Jasmijn Op Ontdekking - 1

Vol verwachting en vol spanning zit Jasmijn in de trein. Zoiets opwindends als ze nu gaat doen, heeft ze nog nooit eerder gedaan. Ze is namelijk op weg naar een echt glory hole! Ze kan het eigenlijk zelf nog niet geloven. Ze studeert inmiddels al twee jaar aan de Haagse hogeschool, maar had er geen idee van dat er in 'haar' stad ook één was. Jasmijn kende het idee enkel van het internet (waar de gedachte om, puur voor de seks, contact te hebben met vreemde mensen haar wel altijd enorm geil maakt). Het bleek kinderlijk eenvoudig: er bestaat een website met een kaart van waar die dingen allemaal te vinden zijn. Zo was ze haar reisbestemming van vandaag ook op het spoor gekomen.

Ze heeft zich voorgenomen geen gekke dingen te doen en alleen even te gaan kijken. Hoewel het eigenlijk überhaupt een slecht idee was om hier als vrouw - of eigenlijk meisje, ze is ten slotte pas twintig - helemaal alleen op af te gaan (ze had natuurlijk geen back-up vriendin ingeseind, zoals ze op dates wel eens deed), had ze besloten dat even kijken geen kwaad kon. Er zouden vast ook mensen in dat café komen die écht niet van de geheime ruimte in het toilet weten. Jasmijn voelt haar lijf tintelen bij alleen al de gedachte een echt glory hole te gaan meemaken! Lang kan ze niet in haar overpeinzingen blijven hangen, want de trein rijdt haar station binnen. Ze pakt haar spullen, stapt uit en begeeft zich naar het café.

Na iets meer dan vijf minuten lopen, is het cafeetje aan de overkant van de straat in zicht. Hier treedt het eerste onderdeel van haar plan in werking. Ze haalt haar telefoon uit haar tas en doet alsof ze aan het bellen is. Op die manier kan ze mooi even in de gaten houden wie er allemaal bij de kroeg naar binnen gaan. Het is niet druk op straat, wat wel klopt met het tijdstip van twee uur 's middags op een donderdag, en dat is ook precies de bedoeling: zo loopt ze niet het risico bekenden tegen te komen.

Na ongeveer tien minuten op de straat gestaan te hebben, vindt Jasmijn dat ze genoeg heeft geobserveerd. Ze heeft niks geks waargenomen en door de ruit is een gemoedelijk interieur te zien.
Niks aan de hand dus, denkt ze.
Ze begeeft zich naar de overkant, loopt de deur door, groet de barman en bestelt een witte wijn. Met het glas in de hand neemt ze plaats aan een tafeltje in de hoek, van waaruit ze goed overzicht heeft over de hele ruimte. Ze pakt haar telefoon en doet alsof ze aan het whatsappen is ('fase twee' van haar plan), maar blijft intussen om zich heen kijken. Ook nu valt haar niets geks op, op één ding na: ze had wel verwacht dat er constant mannen in en uit de toiletten zouden lopen, maar tot nu toe is er maar één keer iemand gaan plassen en die man was te kort weg om spannende dingen gedaan te kunnen hebben. Deze constatering wekt Jasmijns nieuwsgierigheid. Ze stopt haar mobiel weer weg, staat op van de tafel en loopt naar de wc's. Hier begint de grote onzekerheid, want de website vermeldde niet waar het glory hole zich precies bevindt, alleen het adres van het café.

Semi-nonchalant loopt ze de deur met het opschrift toiletten door. Ze voelt dat het van spanning tussen haar benen begint te kriebelen. Naïef als ze is gaat ze eerst de damestoiletten binnen. Daar treft ze niemand aan, wat haar de mogelijkheid geeft om alle hokjes te inspecteren. In geen één van de scheidingswanden vindt ze gaten. Pas op dat moment realiseert ze zich dat het glory hole zich natuurlijk bij de mannen moet bevinden, daar gaan alle leuters immers naartoe! Dat zorgt wel voor een probleem, want hoe kan ze daar ongezien binnen gluren?

Heel voorzichtig kijkt Jasmijn om het hoekje van de deur van de vrouwen-wc's. Niemand. Zo stil als ze kan verlaat ze de toiletten en blijft even staan luisteren. Er is niks te horen. Ze loopt richting de ingang van de mannen-wc's. Langzaam duwt ze de deur open en probeert om een hoekje te kijken. Helaas, het gangetje maakt direct een bocht. Ze blijft heel even staan, maar denkt dan zeker te weten dat ze niemand hoort. Ze gaat de deur door, laat hem heel stilletjes in het slot vallen en schuifelt richting het hoekje van de muur. Heel voorzichtig kijkt ze eromheen. Nog altijd geen man te zien.
Aan de ene kant: goed, aan de andere kant ook wel jammer, denkt Jasmijn opgewonden.
Ze loopt de hoek om en staat nu midden in de mannen-wc's. Links zijn hokjes en rechts urinoirs. Ze speurt de sloten van de hokjes af, maar geen één daarvan geeft een rood streepje, alle knoppen staan op open. Nu ze echt zeker weet dat er geen mannen in de buurt zijn, gaat Jasmijn snel alle hokjes af. Het eerste: niets. Het tweede: ook niets. Nummer drie: weer niet. Vier en vijf ook allebei niet. Het zesde en laatste hokje móét dus het glory hole bevatten. Jasmijn kijkt vlug achter zich of er niet toch iemand staat te kijken, maar treft niemand aan. Daarop duwt ze kort haar hand tegen haar kruis. Drijfnat. Een siddering van genot trekt door haar lichaam. Ze loopt naar het zesde hokje, duwt de deur open en... niets. Geen gaten in de muur. Geen naakt meisje dat aan twee grote piemels tegelijk likt. Gewoon een kale muur.
Dat kan toch niet!, denkt Jasmijn een beetje kwaad. Volgens die website moet het hier zijn!
Ze draait zich om en loopt alle hokjes nog een keer na. Als ze bij het eerste hokje komt en ze weer geen gaten of wat dan ook heeft gevonden, wil ze de deur dichtsmijten, als haar iets opvalt. In de muur links naast de wc-pot zijn twee, met dunne lijntjes getekende cirkels te zien, schuin boven elkaar. Jasmijn stapt het hokje binnen en voelt aan de muur. De tegels waarop de cirkels zijn getekend, zitten losser dan de andere tegels. Misschien heeft ze het glory hole toch gevonden! Ze probeert de tegels naar achteren te duwen, maar dat lijkt niet te lukken.
Ik moet dus op zoek naar de ingang van de andere ruimte, denkt ze bij zichzelf.
Ze loopt terug het halletje in, de 'ingang' naar de mannen-wc's weer uit en ziet dan rechts, op de plek waar het toilethokje zit, een zwaar, zwart gordijn. Nog één keer controleert ze of er niemand is en schuift het dan opzij. Erachter bevindt zich een deur. Ze duwt de klink omlaag en de deur blijkt niet op slot. Ze stapt de kleine kamer in en moet even wennen aan het donker, want er is geen verlichting. Opeens realiseert ze zich wat ze aan het doen is en schuift het gordijn snel achter zich dicht, zodat niemand haar kan zien staan. Ze staat nu uit het zicht, maar kan door het gesloten gordijn geen hand voor ogen meer zien. Ze tovert haar telefoon uit haar tas en schakelt de zaklamp in. Het kamertje heeft zwartgeverfde muren en een vloer van rubber, eveneens zwart. Jasmijn richt het lampje op de wand waar volgens haar het toilethokje moet zijn en ontdekt, zoals ze verwachtte, twee schuifmechanieken. Zonder erbij na te denken, morrelt ze aan het bovenste, dat zich ongeveer op borsthoogte bevindt, tot het omlaag gaat. Tot haar verbazing en blijdschap ziet ze een muur van een toilethokje door het gat! De kamer wordt nu, door het tl-licht uit de wc's, iets beter verlicht, en Jasmijn kijkt even om zich heen. Het kamertje is leeg en heeft totaal geen aankleding.
Puur functioneel, denkt ze in zichzelf.
Ze kan het niet laten even met haar hand langs haar kruis te gaan. Er spoken direct allerlei héél ongepast gedachtes door haar hoofd. Stel je toch eens voor dat ze hier aan vreemde pikken zou zuigen! Dat zou toch het laagste van het laagste zijn! Ze blijft tussen haar benen wrijven en kan een lichte kreun niet onderdrukken. De schrik van het geluid zet haar met beide benen terug op de wereld. Jasmijn schrikt. Door het luikje open te doen is ze in feit open for business! Dat was niet de bedoeling! Zo snel als ze kan frommelt ze aan het luikje tot het weer dicht is. Ze verlaat de kamer, sluit de deur en het gordijn en stapt het café uit, op zoek naar frisse lucht.
Ze loopt, voor ze naar huis gaat, eerst een blokje om. Dat kan ze wel gebruiken. In de trein naar huis probeert ze haar volgende bezoek aan het café al in te plannen. Ze gaat er zeker nog een keer naar terug, en dan wél op een druk tijdstip! Alleen al de gedachte maakt haar razend opgewonden.

Wordt vervolgd.