Lindsey Lost Haar Lening Versneld Af - 16

Op de afgesproken avond pikten Rob en Irene in het dorp Lindsey en Jeannette op. Merkwaardig dat er maar liefst drie van boven ontblote paardrijdames in de luxe auto van Rob stapten, maar geen enkele van de roddelgrage dorpelingen had het gezien. De meesten hingen ’s avonds onderuit op de bank tv te kijken, omdat het dorp uitgestorven was na 9 uur. Behalve op het strandje langs het meer, waar de opgeschoten jeugd met kratten bier in een ‘nirvana’ probeerden te belanden en waar menig meisje voor het eerst geneukt werd in het vochtige gras. Waar al haar vriendinnen bij waren, want dat gaf het ritueel status en geloofwaardigheid. De jongens die niet zelf bij zo’n neukbeurt betrokken waren, hadden vaak niks in de gaten omdat ze al te veel bier in hun mik hadden. Zij zouden ook weinig klaargespeeld met meisjes die er wel ‘in’ voor waren langs het meer. Die tijden lagen bij Jeannette en Lindsey al heel ver in het verleden. Bij Jeannette was dat trouwens eerder het ‘pijpen in de fietsenstalling’-tijdperk en bij Lindsey het ‘hand in mijn slipje en vingers in mijn kutje’-tijdperk. En nu was ook gebleken dat Irene haar eigen ‘tijdperk’ had gehad: ‘paardenpijpen’ en nog iets veel lekkerder: ‘geneukt worden door hengstenpik op de bok’. Wat Rob in die tijd deed, was heel veel aftrekken, want veel vriendinnen had hij niet gehad vóór brave Irene. In het hier en nu was de auto met het viertal onderweg naar de manege, waar het op aandrang van Jeannette moest gaan gebeuren die avond.

Toen de auto de manege naderde, minderde Rob snelheid en deed hij op verzoek van Irene de koplampen uit. Er woonde niemand op de manege, maar door de koplampen zouden de paarden in de stallen kunnen schrikken. En de nervositeit zou van het ene paard op het andere kunnen overspringen. De auto stopte voor de grote deur naar de stallen en Rob, de enige van het viertal die normaal gekleed was, stapte uit. Hij wachtte tot de drie zwartgeklede dames met hun ontblote tieten dat ook deden en liet degene met de kleinste tieten, zijn eigen vrouw Irene, voorgaan om de grote deur, die om veiligheidsredenen nooit afgesloten was, een beetje open te schuiven. Dat lukte de vrij tengere Irene met moeite. De drie paardrijdames leken de hoofdrol te gaan spelen in een western-SM-film, met Rob als regisseur. Maar Rob zou nooit indruk maken als regisseur, want hij had wel voldoende fetisjes en fantasieën, maar geen leidinggevende capaciteiten en geen ‘ownership’. Die enige in het gezelschap die dat wel had was Jeannette, maar die had geen ervaring met het ‘managen’ van paarden, vandaar haar slimme zet om Irene te chanteren om mee te werken. Als Irene zou opbiechten welke ervaringen ze uit haar jeugd met paarden had, zou Rob voortaan ieder weekend een ander paard uitzoeken om haar te neuken. Dus dat wilde ze ten koste van alles voorkomen, maar daarvoor moest ze wel het spelletje van Jeannette gedeeltelijk meespelen. Nu maar hopen dat Jeannette haar verleden zo veel mogelijk buiten schot liet.

Maar zeker was ze daar niet van. Jeannette kon erg onberekenbaar zijn, dat had iedereen in het dorp haar verteld. En ze had schijt aan alles en iedereen. Dus ook aan Irene. Die was slechts een zorgvuldig gekozen hulpmiddel, een instrument om Jeannette iets van haar bucketlist te kunnen laten afstrepen. Het verbaasde Irene wel dat iets wat zij in haar pubertijd jarenlang had gedaan met paarden, pas op veel latere leeftijd een fetisj van een MILF als Jeannette geworden was. Kennelijk had Jeannette een andere jeugd gehad op seksueel gebied. Jeannette was geen manegetype, dat was duidelijk. Ze was in de fietsenstalling al pijpend ‘gerijpt’. En daarna had ze zorgvuldig haar mannen uitgekozen, en ook vrouwen als haar dat uitkwam. Dat je daarmee een reputatie als dorpshoer opbouwde, interesseerde haar niks. Ze beschouwde het eerder als een geuzennaam. En schelden deed bij haar geen pijn. Ze had eerder een hekel aan mensen die hypocriet waren en in haar gezicht heel aardig tegen haar waren, maar achter haar rug over haar roddelden. Over wat er nu ging gebeuren, zou het hele dorp kunnen ‘ontploffen’, maar omdat het in het geniep gebeurde, was die kans erg klein. Irene ging de twee vrouwen en haar man voor, de grote schuur in. De paarden reageerden op de geluiden en de geur van mensen met zacht gehinnik. Irene liep doelbewust naar een van de stallen toe, waar een enorme zwarte hengst zijn hoofd naar buiten stak. Hij glom alsof hij enorm zweette.

Kennelijk herkende de hengst de zachte, rustige stem van Irene, want hij begon relaxed te trappelen in zijn stal. Irene maakte het slot van de staldeur los en pakte de grote hengst bij het hoofdstel. ‘Rustig maar, Nero, kom maar mee met Irene’. Rob keek zijn ogen uit, want deze vriendschap tussen Nero en zijn Irene was nieuw voor hem. Ze had duidelijk de nodige bezoekjes aan de manege gebracht waar ze hem niks over verteld had. Of het paard was al heel oud en hun relatie dateerde uit haar voor Rob grotendeels duistere jeugd, dat kon natuurlijk ook. Nero liep met stevige stappen de stal uit en liet zich buiten de stal, waar hij wat meer bewegingsruimte had, aan een houten steunbalk vastmaken door Irene. Die aaide hem zachtjes over zijn onderbuik, waardoor er vrijwel meteen leven kwam in de grote voorhuid van de hengstenpik. In no time rolde er een enorme vleesstaaaf uit, die door de zwaartekracht loodrecht naar de betonnen vloer wees. Jeannette en Lindsey keken vol ontzag naar dit mega-apparaat en Rob stelde vast dat dit zo ongeveer was wat bij op zijn laptop had voorbij zien komen in 2D. Jeannette was meteen zo geil, dat ze de tepels van haar grote tieten tegen de flank van het paard aandrukte en probeerde de hengstenlul beet te pakken. Dat leverde het nodige goedkeurende gehinnik van Nero op. ‘Misschien moet je zijn eikel in je mond nemen, Jeannette’, adviseerde Irene. Tot verbazing van Rob uiteraard.

‘Nee, Irene, we laten het fluffen aan Lindsey over, als je het goed vindt. Die heeft net zo weinig ervaring met paarden als ik, maar is daarentegen wel een superhondensnol’. Dat wist Rob wel, maar Irene niet. Die keek wat verbaasd, maar vond het best dat Lindsey begon met ‘fluffen’. Zij moest alleen zorgen dat het paard niet al te opgewonden raakte. Want de nietige Lindsey zou kwetsbaar zijn als ze geknield onder Nero zat om diens eikel in haar mond te nemen. En dat viel nog niet mee, want dit lichaamsdeel was niet te vergelijken met wat ze ooit in haar mond had gehad. Hondenpikken waren maar een fractie van deze hengstenpik. En ook van de mannen die ze ooit gepijpt had, kon ze zich dit formaat niet herinneren. Jeannette constateerde tevreden dat alleen de donkere heren waar ze ooit de gangbang mee gehad had, enigszins in de buurt kwamen. Enigszins, en dat waren de grootste pikken die ze ooit gepijpt had. Lindsey knielde met als airbags uitpuilende tieten in haar zachtleren paardrijbroek op het harde beton en nam voorzichtig Nero’s pik in beide handen, om hem te buigen naar haar mondopening. Ze begon met het likken van het topje van de eikel, maar slaagde er niet in om de hele eikel in haar mond te proppen. Daarvoor zou ze hem heel erg moeten terugknijpen. Dat zag Jeannette en die ging aan de ander kant van Nero ook op haar knieën en begon de grote eikel samen te knijpen. Irene liet dit initiatief toe, omdat ze wist dat dit vaker was gebeurd zonder dat Nero agressief werd.

Lindsey was wat onzeker en door het opdringerige ongeduld van Jeannette kwam ze niet veel verder dan het ‘zoenen’ van de eikel van Nero. Toen Jeannette flink in de eikel kneep, kwam er net als bij mannen een ovale spleet tevoorschijn. ‘Stop je vinger daarin!’, beval Jeannette met een schorre stem. Irene greep meteen in: ‘Oow, daar moet je wel mee uitkijken, want Nero is best gevoelig daar’. Er vielen voor Rob steeds meer paardenpuzzelstukjes op hun plek. Zijn vrouw had wat met paarden gehad vroeger, dat bleek uit alles. En dat was ook de reden dat Jeannette hun aangedrongen op haar aanwezigheid bij hun bezoek aan de manege. Hij had geconstateerd dat zijn pik inmiddels flink stijf was geworden van het tafereel met de drie kinky geklede paardrijdames en gleed met zijn hand langs zijn riem in zijn broek. Hij verlangde er nu erg naar om door Irene gepijpt te worden, maar dat was al weer een hele tijd geleden, op een harmonieuze avond tijdens een midweekje in een bungalow, zonder pottenkijkers in paardrijbroeken en bretels met dikke uitpuilende tieten. Hij trok wel zijn riem los en maakte zijn broek los, zodat zijn pik door zijn slip naar buiten priemde. Irene keek hem bestraffend aan, maar besloot haar mond te houden. Ze moest zich concentreren op Nero, Lindsey en Jeannette. Dat was haar taak.

Robs broek hing al snel op zijn enkels en tot Irenes schaamde begon hij uitgebreid aan ziin pik te trekken. Omdat hij het niet langer hield. De andere dames stoorden zich er niet aan. Het gefrot aan de hengstenpik wond Rob enorm op. Zeker nu Lindsey voorzichtig haar wijsvinger in de plasopening van het paard had geschoven en door Jeannette hijgerig werd aangemoedigd: ‘Dieper, slet, dieper. Laat die hengst merken dat jij de baas bent!’. Irene hoopte dat de zaak niet uit de hand ging lopen, want aan Nero’s pik kwam ook een eind, letterlijk. Ze droeg Rob op een houten bankje te pakken dat langs de zijmuur stond en zei tegen de dames onder Nero dat ze opzij moesten. Rob moest het bankje, een soort bok van 50 cm bij 1 meter, zo plaatsen dat een vrouw op haar rug erop kon plaatsnemen en haar benen wijd kon doen om Nero’s pik in haar kut te parkeren. Die pik was wel enorm groot, maar niet zo erg hard, dus enige assistentie bij de penetratie was noodzakelijk. Jeannette had Lindsey opdracht gegeven naar paardrijbroek uit te trekken en haar laarzen ook. Naakt nam ze wat onwennig plaats op de bok. Voorverwarmen was niet nodig, want ze had al minutenlang een natte kut, waar het geil uitliep. Het leek alsof Nero dat rook, want hij trappelde van ongeduld al toen Lindsey onder hem op de bok had plaatsgenomen, nog steeds met Irene als ‘menner’ van de grote zwarte hengst.