nu niks meer voor je verjaardag”. Iedereen schoot in de lach. “ Kom op” riep Carla, “ iedereen naar huis en de billen wassen en om zeven uur hier terug voor de barbecue en een feestje, en Paul vergeet jij Xaviera niet mee te nemen ?! “ .