Angelique Wordt Slavin - 2

Angelique werd tot Slavin gemaakt. Nieuwe Slavinnen hadden het altijd even moeilijk. Dat gold zeker ook voor Angelique. Ze zag zichzelf nog steeds als een Dame. Ze moest nog erg wennen aan haar nieuwe status. Ze meende zelfs dat ze zich nog wel kon verzetten. Angelique moest nog veel leren.

De Gerechtsdienaren moesten haar de eerste lessen bijbrengen en haar gereed maken voor verkoop. Ze zou verkocht worden aan de meest beruchte en wrede Handelaar in Slavinnen, Heer Garibaldi.

Heer Garibaldi zou haar verder wel temmen, dresseren en leren hoe een goede Slavin zich moet gedragen. Daarna zou hij haar, goed gedisciplineerd, weer doorverkopen.

Heer Garibaldi stond bekend om zijn Top-Kwaliteit, goed getrainde Sex-Slavinnen.

Angelique keek met een vies gezicht naar de halsband. Ze kende dat soort halsbanden. Alleen slaven en slavinnen droegen zo'n halsband. Er zat minstens één grote ring bevestigd aan zo'n band. Deze Halsband had zelfs twéé grote ringen. Één aan de voorkant en één aan de achterkant. Aan die ringen konden kettingen bevestigd worden. Slaven en slavinnen konden zo in rijen achter elkaar meegevoerd worden, alsof het dieren waren.

Angelique wist dat soort dingen, want ze was vaak met haar Vader mee geweest als hij naar de Slavinnen-Markt ging om een leuk nieuw Slavinnetje ‘voor eigen gebruik’ uit te zoeken.

De herinnering kwam weer sterk naar boven bij Angelique. Ze was misschien pas een jaar of dertien geweest toen ze voor het eerst mee mocht met haar Vader.

Het was altijd gezellig druk op de Slavinnen-Markt. Veel Klanten, vooral oudere Mannen. Sommige Mannen werden vergezeld door hun echtgenote.

Veel aanbod was er ook. Er waren diverse Handelaren in Slavinnen. De meeste Slavinnen droegen een eenvoudige korte tuniek. Daaronder droegen ze niets. Het viel Angelique op dat veel Klanten een hand onder de tuniek staken en de Slavinnen bevoelden tussen hun benen.

“Waarom doen ze dat Papa?” had Angelique aan haar Vader gevraagd.

“Dat doen ze om te controleren of de Slavin wel echt een Meid is,” antwoordde haar Vader.

Angelique begreep dat toen nog niet, maar later begreep ze dat er ook androgyne Slaven bestonden die op een Vrouw leken maar eigenlijk Man waren.

Angelique’s Vader deed zijn aankopen altijd bij Heer Garibaldi. Heer Garibaldi verkocht uitsluitend categorie A Slavinnen. En daar hoefde Angelique’s niet onder een tuniek te voelen, want de Slavinnen van Heer Garibaldi droegen helemaal geen tuniek. Die waren gewoon naakt.

“Waarom zijn deze Meisjes naakt, Papa?” had Angelique gevraagd.

“Het zijn geen Meisjes,” had haar Vader geantwoord.

“Het zijn Slavinnen en ze zijn naakt zodat de Klanten die Teefjes goed kunnen bekijken.”

De naakte slavinnen waren niet hélemaal naakt. Dat mocht niet volgens de Romeinse Wet. Ze droegen daarom een brede leren Halsband. Alleen dat dus…

Precies zo een Halsband lag nu voor de voeten van Angelique.

Angelique’s Vader bekeek de naakte Slavinnen op de Markt nauwkeurig en zocht dan altijd een mooi jong exemplaar uit. Angelique en haar Vader reisden altijd met paard en wagen. De Slavin werd met haar Halsband en een stuk touw achter de Wagen gebonden. Zo moest het Meisje rennend mee naar huis.

Hoewel haar Vader zijn Slavinnen geen Meisjes noemde waren het natuurlijk wel Meisjes.

Haar Vader noemde de Meiden altijd Teefjes. En wat hij bedoelde met ‘voor eigen gebruik’ dat begreep Angelique pas een paar jaar later. Ze begreep toen dat haar Vader die Meisjes voor zijn plezier gebruikte.

Haar Vader neukte die Meisjes. Ze had het zelfs wel eens stiekem gezien als hij daarmee bezig was. Angelique vond dat niet vreemd. Haar Vader was de Meester van die Meiden en hij mocht met ze doen wat hij wilde.

Angelique had nog een andere heldere herinnnering. Ze had eens een rij van zes naakte Slavinnen gezien die achter een paard aan moesten rennen. Die Slavinnen waren op transport op weg naar de Slavinnen-Markt om verkocht te worden.

Ze zag hoe de borsten van die Meiden wild op en neer hotsten tijdens het rennen en ze kon ook af en toe hun kut zien. Angelique kreeg het er warm van.

Er had ook nog een man op een paard naast die meiden gelopen. Een man met een lange Zweep. Hij schreeuwde naar die Meiden dat ze luie Teven waren en harder moesten lopen. Hij had die naakte Meiden opgejaagd en ze met die zweep op hun benen, hun rug en hun billen geslagen.

Angelique had het kletsen van het leer op hun naakte lichamen gehoord en ze had de meiden horen gillen en jammeren.

Het was een bizar tafereel geweest. Zelfs in Rome zag je zoiets niet elke dag.

Maar vooral die Man met de Zweep was haar opgevallen. Het was een mooie, brede, gespierde man geweest met ontbloot bovenlijf. Een indrukwekkende verschijning.

De jonge Angelique had een vreemde sensatie in haar onderlichaam ervaren toen die stoere Man de naakte Slavinnen met zijn Zweep sloeg.

Het was een zeer bijzondere ervaring geweest voor de jonge Angelique. Ze had zich heel even ingebeeld dat zij één van die Slavinnen was. Het was heel even net alsof zijzelf die Zweep op haar billen voelde. En dat was… lekker…? Hoe kon dat nou…?

Ze was hoe dan ook zeer opgewonden geraakt. Angelique kende dat nog niet. Dat was de eerste keer dat Angelique een warm en nat kutje kreeg en lekkere tintelingen in haar onderlijf. Ook was ze licht in haar hoofd geworden, een beetje duizelig. Het was heel lekker…

Het gezicht van die Man met de Zweep zou ze ook nooit meer vergeten. Een brede grimas doortrokken van pure wellust. Ze zag dat hij genoot van zijn werk.

De Man Met De Zweep had een onuitwisbare indruk achtergelaten bij de jonge Angelique. Het lot van die slavinnen had haar weinig gedaan. Ze had daar niet te lang bij stilgestaan. Het waren ten slotte maar slavinnen. Het bestaan van een slavin stond veel te ver bij haar eigen belevingswereld vandaan.

Maar toch… Dat gevoel dat ze kreeg als ze zich met die Meiden identificeerde… Dat was een heerlijk gevoel… Ze werd er geil van. Dat begreep ze pas later, toen ze al wat ouder was.

De herinnering aan die arme Slavinnen en vooral de herinnering aan die Man met de Zweep gebruikte Angelique sindsdien altijd als ze zichzelf wilde bevredigen.

Als Angelique aan die Man met de Zweep dacht kreeg ze vanzelf weer een natte kut. En dan vingerde ze zichzelf. Angelique bevredigde zichzelf best vaak.

Misschien was Angelique op haar zestiende wel al een beetje seks verslaafd. Angelique deed niet alleen aan zelfbevrediging. Haar Huisslaaf en haar Slavinnen die moesten… Afijn… u leest dat later in dit verhaal.

Deze halsband die haar nu toegeworpen werd bracht die herinnering aan die Man met de Zweep nu ineens weer zeer levendig terug bij Angelique. Maar nu kwam het haar helemaal niet uit. Ze wilde nu absoluut niet opgewonden raken. Ze was ongekleed en die mannen bekeken haar ongegeneerd. Ze wilde geen natte kut nu… Echt niet…

De Slavinnen-Halsband lag nu voor haar op de grond.

"Oprapen en omdoen Teef!" Had de dikke Gerechtsdienaar gecommandeerd.

---

Waarom, in godsnaam, moest zij zo'n slavinnen-halsband om? Dat sloeg toch helemaal nergens op? Ze was toch geen Slavin? Ze was een Dame. Angelique ging in de contramine. Dit ging zij echt niet doen. Ze was al tot op het bot vernederd. Ze had zich uit moeten kleden voor de ogen van die mannen. Al haar kleding was in beslag genomen, zelfs haar delicate ondergoed. En ze was nota bene al twee keer hard in haar gezicht geslagen door die ruwe Commandant.

Angelique was nu spiernaakt. Dat mocht al helemaal niet van haar Vader. Ze mocht zich beslist niet uitkleden voor vreemde Mannen. Geen Man mocht haar naakt zien voordat ze getrouwd was. Daar was haar Vader altijd heel strikt in geweest.

En nu stond ze daar toch… naakt, als een Slet. Die Mannen bekeken ongegeneerd haar hele lichaam. Dit voelde niet goed. Dit was verkeerd. Zoiets doe je niet bij een Dame. Die man, die haar geslagen had, die ruwe Commandant had haar nota bene zelfs voor een Hoer aangezien.

Angelique bedekte zo goed en zo kwaad als het kon haar borsten en haar kutje met haar handen. Ze was nog nooit zo vernederd. Dit moest niet te lang gaan duren. Ze moesten haar toch iets geven om zich mee te bedekken? Je laat een Dame toch niet zo staan? Dit kon echt niet.

En nu lag daar ook die Slavinnen-Halsband nog op de grond en werd ze geacht die om te doen. Echt niet! Wat dachten die Mannen nou? In geen geval ging ze dat doen. Meer vernederingen ging Angelique echt niet accepteren. Er was een grens aan wat een Dame kon verdragen. Ze ging absoluut géén slavinnen-halsband dragen. Angelique weigerde pertinent.

De dikke Gerechtsdienaar ergerde zich aan de weigering van Angelique. Dat was nu al de derde keer dat ze iets weigerde. Dat moest afgelopen zijn. Hij gaf nogmaals een teken aan de Commandant. Die liep weer naar Angelique toe.

Angelique dacht dat ze weer een slag in haar gezicht zou krijgen. Ze kromp al ineen en begon bijvoorbaat al te jammeren. Ze haalde haar handen weg bij haar borsten en haar kruis en beschermde we haar gezicht mee. Maar dat zou haar weinig helpen.

De Commandant had de ergernis van de dikke Gerechtsdienaar goed begrepen. Die Meid moest nu echt gaan gehoorzamen. Het werd tijd om die Teef eens goed aan te pakken. Een klap in haar gezicht maakte kennelijk te weinig indruk op die Meid.

Als Angelique gedacht had dat ze niet dieper vernederd kon worden, dan had ze zich ernstig vergist. Het was eigenlijk nog maar net begonnen. Er zouden nog vele en nog veel diepere vernederingen volgen.

De Commandant was een grote, breed geschouderde, indrukwekkende, atletische Man van een jaar of dertig. Hij had een dikke stierennek en een grote vierkante kop met kort zwart stekelhaar. Hij had donkere, diep liggende glinster-ogen, ruige, zwarte wenkbrauwen en een korte, dikke, zwarte baard.

De Commandant oogde zeer intimiderend. Hij was ook minstens twee koppen groter dan Angelique, zeer gespierd en beresterk. De Commandant was een vechtmachine. Hij voelde zich het beste thuis aan het front.

Dit werk, het ophalen van nieuwe Slavinnen, was eigenlijk een belediging voor de Man. Maar ondanks dat vond hij het wel geinig om te doen en het was wel een leuke afleiding. Hij had de hele tijd een brede grijns op zijn gemene smoel.

Angelique was echt geen kleine vrouw, maar naast deze grote Commandant leek ze wel een klein Meisje. Ze was fysiek gezien geen enkele partij voor deze grote Man. Zich verzetten leek vrij zinloos. Angelique zag dat zelf ook wel in.

Angelique leek misschien nog wel een Meisje, maar dat was ze echt niet. Angelique was een jonge Vrouw. Haar grote, volgroeide borsten verraadden haar echte leeftijd. Angelique was achttien jaar, bijna negentien zelfs.

Naast die grote Commandant oogde Angelique echter als een weerloos en kwetsbaar, naakt Meisje. Precies dat was ze en zo voelde ze zich ook.

De Commandant pakte Angelique eenvoudig bij haar schouders en zette haar resoluut andersom. Ze stond nu met haar rug naar de mannen toe. Daarna pakte hij met z’n linkerhand haar smalle nek vast en duwde haar eenvoudig, zonder veel kracht, ver naar beneden zodat ze gedwongen werd diep te bukken.

Angelique moest haar benen wel iets uit elkaar zetten, anders zou ze omvallen. De toekijkende mannen hadden zo niet alleen een goed zicht op haar mooie ronde kont, maar meteen ook op haar, almaar vochtig wordende, kut.

De Commandant petste haar daarna drie keer met zijn vlakke rechterhand hand keihard op haar blote billen.

“Kkkllllaaaatttsssccchhhh….! Kkkllllaaaatttsssccchhhh….! Kkkllllaaaatttsssccchhhh..!”

Angelique schreeuwde het uit van pijn en ontzetting.

"Zo,” gromde de Commandant. “En nu ga je gehoorzamen, Teefje.”

"Aaauuuwwwww...aaaauuuwww... Ooohhh...ooohhh... ja...ja...ja meneer..." jammerde de arme Angelique.

De Commandant hield haar nog even vast bij haar nek. Hij keek naar Angelique’s kont en naar haar vochtige neuk-gleuf. Hij keek daarna vragend naar de Gerechtsdienaren en die gaven hun goedkeuring. De commandant grijnsde tevreden en stak langzaam een vinger in Angelique’s kut. Angelique gaf een gil.

“Iiieeeeeeehhhhhhhhh…!! Neeeeehhhh…! O God Neeeehhhh…!!” kirde ze.

De Commandant stimuleerde Angelique’s clit. Er is immers geen betere stimulatie dan clitorale stimulatie.

“Oooohhh… Neeehhhh… Oooeeehhhh… Neehhh… Nee… nee… niet… niet…niet…Niet doen…alstublieft…Meneer… Niet doen…” kreunde Angelique.

“Zal je nu gehoorzamen Teef?” vroeg ook de dikke Gerechtsdienaar.

“Jaaahhh… Ja… Ja Meneer… Ja… Ja… Ik zal gehoorzamen Meneer.”

De Soldaten joelden. Ze vonden het prachtig wat hun Commandant deed met die Teef.

“Laat haar maar weer los,” zei de Dunne.

“Ze heeft het wel begrepen, geloof ik.”

De Commandant haalde zijn vinger uit haar kut en liet haar nek los. Angelique kwam overeind, draaide zich snel weer om en bedekte zichzelf meteen weer met haar handen. Het schaamrood, niet alleen op haar wangen, maar ook tot diep in haar nek.

Ze beet zenuwachtig op haar onderlip.

Ooohhhh…. Neeehhh… O God… nee toch…? jammerde ze nog steeds.

Ze kon het haast niet geloven wat er zojuist met haar gebeurd was.

"Doet u nu maar gauw die halsband om, juffrouw!" zei de dunne Gerechtsdienaar, nog steeds beleefd, maar wel zeer dringend.

"Oohhh...Oohhh... ja…. Ja meneer. Oohhhh… Ooohhh…. Ooohhh…”

"U kunt voortaan veel beter direct gehoorzamen, juffrouw. Anders kunnen de consequenties heel onaangenaam voor u zijn, zoals u merkt,” voegde de Dunne er nog cryptisch aan toe.

Angelique begreep nu wel dat haar situatie zeer ernstig was. Zo'n extreme behandeling was volstrekt nieuw voor haar. Ze was nog nooit geslagen en ze had ook nog nooit iemand hoeven te gehoorzamen. Angelique was een rijke Dame. Iedereen gehoorzaamde haar altijd. Angelique was nog nooit zo diep vernederd. En die ruwe commandant, die had met een vinger in haar kut gezeten. Vreselijk! Ongehoord! Zoiets doe je toch niet bij een Dame?

Nu stond ze daar naakt en kwetsbaar en moest zij ineens deze mannen gehoorzamen. En met deze ruwe kerels viel volstrekt niet te spotten. Ze deinsden nergens voor terug.

Angelique raapte zachtjes huilend de halsband op van de vloer en begon hem om te doen. Dat viel nog niet mee. Het was een brede leren Halsband. Angelique was zeer nerveus en ze moest met haar trillende vingers drie kleine gespen vast zien te prutsen in haar hals. Angelique had daar twee handen en al haar aandacht bij nodig. Ze kon haar lichaam niet meer bedekken.

Toen Angelique haar ring af moest doen hadden de Mannen al even een glimp op kunnen vangen van Angelique’s mooie borsten en haar keurig onthaarde kutje, maar nu moest Angelique die verdomde Halsband om doen en dat ging wel even duren.

Terwijl Angelique daarmee bezig was konden de mannen dus rustig haar hele lichaam bestuderen.

Angelique was een mooie, slanke Meid, met een fijn, lief gezicht, grote blauwe, verbaasd kijkende ogen en lang blond haar. Angelique had voor haar postuur echt opvallend grote, stevige, een beetje peervormige, borsten, waarvan de tepels uitbundig iets omhoog wezen. Dat zag er vrolijk uit. Grote borsten zijn een teken van vruchtbaarheid.

De Gerechtsdienaren wisten dat. Ze konden dat als verkoopargument gebruiken. Een Slavin met mooie grote borsten was absoluut meer waard dan een plat exemplaar.

Slavinnen met grote borsten werden vaak gebruikt om mee te fokken.

De Eigenaar van zo’n Slavin kon haar laten dekken door een grote, sterke Slaaf. Dat zou mooie nieuwe Slaafjes en Slavinnetjes opleveren. Maar de Eigenaar kon haar natuurlijk ook zelf dekken… Veel Slavinnen werden sowieso vaak geneukt door hun Meester.

De Gerechtsdienaren keken elkaar aan en ze glimlachten. Ze dachten allebei hetzelfde.

De Soldaten waren niet zo geïnteresseerd in Angelique’s vruchtbaarheid of haar fok-kwaliteiten, maar ze bewonderden evengoed ook haar grote borsten.

“Echt lekkere tieten heeft die Meid,” zeiden ze lachend tegen elkaar.

Zoals alle rijke vrouwen in Rome ging Angelique regelmatig naar een badhuis. Daar werd ze verwend door een heel regiment slavinnen. Die wasten en boenden haar hele lichaam. Ze manicuurden haar nagels en ze wasten en borstelden haar lange blonde haar.

Maar ze onthaarden ook haar hele lichaam, met een soort wax. Angelique had kort geleden net weer een grondige wax-beurt gehad. Angelique had daarom geen okselhaar en dus ook geen schaamhaar.

Angelique had een keurige kale kut, zoals dat gebruikelijk was voor welgestelde vrouwen in Rome in het jaar 222. De mannen die haar nu stonden te bekijken hadden daardoor een vrij uitzicht op Angelique’s mooie gleufje.

De Gerechtsdienaren knikten elkaar weer veelbetekenend toe. Deze Slavin was absoluut geschikt om als Fok-Slavin te dienen. Maar meer nog dan dat zagen ze in haar een toekomstige Sex-Slavin.

Angelique had beslist een fraai gevormd kutje. Een Slavin met zo’n strak figuurtje, zulke mooie borsten en zo’n lekker kutje was natuurlijk goud waard.

Mooie jonge Slavinnen van dit kaliber waren de specialiteit van Heer Garibaldi. Maar hij zou echt diep in de buidel moeten tasten voor dit exemplaar.

De Gerechtsdienaren hadden een eenvoudige tuniek meegenomen. Een soort vormeloze grijze, linnen zak. Nieuwe Slavinnen kregen meestal zo’n tuniek om aan te trekken, voordat ze op transport gingen. In zo’n tuniek zagen alle Slavinnen er hetzelfde uit.

Maar de Gerechtsdienaren waren het er over eens dat ze de mooie Angelique dat niet aan konden doen. Er is nou eenmaal een kleine categorie van vrouwen die er naakt het beste uitzien. Angelique was zeker zo’n vrouw.

Het zou zonde zijn om dat mooie lijf met zo’n simpele, ordinaire linnen tuniek te bederven. De Gerechtsdienaren besloten daarom die tuniek voorlopig maar niet te verstrekken. Dit mooie jonge Meisje kon het beste naakt op transport.

Maar dat transport was van later zorg. Eerst… Nou ja… Dat kutje zag er wel strak uit, maar zou het ook echt strak zijn…? Moest je zoiets niet eerst testen voordat je een Slavin verkocht? Was dat niet eerlijker tegenover Heer Garibaldi? Waren daar eigenlijk regels voor? Misschien moest de Dunne Gerechtsdienaar dat maar even opzoeken in het dikke Wetboek dat hij altijd bij zich droeg.

De Gerechtsdienaren keken elkaar weer aan en ze glimlachten. Deze Mannen waren goed op elkaar ingespeeld. Ze begrepen elkaar ook wel zonder woorden.

Ambtenaren mochten zich niet aan de Handel vergrijpen. Uiteraard niet. Daar stonden strenge straffen op. Maar ja… Nood breekt wetten. Als ze de Slavin moesten testen, dan moest dat natuurlijk.

Ach… Nou ja. Ze zouden wel zien hoe het liep. Eerst moesten ze nog maar wat informatie zien los te krijgen van deze ‘Dame’. Daar hadden ze ook zo hun methoden voor. De Commandant zou daar een belangrijke rol in gaan spelen. Informatie. Persoonlijke gegevens enzo… De juiste informatie was essentieel. Dat kon de verkoopwaarde van een Slavin immers behoorlijk verhogen.

De Soldaten hadden hun oordeel over Angelique’s doosje ook al snel klaar.

“Lekker geil kutje hoor,” zeiden ze eensgezind.

Angelique’s kutje was bepaald niet droog meer. De Soldaten observeerden dat natuurlijk en ze hoopten dat er misschien nog wel geneukt zou kunnen worden…

---

Angelique was eindelijk klaar en had de brede leren halsband met de grote ringen eraan vastgemaakt. Ze deed snel haar handen weer voor haar borsten en voor haar kruis.

De soldaten lachten er hartelijk om. Angelique bloosde tot diep in haar nek. Ze geneerde zich werkelijk dood.

"Zo," stelde de dikke Gerechtsdienaar tevreden vast.

“Die zit vast. Dat ziet er al goed uit Teef! En nu de Polsbanden nog.”