De Hand - 3

De volgende dagen verliepen als in een droom voor Evert. Hij ging rennen in de ochtend, nadien volgde een douche en ontbijt om daarna naar Richard te gaan. Ze bleven uren in bed spelen en stoeien. In de namiddag en avond zag Evert zijn vrienden. Richard was een warme minnaar die de jongen beminde vol overgave en Evert genoot van de aandacht, de aanrakingen, de liefkozingen, de seks. Hij werd al wat meer bedreven en vond het spannend met die grote spiegel die alles ongefilterd reflecteerde. Hij neukte zelf niet en voelde ook geen behoefte om dat te doen, Richard vroeg er verder ook niet naar, maar hij vond het heerlijk om de paal van zijn oudere vriend in zich te voelen.

De vierde ochtend na hun eerste echte ontmoeting verraste Richard de jongen met een cadeautje. Het was een klein pakje. Evert was opgewonden van blijdschap, want dit was onverwacht en wat was er nu leuker als onverwacht een geschenkje krijgen.

“Waarom?”

“Omdat ik blij ben jou te kennen.”

Evert scheurde het papier open en keek vol verbazing naar de inhoud.

“Ik hoop dat het de juiste maat is …”, er klonk wat twijfel in de stem van Richard. In het pakje zaten twee zwemstringetjes. Het ene was oranje en het andere geel.

“Wauw, dank je”, zei Evert. Hij had nog nooit een string gedragen, maar hij vond het wel mooi. Al wist hij niet of hij het zomaar kon dragen. “Als ik het pas, weet ik meteen of het de juiste maat is.” Hij keek naar de binnenzijde, maar vond geen maatetiket.

“Dat etiketje heb ik er uitgeknipt. Te groot voor zo een broekje. Ze zijn allebei maat S.” Evert grinnikte bij deze opmerking. Hij trok zijn kleren uit en paste het oranje slipje eerst. Het bandje tussen zijn billen voelde sensationeel. Het zat hem als gegoten. Hij liep naar de slaapkamer en bekeek zichzelf in de grote spiegel. Het voelde niet alleen heel sexy om te dragen, maar het zag er ook vreselijks sexy uit. Zijn jonge billen werden extra geaccentueerd en leken nog wat groter.

“Nu moet ik ook ‘wauw’ zeggen, hoor!” Richard keek vol bewondering naar de jongen. Het overtrof zijn stoutste verwachtingen. Zijn jonge vriend was om op te eten. Hij streelde liefdevol het kontje van de jongen en hun tongen rolden automatisch over elkaar. Richard kneep in de jongensbillen. “Laten we naar het strand gaan.”

“Dit durf ik niet te dragen op het strand, hoor”, lachte de jongen onzeker.

“Misschien in de duinen?”

Evert en Richard besloten naar de duinen van Bredene te gaan. Evert wilde zeker het stringetje dragen in de buitenlucht, maar zonder publiek.

Ze togen op weg. De auto van Richard stond op een vaste parkeerspot niet ver van het appartement. Het was erg rustig op straat zo vroeg in de ochtend.

“Evert!” Evert hoorde hoe zijn naam geroepen werd door een bekende stem. Aan de overkant van de straat stond Sven te zwaaien. Sven, even oud als Evert en helemaal into voetbal en gym, was al jaren één van zijn beste vrienden. Ook hij kwam iedere zomer naar De Haan. Hij stak lachend de straat over en keek wat vragend naar Richard.

Evert stelde Richard netjes voor en vertelde dat hij een appartement had op de dijk.

“Oh, dan heb jij vorige keer voor hem pasta gekookt, toch?” Richard keek wat nerveus naar Evert, maar bevestigde, al vertelde hij er niet bij dat het menu van die avond meer bevatte dan pasta.

“We gaan even naar het strand, Richard heeft dat al een tijdje niet meer gedaan en ik vergezel hem voor een keertje.” Evert babbelde en keek Sven strak aan. Sven voelde dat dat misschien niet het hele verhaal was, maar hij wilde zijn vriend niet in moeilijkheden brengen door lastige vragen te stellen. Het strand was gewoon een paar meter verderop, daar had je geen auto voor nodig.

“Kom je na de middag voetballen zoals gisteren afgesproken?” Evert was opgelucht dat hij geen andere vragen kreeg, misschien had Sven wel mee willen gaan naar het strand …

“Op je keeper kun je rekenen”, zei Evert die doorgaans die rol op zich nam, ook al omdat niemand van de anderen zich geroepen voelde om in het doel te staan.

“Dan zie ik je later wel. Ik was op weg naar Greg”, hij begon weer de weg over te steken en al lopend draaide hij zich om en richtte zich tot Richard: “Tot later, meneer.”

“Leuke jongen”, merkte Richard op.

“En sportief. En knap. En slim”, vulde Evert aan.

Even later waren ze op weg naar het strand van Bredene. De wagen werd geparkeerd aan de strandopgang waar er nog niet veel auto’s stonden. Ze liepen in de ochtendzon door de duinen en besloten eerst naar het strand te gaan. Het was eb en de zee had zich ver teruggetrokken. De weinige strandgangers lagen zo verspreid dat de zandvlakte eerder een verlaten indruk maakte.

“We kunnen net zo goed op het strand blijven”, zei Richard. Evert vond dat eigenlijk geen slecht idee. De duinen hadden een reputatie en hij voelde zich niet echt gemakkelijk bij het idee om daar in de zon te gaan liggen. Evert was geen zonneklopper, hij kon wel even op een handdoek zitten en liggen, maar echt lang hoefde dat niet te duren. En zonnen deed hij eigenlijk nooit.

Richard spreidde een enorme handdoek uit en zette een zie op zodat ze enigszins beschermd waren tegen wind en zon, en geile blikken mochten die er al zijn. Ze lagen aan de rand van het naaktgedeelte en blote billen waren hier vaste kost. Richard ging in zijn zwembroekje op het strandlaken zitten en toen was het moment daar voor Evert om zijn short uit te doen. Dat voelde wel speciaal, alweer een nieuwe ervaring. Hij liet de short zakken en voelde meteen de bries over zijn billen strelen. Hij had het oranje stringetje aan, snel legde hij zich op zijn buik op de handdoek. Richard genoot van het uitzicht.

“Zo mooi heb ik het hier nog nooit gehad”, zei hij met hese stem.

Daar voelde Evert de hand weer, ze lag gloeiend op zijn linkerbil. Tussen zijn wimpers door zag hij hoe de zwembroek van Richard flink bol stond, maar hij voelde ook zijn eigen opwinding. Richard greep naar de bus zonnebrand en hij spoot een flinke klodder op de rug van Evert. Zonder aarzelen smeerde hij de rug van de jongen, daarna volgde de benen en eindigen deed hij bij de billen die hij grondig en langdurig insmeerde, al leek het eerder op een massage.

“Wat glans je lekker”, complimenteerde Richard de tiener.

“Ouwe snoeper!”

Richard gaf hem een klap op zijn kont. Zijn billen gloeiden aangenaam.

Evert sloot de ogen, voelde de warmte van de zon, rook de balsem op zijn huid en rilde toen de vinger van Richard zacht streelde over zijn rug en kontje. Ahhh vakantie.

“Echt lang kunnen we niet blijven, en jij moet straks nog voetballen.Kun je vanavond even op visite komen. Ik moet je wat vragen en dat kort even bespreken. Willem, een vriend van me gaat er ook bij zijn.”